BINNENLAND. STADSNIEUWS. Uit mooi Amersfoort Luistersport „Wij hebben een nieuwe sport voor u." Dat moet in de ooren der tegenwoordige menschen, tenminste van het jonge geslacht, klinken als: Wij komen u nieuwe hoop brengen, nieuwe lief de, nieuw genot, nieuwen lust, kortom nieuw ge luk! 't Is immers de eeuw van de sport? Eik weet hoe 't Nederlandsch elftal is samengesteld, dat Ajax No. 1 wordt, elk kent Moons en Lenglen en Van Kempen en... nog een heeleboel „sports men". Een nieuwe sport gaat er dus in als koekl En als we nu nog zeggen, dat deze sport mid den in de heerlijk ontluikende natuur moet wor den beoefent, en dat alle terreinen er geschikt voor zijn en iedereen er aan kan meedoen, dan kan het toch niet anders of deze sport moet meer beoefenaars vinden dan alle andere spor ten samen, voetbal incluis! We zullen maar niet langer wachten met mede te deelen dat we bedoelen een tak van natuur- sport, die we luistersport zouden willen noemen. Deze heeft geen ander doel dan te luisteren met beide ooren vol oplettendheid naar het gezang der vogels, dat zich nu begint te ontplooien. Daar zijn al heel wat beoefenaars van deze sport, maar er moeten er nog veel meer komen Meen nu niet, dat het beoefenen ervan zoo heel gemakkelijk is, heusch niet. Deze sport is misschien moeilijker dan een van alle, maar geeft wellicht ook meer voldoening dan de restf. Vanmidag zei een onzer bekenden net zoo en thousiast „ik hoorde den vink volop slaan" als een sportsmensch over een overwinning op zijn tegenstanders. Luister alvast eens naar de lijsters, de zwar te en de grauwe en tracht telkens vast te stel len, wie u bezig houdt. Dit is al een sport op zich zelf, en niet eens zoo'n erg kinderachtige. „Jang" zou de naam geweest zijn van een vruchtbare streek waar de stroom doorheen vloeit, waarvan dan de naam de „Jangstroom". Sommigen nochtans leggen de benaming „Jontse-Kiang" anders uit. Wat er ook van zij, „Blauwe Stroom" is daarvan niet de juista ver taling, 'evenmin als het een juiste naam kan zijn voor den stroom, wiens troebele wateren geen blauwe maar een vuile, geelbruine kleur vertoonen de kleur van de klei welke zij in hunne geweldige vaart meespoelen. De Jontse-Kinng ontspringt in 't westen van het Chineesche rijk, wringt zich tusschen her» gen en rotsen door, en drijft in wilde kronke lingen door een zich steeds verbrecdendc bed ding zijn woelige wateren dwars door de gan- sche breedte van China om ze eindelijk nabij Sjanghai uit te storten in den S'-illcn Oceaan Hij is een der grootste stroomen van de we reld, heeft eene lengte van 5925 K.M. en is zoo breed, dat het bezwaarlijk volt, hem nabij zijn monding van de volle zee te onderschc1- den. Tot in de provincie Hoepch op 1400 K.M afstand van den Oceaan, is hij op verschillende plaatsen Vk uurs breed. Valt er gedurende den winter \eel sneeuw in de bergstreek, of brengt het voorjaar over vloedige slagTegcns aan, dan gebeurt het nie* zelden, dat de stroom in den zomer zijn dijken doorbreekt, en vreeselijke overstroomingen ver wekt, ook in ons vikariaat. Anderzijds, in znkö bevaorbaarheid, neemt hij, vooral bij hoog tii dc eerste plaats in onder al dc stroomen der gansche wereld. Bij hoog water kunnen de zeeschepen op vaten tot Han-K'eou-op 1105 K.M. van zijn monding. Booten van 1000 ton loopen l-tch-'ong, dat 1786 K.M. van de zee afligt, binnen, zoowel bij ebbe als bij vloed. Bij laag tij moeten de schepen voortdurend op hun hoede zijn en kronkelwegen maken ten einde de zandbanken te vermijden. Stroomop waarts van I-tchnng veroorzaken rotsen en klippen in 't water verdoken talrijke snelstroo- mingen die de scheepvaait uiterst lastig en ge vaarlijk maken. Vaart eene „jonk" (Chineesche boot met lang cn dik-stevig roer) stroomopwaarts, dan is 't bij eene snelstrooming een verschrikkelijk worstelen. Woest bruischen dc golven tegen de J>oot aan, slingeren ze vervaarlijk heen en weer, en slepen ze soms herhaaldelijk terug mee stroomopwaarts. Varen de schippers stroomaf, don stuwt de snelle stroom de boot plots in razend-snelle vaart vooruit, op groot gevaar af dat de minste verkeerde beweging van het roer ze te pletter jaagt tegen de rotsen. Nog een ander, niet minder groot gevaat leveren de menigvuldige en hevige draaikol ken. „De geest van den stroom eischt eiken dag een boot tot offerrande" luidt een Chincesch spreekwoord. En de scheepslui welen te ver tellen, dat het niet blijft bij een boot per dag. De Heldere Rivier, aldus genoemd om dc heldere groen-blauwe tint harcr wateren, zij neemt haren oorsprong nabij de weslergrens van ons vicaraat, richt zich Oostwaarts cn biedt op haar kronkelende vaart door de berg streek bezuiden den Blauwen stroom mc-t hare omgeving vernikkelijk-schoone tafereelen. y£PFCMir.i)F. STATEN EEN HANDELSVERDRAG MET TURKIJE. Het ministerie van handel deelt mee, dat de Ver. Staten cn Turkije een voorloopiga overeenkomst hebben gesloten, waarin zij el kaar de behandeling als meestbegunstige natie verzekeren. DE LAATSTE REIS VAN DE „ALKAïD". Aan een ons door een der leden van de equi page der Alkald toegezonden relaas onllecnen wij het volgende zondagmiddag 4 uur. Aan boord van 't stoomschip dat daar aan de kade ligt is het anders geen Zondagscho stemming. Twee sleepbooten liggen er naast te rooken. Weldra klinkt 't commando „Voor cn achter". Dc matrozen die de gangway zoo juist inge haald hebben verdcelen zich. Eén gedeelte gaat naar de bak waar de le stuurman reeds is en het andere naar dc poop. „Als je de sleepboot vast hebt kan je alles losgooien stuurman twee*' „AU right! kaptein". Hij gaat naar achteren ter wijl de „ouwe" naar de brug gaat waar do loods en de 3e stuurman, die 't schip de hoven uitstuurt al aanwezig zijn. Er klinken een paar commando's, het anker spil cn verhaal winch ;~v .,clen de sleeptros komt stijf te staan cn het stoomschip Alkaïd gaat langzaam van de kade. Het gaat niet hord alsof ze geen lust heeft, maar daar wordt niet naar gevraagd. Ze moet weg en met haar do opvarenden, weg van huis, van bekenden en vrienden. Donderdagmorgen waren ze binnen na een reis van zes maanden en 3J4 dag latei moesten ze weer naar zee. Voor hoe lang? Niemand weet het. n Dinsdagnacht 12 Jan. ging 't laatste Engel- sche vuur uit zicht cn stoomde dc Alkaid in de N.-Atlanlische Oceaan. Tot nu toe was 'J steeds mooi weer en er was een pracht gele genheid om alles goed in orde te maken vooi 't geval 't weer omsloeg. De luiken werden nog eens goed nagekeken, oude keggen door nieuwe vervangen, sjorringen1) op de luiken, kortom alles werd nog eens grondig nagegaan. Vrijdag 15 Januari kwam er verandering. De wind ging krimpen cn toenemen terwijl de ba rometer begon te dalen. Ook de zee nam toe en weldra rolden de zeetjes over 't dek. Vrij dag 22 Jan. kwam 't los. De barometer daalt vrij plotseling. De zee neemt geregeld toe, ter wijl de barometer blijft dolen. Het is half drie in den morgen. „Stuurman, hij stuurt niet meer" waarschuwt de roerjyrtgei Juist komt de kaptein op de brug. „Dan zullen we hem maar stoppen" antwoordt de „ouwe" op de meededeeling van den „twee de" en zet de telegraaf op stop. Schel klinkt het fluitje van den stuurman door 't geloei van den wind. Als op dit fluiten een matroos komt wordt hem gezegd twee roode lampen uit te brengen als tceken dat 't schip onbestuurbaar is. Traag kruipen de uren voorbij maar steeds v/orden de zeeën hooger en neemt de wind kracht toe. Als om 8 uur 's morgens de derde den eersten stuurman aflost wordt hem over gegeven dat er vooruit en in de midscheeps olie gestort wordt. Steeds maar daalt de baro meter. Waar moet dat heen. Al maar hooger worden de zeeën. Niets meer dan een speelbal is 't schip. Een breker en Nee, daar niet aan denken. Opletten of or niets gebeurt. De 2e stuurman doet telkens een rondje en kijkt of de matrozen goed op 't olie-storten let ten, want als dot niet goed geschiedt is er heel groote kans dat er een zee breekt cn dan is 't gebeurd. Met veel moeite heeft de kok eten kunnen koken wat niet zoo gemakkelijk is omdat de zeetjes over 't sloependek heen slaan en door 't schijnlicht de kombuis binnen komen. Met angst wordt de nacht tegemoet gezien. Tegen donker laat de stuurman de roode lampcrt die gedurende den dag door twee zwarte ballen vervangen waren, weer bijzetten. Bij 't overgeven van de wacht aan den derden wijst de stuurman nag eens op de olie omdat de zee veel wilder wordt. Neg steeds is er geen ver betering. Met ontzag staat de 3e naar de „stuk ken water" te kijken. Een oogenblik vergeet hij de ellende, vergeet dat hij reeds den heelen dag met natte kleeren loopt Hij schat de hoog te der watermassa's op minstens 50 M. Alles bevindt zioh in levensgevaar. Plotseling ziet hij een geweldige golf aan rollen, die op den kop schijnt te koken. „Hemel, daar gaan we 1" flitst 't door z'n hoofd. Grooter en grooter wordt de kruller cn plotseling buldert en kookt 't over 't schip dat trilt en schudt. Vóór de mast ziet hij niets don water. Eindelijk rijst 't schip en loopt 't water weg. „GelukkigT' De breker is grootendeels op de bak terecht gekomen en heeft daar 't hek werk plat aan dek geslagen, een wirewinch op genomen, op 't luik geslagen cn daar de presen- ning. totaal- afgescheurd. Het volkslogies staat onder water. Maar de luiken zijn nog heel. De orkaan heeft z'n toppunt zoowat bereikt Ook over 't achterschip is een breker gekomen even als over de midscheeps. Om drie uur op dc wacht van de tweede begint de wind te ruimen en dc barometer te rijzen. Zondagmorgen is om 8 uur eindelijk de wind gaan liggen. Cm half negen is de afgegane wacht klaar; na 't eten wordt onmiddellijk begonnen 't schip weer zeewaardig te maken want over een paar uur zal de wind wel weer opsteken er. uit den anderen hoek beginnen. Er is heel wat schade ivant op 't achterschip is 't loodtoestel, cn een kompas weggeslagen en ligt de broodwagen (omkas- ting handstuurgerei) in puin. Ook zijn hier en daar keggen uit de lippen geslagen. Alles wordt zoo vlug en zooveel mogelijk in orde gebracht Over luik I komt en geheel nieuwe presenning cn sjorring. Om half twaalf is alles klaar en om kwart voor 12 steekt de wind weer op en be gint 't zelfde leventje opnieuw, hoewel wind en zee niet zoo erg zijn als gisteren. Toch komen er neg flinke zeeën over. 's Middags ziet de „derde" een zee over 't achterschip komen. Hij vliegt eT heen als 't water weg is en ziet dat^'* pooplirik is ingeslagen. Met twee matrozen ge lukt 't hem ondanks overkomende zeetjes 't voorloopig dicht te krijgen. Gelukkig neemt zee en wind langzaam af en Dinsdagavond kon de storm als over worden beschouwd. Onder el kaar wenschen de opvarenden elkaar al geluk dat 't zoo afgeloopen is, weinig vermoedende wat er nog komen zal. Wat ziet 't Alkaidje or uit. Het is of 't zoo uit een zeeslag komt. De trap aan B/B naar dc onderbrug die weggesla gen was wordt weer in orde gemaakt, schuil- kleedjes weer wat bijgehaold, kortom Donder dagmiddag is alles wat stuk was weer zoownt in orde gemaakt. Het bestek is nu 200 mijl Oost van Cape Race. 's Avonds op de Eerste Wacht (8—12 uur) komt dc kapitein boven. „De barometer zakt weer stuurman drie". „Dat is niet zoo mooi kaptein. Als 't nu maai niet zoo erg is als den vorigen keer". Maar jawel. De barometer blijft zakken, wind en zee nemen voortdurend toe. Om even over acht 's morgens (29 Febr.) luistert de Al kaid niet meer naar z'n roer en valt weei dwarszeesch. Weer ligt 't schip hulpeloos te drijven. Zullen ze er dezen keer weer goed af komen? Velen denken aan de „Laristan" di<* met de vorige orkaan gebleven is en waar de „Bremen" er slechts zes van de 52 kon red den. De marconist roept. „Ja, wat is er." „Weer een S. O. S. Nu van de Johanna Dyh« waid. Het dichtsbijzijnde schip kan pas over 20 uur bij hem zijn. Toen hij dat hoorde ant woordde hij „No use to come, we ,qre sinking!" L ^Stakkers!" Langzaam gaat de nacht voorbij. De baro meter daalt steeds. Toch is de zee niet zoo hoog maar ongelukkig veel korter. Herhaaldelijk ko men er zeetjes over die 't een of ander stuk slaan. Het schipt trilt en steunt en schudt. Zaterdag is een dag van ellende. Nat, overal nat. Geen warm eten. Brood kan er niet gebak ken worden. Alleen koffie met zeekaak. Het lijkt of de zee kookt, van 2 verschillende kanten komen de zeeën aan. De olie helpt niet veel meer. Om 5 ixx. voor acht zitten de 2e en de 3e te praten. Plotseling een slag, wat gekraak en gerommel, 't kletteren van water, het schip schut. Achter is alles heel. Maar de sloepen zijn stuk. De 3e stuurman gaat naar voren, ziet den kaptein kletsnat uit de kajuit komen, ook de Ie komt er aan en rapporteert dat ver schansing plat aan dek en Luik II ingeslagen is. Ook de kajuit staat vol water, de werkboot is weggeslagen, trappen van de brug zijn weg bunker luik is ook in. LateT blijkt dat 't dek ook gescheurd is. „S O S 47 N 47 W Every ship please qive position". Ze zijn wrak. Het schip neemt langzaam wa ter. Geregeld stuurt de marconist 't S. O. S. in do lucht. Tien minuten later weten ze 't in Hol land ook „Alkaid in nóód". Verschillende kij ken'ernstig want nu zullen ze thuis zoo in angst zitten en dat is 't ergste. Om 2 uur krijgt dc marconist verbinding met de Wetsphalia, die onmiddellijk naar ons toe komt. Hoewel 't opgegeven bestek gis is komt hij door middel van z'n radiópeiltoestel .echt op ons of. Niemand zal dien nacht vergeten en toch geen der stuurlui denkt aan 't gevaar dat hij loopt wanneer hij een rondje doet als e* weer een zee over gekomen is. Want gevaarlijk is 't. Eén zee en de 2e stuurman zou wegesia- gen zijn toen hij met een matroos een kap over 't gat van een weggeslagen luchtkoker deed, één zee en de 3e stuurman zou dc Wetsphalia den volgenden dag niet meer gezien hebben toen hij aan loefzij bij de platgeslagen verschansing ging kijken of 't dek nog heel was. Eindelijk wordt 't licht en om II uur komt de Westphalia in 't zicht, maar de zee, hoewel reeds aan afnemen (dc barometer rijst sinds I uur) is nog te wild zoodat de Duitschers ze er niet af kun nen halen. Weer gaan ze zoo'n verschrikkelij ken nacht in. Het volk op de machinetop en d<e officieren in hun hutten geheel gekleed klaai om van boord te gaan als 't moet. Slechts een der stuurlui en een matroos houden dc wacht 's Maandagssmorgens I Februari 1926 om 10 uur strijkt de Westphalia een sloep om met ge vaar voor het leven der eigen bemanning 27 man van de Alkaid te redden. Wat te zeggen over deze redding Het is beter niets, want woorden verkleinen slechts de schitterende daad van deze Duitsche helden voor wie hun gezag voerder, kapitein Groalfs antwoordde, toen zij bij aankomst te New York toegesproken werden- „Wij zeelui zeggen niet veel, kunnen en willen dot niet, zien er 't liefst zand over gegooid Maar ik zal toch een antwoord geven. On dor ons zeelui is een ongeschreven wtt die zegt dat we elkaar moeten helpen waar 't noodig is en dat hebben wij gedaan. Vorder niets." Om 12 uur staan alle geredden aan boord en kijken naar 't zinkende schip dat toch eigen lijk hun woning was en waar ze al hun bezittin gen moesten achterlaten. Zaterdag 6 Febr. stoomt eindelijk de Wets phalia met redders en geredden de haven van New-York binnen en om 11 uur verlaten d« Hollanders 't mooie schip waar ze zoo vrien delijk opgenomen waren en zoo uitstekend ver zorgd werden, wat zij nooit zullen vergeten. Dinsdagavond (9 Febr.) is één gedeelte d«? bemanning met de Blommersdijk en de rest is Zondag 14 Februari met de Burgersdijk ver trokken. Wat duren die laatste dagen lang. Eindelijk, eindelijk na een reis van 6 v/ek«n zien ze weer hun vaderland terug, en Maandag 22 Febr. stoomt 't stoomschip Blommersdijk (N. A. S. M.) de Rotterdamsche haven in I Luiksjorringen zijn einden touw over de luiken gespannen, die dienen om, als qj zware zeeën over komen, de kracht er van te breken en zoodoende 't luikeninslaan te verminderen. EEN DREIGENDE INSTORTING. Het verkeer in een straat afgezet Gistermiddag om twee uur zakte een ge deelte van den buitenmuur van een verbouwd wordend winkelpand op den hoek van Mo- rinanstraat en Boerenvischmarkt te Rotterdam naar buiten uit. Daar men vreesde voor ge deeltelijke of geheele instorting van het viei verdiepingen hooge pand, werd door de politra ,al!e verkeer stopgezet. De brandweer sloot de omgeving met touwen af. Het tranmverkeer op drie lijnen werd omgelegd. Onmiddellijk werd aangevangen met het stutten van den buiten muur. Door honderden nieuwsgierigen werd dit op een afstand gadegeslagen. Persoonlijkeon gelukken kwamen niet voor. School- en Kerknieuws. PROP. DR. P. PIJPER, f Oud-thcclogisch hooglceraar aan de Lcidsche universiteit. Gisteravond is tc Rotterdam in het ziekeiv huis Eudokia overleden op 67-jarigen leeftijd prof. dr. F. Pijper, oud-hoogleeraar in de god geleerdheid aan de universiteit te Leiden, ridder in de orde van den Ned. Leeuw. De teraarde bestelling zal a.s. Dinsdag 12 uur plaats heb ben op de begraafplaats Rijnhof te Leiden. Luchtvaart DOODEL1JK VLIEGONGEVAL. Luitcnant^vlieger Hemming werd gedood en de officier-vligei Collins ernstig gewond door het neerstorten van een vliegtuig nabij Southampton. PASSIEMUZIEK IN DE ST. JORISKERK. Op 30 Maart a.s. Het concert door Amersfoort's Mannenkoor te geven in de Sint Joriskerk is definitief bepaald op 30 Maart a.s.. Dinsdag in de Paaschweek Medewerking is toegezegd door onzen beken den Amersfoortschcn organist Gerrit van de». Burg, en Lajos Szikra, hoofdlceraar voor viool aan het conservatorium te Rotterdam, voor me nig stadgenoot ook geen onbekende. Het programma, tevens bewijs van toegang vermeldt werken van Bach, Haydn, Mendels sohn, Verhey, Andriessen e. a. Dc toegangsbewijzen worden reeds volgende week verkrijgbaar gesteld aan verschillende adressen zoodat men zich tijdig van plaatsen kan voorzien. De directeur van Amersfoorts' Mannenkoor heeft een mét zorg samengesteld programma gekozen, voor dit kerkconcert en koor en solis ten waarborgen ons een kunstvollen concert avond. Blijve op 30 Maart geen plaats onbezet in de St. Joris. Zooals reeds is medegedeeld, zijn de baten bestemd voor den diaconessenarbeid in onze ge meente. MUZIEK. Derde sonatenavond Meyer-van den Burg. Onze stadgenooten, de heeren Willem Meyer (viool) en Gerrit van den Burg (piano) zullen a.s. Donderdag hun laatste sonaten-avond re ven. Medewerking zullen verleenen mevr. L. van der Meer Seager (mezzo-sonraan) en d* heer Ch. van der Meer (cello). Uitgevoerd zul len worden werken van Willem Pyper, Debussy Guy Ropartz, Hugo Wolf, R. Strauss, Smeta- na. Voor bijzonderheden verwijzen wij naar de desbetreffende advertentie. KUNSTBESCHOUWING. Uitgesteld tot 1 Maart a.s. De aangekondigde kunstbeschouwing van D' De Vries, die gisteravond zou plaats hebben i»- hotel Monopole, is uitgesteld tot Maandag 1 Maart a.s. CINEMA ROYAL. Pola Negri De Cinema Royal in de Langestraat heeft deze week een buitengewoon goed hoofdnummer op haar programma. Deze film js getiteld „Verba den Paradijs", en geeft inderdaad heel wat moois te aanschouwen. Het meeste geniet men evenwel van het voor treffelijke spel der acteurs en actrices, onde* wie Pola Negri de eerste plaats inneemt en fe>- telijk het geheele werk draagt met haar fijn doorgevoerd en subliem spel. Ongetwijfeld zal deze film zeer vele bezoekers trekken. S. D. A. P. Openbare vergadering. De afdeeling Amersfoort van de S. D. A. P houdt Maandagavond 8 uur iil De Kroon openbare vergadering, waarin de heer Dr. van der Waerden, lid der Tweed* Kamer, zal sore- ken over „Kamerontbinding". SOCIËTEIT AM1C1TIA. Algemeene Ledenvergadering. Dc Sociëteit Amicitia zal een algemeene le denvergadering houden op Maandag 1 Man.-» a.s., 's avonds te half negen, in de foyer der sociëteit. VEREENIGING VAN HUISVROUWEN. Verschillende demonstratief voor de afdeeling Amersfoort. De afdeeling Amersfoort van de Nederland- sche vereeniging van Huisvrouwen hield gis teren een demonstratiedag in Amicitia, die een druk bezoek mocht trekken en in alle opzich ten is geslaagd. Verschillende firma's hadden op keurige wijze een stand ingericht, die alle veel belangstelling ondervonden. Wij zagen or Mevr. Mellemer met gehoorinstrumenten, het technisch bureau Enda met een dweilapparaat: verder „de Betuwe" met consumptie-artikelen, de fa. van der Weg, de fa. Meycs en Höweler uit Amsterdam met huishoudelijke artikelen, de fa. Slothouwer met papierwaren, de bakke rij „De Gulden Korenaar" met allerlei gebakken brood, de Ripolin verffabrieken, het Electron- verwarmingsapparaat, terwijl ook de hand- vverkstand van de dames Teding van Berkhout en Schuitemaker, benevens de Deventer turfjes stand van mevr. van Veen genoemd moeten worden. Laatstgenoemde stand was een speciale at tractie ter leniging van den nood in de Drent- sche Venen. Het saldo dezer demonstratiedag zal eveneens voor dit doel bestemd worden. Het was een welgeslaagde dag voor de Huisvrouwen-vcrecniging, waarop zij met ge nosgen kan terugzien. Vermeld zij nog, dat in de foyer gelegenheid was tot het gebruiken van een kopje thee onder het genot van een door een tweetal jongelui ten gehoore gebracht stukje muziek. VEREENIGING OOST EN WEST. Tentoonstelling van de afdeeling Amersfoort. De afdeeling Amersfoort van de vereeniging Oost en West, organiseerde vandaag en mor gen een alleszins interessante tentoonstelling in de benedenzalen van het Padvinders-Club huis aan de Bergstraat. Keurig gerangschikt op lange tafels langs wanden vragen al terstond tallooze inheemscho voorwerpen de aandacht. Wy zullen het niet wagen een volledige en nauwkeurige opsom ming te geven V3n alles, wat hier is geëxpo seerd. Doch enkele bijzonderheden willen wij toch* nog even nader aanstippen. Iets zeer merkwaardigs is allereerst het Indische Batik werk. In een album zijn verschillende stukken katoen gerangschikt, zoodat men een duidelijk overzicht krijgt van de vele bewerkingen en behandelingen, die de stof ondergaat, alvorens van een lapje gewoon katoen het fijn be schilderde batik te voorschijn is gekomen. En als men daarbij bedenkt, dat al deze bewer kingen met de hand geschieden, dan komt men onwillekeurig in bewondering voor deze schoo- ne kunst. Voorts zagen wij een halssnoer, waarvan de eigenaardigheid hierin bestond, dat het snoer geheel vervaardigd is uit klap perdoppen. Kunstig is ook de fraaie collectie koperwerk van Soerabaja en een dito collecte lakwerk van Palembang. Een Balineesche tem pelwachter staart in zijn vreemde kleedij dh bezoekers eenigszins vreemd aan en voelt zich blijkbaar in deze Westersche oorden niet erg thuis. Vervolgens zijn de verschillende model len een aandachtige beschouwing in alle op zichten waard. Wij noemen hiervan een Ja- vaansche ploeg, een rijstblok, een preanger huisje, een geheel ingericht Javaansch huis uit Zes - bij negen. Lent'. Zij is begonnen waar alles begint; op een redactiebureau dansten een paar dartele witte plekken op de tafel van den jongsten ver slaggever, die al twee malen gegeeuwd had en propjes papier keilde naar Kerknieuws. „De zon!" zei hij toen, „parbleu 't is Lente!'* Maar het mocht niet verder Lente worden, omdat Buitenland aan zijn overzicht ploeterde en daa.sde over de financieele moeilijkheden in Frankrijk. Daarom zweeg verder de jongste verslaggever en hij produceerde papier-proppen voor Kerknieuws, terwijl hy dacht aan de Len te en aan zijn meisje, aan de Ardennen, z'n witte broek en z'n spaarbankboekje. Het was nog wel erg vroeg. Maar zjj was er wel! In een Hemelsblauw kleed en met dik aschblond haar, dat zij droeg in een wrong. Als zij lacht zijn haar tanden v/it en vochtig en schateren haar oogen mee. Zeer dikwijls lacht zij onder de ruimte van de luchten en er zijn bloemen opengeborsten in louter verlangen naar haar lach. Zij heeft plaats genomen op de schutting een wrak zwart-geteerd ding en kijkt naar mij. Alleen vergoorde kantoormeubels zouden in staat zijn onder deze omstandigheden nog te kunnen schrijven. Het wordt een oog-in-oogenspel en tennissen van harten van de schutting in mijn kamer en van mijn kamer naar de schutting. Het was nog wel erg vroeg. Ik heb hen al zien loopen zonder jas, de durvers. Alleen de surnumerair der directe- belastingen- en accijnzen tegenover mij draagt nog zijn getailleerde. Hij noemde iedereen dwaas die zonder jas op straat ging en voor spelde een griep-epidemie. Mischien heeft hy wel gelijk, maar er was niemand die het wat schelen kon, wij zijn allen vroolijk omdat zij eindelijk gekomen is; zy is van de schutting gesprongen en is de straat doorgefladderd. Een ontslagen ambtenaar die ook in onze buurt woont, heeft haar gezien. Hij draagt ook geen jas. Want hy heeft er geen.' De kinderen die op de stoep knikkeren, schreeuwen door-één. Is een kindergeest niet "eel meer inpressionabel dan van een groot Intellectueel met een overjas? Zij waren do juichende massa, geschaard langs de wegen by haar komst. Spontaan was hun hoog geluid en vlaggen waren hun zakdoeken, gekreukt en heerlijk smerig, en de gaten in hun kousen toonden hun rose beenen waardoor het bloed bonsde van de jeugd die de Lente omhelst en een kus drukt op haar warme gevende mond. De eerste. Blauw is de lucht, onreikbaar ruim van hier tot daar, maar nimmer is daar een ergens, want alles wordt Ooit na de klamme benepenheid van een nauwe grauwe winter met vale gezichten en lage hemels op de omrookt* stad. Alles is grooter en verder dan het te voren eens was, het gebogene leVen richt zich moeizaam op dat er weer rood bloed stroome in de slagaderen van het gebouw Mensch. Nu, vanmiddag is zij weer op de schutting: gesprongen en zy heeft gehuild. „Blijf je?" heb ik gretig gevraagd, „dan zal de surnumerair zijn jas ook wel uit moeten laten." Maar zy huilde nog hartbrekender. „Ik vind het aardiger als je niet huilt," merkte ik op om maar wat te zeggen, „toe, kijk eens hier, dan zal ik met schrijven op houden." De schutting begon onrustig te kraken. „Je mag wel aan de schutting denken," ging ik voort, want die is niet erg sterk." Zij ging er a3n den anderen kant af en ilc zag haar niet weer. Toen het nu vanavond regende, lachte de surnumerair gemeen tegen me en de ontslagen ambtenaar zat achter het raam 't feuilleton te lezen, omdat hij geen jas heeft. Het was ook nog wel erg vroeg. PIMMV. Kediri en een kostbaar model Kampong van de Padangsche bovenlanden, geheel uit zilver vervaardigd. Verschillende kleedingstukken, als een jakje uit boomschors gemaakt, een gordel van ge vlochten booms, een feestdracht van de man nen en verder veel kunstig vlechtwerk wisselt «ich af met even kunstig gemaakte weefsels. Eigenaardig doet aan het echt primitieve speelgoed, uit de meest eenvoudige hulpmid delen vervaardigd, doch dat den inlandschen kinderen toch veel plezier en genoegen ver schaft. Tenslotte willen wij nog wijzen op een echte tooverstaf; een schild, dat als geschenk ge bruikt wordt wanneer een inlandsch jongeling een meisje ten huwelijk vraagt en een enkel- versiering voor jonge meisjes, vervaardigd uit den tand van een olifant. W\i noemden slechts enkele voorwerpen, die de bijzondere aandacht vragen, doch daarnaast treft men aan tal van kleinere, maar niet minder interessante inzendingen. Niet alleen voor hen die nimmer in Indië zijn geweest, maar ook voor diegenen, die wèl onze over- zeesche bezittingen in de Oost kennen, is deze tentoonstelling hoogst belangwekkend en leer zaam. Wie aan deze expositie een bezoek brengt, zal daar geen spyt van hebben. R.-K. WERKLIEDEN-VER. Naar we in de Eembode lezen hield de R.-K. Werklieden-Ver. St. Joseph Donderdagavond haar jaarvergadering, waarin verschillende ver slagen werden yitgebracht. Het ledental be draagt thans 487. De totale inkomsten bedroegen f3141.88 en de uitgaven f 2799.72, zoodat het batig saldo f342.16 bedraagt. Tot bestuursleden werden herkozen de hee ren: S. Kraan, P. J. van Kalleveen, J. Koekoek, de Wilde en G. W. v. d. Baan. Uit het be stuur werd door de vergadering tot voorzitter gekozen de heer S. Kraan. MOTORBOOTDIENST. De ia. Houtzaager en Helneman. Belanghebbenden verwijzen wij naar de in dit nummer voerrkomende advertentie der fa. Hout zaager en Heineman, waarin deze firma aankon digt, dat haar motorbootdienst op Amsterdam ;.s uitgebreid tot een öagelijkschen dienst.

Historische kranten - Archief Eemland

Amersfoortsch Dagblad / De Eemlander | 1926 | | pagina 2