Maison Mirt ei
NI Stoomtabaksfabriek „De Doop"
Firma H. BOKKING ZN. - Langestraat
TE KOOP
GEVRAAGD
f too.-- leenen
Ifaliaansch
Passages naar Oost- en West-lndië
Amerika - Afrika enz. enz.
{{^M'
Advertentiën
Flinke Dienstbode
KEUKENMEISJE
TE KOOP AANGEBODEN
Te koop of te huur
ZIT-SUIAPKAMER
StoomwasolieuStrijkinricMino
Beekbergen h\\ Apeldoorn.
FSrma H. A. GEURTS.
Driemaal! per week
„BURGEMEESTER VAN AMERSFOORT II"
BURGEMEESTER VAN AMERSFOORT IV"
van- en naar Amsterdam
Particulier-en Bankkapitaal
BOEKHANDEL
PATRIA
LEESBIBLIOTHEEK -e
f 2000.- a f 3ÜG0.-
L. G. KAPTEIN-BALVERS
„DE TOEKOMST"
IVÜededeeling
D. HÖBERS
UTRECHT
Do t rir.s e da leeuwen.
(Uit het Perzisch).
Er leefde eens in een Oostersche stad een
jonge Prins, Azgid genaamd. I-lij was deugd
zaam en talentvol, doch had één groote fout:
iiij was een lafaard!
Prins Azgid's vader was kort geleden ge
storven en hij hoopte nu spoedig gekroond to
worden. Een paar dagen voor den dag. waar
op de kroning zou plaats hebben, bezocht dc
oude Vizier den Prins en deelde Zijne Ko
ninklijke Hoogheid mede. dat, vóór hij den
troon kon beklimmen, hij, overeenkomstig
eene oude gewoonte, met een rooden leeuw
moest vechten, die in een hol in dc nabijheid
van het paleis opgesloten was.
Toen de Prins dit hoorde, werd hij zoo ver
schrikt, dat hij het plan vormde weg te loo-
pcn. In den nacht stond hij op, kleedde zich
haastig, besteeg zijn paard en verliet dc stad.
Zoo reisde hij gedurende drie dagen verder.
In den loop van den derden dag, toen hij
door een met groote wouden bedekt land
ïecd, hoorde hij den klank van liefelijke mu
ziek, en na een poosje ontmoette hij een be
koorlijken jongen, die ccn paar schapen
hoedde en op een fluit speelde.
Nadat dc jonge man den vreemdeling hof
felijk gegroet had, verzocht de Prins hém
mot spelen door te gaan, want nog nooit,
zeide hij, had hij zulke liefelijke muziek ge
hoord.
Toen vertelde de speler aan Azgid, dat hij
dc slaaf f.vas van een rijken schaapherder,
Oaxus genaamd, naar wiens verblijf hij aan
bood den reiziger te geleiden.
De Prins nam dankbaar aan en (rad na
eenigo minuten het huis van Oaxus binnen,
die hem hartelijk welkom heette en hem van
voedsel en drinken voorzag. Nadat de maal
tijd beëindigd was, voelde hij zich verplicht
zijn gastheer ecnigc uitlegging te geven.
„Ongetwijfeld,'zei hij, „zult gij willen we
len wie ik bon en waarom ik hier kwam. Ik
kan u alléén vertellen: ik ben een Prins, die
door zorgen van zijn huis verdreven is. Ver
geef mij, als ik mijn naam niet bekend
maak; dat is een geheim, dat ik in mijn hart
moet bewaren. Als het niet te lastig voor u
is, zou ik gaarne op deze verrukkelijke
plaats willen blijven. Ik ben rijk genoeg en
kan u voor uwe vriendelijkheid bcloonen."
Oaxus verzekerde zijn gast, dat niets hem
een grootcr genoegen kon verschaffen, dan
hem gastvrijheid te vcrleencn, zoolang hij
verkoos, en hij verzocht hem elke gedachte
aan cenige belooning te bannen.
„En nu, jsdril," voegde Oaxus zijn slaaf
toe, „toon den Prins onze fonteinen cn wa
tervallen, onze rotsen cn valleien, want ik
bemerk, dat hij iemand is, die de schoonhe
den der natuur naar waarde weet te schat
ten."
De jongeling nam zijn fluit op cn ging met
den Prins naar buiten. Toen zij een tijdje in
dc romantische noluur rondgedwaald had
den, zcttcn.dc twee jonge mannen zich op
een rots in eene schaduwrijke vallei neder
om tc rusten. De slaaf bracht de fluit aan zij
ne lippen en begon te spelen. De Prins hield
zeer veel van muziek, en dc gedachte was
reeds bij hem opgekomen, dat, als hij ooit
deze mooie wijkplaats zou verlaten, hij gaar
ne van Oaxus den talentvollen slaaf wilde
koopen.
Plotseling verbrak Tsdril de betoovcring
door op te springen met de woorden:
„Het is tijd voor ons om tc gaan."
„Waarom?" vroeg dc Prins. „Waarom zou
den wij deze heerlijke plaats zoo spoedig ver
laten?"
„Omdat," hernam dc ander, „dc omgeving
door leeuwen onveilig gemaakt wordt. Het
is daarom goed, dat we ons vroeg in onze
woningen terugtrekken cn dc poorten slui
ten. Eens hen ik achter gebleven cn ziehier
het gevolg!"
Hij stroopte zijn mouw op en toonde een
groot litteeken op zijn arm.
Azgid werd bleek en toen zij het huis be
reikt hadden, deelde hij zijn gastheer mede,
dat hij zijn plannen had gewijzigd cn zich
verplicht zag direct verder te ribden. Hij
dankte Oaxus, zei hem en Isdril goeden dag
cn reed weg.
Weer reisde hij drie dagen en kwam aan
een groote woestijn, waar hij in het midden
een Arabisch kamp ontdekte. Dankbaar
reed hij naar de zwarte tenten, want zijn
paard en hij waren uitgeput van vermoeid
heid en honger. Hij werd door een doftigen
Shcik ontvangen, aan wicn hij hetzelfde ver
haal deed, dat hij aan den vriendelijkcn
Oaxus gedaan had.
Evenals de schaapherder, antwoordde
Shcik llajaar hém, dat hij geen andere hc-
looning begeerde dan het voorrecht van
's Prinsen gezelschap, cn dat het hem ccn
groot genoegen zou zijn den Prins altijd bij
zich te houden, indien hij dit verlangde. Hij
stelde Azgid aan een groot aantal vrienden
voor cn bood een prachtig ros te zijner be
schikking.
Een week ging voorbij. Dag aan dag verge
zelde dc Prins den Shcik op zijn antilopen-
jacht, wat hem volop genot schonk. Hij meen
de nu. dat hij voor zijn gehcele leven verder
gelukkig zou zijn, toen, op een avond, na
dat hij zich ter ruste begeven had, Shcik Ha-
jaor zijne legerstede naderde cn zeide:
Mijn zoon, ik ben gekomen om u tc ver
tellen hoe ingenomen mijn volk met u is,
vooral orn de geestdrift, die ge voor de jacht
getoond hebt. Maar ons leven is niet geheel
gewijd aan zulke gemakkelijke ontspannin
gen; wij zijn dikwijls in lievige gevechten
met andere stammen gewikkeld. Al mijn
mannen zijn geharde krijgslieden en ccr zij
een volmaakt vertrouwen in u kunnen stel
len, is het noodzakelijk, dat zij een bewijs
van uwe. dapperheid bezitten. Twee mijten
naar het zuiden is eene heuvelrij, die door
leeuwen onveilig gemaakt wordt. Ga daar
vroeg in den morgen heen, gezeten op uw
paard en gewapend met zwaard en speer.
Versla een der beesten en breng ons zijn
huid, dan w^tcn wij. dat we ons in den strijd
op u kunnen verlaten."
Toen de Shcik zich verwijderd had, stond
Azgid op, kleedde zich, sloop zachtjes zijn
tent uit on nam met een bedroefd hart af
scheid van het paard, dat de Sheil; hem toe
gestaan had te gebruiken Hij besteeg zijn
eigen ros en reed heen. den nacht tegemoet
•Omstreeks het midden van den volgenden
dag was hij verheugd, bij het verlaten der
woestijn, een mooie streek van heuvelen en
dalen, weilanden en stroomen binnen tc rij-
1 den. Spoedig kwam hij aan een prachtig pa
leis, uit porfier opgetrokken, dat in het mid
den van een wonderschoon park stond.
De eigenaar van het paleis, een rijke Emir,
zat met zijne goudharige, jonge dochter, Pe
ri ride, aan dc poort.
Ook hier werd de Prins allervriendelijkst
ontvangen. Het '.nwendigc van het gebouw
bleek nog mooier te zijn dan het uitwendige.
Dc vertrekken schitterden van goud en edel
gesteenten, dc muren cn plafonds waren be
dekt met kostbare schilderijen; de vensters
bestonden uit kostbaar geschilderd glas.
Do Emir zette zijn gast de uitgezochtste
spijzen voor en de Prins deed zijn gewone
mededeelingen, zijn rang, doch niet zijn
naam hekend makend. Hij voegde er ook zijn
verzoek aan toe, dat hot hem tofgestaan
mocht worden een tijd in het huis van zijn
gastheer door te brengen. De Emir antwoord
de beleefd, dat de Prins hartelijk welkom
was en tot liet einde zijns levens kon blijven,
als hij dat verkoos. Daarna verzocht hij zijn
gast hem voor oen paar minuten te willen
verontschuldigen, daar hij cenige vrienden
verwachtte en voor hun ontvangst cenige
toebereidselen wenschté te maken.
Azgid word alleen gelaten met Pcriride,
die hij dadelijk lief kreeg. Zij bracht hem
naar den tuin en na dc schoonheden bewon
derd te hebben, keerden ze naar huis terug.
Het palcis, nu geheel verlicht, was vol men
sehen. De avond ging vroolijk voorbij. Toen
de Prins, die een groot muziekliefhebber was,
een fluit op een kussen zag liggen, verzocht
hij Periride voor hem te willen spelen. Mid
den in zijn vreugde werd hij echter gestoord
door een vreemd geluid en vroeg zijn schoone
gezellin, wat dit wezen kon.
„O!" antwoordde zij lachend, „dat is Bou-
lak maar, onze zwarte portier, die geeuwt."
Lieve hemel!" riep Azgid uit, „wat bui
tengewoon goede longen moet hij hebben."
Toen de gasten vertrokken waren cn Pe
riride zich ter ruste begeven had, bleven de
Emir en de Prins nog een poosje bijéén,
waarna dc eerste den laatste naar zijn slaap
vertrek geleidde.
Aan den voet van de groote trap, die geheel
van marmer was, schrok Azgid zeer, toen
hij, opkijkend, een grootcn zwarten leeuw op
de bovenste trede zag liggen.
„V/at is dat?" stamelde hij.
„Dat," antwoordde zijn gastheer, „is Bou-
iak,t onze zwarte portier. Hij is een tamme
leeuw cn zal u niets doen als ge niet bang
voor hem zijt. Hij weet wanneer iemand
hem vreest cn wordt dan woest."
„Ut ben erg hang voor hem." fluisterde de
Prins.
Daar hij niet overreed kon worden de tr.-.p
te bestijgen, moest hij naar den salon terug-
kceren cn op een van de divans uitrusten.
Nadat do Emir hem verlaten had, sloot Az
gid deur en vensters zorgvuldig, waarop hij
zich ter ruste legde, maar niet om tc slapen,
want hij hoorde den leeuw op cn neer loo-
pen, en eens werkelijk de deur naderen en
een vréeselijk gebrul uitstooten cn met de
voorklauwen tegen de deur slaan.
De arme Prins dacht niet anders dan dat
de deur open zou springen en hij„verslonden
zou worden. Niets van dit alles gebeurde ech
ter. Na een paar minuten ging Bou lak de
trap op en kwam dien nacht niet weer hene
den.
Azgid dacht na. Klaarblijkelijk was hij liet
gevaar tegemoet gesneld, toen hij voor do
leeuwen thuis vluchtte.
Sedert dien tijd had hij altijd leeuwen ont
moet. Hij besloot zich te onderwerpen aan
wat zoo duidelijk zijn hem voorbestemd lot
was: naar huis terugkeeren en de vercischto
voorwaarde vervullen.
's Morgens vertelde hij den Emir de gc-
heele waarheid. Dc vriendelijke oude man
had Azgid's vader, koning Almamon, ge
kend. Hij keurde het besluit van den jon
gen man goed en gaf hem zijn zegen hij
zijn vertrek. De Prins kroeg echter geen ge
legenheid meer de schoone Perridc vaarwel
te zeggen. Daarop reed hij terug naar het
kamp der Arabieren en bekende alles aan
den goeden Sheik Hajaar. Hij vroeg ook
naar het mooie paard.
Dc Sheik antwoordde hem aldus: „Ik zou
dankbaar zijn als gij bij ons kondt blijven.
Maar het zou verkeerd zijn u in uwe god
vruchtige onderneming tc hinderen. Keer
naar uw huis terug cn doe uw plicht als
een man."
Azgid bezocht daarna Oaxus, nan wien hij,
gelijk aan de anderen, zijn naam en afkomst
bekend maakte, zijn fout beleed cn zijn be
rouw toonde.
„Ga, jonge vriend!" zei de vriendelijke
schaapherder cn moge de Hemel u kracht
geven om in uw prijzenswaardig besluit tc
volharden."
„Vaarwel," antwoordde Azgid, „groet Is
dril van mij en zeg hem, dat ik eens hoop
terug te keeren om naar zijn lieflijke mu
ziek te luisteren, ondanks dc leeuwen."
Zonder verder oponthoud reed de Prins
naar huis en kondigde aan den ouden Vizier
zijn besluit orn niet den leeuw tc vechten
aan.
Dc oude man weende tranen van vreugde
over den terugkeer van den Prins cn alles
werd zou geregeld, dat het gevecht na een
week plants zou hebben.
Toen het uur was geslagen cn do Prins
dc arena binnentrad, liet dc leeuw een luid
gebrul hooren en naderde zijn tegenstander
langzaam doch met woestcn blik. Azgid
verloor den moed niet; met vasten tred
schreed hij nader, de speer in de hand-
Plotseling sprong uc tceuw vooruit, doch
luid brullend sprong hij over het hoofd
van den Prins heen. Daarop liep hij vrien
delijk op hem toe en likte zijn handen als
een bewijs \an genegenheid.
Dc Vizier riep den Prins toe, dat hij over
wonnen had en verzocht hem de arena te
verlaten. De leeuw volgde hem als een
hond
„Zooals u nu gezien hebt, Prins Azgid,"
zei dc oude minister, „is de leeuw tam en
zal hij niemand eenig leed doen. U was hier
mede echter onbekend en heeft nu uw moed
en dapperheid voldoende bewezen door uwe
bereidwilligheid om met heni te vechten.
Allen zullen nu weten, dat u waardig is den
troon uwer heldhaftige voorvaderen te be
stijgen."
Twee mannen, een oude en een zeer jonge,
traden naar veren om den Prins geluk te
wenschen. Het waren Oaxus en Isdril.
„Prins Azgid," zei de oude schaapherder,
..\eroorloof mij ais eene herinnering aan
dezen gelukkigen dag u een geschenk aan
te bieden."
Zoo sprekende, trok hij zijn slaaf Isdril
naa»- voren.
„Ik dank u hartelijk, Oaxus,zei dc Prins,
„en gij. Iclril, zult niet langer slaaf zijn.
Van dit óogenblily af zijt gij vrij; maar ge
zult mijn vriend zijn en mij door uwe vaar
digheid op de fluit genoegen verschaffen."
Een andere groep kondigde zich aar.. Ze
bestond uit den Shcik Hajaar, ecnige zijner
Arabieren en het paard, dat dc Prins lief
gekregen had.
„Azgid," zei de Shcik, „ik wcnsch u har
telijk geluk en verzoek u dit ros tc willen
aannemen."
De Prins dankte en omhelsde den Shcik
cn kuste het mooie paard, dat zijne licfkoo
zing beantwoordde.
Dc Emir was dc volgende persoon, die
verscheen. Hij was van een schitterend ge
volg met muziek en banieren omringd.
„Ik ben gekomen om u geluk te wen
schen-," zei hij tegen den Prins. „Ik -fiTb u
geen geschenk meegebracht, maar al mijn
bezittingen zijn dc uwe."
„Het verheugt mij u tc zien, edele Emir,"
antwoordde Azgid. „En hoe gaat het uwe
beminnelijke dochter? Als ik gekroond ben,
hoop ik haar zoo spoedig mogelijk te bezoe
ken."
„Dat zal niet noodig zsjn," zei de Emir,
„kom met mij mede."
En hij leidde den jongen man naar eene
gesluierde vrouw op een wit paard. Dat was
Pcriride!
Op bevel van den Vizier begaf de geheele
stoet zich naar het paleis.
Vele gedachten en ontroeringen vulden
het hart van den jongen Prins.
„Toen ik mijn plicht ontvlood," dacht hij,
„liep mij alles tegen; nu ik eraan voldoe,
vind ik ovefal geluk."
Dc kroning en ook het huwelijk vonden
op denzelfden dag plaats. Azgid en Peri
ride regeerden lang en gelukkig.
Op 'sKonings bevel werden zijne avontu
ren in dc annalen van het paleis opgeteo-
kend. En boven de poort van het paleis
stonden deze woorden in gouden letters:
„Ontwijk den strijd, dien het leven eischt,
niet.
Door hem alleen koirt gij tot geluk."
Voor de vele blijken van
deelneming ontvangen bij
het overlijden van mijn beste
Man
JACOBUS ALBERTUS MEYBOOM,
betuig ik hierbij mijn harte-
lijken dank.
M. J. MEYBOOM.
gek TIMMER.
Amersfoort 24 Januari 1925.
gevraagd als meisje-alleen,
voor direct
Adres: Utrechtscheweg 114.
Mevrouw PIT. Emmalaan
6 Baarn, zoekt zoo spoedig
mogelijk als noodhulp of
voor vast, een bekwaam
tegen hoog loon.
Duitsche HERDER op stam
boom met hok en ren.
Te bevragen: Bisschops- I
weg 82.
IIUIS gel. Utrechtsch. w.
bcv. k. en suite, serre, keu
ken. kelder. W.C.; boveri 1 k.;
gas, watert, cleclr. 1.; flinke
«tuin m. schuurtje.
Te bevr. fa. W. v. HASE-
LEN P. Hzn. Snouck. laan,
Amersfoort.
Wie wil energiek jongeman
tegen hooigc rente en spoe
dige afbetaling. Br. onder No.
462 bur. Amersf. Dagblad.
met degelijk pension aange
boden. Omtrek Station.
Br. onder No. 410 bureau
Amersf. Dagblad.
Zorg dat het publiek uw
raak niet vergeet
Adverteer daarom in het
Amersfoorts ch Crrtled.
j/FyRekensmoBen"
LEVERT PRIMA WERK TEGEN SCHERP
CONCURREERENDE PRIJZEN.
Cc wasschen worden IEDEREN DINSDAG per eigen
auto gehaald cn bezorgd.
Beleefd aanbevelend hoogachtend.
N.B. BKIEVEN EN BOODSCHAPPEN KUNNEN
OOK BEZORGD WORDEN BIJ HOTEL JENS.
WAAR TEVENS PRIJSCOURANTEN VERKRIJG
BAAR ZIJN
vertrekken on/.c motorbooten
en
Mcasdasj—Woensdag en VrUdag 's middags 5 uur
Directe verbinding met alle aan vaarwater gelegen
plaatsen in Binnen- en Buitenland.
Kantoor te Amerstoort Groot Spui 19b."Tel. 23.
Kantoor te Amsterdam Oude Schans voor no. 30.
FIRMA ROÖTZAAGER RE1KEMAN
een SOUED HUIS op netten
st.. bev. kamer en suite, gang.
keuken, kelder, 3 slaapk. en
bftdk., verder mooien afgcsl.
tuin met schuur.
Het huis is voorz. van elcc-
tra, gas- en watert", cn is zoo
noodig spoedig te aanv.
Prijs f 6100.Br. onder
No. 464 hur. Amersf. Dagblad.
beschikbaar voor le cn 2e
Hypotheek, credit-ten, Eouw-
creciieten en andere zeker
heid. Br. lett L. Boekhandel
BOYENKAMP, Soest.
Mejuffrouw A. KRIJGSMAN,
Leerares M. O.
heeft in Amersfoort nog .en
kele uren beschikbaar.
Adres: W. Vrouwensingel
47. Utrecht.
Algemeen bo
KORTE GRACHT 6
Slappe tijd. De beste tijd
vcor MANTELS EN COSTUMES te vermaken
UTR. WEG 46.
TEL. 653.
- CATALOGUS VERKRIJGBAAR. - f
Een
belangrijk middel ter be>
vordering van zaken doen is
Adverteercn rit
Het
Amersfoortsch Dagblad
JANS Co agenten, BERGSTRAAT 37
BEH.AKGERIJ,
STOFFEERDER1J.
Herm. J. Snabel
Bul me keuze BEHANGSELPAPIER vanaf 14 cent. per rol.
BEHANGEN 35 cent. per rol.
3 declig KAPOKMATRAS PELUW en KUSSEN f 53.70
2 persoon* STROOM ATRASSEN 2d. 5.50.
Alles wordt in extra kwaliteit geleverd.
VRAAGT MONSTERS TER BEOORDEELING.
REPARATIES SOLIF.D EN ZEER BILLIJK.
No. S6 VAN BEMMELS7RAAT.
in een bestaande levensmid
delenzaak, die goed gaat.
Soliede borg beschikbaar.
Kan ook als commanditair-
vennoot optreden. Alle inlich
tingen enz. verkrijgbaar on
der No. 485 bureau Amersf.
Dagblad.
Koopt Uw. Sigaren. Tabak en
Sigaretten bii
Sigarenmagazijn
KAMP 5_.
Wij leveren het fijnste wat
gefabriceerd wordt.
U die prijs stelt op eene
goede verzorging Uv/ct gebou
wen bereikt dit door e'enc
i oordeelige overeenkomst met
Fa. Bakker Timmerman, Lageweg 18
Schilders- behangers- cn
en qlazeDwasscbcrswerk.
Reparoeren en opbergen van
Jaloezieën ctc.
1 jrzTr;
-
üjfïv
22 i t ftW^\
i-aésfr* Hm
Zie oevze speciale etalage bij de
