AMËRSFOÖRTSCH DAGBLAD „de eemlander" A. VAN DE WEG, Langstraat 23. Teief, 217. TWEEDE BLAD. Essences voor limonade p_ flacon 35 cent. Citroenzuur. BINNENLAND. Totale Uitverkoop-Gonfecfie RIJWIELEN Kamp Kamp S. DUYKER Willem Groenhuizen FEUILLETON. Een Liefdesdroom. 24e Jaargang ila. 284 Zaterdcg S Juni 1926 Ideaal en werkelijkheid. (Nadruk verboden). Toen; Goethe als viijf en twintigjarig jonkman een reis maakte m gezelschap van twee oudere tijdgenooten, overviel den tot mijmeren geneigde een gedachte, die hem zijn medereizigers tegelijk met eerbied en met meedoogen beschouwen deed. De jonge Wolfgang verkeerde nog in de jaren, waar in de maatschappelijk bevoorrechte zonder plan of doel voortleeft en zich voorloopig vergenoegt met het in zioh opnemen van de verrassende indrukken, die 't le/en biedt- Ivlaar Lava-ter, de wijsgeer, en Base dow, de hervormer van het onderwijs, reis den niet evenals hij voor hun genoegen; hun gesprekken en daden werden klaarblij kelijk geleid door een vast en bepaald plan, dat zij tot uitvoering wilden brengen. Goethe mam ze waar, terwijl zij met hem of met anderen zich onderhielden en met zijn scherpzinnige menschenkennis ont dekte hij spoedig, dat, hoe verschillend zijn beide reisgezellen overigens waren, ze één kenmerk gemeen hadden, dat hen va>n hem, den jongen dweeper, onderscheidde. Lavaier met zachtheid cn omzichtig verstand. Base dow met zijn onstuimige plompheid, waren prOipagandisten elk voor hun eigen zaak, van welker voortreffelij-kheid ze volstrekt over tuigd waren en waarvoor ze de wereld tot allen prijs wilden winnen. De jonge, nog niet door maatschappe lijke of wereld sche belangen geboeide man, voelde zien. geschokt door een zekere wereldwijsheid, die hij bij de berde oudere ideah'sten waarnam; bij al h-un idealisme bleken ze een praktisch en blik op de wer kelijkheid te -hebben en ze verloren de middelen, die ze voor het bereiken van hun verheven doei zouden kunnen aanwenden, geen oogen-blik uit het oog. Eerbied greep Goeübe aan, toen hij aldus zag, boe de van hooge gedachten vervulde mensch alles In hel werk stelt, om bet god delijke, dat in hem is, ook buiten zich te verbreiden. Maar naast dien eerbied kwam meedoogen om hetgeen tevens door dieze beide voorbeelden zich openbaarde: de on vermijdelijkheid, om, wanneer mien met zijn ideaal in de werkelijke wereld komt te staan, een vergelijk te treffen en die ruwe wereld iets toe te geven ten koste van zijn ideaal. Hieraan schijnt geen ontkomen. En de moeilijkheid is, hoever men met dit ver gelijk mag gaan- Want de idealist, die zich voegt naar de wereld, geeft noodwendig iets prijs van zijn verheven voorrechten- Begint hij eenmaal aan bet volstrekte te tornen, dan wordt de verleiding groot, terwibe van het welslagen steeds meer van het hoogste prijs te geven en ten slotte voegt menigeen zioh zoo heelemaail naar de eisdhen der werkelijkheid, dal er van zijn oorspronkelijk ideaal niets meer schijnt overgebleven. Het hoogste is aan het laagste geofferd. De tragedie, die den jongen Goethe ver bijsterde, heeft vóór en na hem de ziel van menig jong mensch bedroefd. Ook in onze dagen ontgoochelt dit probleem velen, die door de waarneming van bet leven der onderen hun vertrouwen verliezen en tot bitteren twijfel vervallen. Men wil er niet aan; dat vergelijk tusschen het ideaal en de werkelijkheid gevoelt irtien. als een verraad aan het hoogste. Is het dan beter, het Ideaal ongerept te 'houden, bet op onbezoedeld© handen omhoogbeffe-nd ver 'boven de troe bele wereld uit? Maar moet die wereld dan maai- aan haar lot worden overgelaten: dient men haar als onbegeerlijk en onver beterlijk in de laagte te laten? Ook dit be vredigt geenszins het idealistisch gemoed Argeloosheid verbeeldt zich aanvankelijk dat het plicht is met volstrekte eischen te komen tot de wereld der werkelijkheid'. Men mag met de waarheid niet transigeu ren. Rechtvaardigheid is een te hoog goed voor geschipper en wie van de liefde iets af doet, heeft da liefde verloochend, want liefde is volstrekt ol liefde is niet. Niemand kan twee heeren dienen; gij kunt niet God aanhangen en tevens den Mammon. Zoo redeneert de jeugd in haar idealisme, dat zuiver on gaaf nog is als lentegebla- derte. En zij Deproeft het. Ach, de tragiek in dat schrijnende vers van de drie studen tjes, d-ie met hun onstuimige geestdrift op de wereld lostrokken, „en de wereld trapte ze dood." Is bet n-iet hierom, dat zoovele innig godsdiensti-gen zich afkoeren van elke kerk en zoovele naar maatschappelijke gerech tigheid hunkerenden zioh onthouden van alle politiek? „Waarom ik niet bij een kerk ken aangesloten? Louter uit godsdienstzin!", bekende de dichter. En het woord „poli tiek" verbittert juist den ernstigste vaak, wijl-het de gedachte wekt aan onzuiverheid cr. geknoei. Begrijpelijk deze weerzin! Maar toch niet verdedigbaar. Want wel is het ongerept Ideaal als een kostbare briljant, doch ten slotte is het zwelgen in abstract idealisme een particulier genot. Voor de gemeenschap blijft het kostbare schrijn gesloten' en de flonkerende 'oi 51 jamt improductief. En wat heeft de bezitter zelf aan een werktuig, welks ongerept aanschijn slechts vreugde kan schenken, zoolang men' het niet ge bruikt? Wat in gebruik komt, lijdt en verslijt. Maar terwijl het verteert, doet het Lijn nul. Een versleten spade, een beduimeld boek, een verweerde hand, een vermoeide geest zijn 'bewijsstukken van arbeid, van plicht en heldhaftigheid. Eén irn weer en wind onooglijk geworden werkfiets beeft meer profijt opgeleverd dan de tien blinkende fietsen, die in de uitstalkast pronken. En zoo verliest noodwendig ook bet ide aal in de praktijk iets van zijn oorspronke lijker! glans. De politicus, d'e diplomaat, do organisator, de geestelijke, de propagan dist. die in hun bestendigen strijd tegen de botte werkelijkheid iets van hun hoogheid en zuiverheid hebben prijs moeten geven, zijn met den grassnijder te vergelijken, wiens diamant krast door de weerbarstige ruiten, doch daarbij op den langen duur ook iets van zijn eigen slijpsel verliest Het is een harde strijd, die tussohen ideaal en werkelijkheid. Het is beuken, wringen en wrijven van weerszijden, waar- bi i van weerszijden geleden, geofferd en prijsgegeven wordt Wie met de werkelijkheid strijdt, moet met de werkelijkheid rekenen. Maar strijden moet strijden blijven. Strijden is slechts toegeven om opnieuw te hervatten en het verge'ijk heeft in den strijd slechts tijde lijke waarde. Wie zich voegt maar zijn tegenpartij, wie zich schikt naaT haar eigenaardige eischen en hoedanigheden, blijft zioh rekenschap geven van d'e tegen stelling tusschen hem en den vijand. Wie het bewustzijn van deze tegenstelling ver liest, heeft de nederlaag reeds geleden- Slechts dan gaat d'e Idealist aan de we reld ten onder, wanneer hij zioh door de wereld zijn gedragslijn voorschrijven laat Als hij iets inwilligt, moet hij dit blijven voelen als een offer van hartebloed, a'LS een tragische noodzakelijkheid, als de inzet van het hoogste en heiligste, dat de per soonlijkheid inboet ter wille van de ge meenschap. Het licht, ingaande in de duis- tccniis, om de duisternis te verlichten, ver duistert noodwendig iets van. zichzelf. H. G. CAININ'EGIETBR. RF.CJ Van 14 regels 4.05. elke regel meer f. Langestraat 36 begint Vrijdag 28 Mei. Zie de Etalage. - bij de Kamperbinnenpoort Groote moderne Rijwielherstelplaats. Tel. 132 Perman De nieuwste uitvindingen op Radio-gebied practisch toegepast PI AN O HANDEL UAVIi' 29 TELEF. 773. Vraagt inlichtingen "T&G Accu's laden per keer on bij abonnement. UIT DE STAATSCOURANT. Benoemd bij het departement van Oorlog, onderscheidenlijk tot hoofdcommies en tot ad junct-commies J. D. Peppel, en de klerk I. Noordeman. Langstraat 43 - Tel, 852 - Amersfoort Groote sorteering Hangklokken, Schoorsteenklokken en Wekkers Reparatie-inrichting aan huis voor gewone en gecompliceerde uurwerken. HET KON. BEZOEK AAN DE HOOFDSTAD. Dankbetuiging van de Koningin. Bij het vertrek der Koninklijke Familie uit Amsterdam, heeft de Koningin den Burgemees ter in warme bewoordingen verzocht, der burgerij hartelijk dunk te zeggen voor de tal rijke en treffende bewijzen van liefde cn aan hankelijkheid, gedurende dit bezoek aan de hoofdstad uit alle kringen der Koningin, den Prins der Nederlanden en Prinses Juliana ten deel gevallen. DE MINISTER VAN ONDERWIJS. Nader vernemen wij, dat de gezondheids toestand van den minister van onderwijs, kun sten en wetenschappen geen enkele reden tot ongerustheid behoeft te geven. Mr Waszink is verleden week Donderdagmiddag r.aar Heer len vertrokken wegens een keelaandoening en is eenige dagen bedlegerig geweest. Binnen en kele dagen hoopt de minister zijn werkzaamhe den weder te kunnen hervatten. EEN ENGELSCH ESKADER IN AMSTERDAM. Naar wij vernemen zal begin Juli ver moedelijk van 5 tot II dier maand het He Engelsche kruiserseskader een bezoek brengen aan Amsterdam. MARINEPOU11EDIFNSÏ. H". Ms. „Vulconus", bestemd vcor p-Mifi»- Li st voo. dc Noord/.' issch» .'ij v.v d 1 Ju ni j.l. t - Willemsoord in dienst gust •..•ld vei- Uvl.t 8 Juni voor de eerste reis nuur zee. Var. de eerste reis, waarop twee buitenlandse! ho- r.s worden aang daan, wordt 9 Juli t Wil lemsoord tcruggekc-. d. Mr. Ms. po!;tiekruis~r „Triton" is 5 Juni van Wille, soord vertrokken naar zee cn keert 3 Juli te Wille ire.?ord terug. Deze reis, waar bij Bergen cn Sta vanger worden aangedaan, wordt medegemaakt door Dr. J. J. Tesch, van de afdecling visschrrijen van het Departement van Binncnlandsche Zaken en Landbouw voor het verrichten van wetenschappelijke ondei- zockingcn op visscherij-gebLd. OPLEIDING TOT OJ-FICIER- ZEEWAARNEMER. Voor opleiding tot officier-zccwaarnemer bij de Koninklijke Marine-Reserve bestaat g genheid voor jongelieden met eenige zeevaart kundige kennis, die zich daartoe kunnen aan melden bij het Departement van Marine vóór I Juli aanstaande cn daar alle benoodigde in lichtingen kunnen verkrijgen. NEDERLAND IN DEN VREEMDE. Met medewerking van onzen Consul, den heer H. van Wickevoort Crommclin van Ber kenrode, werd op 30 Mei j.l. ter gelegenheid van een avondfeest te Cuiro, de Indische film der vcreeniging „Nederland in den Vreemde" voor tal vun voorname gasten vertoond. Te zelfdcr tijd werd de film „Nederland" naar Alexondric gezonden cn aldaar voor een gezelschop van genoodigden vertoond. Deze films wekken alom de belungstelling van de Egyptenuren en zullen nu nog drie we ken in een bioscoop te Cairo draaien. HET GRAFMONUMENT VOOR GENERAAL VAN HEUTZ. Binnen 4 of '5 maanden gereed. Naar vroeger reeds is gemeld, heeft de jury welke door de commissie tot huldiging der na gedachtenis van generaal Van Heutsz was in gesteld, met algemecne stemmen het ontwerp voor een grafmonument van den beeldhouwer B. Ingen Housz in samenwerking met den ar chitect D. Roosenburg voor de uitvoering non- bevolen. Jnmiddeis heeft de commissie den bei den ontwerpers daartoe opdrucht gegeven. Het monument wordt vervaardigd uit grijsrood Zweedsch graniet, een materiaal dat voor zulk een monument geschikt is en waarvan de kleur togen atmosferische invloeden bestond is. Men rckciYt dot het monument binnen 4 tot 5 maan den gereed zal zijn, zoodot gelijk onlangs reeds bericht is, het stoffelijk overschot van den ge neraal in het najaar naar Nederland kon wor den overgebracht om op de beschreven wij/e. op de Nieuwe Oosterbegroofplonts tr Amster dam ter aarde te worden besteld. ENGELANDS INVOERVERBOD VOOR VLEESCH. Dr. ten Snndc confereert te Londen. De Tel. verneemt, dot do bacon-export on gestoord kan voortgaan. (Bacon is, zooals men weet, snel en licht gezouten varkcnsvleesch). Door het verbod der Engelsche regeering wordt hoofdzokclijk getroffen, de evencci.s belangrijke uitvoer uit ons land naor Enge land van versch vleesch, hoofdzakelijk kalfs- en varkensvleesch. Ten slotte herinnert het blad er aan, dut de invoer van levend in Engeland reeds sedert lang was verboden. Hoewel men het in kringen van vlcesch- exporteurs er over eens is, dot Engeland zeer terecht reden heeft tot streng ingrijpen, toch betreurt men het, dot Nederland en trou wens ook andere landen, als Denemarken thans de gevolgen ondervinden van het feit, dot een onder land, België, een aantal met mond- en klauwzeer besmette car.rossen zij het ook met Rotterdam nis transito-haven naar Engeland heeft uitgevoerd. Intusschen zit de Ncderlahdsche regeering verre van stil; reeds is DiA. ten Snndc, In specteur van den Veearts'nijkundigen Dienst te Lenden aoneckomn 'cn aldaar in onderhan deling cplrcd' n met d Engelsche rgecring. NIKiV'-E BIJZONDERHEDEN IN ART1S. Vliegende Herten, Meikevers, Nnnv'ind: rs en Doodgravers. ijn insecten, waarvan ieder de namen malen gehccid cn gelézen heeft, maar !t- stedelingen hebben de drugers van die r; ren, wanrvcn ec;n tweetal met recht berucht zijn, nimmer gezic.a. Daarom worden ze in het Insertnrium noost andere meer zeldzame n fraaiere insecten te k "jl: 'gezet. He» V li o g e n d Heil- is onze grootste in- kever, die in pudc eikenbosschcn •■crukoT', De enorme kaken van het mannetje b' -n d- vorm vun een h< rtgewei. Daarmee wordt gr ducht g' slT«den Dikwijls gebeurt het, dat een vechtende zijn tegenstander tusschen die kn' en in two n bijl Herhaaldelijk vindt #«nde herten r.v dmpc gaten in de hiltle;- dot zijn in den stri'd verminkten. De vr 'e 'b'jke dieren ïiebben. doordot de kaken sjf imo buitensporig ontwikkeld zijn, het gev '■ever type O.* Meikevers, dit m hun jeugdtoestand roesde eng. il> *n zijn en don door het i eten van wortels van nuttige gewassen *te schad aanrichten, eten dc bladeren .t onderscheidene boomen. De sprieten op den kop hebben don vorm van waaiertjes, v .torvan de blaadjes uitgespreid en weer togen c'Emr gelegd kunnen worden. Van dc nianne- !ii zijn ze veel greater dan van dc wijfjes? 'b reukzin tuig zetelt erin. Dot is bij een aan tel insecten ongelooflijk scherp- D< mannetjes ruiken de wijfjes met hun sprieten op groote afstonden'. Een groet verschil in ontwikkeling der sprie ten ven beide geslochten zien wd ook b'.i de Non vlinders, waarvan op dit oogenblik levende rupsen popfgm en eierlcggende vlin- d> rs in het Insectarium aanwezig zijn. De Doodgravers ruiken met hun sprie ten, die den vorm hebben van knotsjes al van verre oen gestorven dier. Door de narde er in schuine richting onder weg te graven, wordt het cadaver bij het naar beneden zakken weer met aarde bedekt In enkele uren hebben een viertal van die kevers een klein «oogdiertje of een vogel onder de narde gebracht. Is dit ge el i d. dan leggen ze cr eieren in. Dc daaruit :i .T-de larven voeden zich met dat rottende lrrsch p.- rl -dgrr-ers zijn door het opruimen van kleine dierenlijken nuttige insecten. In het fnspctnrium kunnen wc ze dagelijks een muis zien begraven EEN MAAS IN DE LEERPLICHTWET. Oen eigenaardige kwestie. De corr. van het Volk te Hoorn schrijft: Een nieuw geval betreffende dc toepassing van de Leerplichtwet heeft zich gisteren voor den kantonrechter te Hoorn voorgedaan. Vol gens art. 7 sub. <5 van de Leerplichtwet zijn de ouders van de verplichting het kind naar de school te zenden vrijgesteld, als een wettelijk voorschrift het bezoeken van dc lagere school verbied'- Van dit art bad P. Br. te Enkhuizen gebruik gemaakt. Hij had gemoedsbezwaren zijn dochter Trijntje te laten voccinceren en had aan den cisch hiervan vóór T Februari van ieder jaar kennis te geven non B. cn W. vol daan. Als getuige werd de Inspecteur van bet lager onderwijs te Hoorn, de heer Westerouwen van Mecterèn gehoord. Hij had het kind ambts halve laten inschrijven bij de bijzondere chris telijke school te Enkhuizen, omdat hij meende dat het de bedoeling van den wetgever niet kon geweest zijn op deze wijze de kinderen van onderwijs verstoken te houden Hij had boven dien opgemaakt uit de verklaringen van ver dachte, dat zijn verweer in hoofdzaak ging tegen de vaccinatie, doch niet voldoende was gebleken, dot hij gemoedsbezwaren had. Inderdaad verklaarde de verdachte ook thans weer, dot hij vaccinatie levensgevaarlijk vond en er in i§der geval bewijzen waren van levens lange lichamelijke ongeschiktheid tengevolge daarvan. De ambtenaar van het O. M., de heer v. d. Feen de Lille, noemde het een nieuw geval dot zich in verband met dc Leerplichtwet hier naai het Engelsch van EMMELINE MORRISSON. Geautoriseerde vertaling van M- Helle ma. 47 Ruthei ford had de kamer verlaten, eer zij die opmerking maakte, maar waarschijnlijk zou zij ze ook hebben gemaakt, als hij er was geweest. Iris gaf geen antwoord, maar nam haar zil veren tasohje en verliet de kamer zonder een woord te zeggen. Zij ging naar haar slaapkamer, waar zij haar taschje neerlegde, en vervolgens naar het balkon en zette zich neer in haar rieten stoel Zij kon de straat, de rij palmen langs den weg naar de woestijn en in de verte het donker groene boschje zien, waar de tuin van den Graaf was. Zij vroeg zich af, of zij ooit weer daarheen 20U gaan. Zeker niet met Tremoyne, en toch Met een zucht dacht zij, hoe ge heel anders het kon zijn geweest, indien zij cn haar echtgenoot elkaar hadden liefgehad, zooals het behoorde Hoe gaarne was zij dan met hem daarheen gegaan om over de woes tijn, haar stilte en haar geheimen te praten. Maar het was een andere man, die ze haai had laten zien en leeren begrijpen. Tremavne kwam uit zijn eveneens aan het balkon grenzende kamer en keek naar haar „Je hebt een ruim hart, nietwaar?" zeide hij op hoonenden toon „,Nu is het Rutherford weer, en je kent hem nog geen maand." „Ik heb een gevoel, alsof ik hem mijn ge- heele leven heb gekend, en het spijt mij, dat hij weggaat," zeide Iris kalm. „Ik zal hem erg missen." „Misschien is het dan wel goed, dat hij weg gaat." „Waarom „Nu, je kimt moeilijk verwachten, zelfs niet in de gegeven omstandigheden, dat ik mij maar in alles zal schikken." „Ik begrijp niet, wat je bedoelt." „Dat heb je nooit gedaan; je begreep nooit iets, hè Toch heb je je er wel aardig weten in te werken, je leeftijd in aanmerking geno men. Is dat geen les voor je geweest Iris hield haar adem in en staarde hem aan „Wil je daarmee zeggen, dat Dr. Ruther- ford en ik meer zijn dan vrienden, evenals je dat zeide van Julian?' „Nu, je waart immers ook geen, vrienden'?" „Nadat ik getrouwd was weL en nooit iets anders." „Je kunt niet vriendschappelijk omgaan met een man als Julian, na wat hij voor je was. Dat is onmogelijk, en ik vrees, dat ik niet geloof aan je -.vriendschap'." „Jij gelooft niets dan kwaad, waar het mij betreft, dat weet iken mevrouw Maddison helpt je. En, als het je interesseert, ik geloof evenmin aan haar vriendschap met jou." Trcmayne staarde haar aan in toornige ver bazing. „Maar mevrouw Maddison is niets voor mij. Praat toch geen onzin „Jij praat onzin over Dr. Rutherford en mij." Geoffrey Tremoyne was niet gewend, dat de menschen zeiden, dat hij onzin praatte, zelfs niet van zijn vrouw „Nu, te oordeelen naar de wijze, waarop je eiken dag alleen met Rutherford bent uit gegaan, lijkt dat zoo niet," zeide hij koel. „Iedereen in het hotel spreekt er over, terwijl ik, geloof ik, maar eenmaal met mevrouw Maddison ben uit geweest, en dat was naar de stad." „Dat kan mij niet schelen. Dr. Rutherford is alleen vriendelijk en goed voor mij geweest. Jij wilt niet, dat wij vriendschappelijk niet el kaar omgaan." „Neen, antwoordde hij beslist. „Ik ben je vriend niet, maar je echtgenoot, dat vergeet ik niet; maar laat die toespeling op mevrouw Maddison en mij als je blieft je laatste zijn. Je hebt geen reden je in dat opzicht te beklagen, ofschoon het mij bij God niet kwalijk zou zijn te nemen, in aanmerking genomen, wat je mij hebt aangedaan sedert ons huwelijk." „Mij evenmin," gaf Eis ten antwoord, „na alles wat je mij hebt aangedaan, en als ik er aan denk, hoe je mij hebt laten boeten vooi mijn eenigen misslag. Misschien zal mevrouw Maddison je tenminste menschelijk maken en je helpen een vrouw te begrijpen; want zij moet heel wat ondervinding hebben I" Tremavne werd heel kalm. „Iris," zeide hij, „zoo moet je niet spreken Ik heb je gezegd, dat mevrouw Maddison niets voor mij is, en ik wil mijn naam niet met den haren verbonden hebben. Ik heb achting voor mijn naam cn voor den haien ook, cn ik wil niet hebben, dat je zulke lasterlijke dingen zegt „O, heel goed, het kon mij niet schelen," antwoordde Iris mat, „dat twisten vermoeit jnij zoo Tremavne ging alleen uit, en kwam tegen theetijd terug, in eer. slechter humeur dan ooit Mevrouw Maddison zat alleen in de hal en I riep hem toe „Wat kijkt u boos I Wat scheelt J er aan Kom, ga zitten Hij gehoorzaamde, en zij babbelde druk te gen hem, terwijl zij thee dronken Zij was ge heel in het groen gekleed, daar die kleur paste bij haar zonderlinge groene oogen, en zij rook te voortdurend Oostcrsche sigaretten, die een vreemden, fijnen geur verspreidden. Gewoonlijk vond Tremayne dien geur zeei onaangenaam, maar nu werkte haar gezelschap zelfs kalmeerond op hem en toen zij na de thee voorstelde naar de Minaret te gaan, stemde hij daarin toe, ofschoon hij geen uur te voren Iris had verzekerd, dat hij met die dame nooit ergens anders was geweest dan naar de winkels. Mevrouw Maddison glimlachte, toen zij den uitzichttoren beklommen, vanwaar men een prachtig gezicht op de woestijn heeft. „Heel mooi, nietwaar merkte zij op, toen zij boven op don kleinen, vierkanten toren stonden achtei de balustrade. „En wat kon men ver zien I" Het dorp lag voor hen, door de laatste stralen der ondergaande zon in goudgloed ge huld, vol leven; leven op de straten en leven op de platte daken, waar de vrouwen en kinde ren hun verblijf hielden. De zon verdween en het goud en rood ging over in purper Mevrouw Maddison wierp een zijdelingschen blik op Tremayne's streng ge laat „Ik zou wel eens willen weten waaraan u nu denkt," zeide zij. „U ziet cr niet opgewekt uit. Houdt u niet van Biskra Tremayne staarde naar het groene boschje,' waar de tuin van den Graaf was, en vroeg zich of, of Iris zich daar bevond. „Neen, ik houdt er niet van," antwoordde hij. „Er is iets iets onheilspellends in deze atmosfeer lk weet niet, wat het is." „Het is hier zoo erg rustig, te rustig naai mijn zin. Ik houd meer van Cairo. Deze plek post voor droomers als D: Rutherford, maai niet voor levende m&nnen en vrouwen, of schoon ik niet vind, dat er iets aan de atmos feer scheelt." „Dan past die niet voor mij." „Dat ligt aan u zelf," zeide zij glimlachend, „of aan uw vrouw." Hij nam een stijve houding aan en antwoord-* de niet. Mevrouw Maddison's oogen dwaalden ook af naar het groene boschje. „Ik denk, dat ze daar wel in den tuin is en poëtisch dweept met Dr. Rutherford cn dat vindt u „Pardon, mevrouw Maddison, maar ik wil niet over mijn vrouw proten, zelfs niet met u." Zij lachte geamuseerd. „Dat is dwaas van u, want vrouwen begrijpen vrouwen, en misschien zou ik u kunnen helpen." „Dan zou u toch wonderbaarlijk knap moe ten zijn en beginnen met mij twintig jaar jon ger te maken." „Waarom spreekt u, alsof u oud waart? Ik ben benieuwd, hoe oud u werkelijk is „Drie en veertig jaar, precies twintig jaar ouder don mijn vrouw." „Wat is twintig jaar? En u ziet er jonger uit. Wel. Dr. Rutherford moet even oud zijn p als u en toch - Tremayne bleef zwijgen, en ra een oogen blik "orvolgde zij met zachte stem „Ik vraag mij af, waarom mannen als u trouwen met zul ke oppervlakkige vrouwen. Dat doen ze zoo dikwijls ongelukkig." .'(Wordt vervolgd))

Historische kranten - Archief Eemland

Amersfoortsch Dagblad / De Eemlander | 1926 | | pagina 5