DE EEMLANDER"
Sporhorloyes f 13.50
BUITENLAND.
FEUILLETON.
De verborgen vallei.
Willem Groenhuizen
MEDAILLES
22* Jaargang No 267
iBOHNEMENISPRUS !*L3 7?.d0en y°OT tT
foort 1 2.10, idem franco
per post f 5.—, per weck (met gratis verzekering
tegen ongelukken) 0.17* afzonderlijke nummers
j. 0.05,
AMERSFOORTSCH DAGBLAD
H
DIRECTEUR-UITGEVER: J. VALKHOFF.
BUREAU
ARNHEMSCHE POORTWAL 2 A. POSTREKENING N0. 47910. TEL.INT.513.
Woensdag 14 Mei 1924
PRI1S DER ADVERTENTIE met inbegrip van een
bewijsoumm' elke regel meer 0.25, dienstaanbie
dingen en Li-fdadigheidsadTeitentiên voor de belft
der prijs. Voor handel en bedrijf bestaan zeer
voordcclige bepalingen voor het adverfccrcn- Eene
circulaire, bevattende dc vooiwaardcn. wordt op
aanvraag toegezonden.
Krachtens den wil des volks.
Op den 5dcn Mei 1789 kwamen dc Staten-
Generaal te Versailles bijeen voor het
eerst sedert 1614! Dc geschiedschrijvers zijn
overeengekomen, vooral met het oog op de
gevolgen van deze gedenkwaardige bijeen
komst, dezen datum te beschouwen als den
aanvang van de Fransche Revolutie. Eigen
lijk ten onrechte. Immers eene staatkundi
ge omwenteling is eenc wijziging in de
staatsregeling, die niet langs den wettelij-
ken weg tot stand komt. Daarvan was op
den 5dcn Mei nog geen sprake. De bijcen-
roeping der Statcn-Generaal was op zich
zelf niets nieuws, al had het toen levende
geslacht zoo'n gebeurtenis nooit meege
maakt).
Integendeel, in liet Parlement van Parijs
was al gewezen op de wenschelijklieid, om
de door den koning gevraagde belastingen
aan het oordeel der Statcn-Generaal te on
derwerpen.
Met de bijeenkomst der afgevaardigden
waren dc moeilijkheden, waaronder Frank
rijk gebukt ging, niet onderzocht, laat staan
opgelost. Met dc regeling van wat we thans
zouden noemen het reglement van orde der
vergadering, gingen ettelijke weken heen;
vooral over de vraag, of er hoofdelijk ge
stemd zou worden, dan wel per stand, kon-
den de drie standen het niet eens worden.
'Adel en geestelijkheid waren vorstanders
van stemming per stand; de derde stand
daarentegen met 600 afgevaardigden te
genover adel e.n geestelijkheid elk 300
wenschte hoofdelijke stemming. Toen de be
spreking niet vlotte, besloot de derde stand
zelfstandig aan 't werk te gaan; zij consti
tueerde zich als „Nationale Vergadering'' (17
Juni). Een besluit op grond van eigen initia
tief, onafhankelijk van den wil des konings!
Dat was nog nooit vertoond!
Nu besloot de koning in te grijpen en de
stemming per stand te bevolen. Hiertoe
werd tegen 23 Juni ccne zitting der Sta-
ten-Generaal onder leiding van den koning
belegd. Ter voorbereiding werd reeds op
20 Juni de vergaderzaal gesloten; den afge
vaardigden van den derden stand, die gere
geld daar bijeenkwamen, werd do toegang
ontzegd. Zij vonden toen onderdak in een
kaatsbaan; daar beloofden zij elkaar onder
plechtigen eed, niet .uiteen te zullen gaan,
voordat zij aan Frankrijk een constitutie-
zouden gegeven hebben.
Op 23 Juni vindt ertf koninklijke zitting
plaats. De koning maakt liet besluit van zijn
koninklijken wil bekend: „De drie standen
zullen afzonderlijk overleggen en stemmen."
De koning sluit daarna de zitting, terwijl
hij dc drie standen oproept, ter vergadering
tegen den volgenden dag, elke stand op de,
voor hem aangewezen plaats. Daarmee is dc
comedie afgeloopen. Dc koning mot zijn ge
volg, de adel en de meeste afgevaardigden
van de geestelijkheid vertrekken; de burger-
afgevaardigden, besluiteloos boe hunne be
lofte van den 20ston uit tc voeren, blijven
achter. Maar als dan de ceremoniemeester
'de Brézé opnieuw binnentreedt, en de boe
ren aan het bevel des konings herinnert,
stuift Mirabeau op, en voegt hem dc indruk
wekkende woorden toe: „Mijnheer, ga zeg
gen aan degenen, die U (hierheen) zenden,
'dat wij hier zijn krachtens den wil des
volks, en dat wij slechts zullen heengaan
voor het geweld der bajonetten!"
Tegenover het bevel des konings, stelt
Mirabeau dc wil des volks. Dat is de om
wenteling!
Tengevolge van de Fransche Revolutie is
algemeen de parlementaire regee rings vorm
ingevoerd, daardoor de absolute macht der
vorsten vervangen door den invloed van dc
volks v ertegen woord i gi ng.
Is in de 135 jaren, die sedert zijn verloo-
pen, steeds die „wil des volks" een gids ge
weest voor de verschillende regecringen, in
ons land en elders? De geschiedenis van het
tijdperk der reactie, dat eindigde met dc Fc-
bruari-Revolutïe van 1848, geeft op deze
vraag een duidelijk antwoord. En zou het
er in Duitschland niet anders uitzien, indien
men daar meer rekening had gehouden met
4cn wil des volks, en minder met den wil
'der jonkers? Te vast heeft de keizerlijke re-
géering vertrouwd op dc leuze dier heeren:
„Und der Kaiser absolut, wenne er uns den
.Willen tut."
,Wie de staatkundige gebeurtenissen van
de laatste jaren overdenkt, zal evenmin tot
het besluit komen, dat bij ons in de eerste
plaats naar den wil des volks wordt geluis
terd. Dat kan niet eens zoo sterk verbazen!
De wil des volks wordt volgens onze grond
wet tot uitdrukking gebracht in en door dc
vertegenwoordigende colleges, voorop do
Tweede Kamer, 't Behoort echter in den
laatstcn tijd tot de goede manieren, „niet
aan politiek te doen" en af te geven op het
parlement. Er zijn er. die medelijdend lachen
om degenen, die de tank van volksvertegen
woordiger nog als eene roeping aanvaarden.
Anderen, reeds overtuigd van de onmacht
van het parlement, roepen om een „ster
ken man", die ons volk zal verlossen uit de
economische moeilijkheden. Zoo'n dictator
kan zich allicht om een „wil des volks" niet
bekommeren. Maar door ben, die in dc
grootc waarde van den „wil des volks als
richtlijn voor het Staatsbestuur gelooven,
voor wie „democratie" nog niet is een „zin
ledig woord" (Dr. de Jong tc Delft op 14
April j.l.), kan met genoeg gewaakt wor
den tegen dc verbreiding van deze opvat
tingen. Aan het feit, dat onze Kamerleden
hunne zetels innemen krachtens den wil des
volks, ontlcencn zij hun gezag, een gezag,
dat Van hoogere orde is dan dat van den
„sterken man", die zijn gezag slechts ont
leent aan het geweld, dat achter hem staat.
Mag men er zich wanneer zoo'n geestes
gesteldheid aan den dag komt over ver
wonderen, dat ook van de zijde der rogec-
ring de eerbied voor den „wil des volks"
te wensehen overlaat? t Begon al onder liet
ministerie Cort van der Linden, welles leider
aan de Statcn-Generaal toevoegde: „Uwo
meening erken ik niet als dip van hel volk;
ik vertolk den volkswil uit hetgeen ik waar
neem langs U heen."
Dat kon toch niet meer zijn dan een zeer
eenzijdig beeld van dcu volkswil. Terecht
werd hem daarop door Mr Marchant geant
woord: „Hot volk, waaraan gij verantwoor
ding schuldig zijt, is in de gebouwen van
liet Binnenhof gezeten."
De verkiezingen \an 1918 brachten geen
wijziging van belang. Het ministcric-Ruys
de Beeronbrouck is niet opgetreden op een
bepaald program, waarover de kiezers .hun
ne meening hadden uitgesproken; dc uitslag
van den stembusstrijd is meer op te vatten
als een uiting van ontevredenheid over het
optreden van het crisis-kabinet-Cort van der
Linden, dat in dc moeilijke oorlogsjaren, het
uit den aard der zaak velen niet naar den
zin maakte.
Erger is. dat ook in 1922 tie Tweede Ka
merverkiezingen niet zijn geweest een uit
spraak over een toekomstig rcgceringsbe-
ieid. Onder den invloed van de, malaise, en
daardoor van den algemeencn gevoelden
drang naar bezuiniging heeft het reactio
naire kabinet steun gevonden bij vele staat
kundig ongeschoolden. Toen eenmaal bet mi-
nisterieele leven was veilig gesteld, hebben
dc leiders der rechtschc Kamerfrac ties een
soort program opgemaakt. Natuurlijk is dan
van een re.gccrbcleid, gedragen door den wil
des volks geen sprake. Zulks toont bet. ka
binet trouwens duidelijk genoeg. Toen in
1922 de afbraak van het Lager Ouderwijs be
gon. is daartegen een volksbeweging ont
staan, van een omvang zonder voorbeeld.
Maar een verzoekschrift met handtcckenin-
gen uit alle lagen der bevolking, van ingeze
tenen van alle politieke kleuren legde dc
Kamermeerderheid naast zich neer: Aan den
w il des volks werd geen aandacht geschon
ken.
Het ontslag der gehuwde en huwende
ambtenaressen heeft evenzeer vele pennen
in beweging gebracht; protesten zijn opge
gaan van vele zijden. Tevergeefs! Naar
den wil des volks wordt niet geluisterd. „On
der het waas van bezuiniging viert*de reac
tie hoogtij."
Het beleid der regeering moet er op ge
richt zijn, de wetgeving gelijken tred te doen
houden met den groei dei- denkbeelden op
staatkundig terrein. Dan, maar ook dan al
JUWELIER.
Lanceslraat <3, Telol. 852. Postr. 7582.
leen, wordt voorkomen, dat cr tussrhon bet
rechtsbesef, zooals dat in den boezem van
het volk Ieclt. en het geschreven rorht ccn
spanning ontstaat, die oj) den duur /.al lei
den tot een revolutie. Maar dan moet met
den „wil des volks terdege-worden gere
kend; dan „behooren regeermacht en wetgc-
ving te steunen op dc vrije georganiseerds
wilsuiting van alle meerderjarige Nederlan
ders", gelijk het in de beginselverklaring van
den Vrijz, Dem. Bond zoo juist wordt ge
zegd.
In 1925 heeft ons volk wederom gelegen
heid, van zijn Wil te doen blijken, en dien
wil aan een te vormen ministerie op te leg
gen. Moge liet beroep op het volk dan niet
tevergeefs worden gedaan.
DUITSCHLAND.
DH POLITIEKE CRISIS.
Berlijn, 13 Me i (V. B.). De rechtsche
bladen verklaren, dat een eventueel blok der
middenpartijen onmiddellijk zou worden beant
woord met de vorming van ccn blok der rech
terzijde.
HET DUITSCH-RUSSISCH GESCHIL.
Geeft Duitschland toe?
B-cel ij n, 13 Mei. IN. T. A. Draadloos).
Het ministerie van buitenlandscho zaken heeft,
naar de bladen melden, ter vluggere bijlegging
van het conflict met Rusland den Russischen
gezant het tot dusver verkregen resultaat van
het onderzoek over de gebeurtenissen bij den
inval in het gebouw van de handeisafvaardiging
toegezonden. Verder zijn het gezantschap een
desbetreffende verklaring en voorstellen ter
hand gesteld, die het onderwerp van verdere
diplomatieke onderhandelingen zullen vormen.
Naar men verder zegt, zou het departement van
buitenlandscho zaken de gebeurtenissen betreu
ren, welke, objectief beschouwd, de rechten van
de leden van de handeisafvaardiging, die elk
voor zich het récht op ex-territoriolitcit bezit
ten, hebben aangetast.
DE PRUISISCHE LANDDAG.
B'c r 1 ij n, 13 Mc i. (\V. B.) Dc Pruisische
Landdag komt 20 Mei weer bijeen.
DE OPVOLGER VAN VON SEISSER.
München, 13 Mei. (W. B.) Kolonel Reiss,
de opvolger van den ontslagen kolonel von
Seisser, heeft zijn functie reeds aanvaard.
DE AGITATIE DER LINKS- EN RECHTS-
RADICALEN.
De rocrigheid der communisten en
Völkischcn.
Uit Berlijn bericht men d.d. 13 Mei aan het
Hbld De communisten, die blijkbaar teleurge
steld varen over het weinige succes, dat zc met
hun grootcn „aanslag" op Holle hebben gehad,
geven intusschcn hur. pogingen in die richting
niet op. In de „Rote Fohnc" von hden knn men
lezen„Holle, een begineen hoofdartikel,
waarin geweldig met straatbctoogingen cn ge
vechten wordt gedreigd,
In den Pruisischcn Landdag heeft intusschcn
dc communistische fractie een motie ingediend,
waarin dc Duitsche Dog te Halle aan scherpe
kritiek wordt onderworpen. Zij verklaart daarin,
dot de Pruisische minister van binncnlandschc
zaken Severing die overigens gisteravond ook
reeds in het eigen partijblad „Vorwarts" heftig
aangevallen werd de brutaliteit heeft gehad
contrarevolutionairen troepen en betooging toe
tc staan, waaraan hoogverrnders als Luden-
dorff, prinsen von Hohenzollcrn e. n. deelge
nomen hebben, Dc politic heeft een bloedigcn
aanval op de arbeiders gedaun cn dit bloed
moet gewroken worden. Daarom moge de
Landdag bepalen, dot de gezinnen van de ver
moorde arbeiders uit de staatskas ondersteund
worden, dat dc gevangen genomen communis
ten schadeloosstelling krijgen en dat de schul
digen, met name de opper-president Hörsing, de
hoofdcommissaris van politie Runge, cn de in
specteurs van politie, onmiddellijk ontslagen cn
gestraft zullen worden. De leden van het Prui
sische kabinet moeten onmiddellijk aftreden.
(Volgens een Wolff-bericht zou alleen het af
treden van Severing worden verlangd en ten
slotte nog" de opheffing van den civielen stoot
van beleg.)
Terwijl aldus de communisten probcerren ols-
nog politieke munt uit de gebeurtenissen tc
Holle te slaan, gaan dc Deutsch-Völkischcn
voort nieuwe plannen tc beramen. Aangemoe
digd door hun „succes" in Hallo, willen zc bin
nen zeer korten tijd in dc onmiddellijke nabij
heid van Berlijn verschillende Duitsche dogen,
naar het model van die te Holle, orgoniscercn.
Het „8-Uhr Abcndblatt" weet mee te dceleh dot
dergelijke Duitsche dagen zullen worden ge
houden in het Stadion te Berlijn, te Ebcrswnlde
en Fürstenwolde. Voorts is de Stahlhclrn van
plan. op Tö Mei te Breslou een grooten natio
nale feestdag te organiseeren.
Naar verluidt, schijnt echter de Pruisische re
geering uit de gebeurtenissen te Halle leering
te hebben getrokken cn voornmens te zijn deze
dagen, onverschillig of ze van rechts- of links-
radicale zijde worden georganiseerd, absoluut
te verbieden.
DE STAKING I:N UITSLUITING IN
DUITSCHLAND.
Bochura, 13 Mei. (W. B.) De bemidde
lingspogingen van rijkscommissaris Mehlich tot
bijlcgging van het geschil in de mijnen hebben
tot dusver gen resultaat opgeleverd.
Mannheim, 13 Mei. (W. B.) Dc werk
lieden in de metaalindustrie hebben de voor
waarden van de patroons aanvaard. De iabrie
ken beginnen Donderdag weer tc werken.
B e r 1 ij n 13 Mei. (W. B.) Het verbond van
Duitsche mctanlfabrikonten heeft zich vandaag
bezig gehouden met de stoking op de grootc
scheepswerven en besloten, dat op de werven
onvoorwaardelijke dezelfde werktijd moet wor
den ingevoerd als thans reeds in de overige me
taalindustrie geldt.
B e r 1 ij n13 Mei. (N. T. A. Draadloos). De
secrotaris-gcneraol van de Duitsche mijnwer-
kersorganisntie, Husemann, heeft in verband
met het geschil in hot Roergebied een telegram
gericht tot den lcidei der Britsche mijnwerkers
met het dringend verzoek om internationale on
dersteuning.
SCHEEPSONGEVAL'.
Berlijn, 13 Mei. (N. T. A. Draadloos.)
Op de Ecms is lieden de stoomketel
ontploft van do stoomboot Magda
de.' „Embdener Allgemeinen Spedilionsgcsell-
sohaft". Dc boot zonk. Machinist cn stoker ver
dronken; de overige bemanning kon gered
worden.
BELG1E.
DE TOESTAND VAN BERTEN VALLAEyS.
Gistermiddag is, naar de Schelde meldt, Ber-
ten Valloeys, het slachtoffer van den aanslag tc
Leuven, geopereerd.
De toestand van den getroffen Vlaamschen
student is uiterst ernstig. De geneesheeren
konden zich over den afloop van de operatie
nog niet uitspreken.
FRANKRIJK.
NA DE VERKIEZINGEN.
De officicclc uitslag.
Volgens de officieele statistiek van de ver
kiezingen is dc samenstelling van dc nieuwe
Kamer als volgt
Conservatieven 20
Republikeinen 117
Links-republikeinen 52
Links-democraten ••«•■«•75
Socialistische radicalen »•-#■ 139
Sociolistischc republikeinen 35
Socialisten 102
Communisten 29
Er moeten 4 herstemmingen plaats vinden.
Poincarc goal heen.
P a r ij s, 13 Mei. (R.) Poincorc's kabinet
treedt I Juni af.
De opvolger van Poincarc.
De Echo dc Paris verneemt van een officieele
persoonlijkheid, dat de opvolger van Poincaré
ongetwijfeld de afgevaardigde Herriot zal zijn.
Opschorting von dc uitvoering
der beslint-wettcn.
P a r ij s, I 3 M c i. (Havos). Poincarc heeft onn
Hnvas meegedeeld, dot hij op 1 Juni, den dag
waarop de nieuwe Kamer in functie treedt, presi
dent Millernnd het ontslag von het kabinet zal
aanbieden. Tot dien dag zal hel ministerie zich
beperken tot de behondcling der loopende zaken
op dusdanige wijze, dat het komende kabinet
niet gebonden wordt door besluiten, waaraan
het vreemd is. Poincarc cn zijn ambtgenooten
zullen zich met name onthouden van dc voor
genomen toepassing der wetsbesluiten, die tot
een milliard oon bezuinigingen moesten leiden
en reeds gereed waren om bij don raad van
state (conseil d'êtnt) tc worden ingediend. De
regecring behoudt zich niettemin het recht voor
langs administratieven weg bij de verschillende
departementen over te gaan tot die bezuinigin
gen, welke de orgunieke wetten niet aantasten.
Het zal aan de komende regecringen staan te
beslissen, in overleg met het parlement, of de
wetsbesluiten uitgevoerd of ingetrokken dienen
te worden. Deze laatste oplossing schijnt te
moeten overwegen, zonder dat men daarom van
de politiek van inkrimping afziet, waartoe men
tot andere middelen zijn toevlucht zal moeten
nemen. Eveneens is het veroorloofd mee te
declen, hoewel dit bericht nog niet officieel is,
dat het onderhoud van Poincaré met Macdonold
op Chequers niet door zal gaan. Het zol aan
Poincarc's opvolger staan de thans onderbro
ken besprekingen met de geallieerden tc hervat
ten.
Het onderhoud tusschcn Poincaré
cn Macdonold gaat niet door.
P a r ij s, 13 Mei. (B. T. A.) De minister van
buitenlondschc zaken heeft den Engelschen ge
zant meegedeeld, dat hij geen gevolg zal "geven
aan zijn plan om zich naar Chequers te bege
ven voor een ontmoeting met Macdonold.
De ministerruod van gisteren.
Draadloos wordt d.d. gisteren uit Parijs ge
meld
Hedenmorgen heeft in h'et Elysée onder voor
zitterschap von president Millerand een buiten
gewone ministerraad plaats gehad. Op grond
van den uitslag der olgemcene verkiezingen
bood Poincarc het ontslag van zijn kabinet onn,
doch verklaarde hij zich op nondringen van Mil
lerand bereid tot het bijeenkomen der nieuwe
Kamer de loopende zaken of te wikkelen.
Links zal amnestie voorstellen.
P a r ij s, 13 Mei. (V. D.) Een aantal nieuw
gekozen linksche afgevaardigden heeft het voor
nemen te kennen gegeven onmiddellijk na dc
bijeenkomst von de nieuwe Kamer een voorstel
te zullen indienen tot 'het verleenen van amnes
tie aan alle door den krijgsraad wegens poli
tieke misdrijven veroordeelden. Tegelijkertijd
zal worden voorgesteld alle wegens stoking of
lom politieke redenen ontslagen spoorwegarbei
ders en andere beambten weer te werk te stel
len.
Caillaux kabinetformatcur
I L'on d en, 14 Mei. (N. T. A. Draadloos).
Noor hier gemeld wordt, zol Millerand waar
schijnlijk Caillaux opdrogen een nieuw kabinet
te vormen.
Het jong gezicht ziet scherp, 't ervaren al-
lerveerst.
- 1 Vondel.
door HULBERT FOOTNER J
jyOOR NEDERLAND BEWERKT,
DOOR L'. ALETRINO
21
Toen alles voorbij was, en de oude vrouw
uit de aether-bedwelming begon te ontwaken,
overvloedig tranen stortend, maar toch heel blij
dat het nu was afgeloopen, pakte Ralph zijn in
strumenten weer in, met demonstratief gegooi.
Nu zijn beroepstoewijding niet m^er noodig
was, heesch hij weer de vlag van onvermurw
baarheid. Nahnya had niets gezegd. Toen het
gevaar geweken was, had zij zich over de pa
tiënt heengebogen en zijn hand gegrepen, maar
hij had die snel terug getrokken. Met haar
oogen, die een innige dankbaarheid uitdrukten,
volgde zij hem. Het hinderde Ralph, en ver
meerderde zijn wrevel, waarom had hij niet
kunnen zeggen, misschien omdat het slechts
dankbaarheid was, cn niet de andere innigheid
waarnaar hij hongerde. Hoe het zij, hij kon het
niet verdragen. Hij sloeg het vollies dicht, wierp
het neer, en liet de patiënt verder aan Nahnya's
zorgen over.
„Afgeloopen," dacht hij bitter. „En tusschen
haar en mij is het ook afgeloopen. Wat kan
het haar schelen wat ik voel. Zij heeft me zon
der eenig gewetensbezwaar opgeofferd aan dieJ
oude vrouw. Nu die genezen is, kan ik wel
weer teruggaan en verder opwaaien. Maar zoo
gemakkelijk konien ze niet van mij af; ik heb
mijn werk gedaan en het staat me nu vrij te
doen wat ik wil. Ik ga hier niet vandaan voor
ik echter dc reden ken van die idiote geheim
zinnigheid."
Langzamerhand was de oude vrouw in een
diepen, naturlijkcn slaap gevallen, en Ralph
was vrij, haar alleen te laten. Hij stak zijn pijp
aan, en begon het flauw aangeduide pad te
volgen.
Door de voortdurende schemering waarin hun
kamp lag, kreeg men het gevoel, dat het woud
zich tot in het oneindige uitstrekte, maar Ralph
had nog geen vijfhonderd meter gcloopen, of
hij stond onverwachts aan een der zoomen. Ter
linkerzijde van het pad, eindigde het aan den
voet van een steile, naakte rotshelling. Staande
aan den boschrand, en links en rechts kijkend,
scheen hem de rotsmassa zich uit te strekken
zoover zijn oog reikte. Zij hing te veel voor
over, don dat hij, omhoog kijkend, den top kon
zien.
Hij volgde het pad'nog een eindje en kwam
toen aan den rand van' een ravijn, waar het
uitzicht ruimer was. Toen hij hier omhoog keek,
zag hij een duizelingwekkend perspectief van
rotspieken, en heel in de verte den hoogsten
top, gelijkend op een reuzenduim van steen die
opgestoken was in velden van eeuwige sneeuw,
badend in verblindenden zonneglans. 'Het mach
tige schouwspel deed Ralph zijn wok verge
ten.
Aan zijn voeten klom Het ravijn ter linker
zijde op tegen den voet van onmetelijke berg
reuzen. Een klein beekje ruischte zacht in do
diepte; het vloeide naar den grooten stroom
in de nabijheid waarvan zij de rivier verlaten
hadden. Het pad kruiste.het ravijp, om te ver
dwijnen in het woud aan de overzijde. Het woud
vormde den zoom van het ravijn, en onttrok
aan dien kant alles aan het oog.
Ralph's blikken richtten zich dus alleen op
het ravijn. Op den bodem ervan lagen rotsblok
ken cn omgevallen boomen. En terwijl hij om
laag' staarde, aan niets anders denkend dan aan
de wilde schoonheid van het tafereel, opende
hij plotseling den mond van verbazing, cn hij
wreef met de hand over zijn oogen, die hij niet
gelooven kon. Want uit een kleine wildernis
van doode en levende boomen aan den voet
der rotsen, omstreeks een tweehonderd meter
van hem nf, kwam de gestalte van een man
te voorschijn. Het was Charley. Men zou ge
zworen hebben, dat hij uit de rotsen zelf te
voorschijn was getreden.
HOOFDSTUK VII. V
Do kom van het Rotsgebergte.
Onwillekeurig trok Ralph zich tusschen de
boomen terug. Hij was niet opgemerkt. Char
ley vervolgde achteloos zijn weg over de rots
blokken. Ralph week terzijde van het pad, en-
hield zich verborgen, tot hij Charley had hoo
ien voorbijgaan in de richting van het kamp.
Toen begon hij af te dalen in het ravijn, en
spoedde zich, zoo snel als de hindernissen die
hij op zijn weg vond, het hem slechts toelieten,
naar de plaats waar de jongen zoo onverwachts
was opgedoken. Ralph vermoedde, dat men in
het kamp naar hem zou gaan zoeken, zoodra
Charley teruggekeerd was.
De plek waarheen hij zijn schreden richtte,,
lag in een iets vooruitspringenden hoek van
het ravijn en het kreupelhout vormde door een
dicht warbosch. Ralph klauterde omlaag over
de gevallen boomstammen, zooals hij het Char
ley had zien doen, en bereikte een kleine nis
van aarde die een schamel yoedsel-gaf aan
drie afgeknotte pijnboomen en eenige bessen-
struiken welke zoo een natuurlijke schuilplaats
tegen den ravijnwond vormden. Hij baande zich
een weg, schoof de takken en bladeren op zijde,
en stond voor de opening van een rotshol.
Verbaasd trad hij eenige schreden terug. Wat
hij wel gedocht had te zullen vinden wist hij
niet maar in geen geval een opening in
den rotswand! Verwarde gissingen doorkruis
ten zijn brein en vervlogen weer, terwijl hij in
het gai staarde. Was het mogelijk dnt zij van
een ander menschenros waren, schepselen die
in de ingewanden der aarde konden voortleven
zonder zonlicht cn zonder lucht? Waartoe zich
nog dieper begraven, hier, op honderden mij
len reizen van de bewoonde wereld? Was het
't bezit van een of ander afschuwelijk geheim,
dat Nahnya's gelaat steeds zoo ernstig maakte?
Wat verborg dat hol, een afgrijslijke misdaad,
ongekende verschrikking of een schot?
De opening was omstreeks twee voet wijd,
en door de boomen en het struikgewas zoo
goed verborgen, dat Ralph zich afvroeg, door
welk toeval zij het eerst ontdekt was. Hij stok
een lucifer aan, en wierp hem naar binnen. Hij
bleef branden, tot hij op den grond terecht
kwam. Ralph schatte daarnaar de diepte op
omstreeks vijftien voet. De stam van een jon
gen pijnboom stond loodrecht er middenin, en
reikte tot slechts een voet beneden den top.
Blijkbaar werd hij gebruikt om er in te klimmen.
Het was als een uitnoodiging om binnen te
gaan, maar Ralph aarzelde. Ondanks het ge
ruststellende daglicht, en den vasten rotsbo
dem, kon hij het gevoel van iets geheimzinnig-
spookachtigs, iets bovennatuurlijks, niet van
zich afzetten. Toen hij het beproefd had weg
te lachen, bleef er nog een vrees voor lijfs
behoud. „Wie weet wat daar beneden is," dacht
hij, „en op welke wijze ik onevapgen wordt!".)
'Eindelijk spraken gevoelsoverwegingen, „Het is
allesbehalve eerlijk orn achter hun rug naar hun
geheimen te snuffelen," overwoog' hij De her
innering aan de ondervonden belcedigingen ver
drong deze bedenking. „Zij hebben mijn ge
voelens ook niet gespaard," redeneerde hij.
Eindelijk besloot hij. Zijn becncn stok hij over
den rand, cn tastte naar den hoogsten tak van
den pijnboom. Op don grond van het hol ge
komen stok hij nog een lucifer aan. Verschei
dene toortsen van dood pijnboomhout lagen
aan zijn voeten: de langste daarvan nam hij
op, en stak haar aan. Hij bevond zich in een
smalle spleet in de rots, die zich dwars naar
beneden hellend, naar het binnenste van den
berg uitstrekte. Hij moest den rug buigen, en
half kruipend verder gaan, de walmende fakkel
op ormlegnte voor zich uithoudend. Een weinig
gunstige positie, wanneer hij plotseling voor
eenig gevaar zou komen te staan. Maar als
Charley er door kon, zou hij het ook kunnen,
meende hij.
Na zoo enkele meters te zijn voortgegaan,
kwam hij plotseling in een veel wijder ruimte,
waar hij in staat was recht op zijn beenen
to staan. Het wos een soort ruime gong, die zich'
naar links en naar rechts uitstrekte, en waar
van de bodem door zand en kiezelsteencn ge
vormd werd. Waarschijnlijk had eens een
stroom hier zijn bedding gehad, maar thans
.was de grond volkomen droog.
(Wordt vervolgfd).
