AMERSFOÖRTSCH DAGBLAD „DE EEMlander"
BINNENLAND.
FEUILLETON.
TWEEDE BLAD.
De gouden band.
24e Jaargang
No. 46
Nachtgedachten,
(Nadruk verboden)- J
Slapeloosheid1 schijnt in onzen inspan-
neiïdien tijd een vrij algemeen verschijnsel
te zijn- Em 'het kwellendst van deze kwaal
zijn de gedachten, die den slapelooze ko
men plagen. Is men eenmaal aan het den
ken geraakt, dan lokt de eene gedachte de
andere uit en spoedig heeft men een heel
stelsel gesponnen, waarin de dingen uit het
dagleven in een nieuwe klem en een ander
formaat zijn tezamen gevoegd, zoodat men
een volkomen gewijzigden kijk op zijn zaken
gekregen heeft.
Gewoonlijk is deze kijk minder bemoedi
gend dan overdag. De nacht is de tijd voor
het tobben; dan ziet men alles eve en duiste*
in en weegt alles a!s lood. Angst en moede
loosheid, vrees en wantrouwen maken zich
van het bewustzijn meester; men weet niet,
hoe men, als straks de zon zal zijn opge
gaan, den wachtenden arbeid volbrengen
zal en den hopeloozen strijd voortzetten
'Doch na het opstaan des morgens valt
het wat mee. Men kan zich thans niet ver
beelden, dat men zich zoo bezorgd heeft
gemaakt en gekscheert over hetgeen in 't
holle van den nacht bittere ernst is ge
weest.
Het is, of men aldus in twee werelden
leeft- Welke is de ware wereld, die van
den da? of die van den nacht? Wat beant
woordt het best aan de werkelijkheid: het
optimisme of de zwartgalligheid? Voor de
zooveelste maal: beide hebben hun recht en
beide zijn even waar of onwaer. De werke
lijkheid is de geduldige, ontvankelijke, vorm
en Meurlooze objectiviteit Zij is zooals zij
is en bekommert zich niet om menschelijke
waardeering. Zij weet niet eens, dat er een
menschelijke waardeering bestaat; zij laat
zich schatten, onverschillig en onbewust,
door ieder die haar betast en het zijn de
tastende vingers der taxateurs, die haar
waarde of onwaarde toeschrijven, naarmate
het doel dat men voor heeft en het gebruik
dat men van het materiaal wil maken
De werkelijkheid krijgt eerst beteekenia
voor ons, zoodra onze verbeelding dat stuk
Objectiviteit omzet in subjectief bezit;
zoodra wij de werkelijkheid, door de gevoe
lens, die wij er aan hechten, maken tot Iets
persoonlijks, dat wij opnemen in onze ziel,
zoodat het met die ziel tot een eenheid
vergroeit.
Voor den pessimist is de wereld ellendig,
en zij is dat ook werkelijk; voor den opti
mist is zij voortreffelijk en hare voortreffe
lijkheid is te zijnen overstaan de volstrekte
realiteit. De gezonde juicht in de kracht en
de pracht van de zomerzon; de zieke tTekt
voor deze kwelling de gordijnen toe. Toch
is het dezelfde zon, die schijnt voor gezon
den en zieken beide, maar zij wordt anders,
rij wordt eerst iets in het oog dat haar op
neemt.
Zoo kunnen wij dus ons zelf geen on
standvastigheid verwijten, zoo wij des
nachts de wereld anders zien dan overdag.
In'den nacht zijn wij zelf anders, en door
onze veranderde lichaams- en zielsgesteld
heid reageeren wij anders op de omgeving.
Nachtgedachten hebben hun recht naast de
gedachten des daags.
Maar zij moeten zich tot hun domein
bepalen. Als de zon opgaat, versohuilen de
nachtdieren zich in hun holen; eveneens
trekken dan de nachtgedachten zich tot de
diepten der ziel terug. Een nachtgedachte
Dverdag maakt een even ongelukkig figuur
als een nachtvlinder in de volle zon-
Voor het werkzame, levendige bestaan
van den dag heeft de nachtgedachte nimmer
gezag. Et zijn menschen, die bij nacht leven,
en die hun arbeid bij nacht verrichten.
Gelijk men de werkers verdeeM in morgen-,
middag- en, avondwerkers, kan men ook
van nachtwerkers spreken. Deze menschen.
die overigens tot de uitzonderingen behoo-
ren, komen het meest voor in het rijk dei-
kunst.
Begrijpelijk is, dat de kunstenaar zich het
best concentreert in de uren van stilte en
duisternis, waarin alle rumoerige en opzich
tige afleiding geweken is. Geheel aan zich
zelf overgelaten, kan hij zich volledig aan
zijn scheppingswerk wijden.
Maar het gevaar, dat deze wijze van
werken meebrengt, is, dat zijn scheppingen
nachtgedachten zijn. Het is wel opmerkelijk,
dat bijv. een romanschrijver als Dostoievski,
die met middernacht zijn pen in den inkt
doopte en doorschreef tot 5 of 6 uur in
den ochtendstond, zich, gelijk zijn criticus
De Gruyter opmerkt, kenmerkt door het ge
heimzinnige, ondoorgrondelijke, spookach
tige, wees- of ontzagwekkende, dat ons
treft in het holst van den nacht. Zouden
de boeken van dezen grooten Rus lichter
en zonniger van toon zijn geworden, zoo hij
de gewoonte had gehad, overdag te schrij
ven?
Indien dit het geval ware, mogen wij ze
geen gezag toekennen voor het dagleven,
evenmin als wij dat met'onze eigen nacht
gedachten plegen te doen. Het zijn scha
duwbeelden, die bij den nacht passen, en in
verband met den nacht schoon en werkelijk
zijn. Maar als de zon opgaat, verliezen zij
hun waarde.
Men pleegt den tijd in te doelen overeen
komstig de indeeling van het etmaal. Ook
de geschiedenis der menschheid heeft haar
lichte en duistere oogenblikken. En onge
twijfeld leven- wij thans in het holst van
den nacht, al schijnt soms de ochtendsfond
nader te 'komen.
Dienen wij derhalve misschien vee] van
het grillige en duistere, het sombere en
angstwekkende, dat de tegenwoordige kunst
kenmerkt, als nachtvisioen te beschouwen?
In elk geval doen wij wijs, aan het ver
warde en schemerige, het zwartgallige en
sinistere, dat wij in onze lectuur aantreffen,
geen eeuwig gezag toe te schrijven. Het
geen in onize slapeloosheid als vaste norm
voor ons staat, zal straks aarr het ontbijt
onzen lachlust opwekken. Dit stemme de
meesters tot bescheidenheid) en stelle de
leerlingen gerust-
H. G. CANNEGÏETER.
MINISTER VAN KARNEBEEK.
Een vereerend verzoek.
Het Zwitsersche gezantschap deelt ons het
volgende mede
In opdracht van hunne regeeringen hebben
Donderdag de Zwitsersche gezant en de tijdelijke
zaakgelastigde van Denemarken gemeenschap
pelijk stappen gedaan bij jhr. van Kornebeek,
den Minister van Buitenlandsche Zaken, ten
einde hem te verzoeken het voorzitterschap te
willen aanvaarden van de Permanente Com
missie van Conciliatie van vijf leden, als be
doeld in het conciliatieverdrag dat 6Juni*I924
tusschen Zwitserland en Denemarken werd ge
sloten. Jhr. van Kamebeek heeft zich bereid
verklaard deze functie te aanvaarden. Volgens
art. 2 van het verdrag, dat 18 Mei j.l. van
kracht is geworden, benoemen de Dcens<$\e en
Zwitsersche regeeringen drie der leden van deze
commissie In gemeen overleg.
R BULEVELD.
Eervol ontslag als hofraad, enz.
H. M. de Koningin heeft, met ingang van
15 September 1925 aan mr. H. Bijleveld op
de meest eet volle wijze ontslag verleend als
Hofraad, Raad-adviseur van Hr. Ms. Huis, als
lid en secretaris van den Raad v. Beroep voor
het personeel der Kon. Hofhouding en als lid
van de comptabele commissie der Kon. Hof
houding, onder dankbetuiging voor de in die
functie aan het Kon. Huis bewezen diensten.
Naar het Engelsch van
DAVÏÏ) LyALL.
Hij verbaasde zich over niets meer. Het
leven was een voortdurende reeks van ver
rassingen geworden. En al de vroegere be
sluiten en verwachtingen konden onver
wachts in de war worden gebracht.
Hij sliep vast in een van de mooiste lo
geerkamers van de Prion' .en voelde zich
uitgerust en verfrischt, toen hij wakker
werd. Het zonlicht stroomde zijn kamer
binnen door het raam, döar er geen gor
dijn was dichtgetrokken. Hij sprong op en
begon zich dadelijk te kleeden zonder naar
den tijd te kijken. Hij voelde alleen, dat hij
genoeg had geslapen en dat de pracht van
den morgen hom naar buiten riep.
Door het open venster hoorde hij zingen.
Toen hij uitkeek, zag hi.i Sally Withers
blootshoofds in de zon loopen door een
lange berceau van Junirozen.
't Was het mooiste, wat Sally ooit had
gezien en toen Sherston zich een kwartier
later bij haar voegde, kon ze over niets
anders spreken.
,.Ik had geen idee, dat er zoo iets moois
bestond. Natuurlijk hadden we ook mooie
tuinen in Appleford, waar ik ben opge
groeid. maar het waren slechts tuinen van
kleine buitenhuizen."
„Maar daar groeieu toch de beste rozen.
Ik was verbaasd gisteren te hooren. dat je
hier was. Waarom ging je zoo vroeg naar
bed. alsof ik een hoeman was?"
i_ «Het was een familie-bijeenkomst. Boven
dien was ik meer dan moe. Nu ik dit
landgoed heb gezien en je familie, ben ik
oneer dan ooit verbaasd over je en over de
dingen die je hebt gedaan. Ik bewonder je
flmkhéid. Ik weet zeker dat als ik hier ge
boren was
„Maar ik ben hier niet geboren, ik ben
hier maar eens of tweemaal geweest"
„Maar het hoort toch aan de Sherstons?"
„Ongetwijfeld, het is wat in de romans ge
noemd wordt de bakermat van ons ge
slacht Het past niet best bij de bergings
zaak. oud ijzer, conservenblikken en an
dere rommel."
„Maar dat is juist waarin ie je vergist,"
zei Sally met een vreemde afgetrokken uit
drukking in haar oogen.
„Het zou er niet op aan komen wat jij
deedt. je zoudl het altijd op de goede ma
nier doen en je zoudt toch hier hooren. Dat
is iets waaraan je niet kunt ontgaan."
„Ik zal hier nooit behooren," zei Sherston
snel zich afvragende, wat zij eigenlijk be
doelde, maar vastbesloten het niet te vra
gen. Zijn hart klopte sneller voor haar. zij
was zoo kameraadschappelijk, zoo echt na
tuurlijk en gewoon. En zij had zoo'n goed
inzicht.
„Kan je je Winnie hier voorstellen?"
vroeg zij na een oogenblik. „Ik .kan het Ik
hoop dat ik het eens zal zien, en ik geloof
dat het Winnie ten goede zou komen."
„Ik begrijp niet heel goed, en ik kan er
me niet indenken waarom je Winnie in
deze omgeving wilt brengen. Zij staat er
stellig ver genoeg van at"
„Dat is juist zoo jammer. Maar zij moet
komen. Iets zegt mij dat zij od zekeren dag
zal komen, en dat dan alles in orde komt."
„Ben je een toovenares vaD Endor,
Sally?"
Sally schudde haar klein bruin hoofd,
maar in haar oogen was een vreemde uit
drukking, als van iemand, die een visioen
ziet, waarbij zij op 't oogenblik liever niet
stil staat
LU1T.-GEN. A. A. J. QUANJER.
Een jubileumdag.
24 Augustus a.s. zal het 50 jaar geleden zijn
dat de gep. luit.-gen. A. A. J. Qunnjer, oud-
inspcctcur van den Geneeskundigen Dienst der
landmacht en oud-onder-voorzitter van het
Ned. Roodc Kruis tot officier van gezondheid
der 3e klasse werd aangesteld.
Na zijn pensioneering in 1917 heeft hij nog
menigen dienst aan het land bewezen, o.a. heeft
hij voor het Dep. van Oorlog de steunverlce-
ning aen in nood verkeerende gemobiliseerden
of hun nabestaanden ontworpen ingeleid en is
hij thans als medisch ambtenaar bij het Cen
traal Bureau voor de Statistiek nog ijverig
werkzaam.
DE OVERHEID EN DE PERS.
Minister De Geer ontvangt het be
stuur van don Ncd. Journalisten
kring.
De minister van bir.ncnlandschc zaken en
landbouw, jhr. mr. De Geer, heeft Donderdag in
bijzondeie oudiëniic ontvangen de heeren D.
Hans. voorzitter, A. Voogd, vice-vcorzitter en
W. N. van der Hout, secretaris, tezamen vor
mende het dagclijksch bestuur van den Neder-
landschen Journalistenkring.
De Kïingvertegenwootdigers hebben don mi
nister medegcdee'd, dat hun bestuur en hun
vereeniging volgaarne bereid zijn medewerking
of tusschenkomst 'te veileencn ir. al die geval
len, waarin dit nuttig kan zijn en waarin door
de regeering een beroep op hen wordt gedaan.
Zij herinnerden er aen, dat ook op verzoek van
voiige kabinetten of ministers de Kring her
haaldelijk regelend en inlichtend is opgetreden,
zoowel bij dc binnen- en buitenlandsche pers
als bij het publiek en bij belangrijke gebeurte
nissen.
De minister heeft geantwoord, dat hij deze
verzekering ten zeerste waardeerde, dot hij
met vreugde gezien heeft dac er in latere jaren
een betere verstandhouding is gekomen tus
schen de overheidsorganen en de pers en dat
ook hij een goede somenwerking op den hocg-
sten prijs stelde. Hij heeft naar vele journa-
listische aangelegenheden belangstellend ge
ïnformeerd.
In den loop van het onderhoud hebben de
bestuurs'eden herinnerd aan de ondei het m'~
nisterie-Ruys ingestelde, en door den toenma-
ligen ministerraad uitdrukkelijk erkende publi-
citeitscommissie van den Kring, die de cegec»
ring kan adviseeren omtrent bepaalde aange
legenheden in het openbaar mededcelingen te
doen.
Het is de bedoeling van het Kringbestuur,
om ook bij den minister-president een onder
houd aan te vragen, zoodra hij van vacantic
terug is.
INGENIEURS NAAR INDIK.
Het departement van Koloniën heeft voor het
drietal electro-technische ingenieurs van de
Technische Hoogeschool te Delft, liefst met
proctische ervaring van ongeveer 6 jaar, de
gelegenheid opengesteld om te worden uitge
zonden naar Nederlnndsch-Indië ter plaatsing
bij den dienst voor Waterkracht en Electriciteit.
Nadere bijzonderheden bevat de Ncderlnnd-
sche Staatscourant van 17 Aug. 1925—158
ALGEMEEN KINDERCONGRES
TE GENEVE.
Dc Ned. vertegenwoordigers.
De „Union Internationale de Secours aux
Enfants" zal van 24 tot 29 Augustus 1925 te
Genève een algemeen kindercongres houden.
Het hoofdbestuur van het Nederlandsche
Roode Kruis, dat deze Union in Nederland ver
tegenwoordigt, deelt ons in zake dit congres
het volgende mede
Het congres staat onder de hoogste bescher
ming van den Zwitserschen Bondsraad.
In het eerecomité, waarin vooraanstaande
personen uit verschillende landen zitting na
men, is Nederland vertegenwo'ordigd door mr.
P. J. M. Aalberse, oud-minister van Arbeid,
Handel en Nijverheiddr. J. Thi de Visser,
oud-minister van Onderwijs, Kunsten en We
tenschappen, en door jhr. dr. A. J. Rethaan
Macaré, oud-advocaat-generaal bij den Hoogen
Raad der Nederlanden.
Prof. dr. E. Gorter en jhr. W. A. Ortt zul
len te Genève het nationale comité, dat zich
op verzoek van het Nederlandsche Roode
Kruis, ter voorbereiding van dit congres, wat
Nederland betreft, gevormd heeft, vertegen
woordigen. Prof. dr. E. Gorter, jhr. W. A.
Ortt, prof. J. Haverschmidt en dr. W. Murk
Jansen verklaarden zich bereid, als algemeen©
rapporteurs op het congres op te treden.
Dr. J. H G. Carstens, ch\ B. P. B Planten?»,
dr. C. M. Mol, mr. J. Everts, mr. H. van Hue-
rin?en, prof dr G. J. Hccring cn H. L. F. J
Deelen zullen rapporten over dc verschillende
onderwerpen van het congresprogramma uit
brengen.
Het congres belooft zeer belangrijk te wor
den. He; programma is in drie gedeelten vet-
dcridI. Hygiëne cn geneeskunde; 2. Sociale
hulp cn voorzorg 3. Opvoeding cn propagan
da Deze drie secties zijn wederom verdeeld in
16 onderdeden. De lezing der namen van de
personen, die aan hot congres van uit Nede -
land deelnemen, geeft ons de zekerheid dot
ons land op dit congres op waardige wijze
vertegenwoordigd zal zijn
PROTESTANTSCHE FN KATHOLIEKE
PLEEGOUDERSTREINBN.
Overal de splijtzwam
Men schrijft uit Boedapest aan de N.R.Ct.:
Een week geleden ongeveer waren hier
twee gezelschappen van Nederlandsche pleeg
ouders op bezoek een katholiek en een pro-
testontsch. In Hongarije heeft mch zich, wat
de kind\?ractie betreft, aan onze toestanden
aangepast cn men heeft ook katholieke cn pro-
testantsche treinen, maar heel erg begrijpen
kon men dat hier toch niet cn dc directeur van
dc liga maakte geen geheim van zijn ergernis,
dat de protestontsche plccgoudèrs hun reisje
geheel separaat hadden georganiseerd door
een z.g.n. christelijk reisbureau en in verband
daarmee precies een dag later oankwomen dan
de katholieken. Wij zullen, zoo zeide hij, de
katholfekc pleegouders, die het reisje in over
leg met ons von tevoren gorganiseerd heb
ben, officieel ontvangen,^maar de protestan
ten kunnen niet verlangen, dat ik den volgen
dog dag weer naar de grens reis cn 'weer de
hecle organisatie van de kindcrbcschermings-
ligo aan hot station bijeentrommel.
Intusschcn voor de ontvangst der 120
katholieke pleegouders en familieleden was al
les in orde. Behalve de Nederlnndsche zaak
gelastigde en de consul-generaal met familie
waren de doktoren on verpleegsters der liga, do
titulair-bisschop dr. Csiszórik, staatssecretaris
Ruffy voor dc regeering, enz., enz., ter ont
vangst aanwezig, terwijl een paar honderd
kinderen, voor een groot gedeelte in Hongaar-
sche nationale kleedcrdracht en met Holland-
sche vlaggetjes, de gasten bij het binnenrijden
van den trein toejubelden en met het Wilhel
mus begroetten. Overigens was de ontvangst
gelijk bij het eerste bezoek, helaas ook met
eindeloozc redevoeringen, die in dc ontzetten
de warmte waarsohijnÜjk vele gasten naar het
einde zullen hebben doen snokken.
Toen brachten de Nederlanders drie hoera's
uit op Hongarije, op Boedapest met zijn bis
schop en op alle goede kotholieken in Hon
garije. Ja, daar stonden de Hongaren weer te
kijken. Immers waren ter ontvangst ook heel
wat protestanten verschenen.
Overigens hadden de gasten ditmaal geen
geluk met hun bezoek, aangezien het van de
vier dagen twee dogen lang stormde en andeu
halven dag stortregende.
DE LOONEN VAN HET SPOORWEG
PERSONEEL.
De samenwerkende organisaties
vragen een onderhoud met de
directie.
In eer. Donderdag gehouden bespreking tusschen
vertegenwoordigers der inzake de loonherzie-
ning bij de Ned. Spoorwegen samenwerkende
organisaties, t. w. de Ned. Vereen, van Spoor-
en Tramwegpersoneel, St. Raphael, en de P.
C. B., zijn de ten aanzien van deze materie
verder te ondernemen stappen ter ondersteu
ning van de in deza organisaties levende wen-
schen inzake de loonregeling onder het oog
gezien. Besloten werd als eerste daartoe die
nende stap een onderhoud aan de spoorweg
directie te verzoeken, om de bij de organi
satie bestaande wenschen inzake de loonrege
ling nader uiteen te zetten.
OPLICHTING DOOR GEMEENTE
AMBTENAREN.
De oud-directeur der Maastricht-
sche begraafplaats en een bewaar
der voor de rechtbank.
Voor de vacantiekamer der rechtbank te
Maastricht hebben terecht gestaan de 48-jarige
L. H. W., voormalig directeur der begraaf
plaats, cn dc 43-jarige R. N., bewaarder op die
begraafplaats. Beiden hadden rich te verant
woorden ter zake van oplichting van den 86-
jarigen gepensionneerden gcnevoal Honckar, t®
s-Gravcnhage.
Het lungdurigc geiuijcnveihoor komt in het
kort hierop ne r, dnt de generaal in September
1921 cp het kerkhof een tresprek niet beide be
klaagden heeft gehad, oni te vra ;cn, het fami-
liegrof van den gene:oaf met nog twee graf
plaatsen te. vcrgrooien. De prijs werd op 350
vastgesteld en het werk zou binnen 14 dagen
kïoac zijn. Na vei'oop von dien tijd meldde de
bewaarder den generaal, dnt het werk in orde
was gemankt, doch in plants van 350, kostte
het 375 omdat er zooveel beton cn eerste
k osse mortel cn s'ccnen nnn wnien gebruikt.
I.n'er bleek dat dc zuster von den gcncrnol in
1908 die verandering nl had loten nanbrengen,
door dvn metselaar L. Thcunissen, voor dc som
von 108. Beide beklaagden trachten dc schuld
op elkaar werpen doch N heeft een cheque,
groot 375 ontvangen en W heeft die vcr-
I zi'.veid, één derde van hot geld nan N. gc-
1 ?°"cn nn 2 3 zelf in zijn znk gestoken.
Het O M. waargenomen door mr. Koderitsch
was van oordeel, dat hoewel de een de schuld
i op don ander nacht te gooien beiden onder
één hoedje hebben gespeeld. We] heeft N.
eenigszins onder den invloed van W. die zijn
directeur was, gehandeld. N is min of meer
een slachtoffer van W. Spreker kwalificeerde
dc daad laag en gemeen, n 02 wel gepleegd
door een pnnr ambtenaren in dienst der ge
meente Maastricht. Tei znkc van oplichting
eischte spreker tegen N. 5 maanden cn tegen
W 8 maanden gevangenisstraf.
De verdediger van W., mr. van Gelderen,
vroeg dc invrijheidstelling von deze, die echter
doof de rechtbank vferd geweigerd
Uitspraak 2 September
EEN LIEFDESDRAMA.
Nachtelijk binnendringing met po
ging tot vergiftiging.
Een dokter te Amsterdam had een betrekking
met een gescheiden vrouw in de Lassusstraat
aldaar. Deze verhouding is bekend geworden
aan de cchtgcnootc von den geneeseer. Het
gevolg daarvon is geweest dat de geneesheer
eenige weken geleden een poging heeft gedaon
zich met vergif vnn het leven te berooven. De-
zo poging is toen mislukt. Dc man herstelde.
Wocnsdngnncht is de dokter naar de Las
susstraat gegaan. Deze straot die loopt van de
Valériusstroat naar de De Lniresscstraot, is zeer
stil. Van een bouwwerk heeft hij een ladder ge
nomen. Hij heeft die tegen het perceel gezet
waar de dame woont. Hij kon daardoor op de
eerste étage komen waar de slaapkamer is ge
legen von de vrouw. Eenmaal binnen heeft hij
toen vermoedelijk gepoogd deze vrouw van het
leven te berooven door haar in den mond een
injectie te geven met vergif. De slopende vrouw
werd wakker op het oogenblik toen hij tot do
daad zou overgaan. Zij heeft toen van zich oh-
geslagen en werd daarbij waarschijnlijk door
het injccticspuitje non den mond gewond. De
vrouw h vervolgens gillend het huis uitge«
loopen. Door werd zij gevonden door een agent
van politie, die haar met een nachtwaker naar
de Valeriuskliniek bracht. De dame is danrnog
en moet nog steeds erg overspannen zijn.
tf)oor do politie wordt naar den geneesheer
gezocht, die spoorloos is verdwenen.
HET DRAMA TE OOSTEtfHOUT.
Een raadselachtig geval.
Men meldt ons uit Oosterhout
Omtient de veidwijning en den dood van
Wilhelmina Bosgoed, die op Zondag 9 Augus
tus haar woning verliet en daarin niet terug
keerde, kunnen wij nog eenige bijzonderheden
melden, welke verband houden mej de om
standigheden d!ie dit geval tot een duister
drama maken.
Den dag voor haaf verdwijning hoeft zij des
middags ongeveer half drie de ouderlijke wo
ning verloten om, ter gelegenheid van dc ker
mis, hare familie te Den Dongen te bezoeken,
waar zij sinds het vorige jaai niet was ge
weest. Bij haar vertrek was niets abnormauls
aan hoor doen en laten te bespeuren en nie
mand had eenig idee van hetgeen komen zou
Voor he; laajst werd zij gezien in de omge
ving van Dorst.
Het niet volgen van den gebruikelijken weg
is het eenige wat thans in haar gedrag is op
gevallen. hnmerr is het gebruikelijk om langs
het kanaal naar Den Dongen te rijden, waar
een goed begaanbaar fietspad ligt. Echter heeft
HOOFDSTUK XX.
Mdbel Tebbit, Winnie's jongere zuster,
die nu thuis was. had een berjkkinc in een
grooten schoenwinkel in Brixton Road.
Het was een heel ander meisje dan Win
nie, niet zoo mooi, maar liever en zij had
meer gezond verstand.
Gedurende den oorlog had zij haar even
wicht behouden, was in haar betrekking
gebleven met het gevolg dat zij chef was
van haar afdcpling cn twee pond per week
verdiende.
Zij was een lang bleek meisje met don
ker haar en een wat onbevallig figuur.
Voorbestemd om een oude jongejuffrouw te
worden, zooals Winnie haar altijd zei, om
dat ze zich geen moeite gaf er aardig uit
te zien.
Zij was zuinig met haar geld. en nadat
zij haar moeder een behoorlijk kostgeld had
betaald, spaarde zij alles wat zij kon voor
zichzelf en kocht alleen de klceren, die he
slist noodzakelijk waren.
Juffrouw Tebbit bad nooit toegestaan dot
een van haar kinderen, die een weekloon
verdiende op kosten van hun ouders leefde.
Van het oogenblik af, dat de kleine jongr,i:s
voor het erst ringen werken en een paar
shillings verdienden met het rondbrengen
van melk of couranten, had zij een zekere
schatting geheven van hun loon.
In het eerste stadium van hun verdien
sten gaf zij het alles terug in kleeren en
voedsel, maar haar redeneering was. dat
men niet te vroeg kon beginnen, de kinde
ren te leeren begrijpen dat zij evengoed
plichten tegenover hun ouders als tegen
over zichzelf hadden. Wel was zij
vriendelijk en moederlijk geweest
maar altijd strikt rechtvaardig. Het
gevolg was dat zij door hen op de han
den werd gedragen en zij altijd bereid wa
ren in het huishouden bij te dragen. Zij had
de jongens opgeleid tol goede echtgenooteu
en de meisjes tot goede vrouwen, met uit
zondering van Winnie, die wat uit den
koers was gegaan en al haar pogingen om
haar in het rechte spoor te doen gaan. wa
ren mislukt.
Maar zij was nog niet klaar met Winnie -
Toen Mabel op een Vrijdagavond thuis
kwam en merkte dat Winnie werkelijk was
teruggekeerd en bezit had genomen van
haar oude hoekje in de kamer, die zij als
jonge meisjes hadden gedeeld, was zij niet
erg in haar schik.
Mabel was ordelijk en netjes en was
trotcch op haar k&mer geworden, nadat zij
die geheel voor haarzelf had en versierde
die naar haar eigen smaak.
Winnie was in de kamer toen zij binnen
kwam en zat neerslachtig op den rand van
haar bed in een vuile kimono, haar bloote
voeten in schoentjes met hooge hakken. De
kamer was geheel bezaaid met al haar
eigendommen; juffrouw Tebbit had er op
gestaan dat dc doozen regelrecht naar bo
ven werden gebracht, om geen ophooping
beneden aan de trap te --'gen.
„Hallo, Mab. ben je daar weer terug? Je
ziet dat ük weer boven water ben gekomen
als een slecht ei," was Winnie's groet.
„Dat zie ik," zei Mabel droogjes, terwijl
zij haar waschbarc loeren handschoenen
uittrok en ze. na de vingers te hebben opge
blazen, zorgvuldig in de lade opborg.
„Je zegt niet dat je blij bent mij te zien,"
zei Winnie. „Ik moet zeggen het is hier
heelemaal een saaie ontvangst
„Wat ik wel graag wou weten, is, wan
neer je van plan bent dezen rommel op te
ruimen zei Mabel wat scherp.
„Zoo kan ik mijn kamer niet hebben, en
ik vind dat moeder mij wel eens eerst had
kunnen raadplegen. Ik begrijp niet dat jc
die van Ernie niet hebt kunnen krijgen, hij
kon ergens anders zijn gegaan. Er is geen
plaats voor ons beiden in deze kamer met
dit warme weer."
„Wees geen zelfzuchtige kat, Mab," zei
Winnie» terwijl zij haar .voeten onder zich
trok, gereed zichzelf te verdedigen en den
geheelen toestand met dc gewone Tebbit-
openhartigheid te bespreken. Ten slotte is
de kamer niet van jou. Indien moeder mij
tcrugwcnscht, gaat het jou niets aan."
„Maar doet zij dat?"
„In elk geval heeft zij mij laten komen."
Mabel zette haar hoed af, streek haar
steile haar glad en keek haar zuster don
ker aan.
„Het verbaast me dat je hier Zoo wilt
terugkomen. Win. Hij heeft je er zeker uit
gesmeten?"
Winnie kreeg een kleur en haar oogen
schoten vuur bij deze bcleedigende opmer
king.
„Dat is net iets voor ion om zoo iets te
zeggen. Ik zal mij geen moeite geven het
uit te- leggen. Moeder weet heel goed dat ik
riaar Jack kan gaan. als ik wil. Hij heeft
een prachtige betrekking in Portsmouth."
„Wij gelooven er niet veel van," zei Ma-
bel terwijl zij haar zware zwarte wenkbrau
wen fronste. Je denkt zeker dat wij zulke
sukkels zijn, die je maar wat wijs kunt
maken. Indien Jack in zoo goeden doen
was. zou je wel zorgen bij hem te zijn.
Niets zal mij iets anders doen geloovcn,
dan dat hij je huiten de deur heeft gezet."
„Ik wensch te weten waar ik mijn boel
moet bergen," zei Winnie uit de hoogte.
„Ik wensch weer de helft van de kast en
de laden, die ik vroeger had, in gebruik te
nemen. Ik weet dat je ze allemaal hebt in
genomen mijn beste, maar toch zal ik ze
moeten hebbenwanneer ben je van plan
wat op te ruimen, zoodat ik mijn doozen
kan uitpakken?"
(Wordt vervolgd).
