HUWOR UIT HET BUITENLAND.
L «Ij 9*
AMSTERDAM DANST.
Amsterdam snakt naar de fox-trott,
Amsterdam snikt om een wals,
Amsterdam hijgt naar een steppie,
Amsterdam schreeuwt om z'n hals!
Vlug-de Vlugtï Geef hun verluchting!...
En de burgervader kwam:
Dansen wilt ge? Dansen zult ge!
Sprak hij tot zijn Amsterdam:
Sluit de romen, hang gordijnen,
Doe de deur hermetisch dicht.
Span een touwtje in het vierkant,
(Als een hoksring ingericht)
In die tomven mag je dansen;
Zoo hlijit alles binnen perk.
En dc jazz-band komt aan banden,
De viool krijgt 't meeste werk.
't Wordt weer als in ouê tijden
Met dc oude bedelaar,
Die de borgers rond laat springen
Bij het trillen van zijn snaar.
Danst -dus burgers maar onzichtbaar!
Laat muziek onhoorbaar zijn.
De politie en de brandwacht
Zijn aanwezig op 't terrein.
Staat er fcoms een hart in vlammen,
Glipt 'r één op de gladde baan,
Schieten ze te hulp om snel de
Misdadigers bij te staan.
En zoo leest men in 't geschiedboek
Op de school, na jaar en dag:
„Negentienhonderdvierentwintig:
„Amsterdam weer dansen mag!"
PIMMY.
loop: 1890—T893 T17.054 7891-7897:
T06.247; 1898-1901 245.280; 7902-7905:
226.394; 7906-7909: 283.664; T970-
7913: 614.415; 1974-7976: 554.140: 7017
-7978: 686.237; 7979: 270.836; 7920:
29T.007 7927 733.251 ton.
We zien dus een stijging met uitzondering
van de zóogen. distributiejaren, 1979 en 7920,
toen de regcering het rijst verbruik tontsoe-
neerde en het tekort door andere inheemsche
voedselgewassen werd aangevuld. De laatste
der en steencn gesmeten naar den auteur van
de proef, maar ik heb nog geen oogxmblik be
rouw van dat initiatief gehad en wacht rustig
af tot men, gebruik makende van de ervarin
gen te Selatdjaran opgedaan, het urgcire
vraagstuk van den mechanischen rijstbouw
weer aan zal vatten om Indië voldoende zeker
heid te geven ten allen tijde over het hoofd-
voedsel, de rijst, te beschikken.
HET MOND- EN KLAUWZEER.
Dc maatregelen in Drenthe.
Zooals reeds gemeld is gisteren al het Dreni-
sche vee, dat uit de provincie naar dc markt
te Groningen gevoerd zou worden, bij de pro
vinciegrens aangehouden.
Doordat de veeziekte, zich steeds uitbreidt zijn
door den betrokken minister krachtige maatre
gelen genomen om het besmettingsgevaar tc be
perken. Dc invoer zonder verlof ven Drenthe
naar plaatsen in Groningen en omgekeerd is ver
boden. De Commissarissen der Koningin kun
nen ontheffing van dit vc-rbod verleenen.
Naar de Prov. Dr. en Ass. Cour. verneemt
zullen de Commissaris der Koningin in Gronin
gen en die in Drente hierbij streng zijn, omdat
het gevaar dit gebiedt. Wil men bij wijze van j
uitzondering verlof voor invoer ontvangen, don
dient dat te worden aangevraagd bij dien Com- t
missaris der Koningin, in wiens provincie men
wil invoeren.
Vervoer binnen de provincie kan als gewoon
doorgaan.
Berichten uit andere provincies, j
Berg Ambacht. Onder het rundvee v&n
de veehouders H. S. en S. v d. H. alhier is het
mond- en klauwzeer geconstateerd.
B i e r u m. (Gron.). Ouder het vee van den 1
landbouwer J. E. B. te Krewcrd hecrscht mond- J
cn klauwzeer.
Reeds zijn zeven koeien aangetast.
Helden (Limb.) Het mond- en klauwzeer in
dezfe gemeente neemt nog steeds toe. In de laai- J
ste dagen zijn weer enkele gevallen geconsta
teerd.
K a t w 1 j k aan Zee. Bij een veehouder in
deze gemeente is onder het vee mond- en klauw
zeer geconstateerd. Voor zoover bekend was deze
ziekte tot dusver in deze gemeente nog niet
voorgekomen,
jaren was het totale rijstverbroik per hoofd. Buitenpost. (Friesl.) Onder het vee van
U - l 1 JA TO
globaal 7.65 pikol per jaar, waaronder 0.T8
picol buitenlandsche rijst, dit is ongeveer drie
maal zooveel ols in 79027909 aan
buitenlandsche rijst werd verbruikt. In
sommige deelen van de buitengewesten zijn die
cijfers nog ongunstiger, maar daar wordt wei
nig of geen rijst verbouwd. In de jnTcn 1976—
7978 bedroeg de rijstimnort in Banka en S
Ooskust resp. 532 en 243 picol per hoofd.
Maar daar blijkt wel uit het reusachtige be
lang, dat mijnbouw en landbouw daar hebben
bij economische rijstvoorziening van de arbei
ders.
Nu zijn wel hier en daar op Jav3 plaatselijke
productieverhoogingen geconstateerd, ook door
den invloed van het departement van land
bouw, maar als regel wordt dat meerdere ook
plaatselijk geconsumeerd. Men geeft eenvoudig
ós rijst een nog grooter plaats in het dag
menu. Spr. toont aan, dat verbeteringen in den
landbouw uiterst moeielijk en langzaam gaan
en hoe nuttig ook, dus niet spoedig uit de el-
de weduwe L. E. is mond- cn klauwze?r gecon
stateerd.
DE OBLIGATTEHOUDERS VAN DE
CHR AMSTERDAMMER.
Een nieuw comité. 1
Men zal zich herinneren, dat begin Maart 11. I
j de commitc's uit de obligatichouders van het
vroegere Chr dagblad „De Amsterdammer,
welke onder leiding stonden van de heeren
Gerritsen en Van Leeuwen, tot samenwerking
ter behartiging van de belangen der obligatie
houders besloten. Als gevolg van dit besluit I
zal thans, naar wij vernemen, uit beide ge
noemde commissies een nieuw comité gevormd
worden, dat de volgende week op een vergade
ring zal worden samengesteld.
Voorloopig treden reeds namens dit comité
op de heeren P Gerritsen en Joc. van Leeuwen.
De bedoeling is de civiele procedures tegen
de comissn rissen van „De Amsterdammer" voort
trapt door het ontwakende volk. (Storm
achtig applaus.) De organisaties moeten ge
sterkt worden, opdat men gereed is voor den
strijd. Voert de regeering hsar maatregelen
door, dan is voorgoed de band tusschen haar
en de ambtenaren verbroken. Dan zal het eerst
het georganiseerd overleg moeten worden weg-
geworkt
Spr. verzekerde, dat het hoofdbestuur van
Ons Belang, dat met woede en haat aanziet
hetgeen thans staat te gebeuren, gereed is
voo'" een onverzettelijken strijd. (Donderend
applaus, dat minutenlang aanhield.)
De heer D. F. Brandwijk, eveneens hoofd
bestuurslid van Ons Belang, betoogde, dat
minister Colijn, geholpen door enkele ge
trouwe knechten, net zoo lang de meening
heeft verkondigd, dat om een sluitende be
grooting te krijgen salarisverlaging voor de
ambtenaren noodig is, dat allen, die buiten
het ambtenarencorps staan, ten slotte zijn
gaan meenen, dat de toestand werkelijk van
dien aard is. Z.i. gaat het echter niet hierom.
Was er een millionair, die bereid was het
tekort bij te possen, dan nog zou Colijn de
salarisverlaging voor de ambtenaren door
voeren.
Scherpe critiek uitte spr. over de indiening
van het wetsontwerp om in het vervolg
dingen als de intrekkinv van art. 40 zonder
meer te kunnen doen. Hier wordt het recht
van den ambtenaar verkracht.
Motie.
Ten slotte is een motie aangenomen, welke
zegt, dol het vertrouwen van het rijkspersoneel
in de regcering, hetwelk door de ingevoelde
belangrijke positieverslechteringen reeds ernstig
was geschokt, wederom sterk zal worden ge
troffen als de regeering haar ftieuwe plannen
tot salarisvermindering volvoertdat de in
trekking van art. 40 van het B. B. formeel
moreel sterk te veroordeelen is; dat d<e vooi-
genomen salaris- en pensioenverloging nood
zakelijk, noch rechtvaardig kan worden ge-
echt, en het tegendeel reeds herhaaldelijk on
weerlegbaar is aangetoond, en dat doorvoering
der voorgenomen regeeringsmaatregelen, het
rijkspersoneel weer terugbrengt in den hope-
looozen armoedigen toestond, waarin het voor
heen jarenlang heeft verkeerd.
Door de gestadige ondermijning van de
positie der rijksambtenaren en dc nu voorge
nomen plannen der regcering zal van hen
vrijwel alle beroepsvreugde, levensgeluk en
perspectief worden weggenomen, en er hcerscht
een geest van groote moedeloosheid en ver
bittering in alle kringen van het rijkspersoneel,
terwijl de voorgestelde positieverslechteringen
allen ijver, goeden wil en lust tot medewerking-
in 's lands belang dooven.
Bij de regiering en leden der Tweede Kamer
wordt er daarom met klem aangedrongen het
rijkspersoneel niet te beschouwen als uitzon-
deringsgroep en het niet opnieuw afzonderlijk
te belasten of te korten, doch een juister
economisch beheer van 's lands financiën te
j bevorderen en eventuccle tekorten in het
Staatsbudget tc doen dragen door het gehecle
i volk, en het rijkspersoneel niet tot het uiterste
I tc brengen door maatregelen, die den toets
r der rechtvaardigheid cn billijkheid niet kunnen
doorstaan, wijl daardoor de belangen van het
land in hopge mate zouden worden geschaad.
Na afloop der vergadering is een wandeling
naar het Binnenhof gemaakt.
INGEZONDEN STUKKEN.
Builen verantwoordelijkheid der Redactie.
De copie tvordt niet teruggegeven.
1 Alleen mét den naam des inzenders
ondcrtcekcnde stukken komen voor
plaatsing in aanmerking.
Kinderen en voeels.
(Open brief aan Ouders, cn Opvoeders.)
Weer licefl rle lente haar intrede gedaan;
de knoppen der boomen zwellen, het speen
kruid ontplooit zijn helder-gele sterren, de
vogels zingen en dragen bouwstoffen voor
hun nest aan. Een heerlijke tijd voor ieder,
die het geluk bezit, het groote wonder in de
natuur te kunnen waardeeren en te kunnen
genieten van het jonge leven, dat alom op
bloeit.
Onze vogels zullen spoedig de nesten ge
reed hebben, zij zullen* hun eieren en later
hun jongen koesteren met de groote, opoffe
rende liefde van de moeder voor haar kinda
ren. Dat machtige gevoel heeft, dc natuur
zoowel den mcnsch als het dier geschonken.
Wat zal er van die eieren, van die jongen
terecht komen? Weinig, bitter weinig, moe-
ten wij voorspellen, afgaande op dc ondervin
ding. welke wij in vroegere jaren hebben op
gedaan. Ontstellend zijn dc feiten, welke
dienaangaande gepubliceerd werden; ia me
nige streek gaat veel meer dan de helft der
nesten verloren. En de. allergevaarlijkste vij
and, die in den lentetijd het toekomstige of
het jonge vogelleven bedreigt, is de mcnsch.
\ooral dc jeugdige mensch, het kind. Dag in,
dag uit trekken de jongens naar buiten co
weinige vogelparen slagen er in, hun nest
aan het scherpziende kinderoog te onttrek
ken. Het uithalen van nesten is veelal een
gewoonte geworden, waarvan men de groote
nadoelen lang niet voldoende inziet. Tien
duizenden eieren van zangvogels, die noch
voor dc consumptie, noch voor een ander
doel eenigo waarde hebben, gaan er in ons
land verloren, tienduizenden jonge vogels
worden aan de zorgzame ouders ontroofd en
vaak op onbeschrijflijk wieede wijze afge
maakt. Onzo vogels, die toch al met zooveel
tegenslagen hebben te kampen denk
slechts aan den guren broedtijd van 1923 en
aan den langen winter 1923—1924 gaan
tengevolge van het optreden der jeugd in
aantal achteruit en dat beteekent een niet te
onderschatten verlies. Een verlies, omdat de
lende kunnen helpen. Kolonisatie evenmin. Men j tc z0(ten en de beiangCn obligetiehouders
verspreidt dan landbouwers over een grooter
oppervlak, om elk een maximum praestatie te
kunnen geven, maar de methode blijft dezelfde,
het overschot gering. Zoo meent spr. dat enkel
de oplossing kan worden gevonden door het
gebruik van machines en door die tc benutten
vooral op terreinen, die niet bewoond zijn en
waar het wellicht mogelijk is, voor irrigatie ge
bruik te maken van inundatie door de gelijk-
beweging te benutten van groote rivieren die
enkel zoet water bevatten Die proef nu, is door
ds regeering van Ncd Indië genomen aan de
samenvloeiing van Moesi en Selatdjaran in
Zuid Sumatra Spr. schetste doel, opzet en in
richting van de proef, waarvoor een polder
worden aangelegd op te ontbosschen terrein.
Hij gaf een overzicht van alle werkzaamheden
daar verricht vanaf den aanleg tot en met den
oogst van het gewas met duidelijke lichtbeel
den toegelicht, terwijl een film het oogsten cn
dorschen liet zien. Spr. dealde mede, zooals
ook uit de beelden bleek, dat het vraagstuk
technisch was opgelost Economisch d.i. ren
dabel is echter zoo'n bedrijf nog niet Bij een
rationeel bedrijf komt de gaba, d.i. de onge
pelde rijst te staan op o.50 per pikol, dot is
duur, vergeleken bij den (egenwoordigen rijst
prijs, rnaor goedkoop vergeleken bij den
prijs van de rijst in de distributiejaren
79191920, toen we voor ruim 772.000 aan
rijst invoerden. Tientallen millioenen zouden
bespaard zijn geworden, wanneer we toen eeni-
ge van zulke rijstbedrijven hadden gehad. Er
werd toen tot zelfs 40 per picol cif. beleald.
Maar welke nieuwe methode was direct vol
maakt? De verkregen uilkomst wijst er op, dat
wanneer ons kunnen en weten verder gaat, be
rustende op de verkregen aanwijzigingen, we
tot een belangrijk lageren kostprijs moeten
komen. Eeno insectenschade, die telken jare
heviger optrad, eene wantssoort, keDi gehee-
in henden tc stellen van rar. J. Ph Zijnen, al
hier, en mr. W N Nathans te Den Haag.
Op de vergadering van de volgende week zal
tevens de vroeg-, of het noodzakelijk is een
nieuwe Christelijke krant uit te geven, onder
de oogen worden gezien. Telegr
DE POSITIE VAN HET
RIJKSPERSONEEL.
Protest cn motie van Ons Belang.
Onder leiding van het hoofdbestuur van dc
Onderofficieren-Vereeniging Ons Belang is
Donderdag in Pulchri Studio te den Haag een
openbare vergadering gehouden tegen de sala
risvermindering cn verdere verslechteringen
van positie van hot Rijkspersoneel Voorzitter
der vergadering, welke zeer druk bezocht was,
was de heer W. Wijk, oud-Kamerlid.
Nadat gezamenlijk het vereenigingslied was
gezqngcn, wees de heer Wijk er op, hoe men
aan den vooravond van de behandeling van de
interpellatie-K. ter Laan in de Tweede Kamer
zijn verontwaardiging wild's uiten tegen de
plannen der regeering. Deze regeering zegt
enkelde ambtenaren hebben geen rechten.
De groote opkomst op deze vergadering, w.o.
afgevaardigden uit Leiden, Delft, Haarlem,
Utrecht, Breda. Dordrecht, Hellevoetsluis, enz.
cn oen deputatie van den bond van Departe
mentsambtenaren, kon er misschien nog to^e
bijdragen om iets van het onheil te voorko
men. Spr. deed vervolgens mededoeling van
ingekomen telegrammen.
Het hoofdbestuurslid, de heer AV. Kloos
ter, nam vervolgens het woord. 7 April, den
dag, waarop art. 40 van het Bezoldigingsbe
sluit is ingetrokken, is het recht van den amb
tenaar vermoord. De regering trekt zich van
alle critiek, tegen haar gezegd en geschreven,
niets aan en toch zijn daaronder stemmen van
vogels oen belangrijke rol spelen in het huis
houden der natuur ter bewaring van het zo
noodzakelijke evenwicht, een verlies ook.
omdat dc vogels, bekoorlijke schepsels als zij
zijn, schoonheid in 's menschen leven bren
gen; een bestaan zonder schoonheid is een
arm bestaan. Veel, zeer veel is er te zeggen
vóór vogelbescherming en niets is er, dat er
tegen pleit. Het is clan ook een dringende
noodzakelijkheid, dat wij onze kinderen van
de dwalingen huns weegs terug brengen.
Eén troost blijft ons; wat men ook soms
moge zeggen, wij zijn cr van overtuigd, dat
het niet uit louter wreedheid is, dat onze jon
gens het vogelleven vernietigen. Zij geven
zich niet voldoende rekenschap van hun da
den en aan' ons, volwassenen, daarom de
plicht, de aangename plicht, den kinderen
het verkeerde van hun handelwijze op go-
paste manier on dei- het oog to brengen. Wij
hebben zoo menigmaal ondervonden, dat het
verstoren van nesten ziin oorzaak vindt in
groote belangstelling voor de vogels en dat
cr zoo weinig toe noodig is, om die belang
stelling in goede banen te leiden. Op tal van
scholen en in vele gezinnen is al gebleken,
dat de kinderen trouwe vogelbeschermers
worden, indien zij ondervinden, dat hun be
langstelling voor de dieren door volwasse
nen gedeeld wordt Het is onverantwoorde
lijk, de kinderen ten deze hun eigen leven tc
laten leidenhet gevaar is niet denkbeeldig,
dat uit hun belangstelling voor dc natuur al
lerlei wreedheden voortvloeien. Een nest, een
ei, een jonge vogel komen het kind als een
kostbare bezitting voor; wij moeten cr op wij
zen, dat er nog iets beters is: belangstelling
in en waardeering voor hef leven in de na
tuur.
Hoort de kinderen geduldig aan, wanneer
zij opgetogen vertellen van hun avonturen,
tijdens dc omzwervingen in dc natuur be
leefd; laat dc jongens er van doordroo/'n
zijn, dat vader, moeder, of onderwijzer hen
gaarne vergezellen, als zij iets willen laten
zien. Spoort hen dan aan tot liefde voor de
natuur, voor liet dier, en in negen van de
tien gevallen zal dc knaap voor de goede
zaak gewonnen zijn.
En het gaat hier niet om eenl vogelnest al
leen; het gaat om veel meer, de ziel van het
kind is er mee gemoeid. Zorgt er voor, dat
ruwheid en wreedheid geen overwinning be
halen op den jongen mensch.
Indien ouders en opvoeders willen mede
werken kan het niet uitblijven, of ons lancl
zal zich, eer or één jaar verstreken is, mo
gen verheugen in een groote schare van jon
ge vogelvrienden.
Moge het zoo zijn!
Het Hoofdbestuur der Nederlandsche
Vereeniging tot bescherming van
Vogels,
Dr. A. E. H. SWAEN, Voorzitter.
J. DRIJVER, waarn. Secretaris.
Amsterdam, April 1924.
Heprengracht 260—266.
Jantje: Moesje, waar neemt u me
(plotseling zich z'n verantwoordelijkheid als
man herinnerend) ik bedoel, «au ng
ik u naar toe? (London Opinion)
Dochter: Vader, de muziek-onderwijzer vroeg me van
ochtend
Vader: Wat zeg je?!!
Dochter: om drie lessen in de week te nemen.
(London Opinion)
ten, en waartegen we niet voldoende konden menschen naar wie zij heusch wel eens luiste
optreden, maekte de voortzetting van de proef
daar onmogelijk. Die plaag endemisch in de
daar gezaaide aanplantingen van de bevolking,
werd opidemisch waar te Selatdjaran jaarlijks
zoo'n grooten en rijkvoorzienen disch werd
aangetroffen. De inundatie was voldoende om
het gewas tot flinke ontwikkeling te brengen,
maar niet zoo, dat men op elk gcwenscht
oogenblik ter bestrijding van de plaag over
hoogtij en dus snelle en voldoende inundatie
kon beschikken om de insecten te verdelgen.
Spr. eirdift met te waarschuwen, dat het vraag
stuk der rijstvoorziening voor Indië een levens
kwestie is vee hebben ervaren in de oorlogs-
en na-oorlogsjaren, hoe moeilijk en kostbaar
het is Indië van rijst te voorzien en bij de min
ste mikmak in Europa en nog meer in Oost-
Azië of bij misoogsten in Japan en Voor-Indië
staan we voor nog giooter moeilijkheden.
Spr. hoopt dot het hem gelukt moge zijn de
belanorstelling te wekken voor een der allerbe
langrijkste vraagstukken voor Indië. Ook al is
de eerste proefneming nu gestaakt, mag dat,
vraagt hij, een reden zijn, om nu maar rustig'
er bij neer te gaan zitten wanneer de afhanke
lijkheid van Indië's rijstvoorziening van het bui
tenland jaarlijks grooter wordt Mag dat een
reden zijn om geen nieuwe banen te betreden
Moeten we maar rustig de tienduizenden hec-
toten vruchtbaar land laten liegen enkel om
dat er peen handen zijn om di° te bewerken
en het rüsttekort laten stijgen van jaat tot jaar
met al de risico en nadeelen er aan vasrbon-
ren mag. Spr. gaf er een bloemlezing uit.
Hoe is nu de geest onder de militairen? Zij
mogen niet demonstreeren. Mochten zij dat
wel, dan zouden duizenden en duizenden heden
ochtend optrekken voor den aanvang der
Kamervergadering. Wij zijn goedje militairen,
maar wij zijn ook menschen. En wij zullen ons
vergenoegd in den strijd werpen tegen het on
recht. (Donderend applaus.)
Behalve enkele, gekweekte getrouwen, zijn
alle ambtenaren, van welke richting ook, in
ernstig verzet tegen de harde en ongerecht
vaardigde maatregelen van de regeering.
Straks zal men kunnen zien welke Kamer
leden aan het werk der regeering hun steun
nog zullen geven. Niet het recht is tegenover
den ambtenaar gesteld, maar met volle kracht
is de gepantserde vuist van de macht op hem
neergekomen. De regiering doet niets anders
dan zich beroepen op de veiligstelling van den
gulden. Spr. stelde daartegenover de meening
van prof. Treub, die geschreven heeft, dat de
kans op inflatie heelemoal niet zoo groot is.
Spr. citeerde het gebeurde met de groote
parti.i kleeren van afgevloeide militairen. Op
verschillende wijzen is er geld verknoeid en
weggesmeten. De ambtenaren moeten het nu
bezuren. Steeds weer wordt de strop nauwer
toegehaald de reactie tracht de ambtenaren
ste~dc varter in haar greep te omvatten al ge
schiedt dat don ook „met tact vanwege het
pijnlijke proces".
De ure zal komen, dat de schijnheilige
Wat zlo Je er uit Ik ga dadelijk den dokter ophellen.
Nu, als u dat gaat doen, kon u hem liever meteen
zeggeD Piet van Dijk op te halen Hij zal hem bij de school
deur vinden liegen
(Punch)
Vertoornde automoBilist: Ber...._
beest, waarom heb je niet op je horens
geblazen? (Passy Show)
■Cc',- -
den Men heelt, zegt spr., in Indië met mod- volksvertegenwoordigers zullen worden wegge-
Agent heeft u ook iemand vwien. die
er uitzag, of hij naar iomer- 1 mi ,ag?
(The Humorist)
Ie huis staat in brand en je vrouw is er nog in, vooruit,
ga 'ltaor redden!
Ik kan niet! Ik heb een gummi boord om.
(Strix. Stockholm)
