AMERSFOORTSCH DAGBLAD „de eemlander» TWEEDE BLAD. """binnenland. FEUILLETON. De Tijger van het Mercato. 24ste Jaargang No. 187 Maandag 8 Februari 1926 KONINKLIJKE BESLUITEN. Bi] Kon. besluit is benoemd tot burgemeester van Soest Mr. G. Dekcth y benoemd tot notaris binnen het arrondisse ment den Haag ter standplaats Alphen ge meente Alphen aan den Rijn Jhr. G. J. Stoop, candidaat-notaris te Alphen a. d. Rijn tijdelijk benoemd tot leeraar aan de R.H.B.S. te Gorinchem Dr. L. Brink te Groningen eervol ontslagen uit den militairen dienst de reserve Te luitenant Dr. J. Burger van het regi ment vesting-artillerie en dc reserve Te lui'.e- nant Jhr. S. Bandbcrg van het regiment grena diers benoemd tot reserve-officier van gezond heid 2e klasse A. M. 7pma, arts op verzoek eervol ontslagen de reservs-kaoi- '•ein A. van Willigen van het 7e reg. infante rie eervol ontslagen de reserve-kapitein J. H Makkink van het 7e reg. infanterie. HET ZILVEREN HUWELIJKSFEEST VAN HET KONINKLIJK ECHTPAAR Aankomst der Koningin-Moeder op Het Loo. H.M. de Koningin-Moeder kwam Zaterdag morgen per trein von 12.42 in haar salon-' wagen te Apeldoorn aan. In de koninklijke stationswachtkamer waren bij aankomst aanwezig de Koningin, Prins Hen drik en Prinses Juliana, die in die wachtkamer bleven vertoeven tot de Kon. salonwagen van den trein voor het tweede perron staande, was losgehaakt en voor het eerste perron was ge reden. Toen dit geschied was, trad het zilve ren Bruidspaar met dc Prinses maar den salon- wagen en had c-en wederzijdsche hartelijke be groeting- plaats, waurna dc gansche Kon. fa milie den wachtenden auto besteeg en ndat het paleis Het Leo reed. Jeugdige logeetjes op Het Loo. Met den trein van 5.TT arriveerden Zaterdag middag aan het Apeldoornsche station 15 jongedames, vriendinnen van de Prinses, die den afgeloopen zomer met haar in dc nabij heid van het Aardhuis hadden gekampeerd Prinses Juliana ontving vol blijdschap haat vriendinnen. Allen begaven zich, de Prinses met eenige van het gezelschop in een gepavoiseerde auto voorop, de overigen in met twee paarden bespannen rijtuigen, naar Het Loo. De feestviering te Apeldoorn. Aubade op het Loo. Men meldt ons uit Apeldoorn, d.d. 7 Febr.: Reeds Zaterdag wapperden vroolijk de vlag gen van alle openbare en van tal van particu liere gebouwen. Reeds gisteren was de bevol king in feeststemming en droegen velen het oranjestrikje op de borst, Doch vandaag, en al heel vroeg was de stad eerst recht in feestgewaad. Om half negen vin gen de feestelijkheden met de aubade aan. Drie muziekcorpsen stelden zich toen voor het hek van het poleis 't Loo op. Het waren „Soli Deo Gloria", dirigent J. Scholten, Het Harmonie orkest, dirigent J. Kwast, „Jeanne d'Arc", diri gent R. Gomes. Een groote menigte was daar samengekomen om de Koninklijke familie toe te zingen. Toen men zich had opgesteld, daalden H. M. de Koningin, de Prins en Prinses Juliana, met het gevolg, de trappen van het bordes af en begaven zij zich over het court tot aan het hek voor het paleis. Daarna zong de menigte het Koninklijk Echtpaar nationale liederen toe, be geleid door de orkestmuziek. Na afloop juichte het volk de Koninklijke familie luide toe. Hierna werden de hoofdbe stuursleden der Oranje-Vereeniging en de diri genten der muziekcorpsen aan H. M. de Ko ningin voorgesteld. De Koningin dankte hen hartelijk voor de betoonde hulde. No een driewerf hoera bewoog het publiek zich in de richting van de Ned. Hervormde kerk aan de Loolaan, welke spoedig geheel gevuld was. Precies om TO uur arriveerde H. M. de Ko ningin-Moeder in een gesloten auto, gevolgd door een open rijtuig met 2 paarden bespannen, waarin de Koningin, de Prins en de Prinses ge zeten waren. Daarachter kwamen de rijtuigen met gevolg. De dienst in de kerk werd geleid door Apel- doorn's oudsten predikant ds. C. Hattink. Toen de Koninklijke familie het kerkgebouw binnentrad, verhieven de meer dan drieduizend aanwezigen zich allen van hunne zitplaatsen en zong men „Wilt heden nu treden voor God den Heere." Toen de Koninklijke familie het kerkgebouw verliet, werd zij door de in dichte drommen ge schaarde menigte van harte en luide toege juicht. In de R.-K. kerk werd na afloop van den dienst plechtig de 4-stemmige Hoogmis van Kuiper gecelebreerd door kapelaan Th. Horst huis» De herdenking tc Leiden Zaterdag heeft ter gelegenheid van het zil veren huwelijksfeest van het Koninklijk Ech:- paav een herdenkingsavond plaats gehad in de Stadsgehoorzaal tc Leiden. Onder dc aanwezigen werden opgemerkt Z.Exc.den Minister van Justitie mr J. Schok king, de garnizoenscommandant Jhr. W. RöeM, van het Provinciaal Bestuur Jhr, von Weijler, van het gemeentebestuur van Leiden de heeren J. B. Meynen, J. F. Sanders en Aug. L. Reimeringer, laatstgenoemde tevens als voorzitter van het Oranje Comité te Leiden, en de gemeentsecrelaris mr dr. C. E. var. Strijen. De voorzitter van het Oranje Comité, de heer Aug. Reimeringer sprak een kort openingswoord, waarin hij o.m. mededeelde, dat de burgemeester van Leiden, Jhr. mr. dr N. C. dc Gijselaar. hoewel wegens treurige fa- milieomstandigheiden geen feestelijke bijeen» komsten bijwonend, vooi deze extra gelegen heid een uitzondering gemaakt zou hebben en thans tegenwoordig ware geweest, indien hi] door uitstedigheid voor dringende aangelegen heden hierin niet verhinderd was geworden. Bizonder groot genoegen deed het spr., dat mevrouw De GijselaarViruly tegenwoordig was. Vervólgens deelde spr. mede, dat namens het Oranje Comité te Leiden een telegram van gclukwtmsch is gezonden aan het vorstelijk bruispaar. Rede van prof. Blok Prof. dr. P. J. Blok sprak een rede uit, waarin hij o.a. wees op het eigenaardige ka rakter van vorstenhu wel ijken in het algemeen Daarbij wordt in de eerste plaats (tenminste gewoonlijk, al gaat het in onzen tijd veronde ren) gelet °p staatkundige of dynastieke be langen der betrokken landen en personen, in den regel niet od eigen keuze, wat soms tot ongelukkige verbintenissen leidt. ITiei te lande is daarover gelukkig niet ie klagen. Het Huis van Oranje heeft voortreffelijke echtgenootcn aan te wijzen, als Charlotte de Bourbon en Louise do Coligny bij Willem I, als Amalia van Solms bij Fmderik Hendrik, als Mecia vnn Engeland bij Willem III als Maaike Meu bij Johan Willem Ftjso. els de beide Wilhelmino's van Willem V en koning Willem I, als Anna Pauwlona bij Koning Willem II als laat ste voorbeeld koningin Emma bij Willem 111, wiens levensavond zij heeft kunnen verhel deren. Al deze prinsessen hebben, wat ook vorsten noodig hebben, haren echifcgcnootcn een rustig huiselijk leven weten te verzekeren, waarin zij zich konden terugtrekken uit. hun dageh'jkscb leven ,,op een presenteerblad", met hun waar digheid als noodzakelijk verbonden. Onze Oranjevorsten, bijna zerdsr uitzonde ring. hebben zoo een echt-Hollandsch huiselijk leven gekend. De bewaarde brieven uit ouden tijd zijn er om het te bewijzen. Dat is °ok het geval met de vorstelijke br uid en den bruidegom van heden. Talrijk zijn de getuigenissen van hen die leven in de omgeving van het hof, van den algemeenen indruk bij vei schijning in het openbaar, van foto's en films van allerlei aard. „Op den dag van heden", zoo ging spr vooi t, „brengen wij ook in dat opzicht onze gezamenlijke hartelijke gelukwenschen." Spr. eindigde met een hcera op de konink lijke familie, waarin onze prinses, de hoop van Nederland, zoo gelukkig opgroeit. (Langdurig applaus). Toespraak van prof. van Nes. Als tweede feestredenaar fungeerde prof. dr. H. M. van Nes die zijn rede aanving met het schetsen van het godsdienstig leven van de vorstin. Dit is bij haar geen vernis, geen opleg, maar fundament van haar bestaan. Ko ningin Wlihdmina heeft zich haar belijdenis nimmer geschaamd, veeleer getoond er een eere in te stellen Koningin Emma moet hier met giooten eerbied en groote dankbaarheid worden genoemd voor de opvoeding en hot voorbeeld, dat zij hoar dochter gaf. De trits, „God, Nederland en Oranje" is neg geenszins een afgesleten cliché. Het blijkt ook in deze dagen, hoe volk en vorstenhuis innig met elkaar verbonden zijn en dat dc Koningin, die de regeering aanvaardde op God vertrou wende en met de bede, dot hlij hner stoTkc. die woorden evenmin als een cliché gebruikt, dcch meende wat zij zeide. Spr. besloot met te zeggen: „Dc Christelijke toon bij deze herdenking is geen vreemde toon. die komt mede klinken, moge hij opklinken uit het leven van een Vorstenpaar, waarover wij God s zegen van harte afbidden." Ook op deze rede volgde een warm applaus Het verdere gedeelte van den avond was ge wijd aan muziek, zang en tooneel. Het huideadres van den Indischon Volksraad. Dc deputatie, die omstreeks 17 Februari het hulde-adres van den Indischen Volksraad non de Koningin zal aanbieden, bestaat uit dr. J. C. Koningsbergen, oud-voorzitter van den Volks raad; mr. A. A. Galestin, oud-lid van den Volksraad en afgevaardigde van dit college bij de Interparlementaire Unie, en mr. R. A. A. Fruin, lid van den Volksraad met verlof. Huldctelegrammen der Nat. Lan'J- stormcommissic. De Nationale Landstormcommissie zond he den de volgende huldetelegrammcn aan het Vorstelijk Echtpaar en H. M. dc Koningin- Moeder. H.M. Koningin Wilhelmina en Z.K.ll. Hendrik, Prins der Nederlanden. Het Loo. Op dezen voor Uw Vorstelijk gezin zoo heugelijken en gedenkwanrdigen dag, bieden de Bijzondere Vrijwillige Landstorm en dc sa menwerkende Bijzondere Korpsen van den Vrij- willigen Londstorm, vertegenwoordigende zes tigduizend Uwer Majesteits getrouwe onder danen, Uwe Majesteit en Uwe Koninklijke Hoogheid hunne hartelijke gelukwenschen aan. Zij koesteren den innigen wensch, dat hel Godc behagen moge. Uwe Majesteit en Uwe Koninklijke Hoogheid nog vele jaren voor el kander en voor het Nederlandsche volk tc sparen. Hare Majesteit de Koningin-Moeder. Het Loo. Met Uwe Majesteit verheugen de Vrijwilli gers van den Bijzonderen Vrijwilligen Land storm en de aanverwante Bijzondere Korpsen zich over het geluk, dat op dezen blijden dag van het Zilveren Huwelijksfeest van H.M. de Koningin en van Z.K.H. Hendrik, Prins der Ne derlanden, aan ons Koninklijk Echtpaar en het Nederlandsche volk beschoren is. Ook wij deelen de vreugde, welke Uw Moe derhart thans ongetwijfeld vervult. Met de bede dat het Uwe Majesteit gege ven zij, nog lange jaren in ongebroken kracht den gelukkigen opbloei van het Oranjehuis te mogen gadeslaan, betuigen wij Uwe Majesteit onze groote verknochtheid. Het telegram van de Synode te Assen. Het telegram, dat heden (Zaterdagmorgen) aan H. M. de Koningin door de Generale Sy node te Assen is verzonden, luidt als volgt Aan H. M. de Koningin I De Gereformeerde Kerken in Nederland, te Assen in buitengewone Synode vergaderd, bieden Uwe Majesteit en Hoogs der zeiver Doorluchtigen Gemaal bij gelegenheid van hun zilveren huwelijksfeest hare eerbiedige hulde, onder ootmoedigen dank aan den God Uwer vaderen voor het voorrecht, aan het Kon. Huis daarin geschonken, en met de hartelijke bede, dat de Almachtige Zijnen onnvsbnren zegen tot in lengte van jaren bestendige en vermcerdere over het Koninklijk Huis. (w.g.) FERNHOUT, proe: Duitsche belangstelling. De Kaïn. Ztg. schrijft: „Koningin Wilhelmina der Nederlanden is op 7 Februari 1901 met hertog Hendrik van Mecklenburg in het huwelijk getreden. Zij zal morgen, toegcjubcld door haar landskinderen- dezen dag herdenken bij de viering van hea: zilveren bruiloft. Ook het Duitsche volk biedt zijn gelukwenschen aan cn gedenkt de zorgen, welke de Koningin tijdens den oorlog onzen Duitschen landslieden en na den oorlog vooral onzen kinderen deed geworden. Mogen wij ons in deze dogen de ons bewezen weldaden her inneren cn er wat ons betreft vöor zorgen, dat de Hollandsche Koningin de cerctitcl eenei vorstin der barmhartigheid verzekerd blijve." Het geschenk van dc officieren dc» Marine. Het ^schilderij door do officieren der Kon. Murine ter gelegenheid van het zilveren huwe lijksfeest van H. M. de Koningin cn Z. K. H. den Prins aan te bieden, is vervaardigd door den kunstschilder E. M. Eden te Amsterdam en stelt voor Hr. Ms. „Java" cn „Sumatra" met enkele jagers en onderzeebooten onder stoom in formatie en eenige vliegtuigen. Het zal vermoedelijk op 18 Februari dooi een deputatie van Marine-officieren onder lei ding van den commandant van de Marine tft Willemsoord, vice-odmiroal Fock, worden aan geboden. Een aanbod van de Johonnitcrordc. Namens het Convent der Commcndcrij Ne Ierland van de Johannitcr-Orde is een be drog van 500 non de Koningin er den Prins nongeboden ter gelegenheid van hun zilveren huwelijksfeest. Dit bedrag, door leden bijeengebracht met do bedoeling het Koninklijk Echtpaar een bloemenhulde non te bidden, is, overeenkomstig den, door H. M cn Z. K. H. uitgesproken wcnscli, bestemd tot leniging van den nood veroorzaakt dooi den watersnood, meer spe ciaal voor dc verpleging von zieken cn ge wonden. Een gift namens het personeel der Kon. Houtvesterijen. Namens de personen, verbonden aan de Fj- ninklijke Houtvesterijen is een bedrag van 230 ter beschikking von H.M. de Koningin cresteld, om overeenkomstig den wensch van H.M. en Z.K.H. in plaats van een bloemenhul de, te wórden besteed tot leniging van de ram pen, veroorzaakt .door den watersnood. Dit bedrag ,is door Hr. Ms. particulier secre taris overgemaakt aan dc Algemeene Wa tersnood-commissie te Amsterdam. EEN REDE VAN MR. MARCHANT TE LEMMER. Zijn hoofdbezwaren tegen een ministerie-Limburg. Vrijdagavond heeft mr. Marchant te Lem mer een rede gehouden over de crisis. Met betrekking tot de houding der Viijz.-dem. te genover de pogingen van den heer Limburg tot vorming van een kabinet, zeide hij, naai wij in ,de T c 1. lezen, o.a. het volgende Regeercn zonder verzekerd verband met de Volksvertegenwoordiging is alleen mogelijk door een zoogenaamd Koninklijk Ministerie, dat zoo noodig met uitspraken van de Volks vertegenwoordiging geen rekening houdt. Een kabinet, dat zich extra-parlementair noemt, doch niet wil of kan zijn een koninklijk kabinet, kan dat verbond niet missen. Het tast don in den blinde rond. Een kabinet-Limburg, hoe ook verder samengesteld, zal niet ols Koninklijk Kabinet kunnen regeeren. Het zal wel, in zijn hulpeloozcn toestond, het optreden van een Koninklijk Kabinet onvermijdelijk kunnen ma ken en aldus het parlementaire stelsel onder mijnen. Indien het kabinet-Colijn aanbleef, zou het in wezen zijn een parlementair kabinet, en in de partijen der rechterzijde zijn natuurlijken steun vinden. Het verschil lusschen het kabinet-Colijn vóói en na de crisis van II November zal dit zijn, dat de werkelijke verhouding tusschen en bin nen de partijen der rechterzijde, vóór de crisis bemanteld, er na voor ieder open ligt. Indien de coalitie voor herstel vatbaar is, zal zij zich hebben te herstellen onder het bewind van hoor eigen kabinet. Het ligt niet op den weg van de linkerzijde om hare medewerking te verleenen door hd aanvaarden van eenige verantwoordelijkheid, teneinde aan de coalitie vrijheid van beweging te geven tot herstel buiten hare verantwoor delijkheid en het verlangen van de coalitiepar tijen, dot de linkerzijde dit zou doen, is niet redelijk. Den tijd van rust, door het kabinet- Limburg aan de coalitiepartijen te geven, zullen zij niet gebruiken om de ramp van do aard beving voor tc bereiden, doch om de coalitie te herstellen. Er zijn derhalve tegen een kabinet-Limburg twee overwegende bezwaren To. het levert een ernstig gevaar op voor een Koninklijk Kabinet en schoadt dus het parlementaire stelsel 2o. het zol bijdragen tot bevestiging van de coalitie. Indien dc coalitiepartijen het oonblijvcn van het kobinct-Colijn onmogelijk wcnschen to moken, zou de aangewezen weg zijn het vormen van een kabinet, steunende op de zes parle mentaire partijen, dat zich ten doelt stelt uit sluitend den staatsdienst tc rcorganiscercn noor een plan, waarvoor het bereiken van overeen stemming geenszins is uitgesloten. VERZENDING VAN KOSTBAARHEDEN. Een weinig bekend postbcsluit. Er stoat een bepoling in het Internationaal Postbcsluit, waarbij wordt vastgesteld, dat hier tc lande uit het buitenland ontvangen nict-nnn- geteekende stukken, bij vermoeden dat zij geld. edele metalen of kostbaarheden bevotien, ambtshalve nnngeteekend worden cn belast met driemaal het voor aonteekening verschul digde recht, onverminderd het eventueel ver schuldigde port. Het geheven recht wordt aan belanghebben de terugbetaald, indien deze ten overstaan van den postambtenaar aantoont, dot het vermoe den. dat tot aonteekening leidde, onjuist was. Een te Antwerpen vertoevend landgenoot zond per expresse naar een familielid in Utrecht een brief, waarin een wnardeloozc pen ning uil den ouden tijd der kroningsfeesten. Deze brief werd ambtshalve tc Utrecht aon- geteekend én ccn extra-recht von 0.45 ge- he ven, op grond vnn het vermoeden, dat er een waardevolle munt in zot. Door een misverstand werd niet dadelijk aangetoond, dat dc inhoud vrijwel waardeloos was. Was dit direct ge schied, don hod terugbetaling plaats gevonden. Wij plaatsten dit zegt do T e 1. ter voor lichting van de velen, die ongetwijfeld niet met deze bepaling van het internationaal postbc sluit on de hoogte zijn. DE BESTEMMING VAN HET PALEIS OP DEN DAM. Het voorstel Mr. vnn den Bcrgh. In de toelichting bij het vermelde voorstel van dr. G. v. d. Bcrgh in zake het Poleis op den Dam stoot nog owr do bestemming, dat het gebouw eventueel zal kunnen blijven strek ken tot janrlijksch tijdelijk verblijf van het Hoofd van den Stoot. Dnnrnoost zol het in do allereerste ploats kunnen dienen ols het ma jestueuze oord, waar het gemeentobestuur zijn gasten ontvangt. Dat het hiervoor bij uitstek geschikt is, er is niemand, dte er aan twijfelt Vervolgens zullen enkele der zeer fraaie ver trokken als trouwkamers kunnen worden inge- ht. Andere zalen zullen als vergaderplaats voor gemeentelijke commissies dienst kunnen doen. Voorts zijllen zeer wel enkele gemeente diensten in het gebouw kunn«n worden onder gebracht. Dr. v. d. Bergh matigt zich geen oor deel oan over de vraagwelke Maar ten slotte en vóór alles zal het gebouw weer kunnen worden, zoo niet het huis der ge meente, don toch dot der gemeentenoren. Het zal, ols weleer, kunnen strolen in volle archi tectonische glorie. Dc Amstcrdamschc burger zal do burgerzaal weer binnengaan de vier schaar zol baar pracht weer ontplooien voor den Amsterdammer, die haar huis betreedt. Het Roodhuis op den Dam, dc schijndood© steenklomp van thans, zal in vollen luister her- lcvc.u BRANDVERZEKERING DOOR WONING- BOUWVEREENIG1NGEN. Een missivo von den minister van arbeid. De minister van arbeid heeft Gedep. Stoten erop gewezen, dat woningen met Rijkssteun gebouwd in den crisistijd, veelal tegen brand schade verzekerd zijn naar de werkelijke bouw kosten. Nu de bouwkosten gedaald zijn, moet deze verzekering echter te oog worden ge acht, waardoor de exploitatie met een te hoog bedrag aan premie wordt bezwaard. De minis ter verzoek daarom den gemeentebesturen d© woningbouwvereenigingen uit te noodigen d© verzekerde bedragen te doen verlogen. De (meeste tijd wordt verkwist met zoe ken naar dingen, die het vinden niet waard zijn. GRANSOM Een roman uit het donkerste Napels door HANS POSSENDORF. 62 Waren niet veel zijnerlandgenooten.cn juist zij, die tot den minsten stand behoord hadden, be- roemde kunstenaars geworden? Hem zou hot ook gelukken. Daarginds in Rio de Janeiro of in Montevideo of in Buenos Aires zou hij een gevieï'd zanger zijn, toegejuicht door de me nigte, aangebeden door de vrouwen, door nn- dere vrouwen dan de vrouwelijke aanhang der Camorra. De voornaamste dames zouden hem uit hun loges smachtende blikken toe werpen cn hem briefjes mét teedere, verleide lijke woorden thuis sturen. Maar hij zou ze uitlachen, met ze spelen, zooals met de Co- morrameisjes uit de Lavinajo, de visscheirs- dochters van Santa Lucia, de publieke vrou wen van de Porta Capuana. Maar op zekeren dag, darv zou z ij plot seling- voor hem staan, zij de langgezochte de innig geliefde Lucretia I Niet het lieftallige kind, niet het schuchtere jonge meisje, maar een mooi trotsche, gevierde, voorname da me. Maar hoe zou zij in Zirid-Amenka ko men Dat deed er niet toe. Misschien zou het ook irv_Eurppa gijn, in Londen, of^Parijs of Pe tereburg. Ergens in een voornaam gezel schap, waer hij, dc beroemde zanger tyas uit- genoodigd. Zij zou plotseling voor hem staan op een plaats waar hij het 't minste venvacht- te, evenals toen bij de bedevaart naar Monte Virgine. En nu zou hij eindelijk weten, wie ze was, hoe ze heette. En dan zou hij haar liefde trachten te winnen, voorzichtig en be hoedzaam, om haar niet af te schrikken, totdat zij zijn liefde zou beantwoorden. En a's hij haar dan voor hef eerst in zijn armen hield, voor het eerst haar lippen kuste, dan pas zou hij haar zeggen, wie hij wasde kleine, havelooze straatjongen, die ze ols klein meis je gered had voor de gevangenis en die in de hoven van Capii voor haar oogen in de golven was verdwenen. Op een avond zou den dan de beroemde zanger en zijn mooie vrouw in Napels landen. Zijn eerste gang zou don naar Don Fiüppo zijn en aan hem alleen zou hij zich bekend maken. En Don Filippo zou een langen brief noor Wecnen schrijven aan graaf en gravin Ufing, dat de graaf zich nu niet meer over zijn zwager behoefde tc scha men, dat de vcoimalige Camorrist nu een wereldberoemd kunstenaar was geworden Raffaele schrikte op uit zijn fantastische droomen. Hij was het huis van den boekhan delaar al voorbij en ging nu geheel ontnuch terd de paar schreden terug Toen ging hij aan den overkant tegen een muur staan en keek omhoog naar het venster van den gj€of. Het was verlichtUfing en Carmela zaten nu zeker bij elkaar en beraadslaagden in wanhoop zonder een uitweg te vinden. Raffaele óverlegde nog eens wat hij Car mela zou zeggen, opdat alles erg geloofwaar dig zou klinken. Hij wilde den graaf niet eens zien. Gisteren hadden ze met elkaar uitger sproken. Hij zou Carmela door den boekhan delaar beneden laten roepen. Hij deed een stap naar het huis toe. Maar weer overviel hem dezelfde zwakte, die hij reeds bij Don Filippo gévocld had. En plotse ling voelde hij, dat het hem niet zou gelukken Carmela over dit afscheid te misleiden dat de kracht hem ontbreken zou om deze come- die te spelen. En als Carmela iets van zijn plannen bemerkte, was alles verloren. Ze zou hem niet laten gaan zonder hem een belofte af te persen, die zijn besluit vernietigde. Neen, dit afscheid ging' boven zijn kracht. Nu zag hij een schaduw op het witte gor dijn. Steeds duidelijker werden de omtrekken. En nu zag hij, dat het Carmela was. Zij hief de armen met een wanhopig geboer naar het hoofd of naar haar oo-gen Ja, ze schreide; hij zag het aan de andere schaduw die zich over haar heenboog. Raffaele staarde naar die schaduwen en zijn lippen fluisterden „Arme kleine Carmela 1 Je zult nog meer moeten schreien. Maar de tijd zal je tranen drogen. En nog sneller dan de tijd zal het geluk dat doen." De schaduwen werden onduidelijker. Het jonge meisje scheen van het venster weg te gaan. „Vaarwel, zusje I" zei Raffaele luid en lang zaam en strekte zijn armen naar de verdwij nende schaduw uit. „Word gelukkig 1 Va wel! Voor altijd!" Een droge snik welde in zijn keel op,* maar hij stampte driftig met den voet, richtte zich rechtop en ging weg. T5. Het was even vóór negen uur, toen Raffaele langs de Riviera di Ch:aja naar het huis van den hoofdcommissaris liep. De maan was op gekomen, en de groote oppervlakte van de zee glinsterde als vloeibaar zilver. Was het niet krankzinnig om zoo'n helderen, wolkenloozen nacht uit te zoeken voor het volbrengen ven zijn misdaad kloc zod hij bij dezen helde- ïcn maneschijn onbemerkt kunnen ontsnap pen Hij had immers drie dagen tijd Mis schien was dc volgende a vend beter voor ?ijn doel geschikt. Maar de gedochte, om, nu hij toch voor altijd van hier moest scheiden, nog cén of twee dagen in dc stad en in Car- mehi's nabijheid te blijven, was voor hem on- verdragelijk. En opeens kwam het hem voor, dat dit weer ook zijn voordeelen hadHoe- feller het licht, des te donkerder waren de schaduwen, en daarin kon hij zich goed schuil houden. Als zijn slachtoffer in dat heldere maanlicht aan kwam loopen, zou hij met grooter zekerheid kunnen mikken cn treffen Nu had Raffaele de palnzzo bereikt. Een oogenblik aorzclde hij. Toen speurde hij snel naar alle kanten behalve een paartje, dat ver loren in liefdesgefluister eenige schreden voor hem uit ging, was er niemand in de nabijheid. Hij klauterde lenig en geluidloos als een kat over het hooge hek en was dadelijk daarop in de schaduw van het struikgewas verdwenen, Hij hurkte echter een heester, die ook nu, in November, nog haar dicht, altijd groen loof droeg, en haalde zijn beste revolver tc voor schijn. Ven hier uit kon hij den hoofdcom missaris niet missen, want dc door het maan licht beschenen weg van het tuinhek naar den ingang ven het huis liep op nog geen vijf pas ofstands langs zijn schuilplaats. Maar nu bedacht hij, dat een schot onmid dellijk het geheele huis en de geheele omge ving zou alarmeeren. Het was beter den dolk te gebruiken. Hij moest er don rekening mrc houden, dat de hoofdcommissaris, die stellig altijd zijn wapen gereed hield, zou kunnen schieten vóór hij kon toestooten cn dot hij en de hem vergezellende persoon om hulp zouden roepen. Het wclslagea lag dus in vlug heid. Met eer» enkelen sprong moest hij zijn slachtoffer hebben bereikt. Nu, hij heette niet voor niets de tijger van het Mercao. Om dc veerkracht van zijn beenen te be proeven, wipte Raffaele een paar maal op en neer. En hij voelde, dat hij al zijn oude kracht en zekerheid weer terug had. Als hij niet ol te lang in deze vermoeiende gebukte houding moest blijven wachten, moest het gelukken. Daar hoorde hij reeds paardengetrappel. en nu het rollen van wielen, Steeds nader kwam het rijtuig. Nu was het bij het tuinhek. Geen twijfel meer. Het was het rijtuig ven den hoofdcommissaris. Nu stond het stil. Een paar onduidelijke woorden drongen tot Raffaele door. Eenige oogenblikken later zette het rijtuig zich weer in beweging, het hek werd geopend en weer gesloten, het grint knarste onder voetstappen en toen kwamen twee men- schen te voorschijneen man en een slanke vrouwengestalte. Nu waren ze nog een paar passen van Raf faele verwijderd en hij herkende duidelijk het gelaat van den hoofdcommissaris, die kalm en rustig voortliep. Zijn gezellin echter hield het gezicht afgewend cn scheen angstig in het struikgewas te spieden. Nog tv.ee seconden, dan moest het ge beuren Raffoele's vingers klemden zich als ijzeren haken om het gevest van zijn kort, drie kantig stilet. Nog eenmaal haalde hij diep adem en bukte zich toen voor den geweldigen, vreeselijken sprong. Nu wendde de dame hel hoofd naar den kant van Raffaele en het heldere maanlicht viel oj> haar gezicht. (Slot voigt).

Historische kranten - Archief Eemland

Amersfoortsch Dagblad / De Eemlander | 1926 | | pagina 5