WIJNHANDEL J. A. SGHOTERMAN Zn.
DEZE MAAND Bil OHS UW 8RANDSTIFFEK. I HEBT UI u WINTER EERSTE KLAS WAAR IN HUIS EN KOOPT THANS HOG VOOR ZSIRPRIIZEH.
KOK's BRANOSTOFFENHARDEL
Eigen gemaakte Kinderkleeding.
HUTSSPAARBANK
JESÏÏLT
KOLENPARK, SOESTERWEG, TELEFOON No. 863
Bestelhuizen
PUFTENBURGERLAAN 6
Utrechtscheweg 71 iel. 539
(Depot Ververij Palthe)
Sumatrasiraat 20
MA1SON DE JAGER EN Zn.
Groote Sorteering BONBONS en DESSERT
„DE MAGNEET" Utreclitsctelt. 12
SVIagaz. „De Dom"
1
I
Waarborg der lemeente Amersfoort
H. ELZENAAR
BINNENLAND.
Cis. STRAAT 17 TELEFOON 143
P*r flesch Per Anker
Sewas 1920 Raymond Macau F 1,— F 40.—
Gewas 1917 St. Emilion F 1.60 F 65.—
LUNCHROOM - CONFISERIE O
TELEF. 115 - - - - LANGESTRAAT 56 O
ooooooooooooooooooooooooooooooü
trekt D aan door prU» «n kwaMtelt
W ZIET DE ÉTALAGES -W
Aanbevelend: 6EBHS. DE VRIES
Varkensmarkt - Amersfoort-
Speciale afdeellng
Maison de Coiffure
WIJERSSTRAAT 14. Tel. 205
Speciale behandeling lezen nil
- vallen en albreken Tan hel haar.
Haarzalt Haarzeep voorkomt
de roos en bel vet trorden
van hel baar.
UTRECHTSCHEWEG 9
Pensioengerechtigden
ontvanzen bun pen
sioen zeer gemakkelijk
door bemiddeling der
Spaarbank
Traag! inlichtingen ten
kantore der Spaarbank.
UE1TE 3.60
Voor de Fijnproevers
De geuriesie sigaar die alles overtreft,
is het merk
..WOOl GOOI''
in prijzen van 6 tot 25 cent
H. BOKKING ZOON.
- - LANGESTRAAT 80. -
Lacgesr. S4 Tel. 528 Amersfoort
Kantoorboekhandel
Kantoormeubelen
Advertentie-Bureau
Een foto-album voor de Koningin.
Het hoofd-comité op Java is ophet idee geko-
komen een album samen te stellen, waarin fo
to's worden opgenomen van de feestelijkheden
en de plechtigheden van de feestelijkheid van
het regeerings-juhileum door geheel Indië ge
houden. Ook ter Oostkust is reeds met de ver
zameling der foto's begonnener werden reeds
zeer fraaie inzendingen ontvangen van beroeps
fotografen.
Het algemeen Indisch hulde
blijk.
Omtrent de aanleiding hiervan meldt het Bat.
Nbl.
Gistermiddag om half zes werden het hoofd
comité, zoomede de vertegenwoordigers der
pers door den gouverneur- generaol in de zoo
genaamde troonzaal ten paleize Rijswijk ont
vangen ter aanbieding van het algemeen Indisch
huldeblijk.
De gouverneur-generaal, in gezelschap van den
hertog, de Vorstenlondsche prinsen en den al
gemeen secretaris stelde zich aan den voet van
den troon op, geflankeerd door zijn adjudanten.
De voorzitter van het hoofdcomité sprak daar
na een rede uit, waarmede hij het huldeblijk*
(zooals men weet een som gelds, die op de door
de Koningin zelve aangegeven wijze zal worden
aangewend om de herinnerig aan haar 25-jarig
jubileum levendig te houden) aanbood. O. a. zei-
de spr.
De regelen, waarnaar de „Koningin Wlihcl-
mino-Jubilcumstichling" zal worden beheerd,
zijn omschreven in de ontwerpakte van stich
ting, die we ons veroorloven U. E. bij deze aan
te bieden met verzoek om uwe tusschenkomst
om dit stuk ter beoordeeling aan Hare Majesteit
voor te leggen. Zoodra ons Harer Majesteits in
stemming gebleken zal zijn, zullen wij tot do
oprichting overgaan.
Alle kringen van de Nedcrlandsch-Indische
bevolking, alle rossen, alle stonden, hebben tot
de vorming van dit huldeblijk bijgedragen.
Moge ook dit een zinnebeeld gelden van de
goede samenwerking, die gedurende dit eerste
tijdperk der regeering van Koningin V/ilhelmina
tusschen alle groepen van haar onderdanen in
Nederlandsch-Indië betracht is, als een goed
voorteeken tevens voor het nog volgende, naar
wij hopen zeer langdurige tijdperk dat het
hoogste staatsgezag in hare handen zal berus
ten.
Op deze rede antwoordde de landvoogd met
een welsprekende rede.
Het huldebetoon op I September.
Naar wij vernetnen zegt het Bat N.bld.
heeft men in regeerfngskringen met buitenge
woon genoegen waargenomen het groote aan
tal deelnemers non de huldebetuiging ten Pa
leize op T Septemer j.l. en wel inzonderheid
omdat bij de plechtigheid, welke anderhalf uur
duurde, aanwezig waren vertegenwoordigers
van uitcenloopende geestesrichtingen en politie
ke stroomingen, die allen waren opgekomen om
in welsprekende bewoordingen hun hulde te be
tuigen. Van inlandsche zijde verscheen het
hoofdbestuur van Bocdi Octomo, vertegenwoor
digd door Raden Soetomo, de vereeniging
Soekalilah Djamiatoel Hasonuh, vertegenwoor
digd door Mos Kendoeroen Portadiredja. Laatst
genoemde besloot zijn toespraak met dc reci-
tcering van de eerste soera uit den Choran.
Een gelukkige omstandigheid was, dat de
Hertog van Mecklenburg de plechtigheid bij
woonde. Z .H. is daardoor in de gelegenheid
om Hore Majesteit persoonlijk mededeeling te
doen van de Haar gebrachte hulde.
WEST-INDIE.
HET REGEERINGSJUBILEUM TE CURACAO
De Cur. Ct. schrijft
Onmiddellijk na het vallen van het schot om
12 v.m., sloten alle handelshuizen en winkels
hunne deuren, van schier elke woning werd de
nationale driekleur geheschen en deze twee be
tuigingen van geestdrift en gehechtheid aan
hét vorstelijk huis van Oranje, gaven aan de
stad een feestelijk aanzien, dat verhoogd werd
door de vreugdekrreten der bevolking langs
straten en wegen.
Verschillen geöbouwen en particuliere wo
ningen o.a. het Gouvernementshuis, Club De
Gezelligheid, St. Martinusgcsticht, Hotel Ame
ricano, en de Koningin Emma brug waren
smaakvol versierd en 's avonds buitengewoon
prachtig geïllumineerd met electrisch licht,
vooral de brug muntte uit.
's Avonds om 8 uur gaf de militaire kapel
versterkt met burgers op het Brion-plein een
welgeslaagde muziekuitvoering. De slag bij
Waterloo, die dagen van te voren flink inge
studeerd werd, was een groot succes.
Na de uitvoering ging de menigte voldaan
naar huis om flink uit te rusten en krachten te
sparen voor de twee volgende feestdagen.
De volksspelen liepen naat dc voorafgaande
programma's zonder ecnïge stoornis afwaren
er algemeene blijkschap en vreugde overal
merkbaar, de rust en orde werden geen oogen-
blik gestoord. Overal klcnk het „Leve dc Ko
ningin I"
Audiëntie, feestcantate door de leerlingen der
scholen, allegorische optocht, opening van het
Jubileum Sportpork, receptie ten Gouverne
mentshuize, danspartij op de Club Curasao,
feest op de Club „De Gezelligheid", Godsdienst
oefeningen, getuigen alle van de groote vreugde
V8n Curasao. Het laatste nummer van het
feestprogramma, groot vuurwerk, was een
waardig slot van dc feestvieringen.
Is het regeerings-jubileum von H. M. de Ko
ningin een gebeurtenis van buitengewoon groote
beteekenis, buitengewoon groot zijn de betui
gingen geweest van liefde en verknochtheid ann
Oranje en Nederland door Curasao bij die ge
legenheid gegeven.
Uil de Per*.
S DE AMBTENAARSSALARISSEN,
Prof. dr. N. J. Polak schrijft in „Econ. Stoti
Berichten":
Het tekort op den staatsdienst is niet,
gelijk het verlies der onderneming, het
verschil tusschen productiekosten en op
brengst van het verkochte product, maar
het Is ontstaan doordat wat talrijke indi
viduen voor hun gemeenschappelijke bc-
hoeftenbevrediging hebben bijeengebracht,
niet dekte de uitgaven, die voor de plaats
gevonden behoeftenbevrediging zijn ge
daan. Het lijkt dus meer op het tekort van
den particulier bij te groote vertering.
Laat ons met dien particulier een ver
gelijking trekken. Indien dezen bleek, dat
hij meer dan zijn inkomen verteerde, zou
hij dan den slager zeggen, dat deze hem
voortaan het vleesch goedkooper moet
leveren omdat hij met zijn inkomen niet
uitkwam? Het antwoord zou zeker luiden,
dat hij don maar geen vleesch moest eten.
Maar als dezelfde particulier, zelfs terwijl
hij nog duizenden per jaar overspaart, ont
dekt, dat een andere slager hem hetzelfde
vleesch goedkooper kan leveren, don recla
meert hij met succes bij zijn leverancier,
öf hij gaat naar den ander.
Zoo zal ook de overheid, onafhankelijk
van de begrooting, hebben te onderzoeken,
of het peil der traktementen ligt boven
dat, waarop verwacht kan worden, dat het
noodige aantal tot den te verrichten arbeid
bekwame personen juist kan worden ver
kregen en behouden. Is dat het geval, dan
is zulks een motief voor verlaging der be
zoldiging, niet slechts voor die publieke
lichamen die met de handen in het haar zit.
ter, maar óók voor die, welke nog geen te
korten hebben of ze nog op andere wijze
weten te dekken. Blijkt het salarispeil niet
te hoog, dan zal de overheid de opheffing
van het deficit moeten zoeken door be
perking harer behoeftenbevrediging, door
vermindering van de overheidszorg. Wat
ook het resultaat van dit onderzoek zij, de
regeering fcoude de beide verschijnselen
gescheiden en vroge rich dus ten aanzien
der ambtenaarssalarissen alleen af, of zij
al den niet boven den marktprijs noteert,
waarbij zij, gezien het stroeve van iedere
overheidsregeling, meer dan anderen met
de merktprognosc rekening houdc.
HET RAPPORT DER BEZUINIGINGS-
COM MISSIE.
De strijd met dc departe
menten.
De bezuinigingscommissie heeft nu reeds
bijna drie jaar haar onderzoek naar be
zuiniging op de departementale organisatie
voortgezet en gedurende dien tijd talrijke
algemeene en bijzondere Voorstellen tot be
perking der kosten ingediend. Wat is nu de
oorzoak, vraagt het Handelsblad, dat
deze commisse zóó bitter weinig effect van
haar arbeid heeft mogen zien, dat ze nu nog in
haar laatste rapport moet constateeren, dat het
beambtenpersoneel nog talrijker is dan bij het
begin van haar onderzoek cn dat eveneens ook
nu nog de ambtenaren zonder schade voor den
dienst bij tientollen kunnen worden gemist
In de slotsom van haar jongste verslag
schrijft de commissie dat ze in het alge
meen tot dezelfde conclusie komt als in
haar vorig verslag. En doarin stelde zij op
den voorgrond dc klacht, dat zij bij haar
onderzoek „niet steeds die medewerking
heeft ondervonden, waarop zij meende te
mogen rekenen." Wie met de officieele taal
in conclusies van staatscommissie-rapporten
vertrouwd is, weet dot de gebezigde uit
drukking een cuphcmisme is voor de meer
openhartige, maar voor een officieel stuk te
krasse verklaring„we worden zoo goed
als overal en voortdurend door de depar
tementen tegengewerkt"
Soms openlijke, meestal latente tegen
werking van de zijde der departementen
zeiven, dit is ook de indruk, waaraan de
lezer van het jongste ropoprt zich moeilijk
zal kunnen onttrekken.
Kenschetsend voor deze tegenwerking
rijn de telkens terugkeerende zinsneden in
het verslag aan het slot der beschouwingen
over mogelijke bezuiniging op eenigerlei
onderwerp. Herhaaldelijk stuit de lezer dan
op slotzinnen als „Bij de vastclling van dit
verslag was het antwoord nog niet door de
commissie ontvangen" of „aon de commis
sie is niet bekend of haar opmerkingen der
Regeering aanleiding hebben gegeven of
alsnog zullen geven tot beperking van vo
renbedoelde uitgovcn of „tot dusver
mocht de Commissie nog niet vernemen of
en in hoever aan hare voorstellen uitvoe
ring zal worden gegevenSoms deelt
de commissie als resultaat van haar werk
eenvoudig mede„Op dezen brief heeft
de commissie geen antwoord ontvangen
en „de commissie heeft van den Minister
van Justitie geen antwoord op haar op
merkingen ontvangen
„Praat maar toe" zoo schijnt men aan
de departementen te denken „wij be
perken ons toch niet I
Na dit meteen sprekend voorbeeld te hebben
geïllustreerd, gaat het blad voort
Deze tegenwerking moet worden gebro
ken.
Het is te dwaas, dat door een onpartij
dige commissie na nauwgezet onderzoek
mogelijk geachte, belangrijke bezuinigingen
in de organisatie der departementen in de
zen tijd achterwege zouden blijven, omdat
de departementsambtenaren van deze be
zuinigingen niet gediend blijken en de
voorstellen der commissie negeer ml
Hoe die tegenwerking kan worden ge
broken?
Er zijn omtrent de inwendige organisa
tie van den dienst der departementen meer
molen ingrijpende voorstellen gedeon, o/m.
door prof. Van Gijn in de Ec. Stat. Berich
ten, waarbij de departementale dienst op
een geheel nieuwe leest zou worden ge
schoeid en de invloed van het ministerie
van financiën op den dienst der ondere de
partementen, naar Engelsch voorbeeld,
aanmerkelijk zou worden verruimd.
We kunnen deze voorstellen thans laten
rusten, aangezien ze op hot oogenblik toch
geen effect kunnen hebben.
En juist op het oogenb'ik moet worden
gehandeld. In dezen tijd mag zeker niet
opnieuw een begrooting worden goedge
keurd, waarop talrijke jaarwedden voor de
partementale ambtenaren cn beambten zijn
uitgetrokken, die naar het oordcel der be
zuinigingscommissie kunnen vervallen.
Daarom is thans de eenige oplossing van
deze onverkwikkelijke zaak een radicaal in
grijpen van het parlement bij de behande
ling der begrooting.
Vroeger heeft men van sommige zijden
in de Kamer zoo nu en dan wel eens ge
poogd om een ambtenaarspost op de be
grooting te schrappen of te verminderen.
Meestal mislukten dergelijke pogingen, hoe
loffelijk de bedoelin'g ook was, omdat de
Kamer niet met kennis van zaken kon oor-
declen over de al- dan niet overbodigheid
von een ambtenaar of van diens promotie,
cn afortiori het niet beter kon weten, dan de
minister „nourri dans le sérail" als deze is.
Nu is dit anders. Nu heeft de Kamer in
de drie verslagen der commissie een be
trouwbare bron, om zich over de wantoe
standen in de departementale diensten een
oordeel te vormen en kon zij, aan de hand
dezer verslagen, met kennis van zaken in
grijpen telkens bij eiken post, die, naar de
meening der commissie, voor schrapping
of bezuiniging vatbaar is.
Maar dan moet de finanrieole toestand
eischt dit onafwijsbaar de Ka*mer deze
gelegenheid tot bezuiniging ook volledig be
nutten. Zij mag geen post op de begrooting
zelfs den geringsten niet, die naar het oor
deel der commissie overbodig of te hoog
is, laten passeeren, zonder dat ze den mi
nister daarover ter verantwoording heeft
geroepen. En indien de verdediging van
den post dooT den leider van het departe
ment niet op bijzondere, der commissie nog
onbekende gronden, volkomen overtuigend
is, dan zij de Kamer onverbiddelijk in haar
onthouding van goedkeuringl
DE BALDADIGHEID VAN DE JEUGD.
Aon wie de schuld
Er wordt beweerd, zegt de Nieuwe Arn-
hemsche Courant, dat de tegenwoordi-
ge jeugd veel slechter is dan vroeger. Het is
mogelijk, doch men zij voorzichtig .met een
dergelijke uitspraak.
Want ook een twintig, dertig jaar terug
kon de toenmalige spes partriae zich al
aardig doen gelden en als wij eerlijk wil
len blijden, dan zullen wij moeten erken
nen, dat de zucht tot vernielen, de trek
naar kattekwaad toen ten minste even erg
was. Het feit dat men eenige maanden
geleden in den Haag kleine rooverbenden
had, die villo's leegplunderden, moge ons
doen opschrikken, doch waarschijnlijk is
er toch slechts sprake van een gradueel
verschil.
In ieder geval is het onbillijk de jeugd
de schuld te geven, de jeugd is altijd de-
zelfde en de Hollandsche jongen, die Hil-
debrand met zooveel enthousiasme schil
derde, is nog steeds de oude en dus als
vroeger erfelijk belast met de onweer
staanbare neiging om streken uit te voe
ren.
Wij durven het nog altijd voor hem
opnemen, ondanks zijn gebreken, en als
wij hem thans veel kwaadaardiger stre
ken zien uitvoeren, don zien wij in hem
nog, den jongen van het oude kernach
tige ras. Aan zijn glundere guitige oogen
kennen wij hem terug, en zelfs als hij ons
ergert door zijn grenzelooze brutaliteit,
dnn beseffen wij dat deze ondeugd toch
niet zoo heel ver staat van een deugd
ferme vrijmoedigheid.
Doch de vrijmoedigheid gaat te ver.
ook in onze gemeente.
Leegstaande huizen en loodsen worden
kalmweg afgebroken, en zelfs in de nieu
we gebouwen worden de ruiten bij tien-
tollen ingesmeten. Aan het nieuwe tele
graafkantoor, dat toch stoot in het mid
den van de stad, weraen reeds een 40-tal
ruiten vernield.
Zelfs de meisjes blijven niet achter.
Zoo stonden op klaarlichten dog ecni-
gen tijd geleden een drietal kinderen
rustig bloemen te plukken midden in onze
gemeentelijke bloemperken.
Nu moge men klagen over gebiek aan
politietoezicht, doch daarmede is geen
voldoende verklaring voor het drieste op
treden van de jeugd gegeven.
Neen de groote tout ligt bij de oude
ren die zijn de wire schuldigen.
De rekel, rlie op den openbaren weg
boevenstreken uithaalt, kon bij votprbaat
verzekerd zijn van de neutraliteit van
het publiek.
Hij weet dat er geen goed© burgers
zijn die hem „mores" zullen leeren, hij
is ook bij voorbaat overtuigd van de
welwillende bescherming van het publiek,
op het oogenblik, dat hij in de knel raakt
en de bestraffende hand hem bij „de kluu-
den neemt."
En dit is nu wel zeer vreemd in dezen
tijd.
Wont juist het kenmerkendst voor de
tegenwoordige opvattingen over het
maatschappelijk leven, ligt in het feit,
dot alle heil verwacht wordt van den ge-
mee nschapsrin.
Geen betoog wordt er meer gehouden,
waarin niet direct of indirect een beroep
wordt gedoon op de plichten der gemeen
schap.
Maar hetzelfde publiek dat zich zoo
gevoelig toont, wanneer het dezo klan
ken hoort, ziet onberoerd toe, dat bijv.
de goederen van de gemeenschap, het
bezit van allen dus, worden vernield en
het steekt geen hand uit om dat te be
letten.
Als de straatjeugd weet, dat de eigen
dommen van de gemeenschap elk bur
ger dierbaar zijn, dan zou zij niet zoo
vrijpostig haar vandnlenwerk doen onder
ieders oogen.
Laat het publiek toch toonen, dat al
die vurige betoogen over den gemeen
schapszin meer waarde hebben dan een
verkiezingscry.
Want waarlijk de boldedigheid van de
jeugd is in de eerste plaats een symptoom
van het gebrek aon maatschappelijken zin
van het publiek.
De jeugd voelt dat bij intuïtie, en zij
gedraagt zich er naar.
Berichte*.
HET 25 JARIG BESTAAN VAN ONS
BELANG.
Een kranslcgging.
Ter gelegenheid van het 25 jarig bestaan
van de Onderofficiersvereeniging „Ons Be*
lang" werd Donderdag door den heer W.
Wijk, algemeen voorzitter van dien Bond, in
tegenwoordigheid van de hoofdbestuursleden,
de heeren W. Klooster en W. J. Vaalstra
en vrijwel alle leden van de afdce-
ling Amsterdam, eene krans gelegd op
de laatste rustplaats van den oud-voorzit
ter van dien Bond, wijlen den heer S. Sinnema,
op do Oosterbegraafplaats te Amsterdam.
De heer Wijk huldigde den reeds in T906
ontslapen oud-voorzitter als den man, die de
grondlegger is geweest van de organisatie
„Ons Belang" en zeer veel heeft gewerkt en
gestreden in het belong van het onderoffi
cierscorps. llit hulde en dankbaarheid en als
een belofte om in den geest van den ontsla
pene voort te arbeiden werd een krans, waar
aan een lint in de kleuren van „Ons Belang"
gehecht was, op do laatste rustplaats gelegd.
Een broeder en eene zuster van wijlen den
heer Sinnema woonden deze plechtigheid bij.
RIJKSAMBTENAREN.
Een uiting van ontevredenheid.
Door de Vereeniging tot Ondersteuning van
Burgerlijke Ambtenaren en Beambten in 's Rijks
dienst (H. O. R. A.) is een Herstellingsoord op
gericht te Ede.
De ofiicieele opening door den Minister-Pre
sident zal plaats hebben op Zaterdag 6 Octo
ber a.s.
In de kringen van de Rijksambtenaren valt
groote ontstemming waar te nemen, dat het
H. O. R. A.-bestuur den minister-president voor
de officieele opening heeft uitgenoodigd. Voor
al na het bekend worden van de plannen der
Regeering tot verlaging der ambtenaren-salaris
sen, heeft dit verzet zich op velerlei wijze geuit
Het bestuur van den Ccntralen Bond van Ne
derlandsch Post-, Telegraaf- en Telefoonperso
neel (C. B. P. T. T.) wendde rich tot het H. O.
R. A.-bestuur met verzoek aan de Regeering te
berichten, dat op de aanwezigheid van den mir
nister-president onder de huidige omstandighe
den geen prijs meer wordt gesteld.
Het bestuur von H. O. R. A. deelde mede,
dat, waar bereids in alle groote bladen cn in de
Organen van Rijkspersoneel de opening door
den minister-president is aangekondigd en de
noodige maatregelen daarvoor reeds zijn geno
men, het tot zijn spijt niet oan het verzoek kan
voldoen.
De C. B. P. T. T. heeft daarop besloten zich
bij de opening niet te doen vertegenwoordigen
en zijn leden opgewekt eveneens dien dag niet
bij de opening a onv/erig te willen zijn.
DE ZUIDERZEEVISSCHERIJ.
Een naspel der distributiejaren.
De commissie benoemd uit en door de cre
diteuren in het foillissement der Vereeniging
van Belanghebbenden bii de Zuiderzie-vissche-
rij heeft een adres ge/orden aan den minister
van binncnlandsche zaken en tevens oan olie
leden der Staten-Gcneraal. In dit adres wordt
er op gewezen^ dat in 1918 door de bemoeie
nis van de ambtenaren der Vischvoorziening
en distributie een vereeniging van handelaren
is opgericht, die de haringvangst der Zuider
zee voor de regcering zou verwerken en den
naam droeg van Vereeniging van Belangheb
benden bij de- Zuiderzee-Visscherij.
In een voor alle vischrookers belegde verga
dering, zeide de heer Snijders, directeur van
het Vischbureau te IJmuiden, dat men geen
angst behoefde te hebben voor de gelden.
Ieder ging nu aan het werk in de mecning
voor de Nederlondsche regeering to werken.
De haring werd namens de regeering voor
vasten prijs van den visscher overgenomen*
ponds-pondsgewijze verdeeld, oon rookers cn
zouters in bewerking gegeven en deze laatsten
ontvingen een vast rookers- of zoutersloon.
Deze regeling liep bij een krappe haring
vangst goed, doch bij een groote vangst min
der.
Vele hoeveelheden moesten afgekeurd wor
den. Deze afgekeurde hoeveelheden, die reeds
door de regeering waren gekocht, werden toen
afgetrokken van het tegoed der rekeningen,
die de vereeniging voor hore leden van het
Centraal Bureau had te innen. Door een cn an
der werd de vereeniging achterstallig in het
betalen en kon een faillissement niet uitblij
ven. Na advies van een commissie luidde do
conclusie aan den minister, dot wel niet juri
disch, maar wel moreel de regeering aanspra
kelijk was voor de geleden verliezen.
De commissie verzoekt den minister nog
maals een commissie te benoemen om een
onderzoek in te stellen, opdat de arbeidsloo-
nen en voorschotten alsnog door de regeering
worden uitbetaald.
