Edison-Toestel.
.Auto
Slagroomschelpen met Aardbeien.
nano
DE EEMLANDER"
BUITENLAND.
S. DUYKER
Adviezen voor
Geldbelegging
Verhuring van
Lips Safe-Loketten
Totale Uitverkoop
Strijkmuziek
Diotel SHonopole
SVlaïson de Jager Zn.
FEUILLETON,
24e Jaargang No. 289
IIONNEMEAfSPftUS iIa ldan
EERSTE BLAD.
N.V. MIDDENSTANDS-BANK
Wordt vertegenwoordigt j
voor Amersfoort en
omstreken door
Fa. R. van den BURGl
Arnhemschestraat
Damesconfectie
Waschzijden Onderjaponnen
fl 1.90
Mouseline Peignoirs fl 3.50
Een Liefdesdroom.
tooct 2.10» idem 4mm
per post f X—per week (met eratis nrrckcnag
lagen ongelukken) f 0.17* aUondmlyke nw.ai
1 Cj05.
AMERSFOORTSCH DAGBLAD
ff
DIRECTEUR-UITGEVER: J. VALKHOPF.
BUREAU:
ARNHEMSCHE POORTWAL 2A.
POSTRCKEWIMQ N*. 47M». TEC INT 0t».
Vrijdag 11 Juni 1926
PRIJS DER ADVERTENTIEN met inbegrip van een
bewijsnummer, elke, regel meer 0 25, dienstaanb-e-
dingen en Licldadigheids-adve tentiën voor de helft
der prijs. Voor handel cn bcdnjl bestaan xtct
vooideeligc bepalinven voor het adverieeicn fccne
ciicutaire, bevattende de voorwaarden, wordt op
aanvraag toegezonden.
VOLKENEOND.
DE VOLKENBONDSRAAD.
Brozilic treed uit den Raad.
Na afloop van de zitting van den Raad,
heeft Melle Franco aan den secretaris-gene
raal van den Volkenbond het ontslag van Bra
zilië als lid van den Raad oanngeboden.
Door dit besluit houdt Brazilië niet op lid
te zijn van den Bond.
Spanje van zijn kant heeft opnieuw ver
klaard, dat het geen belangstelling meer heeft
voor de verkiezingen van de Raadsleden, zoo
lang het zelf geen permanenten zetel heeft.
Het ontslag niet aanvnard.
De Volkenbondsraad 'htfeft geweigerd het
ontslag van Brazilië te aanvaarden en de zaak
naar dc vergadering verwezen.
De vele bewijzen der algemecne symnnthie
hebben den Braziliannschen gedelegeerde er
toe gebracht te verklaren dat hij de mecningur»
en de wenschcn van den Raad aan den pre
sident van de Braziliaonschc republiek zal be
kend maken.
DE CONTROLE OVER HONGARIJE.
De Volkcnbondsraad heeft het besluit van dc
commissie voor Hongarije om de finnncieele
controle bijna in haar geheel te verlengen,
goedgekeurd.
de ontwapeningskwestie.
Verklaringen van Lord Cecil.
Londen, 10 Juni. (V. D.) Lord Cecil heeft
gisterenavond in het Lagerhuis een resumé ge
geven van de werkzaamheden van de voorbe
reidende commissie voor de ontwapeningscon
ferentie waarvan hij Britsch gedelegeerde is.
Hij legde den nadruk op het feit dnt de "kwes
tie van inkrimping of beperking van de bewa
peningen ingewikkeld bleef Hij herinnerde aan
de verschillen tusschen defensieve en offen
sieve bewapeningen. Cecil verklaarde dat het
voornaamste resultaat van Geneve is geweest
dat de machine der ontwapening in werking is
gebracht. De commissie heeft grootere vorde
ringen gemaakt dan hij verwachtte. Dc ontwa
pening, hoe moeilijk ook, is geen onoverkome
lijke kwestie.
VERDAGING DER ONTWAPENINGS
KWESTIE.
Op verzoek van de Engelschc regeering is
de bespreking van het Fransche voorstel tol
preciseering van de verplichtingen en de
sancties inzake de ontwapening tot de bij
eenkomst in September verdaagd.
DE INTERNATIONALE BESTRIJDING
DER VALSCHE MUNTERS.
Het Fransche voorstel tot organisatie van
een internotionajen strijd tegen de valsche
munters is door den Raad overwogen en zal
onmiddellijk onderzocht worden.
Paul Boncour heeft het voorstel toegelicht.
Hij herinnerde aan de gebeurtenissen in Hon
garije en verklaarde dat de openbare meening
niet gerust gesteld was door de wijze, waarop
de Hongaarsche justitie heeft ingegrepen
Volgens het Fransche voorstel zou het
internationale gerechtshof te den Haag moe
ten waken over de toepassing van de inter
nationale conventie.
Benesj en Chamberlain ondersteunden het
voorstel.
het incidenttdejustbethlen.
Nader wordt gemeld, dat Ivan Dejust on
middellijk na de oorveeg, die hij aan graaf
Bethlen heeft toegediend, werd gearresteerd
Dejust verklaarde dat hij een misdadiger heeft
willen brandmerken, teneinde de aandacht van
de wereld op hem te vestigen en Hongarije aan
te moedigen, het juk van een gevaarlijken
tyran voor het land af te werpen. Het incident
veroorzaakte groote opschudding. Sir Eric
Drummond, de secretaris-generaal van den
Volkenbond, zond graaf Bethlen een brief met
betuigingen van leedwezen.
DUITSCHLAND.
DE OVEREENKOMST MET DE VROEGERE
VORSTENHUIZEN.
De behandeling in den Rijksdag.
B e r 1 ij n, 30 Juni (H.N.) In den rijksdag
heeft rijkskanselier Marx het wetsontwerp be
treffende de regeling met de vroegere vorsten
huizen uitvoerig toegelicht, en er op gewezen,
dot dit wetsontwerp rekening'houdt met de al
ge meene verarming van het Duitsche volk ver
oorzaakt door het verliezen van den oorlog
cn de inflatie. De regcering is van oordcel,
dot het wetsontwerp een bevredigende oplos*
sing aan de hand doet, welke opvatting ook
door de regeeringen der landen, die in de
eerste plaats bij de oplossing betrokken zijn,
in het bijzonder door Pruisen en Thuringcn
wordt gedoeld. Marx wees er op, dot volgens
de opvatting der rijksregeering de meerder
heid van het Duitsche volk dringend wenscht,
dat de rijksdag een bevredigende wettelijke
oplossing van het vraagstuk zal vinden. Hij
drong er op aan, dat de wet, over welker bij
zonderheden reeds maanden lang is beraad
slaagd thans met alle mogelijken spoed zal
worden afgedaan. De rijksregeering wil er geen
twijfel over laten bestaan dat het volstrekt
verkeerd zou zijn te meenen, dat ook indien
dc uitslag van de volksbeslissing in ontken-
nenden zin uitvalt, van een wettelijke regeling
kan worden afgezien. De regeering zal zoo
beslist mogelijk op een wettelijke regeling in
den geest van het thans ingediende wetsont
werp aandringen, en er niet voor terugschrik
ken, dc noodige consequenties te trekken in
dien het in den rijksdag definitief onmogelijk
zou blijken het desbetreffende wetsontwerp tot
stand te doen komen.
No Marx nam de Centrumsafgevaardigde
Guerard het woord, om namens de tcgccrings-
parrijen te verklaren dat deze partijen einde
April wel het wetsontwerp omtrent de onteige
ning der vorstelijke vermogens, dot thans aan
de volksbeslissing wordt onderworpen, een
stemmig hebben afgewezen, doch geen twijfel
hebben loten bestaan, dat een verstandiger
wettelijke regeling der uiteenzetting tusschen
de vorstenhuizen en de landen onvoorwaarde
lijk noodig is De opvatting der regecrings-
partijen is tot uitdrukking gekomen in het
wetsontwerp, welks inhoud voor de rijksre
geering tot grondslag heeft gediend, voor het
wetsontwerp, waarover thans beraadslaagd zal
worderj.
De brief van Hindenburg.
De sociaal-democraat Müller-Franken wil
eerst spreken over den brief van den rijksp'e-
sident, die door slechte raadgevers er toe ge
bracht is partij te kiezen in een zaak, waarbij
een strikt neutrale houding van het staats
hoofd zijn eenig richtsnoer had moeten zijr.
Wij moeten constatcercn dat Hindenburg de
hoogheid van zijn ambt en positie niet vol
doende begrepen heeft. Als de overleden pro
sident Ebert zich in denzelfden vorm over hm
referendum zou hebben uitgelaten, maat den
in toestemmenden zin, hoe zou hij dan dooi
de vertegenwoordigers van rechts door het slijk
gehaald en bcleedigd zijn I Hindenburg spreeki
in zijn brief over een aanval op recht en mo-
raal Bij dit punt punt kan spr. op het inge
diende wetsontwerp overgaan. Noemt von Hin
denburg het moreel als een hertog Karei var
Mecklenburg, die bij het uitbreken van dér»
oorlog zijn Duitsche nationaliteit opgeeft, en
als Russisch generaal tegen ons gevochten
heeft, zich nu het afstand doen van zijn aan
spraken op den troon van Mecklenburg me.
5 millioen goudmark wil laten betalen? Is de
eisch van prinses Jutta van Montenegro, <1:<
\ttiA millioen verlangt, moreel te verantwoor
den? Vindt de rijkspresident het van moree
standpunt te verdedigen, als het verarmde
Duitsche volk een in Engeland geboren hertog
van Coburg nog de rijke Schmalkaldiscbe bos-
schen moet afkoopen? Moet een keizer, die
in Nederland een groot landgoed bezit, rop
RECLAMES.
Van 11 regels' 4 05. elke regel meer 1—
Do nieuwste uitvindingen op
Radio-gebied practisch toegepast
PIAN O HAN DEL
HAVn' 29 TELEF. 773.
14" Vraagt inllch'lngen TW
Accu's laden por koez en bij abonnemont.
voor Amersioor! an Omstreken
AMERSFOORT.
Langegracht Mo. 4 - Telefoon 304
Langestra 36
vanaf 13 Juni
des Sondags
Matinee en Diner
Langestraat 56 Chocolaterie Telefoon 115
Confiserie Patisserie
aanspraak maken op 300,000 morgen land en
183 millioen in contanten? Spreker protesteert
tenslotte met alle kracht tegen het persoonlijk
ingrijpen van het hoofd van den staat in een
binnenlandsche politieke aangelegenheid en hij
spreekt den wensch uit, dot het volk me; groo
te meerderheid voor het referendum zal stem
men. (Bijvn! Ijpks, lawaai rechts)
Rijkskanselier Marx neemt dadelijk het
woord om den rijkspresident tegen de aanval
len van Müller-Franken te verdedigen Hij zegt,
dot de rijkspresident door zijn brief geen en
kelen constitutioneelen plicht geschonden
heeft, moor dat dc partijen buiten hun boekje
gaan als zij van een particulieren brief gebruik
moken om hem als een officicelc uitlating von
Hindenburg in zijn kwaliteit van rijksp csident
uii te bazuinen.
Een communist richtte een scherpen aanvat
op den rijkspresident en op do regcering cn
diende een motie van wantrouwen in.
Daarna werd hef wetsontwerp naar do juri
dische commissie verwezen.
Heden zal er over de communistische .motie
van wantrouwen gestemd worden
HET DUITSCH-RUSS1SCHE VERDRAG IN
I)0N RIJKSDAG.
Het verdrag goedgekeurd.
Berlijn, 10 Juni. (V. D.) De Rijksdag
keurde heden in al de drie lezingen het
Duitsch-Russische verdrag van 24 April 1920
goed. De redenaars van alle partijen hadden
zich daarvoor verklaard, met uitzondering van
den, uit de communistische partij gestopten
vrijen communist dr. Korsch
Ter vervanging van den rijksminister van
buitenlandsche zaken, die ongesteld was, had
de rijkskanselier het ontwerp gemotiveerd, en
de reeds bekende redenen genoemd, weiko
Duitschlnnd bewogen tot het sluiten van net
verdrag van Berlijn. Hot# Duitsch-Russische
verdrag moest in aansluiting worden gebracht
met den nieuwen, door de Locamo-verdrogen
in het leven geroepen politieken toestand De
Locarno-mogendheden hadden nooit verlangd,
dot Duitschlnnd zou toetreden tot een gemeen
schappelijk front tegen Rusland. Het samen
werken der Locarno-vcrdrogcn en der Bcrlijn-
scha verdragen was een belangrijke garantie
voor dc vreedzame ontwikkeling van Europa.
DE ZAAK-LESSING.
Een brief der professoren.
De professoren aan de technische hoogc-
school te Hannover hebben aan* den minister
van eeredienst een brief geschreven, waarin ze
zich feitelijk solidair verklaren met dc tegen
prof Lessing opponecrendc studenten. Deze
brief zal, aldus de Berlijnsche correspondent
van het Hbld.; waarschijnlijk niet de gewensch-
c uitwerking hebben. Is de corr. wc! 'inge
licht, dan denkt de minister er niet aan voor
den aondrang van professoren en studenten
te zwichten cn prof. Lessing nis zondebok in de
woestijn te sturen.
Hij is vaster dan ooit besloten, in geen ge
val toe te geven. Als de studenten niet tot re
den komen en er niet spoedig een einde non
dc réiletjes tegen prof. Lessing komt, za! de
Hoogeschool worden gesloten. Prof Lessing
zelf heeft gisteren opnieuw een verklaring ge
publiceerd, waarin hij nog een met ronde voor
den zegt, dat hij er niet aan denkt, vrijwillig
heen tc gaan, niet omdat hij er zoo op gesteld
is, aan de hoogeschool werkzaam te blijven,
maar omdat bet voör hem gaat om een prin-
cipieele kwestie, namelijk of de leer rijheid in
Duitschlnnd door politieke invloeden kan wor
den geknot, of dat de overheid die zal hand
haven. Heden komt prof. Lessing te Berlijn aan
om met den minister van eeredienst een confe
rentie te houden. Op het zwarte bo.d van de
technische hoogeschool te Berlijn stond giste
ren een mcdedeeling, dot prof. Lessing heden
in het vroegere heerenhuis een lezing za*. hou
den. De Berlijnsche studenten woc'den door
hun senaat opgewekt, deze voordracht nio:
te bezoeken.
VRIJSPRAAK IN HET LUTZOW-PROCES.
B e r 1 ij n, 10 Juni. (V. D.) Hedenmiddag
is uitspraak gedaan in het proces tegen Frci-
Begin steeds met het kleine, indien gij tot
het groote komen wilt.
naar het Engelsch van
EMMELINB MORRISSON.
Geautoriseerde vertaling van M. Hellemo.
52
Zij brachten haar bruinbrood van Arabisch
baksel, zooals op de markten wordt verkocht.
Het was wel zuur, maar toch! goed eetbaar en
zij dronk met tegenzin de koffie en gcitenmeiK,
maar kon de „kous-kous" nic-t aanraken, even
min als het in ranzige olie gekookte vleesch,
hetgeen alles was, wat hun weid aangeboden.
Den tweeden avond, toen de storm was be
daard en de zon weer scheen, werd er voor
gesteld, dat een der mannen naar Biskra zou
rijden om hulp, maar de vraag was wie
Er was geen twijfel aan, dot Olive Maddison
ziek was, en Iris wenschte, dat Dawson bij haar
zou blijven, in geval er iets nuocht gebeuren.
Hij was een hulp voor haar, nnaor de jonge,
goedaardige doch geheel onervaren Jimmy
was van geen nut noch om te Wijven noch om
te gaan. Hij was geen goed ruiter, en Biskra
was ruim dertig mijlen ver en hij kende den
weg niet. En zij konden den gids Gattouchi
niet missen, daar hij als tolk fungeerde.
Daarom moest het de andere gids zijn, en
die wist den weg ook niet en moest dus te
voet gaan en iemand meenemen, die wel be- j
kend wos in die streek.
Dien nacht waakte Iris bij de zieke van zons
ondergang tot het aanbreken van den dog. Zij
kon niets anders doen dan Olive's hoofd ba
den met het lauwe water, dot zij hodden, en
haar van tijd tot tijd een teugje brandewijn
en geitenmelk geven. Hoar arm deed hevig
pijn, want die was slechts ruw verbonden en
niet gezet of gezuiverd van het verpletterde
been. Zij konden hem niet spalken, want Daw
son wos bevreesd haar nog meer kwaad te
doen door haar verkeerd te behandelen uit
onwetendheid.
Eens gingen er eenige Arabische vrouwen
voorbij en keken door dc deur. Zij waren on
gesluierd, met getatoueerde gezichten, gouden
ringen in de ooren en zwartgerande oogenzij
wezen met hun roodgeverfde- vingers naar de
mooie Engelsche vrouwen en keken vol bewon
dering naar haar. r>
Er kwamen ook jonge Arabieren voorbij, die
vermetele blikken wierpen op Iris' prachtig
haar en schoon gelaat. Zij kwamen telkens
weer en bleven heen cn weer slenteren en
glimlachen, en Dawson was volstrekt niet op
zijn gemak en wilde daarom den anderen En-
gelschman bij zich houden, want hij wast, dat
een tweede ondeugd van het Arabische ras
vrouwen betreft, en Iris Tremayne was mooi
heel mooi, cn had goud bij zich I
Iris was onbewust van al die gevaren. Zij
was zoo ellendig en uitgeput naar lichaam en
geest door het lange waken en d^ angst om
Olive Maddison, dat zij zich nergens om be
kommerde en nauwelijks de voorbijgaande
menschen bemerkte. Eens toen een oude vrouw
bleef staan en naar de bewustclooze vrouw
keek cn iets mompelde, wendde zii zich tot I
j Gattouchi, die buiten de hut zat neergehurkt,
en vroeg hem, wat de vrouw had gezegd.
„Zij zegt, dat dc geest der Europeesche
vrouw het lichaam gaat verlaten," antwoordde
hij onverschillig.
Iris huiverde. Zij begon zich af te vragen, of
zij Ertgeland en Treinwn ooit zou terugzien. Zij
dacht zelfs aan het prettige hotel in Algiers,
waar de geduldige flarrod op haar terugkomst
wachtte. Wat zou zij nu niet willen geven voor
Harrod, voor een bod en schooné kleeren I En
o, wat zou zij niet hebben gegeven, als Tre
mayne of Rutherford haor had kunnen helpen
voor Olive te zorgen en haar ontheffen van
die vreeselijke verantwoordelijkheid. Ruther-
ford zou den gebroken arm wel hebben gezet
en haar hebben bijgestaan, terwijl Tremayne
voor hen zou hebben gezorgd en wel een mid
del zou hebben gevonden om hen allen terug
te brengen naar Biskra. Maar de twee mannen
bij haar, hoewel zij vriendelijk waren en onge
twijfeld hun best deden, waren hopeloos on
geschikt.
Eens gedurende den nacht kwam mevrouw
Maddison bij kennis en vroeg, waar zij waren
en waarom haar orm zooveel pijn deed, maar
zij kon zich niet bewegen. Heel spoedig echter
werd zij ruSteloos cn begon weer te ijlen, cn
sprak herhaaldelijk over Tremayne en vroeg
naar hem terwijl zijn vrouw er naar zat te
luisteren.
Eindelijk, met het aanbreken van den dag,
werd zij rustig, en vermoeid van het wakert
viel Iris zelf op het stroo bij de deut neer en
sliep in, met haar smal gezichtje op haar
mantel en het losse haar op haar schoudeis
neervallend. Jimmy Hill sliep met het gezicht
lr.aar den aarden muur cn alleen Dawson wos
jv/akker en stond op den drempel, ongewas-
schcn en ongeschoren, om de z£n in al haar
wonderbare pracht te zien opgaan over den
oostelijken horizon van zand en duinen, toen
eindelijk Tremayne, Maddison en zes Spahi's
het dorp binnenreden.
HOOFDSTUK XXXIII
Tremayne, gevolgd dpor Gattouchi, Dawson
en Jimmy Hill en de leegloopers, die van zijn
komst getuige waren, kwam de hut binnen
zonder rechts of links te kijken en ging regel
recht naar zijn vrouw.
Hij bukte zich en knielde naast haar neer.
„Goddank, jij bent veilig, mijn lieveling," zeide
hij en kuste haar gouden haar, zonder zich
er aan te storen, wie het zag.
Iris ontwaakte bij zijn aanraking en sprong
op.
„O, Geoffrey! ik ben zoo blij je te zien, ik
ben blij, dat je er bent I" riep zij uit. „Ilc dacht,
dat je nooit zoudt komen."
„Ik ben op weg gegaan, zoodra wij van
morgen met het aanbreken van den dag de
boodschap van den gids kregen. Ben je geheel
ongedeerd goed heb je je niet bezeerd?"
„O, neen, ik ben ongedeerd zij hield zich
aan hem vast, alsof zij hem nooit weer wilde
loslaten „maar ik ben zoo moe, en zoo vuil
en heb zoo'n honger." Toen herinnerde zij zich
alles weer en keerde zich om. „Maar mevrouw
Maddison
„Wat scheelt haar?" Hij liet haar terstond
los en keerde zich ook om „Goede Gcd I zij
is toch niet dood?"
Olive Maddison opende juist haar oogen en
keek hem aan. „Neen, ik ben niet dood; ik kon
niet sterven eer ik u had weergezien," zeide
zij. Zij was niet geheel bij kennis, maar Iris
dacht, dat dat wel het geval was, en al wat
zij had gehoord, kwam weer terug in haar
herinnering.
Zij verwijderde zich van Tremayne, die nog
steeds haar hand vasthield, en begon uit tc
leggen, wat er was gebeurd, en de twee man
nen vulden het verhaal ..aan.
„Wij moeten het wagen, haar naar Biskro
over tc brengen," zeido Tremayne zich ovei
haar heen buigend, terwijl haar echtgenoot
naast haar neerknielde. „Ik vrees, dat zij hee!
ziek is. Waarom ter wereld is een van jullie
mannen niet eerder hulp komen holen voeg
de hij er bij met een ernstig, bezorgd gelaat,
terwijl hij naar Olive ljeck, die daar uls dood
neerlag. Dawson legde den toestand uit. Het
was niet erg vleiend voor den jongen Hill, dof
men hem niet geschikt vond om te blijver
noch om te guan, maar het was zoo
„Mevrcfuw Tremavne had den rit kunnen
wagen. Zij rijdt goed, maar het zou niet veilig
zijn geweest voor een vrouw alleen, vooral
zoo jong als zij is
„Goede God I wat een idéé," snauwde Tre
mayne. „Jullie lijkt wel een paar gekken."
Het diende echter nergens toe, dot nu nog
te zeggen. Het kwam er nu slechts op aan, zoo
snel mogelijk te werk tc gaan, de drie ge
zonden voedsel te verschaffen en voor de ge
kwetste olies te doen, wat mogelijk was hier
voor moest Tremayne echter alleen zorgen,
want Maddison was van niet veel meer nut
don zijn vriend, en hij wilde hoor niet laten
aanraken door Iris of Dawson, omdat hun
handen zoo vuil waren niet alleen door het
zand, maar door de aanraking met de vuile
muren der hut. Hun kle-eren zagen er evenzoo
uit.
[Wordt vervolgd.)