AMERSFOORTSCH DAGBLAD „DE E EM LANDER" Zaterdag 19 Jan. 1924
FEUILLETON.
DE IVSILLIOMAI^S
Wezenwetten.
BINNENLAND.
No. 170
£2a Jaargang
(Nr.druk verboden).
De natuurwetenschap heeft van liever
lede allerlei wetten ontdekt, die het leven
regelen en beheerschcn. Tegen deze „ijze
ren" wetten staat de menseh machteloos,
en wie zo loochent, zal haar gezag aan
den lijve ervaren. Voor het toeval, dat
romantische naturen zoo graag een rol wil
len doen spelen, blijkt iD de wereldorde
geen plaats; het onafwendbaar noodlot is
niet speelsch of grillig gelijk het vernuft
van den dichter, maar nuchter en zakelijk
als het sommenboek van een rekenmeester.
V ie in het leven nog een roman of een
spel wil zien, zal zijn dorst naar avontuur
derhalve niet kunnen lesscheu aan de wet
matige bron van do „wereldorde", die
geen verrassingen oplevert. Hij moet zijn
toevlucht nemen tot het geloof aan andere
machten en drijfveereu, die de wetenschap
nog niet heeft geregistreerd, maar die in d
vage termen van het occultisme bij de
schare bekend zijn.
Van ouds heeft men bjj deze geheime, on
bekende machten schadeloosstelling gezocht
voor hetgeen de wetenschap afnam. Naast
den officieelcn godsdienst, door de leeraren
der kerk in leerstukken opgesteld, bleef het
bijgeloof voortwoekeren; naast de acade
mische geneeskunde behield men de prak
tijk van den kwakzalver; naast de apotheek
ile geheimzinnige „kruiden". En zoo hield
naast de aanvaarding van de wetenschap
pelijk ontdekte en wetenschappelijk geijkte
natuurwetten het geloof stand in wetten,
waarom de offieieele wetenschap lacht, doch
die voor den leek even vast, ja nog vaster
staan dan de wet van de zwaartekracht.
Het woord, door Hamlet tot Horatio ge
sproken „Op aarde en in den hemel is er
meer dan door uw schoolsche wijsheid
wordt gedroomd", is voor velen, die niet
buiten het gehcimzinnigo kunnen, een
troost geworden. En waarlijk, ook de nuch
terste menseh zal, als hij oplet, ervaren,
dat er nevens de wetenschappelijk vast
gestelde wetten andere zijn, voorshands on
verklaarbaar, maar niettemin onweder-
sprekelijk.
Ik bedoel nu nog niet eens die, welke het
dusgenaamd bijgeloof als gezaghebbend
aanvaardt, wanneer het bijv. tot de uit
spraak komt, dat, zoo men met zijn der
- tienen aan tafel zit, er een ongeluk moet.
gebeuren. Men vcrwijze dit bijgeloof niet
naar de hei. Het vindt, in onze „verlichte"
eeuw nog zijn aanhangers onder de toon
aangevende vertegenwoordigers der cul
tuur in de centra onzer beschaving. Ont
wikkelde mannen en vrouwen, kunstenaars,
kooplieden in onze groote steden, houden
er een waren codex op na van deze wet
ten, waarin ze gelooven. Vindt men op het
voertuig, dat als zinnebeeld van de aller
modernste levenspraktijk kan gelden, op de
auto niet de gelukspoppetjes, die door hun
'aanwezigheid het noodlot kunnen afweren!
Ik ken lieden van wetenschappelijke op
leiding, wier dag goed is, wanneer ze een
ooievaar aan hun rechterhand hehljen zien
voorbijvliegen en zou met. naam en toenaam
een voorganger op het gebied van volksver
lichting kunnen aanwijzen, die met angst
valligheid waakt, dat lijkbidders en kerk
hoven hem louter aan den linkerkant pas-
seeren. En tijdens !e. laatste Kerstdagen
heb ik in verscheiden gezinnen het pro
bleem hooren bespreken, of men. zonder het
noodlot te tarten, den Kerstboom opge
tuigd kan laten staan tot Driekoningen of
slechts tot den Oudejaarsavond.
Doch het geloof in dergeljjken samen
hang laat ik op 't oogenblik buiten bespre
king. Als ik van nevenwetten spreek, en
daarmee bedoel in de praktijk vaststaande
doch door de wetenschap gelooehcndo ver
schijnselen, zon ik kunnen wijzen op erva
ringen als de volgende:
Eén ervan is spreekwoordelijk geworden
in het gezegde: Spreekt men over den dui
vel, dan trapt men hem op zijn staart. Het.
kan geen toeval wezen, dat wij veel meer
dan de kansberekening verklaarbaar doet
zijn, personen ontmoeten, juist wanneer wjj
hen tot onderwerp van ons gesprek hebben
gemaakt. En wanneer gij een cijferaar aan
het werk zet om na te gaan, hoeveel, of
liever hoe weinig kans gij loopt, om uw
tramhalte te bereiken op het punt, dat uw
tram juist een paar seconden geleden, ver
trokken is, zullen zijn cijfers gelogenstraft
worden door uw ervaring, dat deze kans
volle honderd percent is.
Het is een wet, onverklaarbaar voors
hands maar even zeker als een natuurwet,
dat gij, terwjjl ge overigens altijd thuis zjjt
en nooit bezoek ontvangt, juist als gij er
eens voor één keertje zjjt uitgeloopen, bij
terugkomst een kaartje in de bus zult vin
den van een uwer dierbaarste oude vrien
den van verre; het is een wet, dat, of ge
vroeg dan wel laat eet, de groenteboer al
tijd juist aanbelt als gij aan tafel zit; dat
gij, jonge huisvrouw, nooit zoo vaak door
boodsehaploopers wordt verontrust dan
wanneer gij uw haar wasehtdat gij, nauw
gezet scholier, in uw ren naar het „hok"
steevast belemmerd wordt door een open
gedraaide brug of een neergelaten slag
boom.
Ik wed, dat gij, die dit leest, het getal
voorbeelden onmiddellijk vertienvoudigt,
want geen ervaring is zoo rijk als die, welke
heeft te bewijzen, dat er in de alledaagscho
praktijk van het leven wetten bestaan,
waar-om de wetenschap laeht, maar waar
mee de leek rekening houdt. -Ta zeker,
Horatio, er is op aarde en in den hemel
meer dan uw schoolsche wijsheid wel toe
geeft.
H. G. CANNEGIETER.
dnn een gelegenheid getoond voor den Volken
bond en de Volkenbondgedachte een worm
hort te hebben. Zij wijzen b.v. op de redevoe
ring, woormede de Minister als voorzitter de
tweede vergndering vun den Volkenbond hoert
gesloten.
Eerstbedoelde leden mecnep, dat de Staten-
Generoal te veel buiten de Volkenbondszokcn
worden gehouden. Naar hun oordcel zou te
dezen aanzien meer voeling moeten wtorden
gehouden met de Volksvertegenwoordiging,
zoowel wat betrelt een voorafgaande bespreking
van de agenda der vergaderingen als wat be
treft do benoeming van de leden der delega
tie naar die vergaderingen.
Do overige leden der Commissie, hechten
aan een dergelijke bespreking van de instructie
voor de delegatie weinig waarde.
In dit verbond is bij de Commissie de vraag
ter sproke'gekomen, in hoeverre het wcnsche-
lijk is, dat leden der Regcering tot leden von
de delegotic naar de vergaderingen van den
Volkenbond worden benoemd. Daartegen be
staat het bezwoar, dot de Regcering ten aan
zien van de behandelde onderwerpen minder
vrij stoot, wanneer één harer leden zelf non
do vergadering heeft deelrendmen. dan wan
neer andere personen als vertegenwoordigers
van de Regeering zijn opgetreden. Bovendien
bestaat het bezwaar van vrij lange afwezig
heid van een verantwoordelijk bewindsman.
Aan den anderen kant zijn aan de aanwezig
heid in de vergadering van den Volkenbond
van leden der Regeering uiteraard voordeden
verbonden, vooral indien ook andere landen
verantwoordelijke Regeeringspersonen tot le
den hunner delegatie benoemen.
nomen. De meerendeels zeer hooge salarissen,
die aan het personeel van den Bond zijn toe
gekend, hebben mede aanleiding tot die opvat
ting gegeven. De commissie merkt daarbij o.m.
op. dat het personeel slechts voor zeven jaar
benoemd wordt. Deze bepaling is in het leven
geroepen om voor de noodigo afwisseling te
zorgen. Het personeel mog dan ook wel ecnigo
compensatie hebben voor hei tijdelijke van do
betrekking.
Een en onder neemt niet weg, dat vooral in
de tegenwoordige omstandigheden naar ver
dere beperking van uitgaven door den Volken-
bond behoort te worden gestreefd. De nood-voorofgegone
zakelijkheid daarvnn schijnt thans ook in de
vergadering van den Volkenbond te worden in
gezien.
In verband met het feit,
pische instelling wordt en het hoofddoel van den
Bond, de verwezenlijking van den vrede op dc-t
gTondslag van het recht, te veel op den achter
grond wordt gedrongen.
De commissie stelt ten slotte voor al i'
bovenbedoelde stukken voor kennisgeving aan
te nemen.
RIJKSMIDDELEN.
Blijkens 't overzicht van do opbrengst d-1
middelen over do maand December bedraa;;!
het totonl-gcnernal 34.000.307 gld., hetgeen
aanmerkelijk minder is dan de opbrengs:
over do corres ponder rende maand van h i
jaar,zijnde dit 37.348.02.1
gld., doch nog bijna 3.25 ton boven d
roming, zijnde 33.787,916 gld. Tot deze ui
komst hebben in ongunstigen zin ongeveei
dat het lidmaat-een tiental middelen bijgedragen, en wel b<
schap van den Volkenbond hoe langer hoe Personeel met 1.957.936 gld., tcgc
meer kosten medebrengt, is bij de commissie 3.007.348 gld.do inkomstenbelasting nv i
de vraag gerezen of het aandeel van ons land
in de kosten van den Volkenbond wellicht on
gunstig is beïnvloed doordat sommige leden
niet aan him finoncieele verplichtingen hebben
6.476.474 gld., tegen 7.62T.330 gld.
dividend- en tnntième-belasting mot 610.25'
gld., tegen T.003.406 gld.; dc vermogen-
belasting met 1.132.100 gld., tegen 1.043.530
Do Staatscourant van gister 18 Jon.
bevat o.a. de volgende Kon. besluiten
Op verzoek eervol ontslagen H. H. Tromp als
lid van den Voogdijraad te Leeuworden en be
noemd tot lid F. H. v. d. Meulen, secretaris van
Opsterland, wonende te Beesterzwoog
benoemd tot lid van den Voogdijraad te
Zwolle Mr. J. v. Gilsc, kantonrechter te Steen-
wijk
herbenoemd tot burgemeester van Achttien
hoven en Westbroek J. P. C. ten Geusendam.
VERSLAGEN VAN DE VOLKENBONDS
VERGADERINGEN.
Uitgebracht aan dc Tweede
Kamer.
De commissie, belast met het onderzoek van
Ie. het verslag van de eerste zitting van
de vergadering van den Volkenbond te Genève,
15 November18 December 1920;
2c. het verslag van de tweede zitting van
de vergadering von den Volkenbond
3o. het verslag van de derde zitting van
de vergadering van den Volkenbond te Genève,
4—30 September 1922
4e. een brief von den Minister von Buiten-
landsohe Zaken, ten geleide van een brief van
dien Minister aan den secretaris-generaal van
drn Volkenbond, met betrekking tot het vraag
stuk der militaire garanticverdrogen, met een
vertaling van dien brief en het rapport van de
Commissie van Advies voor volkenrechtelijk
vraagstukken over dit onderwerp uitgebracht
5e. het verslag van de vierde vergadering
van den Volkenbond te Genève, 329 Septem
ber 1923;
heeft over deze stukken verslag aan de
Tweede Kamer uitgebracht. Zij meent aller
eerst hulde te moeten brengen aan dc gedrags
lijn, die de Regeering ten opzichte van don
Volkenbond heeft gevolgd. Ook de houding van
do vertegenwoordigers der Regeering op de
vergaderingen van den Bond heeft in het alge
meen bij de commissie waardeering gevonden.
Een deel der commissie meent de vraag te
mogen stellen, of de Regeering voldoende ge
voelt voor den Volkenbond. De hierbedoelde
leden meenen bij den Minister somwijlen een
gebrek aan enthousiasme te hebben opgemerkt.
Naar hun meening zou vanwege de Regeering
de Volkenbond&dachte meer behooren te wor
den gepropageerd.
De overige leden der commissie kunnen zich
met deze opmerkingen niet vereenigingen. De
j Minister heeft, naar hun meening, bij i
Meent de Commissie dus in het algemeen,
behoudens bovenstaande opmerkingen, het op-. -
treden von de Regcering en haar verttegen- bond schade zou behoeven te worden toegc-
woordigers tegenover den Volkenbond te kun- bracht
nen billijken, dit neemt niet weg, dat de ont- J Ten aanzien von het denkbeeld von de beper-
wikkeling zelf van den Volkenbond geenszinsking von bewapening in verband met de garon-
nan alle verwachtingen heeft beantwoord, het- tie-verdrogen betuigt dc commissie in het alge
geen voor alles te wijten is aan den geest, die t meen haar instemming met den brief van den
de internationale verhoudingen nog beheerscht. j Minister van
oldoan. Zij vestigt er de aandacht op, dot op' gld.; do suikeraccijns met 3.196.168 gld., tegen
1 September 1923 nog te vorderen was non 3.664.625 gld.; do wijnaccijns met 421.212
achterstallige contributies een totaal bedrag gld., tegen 467.826 gld. het gedistilleerd nv i
van 6.282.765.06 gouden franken. De commis- 4.887.693 gld., tegen 5.444.005 gld.; het p.
sic heeft dan ook met instemming vernomen, slacht met 845.623 gld., tegen 907.830 gld.
dat deze aangelegenheid in de vierde vergode- de tabaksaccijns met T.300.818 gld., tcgc.
ring ter hond is genomen. Zij hoopt, dat dc j 2.164.037 gld. de invoerrechten met 2.836.133
Stoten, die niet van hun verplichtingen ziin gld., tegen 3.008.379 gld.; waarmede do voo;
vrijgesteld, or naar zullen streven spoedig noomstc nadeelige inkomsten vermeld zijn. Or.
daaraan te voldoen. Zij is voorts van mccning, der do middelen, die een grootere bate broch
dat het ook op den weg von de Regeering en ten, staan do réchten vnn succssie bovenaan, m< i
haar vertegenwoordigers ligt, daarop aan te 5.481.175 gl<L, tegen 3.648.322 gld., terwijl
dringen, woordoor een vermindering van kosten de zegelrechten 1.298.692 gld. tegen 1.253.763
voor ons land zou kunnen worden bereikt, zon- gld., opbrachten, de registratierechten 1.827.736
der dot aan de werkzaamheden von den Volken- gld. tegen 1.494.401 gld het statistickrecht
305.557 gld. tegen 259.955 gld., de domcinc;
523.970 gld., tegen 404.262 gld., de lood'
gelden 308.988 gl<L tegen 278.416 gld., en d
rechten op de mijnen 11.435 gld. tegen 19"»
gfhï. v. j.
Do belasting in verband met do buitenge
Buitenlandsche Zaken aan den wone omstandigheden, die Oorlogswinstbelos
ae mternauonaie vniwuumgta -
Bovendien zijn tal van onvolkomenheden waar- secretaris-generaal van den Volkenbond, d.d. 23 ting, gaf een opbrengst van 240.936 gld., woo
op reeds bij de toetreding de aandacht werd Juni 1923. Vooral do bijzondere goranliever-j door het totaal over het gehcele jaar o;
gevestigd, blijven bestaan. dragen, waartegen de eerste gedelegeerde von i 13.565.881 gld. is gekomen; do inkomsten
De Commissie meent op den voorrond te Nederland in de vergndering vnn 26 September ten bnte ven het Uenin^fonds T9I4 bedroe-
moeten stellen, dnt het streven naar vcrbcte- 1922 re^s zyn slem heeft verheven touden tnt m December ,1 8 435.978 gld„ met een tn
ren von den Volkenbond in dc eerste plaats,bedenkelpko gevolgen aanleiding kunnen'taal over het gcheele jaar ven 106.780.820 gl.'
nfstuit op het gröndverdrog. Dot de volken-geven. REKENING, UITGAVEN EN INKOMSTTD
bond ten onnrien van rijn universolitcit nog to I Een deel der commissie is van oordcel, dot NED. INDIE 1919.
vrenschen overlaat, moet, _o,s een ernstige "^7' -«.n
bewapening betreft niet zoo verwerpelijk was jDgtiSmA fa «.Twets™ tiverpTot' definite
als werd voorgesteld. vaststelling van het slot der rekening van uil
De overige leden van de Commissie kunnen j gaven en ontvangsten von Ncd. Indié over 1919.
zich met deze opvatting niet vereenigen. Zij j De uitgaven in Nederland hebben
erkennen, dat dc werking von don "Volkenbond J 264.060.46 minder cn die in Indi<
wordt belemmerd door de samenkoppeling met 26.537.611.84ys meer bedrogen don geraamd
leemte worden beschouwd. Een .van de onvol
komenheden van den Volkenbond wordt veelal
gezien in het ontbreken van een macht, die
aan do besluiten van Raad en vergadering
•kracht kan bijzetten. Hiertegen zij echter op
gemerkt, dat het bezit van een machtsmiddel
voor den Volkenbond niet het ideaal behoort
lo zijn om naar to streven. Het machtsmiddel
kon slechts worden gevormd door een samen
werking van de ver schal lende Staten en do
macht, die de Volkenbond zou kunnen ontwik
kelen, is dus niets ande.rs dan de macht von
die Staten.
De Commissie vestigt er voorts de aandacht
op, dat het met het oog op het doel van den
Volkenbond gewenscht riir, dat -dc verhouding
tusschen de vergadering' en den Raad nader
worde vastgesteld.
Naar de meening der Commissie zal, hoe
men de bevoegdheden van beide organen ook
wü afbakenen, op den voorgrond moeten
staan, dat de grootste macht berust bij de
vergadering. Naar de meening der Commissie
zou het gewenscht zijn te bepalen, dat de raad
met de uitvoering cn voorbereiding van de
besluiten der vergadering en met de hem in
het bijzonder opgedragen werkzaamheden is
belast, terwijl overigens de vergadering com
petent zou moeten zijn. Ter wille van de be
hartiging van het algemeen wereldbelang be
hoort de Raad bovendien onder geschikt te zijn
aan de vergadering.
het verdrag van Versailles. Men moet echter
trachten hierin verbetering te brengen, door te
streven naar het losmaken van dien band, niet
door het regelen van «aangelegenheden buiten
den Volkenbond om. Gaat men dien weg op,
dan brengt men den Volkenbond een onherstel-
baren knak toe en werkt men mede tot de
.liquidatie van den Bond, waarmede ook ol het
pg'öè<!e/"dat de Bond reeds heeft gebracht, zou
verdwijnen.
Intusschen vestigt de commissie er do aan
dacht op, dat het plan-Cecil in dc vierde ver
gadering ccn ongunstige wijziging heeft onder
gaan. Het ontwerp-verdrag, opgemaakt door de
gemengde tijdelijke commissie en gewijzigd door
de derde commissie van de vierde vergadering
en door die vergadering zelve, wijkt zoover nt
van dc eischen, die aan een dergelijk, verdrag
moeten worden gesteld, dat het voor ons onaan
nemelijk moet worden geacht.
Ten slotte is de commissie van meening, dat
dergelijke verdragen met de uiterste voorzich
tigheid moeten worden aangevat.
De commissie meent niet tc mogen nalaten er
de aandacht op te vestigen, dat in de vierde ver
in ae vergauoimv.
Daartegenover rijst echte- de vraag, of het I gadering door verschillende gedelegeerden vol-
i i v J.^»»M9i\rn1r<sn rivPT hetgeen ae
ideaal van een onpartijdige behartiging van 't
algemeen wereldbelang in dc vergadering zoo
veel eerder zal worden bereikt dan in den
Raad Indien de gedelegeerden zich allen stel
len op het standpunt van het bijzonder belang
van hun land, zal ook in de vergadering van
doening werd uitgesproken over hetgeen de
Volkenbond ten opzichte van den cconomischen
en financicclen wederopbouw van Oostenrijk
heeft kunnen tot stand brengen, en met name
ook over het aandeel, dot mr. A. R. Zimmerman
»v.6u-,0 in zijn hoedanigheid van commissaris-generaal
die opartijdige behandeling niet veel terecht- van den'Volkenbond hierin heeft gehad,
komen. De humanitaire bemoeiingen van den Vol-
De vraag van de kosten, die de Volkenbond kenbond geven de commissie geen oanleiding
voor de leden medebrengt, meent de commissie tot bijzondere opmerkingen. Met de aanbove-
niet onbesproken te moeten laten, omdat vrij I ling van de Nederlnndsche delegatie om deze
algemeen de^ opvatting heerscht, dat bij den bemoeiing van den Volkenbond niet te zeer uit
Volkenbond een groote royaliteit bestaat en te breiden, kan de commissie zich geheel ver-
de vereischte zuinigheid door dien Bond en cenigen. Immers, daardoor zou de kans ont-
zijn organen niet voldoende wordt in acht ge- staan, dat de Volkenbond te zeer een philantro-
was cn bedrngen resp. 132.740.054.54
588.446.083.84';.. De middelen in Nedci
land waren 9.826.053.82 gunstiger cn die r
Indiö 135.593.851.67 >5 terwijl dc
respectievelijke bedragen 32.T77.593.82
510.919.895.6714. Het nadeelige saldo, dat
geraamd was op 297.234.983, bedraagt thans
178.088.62880, dus is T19.55,4.1T gun
stjger.
De ruim f 135 millioen, waarmede de nu\)
delen in Indié do roming hebben overtroffen
vinden hun verklaring hoofdzakelijk in de op
brengst van verschillende belastingen, met in
begrip van do opium- cn pandhuisregie, i
do ontvangsten uit dc gouvernementsbedrijven
alsmede in 62 millioen, wegens terugstortin;
van ten behoeve van de voedselvoorziening ge-
dano uitgaven.
DE REGEERINGSVERKLARING.
De houding von het Neu1rn.il
Overheidspersoneel.
Het Dngelijksch Bestuur van het Comité von
Neutraal Overheidspersoneel (C. N O. P.) heelt
tegen Maandag 21 dezer, alle aangesloten orgéi
nisaties opgeroepen tot hit bijwonen van een
besturenvergadering in verband met het aan
blijven van het Ministerie en de verklaring,
welke door den Minister von Binnenlandsch
Zaken op Dinsdag 15 dezer voor de Tweed
Kamer is afgelegd.
In dezelfde vergadering zal eveneens dc kwes
tie van het ontslag van dc gehuwde ambtcnarc.
opnieuw besproken worden, alsmede eventueel
samenwerking met dc overige Controles van
Overheidspersoneel.
's Morgens vindt een best uursver go der in.
plaats, terwijl de bestuursvergadering, waarbij,
naar het C. N. O. P. vertrouwt, de besturen zoo
volledig mogelijk zullen vertegenwoordigd zijn,
om T.30 uur n.m. aanvangt
Een helder hoofd een rein gemoed brengt
licht de Gcnestet.
door
F. FRANKFORT MOORE.
Uit het Engelsch
door
F. J. VAN DER MOLEN.
50
Hij strekte zijn hand uit naar haar.
Zij nam die niet aan. Haar oo.gen bleven
strak op hem gevestigd.
Hij wendde zich om en met het hoofd ge-
1 bogen eed hij een stap in de richting der
kamerdeur.
„George."
j Hij stond stil, maar waagde het niet, haar
aan te zien.
„George, zeig mij, dat je mij nog liefhebt."
„Ach mijn lieveling als ik het durfde"
Hij had zijn hoofd nog niet opgeheven.
„Nu geloof ik. dat ie mij liefhebt, omdat
je mi» vertrouwt. En ik wil ook jou ver
trouwen, mijn lieveling; cn ik zal je alles
vertellen, wat er te vertellen valt. Als je mij
liefhebt, is er in ie hart geen plaats meer
voor iets anders."
Zijn oogen volgden haar. terwijl zij de ka
mer doorging en op de bel drukte. I-Iij be
greep niet wat zij wilde. Verwonderd zag
hij haar aan.
Tot den bediende, die op haar bellen wel
dra verscheen, zei ze:
„Meneer Cleveland is in de bibliotheek.
Vraag meneer of hij even hier kan komen."
Verbaasd bleef George haar aanzien, tot
Cleveland binnentrad en de deur weer geslo
ten was.
„Meneer Cleveland," zei ze, „meneer Drum-1
mond zal u een gedeelte van een brief voor
lezen."
Zij haalde den brief uit haar zak en reikte
dien George over.
„Lees hem luid voor ik vertrouw je,"
sprak ze.
Werktuiglijk begon hij te lezen.
„Ik heb vernomen, dat u waarschijn
lijk een huwelijk zult aangaan met
iemand uit uw omgeving. Hoor van het
sterfbed van een zijner slachtoffers
welk een man hij is, en trouw hem dan,
als u kunt als 11 durft Een recht
schapen man verliet ik om zijnentwille
om den wille van
„Groote God!" De brief viel hem uit do
handen. Hij zonk in een stoel, met zijn
hoofd bijna op zijn knieën gebogen.
„Lieveling," klonk zacht haar stem, „ik
wist dat ik op je liefde voor mij kon ver
trouwen."
„Wat moet die komedie, toch beteekenen?"
vroeg Cleveland.
„Laat ons samen van hier gaan, George,"
sprak zij.
„Geneer fe niet," zei Cleveland, valsch
lachend. „Ik geloof, dal mij een licht op
gaat. Drummond ik durf zweren, dat de
man, dien zij verliet, anders heette: doch
never mind! Geloof mij. Drummond, ik ben
niet zoo'n schurk als ik schijn te zijn. Maar
ik zie, dat mijn kansen hier verkeken zijn.
Ik zal wel heengaan, maar niet voordat ik je
oprecht vergiffenis heb gevraagd \oor het
onheil, dat ik je berokkend heb het w/i
intusschen een weldaad, hoor, als je dat
maar weet. Zij was een ware ach, zij is
dood. Valencia, ie bent een beste meid. Ik
zou werkelijk een nieuw leven hebben aan
gevangen, als ie mij had willen hebben."
I-Iij verliet de kamer.
Zij lagen in elkanders armen, eer de deur
der hall was toegevallen.
HOOFDSTUK XXVIII.
Sutton Cleveland kon, toen hij Villa Va
lencia verliet en langzaam den weg naar
Nizza opwandelde, een gevoel van spijt niet
onderdrukken, hetwelk bij hem een zeer on
gewoon verschijnsel was. Tot dusver bod hij
zijn leven in volle ongebondenheid doorge
bracht; doch thans was het zijn heiligst
voornemen geweest, ecen kalmer bestaan aan
te vangen, zoodra Valencia zijn vrouw was
geworden. Om harentwille een ingetogen
leven te leiden, achtte hij nog wel de moeite
waard ten uitvoer te brengen. Nooit tevoren
had hij een vrouw ontmoet, om wier wille
hij zijn onregelmatig bestaan vaarwel zou
willen zeggen, en het speet hem inderdaad,
te moeten dulden, dat zijn voornemens ver
ijdeld werden door baar neen. niet door
haar, ze waren verijdeld door de Voorzienig
heid en door nog iemand anders.
Wie mocht die ander toch zijn? Wie kon
den vorigen herfst met Dolores hebben ge
correspondeerd over zijn escapade dit
was het woord, dat hii. evenals vele anderen
met hem, gebruikte tér aanduiding van en
kele gebeurtenissen uit zijn stormachtig
leven toen hij zich in de West-Indien ten
koste van anderen amuseerde.
Lang behoefde hij er niet over te peinzen,
om tot. een conclusie te komen. De partner,
door de Voorzienigheid hiervoor uitverkoren,
kon niemand anders zijn dan Gwendolen
Cardew. Beter en ijveriger partner kon ook
bezwaarlijk gedacht worden, want zij was
de eenige in Engeland, die bekend was met
dat fragment zijner West-Indische avontu
ren, waartoe zijn vlucht met Dolores be
hoorde. Ruim een jaar geleden had zij het
vernomen van Sutton's vader, die het haar
een week voor zijn dood verteld had, omdat
hij vreesde, dat zijn zoon rondliep, met het
voornemen, zijn loopbaan te bederven door
met Gwen te trouwen, en het nu zijn plicht
achtte, zijn toekomstige schoondochter met
zooveel van zijn zoons uitspattingen in ken
nis te stellen, als hij zich herinneren kon,
ten einde tc voorkomen, dat zii Sutton zou
huwen zonder in vogelvlucht een blik in
het Beloofde Land te hebben geslagen.
Bij den dood zijns vaders echter waren
Sutton's vooruitzichten aanmerkelijk gunsti
ger geworden, en was dc vrees in hem opge
rezen. dat Gwen niet de rechte vrouw zou
zijn, die hem de bekoring van een kalm en
rustig leven kon doen gevoelen. Zij bad,
herinnerde hij zich, hem eens bij gelegenheid
aan zich trachten te verbinden, door hem
te laten blijken, dat de Dolores-episode haar
niet onbekend was. en zelfs, dat zij wist,
waar het meisje zich ophield. Het had haar
evenwel niet mogen gelukken, de copie te
leveren voor het nieuwe blad in zijn levens
boek, dat hij op het punt stond om te slaan,
en weldra had ieder begrepen, dat hij niet
met Miss Cardew wenschtc to huwen, doch
Miss Mertoun.
Hij twijfelde er geenszins aan. dat Gwen
zich dc moeite had getroost, zijn plannen in
deze richting te verijdelen, door Dolores per
brief zulke inlichtingen te verstrekken, dat
deze zou worden opgewekt, op haar beurt
aan Valencia te schrijven.
Een glimlach speelde om zijn mond. nu hij
zag, waarop dat alles was uitgeloopen. De
Voorzienigheid had klaarblijkelijk gehan
deld zonder aanzien des persoons van de
partner, en het resultaat was een dier
wreede kluchten geworden, die zich afspelen,
wanneer het fatum zich een narrenkap
opzet. Gwen wenschte thans, dat hij Valen
cia zou trouwen, opdat zij, Gwen. een kans
op George Drummond mocht hebben; en hij
zou Valencia werkelijk hebben gekregen, als
maar niet die brief was gekomen,- door Dolo
res op haar sterfbed geschreven.
Evenwel, hij moest erkennen, dat er eenige
rechtvaardigheid school in den loop der ge
beurtenissen, die hadden beslist, dat de man
wien hü eertijds zijn bruid had ontroofd
thans hem de vrouw ontnam, op wie hij zijn
zinnen had gezet. Alleen die man had het
beste deel verkregen, want Dolores was een
Creoolsche duivelin geweest, terwijl Valencia
een lief Engelsch meisje was.
Maar vervolgens werden zijn gedachten
geleid op dingen waaraan elk tintje van hu
mor ontbrak. Hoe toch zou liet oordeel van
het publiek wel zijn, als het vernam, dat hii
door Valencia overboord was gezet na eon
engagement dat in kortheid van duur elk
record sloeg?
Al zijn kennissen bracht hij zich, den een
na den ander, voor zijn geest, waarna hij wel
eenigszins kon vaststellen, hoe zij hun spot
over het geval zouden uiten. Sommigen zou
den hatelijk worden, anderen grof-cynisch,
nog anderen en die vreesde hij het meest
geestig cynisch. Enkelen zouden beweren,
dat hij zijn verdiende loon gekregen had, ter
wijl anderen, die eenigszins den vromen
kant uithingen, zouden vragen, waar nu dc
atheïsten bleven. Het was een bittere ge
dachte voor hem, zich te moeten voorstel
len, dat men hem in het vervolg zou aanha
len als een overtuigend bewijs van de recht
vaardigheid Gods.
Zoo verkeerde hii dus In een alles behalve
zonnige stemming, toen hij den strandbou-
levard bereikte Daar hoorde hij achter zich
een gichelen, en onmiddellijk daarna dc sten»
van Gwendolen Cardew.
„Ik heb je in geen twee dagen gezien. Heb
jo misschien op ie wandeling George Drum
mond ook ontdekt?"
Hij keerde zich om en zag haar spottend
aan.
„Jawel," zei hij, „ik kwam hem tegen.
Had je een boodschap aan hem?"
„Och, een boodschap juist niet. maar waar
Is hij dan nu?"
„Hij zit nu, met zijn arm om Valencia Mer
toun geslagen, in een donker hoekje van
haar tuin met haar te vrijen."
(Slot volgt).
