AMËRSFOÖRTSCH DAGBLAD „de eemlander"
A. VAN DE WEG, Langstraat 23. Teief, 217.
TWEEDE BLAD.
Essences voor limonade p_ flacon 35 cent. Citroenzuur.
BINNENLAND.
Totale Uitverkoop-Gonfecfie
RIJWIELEN
Kamp
Kamp
S. DUYKER
Willem Groenhuizen
FEUILLETON.
Een Liefdesdroom.
24e Jaargang
ila. 284
Zaterdcg
S Juni 1926
Ideaal en werkelijkheid.
(Nadruk verboden).
Toen; Goethe als viijf en twintigjarig
jonkman een reis maakte m gezelschap van
twee oudere tijdgenooten, overviel den tot
mijmeren geneigde een gedachte, die hem
zijn medereizigers tegelijk met eerbied en
met meedoogen beschouwen deed. De jonge
Wolfgang verkeerde nog in de jaren, waar
in de maatschappelijk bevoorrechte zonder
plan of doel voortleeft en zich voorloopig
vergenoegt met het in zioh opnemen van
de verrassende indrukken, die 't le/en
biedt- Ivlaar Lava-ter, de wijsgeer, en Base
dow, de hervormer van het onderwijs, reis
den niet evenals hij voor hun genoegen;
hun gesprekken en daden werden klaarblij
kelijk geleid door een vast en bepaald plan,
dat zij tot uitvoering wilden brengen.
Goethe mam ze waar, terwijl zij met hem
of met anderen zich onderhielden en met
zijn scherpzinnige menschenkennis ont
dekte hij spoedig, dat, hoe verschillend zijn
beide reisgezellen overigens waren, ze één
kenmerk gemeen hadden, dat hen va>n hem,
den jongen dweeper, onderscheidde. Lavaier
met zachtheid cn omzichtig verstand. Base
dow met zijn onstuimige plompheid, waren
prOipagandisten elk voor hun eigen zaak, van
welker voortreffelij-kheid ze volstrekt over
tuigd waren en waarvoor ze de wereld tot
allen prijs wilden winnen.
De jonge, nog niet door maatschappe
lijke of wereld sche belangen geboeide man,
voelde zien. geschokt door een zekere
wereldwijsheid, die hij bij de berde oudere
ideah'sten waarnam; bij al h-un idealisme
bleken ze een praktisch en blik op de wer
kelijkheid te -hebben en ze verloren de
middelen, die ze voor het bereiken van hun
verheven doei zouden kunnen aanwenden,
geen oogen-blik uit het oog.
Eerbied greep Goeübe aan, toen hij aldus
zag, boe de van hooge gedachten vervulde
mensch alles In hel werk stelt, om bet god
delijke, dat in hem is, ook buiten zich te
verbreiden. Maar naast dien eerbied kwam
meedoogen om hetgeen tevens door dieze
beide voorbeelden zich openbaarde: de on
vermijdelijkheid, om, wanneer mien met zijn
ideaal in de werkelijke wereld komt te staan,
een vergelijk te treffen en die ruwe wereld
iets toe te geven ten koste van zijn ideaal.
Hieraan schijnt geen ontkomen. En de
moeilijkheid is, hoever men met dit ver
gelijk mag gaan- Want de idealist, die zich
voegt naar de wereld, geeft noodwendig iets
prijs van zijn verheven voorrechten- Begint
hij eenmaal aan bet volstrekte te tornen,
dan wordt de verleiding groot, terwibe van
het welslagen steeds meer van het hoogste
prijs te geven en ten slotte voegt menigeen
zioh zoo heelemaail naar de eisdhen der
werkelijkheid, dal er van zijn oorspronkelijk
ideaal niets meer schijnt overgebleven. Het
hoogste is aan het laagste geofferd.
De tragedie, die den jongen Goethe ver
bijsterde, heeft vóór en na hem de ziel van
menig jong mensch bedroefd. Ook in onze
dagen ontgoochelt dit probleem velen, die
door de waarneming van bet leven der
onderen hun vertrouwen verliezen en tot
bitteren twijfel vervallen. Men wil er niet
aan; dat vergelijk tusschen het ideaal en de
werkelijkheid gevoelt irtien. als een verraad
aan het hoogste. Is het dan beter, het Ideaal
ongerept te 'houden, bet op onbezoedeld©
handen omhoogbeffe-nd ver 'boven de troe
bele wereld uit? Maar moet die wereld dan
maai- aan haar lot worden overgelaten:
dient men haar als onbegeerlijk en onver
beterlijk in de laagte te laten? Ook dit be
vredigt geenszins het idealistisch gemoed
Argeloosheid verbeeldt zich aanvankelijk
dat het plicht is met volstrekte eischen te
komen tot de wereld der werkelijkheid'.
Men mag met de waarheid niet transigeu
ren. Rechtvaardigheid is een te hoog goed
voor geschipper en wie van de liefde iets
af doet, heeft da liefde verloochend, want
liefde is volstrekt ol liefde is niet. Niemand
kan twee heeren dienen; gij kunt niet God
aanhangen en tevens den Mammon.
Zoo redeneert de jeugd in haar idealisme,
dat zuiver on gaaf nog is als lentegebla-
derte. En zij Deproeft het. Ach, de tragiek
in dat schrijnende vers van de drie studen
tjes, d-ie met hun onstuimige geestdrift op
de wereld lostrokken, „en de wereld
trapte ze dood."
Is bet n-iet hierom, dat zoovele innig
godsdiensti-gen zich afkoeren van elke kerk
en zoovele naar maatschappelijke gerech
tigheid hunkerenden zioh onthouden van
alle politiek? „Waarom ik niet bij een kerk
ken aangesloten? Louter uit godsdienstzin!",
bekende de dichter. En het woord „poli
tiek" verbittert juist den ernstigste vaak,
wijl-het de gedachte wekt aan onzuiverheid
cr. geknoei.
Begrijpelijk deze weerzin! Maar toch niet
verdedigbaar. Want wel is het ongerept
Ideaal als een kostbare briljant, doch ten
slotte is het zwelgen in abstract idealisme
een particulier genot. Voor de gemeenschap
blijft het kostbare schrijn gesloten' en de
flonkerende 'oi 51 jamt improductief. En wat
heeft de bezitter zelf aan een werktuig,
welks ongerept aanschijn slechts vreugde
kan schenken, zoolang men' het niet ge
bruikt?
Wat in gebruik komt, lijdt en verslijt.
Maar terwijl het verteert, doet het Lijn nul.
Een versleten spade, een beduimeld boek,
een verweerde hand, een vermoeide geest
zijn 'bewijsstukken van arbeid, van plicht
en heldhaftigheid. Eén irn weer en wind
onooglijk geworden werkfiets beeft meer
profijt opgeleverd dan de tien blinkende
fietsen, die in de uitstalkast pronken.
En zoo verliest noodwendig ook bet ide
aal in de praktijk iets van zijn oorspronke
lijker! glans. De politicus, d'e diplomaat, do
organisator, de geestelijke, de propagan
dist. die in hun bestendigen strijd tegen de
botte werkelijkheid iets van hun hoogheid
en zuiverheid hebben prijs moeten geven,
zijn met den grassnijder te vergelijken, wiens
diamant krast door de weerbarstige ruiten,
doch daarbij op den langen duur ook iets
van zijn eigen slijpsel verliest
Het is een harde strijd, die tussohen
ideaal en werkelijkheid. Het is beuken,
wringen en wrijven van weerszijden, waar-
bi i van weerszijden geleden, geofferd en
prijsgegeven wordt
Wie met de werkelijkheid strijdt, moet
met de werkelijkheid rekenen. Maar strijden
moet strijden blijven. Strijden is slechts
toegeven om opnieuw te hervatten en het
verge'ijk heeft in den strijd slechts tijde
lijke waarde. Wie zich voegt maar zijn
tegenpartij, wie zich schikt naaT haar
eigenaardige eischen en hoedanigheden,
blijft zioh rekenschap geven van d'e tegen
stelling tusschen hem en den vijand. Wie
het bewustzijn van deze tegenstelling ver
liest, heeft de nederlaag reeds geleden-
Slechts dan gaat d'e Idealist aan de we
reld ten onder, wanneer hij zioh door de
wereld zijn gedragslijn voorschrijven laat
Als hij iets inwilligt, moet hij dit blijven
voelen als een offer van hartebloed, a'LS
een tragische noodzakelijkheid, als de inzet
van het hoogste en heiligste, dat de per
soonlijkheid inboet ter wille van de ge
meenschap. Het licht, ingaande in de duis-
tccniis, om de duisternis te verlichten, ver
duistert noodwendig iets van. zichzelf.
H. G. CAININ'EGIETBR.
RF.CJ
Van 14 regels 4.05. elke regel meer f.
Langestraat 36
begint Vrijdag 28 Mei.
Zie de Etalage. -
bij de Kamperbinnenpoort
Groote moderne Rijwielherstelplaats.
Tel. 132
Perman
De nieuwste uitvindingen op
Radio-gebied practisch toegepast
PI AN O HANDEL
UAVIi' 29 TELEF. 773.
Vraagt inlichtingen "T&G
Accu's laden per keer on bij abonnement.
UIT DE STAATSCOURANT.
Benoemd bij het departement van Oorlog,
onderscheidenlijk tot hoofdcommies en tot ad
junct-commies J. D. Peppel, en de klerk I.
Noordeman.
Langstraat 43 - Tel, 852 - Amersfoort
Groote sorteering Hangklokken,
Schoorsteenklokken en Wekkers
Reparatie-inrichting aan huis voor gewone en
gecompliceerde uurwerken.
HET KON. BEZOEK AAN DE HOOFDSTAD.
Dankbetuiging van de Koningin.
Bij het vertrek der Koninklijke Familie uit
Amsterdam, heeft de Koningin den Burgemees
ter in warme bewoordingen verzocht, der
burgerij hartelijk dunk te zeggen voor de tal
rijke en treffende bewijzen van liefde cn aan
hankelijkheid, gedurende dit bezoek aan de
hoofdstad uit alle kringen der Koningin, den
Prins der Nederlanden en Prinses Juliana ten
deel gevallen.
DE MINISTER VAN ONDERWIJS.
Nader vernemen wij, dat de gezondheids
toestand van den minister van onderwijs, kun
sten en wetenschappen geen enkele reden tot
ongerustheid behoeft te geven. Mr Waszink
is verleden week Donderdagmiddag r.aar Heer
len vertrokken wegens een keelaandoening en
is eenige dagen bedlegerig geweest. Binnen en
kele dagen hoopt de minister zijn werkzaamhe
den weder te kunnen hervatten.
EEN ENGELSCH ESKADER IN
AMSTERDAM.
Naar wij vernemen zal begin Juli ver
moedelijk van 5 tot II dier maand het He
Engelsche kruiserseskader een bezoek brengen
aan Amsterdam.
MARINEPOU11EDIFNSÏ.
H". Ms. „Vulconus", bestemd vcor p-Mifi»-
Li st voo. dc Noord/.' issch» .'ij v.v d 1 Ju
ni j.l. t - Willemsoord in dienst gust •..•ld vei-
Uvl.t 8 Juni voor de eerste reis nuur zee. Var.
de eerste reis, waarop twee buitenlandse! ho-
r.s worden aang daan, wordt 9 Juli t Wil
lemsoord tcruggekc-. d.
Mr. Ms. po!;tiekruis~r „Triton" is 5 Juni
van Wille, soord vertrokken naar zee cn keert
3 Juli te Wille ire.?ord terug. Deze reis, waar
bij Bergen cn Sta vanger worden aangedaan,
wordt medegemaakt door Dr. J. J. Tesch, van
de afdecling visschrrijen van het Departement
van Binncnlandsche Zaken en Landbouw voor
het verrichten van wetenschappelijke ondei-
zockingcn op visscherij-gebLd.
OPLEIDING TOT OJ-FICIER-
ZEEWAARNEMER.
Voor opleiding tot officier-zccwaarnemer bij
de Koninklijke Marine-Reserve bestaat g
genheid voor jongelieden met eenige zeevaart
kundige kennis, die zich daartoe kunnen aan
melden bij het Departement van Marine vóór
I Juli aanstaande cn daar alle benoodigde in
lichtingen kunnen verkrijgen.
NEDERLAND IN DEN VREEMDE.
Met medewerking van onzen Consul, den
heer H. van Wickevoort Crommclin van Ber
kenrode, werd op 30 Mei j.l. ter gelegenheid
van een avondfeest te Cuiro, de Indische film
der vcreeniging „Nederland in den Vreemde"
voor tal vun voorname gasten vertoond.
Te zelfdcr tijd werd de film „Nederland"
naar Alexondric gezonden cn aldaar voor een
gezelschop van genoodigden vertoond.
Deze films wekken alom de belungstelling
van de Egyptenuren en zullen nu nog drie we
ken in een bioscoop te Cairo draaien.
HET GRAFMONUMENT VOOR GENERAAL
VAN HEUTZ.
Binnen 4 of '5 maanden gereed.
Naar vroeger reeds is gemeld, heeft de jury
welke door de commissie tot huldiging der na
gedachtenis van generaal Van Heutsz was in
gesteld, met algemecne stemmen het ontwerp
voor een grafmonument van den beeldhouwer
B. Ingen Housz in samenwerking met den ar
chitect D. Roosenburg voor de uitvoering non-
bevolen. Jnmiddeis heeft de commissie den bei
den ontwerpers daartoe opdrucht gegeven. Het
monument wordt vervaardigd uit grijsrood
Zweedsch graniet, een materiaal dat voor zulk
een monument geschikt is en waarvan de kleur
togen atmosferische invloeden bestond is. Men
rckciYt dot het monument binnen 4 tot 5 maan
den gereed zal zijn, zoodot gelijk onlangs reeds
bericht is, het stoffelijk overschot van den ge
neraal in het najaar naar Nederland kon wor
den overgebracht om op de beschreven wij/e.
op de Nieuwe Oosterbegroofplonts tr Amster
dam ter aarde te worden besteld.
ENGELANDS INVOERVERBOD VOOR
VLEESCH.
Dr. ten Snndc confereert te
Londen.
De Tel. verneemt, dot do bacon-export on
gestoord kan voortgaan. (Bacon is, zooals men
weet, snel en licht gezouten varkcnsvleesch).
Door het verbod der Engelsche regeering
wordt hoofdzokclijk getroffen, de evencci.s
belangrijke uitvoer uit ons land naor Enge
land van versch vleesch, hoofdzakelijk kalfs- en
varkensvleesch.
Ten slotte herinnert het blad er aan, dut de
invoer van levend in Engeland reeds sedert
lang was verboden.
Hoewel men het in kringen van vlcesch-
exporteurs er over eens is, dot Engeland zeer
terecht reden heeft tot streng ingrijpen, toch
betreurt men het, dot Nederland en trou
wens ook andere landen, als Denemarken
thans de gevolgen ondervinden van het feit,
dot een onder land, België, een aantal met
mond- en klauwzeer besmette car.rossen zij
het ook met Rotterdam nis transito-haven
naar Engeland heeft uitgevoerd.
Intusschen zit de Ncderlahdsche regeering
verre van stil; reeds is DiA. ten Snndc, In
specteur van den Veearts'nijkundigen Dienst
te Lenden aoneckomn 'cn aldaar in onderhan
deling cplrcd' n met d Engelsche rgecring.
NIKiV'-E BIJZONDERHEDEN IN ART1S.
Vliegende Herten, Meikevers,
Nnnv'ind: rs en Doodgravers.
ijn insecten, waarvan ieder de namen
malen gehccid cn gelézen heeft, maar
!t- stedelingen hebben de drugers van die
r; ren, wanrvcn ec;n tweetal met recht berucht
zijn, nimmer gezic.a. Daarom worden ze in het
Insertnrium noost andere meer zeldzame
n fraaiere insecten te k "jl: 'gezet.
He» V li o g e n d Heil- is onze grootste in-
kever, die in pudc eikenbosschcn
•■crukoT', De enorme kaken van het mannetje
b' -n d- vorm vun een h< rtgewei. Daarmee
wordt gr ducht g' slT«den Dikwijls gebeurt het,
dat een vechtende zijn tegenstander tusschen
die kn' en in two n bijl Herhaaldelijk vindt
#«nde herten r.v dmpc gaten in de
hiltle;- dot zijn in den stri'd verminkten. De
vr 'e 'b'jke dieren ïiebben. doordot de kaken
sjf imo buitensporig ontwikkeld zijn, het gev
'■ever type
O.* Meikevers, dit m hun jeugdtoestand
roesde eng. il> *n zijn en don door het
i eten van wortels van nuttige gewassen
*te schad aanrichten, eten dc bladeren
.t onderscheidene boomen. De sprieten op
den kop hebben don vorm van waaiertjes,
v .torvan de blaadjes uitgespreid en weer togen
c'Emr gelegd kunnen worden. Van dc nianne-
!ii zijn ze veel greater dan van dc wijfjes?
'b reukzin tuig zetelt erin. Dot is bij een aan
tel insecten ongelooflijk scherp- D< mannetjes
ruiken de wijfjes met hun sprieten op groote
afstonden'.
Een groet verschil in ontwikkeling der sprie
ten ven beide geslochten zien wd ook b'.i de
Non vlinders, waarvan op dit oogenblik
levende rupsen popfgm en eierlcggende vlin-
d> rs in het Insectarium aanwezig zijn.
De Doodgravers ruiken met hun sprie
ten, die den vorm hebben van knotsjes al van
verre oen gestorven dier. Door de narde er
in schuine richting onder weg te graven, wordt
het cadaver bij het naar beneden zakken weer
met aarde bedekt In enkele uren hebben een
viertal van die kevers een klein «oogdiertje of
een vogel onder de narde gebracht. Is dit ge
el i d. dan leggen ze cr eieren in. Dc daaruit
:i .T-de larven voeden zich met dat rottende
lrrsch
p.- rl -dgrr-ers zijn door het opruimen van
kleine dierenlijken nuttige insecten. In het
fnspctnrium kunnen wc ze dagelijks een muis
zien begraven
EEN MAAS IN DE LEERPLICHTWET.
Oen eigenaardige kwestie.
De corr. van het Volk te Hoorn schrijft:
Een nieuw geval betreffende dc toepassing
van de Leerplichtwet heeft zich gisteren voor
den kantonrechter te Hoorn voorgedaan. Vol
gens art. 7 sub. <5 van de Leerplichtwet zijn de
ouders van de verplichting het kind naar de
school te zenden vrijgesteld, als een wettelijk
voorschrift het bezoeken van dc lagere school
verbied'- Van dit art bad P. Br. te Enkhuizen
gebruik gemaakt. Hij had gemoedsbezwaren
zijn dochter Trijntje te laten voccinceren en
had aan den cisch hiervan vóór T Februari van
ieder jaar kennis te geven non B. cn W. vol
daan.
Als getuige werd de Inspecteur van bet
lager onderwijs te Hoorn, de heer Westerouwen
van Mecterèn gehoord. Hij had het kind ambts
halve laten inschrijven bij de bijzondere chris
telijke school te Enkhuizen, omdat hij meende
dat het de bedoeling van den wetgever niet
kon geweest zijn op deze wijze de kinderen van
onderwijs verstoken te houden Hij had boven
dien opgemaakt uit de verklaringen van ver
dachte, dat zijn verweer in hoofdzaak ging
tegen de vaccinatie, doch niet voldoende was
gebleken, dot hij gemoedsbezwaren had.
Inderdaad verklaarde de verdachte ook thans
weer, dot hij vaccinatie levensgevaarlijk vond
en er in i§der geval bewijzen waren van levens
lange lichamelijke ongeschiktheid tengevolge
daarvan.
De ambtenaar van het O. M., de heer v. d.
Feen de Lille, noemde het een nieuw geval
dot zich in verband met dc Leerplichtwet hier
naai het Engelsch van
EMMELINE MORRISSON.
Geautoriseerde vertaling van M- Helle ma.
47
Ruthei ford had de kamer verlaten, eer zij
die opmerking maakte, maar waarschijnlijk
zou zij ze ook hebben gemaakt, als hij er was
geweest.
Iris gaf geen antwoord, maar nam haar zil
veren tasohje en verliet de kamer zonder een
woord te zeggen.
Zij ging naar haar slaapkamer, waar zij
haar taschje neerlegde, en vervolgens naar het
balkon en zette zich neer in haar rieten stoel
Zij kon de straat, de rij palmen langs den weg
naar de woestijn en in de verte het donker
groene boschje zien, waar de tuin van den
Graaf was. Zij vroeg zich af, of zij ooit weer
daarheen 20U gaan. Zeker niet met Tremoyne,
en toch Met een zucht dacht zij, hoe ge
heel anders het kon zijn geweest, indien zij
cn haar echtgenoot elkaar hadden liefgehad,
zooals het behoorde Hoe gaarne was zij dan
met hem daarheen gegaan om over de woes
tijn, haar stilte en haar geheimen te praten.
Maar het was een andere man, die ze haai
had laten zien en leeren begrijpen.
Tremavne kwam uit zijn eveneens aan het
balkon grenzende kamer en keek naar haar
„Je hebt een ruim hart, nietwaar?" zeide hij
op hoonenden toon „,Nu is het Rutherford
weer, en je kent hem nog geen maand."
„Ik heb een gevoel, alsof ik hem mijn ge-
heele leven heb gekend, en het spijt mij, dat
hij weggaat," zeide Iris kalm. „Ik zal hem erg
missen."
„Misschien is het dan wel goed, dat hij weg
gaat."
„Waarom
„Nu, je kimt moeilijk verwachten, zelfs niet
in de gegeven omstandigheden, dat ik mij
maar in alles zal schikken."
„Ik begrijp niet, wat je bedoelt."
„Dat heb je nooit gedaan; je begreep nooit
iets, hè Toch heb je je er wel aardig weten
in te werken, je leeftijd in aanmerking geno
men. Is dat geen les voor je geweest
Iris hield haar adem in en staarde hem aan
„Wil je daarmee zeggen, dat Dr. Ruther-
ford en ik meer zijn dan vrienden, evenals je
dat zeide van Julian?'
„Nu, je waart immers ook geen, vrienden'?"
„Nadat ik getrouwd was weL en nooit iets
anders."
„Je kunt niet vriendschappelijk omgaan met
een man als Julian, na wat hij voor je was.
Dat is onmogelijk, en ik vrees, dat ik niet
geloof aan je -.vriendschap'."
„Jij gelooft niets dan kwaad, waar het mij
betreft, dat weet iken mevrouw Maddison
helpt je. En, als het je interesseert, ik geloof
evenmin aan haar vriendschap met jou."
Trcmayne staarde haar aan in toornige ver
bazing. „Maar mevrouw Maddison is niets voor
mij. Praat toch geen onzin
„Jij praat onzin over Dr. Rutherford en mij."
Geoffrey Tremoyne was niet gewend, dat de
menschen zeiden, dat hij onzin praatte, zelfs
niet van zijn vrouw
„Nu, te oordeelen naar de wijze, waarop
je eiken dag alleen met Rutherford bent uit
gegaan, lijkt dat zoo niet," zeide hij koel.
„Iedereen in het hotel spreekt er over, terwijl
ik, geloof ik, maar eenmaal met mevrouw
Maddison ben uit geweest, en dat was naar
de stad."
„Dat kan mij niet schelen. Dr. Rutherford is
alleen vriendelijk en goed voor mij geweest.
Jij wilt niet, dat wij vriendschappelijk niet el
kaar omgaan."
„Neen, antwoordde hij beslist. „Ik ben je
vriend niet, maar je echtgenoot, dat vergeet
ik niet; maar laat die toespeling op mevrouw
Maddison en mij als je blieft je laatste zijn. Je
hebt geen reden je in dat opzicht te beklagen,
ofschoon het mij bij God niet kwalijk zou zijn
te nemen, in aanmerking genomen, wat je mij
hebt aangedaan sedert ons huwelijk."
„Mij evenmin," gaf Eis ten antwoord, „na
alles wat je mij hebt aangedaan, en als ik er
aan denk, hoe je mij hebt laten boeten vooi
mijn eenigen misslag. Misschien zal mevrouw
Maddison je tenminste menschelijk maken en
je helpen een vrouw te begrijpen; want zij
moet heel wat ondervinding hebben I"
Tremavne werd heel kalm. „Iris," zeide hij,
„zoo moet je niet spreken Ik heb je gezegd,
dat mevrouw Maddison niets voor mij is, en ik
wil mijn naam niet met den haren verbonden
hebben. Ik heb achting voor mijn naam cn
voor den haien ook, cn ik wil niet hebben, dat
je zulke lasterlijke dingen zegt
„O, heel goed, het kon mij niet schelen,"
antwoordde Iris mat, „dat twisten vermoeit jnij
zoo
Tremavne ging alleen uit, en kwam tegen
theetijd terug, in eer. slechter humeur dan ooit
Mevrouw Maddison zat alleen in de hal en
I riep hem toe „Wat kijkt u boos I Wat scheelt
J er aan Kom, ga zitten
Hij gehoorzaamde, en zij babbelde druk te
gen hem, terwijl zij thee dronken Zij was ge
heel in het groen gekleed, daar die kleur paste
bij haar zonderlinge groene oogen, en zij rook
te voortdurend Oostcrsche sigaretten, die een
vreemden, fijnen geur verspreidden.
Gewoonlijk vond Tremayne dien geur zeei
onaangenaam, maar nu werkte haar gezelschap
zelfs kalmeerond op hem en toen zij na de
thee voorstelde naar de Minaret te gaan,
stemde hij daarin toe, ofschoon hij geen uur
te voren Iris had verzekerd, dat hij met die
dame nooit ergens anders was geweest dan
naar de winkels.
Mevrouw Maddison glimlachte, toen zij den
uitzichttoren beklommen, vanwaar men een
prachtig gezicht op de woestijn heeft. „Heel
mooi, nietwaar merkte zij op, toen zij boven
op don kleinen, vierkanten toren stonden achtei
de balustrade. „En wat kon men ver zien I"
Het dorp lag voor hen, door de laatste
stralen der ondergaande zon in goudgloed ge
huld, vol leven; leven op de straten en leven
op de platte daken, waar de vrouwen en kinde
ren hun verblijf hielden.
De zon verdween en het goud en rood ging
over in purper Mevrouw Maddison wierp een
zijdelingschen blik op Tremayne's streng ge
laat „Ik zou wel eens willen weten waaraan
u nu denkt," zeide zij. „U ziet cr niet opgewekt
uit. Houdt u niet van Biskra
Tremayne staarde naar het groene boschje,'
waar de tuin van den Graaf was, en vroeg zich
of, of Iris zich daar bevond.
„Neen, ik houdt er niet van," antwoordde
hij. „Er is iets iets onheilspellends in deze
atmosfeer lk weet niet, wat het is."
„Het is hier zoo erg rustig, te rustig naai
mijn zin. Ik houd meer van Cairo. Deze plek
post voor droomers als D: Rutherford, maai
niet voor levende m&nnen en vrouwen, of
schoon ik niet vind, dat er iets aan de atmos
feer scheelt."
„Dan past die niet voor mij."
„Dat ligt aan u zelf," zeide zij glimlachend,
„of aan uw vrouw."
Hij nam een stijve houding aan en antwoord-*
de niet. Mevrouw Maddison's oogen dwaalden
ook af naar het groene boschje. „Ik denk, dat
ze daar wel in den tuin is en poëtisch dweept
met Dr. Rutherford cn dat vindt u
„Pardon, mevrouw Maddison, maar ik wil
niet over mijn vrouw proten, zelfs niet met u."
Zij lachte geamuseerd. „Dat is dwaas van u,
want vrouwen begrijpen vrouwen, en misschien
zou ik u kunnen helpen."
„Dan zou u toch wonderbaarlijk knap moe
ten zijn en beginnen met mij twintig jaar jon
ger te maken."
„Waarom spreekt u, alsof u oud waart? Ik
ben benieuwd, hoe oud u werkelijk is
„Drie en veertig jaar, precies twintig jaar
ouder don mijn vrouw."
„Wat is twintig jaar? En u ziet er jonger
uit. Wel. Dr. Rutherford moet even oud zijn p
als u en toch -
Tremayne bleef zwijgen, en ra een oogen
blik "orvolgde zij met zachte stem „Ik vraag
mij af, waarom mannen als u trouwen met zul
ke oppervlakkige vrouwen. Dat doen ze zoo
dikwijls ongelukkig."
.'(Wordt vervolgd))