AMERSFOORTSCK DAGBLAD
MEUR WEKKERS
MANTELCOSTUMES.
I» MIK II liniilll
ABONNEMENTSPRIJS 73 7"""
DE EEMLANDER"
BUITENLAND.
„L' HIRONDELLE"
MANiELS - JAPONNEN
FEUILLETON.
ZELFBEDROG.
22e Jaargang No. 62
toort f 2.10, idem uanco
per post f 3.per week (met gratis verzekering
leges ongelukken) f 0.176, afzonderlijke nummers
f 0.05.
Woensdag !2 September 8023
99
DIRECTEUR-UITGEVER: J. VALKHOFF.
BUREAU:
ARNHEMSCHE POORTWAL 2A.
POSTREKENING N°. 47910. TEL INT 513.
PRIJS DER ADÏERTEHTIÉH Z -
bewijsnummer, elke regel meer 0 25, cbenstaanb'C»
dingen en Liefdadigheids-adve.tcntiën voor de helft
der prijs. Voor handel en bèdrijt bestaan zeer
vooidccligc bepalingen voor het advcrtcercn licne
circulaire, bevaltcnde de voorwaarden wordt op
aanvraag toegezonden.
Znigelingenzorg.
Bij de begrootingsdebatten 1921 sneed de
heer Noordewier eenige onderwerpen op
het gebied der volksgezondheid aan en
brak hij o.a. ook een lens voor zuigelingen
zorg van overheidswege. Hij zegde toe een
en ander in voorstellen te zullen belichamen
en in de Raadsvergadering van 8 Maart
1921 kwamen dan ook een drietal voorstel
len van hem in behandeling, waarvan er
een beoogde het inrichten* van een consul
tatiebureau voor zuigelingen.
De heeren Noordewier en Hofland verde
digden de voorstellen op zeer sympathieke
wijze, zoodat zij een uitstekende propaganda
maakten voor de idee, in hun voorstellen tot
uiting gekomen. Maar tot een besluit kwam
het niet en algemeen bleek het gevoelen,
dat het vraagpunten van zoo ingrijpend be
lang waren, dat een behoorlijke voorberei
ding als eerste eisch moest worden gesteld.
Waar wij nu te dezer stede een vereeni-
ging bezitten als „Het Groene Kruis", die op
het gebied der volksgezondheid onschat
bare diensten aan de gemeente heeft be
wezen, lag hei voor de hand, dat het ge
meentebestuur zich tot het bestuur daarvan
wendde om te trachten in de richting van
de voorstellen-Noordewier werkzaam te zijn.
Te meer sprak dat van zelf, omdat het
Groene Kruis al eerder de zuigelingenzorg
had ter hand genomen, maar door het uit
blijven van steun van de gemeente kon de
dienst niet worden voortgezet Het gc-
meentebes!\n;v vond dan ook bij het
Groens Kruis een willig oor. 'een consul
tatiebureau vcor zuigelingen zou worden in
gericht, mits subsidie verhoog ing niet uit
bleef.
Op de begreoring voor 1922 werd den
ook 4500 uitgetrokken als subsidie voor
het Groene Kruis, welke onder algemeene
instemming werd verleend. De noodige
plannen werden nu ontworpen en was het
geld ontvangen, dan zou het consultatie
bureau in dat jaar in werking zijn getreden.
Die 4500 zijn echter niet uitgekeerd, zoo
dat het bestuur van het Groene Kruis niets
kon uitriohten. Wat de oorzaak van een en
ander is geweest, behoeven we hier niet na
te gaan. Eerst dit jaar ontving genoemd be
stuur voldoende zekerheid, dat de noodige
gelden door de gemeente beschikbaar zou
den worden gesteld. Aanstonds is toen een
begin gemaakt om het bureau zoo goed mo
gelijk in te richten. Besloten werd een derde
Zuster te benoemen en dan Zuster Voigt
speciaal met de zuigelingenzorg te belastert
Een aan de vereeniging behoorena pakhuis
in de Valkestraat werd afgebroken om daar
ter plaatse een nieuw gebouw te zetten, dat
als consultatiebureau geheel naar de eischen
zal worden ingericht. De bouw, waarvoor de
vereeniging zich groote offers moet getroos
ten, schiet goed op, zoodat te verwachten is,
dat het gebouw spoedig in gebruik kan wor*
den genomen. Inmiddels heeft het bestuur
van het Groene Kruis eohter reeds het con
sultatiebureau geopend en als leider daar
aan benoemd de officier van gezondheid
Helfrich, tevens speciaal kinderarts, terwijl
Zuster Voigt uit den wijkdienst is overge
gaan om zich geheel aan de zuigelingen
zorg te kunnen wijden.
Tot zoover marcheert dus alles goed en te
verwachten was, dat het partioulier initiatief,
gesteund door de gemeentelijke overheid,
hier een werk van groot sociaal belang zou
kunnen behartigen.
Er dreigt echter gevaar, een gevaar, dat
wij a. h. w. voorzien hebben. In Amersf.
Dagblad van 18 Nov. '22 schreven wij er in
't algemeen over, onder den titel „Een
ziekteverschijnsel". Wij veroorloven ons,
den aanhef van dat artikel hier te herhalen.
„Een eigenaardigheid van ons volk",, al
dus schreven wij, en van ons Amers-
foorters misschien wel in 't bijzonder is
het streven naar een eigen parochie, waar
voor men zijn weldaden of zijn vermeende
weldaden kan tentoonspreiden. Op elk ter
rein vindt men die weldoeners der mensoh-
heid. Niet zoo gauw is de een of andere
zaak tot bloei gekomen of deze of gene
vindt, dat het toch eigenlijk niet goed gaat
en dat hij of zij het daarom eens beter op
moet knappen. Althans zoo wordt voorge
geven en het gebeurt ook wel eens een en
kele maal, dat gemeenschapszin tot een dus
danige gedragslijn aanspoort. Dan is natuur
lijk dat streven niet absoluut verwerpelijk,
ofschoon het heel dikwijls te betreuren is,
dat naast het bestaande, en gemeenlijk
goed werkende, iets nieuws moet komen,
waardoor veelal verslechtering in plaats van
verbetering intreedt. Maar meestal zijn de
motieven van heel wat minder gehalte en
spreekt hooveardig het hoogste woord en is
het meer persoonlijke eerzucht en bemoei
zucht, dan het dienen van de gemeenschap.
En immer zijn er wel eenige personen te
vinden, die dan een dergelijk streven steu
nen. Rekenschap van hetgeen zij doen, ge
ven zij zich gewoonlijk niet. Het staat wel
gekleed, zich op een of ander gebied voor
een bepaalde zaak te interesseeren en dus
doen zij mee."
Wat is nu het geval? Tijdens de onder
handelingen tusschen gemeente en Groene
Kruis 'is een medicus te dezer stade :-en
consultatiebureau voor zuigelingen begon
nen, Wat 'natuurlijk zijn volte reent is. Als
hij meent z vin patiënten daarmee van
dienst te zijn, is her zclis ioz te juichen, er.
blijft het een zeek binnen zijn praktijk als
medicus liggende. Nu is op zijn initiatief
hier opgericht een afd. Amersfoort van den
Ned. Bond tot bescherming van zuigelin
gen, wat ook al weer zeer sympathiek is.
Wat doet nu echter die afdeeling? Zij heeft,
d.d. 25 Aug. 1923, een adres aan den Raad
gezonden, houdende verzoek een subsidie
van 750 te mogen ontvangen voor het
jaar 1924, voor het Consultatiebureau,
moeder- en bakercursussen, verspreiding
van lectuur enz. en het verleenen van een
subsidie voor de zuigelingenzorg aan. het
Groene Kruis uitdrukkelijk afhankelijk te
stellen van de voorwaarde, dat de door het
Groene Kruis aangestelde zuigelingenzuster
ook haar diensten verleent aan het consul
tatiebureau van den Bond en voor het huis
bezoek aan die zuigelingen, waarvoor de
leider zulks noodig oordeelt.
Daarmee blijft het niet langer de zaak van
bedoelden medicus en genoemde afdeeling,
waarvan hij voorzitter is, maar komen we
op publiek terrein, zooals door ons in „Een
ziekteverschijnsel" is aangegeven.
Er bestaat contact tusschen de gemeente
en het Groene Kruis, een contact waaraan
ook de directeur van den gemeentelijken
geneeskundigen dienst ongetwijfeld zijn
volle instemming heeft gegeven. Alle medici
te dezer stede, op één na dan misschien,
hebben met groefce sympathie het Groene
Kruis als semi-offici-eel orgaan voor de zui
gelingenzorg zien aangewezen- En vóór nu
nog de dienst geheel in werking kan treden,
korftt reeds de verbrokkeling. Nu kan men
zeggen, hoe meer zuigelingenzorg hoe be
ter, maar men kan niet zeggen, de gemeente
moet alle persoonlijke pogingen in die rich-
ring steunen- Dat gaat niet, èn niet in het
belang van de zuigelingenzorg, èn niet in
het belang van de gemeente- Afgezien nu
ven de aanmatigende beschikking, welke
men van de gemeente vraagt, over de in
dienst van een ander (hier het Groene
Kruis), zijnde Zuster, kan en mag het ver
zoek niet werden ingewilligd, omdat de ge
meente hiermee eigen werk zou afbreken en
bovendien een voor de gemeentekas ge
vaarlijk preoedent zou scheppen. Wat men
den een geeft, zal men den 'ander toch
niet kunnen weigeren. En, we citeeren weer
uit ons artikel van 18 Nov. '22, „waar een
maal een vorganisatie een bepaalde zaak
entameert wij bedoelen natuurlijk een
zaak van algemeen nut daar moest het
uitgesloten zijn, dat een andere vereeniging
voor dezelfde zaak steun kan verkrijgen. Wij
schakelen natuurlijk al datgene uit, waarbij
werkelijk consciëntiebezwaren kunnen gel
den. Maar dart blijft er toch nog gelukkig
een breed terrein over, waar alle menschen
elkaar als samenwerkende krachten kunnen
vinden. En daar willen we eenheid en geen
verbrokkeling. Wie zijn krachten aan die
eenheid niet wü geven, houde zijn handen
thuis, daar het maatschappelijk leven thans
meer dan ooit sleohts gediend kan worden
door een eendrachtig streven naar het goe
de. En door besparing van energie, èn door
versobering van uitgaven kan de maat-
sohappij zelve ex slechts wel bij varen."
VOLKENBOND.
HET HERSTEL VAN OOSTENRIJK
GenvoTT Sept. (B. T. A.) In de verga
dering van den Volkenbond gaf Ador een over
zicht van het herstel van Oostenrijk. Dir is z. i.
de eerste .groole poging, door den Volkenbc-.d
gedaan »cn behoeve von hoi -EuTopfesch hfer-
Hij kgdc er den nadruk op. 8nt dit finan-
ciee. herstel hot merkwaardigste vork wfiS> door
den Volkenbond ir. het a feci oppen jaar. verricht.
Een nader bericht uit Genève d.d. gisteren
deelt nog mede, dat Ador verklaarde, det de
actie van den Bond in Oostenrijk een practische
oplossing heeft gegeven aan een probleem, dat
voor den wereldvrede van groot belang was en
de redding heeft verzekerd van een werkzame
bevolking en aan een staat de welvaart heeft
DAMES MODE - MAGAZIJN
I6|i8 Langestraat, Amersloort.
hergeven. Het werk van dofl Volkenbond is het
schoonste voorbeeld van belangelooze interna
tionale solidariteit. Het getuigt ook van de vol
maakte werkwijze ven den Volkenbond. De
vergadering besloot tot het volk en de regee
ring van Oostenrijk gelukwenschen te richten
voor de energie, aan den dag gelegd bij de uit
voering der hervormingen en het brengen van
de noodige offers. Ook wenschtte de vergade
ring Zimmerman, den elgemeenen commissaris
van den Volkenbond te Weenen, geluk en be
tuigde hem dank. De Oostenrijker Mensdorf
dankte voor den lof, aan het volk en de regee
ring van Oostenrijk toegebracht en sprak de
gevoelens van dank van Oostenrijk voor Zim
merman uit.
DUITSCHLAND.
DE BEZETTING VAN HET ROERGEBIED.
Het contact-zoeken met
België en Frankrijk.
Brussel, IT Sept. (B. T. A.) Ir. goedinge-
üchte kringen wordt gezegd, dat Stresemann
reeds verscheiden dagen „praat" met den Bel
gischen gezant te Berlijn.
B e r i ij n, II SepL (W. B.) Naar aanleiding
van de buitcnlandsche persberichten over
Fransch-Duitsche onderhandelingen, met name
over de besprekingen, die tusschen den Fron-
schen gezant te Berlijn, de Margerie, en den
In rust is hernieuwing.
Wille,ti Groenhuizen
r,angesir. 43. Tel. 832. Fof.tr. 73821
ÜJ vanaf f 2.25 £3
naar het Noorsch
van
JOHAN BOJEP
door
D. Logemanvan der Willigen.
Maar toen hij eindelijk beneden en op de
hoeve kwam. zeide een van zijn boerenar
beiders met een leuk gezicht: „Is het lieuseh
waar dat Wangen een valsche handiceke-
ning geschreven heeft?"
„Hei zou me niet verbazen," zeide Nórby
en keek eens naar de lucht of het goed
weer voor het bosch zou worden. De boe
renknecht bleef even doorschoffclen maar
zeide toen op zijn schoffel steunend: „En
nu hooren we, dat het nog wel uw eigen
naam is!' en wierp ondeitusschen een
schuin oogje naar Norby. „Hij heeft er op
gepocht, dat Norby zelfs voor hem borg
heeft gesproken, maar wij hooren hier op
de hoeve dat 't een leugen is!"
„Die gek heeft cr tenminste geen zier
mee te maken," dacht Norby en liep zon
der antwoorden door.
Maar toen hij later naar de schuren ging,
waar arbeiders en boeren aan het dorschen
waren, werd hem dezelfde vraag gedaan.
En daar Norby nu evenmin antwoordde,
maar het graan achter de machine door
zijn hand liet gaan. zeide een oude boer op
zijn hoofd krabbend: „Ik heb 't altijd wel
gezegd, dat die man in het tuchthuis
torecht zou komen."
Maar nu werd Norby nadenkend. „Als
het aan den dag komt. dat je zulk een ge
rucht verstrooid hebt," dacht hij, „dan kan
hij je in het nauw brengen en dan zullen
ze zich eerst goed vermaken."
Hij wilde juist het gerucht bij dc geboorte
gaan smoren en de zaak verklaren, toen hij
door de schuurdeur de smid den weg zag
opgaan met een zak op den rug. „Was de
smid zooeven hier?" vroeg hij. ,.Ja," ant
woordden verscheidene stemmen, die in het
halfdonker door de halmen trilden. „Dan
weet hij het dus ook,' dacht Norby, „en
van avond is 't in de heele buurt bekend.
Je moet do smid tegenhouden!"
„Hij moest de nieuwe sleden beslaan, dat
is waar ook!" zeide Norby als verontschul
diging, dat hij nu den smid achterna ging.
De sneeuwploeg was nog niet over de
's nachts gevallen sneeuw heengegaan zoo
dat het moeilijk loopen, maar hard loopen
nog moeilijker was. En hpe vermoeider
Norby werd, des tc woedender werd hij
ook. „Je loopt hier voor gek rond," siste het
in hem, „en dat alleen omdat je een schurk
geholpen hebt. 01e ole!" riep hij en wenkte
met de hand.
Maar de zak op den ru;g van den smid
kon zien noch hooren en Norby moest blij-
vou draven. Het gerucht moest tegengehou
den worden, anders zou het er raar voor
hem uitzien. Eindelijk blijft de smid staan,
omdat hij iemand op „ski" tegenkomt.
Maar voor Norby hem ingehaald heeft,
gleed de skilooper verder den berg af.
„Neen, wat hoor ik daar!" zeide de smid,
die een paar stappen naar Norby toekwam.
„Je zou zeggen, die Wangen weet altijd
even mooi te praten. Mij heeft hij er ook in
laten loopen. Hij zond me een rekening voor
een zak roggemeel, die ik contant betaald
heb."
„Het is een leugen!" zeide Norby. Hij
dacht aan de valsche handteekening en
bleef staan hijgen na zijn harde loopen.
„Een leugen? Het is waarachtig zoo waar
als ik hier sta!" zeide de smid. die aan
het meel dacht.
Maar nu herinnerde Norby zich de ski
looper. „Heb je hem van Wangen verteld?"
vroeg hij.
„Of ik," zeide de smid. „Het zijn slechte
tijden waarin we leven."
Norby keerde zich om en droogde het
zweet van zijn gezicht, nam zijn muts af en
veegde zijn kale kruin af en keek den ski
looper na. die nu met een heerlijke vaart
aan de fjord gekomen was, zoodat de
sneeuw om hem heen vloog. En met
dezelfde vaart verspreidde zich het ge
rucht.
Knut Norby stond hem hulpeloos na te
kijken.
„Nu komt het er niet meer op aan of de
smid en het werkvolk je al uitlachen,"
dacht hij, „want nu is de duivel zelf er riiet
het verhaal van door en ben je er bij
Norby."
„Ik dacht dat u riep?" zeide de smid.
„Was er iets?"
„Of er iets was," zeide Norby en keerde
zich woedend naar den smid toe. „Je bent
een vervloekte zanik, je hebt sinds jaar en
dag beloofd mijn nieuwe sleden te komen
beslaan, maar je bent een schurk, die me
geld schuldig is en niet betaald. Maar nu
zal ik dc politie eens op je af zenden."
En Norby ging naar huis. De smid bleef
hem met den zak op den rug staan nakij
ken. „Ik geloof dat die valsche handleeke-
Duitschen rijkskanselier Stresemann hebb..-.
plaats gevonden, merkt het Berliner Tageblatt
op, dat ook gedurende de regeering van Cuno
meermalen besprekingen zijn gehouden tus
schen den toenmoligen minister van buitenland-
sche zaken von Rosenberg, den staatssecretaris
von Maltzahn en den Franschen gezant over
den politieken toestand. Wanneer nu gedurende
het bezoek, dat de Margerie vorigen Zaterdag
aan het ministerie van buitenlandsche zaken
bracht, in den loop der besprekingen ook de
kwestie van het herstel is aangeroerd, mag
daaruit nog niet geconcludeerd worden, dat
thans reeds sprake is van werkelijke, tot in bij
zonderheden afdalende, besprekingen
Men kan ze dan ook niet als „onderhandelin
gen" beschouwen en of uit zulke onofficieele ge
sprekken de mogelijkheid tot officicele bespre
kingen kan voortvloeien, dient te worden afge
wacht.
Ook is de bewering onjuist, dot de Duitsche
regeering van plan is een nota te zenden aan
de Fransche en Belgische regeering.
P a r ij s, II Sept. (N. T. A. Draadloos).
De Margerie, Fronsch gezant te Berlijn, heeft
de laatste dagen verscheidene malen een onder
houd met rijkskanselier Stresemann gehad.
Gepreciseerd wordt, dat bij de besprekingen
geen enkel aanbod door het rijk gedaan is of
kon gedaan worden, daar het lijdelijk verzet in
het Roergebied nog niet opgehouden heeft en
de Fransche regeering het standpunt handhaaft,
dat het opgeven van den tegenstand alle be
sprekingen moet voorafgaan. Nochtans'schijnt
het begrip van de noodzakelijkheid om het
lijdelijk verzet op te geven in Duitschland ter
rein te winnen.
De kwestie van het wederbczcttcn
dor auvbassadeurspwslen te Br»/-
cn Parijs.
B c r i ij n i: IS e p t. (\V. B.| Naar aftnki-
ding Var. de' wedcr-bczetiing van dc-n post va
Duiisch ambassadeur ie Panjs en Duitsch ge
zant te Brussel, sfchrijft de Zeit, dat deze weder-
bezetting reeds tijdens de regeering-Cuno is
overwogen. Zij zal te gelegener tijd plaats vin
den.
Een Duitsch-nationaal voorstel tot
bijeenrceping van den rijksdag.
B e r 1 ij n, II Sept. (W. B.) Naar de bladen
vernemen, zal het senioren-convent van den
rijksdag Donderdag over het voorstel der
Duitsch-nationaien tot bijeenroeping van den
rijksdag beraadslagen. In de kringen der coa
litiepartijen beslaa?, volgens de bladen, niet al
te veel geneigdheid om aan het voorstel ge
volg te geven.
De arbeiders en hel
lijdelijk verzet.
Neuss, II Sept. (W. B.) De Belgen heb
ben de arbeiders en het personeel van de loco
motieven alhier verzocht het werk te hervatten
en beloofden het tot dusver genoten loon uit te
betalen. De spoorwegmannen zijn er echter
niet op ingegaan
DE ECONOMISCHE CRISIS.
Het opvorderen van edele metalen.
Berlijn, II Sept. (W. B.) In een onder
houd met een medewerker van het Berliner Ta
geblatt verlaarde de rijksminister voor de inle
vering van buitenlandsche betaalmiddelen, Fel-
linger, dat men nog heden de verordening betref-
lende de afgifte van edele metalen hoopte in te
dienen. Sieraden, aldus Fellinger, zullen niet on
der de verordening vallen; wij beperken ons tot
gemunt goud en zilver, edele metalen in stoof- en
in bladvor.m of in welken anderen onbewerkten
vorm ook. Wanneer de eerste opvordering geen
volledig resultaat heeft, zullen scherpere maat
regelen niet achterwege blijven.
Een noodtoestand der financiën.
Men krijgt te Berlijn vooral een indruk vnn
grocte radeloosheid, aldus meldt de witte
ster-correspondent der N. R. C. te Berlijn, die
vervolgt
De financieele kotastroof is ook politiek,
reeds lang van kwantiteit tot kwaliteit gewor
den. De vlottende schuld neemt dagelijks toe
met een bedrag van ongeveer 120 biljoen, wat
in de laatste dagen gelijk staat met ongeveer
6 millioen gulden. Daarvan gaat ongeveer 1/3
weg aan de financiering van het lijdelijk ver
zet in het Roergebied, dan nog 1.3 aan het
tekort der spoorwegen, terwijl de rest het ge
regeld deficit van het budget is. Drie maan
den voortzetten van dezen toestand zul, naar
het tegenwoordige tekort gerekend, de Hot
tende schuld met 540 millioen gulden of ruim
900 millioen goud mark verhoogen. Bij deze
berekening is nog niet eens meegeteld, wat
voor kolen aan Engeland moet worden be
taald Dit komt echter voor een groot deel
uit het particuliere bedrijf, dat daarvoor nog
de middelen bezit.
Dat men onder deze omstandigheden iels
moet deen om door het uitvoeren van een of
andere beweging zijn machteloosheid niet al te
zeer ten toon te spreiden, is duidelijk. Tot do
den van dien aard kan men het besluit reke
nen van een bonk, die bankbiljetten tot goud-
waarde moet uitgeven. Het besluit lijkt zeer
gevaarlijk. In Oostenrijk heeft men dezen
maatregel, die daar herhaaldelijk cn vnn ver
schillende kanten aanbevolen is, om afdoende
redenen verworpen. Men venvachtte er geen
baat van, doch slecht ongeluk. De Duitsche
regeering moest door dit voorbeeld weten,
WASCHOL1NE ZEEPPOEDER
een genot voor elke huismoeder.
Wij geven GRATTS bij olke 3 pakjes
"SVASCHOLINE een
PRACHTIG THEELEPELTJE
dat oen waarde heeft van 2 PAKJES.
WASCH0L1HE FABRIEK. AMERSFOORT.
wat zij begon. In werkelijkheid wekt dan ook
de naam, die de nieuwe bank voorloopig ge
geven is, een overdreven voorstelling van dat-
V'ine wt.j.: het om gaat. De bcdoimng is niet,
hc
bank zal als volgt zijn
De Rijksbank neemt cr aan deel met TOO
millioen goud. Door de rijksbank kan de re-
gecring dus zekeren invloed uitoefenen op de
nieuwe slichting, die overigens onafhankelijk is.
Tachtig millioen goud mark moeten in devie
zen door de andere aandeelhouders worden
geleverd. Op dit bezit van 180 millioen goud-
waarde zal voor 360 millioen, dus voor het
dubbele bedrag, aan bankbiljetten worden uit
gegeven. Deze bankbiljetten zullen uitsluitend
dienen voor het opkoopen van het noodige
graan in Duitschland zelf voor de volksvoe
ding. Met papieren marken krijgt men dit graan
niet meer los.
Zoolang de bankbiljetten binnen de rijks
grenzen blijven, acht men het mogelijk ze
door bepalingen op pari te houden. Het ge-
vaar bestaat echter, dat ze voor betaling naar
het buitenland worden gebruikt waar zij stel
lig niet als volwaardig zouden worden aange
nomen. Als een nieuwe oplage van de papie
ren mark zou zij aan depreciatie bloot staan
en in deze depreciatie zou de nieuwe mark
dan zonder twijfel in Duitschland 'zelf even
eens worden meegesleept. Men tracht dit te
voorkomen, door de ontvangers van dit geld
zooveel mogelijk te nopen, het in den vorm
ven belasting terug te geven. Het vrij beperkte
bedrag, waar het om gaat, zou dan bestemd
zijn in een kringetje te loopen langs de ele
menten landbouwers, fiscus, cmissiebank, land
bouwers, fiscus enz. Het lijkt tc veel ver-,
wacht, om op het lukken von dit plan tc re
kenen maar zooals gezegd, de heele stich
ting is een voortvloeisel uit een gemoedstoe-
stond, die met den naam „verlegenheid" niet
sterk en vooral niet tragisch genoeg geken
merkt is. Men moet iets doen en iets werke
lijk afdoende is niet te vinden, tenzij men tot
een maatregel overgaat, waarop vooral het
gesprek dat gehouden is tusschen Stresemann
en den Franschen gezant te Berlijn de aan
dacht heeft gevestigd. Men is desperaat ver
moeid te Berlijn en niemand hoopt meer op
hulp, die snel genoeg zou komen.
Botsingen te Dresden.
B c r 1 ij n, II Sept. (V. D.) Te Dresden had
den heden voor het raadhuis botsingen plaats
tusschen werkloozen cn de veiligheidspolitie,
waarbij dooden en gewonden zijn gevallen.
ning hem nog gek zal maken. dacht hij
en sjokte toen langzaam verder.
III.
Terwijl Knut naar huis klotste was hij
te moede als iemand wiens hoed van zijn
hoofd gewaaid js, zonder dat hij kan uit
vinden waar die naar toe gevlogen was.
Hij begreep niet hoe het gerucht over Wan-
gen's valsche wissel in de wereld was ge
komen, maar voelde tegelijkertijd dat hij
cr de schuld \an was. De vrouwen hadden
hem natuurlijk gisteren avond verkeerd be
grepen, toen hij moe was en lust wilde
hebben. En toen was het door de keuken
het werkvolk ter oore gekomen. En heden
avond zou de heele buurt het weten, want
het zou een verhaal zijn, dat iedereen graag
hoorde en verder vertelde. En Wangen?
Die zou natuurlijk van de gelegenheid ge
bruik maken om Norby een proces aan to
doen
Hij snakte bepaald naar een geweer om
dien skilooper dood te schieten, die nu met
die vervloekte geschiedenis voortgleed. Als
"die er niet geweest was, had Norby toch
zijn moeilijken gang naar het werkvolk
doorgezet om te zeggen: „Die zaak met
Wangen is een vergissing. Ik heb werkelijk
borg gestaan. Hij heeft geen valsche. hand-
teekening gezet." Maar nu zou hij immers
de heele streek kunnen afloopen en die
gedachte maakte hem gewoon razend.
Hij wildet eerst bij de keukentrap blijven
stil staan om de vrouwen een uitbrander to
geven, maar keerde zich plotseling midden
op het voorplein om en dacht: „Wat er ook
van komt, jij krijgt het in ieder geval op ie
brood en moet ie er dus maar uitredden. Jij
bent in. ieder geval de heer des huizes.
Er kwam dien dag met van een tocht
naar het bosch. Daarentegen ging hij naai
den stal, en dreigde een stalknecht de deur
uit te zetten omdat een jong paard slecht
geroskamd was. Toen verscheen hij op eens
in dc schuur, terwijl het werkvolk zich juist
even rust gunde cn kreeg dat zijn beurt.
Eindelijk kwam hij op zijn kantoor en ging
zitten om maanbrieven aan een menigte
schuldenaars te schrijven.
„Je wordt natuurlijk beboet, misschien
zou je je woorden openlijk in een krant
dienen terug te trekken," sprak het in zijn
binnenste onder het schrijven. „Dat is de
dank als je zulk zoodje helpt. Ruzie in huis,
geldverlies cn daarentegen een gek figuur
slaan tegenover je ondergeschikten en je
eer verliezen..."
De deur gaat open en tot zijn verbazing
treedt Mant binnen. Als zij nü reeds het
stilzwijgen verbreken wilde, moest er wel
heel iets bijzonders gebeurd zijn. Het man
keerde er nog maar aan, dat zij hem ook
al aan zijn hoofd ging zeuren'
Zij bleef stijf staan, met de beide armen
recht omlaag en de kin vooruit, en begon
toen met bevende stem:
„Ik begin te begrijpen, dat je het voor mij
verborgen wilt houden, maar ik zou nu wel
eens willen weten of je hem niet bij de
politie gaat aangeven!"
Knut vloog van zijn stoel op cn bleef met
de handen op den rug en de. bccnen uit
elkaar staan.
„Bij de politie?" zeide hij, terwijl hij haar
eens over zijn bril monsterde, dien hij ge
bruikte als hij schreef. „Ik ben waarachtig
niet gek!"
Maar Marit was reeds bcleedigd, dat hij
niet naar den koster gegaan was en begon
nu te vermoeden, dat er weer iets anders
achter haar mg geschied was. Zij kwam
een stap vooruit, c wilt misschien niet?"
Haar stem trilde nog meer.
Norby begon te hijgen. Nu hij kwaad was
scheen liaar autoriteit hem komiek zoo
wel als irritcerend.
(Wordt vervolgd).
