Voorwaarts"
I
Magazijn
In Engslsche Thetkappen, Tafel- Theeserviezen
Yera-Koffie-Hulsko
brengen wij een groote sorteering en steeds het nieuwste,
Ondoordringbare Waterproof,
Amersfoort
Larsgestraat 6©
Jongens en Meisjes Capes
Oarbardine Jassen
Gummi
Hooikoorts
i Abdijsiroop
RECLAMES.
Priis 1—3(regels 1 ].53. elke regel meer f 0 5(1
te midden van een kalm, bezadigd en bezonken digden van Pacifistische Vercenigingen; fie
volk, dat bij uitstek gunstig gezind is aan den heer Van Krieken, componist van het gedicht
van Grotius; voorts vertegenwoordigers van de
Buitengewoon geurig.
25 besparing.
Vera Iieifle bestaat slechts in één
kv/aliteit, de boste.
Probeert ooli eens onze merken Ara
bier'koffie en Micadotliee met prach
tige premies.
U
Beslist laagste prijzen.
(kunt gij bestrijden met AKKER's
en wanneer wij straks weer dezen tempel
hebben verlaten zal deze sterkte ons zeker
gegeven zijn en ons bezoek die \rucht heb
ben gedragen.
Maar wij zijn dan slechts enkelen van de
eindelooze rij der velen, die reeds in stilte
als pelgrims woorden van bemoediging hoor
den uit dit graf, en wij zijn ook niet de
eersten, die hier behoefte gevoelden open-
1 ij k te getuigen van diepe bewondering voor
eten ziener van 300 jaar geleden en zijn in
vloog op dén geest van het nu levend ge
slacht. Meer dan dat op de daden van dezen
tijd.
Het was, zooals Bertha van Suttner zeidc
in haar geschiedenis van de eerste Vredes
conferentie in 1S99, een erkenning, die door
alle gedelegeerden werd gevoeld als diepe
waarheid, toen Dr. White namens de Ver-
ccnigde Staten van Noord-Amerika den gou
den lauwerkrans plaatsende op dit graf, ver
klaarde, dat die groote eerste wereldconfe
rentie gekiemd was uit Grotius' hoek.
Het was wederom de gemeenschappelijke
gedachte van alle beoefenaren van het vol
kenrecht, toen bij de tweede openlijke huldi
ging aan dit graf, bij het Vredescongres van
1913, diens voorzitter Prof. de Louter ver
klaarde, dat de Groot niet slechts is de vader
van bet internationale recht, maar in letter
lijken zin de voorloopcr der internationale
congressen en der Conferenties voor den
Vrede.
Het schijnt dan ook geen doel te hebben,
bij deze derde openbare eerebctuiging op
nieuw de ons allen bekende waarheid uit tc
spreken, dat de nieuwe vrcdesgedachte, die
zich baan brak in den Volkenbond en het
protocol van Genève, wederom ontsproten is
aan het besef, dat geen veilige en gelukkige
wereld denkbaar is zonder heerschappij van
het recht, zonder ordening, en dat wederom
de gedachte van wereldordening en organi
satie, een denkbeeld, dat nu gemakkelijk als
axioma wordt aanvaard, toch eerst door de
Groot moest worden neergeschreven om den
menschelijken geest daarvoor ontvankelijk te
doen zijn.
En toch is er alle reden voor ons, die hopen
en streven naar verwezenlijking van die
jongste vruchten van den geest van Genève,
die over enkele weken als in ademlooze span
ning zullen gadeslaan, of in de zalen van
de Volkenbond kan worden verstevigd wat,
verleden jaar in heerlijke geestdrift werd
ontworpen, opnieuw te spreken over zijn
wérk, over zijn boek.
Om drie redenen. Ditmaal zijn het in do
eerste plaats Nederlanders die de schepping
van hun landgenoot willen huldigen, van
densgrootcn zoon van hun volk, helaas door
benepen en bekrompenheid en godsdienst
haat bij zijn leven als balling, uitgestooten,
doch die zichzelf voor eeuwig een blijvend
buis heeft gesticht in hunne harten, waarin
als een kostbare reliquie in gouden schrijn
wordt bewaard de essentie van den mensch
en burger de Groot. Want dit was het juweel
waarin het karakter van Grotius zich kris
talliseerde, dat hij, het wereldtalent, bleef de
Hollandschc burge^bescheiden van harte;
dat hij, de verstooten Nederlander, vreem
den roem en eer weigerde
dat hij, wien zooveel onrecht was aange
daan, zelfs tegenover zijn tegenstanders
rechtvaardig bleef tot in het uiterste en zelfs
hun deugden verhief
dat hij in annoe levende de geschenken
versmaadde, die hem als gezant werden ge
boden
dat alle kronkelingen van de diplomatieke
en politieke loopbaan die hij volgen moest,
hem geen haar breed deden wijken van het
pad van rechtvaardigheid en eer. En boven
al, dat hij, het slachtoffer van onverdraag
zaamheid, altijd bleef de verdraagzame bij
uitnemendheid, hij, de innerlijke vrome, eer
bied behield voor ieder geloof, van anderen
los van vooroordeel, hij als ideaal van libe
ralen geest, slechts bij alle anderen, zocht
naar hun deugden, om die te samen tc bin
den in lioogero eenheid, naar harmonie van
het goede, waarin hij vond het recht en daar
door den Wrede. Zoo zien wij, Nederlanders
hem vooral, en nl is in de laatste 300 jaren
misschien niemand op onzen grond geboren,
die zijn evenbeeld zou zijn, wij ecren in hem
het karakter, dat al onze volksdeugden tot
haar grootste volkomenheid bracht en dat
wij daarom groot-Ncdcrlandsch durven noe
men
In het verdere verloop zijner rede zeide Mr.
Dresselhuijs o. a.:
Ook nu is het boek van De Groot nog litte
ratuur van dezen tijd. in den zin, dat het ook
nu nog, voor meer dan de 75c maal, opnieuw is
uitgegeven, dat de vertalingen, waaronder zelfs
in 't Arabisch, nog voortgaan, dat het ook nu
nog in den boekhandelwinkel verkrijgbaar is, en
in de diplomatieke wereld en het verkeer dei-
volkeren nog vaak als scheidsman wordt inge
roepen.
Maar toch durf ik zeggen, dat het overgroot
deel der meer ontwikkelden, buiten den kring
van juristen en volkenrechlsbeoefenaren, het
boek nauwelijks heeft doorbladerd, wellicht zelfs
in dezen kring niet allen het werkelijk geheel
hebben gelezen.
Volmaakt begrijpelijk. Want ontdanks den
levendigen stijl, die voor geen modern leerboek
in gebondenheid en helderheid onderdoet, is de
inhoud, zooals die ooispronkelijk in drie folian
ten was vervat, voor den modernen mensch
moeilijk leesbaar meer.
Wie oirzer heeft nog den moed, de letterlijk
duizenden aanhalingen uit de gehecle klassieke
wereld, uit alle wijsgeeren, schrijvers, dichters,
zelfs redenaars opnieuw te volgen, de citaten
van kerkvaders en alle juristen uit middeleeuwen
en oudheid tc waardeeren?
Maar in onzen tijd heeft veel van zijn betoog
geen bewijs meer van noode, omdat mede door
hem de deuren reeds zijn opengegaan. Van het
dcor hem gewilde internationale recht is reeds
veel in stellig recht, in verdragenrecht, ook in
nieuw onbetwist gewoonterecht omgezet. De
Haagsche verdragen over de rechten en ver
plichtingen van oorlogvoerenden en neutralen,
de Roodc Kruis-conventiën, de tallooze tracta-
ten ioonen de steeds groeiende evolutie van het
oorlogsrecht.
Voor ons heeft de Groot voor dat deel aan
zijn leerboek zeer groote, maar toch grooten-
deels slechts historische waarde, en ons gevoel
te dien aanzien is in de eerste plaats dankbaar
heid.
Maar wat van de Groot ajleen was, was
de schepping van het recht van den Vrede, zijn
de Jure Pacis; en helaas hierin is hij nog vol
komen actueel op dezen dag. Hier moet haast
alles nog komen, en het lijkt ons of de Groot in
dezen tijd 'nog spreekt te midden der Gcneef-
sche vergadering.
Spr. zette dit vervolgens in den brede uiteen
om te eindigen met een peroratie op de vredes- j witte chrysoru.cn aan den voet van net stand-
vrede en de Broederschap der Volken, in den
boezem van welk volk Grotius het levenslicht
heeft aanschouwd.
Laten wij ons verzamelen om zijn heilig graf
en bidden, dat hij ons bezielc in ons voortdu
rend streven voor den vrede.
Laten wij het hoofd ositblooten voor den
grooten werker, die bestemd was door de God
delijke Voorzienigheid, om de menschheid van
een onafgebroken arbeid de weldaden te schen
ken van een vreedzaam en gelukkig leven.
Laten wij de gedachtenis zegenen van hem,
die in onze oogen den vrede van den naaste,
den vrede der volken belichaamt, den wereld
vrede, zonder welken de mensch hier beneden
niet zal kunnen vinden datgene waarnaar zijn
ziel verlangt, het betrekkelijk geluk, dat, gege
ten de menschelijke geaardheid, het ware aard-
sqhe geluk is.
Herdenkingswoord dr. Schokking.
De minister ven justitie 'heeft no prof. Treub
cn vóór de heeren Kapsamboelos en Dressel
huijs het woord gevoerd. Hij begon er op te
wijzen, dat de regcering in het 'begin van dit
jaar reeds getoond heeft hoe groote waarde
zij hecht aan de verschijning nu 300 jaar ge
leden van het werk „de Jure Belli ac Pacis" door
het Instituut voor Internationaal Recht uitj te
noodigen zijn vergadering dit jaar in ons land
te houden, waaraan op de meest welwillende
wijze in het begin van deze maand is voldaan.
De regeering waardeert het, dat de Vereeni-
ging voor Volkenbond cn Vrede door het ini
tiatief te nemen tot deze herdenking in breeden
kring de aandacht op deze uil gave vestigt en
haar als een feit van 'beteekenis in het helder
ste licht stelt.
Met uilzondering van den Bijbel en op een
afstand daarna Bunyan's Christenreize* be
hoort „Het Recht van Oortog en Vrede" van
Hugo de Groot inderdaad tot de zeer weinige
boeken, die van den aanvang af telkens worden
herdrukt en vertaald.
Spr. releveerde hoe Gtoüus de gedachte be
streed alsof de souverciniteit beteekenen zou,
dat de eene staat naar willekeur met den an
deren handelen mocht. Wel had Grotius zijn
voorloopers, maar zoo opzettelijk stelselmatig
en nadrukkelijk als de practischc toepassing
van zijn ideeën in „Het Recht voor Oorlog
en Vrede" werd uitgewerkt was het nog niet
geschied. Ook zonder eenigszins gering te
achten, wat sedert op volkenrechtelijk gebied
is gedaan, moet het worden uitgesproken, dat
er beschaming wordt gevoeld bij de gedachte,
dat het reeds 300 jaar geleden is, dot Grotius
zijn bock schreef. Oc-k thans wordt naar dat
zelfde 'boek gegrepen om de groote gedachte,
die als een lichtend spoor de donkerheid van
de gewcldsocfening verbreekt.
Wat tt»ij betreft zoo ging mr. Schokking
voort ik zie de herdenking ven De Groot
bij voorkeur in dit licht.
Moge het blijken, dat gemeenschappelijk met
alle kracht naar de verwezenlijking van de
door Grotius voor het eerst in klaren vorm uit
gesproken gedachte worde gezocht.
In de toepassing van de idealen van Hugo
de Groot is de r.atuur r.og maar al te vaak
sterker dan de leer; bij een volk niet minder
dan bij den enkelen moiiVch. Zelfs is 't zoo, dat
de Volkenbond, waarbij zijn gedachten tot uit
drukking zijn gekomen, de Volkenbond, die
wel kunstig in elkaar is gezet, maar een pa
pieren huis zal blijken, als niet do gevoelens
van verbroedering der volken meer en meer
baan zullen breken, als zij zich onderling niet
willen onderwerpen aan de heerschappij van
het recht. Spr. eindigde zijn betoog met er op
te wijzen, dot we hier samen zijn in het kerk
koor, waar da Vader des Vaderlands met zijn
roemrijk geslacht begraven ligt en waar ook
Grotius zijn laatste rustplaats heeft gevonden.
Op deze gewijde plaats klinkt een roepstem
langs de zuilen cp, om het recht en den vrede
lief te hebben, zooals die beide in God den
■Almachtige hun oorsprong en einde hebben.
Moge deze roepstem ender de volken weerklank
vinden. Daartoe iets ook door deze herdenking
te hebebn bijgedragen zal voor de vereeniging
V. en V. zeker de beste voldoening zijn, daar
het tevens de beste hulde is, die aan do nage
dachtenis van Grot'us kan worden gebracht.
Aanvullende bizonderheden.
Men méldt ons nader uit Delft
Des morgens legde Mr. v. d. Mandere, se
cretaris van het Nationaal Comité tot Herden
king van de Verschijning van Grctius Hoofd
werk, een prachtigen krans van rose rozen en
beweging.
Spr. besloot zijn rede met de volgende woor
den
Niet slechts spreekt thans zijn stein tot ons;
beeld van Hugo de Groot op de markt.
Zijn korte rede, waarin hij memoreerde, dat
het Nationaal Comité Hugo dc Groot op 10
April hnd herdacht als grooten vredestichter
wij kunnen nu ons ook tot hem richten en zeg- i cn nu den zoon van Delft wil eeren, werd be-
gen: „Uwe victorie is komende", en wij volge- i
lingen van Uwe leeringen, geinspireerd door
Uwe gedachten, beloven U te zullen volharden
in den goeden strijd voor het wezenlijke Jus
Gentium, het recht van en voor alle volkeren der
aarde!
Rede van den Grlckschen gezant.
De heer Kapsambelis, gezant van Grieken
land, heeft bij de Grotius-herdenking een rede
in dc Fransche taal gehouden, als vertegen
woordiger van de Grieksche vereeniging voor
den Volkenbond te Athene.
Deze huldigt Grotius, de man van groot ver
stand, gepaard aan veelzijdige kennis, uitne
mend rechtsgeleerde en Nederlandsch geschied
schrijver, stichter van het internationaal recht,
dergelijke, zoo niet de meerdere, van alle groote
geesten van zijn tijd, fijn diplomaat, dichter vol
inspiratie, diep analyticus van de Grieksche
klassieke beschaving, die de hoogere taalweten
schap verrijkt met critische uitgaven van ver
scheidene Grieksche schrijvers en met name van
Theocritus, Euripides en Ueander. Om deze tal
rijke redenen zou Griekenland, welks acropolis
de heilige haard is geweest, van waaruit het
licht der beschaving is uitgestraald, dat dc
wereld heeft verlicht, tc lcort gekomen zijn aan
zijn hoogsten plicht, indien zijn stem zich niet
had doen hooren bij deze plechtige herdenking.
Bovendien heeft Grotius. krachtig verdediger
van de individueele onafhankelijkheid cn vooral
van de vrijheid van geweten, krachtig verdedi
ger van deu wereldvrede, ons door zijn weten-
sch appel ij ken arbeid den weg gewezen, welke
wij moesten, gaan en waarheen wij na lang te
hebben gewacht, ons met groote schreden be
geven, getuige de Volkenbond en dit Vredes
paleis, opgericht in dit Nederlnndsche Centrum,
antwoord door burgemeester Mr. van Baren,
die namens het Gemeentebestuur dankte vooi
de hulde, aan een grooten Delftenaar gebracht.
Op zwnrt~wit lint staat „aan Delft's grooten
zoen".
Met prachtig weder trad om half drie H. M.
dc Koningin-Moeder met gevolg, door den
zuidelijken ingang het gerestaureerde Koor van
de Nieuwe Kerk binnen, om vervolgens onder
het orgelspel plaats te nemen in de nabijheid
van het Praalgraf vr.rv Prins Willem I. Aan
wezig waren o.m. dc vertegenwoordiger var*
H. M. dc Koningin, Graaf van Lynden van
Snndenburg, de Ministers van Buitenlandd
Zaken, Justitie cn Arbeid, de leden van dert
Raad van State, Jhr. Mr. W. H. de Savomin
Lohman, President van den Hoogcn Road, Mr.
Nypcls, vice-president; de advocotcn-gcneroal
Mr. Tak cn Mr. Ledeboer; Mr. B. C. J. Loder,
oud-president van het Hof van den Volken
bond; Jhr. Dr. J. Loudon, gezant te Parijs, mei
verlof hier te lande vertoevend; do gezanten
van Frankrijk, Italië, Spanje, Vereenigde Sta
ten, Zweden; Rectoren van de Universiteiten
van Leiden, Amsterdam, Utrecht, Rotterdam;
Rector-Magnificus van de Technische Hooge-
school tc Delft; de burgemeester van Delft,
Rotterdam, Den Haag en Leiden; verschillende
leden van Eerste cn Tweede Kamer; verte
genwoordigers van de Nederl. Juristenvereeni-
ging; Prof. Dr. F. A. F. C. Went, voorzitter
Kon. Academie van Wetenschappen; verder
leden van den Delftschen Gemeenteraad; Mr.
N. G. Bouricius, archivaris van Delft; diverse
personen uit familiën, fcehoorende tot dc af
stammelingen van Hugo de Groot o.a. de hee
ren Van Berestcijn, Baron Groeninx van Zoe-
I len, Dr. Vaillant, Generaal Graswinckel, Baron
van Boetselaar; bestuursleden van de Vereeni-
ging „Voor Volkenbond en Vrede"; afgevaor-
vrcUwenbeweging; Generaal Snijders, oud-le
ger commandant; Mr. N. van Hasselt, onder-
dir. van het Intern. Intermediair Instituut; Cap
tain L. H. Green van de Engelsche League of
Nations Union; G. Kamp Samberis, namens da
Grieksche Volkenbondsvereeniging; Mr. Brcre-
ton Barry, van dc Iersche League of Nations
Society; W. S. M. Knight, de auteur van het
pas verschenen boek over Grotius; Prof. van
Ovcrbeeke uit Gent, namens -de Union der
Volkenbondvereenigingen te Brussel; Mevr.
DoormanKielstra van den Intern. Vrouwen-
road; Prof. Dr. J. W. Pont, namens den We
reldbond der Kerken; Mod. Gobot, namens de
Internationale Vrouwen'vereeniging von Vrede
en Vrijheid. Genève; en twte vertegenwoor
digers van de Poolsche juristen. Sir Eric Drum
mond had met groot leedwezen medegedeeld
dat de Volkenbond do Grotiusherdenking dit
maal niet kon bijwonen, met het oog op de
o.s. Volkenbondsraadsvcrgadering en de As-
emblée. Hij heeft evenwel ter kennis gebracht,
dot de Volkenbond steeds gaarne zal getuigen
hoezeer dc Bond zich bewust is van het voor
bereidend werk, door Grotius verricht voor
heerschappij van recht en harmonie tusschen
de volkeren.
Een indruk en nabeschouwing
der plechtigheid.
De N. R. Ct. zegt in een nabeschouwing
over de plechtigheidDe welhaast duizend
genoodigden, uit verschillende kringen onzer
bevolking en een menigte vertegenwoordigers
uit andere landen, hebben gedurende circa
twee en een half uur de voorlezing der vier
redevoeringen aangehoord, of, juister, veelal
trèchten aan te hooren, omdat de plaatsing
van het geïmproviseerde spreekgestoelte al
aanstonds de stem van prof. Treub vrijwel
volkomen onverstaanbaar maakte onder het
zóó hooge tongewelf. Het „herdenkingswoord"
van minister Schokking ging aanvankelijk in
deze opgaande ruimte ook teloor, moor lang
zaam aan vermochten de hoorders meerdere
zinnen op te vangen. Hierna waren ongeveer
vijf kwartieren, meestal vergeefs, ingesponnen
luisteren verstreken. De gezant van Grieken
land, de heer Kampsambelis, hield vervolgens
een korte toespraak in het Fransch, waarvan
door ds snelle voofdracht, eveneens veel ver
loren ging.
Maar toen schreed dc tooneelspeelster me
vrouw Alida Tartaud-Klein naar den katheder
en boog eerbiedig voor de Koningin-Moeder,
wier beminnelijk aandachtige tegenwoordig
heid, in zworen rouw, met de weduwenkap op
het witte haar en vóór zich neergelegd den tuil
donkerroode rozen, haar geboden door Huig
de Groot's jongste nazaat, een lief blond klein
meisje, dochtertje van mevrouw De Jonge—
Comets de Groot, een bijzondere wijding aan
de plechtigheid verleende.
Mevrouw Tartaud, hoog opgericht staande
in het kleine spreekgestoelte, stijlvol gekleed
in een lang gewaad van zwarte Liberty zijde
met Turksch groen afgezet, zegde van Gro
tius* tijdgenoot P. C. Hooft de Rey van Jon;
f rouwen uit Balto, en „Aon mijnheer Huygh te
Groot.". Haar schoon dramatische voordracht
vervulde ontroerd de koorgewelven haar zin
rijke z-eggingskracht deed dc stoer gebeeld
houwde verzen leven in waarlijken eerbied bij
dc gespannen luisterende menschenrijen, die
tot op den versten afstand iedere beweging
van haar sonore stem volgden. Dit was het
mensclvelijk geluid dit was, de dichter, die
in éénen zin 't alles saamvat, wat eindeloos
veel woorden niet tot uiting brengen.
„O groote Zon, wot sal ick van U maecken?
Een adem God's, die uit den hemel lnecken
Comt in hort heel keurigh toegericht?
Oft een vernuft in top van 's Hemels daecken
Verheldert om op Aerd te comcn blaeckcn
Daer 'tland cn liën met leer en leven strekt'
Deze kernige lofspraak vooral, gehouden met
het gelaat gericht naar het graf van hem op
wien
„Heel Hollandt ooght als
Zeeman op een baecken
In starloos weer
werd het zuivere symbool dezer gonsche her
denking.
En daarna gaf mr. H. C. Dresselhuys, in een
klaar uitgsspioken rede het bondig begrip van
Grotius voor onzen na-oorlogschen lijd vol on
vree en hunkeren naar duurzamen vrede,
toespraak, die, hoeveel en in hoevele talen
ook dit jaar reeds geschreven is en gesproken
over Huygh de Groot, de aanwezigen blijkbaar
opnieuw bleek te boeien.
Orgelspel en welluidende zang van het Deut
sche Toonkunst-koor hadden stemmig de her
denking opgeluisterd. En honderden jonge
oude Delftenaren stelden zich inmiddels daar
buiten aan de kerk'epoort tevreden door al
dien tijd te wachten, om de Koningin-Moeder
bij haar vertrek hartelijk toe te juichen. In
't klooster van St. Anna, daar tegenover, wa
ren de vensters op alle verdiepingen vol van
de wit omhuifde gezichtjes der verwonderde
nonnetjes. Zij zagen, na het heenrijden van de
Vorstin, drommen heeren en dames in „wan
delkostuum", enkele generaalsuniformen, een
lange, lange file automobielen, en waren zich
mogelijk niet eens bewust, dat het schier allen
de voornaamste autoriteiten van 's lands over
heid, vele gezanten en afgezanten uit den
vreemde en almee de aanzienlijksten onder
onze geleerden waren, die daar nu, aangenaam
verlucht in het zonnige buitenweer, voortwan-
dolden langs d-e schilderachtige grachtjes, on
der de al bruinende olmen en over de boog-
brugjes heen, naar de Doelen, waar het ge
meentebestuur van Delft, drie eeuwen nadat
Huygh's vader zelf burgemeester was deze
stad, een thee aanbood aan al deze bedevaart
gangers naar het graf non zijn steeds nog we
reldvermaarden zoon, het Delftéche orakel. En
in d'a schaduw van den mooien boomentuin
zetten zij zich neer en deden er eer aan de
gastvrijheid van Delft's vroedschap.
Dit is in den loop der laatste dagen het geval
geweest met brieven cn telegrammen, die wer
den ontvangen van de te Genève gevestigde
ertegenwoordigers der Chineesdie vereeniging
voor den Volkenbond, van de Association Fran-
caise pour la Société de Nations, van de Völ-
kerbünd Liga's in Oostenrijk en in Duitschland,
van het Groupemcnt Universitaire Francais
pour la Sociétc des Nations, van de Hongaar-
sche vereeniging voor den Volkenbond, van de
Italiaansche Vereeniging voor den Volkenbond,
te Rome gevestigd, van den secretaris-generaal
van de Interparlementaire Unie, van de Pool
sche vereeniging voor Internationaal Recht en
van de Juridische Vereeniging te Warschau,
van de Juridische vereeniging te Livore (Lem-
berg) zullen twee vertegenwoordigers Dr. Bre-
ziuski en Dr. Pevigag bij de plechtigheid aan
wezig zijn.
Sir Eric Drummond, secretaris-generaal van
den Volkenbond, die verhinderd is aanwezig te
zijn of zich te doen vertegenwoordigen, heeft
aan het Comité zijn hartelijke gelukwenschen
toegezonden.
Ook de Spaanschc gezant heeft gistermid
dag een krans gelegd op het graf von Hugo
de Groot in d'e Nieuwe Kerk te Delft.
Buitenlandsche
betuiging.
sympathie
De Vereeniging voor Volkenbond en Vrede
mocht van een groot aantal buitenlandsche ver-
eenigingen, die niet in staat cijn zich bij de
plechtigheid te doen vertegenwoordigen, bewij
zen van s,mpathie cn gelukwenschen ontvangei.
PERMANENT HOF VAN INTERNATIONALE
JUSTITIE.
Een nieuw Diritsch-Poolsch gc-
,-r schil aan het Hof voorgelegd.
Da zaakgelastigde var. Duitschland te 's Gra-
venhage heeft den, 25en Augustus ter griffie
van 'het Permanente Hof van Internationale jus
titie gedeponeerd een inleidend beroep, hou
dende rechtsvordering tegen Polen, in een zaak
betreffende zekere Duitsche belangen in
Poolsch Opper-Silezië.
Het betreft den eigendom van twee nieuwe
domeinen, waaromtrent de Poolsche regeering
haar bedoeling te kennen heeft gegc--n, deze
te onteigenen; deze domeinen worden toege
voegd aan de lijst van landelijke eigendommen,
bedoeld in het beroep van 15 Mei, waarop de
voorloopige beslissing van 25 - Augustus be
trekking heeft.
De Duitsche regeering voert aan, dat do
liquidaite van genoemde landelijke eigendom
men niet in overeenstemming zou zijn met de
conventie van Genève betreffende Opper-Si
lezië.
Ze stelt voorts voor dat deze zaak worde ge
voegd bij de rechtsvordering, 15 Mei door
Duitschland aanhangig gemaakt met betrekking
tot Duitsche belangen in Poolsch-Silezië.
CONSULAIRE DIENST.
Bij K. B. is de heer mr. C. M. Bötklingk er
kend en toegelaten als consul van Duitschland
te Arnhem, voor het gedeelte van de provincie
Gelderland ten noorden van den Rijn met uit
zondering van het ressort van het vice-consu-
laat te Zevenaar.
ONDERSCHEIDINGEN.
Bij K. B. is verlof verleend tot het aannemen
van de hieronder vermelde vreemde ordeteeke-
nen aan: mr. J. J. B. Bosch ridder van Ro
senthal, gezantschapssecretaris te Constantino-
pcl, het ridderkruis der Danebrogorde van
Denemarken;
mr. G. W. baron de Vos von Stecnwijk, ge
zantschapssecretaris te Parijs, het officierskruis
der Orde van Burgerlijke Verdiensten van Bul
garije;
J. W. Schutte, hulpprediker bij de Nedexl.
Hrrvormde Kerk te Antwerpen, het ridderkruis
der Orde van Leopold II van België.
DE POSTTARIEVEN.
Verlaging van port voor
buitenlandsche briefkaarten
van 12 V* op 10 cent
De directeur-generaal der posterijen en
telegrafie maakt bekend, dat het vooinerpen
bestaat om het port van de voc-r het buiten
land bestemde briefkaarten, ingaande 1 Oc-"
tober a.s., tof JO cent te verlagen.
Ii\ verband daarmede wordt in ovei weging
gegeven om niet meer briefkaarten van 12
cent in te slaan, dan noodig zijn voor het
verbruik tot den genoemden datumdaarna
is de waaide van de briefkaarten van T2Jd
cent gelijk aan die, voorzien van een zegel-
afdruk van 10 cerir.
OUD-MINISTER-PRESIDENT JHR. RUYS
DE BEERENBROUCK.
Voorzitter van het Int. Congres
tegen den Alcohol.
De Zwitsersche correspondent der Msb. seint
Onze vorige Minister-president Jhr. mr. Ch
J. M. Ruys de Beerenbrouck zal voorzitter
worden van het Internationale Congres tegen
den alcohol, dat a.s. Dinsdag te Ger 'C zo'
werden geopend.
LUIT.-GEN. VAN TUINEN.
Naar wij vernemen heeft de luitenant-gene
raal C. van Tuinen, commandant van de ves
ting Holland, het voornemen son de Koningin
eervol ontslag uit den militairen dienst te ren
zoeken met ingang van I Januari TQ26.
(N. Ct.)
POSTERIJEN EN TELEGRAFIE.
Een geweigerde overplaatsing.
De voorzitter van de afdeeling Rotterdam
von den Centralen Bond van Post-, Telegraaf-
en Telefoonpersoneel, werd in Februari 1.1. voor
straf overgeplaatst naar Leeuwarden, in ver
band met een telegram, door hem aan het
hoofdbestuur ven dien bond gezonden, waarin
hij zich een scherpen aanval veroorloofde op
een dienstorder, waarin aan het personeel ver
boden werd critiek te oefenen op het rapport»-
No! ting.
De gestrafte begaf zich niet naar de nieuwe
hem aangewezen standplaats, wat zijn ontslag
tengevolge had. Tegelijkertijd legde hij zijn
zoak voor aan de Commissie van Beroep. Deze
heeft de straf gewijzigd in een voorwaardelijk
entslag met een proeftijd van één jaar. De
overplaatsing naar Leeuwarden is veranderd in
een overplaatsing van den telegraafdienst naar
den postdienst te Rotterdam. Met deze wijzi
ging in ds straf -heeft de minister zich dezer
dagen vereenigd.
