(Permanent Waving
S MAISON VAN EIMEREN
szaz#:
Perst!
LJ Zij heeft iets geheel eigens.
II
S.H. MASSA, Havik 41, Te!. 292
HUMOR UIT HET BUITENLAND-
RECLAMES.
Prüs 13 rent* Is 1 55, elke tpcpT meer f 050
w <&at.
Haarkundigen
9 WIJERSSTRAAT14 - TEL, 205 I
Amersfoort t
II. i -.**o
W—&—
Onze Advocaat onderscheidt zich 'W'
"8^ door haar bijzonder fijnen smaak. "yJP
U kun* haar herkennen tnsschen 9
B» vele andere soorten.
y Wanneer U Uwen gasten onze LJ
Advocaat offreert, zullen zi| Uw ge-
iukkiqe keuze waardeeren.
IBZ^Z
BetS, houd dan toch op met
dat wrijven en boenen!
Het vele wrijven van het wasch»
goed is niet raadzaam cn onverstan»
dig: niets schaadt meer dan die
krachtige bewerking met waschbord
en boender! Zoowel de meest voor
aanstaande vakgeleerden, als Uw
eigen verstand zeggen U: De eisch
des tijds is
Zelfwerkend Waschmlddel.
Zonder omslachtigenhandarbeid. een»
voudig door koken wordt het wasch-
goed sneeuwwit, geurig cn frisch
Vraagt gratisbrochure „De Reiniging
der Wasch" b/d. Eeniqc Imp.: E. Ostcr
mannS. Co Amsterdam. Fabrikante>
Henkei Cie.. A G., Düsscldorf.
ONZE LANDGOEDEREN.
Dc Vanenburg.
Wij lezen in de N. R. Ct.
Wanneer men van het "station Putten den
straatweg volgt in de richting van 02 Zuider
zee, ligt c)aar het oude, boschrijke landgoed
,.dc Vanenburg", na den zoozéér geschonden
Essenburg een -van dc mooiste en bekendste
lar.dgoedeien van de gehcele stteek. Eenige ja
ren geleden is het door vererving overgegaan
in andere handen, niet ;ót voordeel van het 1
goed, want sinds dien zijn telkens grootere of
kleinere perceelcn van deze bezitting verkocht,
en is al heel wat hout gekapt. Ook nu zal, naar
wij vernemen, weer een stuk onder de hamer
komen, dat. afgescheiden van het groote goed,
dicht bij Putten ligt en Klein Zwitserland wordt
genoemd om het mooie heuvelachtige terrein
en het fraaie opgaande beukehout.
Moeten opnieuw beulshanden de schaars
overgebleven schoonheid ombrengen
WERKLOOZEN NAAR BELGIË.
Een nieuw arbeidsveld voor
onze \Verkloczcn.
Uit Eminen is Wocnsdaghrorgen onder ge
leide van den directeur de arbeidsbemiddeling
een groep van 20 werkloozen naar België ver
trokken. Van de arbeiders, die weige.dcn te
vertrekken, zijn 60 weer in de werk verschaf-
fing teruggenomen, een 70-tol nog niet.
Aangaaace den arbeid in België d?el£ de
heer Van Lier het volgende mee in liet tijd
schrift ven den Neder!. Werkloosheidsraoó
Grooie groepen grondarbeiders worden ge
vraagd voor spoorwegwerken te S")ckcrp bij
Arlon, te Ruette—Latcur bij VirlW Eveneens
kunnen bij dé uitvoering van gioote betonwer
ken te Latour betonarbeiders en ongcschooMc
arbeiders geplaatst worden".
De Ncderlandsche barakken tc Ruette—La-
tour kwamen gereed cn herbergen behalve en
kele Nederlandsche gezinnen ongeveer 60 h
70 Nederlandsche arbeiders. Hier worden nog
ongeveer 100 Nederlandsche arbeiders gc*
vroagd, die in deze barakken kunnen worden
gehuisvest. De barakken te Mantgem waren
einde September bijna gereed. Er kunnen ge
leidelijk 150 a 200 Nederlandsche arbeiders
als grondwerker, betonwerkers en ongeschoolde
geplaatst worden. Veel Nederlandsche arbei
ders kunnen werk vinden bij de uitvoering van
haven- en dokwerken nabij Antwerpen. Te
Sterpenick (Belgisch-Luxemburgsche grens)
werd begonnen met den aanleg van een ran
geerterrein.
DE MOORD OP DEN MAKELAAR BUSCH.
Dc negende dog van het proces.
De Vierde Kamer der rechtbank te Amster
dam is gister weer voortgegaan met de be
handeling van de zook tegen Marcelis Muyl-
wijk, in verband met den in 1915 op den
koopman Busch gepleegden moord.
De president mr. Eekhout, begint wederom
met het stellen van cenigc vragen tot be
klaagde.
Blijkens het proces-verbaal van den rechter
commissaris heeft Muylwijk op 29 Januari
1925 verklaard te willen to-egeven, dat hij wist,
dat Busch altijd veel geld bij zich had. Hij
vertoonde vaak al dat geld. „Blijft U thans bij
die verklaring vraagt de president.
Beklaagde„Ik heb van anderen gehoord.
dat Busch altijd veel geld bij zicK had. Zelf
heb ik het echter nooit gezien".
President „Ik w a U nog een paar punten
ond'er het oog bréngen".
„U hebt namriiik ontkend, hetgeen getuige
Lichtlc hier verklaard heeft, dat U grooten
invloed op Busch hebt gehad en dat U her
haaldelijk geld bij Busch geleend hebt.
Hoe zit dit nu
Beklaagde „Ik blijf er bij, dat ik nooit geld
bij Busch geleend heb".
President„Dus Busch kreeg geen ander
geld van U dan het geld van het accept
Beklaagde „Neen, absoluut niet".
President„Verschillende getuigen o. a.
Lichtlc en Sagers hebben dit toch verklaard?"
Beklaagde „Ik kan me daarvan niets herin
neren. Hoe Sagers dit weet, begrijp ik niet,
want Sagers heb ik in heel mijn leven slechts
eenmaal in dc garage ontmoet.
En wat Lichtlc betreft, de verklaringen van
dezen getuige zijn zeer onbetrouwbaar".
President „Ook getuige Swagerman heeft
meegedeeld, dat Busch U vaak geld geleend
heeft en dat hij zelfs, toen U hem weer eens
geld ter leen vroeg, antwoordde „Ik denk ct
niet aan, hem weer geld te gevenik krijg al
zooveel van hem".
Beklaagde„Dit is niet waar".
Na dit vraaggesprek stelt Muylwijk den
president dc vraag, of het mogelijk is „alsnog
den loodgieter Wennink te hooren, daar deze
getuige medcdeelingen kan doen, welke voor
nemens beklaagde had met betrekking tot het
plaatsen van een zinken bak in den kuil, waar
Busch later is begraven".
De subst. officier van justitie, mr. Reilingh,
deelt daarop mede, dat in de loodgieterszaak
van Wennink drie broers waren, waarvan de
eerste is overleden, cn de tweede ziekelijk is.
De derde broer is door de politie gehoord.
Deze heeft verklaard, zich niets omtrent een
zinken bak te herinneren. Waar deze man
hartlijder is, waarschuwt zijn geneesheer te
gen emoties, die voor hem bij verschijning
voor dc rechtbank kunnen ontstaan.
De verdediger zegt cr prijs op gesteld te
hebben den loodgieter Wennink hier gehoord
te krijgen, maar als de man ziek is, gaat dat
natuurlijk niet.
Misschien is hot echter mogelijk een soort
„enquête volétudinaire" te houden.
President„Dit gaat niet. Ik kan U eenigs-
zins tegemoet komen door den verbalisant,
rechercheur Kuiper te hooren".
Verdediger„Zoudt gij voor dat punt niet
een nadere instructie kunnen bevelen?"
Dc president laat daarop rechercheur Kui
per voor dc rechtbank verschijnen.
Rochetcheur Kuiper deelt dan mede, dat hij
den loodgieter Wennink één dezer dogen een
verhoor heeft afgenomen. Getuige heeft den
loodgieter gevraagd of hij iets' van den zin
ken bak wist Wennink heeft daarop meege
deeld inderdaad alle loodgieterswerkzaamhe
den voor Muylwijk te hebben verricht, maar
hij herinnerde zich niet een zinken bok ge
maakt te hebben. Zeker wist hij, dat nooit
over een zinken bak is gesproken en dat er
geen demonstratie met een zinken bak is ge
houden, zooals Muylwijk heeft verklaard. Be
klaagde houdt vol, dot Wennink wel over een
zinken bak gesproken heeft, 't Was dc bedoe
ling den bak in den put te plaatsen, teneinde
daardoor het stortwater van een douche te
laten wegloopen.
Dc Officier van Justitie heeft daarop den
beklaagde verschillende vragen met betrekking
tot Muylwijk's financicele verhouding met
Busch gesteld. De antwoorden van Muylwijk
Webben echter geen nieuwe gezichtspunten
geopend.
De zaak uitgesteld. Volledige
opheldering tc verkrijgen
Daarna heeft de subst. Officier van Justitie
Mr. Reilingh uitstel van behandeling der zaak
gevraagd. Hem zijn n.l. geruchten ter oore
gekomen, welke van buitengewoon belangvoor
dc-ze zaak kunnen zijn. De recherche is be
reids een onderzoek aangevangen naar de
juistheid van deze geruchten. Het zou kunnen
zijn, dat dit onderzoek gewichtige aanwijzin
gen in deze zaak zou kunnen opleveren, welke
van dien aard zijn, dat een volledig licht op
het gehcele delict zal komen tc vallen.
Dc Officier zegt vervolgens zich niet vol
doende verantwoord tc achten, om met die
wetenschap thans requisitoir te nemen.
Daarom vraagt hij de Rechtbank voorloopig
voor acht dagen de behandeling van de zaak
te willen uitstellen, opdat hij intusschen de
gelegenheid heeft zich ervan te kunnen verge
wissen, welke waarde aan de geruchten kan
worden gehecht.
Inmiddels zal de Rechtbank kunnen over
wegen of de in de stukken genoemde getuige
Van der Stap alsnog moet worden gehoord,
alsmede de loodgieter Wennink.
De verdediger Mr. Levy, acht het geheel in
het belang van beklaagde, als hij zich bij het
verzoek van den ambtenaar 'van het O. M.
aansluit.
De Rechtbank willigt daarop
het verzoek van den Officier in
en schorst de behandeling der
zaak tot Vrijdag 30 October a.s.
DE VERDUISTERING BIJ VAN GELDER
EN ZONEN.
Twee en een half jaar gevangenis
straf geëischd
De Haarlemschc rechtbank heeft behandeld
de zaak van den 36-jorigen kantoorbediende
E. D., beschuldigd van verduistering ten na
dcele van de Kon. Ned. Papierfabrieken Van
Gelder en Zonen te Velsen, waar hij reeds
meer don 20 jaor in dienst was en het volste
vertrouwen genoot. Hij was van jongste be
diende opgeklommen tot een vrij verantwoor
delijke betrekking en verdiende een goed sala
ris, waarvan hij behoorlijk kon leven.
Hec vorig jaar vreesde D. voor ontdekking,
en heeft toen rijn vacantia niet genomen, on
der het voorwendsel, dat hij (geen geld had om
uit te gaan. Hij kwam dit jaar met hetzelfde
argument, maar toen weed hem bevolen, va-
cantie te nemen. In dien tijd zijn'de boeken
gecontroleerd cn is het tekort in kas ontdekt-
Voor aangifte weid gedaan, werd B. nog in de j
gelegenheid -gesteld het tekort aan te zuive-j
ren, doch hij is daarin niet geslaagd. Dc dag- i
voarding legt hem ten laste, dat hij op ver-1
schillende tijdstippen in of omstreeks 1923,
'24 en '25 opzettelijk telkens bedragen tot een
totaal van f 21.900 zich heeft toegeëigend.
Beklaagde bekende het frit.
Eisch 2 jaar cn 6 maanden gevangenisstraf.
HET DRAMA IN DE SCHIESIRAAT J
TE ROTTERDAM.
De nagelaten betrekkingen van
Ambrosius.
1
Het raadslid Coremons heeft aan den voor
zitter van den gemeenteraad van Rotterdam ge- j
schreven
„Mag ik in de eerstvolgende openbare ver
gadering von u vernemen, welke financiecle
verplichting de gemeente op zich heelt ge
nomen in de bekende zaak Sc^hiesti aat
Zoo niet, wat denkt don het gemeentebestuur
te doen voor dc weduwe cn kinderen
DE MALVERSATIES BIJ DE
OBLIGATIE-MAATSCHAPPIJ
HET WITTE KRUIS".
Een gezamenlijke actie van obliga
tiehouders.
Gisteravond vond te Den Haag dc vergade
ring plaats van obligotiehouders van „Het Witte
Kruis", in welke het voeren van een gezamen
lijke actie werd besproken. Door het voorloo
pig comité werd mededeeling gedaan, dat de
Directie van het Witte Kruis bereid was de
rid der Vennootschap door een commissie j
te laten controleeren, waarvan het Witte Kruis
en de Obligatiehouders elk een lid zouden be
noemen, waaraan don nog een accountant zou
worden toegevoegd.
Als vertegenwoordiger voor dc obligotiehou
ders in deze commissie werd aangewezen mr.
Kasse Zegel, advocaat en procureur tc Den
Haag Op Donderdog den 29en October a.s. j
zal een nieuwe vergadering van dc obligatie-
houders plaats vinden.
Het veorloopig comité werd als definitief ge
kozen en bestaat thans uit de heeren Marijnis-
se, Vink, v. d. Kamp cn Noevers.
Een voorstel om de heeren Beffie en S'chaafs-
ma uit Amsterdam in het comité op te nemen
werd met nlgemeene stemmen verworpen.
MIJNONGELUK.
Tu^schen een kolcnsnijmachinc geraakt.
De Ooslenrijkscne houwer A. G., woonach
tig te Heerlerhcide, is gisteravond omstreeks
half 6 in de staatsmijn Emma tusschen een
kolensnijmachine gemakt. Hij werd r.aar het
hospitaal te Heerlen vervoerd, waar hij heden
is overleden. Hij laat een vrouw cn kind achter.
Nieuwe Uitgaven.
Waar dc wolven hun prooi
jagen, door James Olivier
Curwood.
Uitg. Nygh cn v. Ditmar'S
Uitg. M. Rotterdam.
Pierre Gaurdon en Dominique Beauvais
vestigden zich in de streek van het Boven-,
meer, wijd om hen heen dc Ganadeesche wil
dernis. En daar werkten zij met hun onuitput
telijke liefde voor de natuur en niets ontbrak
aan hun geluk, slechts een vurig verlangen
kende Pierre nog, het bezit eener dochter. Zijn
vrouw schonk hem die niet en toch kreeg h\j
cr een, toen hij met eigen levensgevaar een
nieisje redde, dat haar ouders bij een schip
breuk in het groote meer verloor. Langzaam
breidde dc kolonie zich uit en ook Peter
Mc Rae, wiens verblijf door dc politie werd
gezocht, vond er een onderkomen en bescher
ming.
Dat leven in de wildernis wordt d&or Cur-
wood prachtig weergegeven. Sober als het
doen en laten der kolonisten, het al doorweven
van hun groote liefde voor God, is ook dc ver
telling, waarvan een ongemeene bekoring uit
gaat. Met spanning volgen we dan ook hun
wel en wee en in ons ontwaakt een oneindige
sympathie voor deze soms ruwe en toch zoo
fijn voelende natuurmenschcn.
De Uiger van Mercato door
Hans Possendorf.
Uitg. A. W. Bruna en Zn's
Uitg. Mij. Utrecht.
Het Mercato, een der beruchtste wijken van
Napels, was een dankbaar terrein' voor dc eer-
tyds zoo machtige Camorra, waar de „mooie
en geëerde verecnigir.g", tal van aanhangers
vond. Een der meest gevreesde Camorristen
was Raffaelc Spadari, die den bijnaam van „dc
tijger van liet Mercato" verwierf. In ellende
groot geworden, v met voor zich de zorg voor
zijn zuster, die hij verafgoodde, had hij een
onbegrensde haat in zich voor de machtheb
bers en voelde hij zich al jong tot de Camorra
aangetrokken, waarvan hij spoedig een der
moedigste en meest gevreesde leden was. Tal
van misdaden nam hij op zich, ze echter niet
als zoodanig voelende. Maar immer bleef in
hem leven de groote liefde voor Carmela, zijn
zuster, voor wie hij een eerzaam leven ver
langde. En dan had hij nog één liefde. In zijn
leertijd., toen hij een taschje wilde stelen, was
hij gesnapt, maar op voorspraak van een klein
meisje vrijgelaten. Dat meisje Lucretia Col-
naghi, de dochter van den hoofdcommissaris,
bleef in zijn leven het voorwerp zijner groote
vereering. En toen liij Carmela bezorgd wist
en hij de opdracht had Lucretia ?s vader te doo-
den, verzaakte hij de Camorra om Lucretia.
Interessant in dit boek is de beschrijving
van de gevreesde Camorra en van het leven
dier misdadigers in wie toch zoo dikwijls een
beter sentiment leeft. Wel sterk komt dft naa*
voren in dc figuur van Raffacle, die tot een
bijzonder sympathieke persoonlijkheid is ge
worden, in weerwil van het ruwe bestaan, dat
hij als camorrist leidt. Zijn liefde voor Lucre
tia en voor Carmela is wondermooi geteekend
en schenkt het verhaal toch meer dan gewone
'bcteckcni*-
De Moeders door Ina Bou-
dicr Bakker.
Uitg. Em. Querido, Amster
dam.
Tea Lamers, de onderwijzeres van het dorp,
h niet tevreden met haai schooltaak alleen,
maar wil nader tot de kinderen komen, ze ver
eenigen in cén groot gezin. Hiertoe sticht ze
een clubhuis, waar de jongens en meisjes doen
mogen, wat hun krachten vinden te doen en
waar een zachte leiding wonderen met hen
bereikt. In dat clubhuis leeren de kinderen de
vreugd van het werk, leeren ze hun kracht en
hun onmacht kennen.
Maar daarin ligt tevens dc kiem van den
strijd der Moeders tegen liaar. Want al spoe
dig zijn dc kinderen liever in het clubhuis dan
thuis cn de Moeders die zich de aangewezen
beschermsters van haar kroost achten, kun-
nen dat toch inderdaad niet goed zettèn. Als
or dan ook een aanleiding is, hier een gevaar*
lijke mazelen-cpedemic, dan spant alles samen-
tegen haar die een illusie ziet verdwijnen, daar
den kinderen verboden wordt nog langer het
clubhuis te bezoeken, dat als haard der be
smetting wordt aangemerkt. Daarmee is haar
strijd in dat dorp gestreden. De cene, die in
dc rechters der Moeders wildé treden, zooala
de dokter het uitdrukte, heëffc vrr'-ren. En als
zij eenmaal getro'nwt is, zal zij zijn als de
anderen en een der felsten.
Dit fraaie deeltje uit de bekende „Luxe-
reeks" treft niet alleen als knappe vertelling
maar als eqh fijne gedachtemiiting, waarin een
hooggestemd gevoel trilt.
De Kunstclowns door Agnes
Maasvan der Moer.
Uitg. W. L. en J. Brusse's
Uitg. Mij. Rotterdam.
Dc schrijfster hekelt in briefvorm dat soort
kunstkenners, wier hoogste wijsheid vervloeit
in een zekere mystiekerigheid en verweekt-
heid; limonadegeesten die de prikkeling van
den echten wijn. niet in hun vergeestelijkte
hersenen kunnen voelen. En zij doet dat, door
ons in een gezelschap van die „hooge geesten"
tc brengen, waaronder ook twee gasten zijn,
die een dieper en zuiverder inzicht bezitten,
maar zonder het van elkaar te weten er zyn
gekomen om een studie te maken. Leukweg
vertelt zij ons de „diepzinnige" gesprekken,
maar niettemin zeer scherp, \vaardoor«de stum
perigheid dier kunstbazeiaars duidelijk naar
voren komt.
t Het meisje: Vreemd, dat cDgelen altijd als vrouwen
voorgesteld v.orden, vindt je niet?
Schilder: Ja, het bewijst dat kunstenaars niet veel ver
stand van vrouwen hebben.
Het meisje: Wel mogelijk, maar het bewijst in ieder
geval, dat ze een massa van mannen weten. (Passing Show)
Landlooper tot zijn maat: Zooas deze buurt toch achter-1
uit gaat. Ik herinner me nog best de tijd, dat d'r een aardig 1
café stiDg waar ze nou die belabberde bank hebben neergezet.
(London Opinion)
f" Ik begrijp niet boe jij, met je kleine inkomen, maar
iedcreD avond in de herberg kunt zitten, en dan heb je nog
wel een vrouw en zeven kinderen.
0, maar die laat ik tbuis. (Passing Show)
5*-.'
Boer: Blijft u hier nog lang schilderen, meneer?
Schilder: Nou, ik denk niet dat ik voor over een week",
klaar'ben.
Boer: Prachtig, meneer. Dan kan ik dat ding op een
(London Opinion)
-V"»
Meteorologisch scepticisme in de middeleeuwen.
Koning (een oorlog voorbereidend, tot boodschapper): Wel?
Boodschapper: Sire, gelyk gij me bevolen hebt, ben 'k tot de waarzeggers,
de sterrewicbelaars en de toovenaars gegaan, maar zij waren allen op reis.
Zoo ging ik tot den Voorzegger van het Weder en hij zeide mij. dat uwe
majesteit voorzeker de nederlaag zoudt lijden, indien gij thans ten oorlog trok.
Koning: Dat geeft den doorslag. Dat men den legeraanvoerder onmiddel
lijk de troepen late uitrusten. Wij willen onverwijld slag leveren. Gnat1
„(Punch)
Hij: Wel, zie je, nu ik vaD dat zomer* i
kamp terug ben, geloof ik dat, ik juist j
een man voor jou zou zyn.
Zij- En waarom daf?
Hy: Nou, ik heb daar leeren koken, l
.(Judge), J
