MUTSSPAARBANK
y
Permanent Waving
vzmzw
Amersfoort - Utrechtscheweg 1
I
izazi:
:^z^za
MAISON VAN EIMEREN
y
S.H. MASSA, Havik 41. Tel. 292
HUMOR UIT HET BUITENLAND-
RECLAMES.
l>riï«a 13 repels f 1 55 plkp rescl meer f 050
Te huur voor inleggers: Loketten in de brand- en
inbraakvrije kluis f 3.— per jaar en hooger.
Ook des avonds toegankelijk
l». It. t i.XOï
cs:
11
li
Onze Advocaat onderscheidt zich
door haar bijzonder fijnen smaak.
Zij heeft Iets geheel eigens.
U knnf haar herkennen tnsschen
vele andere soorten.
Wanneer U Uwen gasten onzo
Advocaat offreert, znllen zij Uw ge
lukkige kenzc waardceron.
I I
I I
II
11
Haarkundigeri
WIJERSSTRAAT14 - TEL, 205
Amersfoort
gowichtstoenamen het grootste is en voor dc
meisjes gTooter dan voor de jongens.
De exploitatierekening over 1924 sluit op
een bedrag van 202.052.53 met oen voor-
dcelig saldo van 2.796.08 Aan subsidies
werd ontvangen, van het ^jk 75.000, van
Provincies f 42.897.53 en van (gemeenten
43.202.31, dus totaal 161.099.84.
Dc verlies- en winst-i ekening over 1924
sluit op een bedTog van 5 107.08,4 met eeri
voordeclig saldo van 5.106.98J/j.
den tot een praatje, tot een overdenking, tot
een bespreking, en voor sweet-seventeen tot
een kusje.
Helaas f bij den modernen stedenbouw wor
den zij en wij genegeerd. Wij moeten altijd
geduld worden naast een weg. Wij zijn ge
doemd te zijntoehoorder, toeschouwer en
ons op te eten van jaloezie. Wc moeten hoo-
ren „toet-toet en rrr", en kunnen door het
verkeer geen wagen meer zien zonder te zuch
ten „ach zat ik er op of er in I" O ja, wc
kunnen ook nog in de krant komen als: dood
gereden, overreden, omgereden, aangereden,
platgereden, door een baanstuwer voortgere
den en door een eerster», hulpdienst naar het
ziekenhuis gereden.
Ik zal dankbaar zijn, als gij, beste vriend 1
mij helpt aan voetpaden, straatjes, stegen,
grachtjes en hoe ge ze wilt noemen, waar ik
met een oudje kan loopen, met een kind kan
spelen, met een vrind kan heuvelen, en vlug
en rustig van 't eene werk naor 't "andere kon
tippelen, zonder „toctoet" en motorengebrom
aan mijn zijde.
ONDERZOEK OP EIGEN 1NITIATIEP.
HUIZE „SCHEYBEECK" TE
BEVERWIJK.
De restauratie.
4. Is de minister bereid mede te deel«n,.
indien de beweringen, bedoeld in vraag op
goede gronden rusten, wat de oorzaak is of kan
zijn van de zooveel gunstiger voorwaarden
waaronder de Belgische poardeninvoer in
Duitschlond plaats kan vinden?
ONWETTIGE OVERWERKVERGUNNING
Vragen inzake de arbeidsuren
aan Grasso's Machinefabrieken
te den Bosch.
Het Tweede Kamerlid Drop heeft aan den
Minister van Arbeid, Handel en Nijverheid de
volgende vragen gericht.
Is het den Minister bekend, dat bij de naam-
Iooze vennootschapGrasso's Machinefabrie
ken, te 's Hertogenbosch, sedert ongeveer Sep
tember 1923 ongeveer 200 arbeiders per week
5 uur overwerk verrichten, alzoo een werk
week van 53 uut hadden, op grond vsn een
vergunning, die tot het verrichten van over
werk telkens voor een termijn van drie maan
den door de Arbeidsinspectie verleen<^is
Is het den Minister bekend, dat in Sep
tember 1925 overleg tusschen de directie van
genoemde machinefabriek, de vakorganisaties
van werknemers in de metaalindustrie en den
hoofdinspecteur van den arbeid in het 2de
district heeft geleid tot een beslissing van
genoemden hoofdinspecteur van den arbeid,
dat het verrichten van 3 overuren per week
(alzoo een werkweek van 51 uur per week)
werd toegestaan
Is het den Minister bekend, dat in afwijking
van de beslissing, in vraag 2 gememoreerd, de
directeur-generaal van den arbeid, zonder dat
de hoofdinspecteur van den arbeid daartoe ge
adviseerd heeft en de betrokken vakveieeni-
gingen zijn geraadpleegd, de naamloozo ven
nootschap Grasso's Machinefabrieken te
's-Hertogenboscb opnieuw vergunning heeft
verleend tot het doen verrichten van overwerk
gedurende 5 uren per week
Indien de Minister zou moeten mededeelen,
dat het in de voorgaande vragen gestelde hem
niet bekend is, zou de Minister don ter zake
zich de noodige inlichtingen willen verschaf
fen en tegenover den betrokken ambtenaar,
eventueel tegenover de ambtenoren, willen doen
blijken van de opvatting, dat vergunningen tot
overwerk slechts mogen worden verleend':
T. na gepleegd overleg met de betrokken
werknemers-organisatie
2. alleen in die gevallen, waarin bedrijfs-
drukte aanwezig is, die niet door de te-werk
stelling van meerdere arbeiders het hoofd ge
boden kan w-orden
^KINABU".
Het jaarverslag over 1924.
In het jaarverslag 1924 van de Centrale
Commissie voor uitzending van Nederlandsche
Kinderen NAar BUiten wordt geconstateerd,
dat de instelling'uitzending van zwakke
hinderen in gezinnen als systeem bloeit,
waartegenover staat dat het werk door het
wederom vermindeten der Rijkssubsidie met
10.000 ernstig wordt gehandicapt, zoodat,
hoewel de drang om kinderen naar buiten in
plattelandsgezinnen uit te zenden zeker niet
vermindert en hoewel plaats te over ter be
schikking staat, men steeds minder kinderen
kan uitzenden.
In 1924 wei'den 3580 kinderen naar gezin
nen gezonden en 386 naar het kinderkamp
Didam (aardige foto's, óók van dit kamp zijn
in dit verslag opgenomen) dus totaal 395G
kinderen. 29 kinderen bleven-ovei uit 1923. In
verpleegdagen uitgedrukt155239 gezinsver
pleging, 15927 kinderkamp Didam, 926 over
blijvers 1923dus in totaal 172092. Het ge
middeld aantal verpleegdagen pei kind was
43.
De reden tot uitzending was 2923 lichaams
ewalcte, 494 bloedarmoede, 452 scrophulose.
66 nervositas, 16 asthma, 4 zenuwachtigheid
en 31 enuresis, totaal 3966. Van dezen waren
2681 Hervormd, 673 R. K., 106 Gereformeerd
8 Israëlietisch, 81 LutheiSch, 29 Doopsgezind,
teiwijl bij 388 geen gezindte vermeld werd.
De ouderdom van de kinderen was bij 1508
8 en 9 jaar bij 1475 10 en 11 jaar, bij 895
T2 en 13 jaar en bij *88 14 en 15 jaar.
Bijna zonder uitzondering was het gewicht
toegenomen. De gemiddeMe gewichts- en
lengtetoename bedroegper kind 2 45 K.G.
1.02 c.M.; per meisje 2.68 K.G. 1.05
c.M.per jongen 2.03 K.G. 0.96 c.M.
Het blijkt, dat voor dc oudere kinderen do
Men schrijft uit Beverwijk aan de Msb.
Nadat de bekende buitenplaats „Schey-
beeck" to Beverwijk door de Gemeente van
den heer Dr. C. J. K. van Aalst was gekocht,
bleek het zeer moeilijk dit zóódanig te exploi-
teeren en zoo mogelijk ongerept te behouden,
dat van de gemeentekas geen al te groote
offers werden gevraagd.
Het was dan ook voor de gemeente werke
lijk een uitkomst en een goede oplossing van
dit vraagstuk, toen het buiten door Mevr. van
Hattum-Dekker, de. weduwe van den beken
den groot-industrieel, weid aangekocht. Het
landhuis werd gerestaureerd en is thans door
de nieuwe eigenaresse in gebruik genomen.
De restauratie geschiedde onder leiding van
Ir. H. T. Zwiers en weid uitgevoerd onder
toezicht van den bouwkundig ingenieur A.
Lodder. Veel van het interieur werd zooveel
mogelijk in den oovspronkelijken totestand te
ruggebracht, waarbij veel fraai sluc-werk be
houden bleef. Eveneens werd behouden een
keurige plafond-schildering van een 17de
eeuvschen meester. Dit laatste was bij ser
vituut voorgeschreven.
Ter gelegenheid van het feit, dat de eigena
resse zich op „Scheybeeck" vestigde, maakte
het gemeentebestuur, vertegenwoordigd door
den burgemeesteren den gemeente-secretaris
zijn opwachting en offreerde namens den raad
een bloemenhulde, vergezeld van een fraaie,
door den jongen teekenaar Laurent Bleeker
gecalligrafeerde oorkonde. Namens den iaad
zeide de burgemeester te vertrouwen, dat dé
bescheiden bloemengroct zou worden be
schouwd als een Wijk van waardeering, we
gens het feit, dat door de bezwarende voor
waarden, waaronder Mevr. van.' Hattum de
bezitting heeft willen aanvaarden, dc zeker
heid werd verkregen, dat dit stuk natuur
schoon voor hef nageslacht tot veira
toekomst zal worden 'bewaard.
Hulde werd aan de nieuwe eigenaresse ge
bracht voor de daad van piëteit en voor do
zorg, waardoor de restauratie van dit histo
risch monument, op een deskundige, als even
onbekrompen wijze is tot stand gebracht.
Verdere wenschen waren vervat in de 'ge
calligrafeerde verzen, ^elkc Joost van den
Vondel, in verband mét den eigenaar van dit
beroemde Landhuis heeft gezonden, nadat hij.
vervolgd] wegens zijn Palamedes, hier gast
vrijheid genoten had
Die in een liefelijcke streeckV
Bij 't ruischen van een kieTe becck
Zijn lanthvis sticht, en ackerwooning,
Wat is dat een gezegend Koning
Die nimmer vlamt op ijdlcn lof.
En zijne lusten met zijn' hof
Bepaelt, en indrinckt met zijn ooren
Den voglezang, die zich laat hooren,
Daer morgendau als pcrlcn, leit
Bij diuppels hier en daer gespreit,
Op roozebloden; versch ontloken
Wanneer zich opdoen duizend roken,
En duizent kleuren, voor het oogh.
Van bloemen, als een regenboogh
Als Iris bruiloftskleed geweven.
BABY-NIJLPAARD IN ARTIS.
Moeder en kind welvarend.
•Artis 'heeft een jonggeborene, n.l. een nijl-
paardje. Het Genootschap is nu, sinds 1860,
aan de derde generatie nijlpaarden toe. Toen
dr. Westcrmon nog directeur was dus vele
jaren geleden arriveerde in den dierentuin
het eerste nijlpaard. Dit bracht achtereenvol
gens veertien jongen ter wereld, waarvan men
er slechts twee kon groot brengen. De praktijk
heeft geleerd, dat men de nijlpaerd-babiés
zeer lang bij de moeder moet laten.
Ven 1903 tot 1920 werden door het wijfje,
dat in 1899 in Artis kwam, elf jongen ter
wereló gebracht, welke op twee na ölle in het
leven bleven.
•Al deze dieren zijn tegen een mooien prijs
verkocht. De moeder van dc jongste baby is
thans zeven jaar oud. Het mannetje is uit Oost-
Afrika afkomstig. Het leeft nu voor eenigen
tijd „gescheiden', om'dat hij ongemakkelijk en
jaloersch is in dezen tijd. (Tel.)
Een al te voortvarend nacht
waker.
De nachtwaker K., in de in aanbouw zijnde
kolonie „Het Heufke" te Brunssum bemerkte
een diefstal van hout, welke hij bij de politie
aangaf. De politie nam de zaak in onderzoek
doch ook K. stelde op eigen houtje een onder
zoek in. Der politie is het gelukt, den dader
op te sporen, doch K. had een verkeerde op
oog, toog naar diens kosthuis en vroeg
rekenschap. Daarbij wond hij zich meer en
meer op cn trok ten slotte een revolver, waar
mede hij zekeren van O. bedreigde. Hoe krijgs
haftig echter ook, toch moest hij het ofleggen
tegen van O.'s vrouw, die hem met revolver
en al tegen den grond sloeg. Van O. deed
evenwel van deze bedreiging bij de polilie aan
gifte.
Het bleek, dat K. niet gerechtigd was tot het
dragen van <^n revolver, waarom hij dan ook
voor deze zaak en wegens bedreiging, gericht
tegen het leven verbaliseerd werd.
EEN STOPNAALD IN DEN RUG.
Kleine oorzaken
Eenige dagen geleden had de vrouw van
een spoorwegmachinist, zekeren W. T.te
Roosendaal, het ongeluk, dat een stopnaald,
welke zij in haar schort gestoken had, haar
bij. het bukken door dc kleercn heen in den
buik drong. Toen zij zich weder oprichtte
drong de stopnaald steeds dieper in het
lichaam. De geneesheer, die haar behandelde,
kon echter de juiste plaats waar de naald zich
bevond* niet bepalen, daar de verschillende
foto-proeven met X-stralcn faalden. De vrouw
werd daarom naar het ziekenhuis te Breda
overgebracht, waar men beschikking heeft over
een sterker X-stralentoestcl. Uit de hier geno
men foto bleek, dat de naald was doorgedron
gen tot dc ruggewervels, zoodat operatief in
grijpen kon volgen en de naald uit het lichaam
kon worden verwijderd.
Nieuwe Uitgaven.
De tuin van verlangen, door
May Christie.
Uitg. A. W. Bruna en Zn.'s
Uitg.-Mij., Utrecht.
Camilla Westbrook is jong en knap en heeft
geld. Geen wonder dus, dat zij ook veel ver
eerders heeft. Toch schenkt zij haar liefde aan
geen uit haar kring, maar aan Elliot Glyn, ,.den
man uit Afrika", die zij bij een vriendin ont
moet. Glyn is een sympathiek persoon, die
slechts tijdelijk in Engeland is. Door herhoaid
misverstand raken zij telkens weer verwijderd
van elkaar, maar Camilla gaat naar Zirid-
Afriko, toevallig met dezelfde boot als Glyn en
door worden zij het met elkaar volkomen eens.
De teekening dezer hoofdfiguren is vaak tref
fend, alsook die van de minder sympathieke
persoonlijkheden als Reggie van Tuyl en Dolly
Mortimer. De onbaatzuchtige liefde van Elliot
komt mooi uit tegen het gewroet en gekuip van
Reggie, die op het geld van Camilla zijn liefde
heeft gezet cn die ten slotte een schurk blijkt.
Bram Bliek op kostschool,
door Drs. D. Polak.
Uitg. Valkhoff cn Co.,
Amersfoort.
Bram maakt het niet te best op de H. B. S.
en als hij voor de tweedo maal zitten b'ijft,
zendt zjjn vader hem naar het instituut van den
heer Breedman, een bekend paedogoog. Hier
vergeet Bram zijn streken niet, integendeel als
er wat uitgehaald moet worden, is Bram pre-
sent. Maar hij 'wordt tevens goed aan 't werk
gehouden, zoodot zijn rapporten steeds heter
worden en op den dog van den overgang kan
hij naar zijn ouders gaan met een rapport,
waarop geen enkel onvoldoend cijfer voorkomt
en maar één vijf.
Het is den schrijver niet volkomen gelukt céh
aardig jongensboek te geven, waarvan oudere
jongens zullen genieten. En uit poedagogisch
oogpunt valt er o. i. nog wel wat op ai te
dingen. Het verhaal mist te veel natuurlijkheid
en is vaak zoo gezocht, dat gezonde jongens
er zeker hun toon met in zullen terugvinden.
Toch valt-dit soort moppigheid vaak nog wol
in den smaak en we kunnen ons heel goed
voorstellen dat veel jongens het een lollig boek
zullen vinden. Waarmee echter volstrekt niet
gezegd is, dat het ook een goed boek is.
De nieuwe dag, door Eleonor
H. Porter.
Uitg. J. Philips Kruseman, den
Haag.
Robert Burton ontdekte op zijn veertienden
verjaardag de groote verschrikking, dot hij lang
zaam aan zijn gezichtsvermogen ging verliezen.
Voor zijn vader houdt hij dit vreeselijke ge
heim, want hij weet hoeveel deze van hem ver
wacht. Maar ten slotte moet hij het hem ver
tellen en dan wordt alles beproefd Robert nog
te genezen. Niets helpt echterl En ook later
als beroemde oogartsen hem opereoren is het
resultaat nihil. Eén is er, die helder den toe
stand doorziet, de trouwe, liefdevolle Suze, de
dienstbode, die van 't begin af aan in Robert
•zelfvertrouwen kweekt, dat hij nu toch niet
geheel van anderen behoeft afhankelijk te zijn.
En die goede Suze maakt het ook in orde met
Dorothy Parkman, op wie Robert verliefd is,
evenals zij op Robert. Hij vindt zijn levens
moed volkomen terug, de Nieuwe Dag b:eekt
voor hem aan, als hij zijn kennis in dienst stelt
om anderen te helpen.
Dit boek dankt zijn belangwekkendheid zeker
in de eerste plaats aan de prachtige wijze waar
op de ontmoediging en de herleving van Robert
Burton is verhaald. Maar daarnaast toch ook
niet minder aan die pracht-figuur, die SuTe,
die een opofferende liefde toont zoo gTOOt en
zoo mooi, dat we van haar in de eerste p.aats
houden. Ook de liefde van Robert cn Dorthv
is fijn geteekend.
Een boek vol innigheid, dat ons opvoert en
ons hort naar het vol-goede trekt.
Het oude huis, door Cecüie
Tormay.
Uitg. v. Holkema en W/vren-
dorf, Amsterdam.
Dit, door een bekend stadgenoot uit het
Hongaorsch bewerkte boek, geeft de geschie
denis van een eenvoudig timmerman, Chrisiof-
fel Ulwing, die zich omhoog heeft gewerkt en
een gToot bouwmeester is geworden. Man van
invloed en gezag had hij in Pest veel tot stand
gebracht, veel bouwwerken spraken van zijn
arbeid. Langzaam aan had hij zijn naam ge
vestigd. Zijn zoon trachtte nog den naam hoog
te houden, maar de kleinzoon sloopte het groote
werk van den grootvader. Niets bleef hem ten
slotte meer over, het reusachtig vermogen van
bouwmeester Ulwing stortte ineen en Christof-
fej, de kleinzoon, zocht den dood door ver
drinking. Voor zijn zuster Anna bleef het
groote verdriet over ten slotte ook het oude
huis, waarin drie geslachten hadden geleefd,
te zien sloopen. Slechts het verleden bleef haar
over.
Eenvoudig als het gegeven is het verhaal,
maar in die eenvoudigheid ligt juist ook een
groote aantrekkelijkheid. Daardoor toch sp.'eekt
het tragische in deze geschiedenis vaak te ster
ker.
De toegepaste kunsten in
Nederland.
Uitg. W. L. en J. Bmsse's
Uitg.-Mij., Rotterdam.
In deze belangwekkende reeks monogrofieën
over 'hedendoagsche sier- cn nijverheidskunst
^ijn wederom twee werkjes verschenen.
W. H. van Gispen geeft een uiteenzetting
over Het sieraad metaal inde bouw-
k u ns t. In beknopten vorm zet do Schr. uiteen,
dat de moderne industrie ook in dit opzicht
reeds veel producten heeft gebracht, v/eiken
men het begrip stijl niet ontzeggen mag, waarna
hij een beschrijving geeft van de verschillende
metaalbewerkingen. Keurige illustraties ver'ach
ten ook weer dit werkje.
De machinale textielkunst is van
de hand van Com. van der Sluys, die daarin
uiteenzet, dat het volstrekt niet opgaat, dat de
kunst in het handweven zit en dat de machine
naar behooren geleid zeer goed kunstwerk kan
leveren. Het komt er slechts op neer, dat de
mcnsch meester is van dc machine, hetgeen hij
met verschillende voorbeelden, aan de praktijk
ontleend, aantoont.
Tol van afbeeldingen geven staaltjes van
fraaie sierkunst op tcpijten, gordijnen e. d.
De doorzager: Heb je gehoord, dat een vriend van me
de vorige week z'n kaak ontwrichte met gapen?
De doorgezaagde: Waar praatten jullie toeD over?
(Humoris*
Tactlooze gastvrouw, fa»
haar nieuwe bont te lat<
Is Pukkie niet dwaas
die hoofdzakelijk om
i. kwam theedrinken:
met hem naar buiten:
zijn geweest, maakt.de gedachte aan een konijn hem al dol.!_
(Passing Show)~
De Jansens gaan ver huizen,
Verbuizen? En de menschen nier begonnen hen Juist
te leereo kennen?
r— Daarom gaan ze ook weg. (London Mall)
ONZE WEGEN.
Een verzoek van de platge
drukte Aagt.
InDe Gong schrijft „Je plat gedrukte Aagt'*
een ópen brief aan „My dear Johnnie Walker"
waarin ze jammert over de gevaren van den
weg en zegt
„In oude tijden en nu nog* zoolang er men
schen waren en zullen zijn, waren er cn zul
len er zijn, onafhankelijk van elkaarwegen
en voetpaden. Er zal altijd zijn een pad der
deugd, een smalle weg. Je hebt in de bergen
het voetpad, het loopt door de woestijn, het
kronkelt door het bosch, gaat dwars door de
weidenhet snijdt soms een hoek af of een
bocht van een beek; het heet wel een kerk-
pad en ook een toepad, wel eens een steeg,
een straatje, dc hang, de gesse, het poortje.
Och, beste Johnnie gij cn ik, we chérissee-
ren ze zeer, ze korten af, ze zijn kalm. ze noo-
ülersta vissoher: Waarom zoek Je een ander plakkle Keesft
Tweede risscber: Nou. fk kan het daar bij Piet niet
nltbouden. hij maakt me zenuwachtig. De kerel helt de bik!
en dat laat z'n dobber heen en weer gaaD of b\j telkensI
weer beet heit. (London Opinion).!
'j
'Oude Heer, die met een krak ergens op Is gaan zitten:
Goede hemel. Ik geloof dat ik..~
Medereizigster, tot haar zoontje: Nonw, Wullem. bèT* Je
nou niet gezeid det-je niet met die eiere mos apeole?
.(London Opinion)
Tante: En hoe vindt Je het boek da. ik Je met Je verjaag
dag gaf?
Neef: Weet niet, heb het nog niet bekeken.
Tante: Watl Waarom niet? 1
Neef: Omdat moeder zei dat ik ef niet aan mocht komend
ypor ik m'n handen gewasschen had, -iPunchJfj
