TAFELZILVER
WILLEM GROENHUIZEN
Wollen Dames-Vesten
IMTSPRIIS p5 :°or Amtts-
DE EEMLANDER"
EERSTE BLAD.
Breng ons, o, Kerstnacht.
Wanneer is het Kerstmis?
N.V. MIDDENSTANDS CREDIETBANK
Rentevergoeding voor Deposito's
var, 3j2 5rb
Ducanola-Piano's, Feurich, Lipp.
Auto-Piano's, Perzina, Klein en Adam.
Mode-Magazijn?
Heden
J Langestraat 36Ti
wederom een
keuze ontvangen.
Prijzen vanaf f 3.
rijke 8
Bericht.
tegen uiterst billijke prijzen
DAMES-MODE-MAGAZIJN ,,L' HIRONOELLE"
FEUILLETON.
Het Millioeiien - Testament.
23e Jaargang No. 151
loort 1 2 10, idem lianco
per post 3.per weck (met gratis verzekering
tegen ongelukken) f 0.17* afzonderlijke nummers
1 Cj05.
AMERSFÖGRTSCH
J)
DIRECTEUR-UITGEVER; J. VALKHOFF. ARNHEMSCHER|êoRTWAL 2 A.
POSTREKENING N°. <7010. TEL. INT 513.
Woensdag 24 December 1924
pms om Mtnaifl r, wst. 'f.
bewijsnummer, elke regel meer 0 25, dienst.nnb c-
duigcn cn Licidadigheids-adve.tentién voor de helft
der prijs. Voor handel cn bedrijf bestaan zcci
vootdccligc bepalinccn voor het advenecicn. hone
ciiculaire, bevattende de voorwaar Jen. wordt ep
aanvraag toegezonden.
4
Het eerstvolgend nummer
verschijnt Zaterdag 27
December a.s,
Breng ons, o, Kerstnacht, waarnaar wij
smachten
Geef ons de Liefde, waarop wij wachten.
Geef ons de reine on hooge gedachten.
Geel ons de hooriijkc Goddelijke krachten
Voor hoogen strijd
Breng dc vergeving aan hen die haten,
Trocsi aan de eenzamen, di - verlate n
Ver ven de Liefde in duister 'zaten.
Geef, ook de kiocnt, nan ciie slil-geluten
Zich zelf bestrijdt
Breng ons, o, Keistnocht, wat wij verlangen,
Spreek ons van L:efdc in Uw gezangen.
Sterk Kier de zwakken en levênS-bangen,
Wil met Uw reinheid ons hart omvangen.
Voor d' eeuwigheid.
Dcc. '21.
WILLEM BRANDT.
(Nadruk verboden).
Het ijs moeilijk, en toch is het ook
soms weer heel gemakkelijk een juiste
tijdsbepaling omtrent Kerstmis tè geven.
Men brengt dit innigste en heuglijkste
feest verband met een geschiedkundige
gebeurtenis en met een astronomisch-ge-
ge\en. Men viert als Christen de geboorte
van Christus en als na-Lu urm ens'c-h den
zonnestilstand. Maar op welk' oogenbük van
den kalender is Christus geboren en op
welk oogenblik van den kalender heeft de
zon ha'&r laagste punt bereikt? Als men ten
opzichte van deze beide -vragen' volstrekt
nauwkeurig wil zijn, \iert men Kc-rstipis
allicht te vroeg of te laat.
Maar is Kerstmis aan een historische ge
beurtenis of aan eén sterrekundig gegeven
verbonden? Is het niet eer de Keisfge-
dac'h'te, die Kerstmis maakt? Of liever: het
Kerstgevoel, ée Kerststemming; dé olge-
meene gesteldheid onder de menschen. die,
naar het treffende woord van Dickens, bij
Kerstmis denken aan een gelukkigen, ver-
gevenden, liefderijken, aangenamen tijd;
den eenigen tijd in den langen jaarkalender,
waarop mannen en vrouwen a's bij onder
linge overeenkomst hum gesleten harten
vrijelijk openen, en denken aan lieden be
neden hen als aan werkelijke medereizigers
naar het graf, en niet als aan een ander ras
van schepselen, clat naar een ander eind
doel reist.
Door deze Kerststemming bevangen, vra
gen wij niet, of nu wel juist op den 25sten
December de geboorte van Christus of de
zonnestilstand vallen. Laat de kalender zich
vergissen, het menschelijk hart ver
gist zich niet. Het viert Kerstmis ook zon
der geschiedkundige zekerheid of sterre-
k-undige berekening.
Niettemin blijft ook voor hen, die Kerst
mis vieren om de goede gedachten on ge
voelens, die dit feest meebrengt, dc vraag
bestaan, wanneer het eigenlijk Kerstmis is.
Telken jare bederven nog niaar al te veel
menschen hun Kerstvreugde met deze
splinlerige vraag.
Pr zijn er, dié er over klagen, dat Kerst
mis tjo lang reeds ge'eden is. Eens, aan
het begin onzer jaartelling, moet Hij heb
ben geleefd, die men huldigt als den Stich
ter ven het feest. Toen ruisohle het „Eerc
zij God, en vrede op aarde, in menschen
welbehagen" van den. hemel; loen zont?en
de engelen cn brachten cje koningen hua
geschenken agn hei kin-J in den, stel. Tcèn
bezaten dc mensehen gelpof. en de. oude
Simeon, rechtschapen en vroom de ver
troosting van Israël verbeidend, nam het
kind in zijn armen en prees God in een
lofzang.
Maar dit is thans, leng voorbij.' Hoe an
ders is alles nul Waar zijn de rechtscha
penen gebleven cn hoe is het. gesteld mei
het geloof? De herders hebben hun een
voud verloten en Koningen verootmoedi
gen zich niet meer in een stal- Donker is
de wereld en verdorven de menschhèid, én
wanneer zij, die zoo spieken, op den Kerst
dag de oude varhalen herlezen', is het met.
sjvrok in het har; over het. afvallige heden.
Kerstmis ligt voor -hen in een verleden,
dat onherroepelijk is. En al dc Kerst
drukte en al de Korst vreugde'is hun
slechts schijn.
Tegenover hen staan die anderen, die de
Kerstvreugde naar de toekomst verplaat
sen. Ook zij hebben niets dan geringschat
ting voor wat zij noemen het Klatergoud
van clen Kerstboom. De kaarsjes en siera-
di.ën en die zoetelijke rose vloeitjes in de
winkel-uitstalling dienen, naar zij zeggen,
nergens anders toe dan om de werkelijke
harteloosheid der menschelijke samen
leving te verbloemen. Bijkans tweeduizend
jaar is het geleden, dat Christus zijn blijde
boodschap van liefde en broederschap
bracht cn nog steeds gedragen zijn zooge
naamde volgers zich even meedoogenloos
onder elkaar.
Maar eens, in de toekomst, waarnaar
deze menschen verlangen en waarvoor zij
strijden, zal het Kerst-ideaal van vrede op
aarde en in menschen welbehagen zich ver
wezenlijken; dan zal een kameraadschap
pelijke wereld zich hebben, gevormd, waarin
do tegenstellingen zijn opgeheven en ieder
zich kan ontplooien naar eigen aard. Dan
zal dat heerlijke tijdperk aanbreken, waar
van de oude profeten hebben gezongen,
toen zij gewaagden ven den wolf, die met
het lam graast en van de speren, die tot
sikkelen, de zwaarden, dia tot ploegscharen
zullen zijn omgesmeed.
Maar nu?! Is dit Kerstmis, aldus smalen
zij, nu men middelen beraamt tot een nieu
wen oorlog, gruwelijker nog den de \orige?
Is dit Kerstmis, nu malaise cn.werkloosheid
zoove'en uitsluiten van den d'sch, dien de
Schepper voor al zijn kinderen heeft aan
gericht? Is dit Kerstmis, deze tijd van mis
daad en leiigèn en schijn?
Zooals die- anderen Kerstmis naar het
verleden verplaatsen, verplaatsen dezen
Kerstmis naar de toekomst. Naar mijn
stellige overtuiging, hebben beide partijen
ongelijk.
Op de vraag: Wanneer is het Kerstmis?,
antwoord ik zonder voorbehoud: Nul I
Heden is het Kerstmis, \oor u en voor
mij. Heden, op dezen eigensten dag. Wan
neer zcu het anders zijn, dan nu door een
on nas peur lij ken, wonderbearlijken drang al
onze harten weer tot elkaar neigen, al onze
blikken gemeenschappelijk zich verheffen
naar het licht, dat uit de duisternis is op
gestegen, opstijgt en opstijgen zal, altijd en
altijd weer, zoo.lang een noodwendige lots
bestemming de mensohelijkc ziel en de
menschelijke maatschappij heeft voorbe
schikt tot het eeuwige worstelperk tusschen
goed en kwaad.
Heden is het Kerstmis, nu wij aan dat
sprookjesachtig verleden lerugdenken en
ons laven aan toekomstvisioenen. Heden,
nu wederzij dsche innigheid en onderlinge
verknochtheid ens tot elkaar brengen in
een stemming van godsvrede, nu wij teza
men voor de- zoöveelste, maar nooit voor
ce eerste en ook nooit voor dc laatste maal
hei wonder beleven, dat hei hemelsche met
heU aardsche cn het aardsche met hei
hemelsche ineenvloei. Het wondere tijdstip,
waarop licht en duister elkaar omhelzen in
die feestelijke schemering ven liet jaar.
Hoort kinderstemmetjes zingen en
dennetakjes knetteren; de geur van bran
dend1 hars mengt zich met den geur van
gebak en gebraad. Tranen blinken in ver
teederde oogen en handen leggen zich
zégenend cp handen. Dit is geen nagalm
uit hei verleden, geen toekomstvisioen ook.
Dit is rechtstreekse!-!?, waarneembare wer
kelijkheid; dit is' de realiteit van het oojcn-
bllk.
Heden is het Kerstmis; laat ohs'de \rucht
plukken van dit heilig uur, voordat het weer
in den nevel der tijden verdwijnt.
H. G. CANNEGIETER.
RECLAMES.
Prijs 1—3 ogels 3105. elke regel meer .f 1
Voor Amersfoort an Omstreken
Langegracht No. 4 - Telefoon 304
AMERSFOORT.
CREOIETEN
INCASSO'S
DEPOSITO'S
LIPS SAFE-LOKETTEN
Lanoestraai 43 -.Woon 852
Uitgebreide rollerbibliolheek.
Wij zenden gaarne catalogi er. prijslijsten.
Pianohanden KLEiN, UtreGhtscheslr,44
H
STADSNIEUWS.
Zij, die zich met ingang van 1 Januari a.s.
AbonnecrcD op hat AlfiERSFOORTSCH
DAGBLAD, oiUvanyen de tot dion datum
verschijuendQ nummers gratis.
LEZING VAN MliVR. HENR. ROLAND
HOLST.
Voor dc al'd. Amersfoort van
B. K. S. P.
Moandugnvönd sprak mevr. Roland Holst in j
Amsvöid? óver Dc weg- naar hei Commu
Juwelier
Seze v/eek voortzetting der
Groot©
van aiie voorradige MANTELS
M JAPONNEN
Confectie aic BLOUSES
16 18 LANGESTRAAT AMERSFOORT
DEZE WEEK TOT HALF TIEN GEOPEND.
rusmc.
Sinds 1921, zegt spreekster, K c'c kans op I
een maotechoppciijke omkeer wei, kleiner ge-
worden'. De bourgeoisie gcvc.it zjch wee;
veirig cn behoeft hict meer bevreesd le zijn.
loch woedt in olie landen de strijd tegen het
communisme'fel mó;r dan ICO000 commu
nisten en geestverwanten zuchten in Wos.-
Europa in de gevangenissen. Daaruit blijkt
wel, 'c-at 't communisme een groote macht is,
waardoor 'de bourgeoisie zich bedreigd ge
voelt. Zij "gevoelt vooral sterk de bedreiging,
die er schuilt in de aanwezigheid van Sovjc-t-
Ruslnnd, v.aar een begin hoe klein cn on
zuiver don ook nog is gemaakt met den
opbouw van een montschoppijvoim, die be
stemd is de burgerlijke te vervangen. De
bourgeoisie voelt de wrakheid van hear cul
tuur
En nu is hcj een droevig feit, cat de bour
geoisie zich daarvan beter bewust is dun de
g.oote massa van <L> arbeiders. Vooral in ons
land denken velen, opgevoed als ze zijn in
burgerlijke sfeer, nog te burgerlijk, maar ook
internationaal is het proletariaat te weinig
klassebewust, gevoelt het niet, cal internatio
nal verbroedering ncodig is om het sterk ge
organiseerde kapitaal te kunnen bestrijden.
Tol van urbeideis hebben tegen het commu
nisme dezelfde bezwaren a's d- bourgeoisie,
bewijs, dat ze nog te burgerlijk donken. Si)"
wil enkele van deze bezwaren, ei- dikwijls
worden aangevoerd, hedenavond behandelen.
Men zegt vaak, dut de arbeiders neg niet
rijp zijn voor hef communisme, noch zelfs
voor den strijd voor het communisme
Doch do arbeiders zullen in den kopiti'.is-
tischen staat nóóit rijp kunr.cn worden vcot
de socialistische maatschappij. Zij kunnen ci
mee beginnen in hun organisaties cn nnrtijen,
maar dat is slechts een eerste begin. Zij kun
nen alleen voorbereid worden voor het leven
in de socialistische maatschappij ia do revo
lutie, in den strijd. Onder het kapitalisme
worden zij behcerscht, zijn zij onmondig,
kunnen zij zich niet ontplooien, kunnen zij niet
komen tct zelfstandig oordeel; zij kunnen niet
leeren het leiden van dc productie, het reger-
ïen van don staaf zoo lang zij staan onder do
kapitalistische klasse.
Wel wordt in dc wcsl> rv.chc landen iets go-
daan voor dc ontwikkeling van clo arbeiders.
Maer avnt ze doordoor leeren goat om buiten
de greoté vraagstukken, di<* voor dc arbeid-rs,
voor ons allen van het allergrootste belang
zijn. Zij leeren geen wcrc'dbeschouwirvg ken
nen, die hun een inzicht geeft in do toekomst
van de mcnschheid, en dc bourgeoisie kan zulk
een wereldbeschouwing' niet geven, omdat ze
die «zelf met heeft. Daarentegen is het gevaar
groot, dot do zoo ontwikkelde urbcide s ver
burgerlijken, „meneer" worden, en ulle
voel van snamhoorigh'eicl met hun komrrnden
vetkezen, zooals hof ook maar al te dikwijls
gaat nv t vakverecnigingsbe-tuurders.
De arbeiders kunnen hun los slechts leeren
in en door den strijd en deer vele cn grooto
fouten begaan. Lcnin zei cn schreef her
haaldelijk Wc hebben ors >.oi"00telijks vergist
cn zoo'n vergissing in do revolutie wecgl
ontzettend zwaar f Maer bij Lcnin vond men
dun nooit zwak berouw*hij zag ifi. dat men
slechts zóó kon leoen, in cn door de praktijk*
Voor oen situatie als de arbeidersklasse in
Rusland had men nog nooit gestaan. Do af
schaffing vsn den privaateigendom der pro
ductiemiddelen. de regeling van do voortbren
ging waren dingen,waarvan men gren voor
beeld had in dc geschiedenis, cn die mdn dus
do -nde en al vergissende moest loe
ien. En daarbij kwpm nog, dcf men dot olies
moest bereiken met menschen, die voor oen
sociulistischc samenleving r.o-T niet geschikt
v.aren.
De gemcenschnpsgevoeiens in den mensch
zijn nog zwak, en dan nog hoofdzakelijk ge
richt op het gezin Dc egoïstische gevoelens
daarentegen zijn a'tiid door het kapitalistische
stelsel aangekweekt. Uit de kapitalistische sa
menleving. vaccin geen gemeenscha.nswezens
te kweeken zijn, moeten wij hef socialisme ma
ken, waarin gemeenschapsgevoelen^ kunnen
worden aangekweekt De kapitalisten bcvorde-
ren het egoïsme door hun razenden v/ediiver,
waarin zij do wereld desnoods te grende rich
ten, maar om de menschen tot gemeenschaps
wezens le maken doen zij niets. Doch raat de
onder hun stelsel ongevoccle arbeiders moet
men het socialisme beginnen, en duorin moe
ten zii verder worden opgevoed.
In Rusland is door een vooruitstrevende
groep, iets verder dan de anderen, een begin
gemaakt, en daar genieten de arbeiders nu een
zeer betrekkelijke vrijheid. De daar epTe-
voedc kinderen kunnen stroks weer iets verder
komen.
Ik kön niet te dikwijls herhalen, dat
voortdurend en met succes worstelt tegen zijn
eigen karakter. EULWER.
door HULBERT FOOTNER
Even voor éénen kwam Jack te voet naar
het Madagascar uit de richting van de Fifth
Avenue. Hij was op der hoek uit zijn taxi ge
stapt, daar hij bang was, dat deze in de stille
straat de aandacht trekken zou. Hij ging naar
binnen door den privé-ingang die naar Silas
Gydc's kamers leidde. Toen hij „ontslagen"
weid, had hij de voorzorg genomen de sleutels
te houden.
Hier wachtte hij, terwijl hij met zijn horloge
in de hand de kamer op en neer liep. De mi
nuten verstreken met iooden langzaamheid.
iHij dacht na over wat er gebeurd was sinds
hij voor het eerst met kloppend hart in de ka
mer gekomen was. Niets w as erin veianderd
zelfs dc petroleumlamp en de petroleumkachel
stonden er nog.
Evenals alle phantasierijke mannen vlak vóór
een' beslissende daad, werd hij overvallen door
de somberste vermoedens. Hij herinnerde zich
hoe dikwijls do oude man hem nog op het
allerlaatste oogenblik ontglipt was. Ongetwij
feld zou zijn duivelsch geluk hem weer hel
pen. Zij zouden hun plannen veranderd heb
ben cn elders zijn gaan lunchen; of iemand had
hem verraden hij had overal zijn spionnen
of zijn scherpe oogen ^hadden de detectiven
in den hall zien komen.
Te midden van die sombere overpeinzingen
hoorde Jack het afgesproken signaaldrie
tikken op de deur.
Een reactie greep in hem plaats. „Kitty heeft
me niet in den steek gelaten! Alles is in ordel"
docht hij.
Hij belde het bureau op en vroeg Connolly
te spreken.
..Ccnnollv, heb je vier man in je kamer,, die
op instructies wachten
„Jo, sir." De hoteldetectivc had geen flauw
idéé met wien hij sprak.
„Zeg hun dan, dat zij hun plaatsen inne
men."
Jack wachtte twee minuten om den mannen
tijd te geven boven te komen. „Nu al dien tijd
cn na al die mislukkingen zal ik over een mi
nuut toch tegenover hem staan!"
Hij deed dc deur naar de hotelgong open.
Vier stappen verder stond de deur der staat-
sic-appartemen'en op een kiertje open. In do
gang zag hij de vier detcclicvcn hun plaats
innrrren. Een posteerde zich bij de deur, waar
door hij binnenging.
Jack liep vlug en géruischlócs dooi de eerste
kamers van het appartement. In zijn zak hield
hij zijn revolver gereed.. Hit ging door Miri
am's boudoir naar dc Hollandschc kamer. Dnnr
zag hij Kate bij het raam Staan met haar han
den op haar borst gedrukt, om haar zenuw
achtigheid tc beheo'-schen. Uit de Hollandsche
kamer klonk .vrooüjk gepraat cn gelach.
In het voorbijgaan ïaakte Jack Kate's koude
hand onn, om haar gerust tc stellen dan
deed hij de deur open. Hij zag- het' viertal aan
de kleine tafel zitten.
Toén dc deur open ging-, keek Miriam om.
Zij wilde zeggen „Mary, waar ben je ge
weest?" maar toen zij zag wie het was, bestier
ven de woorden op haar lippen. Bobo keek
ook op.
„J Jack!" stamelde hij.
Met vei bazende vlugheid sprong de kaal
hoofdige man op, trapte zijn stoel weg cn
vloc-g, zonder om tc kijken, hals over kop naar
de deur links. Deze leidde naar den foyer en
den hoofdingang van de appartementen. De
detectiven stonden daar, waarom Jack hem liet
gaan. De oude dame had haar gezicht met
haar hnndc-n bedekt. Bobo zat als een steencn
beeld naar Jack tc staren.
Dot alles was in een oogwenk gebeurd, Mi
riam was ook opgesprongen cn liep van de
tafel naar dc ramen. Toen Jack verder de ka
mer inkwam sprong zij plotseling achter hem
in haar eigen kamer.
Jack stond naar geluiden uit den gang te
luisteren, toon plotseling achter hem een
waarschuwing gilde. Instinctief liet hij zich op
den grond vallen.. Een schot weerklonk. De
kogel vloog op de plek, waar zijn hoofd ge
weest was. Van den grond af zag Juck de twee
vróuwen om het bezit van het pistool worste
len. Hij sprong Kate le hulp en ontwapende
Miriam, Hijgend cn grommend als een wild
dier, trok zij zich in clen versten heek der ka
mer terug-.
De geluiden van buiten waren geruststellend.
Een geschuifel cn dc kaalhoofdige man werd
door twee detectiven in de kamer geduwd. Hij
hield zijn hoold nog omlaag, maar toen hij
bij Jack kwam. hief hij het met koelbloedige
en glimlachende, brutaliteit op. Nu was het
Jack's beurt om verbijsterd te zijn.
„Harmon Evers!" liep hij.
Het was inderdaad de philosophischc klein©
pruikenmaker.
HOOFDSTUK XXXIX.
Jack staarde met open mend naar zijn te
genstander. Hij had vrij langen tijd ncodig
om zich in de situatie te denken. Zijn gezicht
werd grimmig maar toch kon hij het hu
moristische van het geval ook inzien.
„Geen wonder, dat je van al mijn bev/egfh-
gen op de hoogte was, daar ik me bij jou kwam
vermommen I"
„Een grappige situatie r.iet?" zeidc Evers
spottend.
„Was het een toeval
„O, ncenl Ik heb gewild, dat je bij nto
kv.am."
Jack herinnerde zich den jongen, die hem
het eerst Evers' naam genoemd had.
Inmiddels had Miriam haar zelfbchcersching
teruggekregen. Zij kwam uit haar hoek, liep
naar, den brigadier en zeide uit dc hoogte
„Wat bctcekent dit alles ?*Dit" en zij wees
op Bobo „is Mr. Jack Farrow Norman cn
ik ben Mrs. Norman. Dc heer, dien u da «r
vast hebt, is mijn oom, George Gulbvcth. Je
zal hier zwaar voor boeten
De twee detcclieven kwamen onder den in
druk van haar vr.stberoden toon. Maar Jack's
glimlach stelde hen weer eenigszins gerust.
..Die man probeerde te vluchten," zcido de
brigadier.
„Ik denk, dat hij «jrulp ging halen," zcide
Miriam vlug.
„Waarom heb je dan gescholen
„Ik heb geschoten zooals ik op iedciecn zou
schieten, die in mijn kamers binnendrong.
Laat dien heer los I Ik cisch een verklaring,!"
Evers stond met zijn hoofd grappig scheef
naar het plafond te staren. Hij scheen dc
kalmste in het vertrek.
De brigadier knikte naar Jack. „We staan
onder zijn bevelen, Miss. U zult het hem moe
ten vragen."
„O, ik ken hem 1" riep zij uit. „Een wegge
jaagde bediende van mijn mon Hij is in staat
ons van alles te beschuldigen. Ik zou maar
voorzichtig zijn om hem tc veel tc gelooven
Zij wendde zich tot Kutc. „En deze vrouw f
Zij heeft hem binnengelaten! Alweer ccn onbe
trouwbare dienstmeid. Het wordt een mooie
boel, als menschen als wij aan de genade van
het personeel overgeleverd worden I"
„Scheid toch uit, kind 1" zcide Evers op
hfocdcn toon. „Je bedoelt het goed, maar het
spel is verloren I"
Maar Miriam was door het dolle heen. „Ik
eisch, dat de eigenaar van het hotel hier ge
haald wordt 1"
„Dat is niet noodig," zeide Jack. Hij had
Mr. Delamare binnen zien komen. „Hier is
iemand, die zal zeggen wie ik ben. Zog haat'
eerst wie deze mijnheer is."
„Mi. Delamare," zcide de brigadier eerbie
dig.
Miriam, die den vertrouw el ijken glimlach,
welke door Delamare cn Jack gewisseld werd,
zag, voelde den grond onder haar voeten weg
zinken. 'Zij werd doodsbleek. „In ieder geval
ben ik Mrs. Norman," ri.'p zij uit. „Niets kan
dat veranderen
„Zeg hun als het u blieft wie ik ben," zeido
Jack.
De larnarc legde zijn hand op Jack s schou
der. „Dit is mijn goede vriend Jack Norman,"
zeidc hij. ,J)e ecnigc erfgenaam van wijlen
Silas Gydc."
(Slot volgt).
