U. M. O.
8 MAISON DE JAGER EN Zn.
SAUCIJZEBROOBJES
BOOOOOOOOG 00 00^>0000000000c»0 O 00«ö3
0 LUNCHROOM - CONFISERIE 0
0 TELEF. 115 - LANGESTRAAT 56 0
5000000000000000000000000000000»
Langs l". M. 0. paden fietsen,
Verecot het niet,
Is 't mooiste wat men denken kan.
Nop vele lippen in 't verschiet:
Maar 202, hoe kom je er. aan?
Door 't lidmaatschap 1.50.
Sccretnrina* 16, Blankenheimslvaal.
van land en. volk wordt verstopt^ terwijl zoowel
de regeering~~ze!f, ols alle anderen, die gegevens
noodig hebben voor de voorbereiding, van maat
regelen op .verschillend gebied -of voor weten
schappelijke doeleinden, zich plotseling zien
geplaatst voor een vacuum, voor een ontbreken
van het meest noodigc om hun vyerk op de-
vereischte wijze te kunnen volbrengen. Adr._
dringt er daarom bij den IJtaad van Ministers,
op aan, dat de Regeering, waar de tot dusverre
op het Centraal Bureau toegepaste bezuinigin
gen reeds te ver gaan, thans in geen geval nog
sterkere vermindering van het voor het Bureau
beschikbaar tc stellen bedrag moge gelasten.
HET STELSEL VAN NEDERLANDSCHE
HANDELSVERDRAGEN.
Een artikel van Prof. Posthumus.
In „De Werkgever", orgafrn van dó Ver van
Ned Werkgevers en het Centr. Ind. Verbond,
schrijft prof. mr. N. W. Posthumus een belang
wekkend artikel over bovengenoemd onderwerp.
Schr. herinnert er aan. dat ons land bij zijn
toepassing van liet vriihandelsprincipe be
zit:
Een algemeen tarief'met fage rechten en met
een betrekkelijk gering aantal tariefposten en
daarnevens de daarmede in verband staande
handelstractaten, die alle de meest-beguusti-
gingsclausuie bevatten. Op deze „zui
vere" meest-begunstigings-verdragen bestonden
slechts enkele uitzonderingen.
Nederland heeft derhalve; een zeer eenvoudig
systeem van handelsverdragen, waarvan de in
houd bepaald werd niet door onzen eigen wil,
maar door hetgeen de andere staten, met Welke
wij meest-begunstigmgs-verdrngen hadden ge
sloten, aan derden roekenden. Al naar gelang
derhalve de inhoud dier tractaten Older vrij-
handelsgezind of protectionistisch waren, wa
ren de voordeden, dip w ij langs .den weg dér
meestbegimstiging verkregen, van ruimer of
beperkter aard. En daar sinds ongeveer 1878
dc handelspolitiek der meeste stalen zich
steeds meer van den vrijhandel afwendde, heeft
Nederland in overeenstemming daarmede voort
durend minder voordeden voor zijn buitenland-
schcn handel verkregen. Na den oorlog is dc
toestand m r ooverre nog onzekerder geworden,
dat een aantal staten dc 'bestaande handels
verdragen heeft opgezegd. De beantwoording
der vraag, hoe Nederland in dezen ie handelen
heeft, is hierdoor nog mcCr urgent geworden.
Eenmaal het beginsel aanvaard, dat liet slip
ten vanhandelsverdragen voor Nederland vüren-
schef/jk is. stuit ons Ia nel iii zijn streven
naar een redelijke regeling zijner handelsbelan
gen op twee moeilijkheden: in de eerste plaats
op de buitenlandsche beschermende tariefwet-
ten en vervolgens op dc meer bèperkte opvat
tingen, die in de latere jaren omtrent het wer-
kings-gebied der ineest-bègiinstiging zijn opge
komen.
Wat de eerste groep van verschijnselen be
treft. kan er op worden gewezen, dat Neder
land tegenwoordig alleen staat; de eenige staat,
die ook slechts één tarief heeft, zijn de Ver-
cenigde Staten, maar dit is protectionistischer
dan ooit. Schr. gaat de manieren na. waarop
verschillende andere* landen hun tarieven dif-
fcrentieeren, en komt dan tot de tweede groep
van moeilijkheden, die welke tegenwoordig door
de beperking der meest-begunstiging ontstaan.
Dc preferpntieelc tarieven toch hebben ook de
bedoeling dc in eest-begunstiging te beperken.
Heeft dit reeds eene grooTe inperking der
meest-begunstiging medegebracht, daarnevens
heeft men het aantal gevallen, waarin men
meende aan bepaalde Staten voordeelen te kun
nen geven zonder daarvoor de meest-begunsti
ging te laten gelden,, steeds meer uitgebreid.
Schr. gaat deze gevallen zeer breedvoerig na.
en constateert onder iheèr, dat dc Vefeeflrtgfac
Staten de opvatting huldigen, dat, als zij" voor
het verkrijgen van voordeelen bij vefdrdg eene
tegenprestatie hebben moeten doen, zij 'alfeCn
verplicht zijn die gunsten aan de meest-bègüfi-
stigmgs-staten tc verleenen, als deze bereid
zijn daarvoor op hunne beurt een praesfatie te
doen. Slechts als dc gunst om niet is
verkregen. zijn zij beleid deze ook zonder tegen
gift te verlangen, aair'een derden slant tO'C' te
kennen. Zie hier dus eene voorwaardelijne
reciprociteit, waarvan dóórgaans de vcrlcenjng
uitsluitend afhankelijk is van dc beslissing der
Vereenjgdp Staten, of dc. aangeboden tegen-
praestatie voldoende is om de meest-begunsti
ging te verleenen! De praktijk ïs deze geweest,
dat het aanbod daartoe in dc meeste -gevallen
onvoldoende werd geacht, niet omdat dit inder
daad minder was dan te verkrijgen gunst inaar
omdat de Vereenigde' Sinten geen neiging had
den de meest-begunstiging toe te kennen.
Is op grond vair een en ander het mecst-
begunstigings-sysicem door Nederland op'tc
geven? Dit zou, naar schr. meent; befcekenCn,
dat tot de tegenstelling ervan, -tot het 'sVsteCrti
der reciprociteit deze niet in Amerikaansclien
zin genomen zou inoefen worden overgegaan,
dus tot het sluiten van handelsverdragen, waar
in telkens bijzondere gunsten over en weer be
dongen zouden worden. Hiervoor schijnen' ver
schillende omstandigheden te pleiten- telkens
kan zorgvuldig worden nagegaan wat het jham
delsbelang vereisclit en getracht wórd'eft *dit
door een tegenpraestatie te verkrijgen. HeMie-
zwaar, dat bij de meest-begunstiging gold. rftft
wellicht gunsten wórden verkregen die voor den
handel van geen waarde zijn, kan vermeden
worden en in het algemeen bij de regeling veel
nauwkeuriger ieders belang worden 'afgewogen.
Dit beteekent dus aanvaarding van een systeem
van differentieer!ng, principieel van dc meest-»
begunstiging verschillend. Het is natuurlijk niet
uitgesloten, dat ter verzachting van djt stelsel,
daf telkens slechts-twee partijen kent. de tTree^t-
begunstiging hiernevens als aanvulling kan wor
den ingevoegd, maar in beginsel blijft het karak
ter van liet systeem toch hetzelfde.
Oogenschijnlijk heeft het zuivere reeiproci-
tcits-st'elsel dus veel voor; nochtans "gelooft
schr.. niet, -dót- -het aanbeveling verdient het
voor Nederland: te aanvaarden. Het syslcom is
meer geschikt voor sterkere staten, of voor sta
ten die minder belang bij eene regeling van hun
uitvoer hebben.
Als verschiet ziel schr. voor Nederland slechts
weinige verdragen na langdurige onderhande
lingen Wat het praktisch beteekent met ster-
JiCF$ staten te. onderhandelen, hebben wij in
onze handelspolitiek genoeg ondervonden; een
maal aan dc tafel der onderhandelingen, komt
men er moeilijk weer af.
Schr. komt -tot een 'der- voorhaarfisfé bezwaren
tegen dc aanvaarding van het rcciprociteits'-ba-
gifisel; wil men het doorvoeren, dan rrioet riien
niet weinig bij dc onderhandelingen kunnen aan
bieden. Reeds hierboven is er op gewezen dat
hetgegn wij thans te onzer beschikking hebben,
tegenover de Vereenigde Staten en tegenover
anderen eveneens waarschijnlijk niét voldoen-
dé.'zou zijn. Wij "zotrden fcr dus toé móeten over
gaan de invoerrechten te verlioogén, ten einde
verlaging brfytn bij 'trnrt'aaT te kunnen aan
bieden.
Daarbij komt iiat men rich' nióct hoede i
voor overschatting van "tien "invloed der reci-
pröciteits-verdrageiï. In "deze is *"een element
van-kunstmatigheid aanwezig. Vooral bij eenigs-
zins lairgeren dunt "schijnt het" effect dezer
tractaten te verslappen; 'Hctgten er op duidt,
dht- concurrenten niet kunnen" gévveefd. dht
vele 'puristen niet aah anderen kunnen wórden
onthóüdén," "en vooral ook, dat de natuurlijke
voordeelen, die andere niet-verdragstaten bezit
ten. ten slcdtc weer huh invloed doen gelden!
Al dé^è'dvêrrfcgingért Jéidén er toe, van de
reciprociteit als zoodanig niet het heil te'ver-
wachfcn dat vefen erVart tegemoet ziBn. De
voordeelen blijken. Vooral vóór de kleinere sta
ten. in de huidige verhoudingen problematisch.
Handelspolitiek is tegenwoordig vooc een groot
deel machTspolitiek.
Het w niet tc ontkennen, dat de meest-bc-
gu,nst1ging de tendenz heeft de tarieven te ver
lagen, 'dert handel dus te vergemakkelijken;
vooral werkt zij in dc hand dat de een niet
boven den ander wordt bevoordeeld. Vooral
voor Nederland met zijn natuurlijke rijkdom
men, ziin veeteelt en tuinbouw op den export
gericht, zijn gróote agrarische industrieën, is
dit van zeer groote beteekenis. Dat het stelsel
bovendien moeilijkheden met machtige staten
'uit dert weg gaat, behoeft geene nadere uiteen
zetting. Bovehdien' heeft het de niet te onder
schatten eigenaardigheid, dat voordeelen kun
nen- -worden verkregen" zonder dat men zelf
onderhandeld heeft, en dat door de kracht van
een derde voordeelen kunnen worden verwor
ven. die*door'eigen'kracht niet oï slechts ten
dcele zouden verkregen- zijrr.
Zelfs het "bezwaar dat wij niets hebben aan te
bieden, behoeft in dit Stelsel niet tc gelden.
Wij hebben zelfs veel aan te bieden. Wij kun
nen met een -zeer lang tarief, zonder bevoor
rechting van den een boven den ander, en
zouden preferentie voor het moederland in de
koloniën voor den dag komen.
Bovendien behoeft behoud der meest-begun
stiging niet tor de conclusie te-leiden, voortaan
in geen handelsverdrag meer eenige recipro-
citeits-regeling op re nemen. Gonbinatie is mo
gelijk, dikwijls zal zij zelfs wenschelijk zijn.
Aldus wordt de zuivere meest-begunstiging aan
gevuld en bovendien geen bij/oudcr recht
gereserveerd, daar dank zij de meest-begunsti
ging,. de.speciale regeling ook voor andere
staten zal kunnen gelden.
Toch. acht schr. het- gewenscht,voor be
paalde ernstige gevallen de mogelijkheid van
retorsie te openen. Hiermede wordt niet bedoeld
dat de gelegenheid geschapen wordt bij botsing
een. hoog. tarief in werking te doen treden,
zooals met het- I ransche maximum .tarief kon
eschieden, maar de bevoegdheid, aan de uit
voerende macht te verleenen, hi bepaalde arti
kelen uit het land der tegenpartij te bezwaren
of. te verbieden. Lene dergelijke aanvulling aan
onze tariefwetgeving schijnt in de huidige om
standigheden noodig om de allerergste uitwas
sen van het protectionisme tegen te gaan, en
om hen te waarschuwen, die van onze vrije
handelspolitiek zoeken tc profiteeren zonder iets
daarvoor in dc plaats te willen geven.
Ongetwijfeld kunnen een aantal bezwaren ook
tcgrn_ dergelijke represaille-maatregelen aan
gevoerd' wordèn. Zoo wordt onder meer liet- be
zwaar gehoord, dat een dergelijke maatregel ons
de protectie zou brengen. Geenszins behoeft
dit echter- het geval fe zijn. De maatregel zal
slechts -in uifëfste gevallen mogen worden uit
gevaardigd en zal slechts tegenover een be
paald aangewezen staat gedurende den duur
van het eventueele conflict geldigheid hebben.
Niet te ontkennen is echter, dat dit wapen met
groote behoedzaamheid zal moeten worden ge
hanteerd; mits voorzichtig toegepast, zal liet
excessfen van de tegenpartij kunnen verhinde
ren en-^oo dc tot standkoming van de handels
verdragen kunnen bbvordcren. Hoofdzaak is,
dat aan onze zijde bij de onderhandelingen
niet tc Slap worde opgetreden, en niet te spoe
dig het standpunt dcq tegenpartij als datgene
erkend'dat bij 'de' besprekingen als uitgangs
punt zal worden g'cnomen Deze neiging be
st; at bij ons. Kdraltlcr moétéri'diize óntlcfhan-
dclrtnrs hebben, cn "daarnevens inzicht in dc
dikwijls ingewikkelde Off délicate quacstics,' die
bij bet sluiten van een 'handelsverdrag te pas
kunnen komen.
DE ONGEMANIERDHEID EN TUCHTE
LOOSHEID PER JEUGD.
Wie zijn dc schuldigen
„De Gong'V Orghort van do Tucht-Unie, opent
met een hoofdartikel, waarboven dc woorden
„Gij zijt de schOfdigéh f"Het "vindt zijn Uit
gangspunt in d Nn óanzwêllcnden stroom van on-
gefübnierdfieid," v;Jn 'onwellévendhèJd; ven ge
brek acn de eenvoudigste tucht over onze" jeugd,
die hear ten Tóngen lés!.- Kaai- den* ortdergang
zal voeren.
Er is een golf von 'onverschilligheid,- ge
brek nun «.'émèenschnpszin, eerbied en ont
zag over onze-kinderen, die-hen verzwelgen
zal cn hen volkomen ongeschikt zal maken
voor een ordelijke samenleving op de basis
van rechten en plichten.
Verruwing in woorden cn in daden, ver
nielzucht en straatschenderij, moedwil
plaagzucht vieren hoogtij "en in den nocd
wenden «zich de autoriteiten, 'dc pers, de
openbore meening lot de onderwijswereld
om hulp, nu het'ten slotte niet meer iillben
gaat c"m Ynoreele schade alleen, maar de
materieel?' tnstbflfif- wordt én' in conflict
komt met de bezuiniringsneigifigen,- die uit
d? bitterste noodzakelijkheid 'geboren Vol
den, Zelfs'de ergste cynicus gaM Siclt'bc-
k eer en, nu zich <if gevol'gên Vanal -di*
jeugd-ondeugden gaon ontzetten in gelde
lijk verlies.
Men keertzich nu tegen dé" politie; die
maar 'een onvoldoend toezicht'^ou' uitoefe
nen men geeft of op de onderwi'.Zcfs; die
de gelegenheid niet benutten om de kinde
ren op te voeden toV- regt-lmauf ei) otdc.
men schreeuwt om meer Verordeningen on
voorschriften, die de bestrijders van-al 'déz<
•booze neigingen een ruggesteun zouden
moeten geven 'enmen verzuimt dc
ware oorzaak op tc sporen, waaraan al het
kwaad te wijten is.
Wie, zooals wij, al' dc artikelen en inge
zonden stukken onder de oogen'zoo krijgen
die het persbureau -voor ons verzamelen.
kan;, zouuit die dogelijksche tientallen van
uitknipsels uit letterlijk alle oorden van
ons vaderland, zich een wanhopig tijdsbeeld
kunnen vormen, dnt iemand de honden van
verbazing doet incvn slaan.
Daar .is nu geen aardigheid hoegenaamd
meer ann, geen oubolligheid en geen grap
pigheid. De missriijkste, naarste en ake
ligste verfijnde straatschenderijen cn ver
nielingen, diefstallen, brandstichtingen,
misdaden en onzedelijkheden doen .mee:
denken aan mentolc afwijkingen dan aan
leuke kwajongensstreken en toch tegen
hanengekraai en vat hondengeblaf ont
staan bewegingen, tegen het ziclenbedetf
van de kinderen van ons volk helaas in
alle stonden doen zij die er verant
woordelijk voor zijn, niets hoegenaamd.
Want het zijn niet de onderwijzers noch"
do- - politiebeambten, die hier schuldig
zijn
De schuldigen.
ouders van Nederland I
scholen, op het legor, op de politietop <ïen
geest der lijden, op dc degeneratie na den
oorlog, op de ontoording van de jeugd
- zelve, mnurAik Werp dien op Ti lef ug. Want
u w plicht is het, uw kinderen voor. te gaan
door uw voorbeeld; hen tè leiden en op te
voeden tot zij rijp zijn om zelfstandig de
wereld in te gaan; uw plicht is het U
met hen bezig te houden en hun de ken
nis van goed en kwaad bij te brengen.
Leeft met hen mede Deelt htm vreugd
•en hun verdriet. - Offert- wol minder ann
rust en nen genot. Hebt uwe kinderen lief
in den waren ziru Want de liefde van dc
ouders lot het kind is de sterkste bond. Gij
kunt deze verworden toestanden verbete
ren: dus mtfet" gij.
Wont- dit alle?,- waarvan zij en gij cn de
gemeenschap in dc toekomst de gevolgen
cn-de jasten zullen hebben te dragen, komt
- voort uit de verwaa.rloozing vacvtx w aller-
ccrsten plicht.
dus zijt gij de Schuldigen aan deze
'ontreddering van onze maatschappij, waar
in het een genot kon zijn te leven cn die
op deze wijze een hel dreigt te worden,
1.5 onze rupere jeugd L\ wezen an
ders dan Vroeger?
-Verschillend oordcel.
Het Maandblad van den Bond ter Beharti
ging' der Belangen van het Kind heeft indertijd
een enquête ingesteld over het vroagstukIs
onze rijpere jeugd in wezen anders dan vroe
ger? De Bond heeft dit vraagstuk buitengewoon
uitvoerig en grondig behandeld. Thans publi
ceert het maandblad de eindconclusies.
Deze" eindconclusies loopen ontzaglijk uiteen.
Er zijn pncdagog'én, die alles bezien uit speci
fiek Christelijk Standpunt en dan tot de con
clusie komen, dnt dc hedcndoagsche jeugd ach-
tersfaat bij die der vorige ^generatie. Zij wijten
dit goeddeels aan de ouders, die het gezinsleven
minder hecht, tuinder autoritair vinden, oan het
verslappen van het religieus verband en aan
een booze zucht naar wercldschhcid, zinneprik-
keling en onverantwoorde vrijheid. Zij kanten
zich tegen bioscoop, voetbal, dc sigaret en de
leidingloozc coëducatie.
Eenigszins anders oordeélen zij, die zich
veel of bijna -tfitsluitend op sociaal gebied be
wegen, tüe juki -arbeidskracht schenken aan
jeugdbonden - en tehuizen voor dc jeugd. Zij
nemen de dègenorotie vön het gezinsleven als
een voldongen feit oan, richten hun arbeid niet
op een verbetering daarvan, moor zien hun heil
in de vrije harmonieuze ontwikkeling in een
vercenigd idealisme, dat ziel keert tegen drank
misbruik (b.v. j. G; O. B.), zich sterkt in so
ciale gevoelens, of opwekt tot scboólsChe ont
wikkeling (volksuniversiteit, voortgezet vakon-
j dei wys enz.). Ook zij kanten tegen zich voetbal,
rooken, „scharrelen". Zij nemen alleen geen
nota van (wet wèer door anderen Wel wordt
I geconstateerd) de met jeugdbonden samen-
gaande overgroote pedanterie, die zich b.v. uit
in het opsómmen van ettelijke idealistische
eischen zonder studie of rekenschap.
Zij, die het vraagstuk - van meer uitsluitend
I medische zijde bezien, leggen nadruk op dc ge-
Gij, ouders; die in uwen huiseiijken kring
uw gezag hebt doen - verloren gaan en
uWe kinderen niet mee weet te regccren
■gij die met het ellendige ge-jij en gc-jou
den waren toon voor eerbied tot op het
laatste snippertje hebt laten te niet gaon
die onder uwe oogen uwe kinderen hebt
doen ontaa:den.'door hun vrijheden toe te
staan, die de vrijheid van anderen oan-
randon cn vernietigen.
Gij, ouders,-die doo: uw slechte voor
beeld van den huiselijken kring een broei
nest maakt van ongerechtigheden die
rr t een glimlach oogluikend toestaat, dat
uwe kinderen non uwe onmiddellijke
.eiding ontsnappen en hun kwade neigin
gen kunnen botvieren. - -
Gij. die in hun r nenwoordiirheid onbe- slachtten, het rooken, het bioscoopgevaar,
vimpeld uwe afkeuring, in uwe minach-I n cohol, enz.
tint; uitspreekt ore staatslieden en nmhte- opvoedkundige vtljscn op een oclan«-
nnren. ovc. eerbiedvraaidiite. vaak- oudere "J«», ««««P oc* die met de ltm-
menschcn, vnn karakter en handrlin- dercnmmalilctl trv oanraktng komen w.jzen:
E-on qii zoo "oed ais niets neet; die te eL._ het enporanwBVMWl met opeenvel|ende.u:teen-
notruchtist itiil om U met kinder»n iooPl'nd<! poodagogische -stelsels, die onvolko-
bezig te houden, hpn in^ te ereven hit zÜn.en verwarrend werken,
hun uitspanningeij. die verzuimt, de Laatslvenoemde categorie wijst met nadruk
oudere vrienden van uwe jonvens en meis- I °P ho' ""(nemen dor jeugd-c.-iminaliteit en voegt
jes te zijn. cr aorx toe» bioscoopgevaar overschot
j wordt.
Wie heeft U het -recht gegeven, dien Rechtszaken, waarin de bioscoop mede-schul-
schat van onbedorven kinderharten te ver-vormen hooge uitzonderingen; de sigo-
waarloozen, die door de natuur en van rot sticht véél meer kwaad, evenals het veel
rechtswee? oan uwe zorgen ziin toever- 1 le j°no ontwakend liefdeleven. Eén inzender
trouwd? Wie heeft U ter kwadci ure ge- verklaart,.dot de puberteitsleoflijd der kinderen
leerd. U over andere leiders en dpvorders. I va^ #t geslacht een jaar vroeger intreedt dan
die alleen uwe hulpkrachten behoeven te riie van het vorige.
zijn, te beklagen en zelf uwe allereerste Zijdie het meest de orbcidskinderen ob-
plichten te verzuimen? 'serveerden, wijzen op onevenwichtige verhou-
Wie noopt U om genot te zoeken, uit-, dingen tusschen het loon van vader en kind,
gangetjes te bpdonken, in kleeding en ge- wat staat tegenover het verdwijnen van onma-
tigen en te jeugdigen kinderorbeid.
.D.e lichtvaardige cn te jeugdige huwelijken,
die soms even roekeloosweer ontbonden wor-
baren, woorden cn uitlatingen U naar
eigen believen te laten gaan en U uit te
leven, zonder er aan le denken dat kinde
ren alle indrukken scherper waarnemen en den, worden ook door inzenders aangegeven
langer bewaren dan volwassenen
Wie heeft U geboden op ollc ongewone
als hoogst ongunstige factoren.
In het algemeen oordeelt men, dat de vorige
uren van den dag te rusten en dus uwen generatie meer gelooL en vertrouwen, minder
kinderen in te prenten dut arbeid een straf energie, minder initiatief en minder ethische
cn rust een welverdiend genot is? gevoelens had. Ook minder zelfstandigheid.
Wal zult gij antwoorden, wanneer uw flinkheid en weerstandsvermogen,
geweten U later ter verantwoording roept Anderzijds wordt er op gewezen, dat deze
en U vraagt of gij wel door een ingetogen enquête moeilijk is te overzien, daar het tijd-
ft-ven, door regelmaat en orde cn sober
heid en een matig gebruik van genotmid
delen hen ziit voqrgegnon? Wat hebt gij
gednan mot de laloritcn, die U zijn toever
trouwd?
vak gebroken wordt door de onregelmatige en
op zichzelf stonndc oorlogsjaren.
Merkwaardig is, zegt het Vader
land dat met zóóveel -nadruk wordt
gewezen op het heil van jeugdbonden en zich
Waart gij niet onnutte arbeiders in den eigenlijk niet richt tegen 't groot gevaar van
wijngaard? Kur.t gij U verantwoorden wan- I het in de plaats stellen van gemeenschap voor
neer U gevraagd wordt of gij van die
levens voor de toekomst hebt gemaakt wat
er van te maken was? Of zal het tikkertje
daarbinnen U misschien niet gansch en ol
met rust Inten? Voor dat laatste vrees ik.
i het niet ontstellend, wat een onzer bla
den dezer dagen schreef, dat in het So-
niënbosch bij Brussel het 'ijk vnn een jong
meisje ontdekt werd, waarvan gemeld werd,
dat het bruin haai had, waai op 75 brieven
inkwamen van ouders, wier dochters het
huis verlieten om er riooit meer in te ko
men? En is het niet nóg veel ti.oer ont
stellend, wanneer gij denkt oan het aantal
blonde en zwarte meisjes die even spoor
loos moeten zijn verdwenen behalve nog
die velen, waarvan de ouders niet schreven
of van de oproeping geen kennis namen?
En is het niet leekenend dat 22 regce-
ringsvertegenwoordigers te Gcnèvc op eene
commissievergodering van den Volkenbond
eene conventie moesten teekenen, tegen de
uitgifte van pornografische geschriften?
Ziin dat aan niet die libellen, waartegen gij
in eigen kring behoort te waken en is dc
handel doorin niet alleen mogelijk gewor
den door uw gebrek aan toezicht?
Is het niet beschamend, dat onderen bui
ten U hond.'lcnd moeten optreden in bios
coop-commissies, in verc.enigingen tegen
dit en .dat bederf van de jeugd, tegpn ,Sigó-
ïctten rooken cn tegen toenemende onze
delijkheid? Dat zijn vreemden, die u
taak moeten overnemen, omdat gij zeiven
onmachtig of onwillig zijt om te doen wat
'uw eigen plicht is.
Ik weet het, gij werpt de schuld op de
individu. Men poogt thans Alles sociaal tc ma
ken en overziet daarvan de psyche allerminst.
Niettemin is deze enquête stellig zéér belung-
rijk.
UIT HET ROTTERDAMSCHE HAVEN
BEDRIJF.
Onvoldoende aanbKuing van
arbeiders
In den Rotterdamschen raad hééft een
zeer uitvoerig debat plaats gehad naar aanlei
ding van een interpellatie-Kievit over de on
voldoende aanbieding van 'orbeiders voor werk
in de haven.
Dc heer Kievit- schetste allereerst hoe dc
arbeid in de haven den bijzondcren eisch stelt,
dat in den - tijd, die noodig is, dot een schip
van Hoek van Holland naar Rotterdom op-
Slcomt zich voldoende arbeiders voor de los
sing van -dit schip oanmelden. Na den eenigs
zins chaotischcn toestand van vóór den oor
log heeft, men gekregen de instelling von een
havcnreservc.Deze. havenreserve werkte, al
was .ze dan een instituut, dat-aHeen in de
handen der werkgevers was, heel goed, doch
door de voprtdjiren.de .molaise heeft de
Scheepvauftvcreeniging, deze havenreserve met
een 2000.mtin verminderd. Het -resultaat vooi
de uitgestoótenen was, 'dat zij geen werk meer
in dc haven konden kfijgen en dus bij Moat-
S( happclijk Hulpbetoon te land moesten ko
men. Reeds dodelijk- hebben de organisaties
van orbcidert cr óp gewézen, dót bij eenige Op
leving de boer spaak moest loöpon, én nu'èr
werkelijke eenige opleving is, zijn deze orga
nisaties in het gelijk gesteld. De arbeidsbeurs
is niet in staat óm Voldoende arbeiders óp tijd
te leveren. In eenige persberichten is de
schuld daarvan geworpen op de arbeiders, die
liever hun steun zouden trekken, dan er voor
te werken, en ook de werknemers-organisaties
zouden tegenwerken. Spr. ontkende dit ten
sterkste. Van arbeidsschuwheid is geen sprake
maar als er iets mankeert dan is het de rege
ling van de distributie der werkkrachten. Spr
had het beter gevonden, dat partijen, oan do
groene tafel zouden hebben plaats genomen
om een oplossing te zoeken dan dat men el
kander met berichten in de pers bestookt
hij hoopte, dat men in deze zaak klaarheid zal
brengen, in het belang der arbeiders zoowei
nis in dat van het bedrijf. Noodig daarvooi
vond hij, dat men het havenbedrijf weer zoi
openstellen voor hen, die er gedurende joren
hun brood in hebben gevonden, en die dooi
de inkrimping van de havcnreservc buiten hel
bedrijf zijn gestooten.
Wethouder Nivard heeft een getrouw ver
slag uitgebracht van alle conferenties, dip
over deze aangelegenheid reeds sedert Juni
van dit jaar zijn gevoerd en daarbij oange-,
toond, dat er zeker van arbeidsschuwheid geen
sprake is. Ook had de S. V er nooit op gewe
zen, dat het noodzakelijk was, dot zij, die een
nrbeidskaort voor de haven hebben, zich op
oe gebi uikelijke uren aanmelden aan de aon-
nemingslokalen hetgeen ook onbillijk geweest
zou zijn, omdat deze menschcn zich ook can
de stempellokalen van Maatschappelijk Hulo-
betoon moeten aanmelden. Uit een lange lijst
vermeldde de wethouder, dat in de weken van
1923 November en van 2630 November
eiken dog over de honderd arbeiders werden
aangevraagd, die doorgaans op eenige tiental
len na, wanneer zij zich aanmelden werden af
gewezen, Slechts den 50en November was een
góede dog, toen van dc 247 aangevraagde
werkkrachten er 233 werden geplaatst. Van
hoe slechten wille de S. V. was om deze
kwestie tot oplossing te brengen bleek juis'.
Donderdag, toen de S. V. weigerde deel te
nemen aan een conferentie ten stadhuize met
het gemeentebestuur en de werknemersorga
nisaties, omdat daarbij een organisatie was
uitqc-noodigd de Federatie woormede de
S. V. niet wenscht te onderhondelcn. Doardooi
kon deze conferentie geen voortgang hebben. I)r:
wethouder deelde voorts mede, dat het college
morgen nader bezien zal hoe een oplossing is
te krijgen
Ook wethouder Heykoop, onder wicn de
t-rbeidsbeurs ressorteert wees op de houding
der S V. die eerst dc havenreserve heeft
verkleind, en nu von de gemeentelijke orbeids
beurs verlangt, dot zij hoar aan werkkrachten
zal helpen, terwijl deze dienst daorop niet is
ingericht. Dat de orbciders wel willen werken,
bewees, dat er zich bij het eerste vallen van de
sneeuw voldoende werkloozcn hebben aonge-
meld. Voor een aparte ^arbeidsbeurs voor het
havenbedrijf gevoelde hij niets, omdot men
nief zo1 kunnen rekenen op den steun der werk
gevers Wanneer de S. V. zich van goeden vól
toont, dan geloofde hij wel, dat men tot een
góedo oplossing zou kunnen komen.
DE SCHEVENINGSCHE TREILVISSCHERIJ.
Rceders besluiten niet uit te varen
De Reedersverecniging „Schcveningen" heeft
een vergadering gc-houden, waarin de volgende
motie is aangenomen
- Do Reedersverecniging enz., gelezen hel
schrijven van B.- en \V. van 's-Grcvenhage d.d.
-27 Nov. 1925, houdende mededccling, dat do
gemeente in samenwerking met het Rijk be
reid is de Scheveningsche treüvisscherij mot
zeilloggers in het aanstaande seizoen weder
om in oenmerking te brengen voor een tege
moetkoming, doch thans slechts tot een be
drag van ten hoogste T250 per schip, mits
vóór 15 Januari 1924 ten minste 50 schepen
zullen zijn uitgevaren
Betreurende, dat de Overheid, hoewel be
kend zijnde met het verlies op de exploitatie
hetwelk in de laatste jaren met de treüvissche
rij is geleden, gemeend heeft te moeten afwij
ken van het advies der Commissie van beoor
deeling, die een bedrag von 1500 heeft voor
gesteld, cn blijkbaar geen voldoende rekgning
houdende met het algemeen belang, hetwelk ge
legen is in een uitoefening der trcilvisscherij
op uitgebreide school
overwegende, dot de laatste reizen van do
haringvisscherij zeer zijn. tegengevallen dooi
slechte vangst en gToot nettenverlies
besluit met aDemeene stemmen der aanwe
zige leden von vcormelde Reedersverecniging
de treüvisscherij in het oanstaonde seizoen niet
uit te oefenen en van dit besluit mededeeling
te doen aan B. cn W. van 's-Grovcnhage
DE NEUTRALE BOND VAN SPOORWEG
PERSONEEL.
Een onjuist bericht.
In het Avondblad van „Dc Telegraaf" van 4
December, werd onderstaand stukje opgenomet,
tei wijl „Hét Volk" van 5 cn .6 December U
eveneens hiervan melding maakte
Rotterdam, 3 Dec. Naar wij vernemen
heeft de directie der Nedorlondsche Spoo.-
wegen, naar aanleiding van een ingcstcló
onderzoek, waarbij gebleken is dat hei
ledental van den Neutralen Bond vo.i
Spoorwegpersoneel allerminst overeen
stemde met het door het hoofdbestuur acn
de directie opgegeven aantal, besloten, de
nnn dien bond verleende faciliteiten, w.u.
het verleenen van verlof zonder bezoldi
ging aan de bestuursleden, in te trek
ken.
In de nfgeloopen weck zijn de verschil
lende diensten bij de spoorwegen schrifte
lijk door de directie met deze beslissing
in konnis gesteld.
Het Persbureau van het A. N. V. vindt in
het bovenstaande aanleiding een juiste lezing
te geven van het gevol.
Dc Neutrale Bond van Spoorwegpersoneel
ontving van de directie der Nederlundsche
Spoorwegen het volgende schrijven:
Wij doelen u mede, dat het dezerzijds
ingestelde onderzoek naar het ondei liet
R. D. V. vallende ledental van uw Bond
heeft aangetoond, dnt het aantal bestuurs
leden, dat over het loopende verlofjaor
voor verlof zonder bezoldiging in aanmer
king kan komen, zeker niet meer dan 13
bedroagt. Aangezien door u 14 worden op
gegeven, verzoeken wij u ons zoo spoedig
mogelijk mede te declen wie van uw op
gave moet worden geschrapt.
Een heel gewone aangelegenheid dus tus
schen de Spoorwegdirectie en een der vokbon-
den, welke met verhoudingen in de vakbewe
ging niets te maken heeft. Ook de Bond van
Ambtenaren bij de Nederlandsche Spoorwegen
ontving een dergeiijken brief.
