Exploitatie Feestprogramma's valkhoff's boekhandel AMERSFOORTSCH DAGBLAD „de elmlander" Zaterdag 25 Aug. 1923 In Eenwigheidsliclit TfNNISPAHTALQÜS binnenland, TWEEDE BLAD. >®®®®®®©©ffi®®®®®®©©©©®©®0®®®®®®®®©®®®®©®®©®®®®®®©®®©® FEUILLETON. Katoenen en Flanellen. JOH. VAN DIJK 22e Jaargang No. 43 Ons mooi Amersfoort. Het Rcebotcb. Wil u wel gelooven, dat er heel wat menschen zijn, die niet weten wat en waar het Reebosch is? Dit prachtig mooie, stille dennenbosch van nogal beteekenis wat uit gestrektheid betreft lag tot voor enkele jaren vrijwel verlaten. Bijna nooit kwam men er een mensch tegen. In den bosch- bessentijd enkele kinderen, in herfst en winter vooral een sprokkelend vrouwtje, zoo nu en dan eens boschbaas Van den Brink, die hier het oppertoezicht heeft, dat was zoowat alle menschengedoe, wat er voorkwam. Later waren de Belgen er sterk vertegenwoordigd, die er hout en padden stoelen zochten en nog later heeft de ver dienstelijke U.M.O. (u is nu al lid, zeker?) er een fietspad doorheen gelegd, zoodat nu eensklaps heel wat menschen van de heerlijke natuur in dit bosch genieten. We komen er het gemakkelijkst, wan neer we bij den watertoren tegenover het Berghotel het fietspad nemen. Nadat we Laan 1914 hebben gekruist komen we achter St. Louis langs in het Reebosch. Het ontleent zijn naam zeker wel aan de reeën, die hier voorkwamen. Wij hebben ze er enkele malen gezien, als het erg, erg stil was en in den winter komen ze zelfs over het hek van den heer Anema kijken bij de Oude tol aan den Utrechtschen weg. Doch meestal zijn ze wat verder in een bosch, dat naar een ander natuurbeest het Konijnenbosch genoemd wordt. Laast waren er daar nog drie. Ze wachten niet op den wandelaar en rennen fluks ventre terre weg. In dit Reebosdi nu gaan we eens zien naar paddenstoelen, waarover heel wat menschen iets gehoord hebben, doch waar van veel te weinig menschen iets weten, 't Is alweer: onbekend maakt onbemind. tegenwoordigers heeft. Des te zekerder, dat ge zoo'n gevaarlijk ding voor tl hebt, kunt ge zijn, als onderaan den steel een knol zit, waarom al of niet een vlies. Is dit vlies een zak en is de hoed van boven iets groenachtig, dan hebt ge te doen met den absoluut doodelijken Amanita phal- loïdes; en is de hoed geel, lijkende soms erg op bitterkoekjes, dan is liet vrijzeker Amanita Mappa, de vergiftige knolzwam. Deze twee zijn het vooral, die al heel wat vergiftigingen hebben veroorzaakt. Er zijn er nog een stuk of vier, maar de rest is onschadelijk. Dat dus paddenstoelen in het algemeen vergiftig zijn, is niet waar. Er zijn maar weinig gevaarlijke soorten. Op 't oogenblik groeit in het Reebosch nogal veelvuldig een andere Amanitasoort, die aan den voet bij het doorbreken rood achtig is en die we straks al noemden. Alen zegt, dat ze gegeten kan worden, maar dat zegt men ook van de prachtig roode met witte stippels bezaaide Vliegen- zwam, ook al een Amanita en wel A. mus- caria, maar wij houden het voor het vei ligste van alle Amanita's af te blijven. Lang niet zeldzaam in het Reebosch zijn de Melkzwammen, Lactaria's. Ze ontleenen hun naam aan de omstandigheid, dat er bij beschadiging melk uitkomt. Die melk is soms heet als cayennepeper (even een drupje proeven kan geen kwaad) doch soms ook zoet of smakeloos. In het laat ste geval is de zwam eetbaar. Een van deze melkzwammen heeft zeer grove plaat jes, die later zwart worden; vandaar de namen Grofplaatzwam of Lactaria nigri cans, welk laatste woord aan negers her innert! Mooie rood en paars gekleurde zwam- metjes blijken erg regelmatig de fraaie witte plaatjes te hebben. Het zijn Russula's Daar staan nogal onregelmatig gevorm de hoeden met citroengele plaatjes. Dat is een buitengewoon lekkere Ridderzwam. lukkig iSj want deze buisjeszwammen, wel ke tot de orde der Boleten behooren zijn bijna allemaal eetbaar, ofschoon niet even lekker. Gevaarlijke komen er in het Ree bosch niet voor. Er is er wel een, maar die Satanszwam is in ons land een vrij zeld zame verschijning. In het Reebosch komt die niet voor. Mocht ge ooit een buisjes- zwam vinden, waarvan het vleesch eerst rood en dan blauw kleurt, dan hebt ge hoogstwaarschijnlijk de hoogst giftige Bo letus Satanas in handen. Wel is er een bij, die bij het doorbreken erg gauw blauw kleurt. De buisjes van dezen Heksenboleet zijn oranje-rood of rood, de steel dik, buikig en geel-oranje- achtig. Deze heeft lang als vergiftig te boek gestaan, doch is nu bij de eetbare ingedeeld. De lekkerste, bepaald een delicieuse paddenstoel is het Eekhorentjes brood, een boleet met een erg dikke, knollige steel, die van boven met een fijn wit geaderd net voorzien is en waarvan het hoedvleesch rauw nootachtig smaakt. Deze Steinpilz der Duitschers, die hem ook Edelpilz noe men, heeft een onaangename .dubbelgan ger met rose buisjes, waarvan het vleesch geweldig bitter is. Eén exemplaar van deze Bittere boleet kan een heel maal Eek hoorntjesbrood bederven. Even proeven is bij twijfel afdoende. De zwammen daarginds met die mooie gladde bruine hoeden welke doen denken aan de ouderwetsche bovenkorstbeschuit jes onzer bakkers is de Kastanjeboleet, waarvan de buisjes bij aanraking zwart kleuren, 't Is een vrij smakelijke zwam. Lekkerder is echter die boleet met een ring om zijn voet, waarvan de hoed bij nat weer van een chocoladepapje voorzien schijnt. Dat is de bruine ringboleet. Er is ook nog een gele met een ring. Overigens zijn de boleten ringloos. Deze zeemleerkleurige taaie heeft van onder zeer wijde buisjes en is nogal glibberig, 't Is de Koeienboleet. lamellen vervormd zijn tot afloopende lijs ten. Dit is de beroemde Eierzwam, Dooi- erzwam, Hanekam of Cantharel, welke zonder gevaar geplukt en gegeten kan worden, want er is geen enkele gevaarlijke zwam, die er maar in de verste verte op lijkt. Overigens herhalen we: wees voorzich tig met'het eten van zwammen! Hebt ge er eenigc geplukt, waarvan ge niet zeker zijt of ze goed zijn, laat ze dan eerst a3n iemand zien, die van paddenstoelen studie heeft gemaakt. Die menschen zijn er in Amersfoort al heel wat. Wij verwijzen alleen naar het adres: Utrechtsche weg 254B. NEDERLAND EN PORTUGAL. Een handelsverdrag geteekend. Havas seint ons uit Lissabon dat het han delsverdrag tusschen Nederland en Portugal onderteekend is. ART. 40 RIJKSBEZOLDIGrNGSBESLUIT. Intrekking aanstaande? „Het Volk" kan onder eenig voorbehoud mee- dcelen, dat de regeering voornemens is art. 40 van het bezoldigingsbesluit voor de Rijksambte naren het artikel, waarbij niet-verleging der traktementen op I Juli 1021 werd gewaarborgd in te trekken. INGEDIENDE WETSONTWERPEN. Kustverdediging. Ingediend is een wetsontwerp tot vaststelling van de begrooting van inkomsten en uitgaven van het „Fonds ter verbetering van de kustver dediging", dienst 1924. In afwachting van de voorstellen inzake de verdere verbetering van de kustverdediging wordt als 12e termijn voor de onderscheidene werken, genoemd in de wet houdende instelling van genoemd fonds, een bedrag van 20.000 Aangevraagd. Voorts is een bedrog van 8000 noodig om het geleverde materiaal cn de reeds gemaakte werken te onderhouden. kecring van de gasfabrieken, groot 820.000 Eenige jaren geleden werd daar nog een verlies geleden van 3.800.000, dit zal aan het einde van 1923 zijn afgelost op 7 ton na, zelfs mag een uitkeering van 820,000 worden verwacht. Wat de Electriciteitswcrkcn betreft, cr wordt in de ontwerp-begrooting gerekend op een uit keering van 960.000 hooger dan vorig jaar, dat is op 4.960.000. B. en W. zien den fmancieelen toestand zóó dot het voor de begrooting voor 1925, slecht komt te staan, want het is op het oogenblik niet waarschijnlijk dat het dienstjaar 1923, een even groot overschot zal laten voor de begroo ting van 1925, als de rekening over 1922, heeft opgeleverd voor 1924 Bovendien blijft er in het Reservefonds nu moor twee millioen. Nu gaan B. en W. voort met verbeteringen in de diensten en bedrijven aan te brengen, en voor zoover dat tot bezuiniging kon leiden, wordt er georganiseerd. Daarbij moet in tusschen bedacht worden, dat deze begrooting wel tal van resultaten aanwijst van verkregen bezuiniging door reorganistatie, doch daartegenover staat dat bij alle gemeen tediensten .in ontwikkeling, een accres der uit gaven zich ieder jaar voordoet. Alsmede dat een gedeelte der op de uitgaven verkregen bespa ring wordt verminderd door de periodieke ver hoogingen! Ten slotte moet worden bedacht dat ver mindering van het totaal der uitgaven als ge- ,volg ven organisatorische verbeteringen ver kregen, bij de gemeentelijke diensten, als ge volg van de wachtgeldregeling, zeer langzaam tot uitdrukking komt. B. en W. drukken dan ook, in deze begroo- tings-voordracht, als hun meaning uit, dat het moet komen tot vermindering van uitgaven voor de Begrooting-1925 en daardoor óók voor de Bcgrooting-1924. Z.j zeggen daarvan dat het hun taak is om in de eerstvolgende maanden maatregelen te overwegen en voor te 'bereiden, die daartoe kun nen leiden. In verband hiermee wijzen zij op de sterk verminderde inkomsten der gemeente tegenover- andere begrootingsjaren. In 1921 toch werd aan inkomstenbelasting ontvangen in totaal: 46.687.000 met een vermenigvuldigingsfactor ■*- PRIJS PROGRAMMA 25 CENT, H PV rni« rnuKHAmmA £3 Ltn I •®®60®e©®e®©®®9©©®®®©€®0©0®o©e®®e®®®®«®®®®®®®®®®®e®®®O9®®®®®®9S®®©0®®«©®8®®® Het wordt er nu net den tijd voor, om er zich mee te bemoeien. De regens der laatste dagen zijn zeer bevorderlijk aan den groei en dus kunnen we verwachten, dat er weldra van alles zal zijn. 't Was voorloopig te droog dezen zomer, maar nu beginnen er al enkele Amanita's te ver schijnen, meest van de soort rubesceus, die altijd een der eerste verschijningen is. Maar nu gebruiken we al dadelijk een paar vreemde woorden, alsof u tot de in gewijden behoort en we wilden juist van de veronderstelling uitgaan, dat u dat niet was. Daarom wat algemeene leerstof vooraf! De groote massa soorten van pad denstoelen, (veel meer dan duizend) in ons land vertoont allerlei vormen, maar de allermeest voorkomende vorm is het parasolachtige ding, dat een hoed op een steel heeft. En alweer verreweg de mees ten daarvan hebben aan den onderkant van dien hoed straalsgewijs geplaatste plaatjes, de lamellen. Heel vaak zijn die lamellen wit, doch ook wel bruin, rood, geel, paars of nog anders gekleurd. Dat hangt soms af van de sporen, maar daar op zullen we nu niet ingaan. De meeste plaatjes zijn wit of tenminste witachtig. Heeft nu van zoo'n witteplaat- jespaddenstoel de steel aan den boven kant een afhangende ring, zoogenaamde manchet, dan hebben we, als tenminste de hoed bovenop schilferachtige plaatjes ver toond ,te doen met een soort van de fami lie der Amanita's, die heel gevaarlijke ver- Ginds op een boomstomp weer een met gele plaatjes, doch nu is de hoed van boven fijn donzig rood als een perzik; dat is de purperroode houtzw^m. Dit fijne zwammetje heeft kaneelkleurige lamellen (kaneelzwam) of prachtig vermiljoenroo- de plaatjes en hoed (Vermiljocnzwam). Weer andere staan bij bossen op boom stompen of palen, zijn geelbruin van bo ven met groenachtige plaatjes. Ze zijn nogal bitter en heeten Zwavelkopjes. Nog veel meer is er te zien, maar het bovenstaande is voorloopig zeker wel vol doende om u een genoegelijke wandeling te schenken en u in te leiden in het moois van de zwammenwersld, zoo rijk in het Reebosch op onzen mooien Amersfoort- schen berg. We moeten er echter nog een keer heen, want anders zouden we al te eenzijdig worden. Tot den volgenden keer dus. Onze tweede wandeling naar het Ree bosch geldt hoofdzakelijk een ander soort zwammen. Ze zijn nogal opvallend door hun grootte, want ze behooren tot de om vangrijkste soorten. Ge kent ze dadelijk, als ge de hoeden van onder bekijkt. Die hebben daar geen lamellen of plaatjes maar honderden kleine gaatjes. Breekt ge een der hoeden middendoor, dan ziet ge, dat die gaatjes het einde zijn van buisjes, welke in een één tot twee centimeter dikke laag de onderzijde van den hoed beklee- den. Deze hoed is nogal vleezig, wat ge- Hij lijkt nogal op een andere, waarvan de opperhuid zoo fijn beschubd is, dat het lijkt of die met zand is bestrooid. Deze Sandpilz der Duitschers noemen wij Ge schubde boleet. Bij het doorbreken kleurt het vleesch vaak lichtolauw. Nog meer boleeten zijn er: de Berken- boleet, die vooral onder berken voorkomt en een hooge, zwart geschubde steel be zit, de kleine zeer heet smakende Gepeper de boleet, de fraai gekleurde Pronksteel- boleet, de witgehoede bij druk mooi blauw kleurende Indigoboleet, de fluweelachtig uitziende Fluweelboleet met zijn kromme steel, etc. Voor een beginner is het echter al ge noeg! En nu zijn er nog heel wat meer pad denstoelen, ook in het Reebosch. Deze boomstomp is van etageachtige fraaie met gordels geteekende Elfenbankjes voorzien, die met paarse Dennenzwammen, gindsche met oranje dennezwammetjes, enz. Daar steken zwarte tongetjes uit het mos van een knotszwam, die op truffels leeft; die truffel is ook al een zwam, enz. enz. Er komt geen einde aan al het nieuws. We kunnen ze niet alle noemen. Slechts op één moeten we nog de aandacht ves tigen. omdat het zoo'n erg smakelijk ding is. Maar in het Recbosch komt het haast niet voor. Wc! in het bosch daarvoor tus schen Laan 1914 en. het Rijksopvoedings gesticht. Dit zwammetje is een dikvleezig gekroesd oranjekleurig ding, waarvan dc De uitgaven zullen kunnen worden bestreden uit de reeds ter beschikking van het fonds ge komen of nog toekomende bedragen. Verhooging Fonds uitvoering Ticndwet 1907. Ingediend is een ontwerp tot verhoogir.g van de begTooting voor 1922 van het Fonds voor de uitvoering van dc Ticndwet 1907. Tengevolge van hcogere ontvangsten en la gere uitgaven is het saldo over 1922 hooger dan werd verwacht, zoodat nog een bedrag van 10.000 boven de reeds uitgetrokken 1377.600 aan 's Rijks middelen kon worden uitgekeerd. DE AMSTERDAMSCHE BEGROOTING. Een onderhoud met wethouder Wibaut In een onderhoud met het Hbl. heeft wethou der Wibaut verklaard: De ontwerp-begrooting voor 1924 sluit. Ten einde dot te bereiken is er zes millioen geput uit het Reservefonds voor bijzondere doeleinden. Daar blijft nu nog twee millioen in." In Mei van dit jaar, toen het vcr- menigvuldigingsajfer der Inkomstenbelasting van 0.75 op 0.675 werd gebracht, is geraamd, dat het Fonds no het vaststellen der begroo- ung voor '24, nog vijf millioen zou bevatten, dus drie millioen meer. Dat dit laatste bedrag is ingeteerd, moet in hoofdzaak hieraan worden geweten, dat de raming voor de Huiszittende Armen en voor de uitgetrokken werkeloozen 2millioen hooger werd gesteld dan vorig jaar. Dan is de opbrengst der Inkomstenbelasting voor 1924— 4.600.000 lager geraamd dan vo rig jaar. Dit jaar paraisseert voor het eerst na een reeks van jaren op de begrooting weer een irit- van, voor een deel van dat jaar cqi\, voor «<cf ander deel 0.9. Over 1922 werd geraamd, met een factor van 0.9: 38.362.500; over 1923, met 0.75 nis factor 0.67525.236.000. De raming over '24 is dus, daarop wees de heer Wibaut nadrukkelijk, niet veel meer dan do helft, over 1921 ontvangen! Onder die omstandigheden is alléén langs den weg der reorganisatie, op den duur een sluitende Begrooting niet te handhaven!'' Van belastingverhooging is echter in 1924 geen sprake. Alle geraamde uitgaven zijn door aangegeven inkomsten volkomen gedekt! Er zou alleen sproke van belastingverhooging kunnen zijn, waneer de gemeente inkomsten, waarmee, bij het opmaken dezer begrooting is gerekend, mochten ontvallen. DE GEMEENTEREKENING VAN ARNHEM Een batig cn een nadcclig scldo. De gemeenterekening van Arnhem over 1922 geeft de volgende cijfers te zien. De gewone ontvangsten beloopen 18,290,291,39, terwijl de gewone uitgaven 16.559.884,53 bedragen. Er is dus een batig saldo van 1,730.406.86. De buitengewone ontvangsten bedragen 2.920.842,65, de buitengewone uitgaven ƒ5.219.953.72. Het nadeelig saldo op den bui- tengewor.en dienst beloopt ƒ2.299,111.07. WETHOUDERS VERKIEZING ZAANDAM Het college geheel vernieuwd. In de Donderdagavond gehouden samenkomst van de leden van den nieuwen gemeenterend is omtrent de samenstelling van het College van Burg. en Wethouders de vereischte overeen stemming verkregen;- zoowel ten opzichte van Ieder mensch kan dwalen, doch in zijn dwaling volharden kan alleen een gek. Cicero. WILLEM GR0E8H01ZEN Langestr. 43 Telefoon 852 - Postrekening: 75S21 Goud- Zilver en Uurwerken Groote Sorteering Servetbanden van MARGREET DIJKSTRA. Even maar. Dan ligt de natuur weer onbewogen en zwaar in zijn schijnbaren doodsslaap cn het sneeuwt en vriest weer en alles wat leven beloofde is weggestorven. Maar allen, wien dit enkele zonnestraaltje in 'thart gesche nen heeft, ze weten: het jonge leven, het is er, diep verscholen nog, maar het komt, het kómt. En ze houden die belofte vast in de kou de, trieste dagen, die volgen! En als een blijde boodschap om moedig ie zijn en zich niet te laten behecrschen door de al te sterke emoties van een apart uur, om dat enkele uur niet te laten beslis sen over twee levens, die ook recht hebben op geluk, is die zonnestraal tot Ilske ge komen. „Moeke", zegt ze en ze gaat naar Jen grooten leunstoel, waarin Moeke met haar naaiwerk zit: „De zon heeft geschenen! Wie zou dat gisteren gedacht hebben! Nu heb ik weer moed! Zullen we nu eens samen praten?" Dieuwke Boukema legt haar naaiwerk weg. „Op de stoof?" vraagt Ilslce en ze zit op haar geliefkoosd plekje aan Moeders knie. „Ik ben gisteren bij Jeanne geweest maar, zegt u me eerst: hoe weet u?" „Tante Louise kwam hier; ze had een brief van mevrouw van Maren." Ilske zwijgt „Mocke". zegt ze eindelijk, „Jeannc kan pief heter 'worden!" „Heb je haar gezien, kind?" „Zc loopt maar heen en weer, steeds maar heen en weer. t Was vreeselijk! Moeke is bleek geworden. „Arm vrouwtje, Itskc!" „En ze lacht, ze lacht! Ze stond vlak voor me en haar oogen, die altijd dwalen, keken me aan. 't Was afschuwelijk!" Zwijgend streelt Moeke Ilsltes krullen. „Kindje", troost ze. „Moeke... ze kan niet beter worden... ik ontneem haar niets!" „Misschien niet, kind!" „Ik heb er den dokter, den directeur naar gevraagd. Hij zei ook, Jeanne kan niet beter worden, volgens hem althans niet." „Och, Ilsko, en ze was zoo stralend ge lukkig! Arm, arm vrouwtje!" „Voor Hans is het nog erger", zegt Ilske „Wat vindt Hans zelf?" Het jonge meisje zwijgt, dan zegt ze moei lijk: „Hans stuurt me weg." Dieuwke Boukema durft haar kind niet aanzien; ze weet het wel, het is bijna niet te dragen, onze onmacht om te helpen, wie we liefhebben. Ilske slaat haar arm om Moeke heen: „Maar ik ga niet", fluistert zc. „Kind", vraagt de moeder /ernstig, „als Hans bet wil moet je dan niet gaan? Zijn leven is al zoo moeilijk!" „O nee, ik blijf toch! U weet niet, hoe deze maanden geweest zijn! In Juli merkten we het van elkaar. Ik ben bij hem wegge bleven, omdat ik meende, het mocht niet zijn. Daarom was ik thuis zoo vreemd!" Moeke knikt. „Dat ik het niet begrepen heb! Dat ik het toen niet begrepen heb!" verwijt ze zich „Het is alles zoo heel duidelijk nu!" vanaf f 3.90. Langestraat 116 Tel. 70 „0 Ja, nu! Maar toen! Ik heb gewerkt als een dolle, ik heb niet achterom durven zien". „Ilske... heb je op de juiste manier ge vochten tegen jezelf?" „Dat weet ik immers nooit! Ik heb ge hold, mezelf voorhij. Elke gedachte aan Hans teruggeduwd. Ik heb mezelf, mijn strijd, ik heb niets durven aanzien!" „Je hebt gestreden als een blinde. Ik moet je pijn doen... Wat is er veranderd, dat je meent nu wel te mogen?" „Ik kan eenvoudig niet buiten hem en hij ook... hij heeft mij noodig. Hij maakt zich zelf wat wijs. Weet u, hoe zijn leven daar in Amsterdam is? Och, U weet het immers ook wel! U heeft het immers zelf kunnen zien en voelen. Zijn huis is groot en mooi, o, ja, heel mooi! Maar alles er in is dood. Alleen Boy leeft en als hij lacht cn stoeit, wendt do grootmoeder het hoofd. Ze kan niet meer lachen, die oude vrouw. Zo vege teert op wat eens was. Zc denkt alleen aan Jeanne. Toen ze het van ons merkte! Ze was verschrikkelijk. Ze was hard. Ze ver achte ons! Dat had 'ze niet moeten doen!" Het meisje staat op en loopt dc kamer op en neer. „Ze denkt alleen aan Jeanne. Ze denkt nooit aan Hans. Alles om haar been is dood. Overal in dat huis waart rond de her innering. En die herinnering leeft niet, die drukt.' En in dat huis wonen Boy en Hans en hij geeft een klein stukje van zijn innerlijk aan Boy. Maar Boy is een kind en kan niet ^lles mee helpen dragen. Dan grijpt hij naar zijn viool en zijn muziek brengt vrede en berusting. Maar een viool is een levenloos ding en... „Vrede en berusting is veel voor een mensch." „Maar leven is meer! En hij weet het nu nog niet, maar ik weet het, omdat ik van hem houd, hij heeft het leven, het volle leven noodig. U moest eens zien, hoe zijn gezicht kan opglanzen, 't Is of de zon door breekt- U moest eens zelf gezien hebben, hoe zijn oogen kunnen stralen. En die oogen staan hongerig in zijn lieve hoofd. Hij hun kert naar levensgeluk, naar gewoon men- schclijk geluk. Denkt u eens in, dat Vader zoo eenzaam was, en u kon hem alles brengen, wat hij noodig heeft- Denkt u dat eens even in! Over Vaders gezicht straalt altijd de zon. Op Vaders gezicht ligt altijd geluk. En mijn arme jongenik kan het niet hebben." „Dat zei je toen ook al!'' „Ja!" Ilskes jong gezichtje kijkt stil gelukkig op. „Toen hield lk al van hern alleen, ik wist het niet. Moeke, Lk kan niet buiten hem, ik heb hem zoo lief, zoo krankzinnig lief Och... ik..." Ilske verbergt het hoofdje in moeders schoot en stil troostend legt Dieuwke Bou kema haar hand op llkcs krullen. „Mijn arm, klein meisje..." Jlskc kijkt op. „Nee", zegt ze en haar lippen trillen, „nu ben ik niet meer arm!"... Dieuwke Boukema zwijgt langen tijd, dan vraagt ze zacht: „Waarom wil Hans niet, Ilske?" „Nèè..." weert Ilske af. „Waarom wil hij niet?" „Omdat"zegt het meisje eindelijk... „omdat... hij zegt... hij wil niet leven in een leugen. Jcannc herkent hem nog... hij wil haar die enkele oogenblikken niet afnemen maar nuj ontneemt hij daarmee alles! Ilij zegt, Jeanne is zwak en wij, hij en ik, zijn sterk." Dieuwke Boukema kijkt Ilske aan. „Hans is een Ecoed mensch. Hij is ridder lijk en trouw! Jc hebt gelijk, je bent nu niet meer arm." „Moeke... ik ga naar hem toe!" „Lieve Ilske"... „Nee zegt u alleen maar „ja"! Ja, Ilske, ga!" „Kindje"... Ilske wendt zich af. „Zegt u Ja", alleen maar „Ja"!" 7 De moeder zwijgt Vredig en stil ligt de kamer in het scHe-, nierige winterlicht. „Ilske, toen jij geboren werd, spraken vader en ik over wat we je tocwenschteu!" Ilske keert zich naar Moeke toe. (Wordt vervolgd)^

Historische kranten - Archief Eemland

Amersfoortsch Dagblad / De Eemlander | 1923 | | pagina 5