Muziek0PRD1MIN(i van klas'
Muziek
„DE EEMLANDER"
FEUILLETON.
Hel Meisje van hiernaast.
ABOMNEMEKISPRIJS 3 n,"°'cn :;or Am"v
sieke en moderne muziek
8 CENT PER NUMMER. Alle nummers van 75
èn 1.30 voor 25 cent. Gebonden albums 45 cent
Pianohandel L. KLEIN - Utrechtschestr. 44
Willem Groenhuizen
HANGKLOKKEN
PENDULES
BUITENLAND.
23e Jaargang No. 32
toort 2 10, idem lianco
per post 3.per week (met gratis verzekering
legen ongelukkea) f 0.176, alzonderlijkc nammers
CjD5.
AMERSFOORTSCH DAGBLAD
DIRECTEUR-UITGEVER: J. VALKHOFF.
BUREAU:
ARNHEMSCHE POORTWAL 2 A.
POSTREKENING N°. 47910. TEL. INT. 513.
Woensdag 6 Augustus 1924
PRI1S DER ADVERIENTlEN met inbegrip van een
bewijsnummer, elke regel meer 0 25, dienstaanbie
dingen en Lieldadigheids-adve.tcntiên voor de helft
der prijs. Voor handel en bedrijf bestaan zeer
voordcclige bepalingen voor het advcrleercn liene
circulaire, bevattende de vooiwaarden, wordt op
aanvraag toegezonden.
Ook afzonderlijke scholen
voor meer begaafden?
't Is een gunstig teeken des tijds, dat men
tegenwoordig in veel plaatsen scholen op
richt voor achterlijke kinderen, voor
die elementen, welke het klassikaal onder
wijs niet kimnen volgen, ook zelfs niet. als
ze een bepaalde klasse voor dc tweede maal
doorloopen; we achten dergelijke scholen in
de eerste plaats wenschelijk voor de achter
lijken zeiven. in de tweede plaats voor de
normaal begaafden.
Doch onwillekeurig rijst bii die overden
king de vraag, of afzonderlijke scholen voor
meer dan gewoon begaafden ook niet wen
schelijk zijn. We willen daaromlrent enkele
opmerkingen ten beste geven en meenen
bij voorbaat reeds te durven voorspellen, dat
zij niet die toekomst zullen hebben, welke
de scholen voor achterlijken en zwakzinni
gen wacht, mede omdat dc machtige factor
van het medelijden hierbij geen gewicht in
de schaal legt.
Wat heeft de ervaring van vele jaren ons
geleerd? Nadat een aan\angsklasse van on
geveer >0 leerlingen een paar maanden ge
regeld aan 't werk is, komen reeds groote
verschillen bij de kleinen aan het licht:
acht van hen blijken b.v. zóó vlug en be
vattelijk, dat zij in de helft van den leertijd
best zouden kunnen leeren, wat het leer
plan voorschrijft; van de overblijvende 22
zijn er 3 a 4 leerlingen, van wie cl a n reeds
blijkt, dat ze niet mee zullen kunnen, en de
rest, een kleine twintig, is gewoon, middel
matig.
We bedoeien nu niet, dat de acht begaaf
den voor een enkel vak flink zijn, ze zijn 't
in alle vakken: na drie maanden lezen ze
vlot, rekenen zij vlug, spreken zij goed, en
bij herhaling geven zij antwoorden, die van
nadenken en combinatievermogen getuigen,
kortom zij zijn goed over de geheele lijn.
De vier of drie min begaafden zijn zv.ak
in alle opzichten. En de micldelmaligen, zij,
die de meerderheid der klasse uitmaken?
Zit vertoonen niet zelden allerlei verschil
len: een enkele schrijft al met vrij vaste
hand; een ander heeft niet de minste moeite
met het onthouden en comhineeren van
letterklanken en letterteekens: een derde
munt uit in rekenkundige begaafdheid; een^
vierde leert later in een hoog ere klasse ge
makkelijk, vlug en nauwkeurig cijferen, doch
begrijpt niets van het schriftelijk berede
neerd rekenen; met een vijfde is 't juist'
andersom; een zesde onthoudt zonder in
spanning allerlei aardrijkskundige voorstel
lingen; een zevende kent in een wipje zijn
jaartallen, waarop zijn kameraad zoo lang
moet blokken, enz. enz.
De meest begaafde leerlingen zijn ahoo
die, welke m alle of bijna alle opzichten zeer
flink zijn, en nu stellen wij de vraag, of
het wenschelijk is, hen in afzonderlijke
scholen te vereenigen.
In de eerste plaats wijzen wij op de om
standigheid, dal de meest begaafde leerlin
gen dat lang niet altijd zullen blijven; alle
kinderen maken een periode van stilstand
door, en enkelen beantwoorden soms zelfs
op de lagere school niet meer aan de hooge
verwachtingen, die men in de lagere klassen
van hen gekoesterd heeft. In elke hoogere
klasse trouwens treden de verschillen min
der sterk op den voorgrond, en op inrichtin
gen voor Middelbaar- en Hooger Onderwijs
gaat het sohoolsche langzamerhand onder,
en treedt de individueele geschiktheid van
-ieder in het bijzonder meer en meer naar
voren. De lagere school moet uit den aard
dei* zaak meer normaliseeren; bij hei Hoo
ger Onderwijs werkt men min of meer indi
vidueel, daar ieder we willen het althans
hopen die faculteit kiest, welke het meest
met Zijn bizonderen aanleg in overeenstem
ming is.
De keuze van de bevolking der school
zal onvermijdelijk onjuist blijken. Had men
het kind eens ingedeeld bii de meest be
gaafden, en bleek later zijn natuurlijke ge
schiktheid tot leeren te verminderen, het
zou zich ailioht veel te veel inspannen en
een slachtoffer der overlading worden, ter
wijl de ouders stellig al het mogelijke zou
den doen om de tekortkomingen van hun
lieveling te bemantelen. Men zou zeer voor
zichtig moeten zijn in de keuze.
Daar heb je b.v. het zoete jongetje, dat
altijd met de handen op den rug of voor de
borst gekruist luistert naar dc juffrouw; niets
ontgaat hem, en uit de school thuis komen
de, grijpt hij liefst dadelijk weer naar lei en
riffel of naar potlood en papier, om weder
om te schrijven, te rekenen of te teekenen.
Zijn vorderingen zijn uitmuntend, en licht
zou hij op een school voor meer begaafden
terechtkomen, en toch zou hij naar onze
meening daar vermoedelijk niet passen. Er
is iets onnatuurlijks in die vroegrijpheid, en
menige kleine kan gelden als een sprekend
bewijs \oor de waarheid van het spreek
woord: „vroeg rijp, vroeg rot; vroeg wij®,
vroeg zot!"
We zeiden het reeds: de begaafden in
hun jeugd zij blijven het niet altijd, en de
vraag dringt zich aan ons op: „waar blijven
de knappe kinderen?" Dikwijls merkten we
op, dat zich op 12- a 13-jorigen leeftijd ner
veuze verschijnselen bij hen voordoen; de
dokter wordt geraadpleegd, en zijn eerste
voorschrift is: „rusten, rusten; volstrekt niet
studeeren!"
Gehoorzame en vlijtige kinderen met ge
wonen aanleg worden gewoonlijk knappe
schoolkinderen; die met buitengewonen
aanleg zijn niet zelden op school niet ge
hoorzaam, niet vlijtig. Zoo zijn er, die op
de school der bevoorrechten thuis zouden
behcoren, doch er niet komen, omdat zij
niet voldoende w i 11 en leeren. Zij geven
zich niet de minste moeite, zijn druk en on-
gezeggelijk, laten zich door het minste af
leiden en weten niet, wat blokken' is;
zij onderwerpen hun wil niet don met
moeite aan dien van den onderwijzer en
kunnen zich vooral in 't begin niet den
plicht oplegger., hun taak netjes en met zorg
af te werken. Maar eenige jaren later? Dan
ontwaakt niet zelden een cxtra-belangstel-
ling voor een of ander onderdeel der we
tenschap, dat met hun bizonderen aard en
aanleg overeenstemt; dan komt ook de vlijt,
zii 't dan in een bepaalde richting, en pas
dan komt de begaafdheid aan 't licht, 't Zijn
gewoonlijk de kinderen met wie het al beter
en beter gaat, naarmate zij verder komen;
aanvankelijk zouden zij op de scholen voor
middelmatigen thuis hooren, later zouclen
zij bii de begaafden moeten ingedeeld wor
den. Zijn niet vele groote mannen zoovele
bewijzen voor deze waarheid? Denken, we
slechts aan onzen grootsten zeeheld, M.
de Ruyter, die in zijn jeugd zeker geen held
in het leeren was
Er is zooveel verschil tusschen school-
sche knapheid, gecontroleerd door allerlei
examens, en wezenlijke knapheid: combi
notie-vermogen, vernuft, scherpzinnigheid,
gevatheid, initiatief, doorzicht. De laatste
komt zeer langzaam voor den dag in ver
band, met allerlei persoonlijke eigenschap
pen, en zij gelijkt allerminst op een vroeg-
rijpe vrucht, die ontijdig afvalt.
Bij klassikaal onderwijs, het samenvoe
gen der leerlingen in groepen van veertig
(soms nog meer!) houdt men uit den aard
der zaak het oog gericht op de groote
meerderheid: men stelt normale eischen,
een normalen tijd, een normaal aantal oefe-
DCMES-M00E-MAGA7.IJN
„L'Hirondelle" Langestraat
Amersfoort.
Ontvangen: Reishoedjes en Mantels.
Aardige Japonnen Rokken.
Opruiming: HOEDEN EN MANTELS.
PYAMA'S - KOUSEN SCHORTEN
JUWELIER—HORLOGIER.
Langestraat 43. Tclet. 852. Postr. 7582.
langer mee konden komen en moesten
overgaan naar een andere school met ge
woon leerplanWelk een teleurstelling
voor hen en voor hunne ouders, die zich
onwillekeurig van hun kincl reeds allerlei
illusies hadden gemaakt
We hebben de kwestie niet uitgeput en
mogelijk kunnen veel bezwaren op de eene
of andere wijze worden ondervangen
liefhebbers voor doch voorloopig komen
afzonderlijke scholen voor meer begaafden
ons niet wenschelijk voor.
P. KEETE.
ningen en opgaven ter reproductie, nor
mdie grenzen voor de verschillende vakken.
Zijn er nu vlugge, bizonder \lugge leerlin
gen onder- hen, we zouden hen niet wen-
schen af le scheiden van de groote meer
derheid; liever zouden we hun van som
mige lessen vrijstelling willen verleenen,
ten einde een meer normale jeugd te kun
nen genieten, dan tusschen de schoolmuren
mogelijk is. Zij komen er best en zullen on
getwijfeld hun weg wel vinden. Onwillekeu
rig zou men dan meer gaan letten op de
middelmatigen en zwakken.
Zich extra moeite te geven voor de ge
lukkig begaafden, ten einde met hen te
kunnen schitteren op schoolexamens of an
dere officieele gelegenheden, achten we
natuurlijk zeer verkeerd.
Toch ziet men nog wel, en hoort men
ook wel, dat op school de„knapsten" de
meeste beurten krijgen; dat geeft een stree-
lend gevoel voor den lesgever en is dan
voor hem telkens het bewijs, een overtui
gen d~be wijs nog wel dat zijn les haar doel
r.ict gemist heeft. Zou het waar zijn
Naar onze meening 'is er nog een be
zwaar tegen scholen als bovenbedoeld. De
kinderen zullen zich er op laten voorstaan,
dat zij deze scholen bezoeken, en de ouders
zullen er een eer in stellen, zulke knappe
kinderen te bezitten. Zal dit niet nadeelig
werken op de kleinen Zullen er geen
pedante jongens en meisjes gekweekt wor
den, die met een soort van minachting
neerzien op hen. die andere, gewone scho
len bezoeken Wij kennen er nu bij erva
ring al velen, die zich beroemen op hun
nummer n, op hun schitterend rap
port, op den geringen tijd, dien zij voor hun
weik noodig hebben! Misschien zouden zii
ganine, evenals in de dagen van Bell en
Lancaster, rondloopen met een hoog
klassenummer voor de pet, in de veronder
stelling, dat ieder voorbijganger notitie van
hen neemt! We kennen van die kleine eer-
zuchtigen; die hun jeugd vergallen en
egoïstisch opgroeien tot een zeer twijfel
achtig geluk, en zouden hun aantal niet
gaarne vergroot zien.
Ook zouden c!e begaafden onderling weer
een eigenaardigen wedijver loonen en daar
door licht te veel van hun krachten ver'
gen. En welk een grievende teleurstel
ling, als zii om de een of andere roden niet
VOLKENBOND.
DE OPIUM-COMMISSIE.
G c n v c, 5 Aug. (B. T. A.) De raadgevende
opium-commissic hc-eft, na een gednehtenwis-
seling over dc voorstellen, ingediend door do
voorbereidende commissie voor de conferentie
in November, besloten dc mogelijkheid te loten
bcstudceren von olie voorstellen tot cén eenig
voorstel te versmelten, dot voor alle leden van
dn voorbereidende commissie aannemelijk zou
zijn.
DUITSCHLAND.
DE REIS VAN HUGHES.
Bremen, 5 Aug-. (W. B) Staatssecretaris
Hughes is hier heden uit Berlijn uungekomen.
Hij is onmiddellijk te Bremerhaven naar Ncw-
/ork scheep gegoun.
DE VERHOUDING TOT RUSLAND.
Dc diplomatieke erlcgcnwoor-
diging hersteld.
De Russische gezant te Berlijn KrcStinski is
weer op zijn post teruggekeerd Zondag hod
hij met Stresemnnn een langdurig onderhoud.
HET ONTSLAG VAN SCHEIDEMANN.
Kassei, 5 Aug. (W.-B.). De regeering
alhier hc^ft het besluit van den gemeenteraad
tot ontslag van Scheidemnnn, den eersten bur
gemeester, als zijnde in strijd met de wet, ver
nietigd, met terugwerkend- krocht, aangezien
het besluit niet met de noodige duidelijkheid
laat uitkomen, of de raad het ambt of den be-
klcedcr van het ambt wilde afschaffen
HERDENKING DER GESNEUVELDEN.
In Duitschlond zijn niet alleen de Duitsche
slachtoffers van den oorlog herdacht, rnaor
ook blijkens een draadloos bericht uit Berlijn
de vreemde soldaten, die op Buitsch gebied
zijn gesneuveld. Op dc verschillende kerkho
ven, waar zij begraven liggen, zijn plechtige
rouwdiensten gehouden en kransen neerge
legd. Dc beheerders van het Berliinschc garni-
zocnskeikhof hebben op alle soldatcngrnven
vcrsche bloemen laten planten,
DO BLAUWE POLITIE.
Berlijn, 5 Aug, (W. B.) Volgens de bla
den heeft dc Entente geëischt, dat de Schutz-
polizci in April 1925 geheel in dc blnmvc uni
form moet zijn gestoken. De op dat tijdstip
nog voorhanden zijnde uniformen van nu zul
len dan in de kazerne worden opgedragen
Aan uitrusting en bewapening dvr Schupo
wordt niets veranderd
TERUGKEER VAN VERBANNEN
SPOORWEGPERSONEEL
L u d w i ff s h a f c n 5 Aug (W.-B.), De
regeering van de- Palts te Spiers heeft nieuwe
lijsten gekregen met namen van fTOO uitge
zette personen, wier uitzetting door de Rijn
land-commissie wordt ingetrokken. Deze moot-
regcl betreft vrijwel uitsluitend spoorwegper
soneel.
LOONCONFLICT BIJ DE BERLIJNSCHE
BANKEN.
Dc bnnkdirecties tc Berlijn hebben, naar
Wolff d.d. gisteren bericht, geen antwoord ge
geven op de urbitrogc-uitsprank, waarbij do
loonen met 10 pet. worden verhoogd, hetgeen
met een weigering gelijk stoot. De personcels-
vcrecniging heeft onmiddellijk de verbindend
verklaring van de uitspraak voorgesteld.
FRANKRIJK.
DE MATROZENSTAKING.
B e r 1 ij n, 5 A u g. (N. T. A. Draadloos.)
Volgens do bladen werd, om mogelijk te ma
ken, dat dc Franschc stoombootcn, die op
Amerika varen, maar door dc staking der ma
trozen niet kunnen vertrekken, zee kiezen, het
stukend personeel vervangen door manschap
pen der Frnnsclve oorlogsmorinc.
ZWITSERLAND.
CONFERENTIE TEGEN DE TUBERCULOSE.
Lausanne, 5 Aug. (B. T. A.) Dc vierde
conferentie van de internationale unie tegen de
tuberculose is geopend. Aanwezig '.varen o. m.
dc Zwitscrschc bondspresident en tal van be
langstellenden.
ENGELAND.
DE LONDENSCHE CONFERENTIE.
De ontvangst van dc Dviilschcrs
te Londen.
G. Nvpcls telefoneerde gist ruvond uit Lon
den aan het Hbl
De Duitschers zijn heden onder groote be
langstelling van het publiek, maar zonder cenig
teeken van sympathie of vijandschap, hier aan
gekomen. Boven hot Hotel Riche, waar dc
Duitsche delegutie door d^ zorgen van het
Foreign Office is gehuisvest, wappert niet, zoo-
als boven de andere hotels, waar delegaties
gevestigd zijn, d_- vlag van het land en ook de
auto's, die door het Foreign Office aan dc
Duitschers ter beschikking zijn gesteld, drogen
niet, zooals die der undcre delegaties, een vlag
getje, dat di,#^iationolitcit der inzittenden aan
het publick en oan de politie kenbaar maakt.
Deze vlaggetjes zijn trouwens vrijwel overbo
dig, daar de nationaliteit den gedelegeerden,
vo.oral wanneer zij hij elkaar zijn, meestal op
het gezicht staal te lezen.
Er was in het Foreign Office en in Downing-
strcet buitengewoon veel belongstelling voor
dc aankomst der Duitschers, juist tien jaar na
hot begin van den oorlog cn de politie mpest
zelfs op een gegeven oogenblik de straat ont
ruimen.
Macdonald ontving de nieuwe gasten, die
allen spiksplintcr-nicuwc hooge hoeden en
pandjesjassen meegebracht hadden, hartelijk in
■een gewoon colbertje. Zij "werden aan het oin-
de der tafel, tegenover de „Groote Zeven" ge
plaatst, tusschen den laatsten Belg cn een Ser
viër.
De zitting, die slechts 30 minuten duurde,
verliep geheel volgens hot progiammo cn Her-
riot behoefde dus niet weg te loopen.
Naar ik uit de kringen dei Duitsche dele
gatie verneem, zijn de Duitschers, die door
Hughes precies op de hoogte zijn gebracht van
den cconomischen stand der kwesties, van plan
vooral nadruk te leggen op hun z.g.n cere-
kwestie, waarmee zij echter niet die van de
schuld aan den oorlog bedoelen, maar dc ont
ruiming vun de Roer, algemccne amnestie voor
de veroordeelden uit Roer-gebied en Rijnland
terugkeer der verbnnncnen en intacte terug
gave der spoorwegen zonder controle.
De algemccne meening in Jlc verschillend»
delegaties is, dat het niet gelukken zal, zooals
aanvankelijk de bedoeling was, de conferentie
Vrijdag te beëindigen, doch dat men nog do
geheele volgende week zal noodig hebben.
De begroetingstoespraak tot
dc Duitschers.
Londen, 5 Aug. (R.). In dc volledige zit
ting der conferentie den Duitschers welkom
hcctend, zcide Macdonald, dut de conferentie
Schijnt andren wat L krom scheen, recht;
Noem niemand daad'lijk dom en slecht.
STARING.
Naar het Engelsch van RUB7 M. A/RES
door
W. J. A. ROLDANUS JR.
IS
Toen er nog wat om „te bikken" gebracht
was, verwaardigde hij zich het ongeluk uit te
leggen. „Op den hoek van Brooke Street kwa
men we in botsing met een andere taxi," zeidc
hij met zijn mond vol brood cn jam. „Ik heb
nog nooit zoo'n klap gehoord. Ik ducht, dat de
wereld erging. Ik sloeg door het raam cn
wondde me daarbij, en in de andere zat een
meisje met een gebroken pols Hij hield even
op. „Zij was aardig dapper, ging hij bewonde
rend voort. „Geen quaeslie vun flauw vallen of
gillen
„En toen hebben jullie je zeker samen laten
verbinden vroeg ik, toen hij zweeg.
Don knikte.
„Zij nam een andere taxi ik was wat ver
doofd door dien slag op mijn hoofd en toen
zijn we naar een ziekenhuis gereden, waar ze
me genaaid hebben, en eerst toen ik weg wilde
gaan cn haar een hand geven om haar te be
danken voor wat zij voor mij gedaan had, zeide
ze legen me, dat ze me geen hand kon geven,
omdat ze docht,' dat haar pols gebroken was."
Hij keek mij aan, alsof hij applaus van me
verwachtte. „Kranig, wat vroeg hii. „Ik voel
de me een echten lafaard, dat ik me het eerst
had laten erbinden."
„Och," zeide ik.
Don nam nog wat brood en jam.
„En waar is die heldin nu vroeg ik
di oogjes.
.O, zij is nuar huis gegaan. Zij heeft me haar
adres gegeven, omdat ik werkelijk den volgenden
keer, dat ik in de stad kom, naar haar moet
gaan vragen. Het is de schuld van mijn chauf
feur dc idioot maakte een veel tc grooten
draai."
„En wat zijn jouw verwondingen vroeg
ik.
„Een verstuikte hand on een snee op mijn
hoofd," zcide Don, alsof het niets bcteekende.
Dan keek hij mij aan cn Jachtc. „Nou moet ik
mijn vertrek naar Frankrijk wat uitstellen.
„Ja," zcide ik en ik wist niet of ik he t prettig
of naar moest vinden. Er volgde een korte
stilte.
„Weet miss Lambert al, dat jc gewond bent?
vroeg ik dan.
„Neen, ik heb „haar nog niet gezien. Ik voel
de me een beetje flauw, daaiom bon ik eeist
hier gekomen." Hij zocht met zijn ongedeelde
hand in zijn zak cn haalde er oen gekreukeld
stukje papier uit, dat hij glad vouwde, waarna
hij las
„Castlcbar Road, Kensington weet u dien,
sir
„Neen."
„Daar woont zij met een tante," legde Don
uit. „Zij heet Girling Rosabelle Girling."
Weer keek hij me oan „Kent u dien naam,
sir
„Neen."
Don stak het stukje papier in zijn zak.
„Het was een zeldzame samenloop van om
standigheden," zeide hij. „Zij zou de volgende
week ook naar Frankrijk gaan, voor kantine-
werk of zocicts maei nu kan zij natuurlijk
ook niet."
„Neen!" zeide ik dioogjes.
Don begon mc te hinderen. Hij toonde me
veel te \ccl belangstelling in miss Rosabelle
Girüng, wie het dan ook zijn mocht.
Ik besloot over een ander onderwerp te be
ginnen.
„Nou, zoolang je niet ernstig gewond bent,
zal het wel losloopen," zeide ik. „Jc moet het
zeker le Heston rappoi teeren
„Dat heb ik op den terugweg nl gedaan. Ik
heb onbcpnald verlof gekregen."
„Dan zal miss Lambert wel blij zijn."
„Ja," zcide Don. Weer haalde hij wat uit zijn
zak.
Hij schoof mij een klein doosje toe.
Ik maakte het open cn keek naar den ring,
die erin lag.
„Parelen," zcide ik met eenige afkeuring in
mijn stem.
„Ja die heeft ze gcv.nngd. En waarom
geen, parelen Het zijn goede, zij hebben een
aardige duit gekost
„Ik bedoel de qualiteit of den prijs niet," zeide
ik. „Maar het lastige is, dat je ze niet dikwijls
kunt dragen met ruw weer bijvoorbeeld
niet cn don geloof ik, dat zij iels ongeluk
kigs, tranen of iets van dien aard betcekenen."
„Dat zei zij ook."
„Wie miss Lambert
„Neen dat meisje uit de stad miss
Gilling. Ik had bij de botsing alles verloren en
/ij had alles voor mij opgeraapt toen heb ik
haar den ring laten zien cn zij zei, dat parelen
tranen betcekenen."
„Dus jc hebt hnoi den ring laten zien
Ik vroeg mij uf, wot Joy wel zou zeggen, nis
zij het hoorde.
Don nam den ring weer van mij af, deed hem
aan zijn pink en keek ei bewonderend naar.
„Hot is een heele mooie ring," zcide hij. ,.En
ik geloof niet in voortcekencn cn andere der-
gelijken ^>nzin."
Hij legde hem weer in liet doosje cn knipte
dat dichtdan gaf hij mij zijn pijp en vroeg
of ik die voor hem wilde stoppen.
„Dat zal verduiveld lastig worden met die
hand," zeide hij. „Hoe moei ik me scheren
„Ga naar den barbier." rondde ik hem aan. Ik
stopte zijn pijp en gaf hem die terug.
Don stak di aan met een lucifer, dien hij aan
zijn schoen afstreek cn ging don in den stoei
over mij gezellig zitten dampen. Enkele minu
ten verliepen.
„Ga je niet naar hiernaast vroeg ik dan.
Don keek verbaasd.
„Natuurlijk. Als u mij kwijt wil
„Praat toch zoo'n onzin niet," zeide ik, toen
hij half op stond. „Ik dacht alleen maar,, dat
miss Lambert je misschien wachtte."
„Heb u haar dan gesproken
„Ja. Zij en de vechtlustige terrier hebben van
middag een wandeling met me gemaakt."
,Hcusch Don keek verrukt. „En waar bent
u geweest
Ik \erteldc het hem cn ook van Rags en het
schoothondje.
Don was nog meer in zijn schik dan daar
even.
„Oen prachtige hond," zeide hij. „Het is een
cadeautje van mij."
„Dat vermoedde ik al zoo half cn half,"
zcide ik.
„Ja - cn goed opgevoed ook," ging Don
voort. „Ik ben alleen bang, dat Jov hem beder
ven zal. Hij moet rotten vaneen. Zijn moeder,
die we tc Heston hebben, is een uitstekende
rattenvanger."
Zoo zot hij een lijd over alles en nog wat te
praten en hoewel ik erg blij was hem weer
eens bij me te hebben, begreep ik toch niet
goed waarom hij zoo weinig haast maakte
naar liicrnaost te gaan.
Weer zinspeelde ik erop.
„Die ring zal haar wel passen," zeidc ik.
„Zij heeft mc de maat gegeven," zcide Dpn,
tot wijl hij opstond. „Ik zal hem maar even
gaan brengen."
„Ja, dat zou ik maar doen," zeidc ik.
Hij bekeek zich in den spiegel boven den
schoorsteenmantel. „Zij zal mc wel een vrecse-
lijkcn vogelverschrikker vinden," zeide hij.
'Ik sprak hem niet tegen.
„Zou zij niet?" diong hij oon.
„H^t had erger kunnen zijn," was alles wat
ik zeggen kon.
„Ju dat had het ook Hij haalde zijn
schouders op cn ging naar de deur, „O, tus
schen twee---haakjes," zeide hij, nog even om*
kijkend. „Dat meisje heeft hier ergens een tante
wonen een Mrs. Kcnyon I Kent u ook iemand
van dien naam hier
„O ja," zeide ik droogjes. „Miss Lambert en
ik zijn haar vun middbg tegengekomen cn we
waren het gloeiend samen eens, dot zij een oude
kat is."
(Wordt vervolgd.)
