TWEEDE BLAD;
Geidkoningen.
BINNENLAND.
25e laargang No. 70 AMERSFOORTSCH DAGBLAD „DE EEMLANDER"
Dinsdag
21 Sept. 1926
REGENJASSEN
FEUILLETON.
UIT DE STAATSCOURANT.
Voornaamste Kon. besluiten enz.
Xrit de Staatscourant van heden
avond.
Bij Kon. besluit is bepaald, dat bij afzonder
lijke dagorder, zoowel in Indië als in Neder
land, eervol zal worden vermeld, de sedert tot
majoor bevorderde kapitein H. Meihuizen,
hoofdzakelijk ter zake van zijn verrichtingen
in Atjeh en onderhoorigheden, gedurende het
tweede halfjaar van 1925.
Toegekend de gouden eere-medaille (Dranje-
Nassau-orde aan F. T. Blote, chef-bockhoudei
bij de Leidsche Katoenmaatschappij v.h. de
Hetjder en Co. te Leiden
de zilveren idem aan M. Borghaus, meester*
knecht bij het klein-seminarie te Rolduc Kerk
rede
de bronzen idem aan J Sies, koetsier bij
mr. A. C. Crena de Jongh te 's Gravenhage
eervpl ontslagen wegens ongeschiktheid voor
zijn betrekking ten gevolge van ziekte dc
hoofdcommies der posterijen jhr. J. de Casem-
broot.
benoemd tot ridder in de Oranje-Nassau-
orde G. P. J. Vcrstecgh, wethouder van Ame-
Tongcn.
HET 78e LANDHUJSHOUDKUNDIG
CONGRES.
Z. K. H. de Prins is voornemens Dinsdag 28
dezer naar Alkmaar te gaan ter birwtoning van
de opening van het driedaagschc /8e Neder-
landschc Landhuishoudkundig Congres en ter
deelneming aan den gemeenschappelijken maal
tijd bij die gelegenheid.
DIPLOMATIE.
De Nedcrlandsche Gezant te Berlijn, Baron
Gevers, is van verlof op zijn post terugge
keerd en heeft dc leiding van het gezantschap
weer op zich genomen.
De Gezant van Tsjecho-Slovakijc, te
's-Gravenhage, de heer Baracck heeft de Resi
dentie met verlof verlaten.
Gedurende zijn afwezigheid zal het gezant-
Schap beheerd worden door den Ten secretaris
der Legatie, den heer Vratislav Trckn.
HET VERDRAG MET BELGIE.
Verklaringen van minister Van-
dervelde.
In antwoord op de vragen van het Pcuple
verklaarde Vandervelde, de Belgische minis
ter van buitenlandsche zaken Een lid der
frontpartij had mij gevraagd of ik het niet
noodig oordeelde opnieuw plechtig te verkla
ren, dat België vooigoed alle annexionisme
verwerpt en afstand doet van alle territoriale
eischen. Ik antwoordde, dat dergelijke verkla
ringen geen nut zouden hebben, omdat het
nieuwe verdrag een aantal artikelen van het
verdrag van 1839 niet wijzigt. O.a. art. 6,
waarbij beide partijen wederzijds afzién van
iedere aanspraak op elkanders grondgebied,
blijft van kracht. De minister eindigde met te
verklaren, dat wanneer hij hartgrondig
wenscht dat men het verdrag in Nederland
zal ratificcercn, zooals in België, hij dit min
der doet om dc stoffelijke voordeelen, die
beide partijen verkrijgen, dan wel om tot een
definitieve regeling te komen, die een einde
maakt aan lang omstreden vraagstukken, en
om aldus een grondslag tc leggen voor ver
dere vriendschappelijke betrekkingen tusschen
beide landen, die bestemd zijn om elkaar tc
begrijpen en aan tc vullen.
Prins de Ligne bij Vandervelde.
Uit Brussel wordt gemeld, dat Vandervelde
gistermorgen de Belgische gezant in Den
Haag ontving
De Soir zegt dat zij zich langdurig onder
hielden over dc Hollandsch-Belgische conven
tie betreffende de Schelde.
JUBILEERENDE KAMERLEDEN.
Jhr. mr. A. F. O. van Sasse
van 7sselt.
Zaterdag was het 25 jaar geledert? dat jhr.
mr. A. F. O. van Sasse van 7sselt, te 's Her
togenbosch, voor dc eerste maal het lidmaat
schap van de Tweede Kamer aanvaarde. Deze
functie heeft hij sedert dien, met een korte
onderbreking, vervuld. In verschillenden vorm
bereikten hem gelukwenschen. Namens het ge
meentebestuur van Den Bosch kwam de bur
gemeester, mr. F. J. van Lanschot, hem fcli-
citeeren hij bood een bloemenmand aan. In
een vergadering van den Bond van R.-K. Sta-
tenkieskringorganisaties in den Rijkskieskring
's Hertogenbosch, werd jhr. Van Sasse van Ys-
selt hartelijk toegesproken door den bonds
voorzitter, mr. dr. A. van Rijckevorsel, die
eveneens ccn bloemenmand aanbood.
L. F. Duymaer van Twist.
De heer L. F. Duymaer van Twist heeft Za
terdag, den dag waarop hij 25 jaar geleden
als lid der Tweede Kamer voor Stcenwijk zit
ting nam, vele bewijzen van belangstelling ont
vangen.
Donderdagavond zal de onti-rev. Tweede
Kamerfractie hem huldigen.
Dc anti-rev. kiesvereeniging Nederland en
Oranje II in Den' Haag, waarvan de jubilaris
voorzitter is, zal dit Dinsdag 28 dezer in een
feestelijke samenkomst doen.
DE PADANGRAMP.
Dc stcunvcrlcening.
Het totaalbedrag tot nu toe (7e verantwoor
ding) voor de slachtoffers der Padang-ramp is
binnengekomen bedraagt f 66,895.85.
M. MERENS f
De overleden consul van Scrvic te
Amsterdam.
Met Mcinard Merens is een bekend Amster
dammer heengegaan en een zeer populaire fi
guur. Dat had hij vooral te danken, aldus dc
N. R. Ct., aan zijn aangename omgangsvor
men, het charmante van zijn optreden waar
door 'hij ook zoo bij uitstek geschikt was om
tc fungeeren als doyen van het consulaire
corps te Amsterdam, een waardigheid, die hij
als oudste honoiaire consul te Amsterdam
sinds jaren bekleedde. Bovendien bewoog hij
zich ook veel op ander maatschappelijk terrein,
speciaal op dat van de weldadigheid. Von de
Maatschappij -Apollo, die oude en gebrekkige
kunstenaars en hunne weduwen en weezen on
dersteunt, was hij secretaris. Het was Merens
ook die, met eenigc anderen, de vereenigii g
Hulp voor minvermogende oocrlijdcrs in het le
ven riep, en evenzoo was hij medeoprichter
van de Vereeniging van leden der Nedcrland
sche ridderorden, welke vereeniging de stich
ting Oranje Nassau's Oord en daarnaast in
behoeftige omstandigheden vcrkcerende we
duwen en kinderen van ridders der Nedcrland
sche orden geldelijk steunt.
Op II Juni 1.1. heeft dc heer Merens onder
veel belangstelling zijn 70sten verjaardag ge-
vierc^
Vermoedelijk zal zijn stoffelijk overschot
van Nauheim naar ons land worden overge
bracht, om te Blocrr.enda;-.! te wórden ter aarde
besteld.
G. H HOOFT VAN VREELAND, f
De laotsteïijkc mannelijke
afstommeling van een oud
geslacht en een man van
meer dan gewone beteekenis.
Men schrijft aan de N. R. Ct.
In G. H. Hooft, ambachtsheer van Vrcelond,
is een man van meer dan gewone beteekenis
heengegaan. Hooft was te Amsterdam geboren
24 Febr. 1864 en genoot zijn eerste school
opleiding in zijn vaderstad, om die in Zwit
serland te voltooien. Nadat hjj eenigc jaren
practische handclservaring te Amsterdam had
opgedaan, vertrok hij in dienst der toenmalige
Soerabaia-bank en handelsvereeniging naar
Java, waar hij gelegenheid vond, met den
productenhandol en cultuurbedrijven vertrouwd
te worden. Teruggekeerd in Nederland, trad
hij later op als lid der firma Hooft en Kruse-
man, om na ontbinding daarvan als cenig fir
mant dc zaken te leiden der firma Hooft en Co.
Hooft was een persoonlijkheid. Reeds zijn
buitengewone gestalte van meer dan twee
meter lengte trok onmiddellijk de aandacht,
maar vooral zijn gaven van hoofd en hart
stempelden hem tot een man van karakter.
Hij was een man van „recht door zee" cn de
schilderij „Houzce" boven zijn schrijftafel in
zijn werkkamer deed symbolisch aan. Wie zijn
vriendschap had en er waren er velen, genoot
die ten volle zonder reserve, doch wie die
moest ontberen, liet hij daaromtrent niet in
twijfel Met hem is de laatste mannelijke af-
RECLAMES
Van 14 regels 4.05, elke regel meer T
KLEERMAKERIJ
Fa. E. L. J. LAMMERTS
Amersfoort 0°i"Ï3ea Groningen
Utrechtscheweq 36. Tel. 587
stammeling uit ccn oud geslacht heengegaan,
en in zijn gastvrije woning te Vreeland kan
men een serie kostbare herinneringen aan dat
geslacht aanschouwen, die hij als reliquiecn
vereerde.
Hooft onderscheidde Zych door een grootc
kennis van moderne talën en was een expert
op het gebied van Indische producten. In 1918
werd hij benoemd tot directeur van het Insu-
lindc-Cultuur-syndicaat, terwijl -hij als direc
teur van de cultuurmij. Sorgvlict, cn als com
missaris der Surinaamschc Bank, Bank-Asso-
ciatic cn van diverse cultuurmaatschappijen,
gelegenheid vond, "den schat zijner ervaringen
prnctisch tot waarde tc brengen.
Zijn stoffelijk overschot wordt tc Luchon ter
aarde besteld.
BEGRAFENIS JOH. BOERSMA.
Onder groote belangstelling is op dc be
graafplaats Esserveld tc Groningen het stoffe
lijk overschot ter aarde besteld van den heer
Joh. Boersma, in leven hoofdredacteur van het
Nieuwsblad van het Noorden.
Op het kerkhof werden o.a opgemerkt de
putaties uit de vereenigingen ei\ instellingen,
waarin de overledene als bestuurder of lid zit
ting had.
Aan de groeve werd liet woord gevoerd
dooi
dc heeren R. Hozewinkel, als uitgever van
bovengenoemde courant, Dutyn Nooidbcrgcr.
namens de redactie van. dit bind, A. V, Wyrv
berg, voor den Nederlnndschcn Journalisten1
kring en de Groningschc Journnlistenvereeni-
ging, jhr. mr. W. W. Fcith, namens het be
stuur der nfdeeling Groningen van de vereeni
ging „Oost en West" dr. L M v d. Berg na
mens do Loge „Union Provinciale", G J, Plant
namens de stichting „Tuinstad" Ie Helpman
Zij hadden woorden van groote wnordeering
voor dc persoon en het werk van den overle
dene.
Een zoon dankte voor de betoonde belang
stelling. j
NEDERLAND IN DEN VREEMDE.
Men meldt ons
Behalve de eerste en tweede voorzitter, die
reeds vroeger een Oostenrijksche onderschei
ding ontvingen, is naar aanleiding van de Nc-
derlandsche afdeeling op de Hygiënische ten
toonstelling te Weerien, aan Dr. W. J. J. Iven
en Mcj. B. de Vlugt verleend het Gouden Ecre-
teeken Coo-r verdienste van de Oostenrijksche
Republiek en werd verder verleend het Eere-
tecken voor verdienste van het Oostenrijksche
Roode Kruis tweede klasse aan dc heeren Dr.
I. H. J. Vos, Dr. L. Heijermans, Ir. H. Gorter,
Dr. C. J. van Herwerden te Rotterdam, Mr. Dr.
J. H. van Zanten, Mr. W. C. C. van Romondt
Vis tc Zeist, Herbert Crcmer en D. Frenkel.
DAHLIA-TENTOONSTELLING
TE 'S-GRAVENHAGE.
Van Donderdag tot cn met
Zondag a.s.
Onze tuinbouwkundige medewerker schrijft
ons
Dc Dahlia speelt in den tegenwoordigen tijd
een belangrijke rol, donk zij de energie van
onze kweekers en liefhebbers, die do oorspron
kelijke. Dahlia totaal veranderd heeft. Dc moe
der van al die moderne kinderen doet haar
naam eer aan: Dahlia variabilis, de
veranderlijke Dahlia.
Welnu, wie zich op de hoogte wil stellen
van de verschillende rassen, moet deze week
naar het Haagje gaan, daar wordt in de mooie
zalen van den Dierentuin cene tentoonstelling
gehouden van alleen Dahlia's. De Haagsche
binders zullen loonen wat er van deze fraoi
gevormde bloemen te maken is.
In een inzending van 400 verscheidenheden
wordt een historisch overzicht gegeven van de
laatste kwart eeuw en die moet wel bijzonder
interessant zijn.
A.s. Donderdag te 2 uur heeft de opening
plaats en een uur later mag iedereen binnen
komen. Kan menn Donderdag niet, geen nood^
ook Vrijdag, Zaterdag cn Zondag is dc Show
open.
Er zijn medailles ingekomen van H. M. de
Koningin, dc Koningin-Moeder en van Prins
Hendrik, van den Hoagschen burgemeester cn
van tal van particulieren.
Zonder eenigen twijfel wordt het een inte
ressante tentoonstelling
HET SPOORWEGONGELUK BIJ LEIDEN.
Prof. v. d. Klocs nog eens
over dc oorzaak.
Het aanleiding van hetgeen de hoofd-ingc-
nieur der Ned. Spoorwegen, chef van Weg en
Werken, ir. Maas Geesteranus, opmerkte over
hetgeen prof. van der Kloes in het „Vad.'"
schreef over den spoorwegballast, schrijft
laatstgenoemde in dit blad thans o.m. het vol
gende
Ik heb wel degelijk fijn grind tusschen het
grovere opgemerkt. Doch, daar ik meer kijk
op grind heb dan de genoemde hoofdingenieur,
heb ik tevens waargenomen, dat de verhou
ding tusschen grof en fijn over het algemeen
zeer ongunstig is. Het is zoonis ik in mijn
vorig opstel zeide notuurgrind? ongchord en
cr zit over het algemeen veel te veel grof en
zeer grof in.
In natuurgrind kunnen de verhoudingen tus
schen grof en fijn, rond on plat in sterke mate,
afwisselen, zoodat, wanneer men op verschil
lende punten ccn mudzak volschcpt cn deze
naast elkaar uitstort, dc beide hoogen in gce-
non dcelc op elkaar gelijken.
Zoo kon ergens in don ballast onder de
spoorboon zoo veel grof cn rond grind, met
weinig of geen fijn cn plat, bijeengebracht
zijn, dat de toestond door tc geringe wrijving
gevaarlijk wordt. Deze toestond moge zich
betrekkelijk zelden voordoen, het gevaar blijft
tc allen tijde bestaan.
Dc ingenieurs van den aanleg der Staats
spoorwegen wisten dot cn stelden daarom
voorschriften op betreffende hot ballostgrind
als in mijn vorig stuk aangehaald. Bij hun te
genwoordige nazaten ontbreekt blijkbaar deze
wetenschap. Doch mij dunkt, wonneer bckwa
mc voorlieden onder het personeel voor het
onderhoud der baan vrij cn zonder gcvaoi
voor hun toekomst met hun ondervinding
voor den dag mochten komen, don zou blijken
dat zij het geheel met mij eens zijn. Het is mij
bekend dat bij „Weg en Werken" ook die vrij
heid ontbreekt.
Ik bezit deze niet genoeg te woardeeren
vrijheid cn mook daarvan in 's lands belang
onbeperkt gebruik. Ik meen hier te mogen
zeggen, dot het beheer yan weg cn werken
gebrekkig en het Rijkstoezicht op de Spoor
wegen onvoldoende is, beide als gevolg van
gebrek van kennis van bouwstoffen.
Weer cén der gewonden hersteld.
De 2I-jarigc handelsreiziger A. d, V. uit
Amsterdam, diebij 't spoorwegongeluk bij
Leiden ernstig aan één zijner becnen werd
gewond, heeft heden het Academisch Zieken
huis te Leiden kunnen verloten.
DE VISCH- EN VLEESCHVERGIFTIGING
TE AMSTERDAM.
Een patiënt Overleden.
Een der patiënten, die tengevolge van het
gebruik van ondeugdelijke visch, in het Wil-
helrainagosthuis te Amsterdam ter verpleging
is opgenomen is gisteren overleden.
De personen, die na het eten van de gelar
deerde lever ongesteld zijn geworden, moken
het in het algemeen goed.
Het bacteriologisch onderzoek bij de patiën
ten die de lever gegeten hebben heeft intus-
schcn tot de conclusie geleid, dat in de lever
een vleeschvergiftigings- (paratyphus) baccil
is gevonden, die de ziekte heeft veroorzaakt.
Het onderzoek betreffende de vischvergifti-
g'ingsgevallcn is nog niet ten einde gebracht.
DE UITBETALING DER WATERSNOODS-
GELDEN.
Het gebeurde tc Borgharen.
Naar men ons uit Maastricht meldt, zal geen
rechtsvervolging worden ingesteld tegen het
watersnood-comité te Borgharen, tegen het
welk een aanklacht was ingediend terzake van
ongeregeldheden bij uitbetaling van geleden
watersnoodschode.
SPOORWEGONGEVAL.
1 Goederentrein bij Zcvcnaar
ontspoord.
Zaterdag heeft tc Zevenaar een spoorweg-
ongeval plaats gehad, dat nog betrekkelijk goed
is afgeloopcn. Een goederentrein, op weg naar
Duitsohland, liep plotseling voor het station
Zevenaar bij een overweg, gedeeltelijk uit de
rails. Een wagon werd een heel eind meege
sleurd cn kwam naast de spoorbaan to staan,
terwijl cr een omviel. Een der Duitschc rem
mers had de tegenwoordigheid van geest ter
stond alarmseinen tc geven, terwijl dc alarm-
fluiten der locomotieven den goederentrein ter
stond deden stoppen. Do matcrieclo schade is
niet aanzienlijk, docK het verkeer moest over
ccn der zijlijnen gaande worden gehouden.
Omtrent do oorzaak van het ongeval tost men
in het duister en een deskundig onderzoek
leverde nog geen positief resultaat op. Er is
dag cn nacht gewerkt om de lijn, die nu weder
vrij is, geheel te herstellen. Stukken spoorsta
ven waren geheel verbogen.
VERKEERSONGEVALLEN.
Onder een vrachtauto geraakt,
doch door ccn wonder gered.
Vrijdagavond heeft naar de Tel. meldt
op den Mui derbinnenweg tc Wccsp ccn onge
val plaats gehad, dot bizondcr goed is ofgc*
loopen. Dc T2-jarigc J. N. reed op zijn fiets
naar het station. Op een gegeven oogenblik
brak do voorvork, zoodat do knaap op straat
rolde. Juist kwam een vrachtauto von den
heer J. L. v. K. te Wecsperkarspel achter den
jongen aanrijden. De chauffeur had gcon ge
legenheid meer den wagen tijdig tot stilstand
te brengen, zoodot het rechter voorwiel over
het lichaam van den knoop heenging. Ook de
fiets kwam onder ccn der wielen cn werd ge
heel vernield.
Maar wonderlijk genoeg bleef de jongen na
genoeg geheel ongedeerd. Dc ontstelde voor
bijgangers konden hunne oogen niet gcloovcn,
toen zij den knaap onder de auto zagen uit
kruipen. Alleen kin cn knieën waren conigszins
ontveld, n\aordat was alles I Toen do
heer v. K. Jr., die dc auto bestuurde, don
knuap mede wilde nemen op den wagen, om
hem naar den dokter tc rijden, antwoordde
Jon „Nee hcor, ik wacht op mijn vader en
dan moet die maor zeggen of ik naar den
dokter moet".
Later op den avond is dit gebeurd, maar ook
de dokter kon geen verdere nadeelige gevol
gen van dc overrijding constatccrcn. -Alleen
vertoonde de buik eenigc blauwe plekken. De
jongen gaat weer naar school, of er niets ge
beurd was.
VAN EEN STAKING, DIE NIET DOORGING
Een s.-d. werkgever. Theo«J
ric en praktijk.
Het orgaan van den Chr. Mctaalbewerkcrs-
bond meldt
Door den Alg. Bond werd sedert eenigen tijd
actie gevoerd bij dc firma Gcbr. dc Boer te
Lemmer.
De firma gaf echter ccn niet thuis I
Een ultimatum werd gesteld.
Ook wij hebben aan die werf enkele leden,
en eerst no het stellen van het ultimatum wer
den we met het feit in kennis gesteld en ver
zocht men onze leden te advisecrcn den ar-*
beid neer tc leggen.
We hebben hierover vergaderd cn besloten
bij een eventueel conflict niet aan den arbeid
te gaan, evenwel den Alg. Bond te verzoeken
om medezeggenschap in de eventueel te ko
men oplossing. Dus bij voorkomend geval mee
ter conferentie te gaan. Dit laatste werd inge
willigd.
Groot was echter onze verwondering, toen
we vernamen, dat de staking niet doorging.
Wat was daarvan de feden
Dc werkgever heeft Zaterdags bij de uitbe
taling medegedeeld, dat bij een staking dc
arbeiders werden ontslagen en bun, die wo
ningen bewoonden, waarvan dc firma eigena
resse was, werd met acht dagen de huur op
gezegd; zij moesten de woning ontruimen.
Deze bedreiging sloeg in.
Er werd vergaderd en besloten niet tc sta
ken. De staking ging niet door.
Wie was nu die blazende en dreigende werk
gever? Een liberaal, een Christelijke of een
Katholieke werkgever
De heer de Boer is een S.D.A.P.er.
Een, die dus op den Rooden Zondag mee
moet demonstreeren achter „voor Medezeg
genschap".
Als je dan van 't zijne maar afblijft I
Een ervaring diep aangevoeld is soms fyeter
leermeesteres als duizend lessen.
Geautoriseerde vertaling naar het En-elsch van
E. PHILIPS OPPENHEIM.
dooi W. M. D. SPIES-VAN DER LINDEN.
10
„Wat ik u te zeggen heb, is van heel veel
belang", zei hij rustig. „Er zijn oogenblikken
in het leven, juffrouw Lortgworth, dat een
mindere bij een onderneming voor een plot
selinge beslissing staat; dat hij of zij genood
zaakt is te handelen op eigen verantwoorde
lijkheid. Hij, die groot genoeg is om in een
geval als dit te durven optreden, is degcen,
die succes in het leven hebben zal cn dat
verdient. Begrijpt «u mij, juffrouw Longworth
„Ik geloof het wel", zei Virginia wat wei
felend, hoewel zij hem in haar hart maar nl
te goed begreep.
„Juffrouw Longworth", zcidc hij, „hebt u
durf genoeg om ons allen oenige milliocnen
te besparen, waar uw oom u zijn hcelc leven
dankbaar voor zal zijn In andere woorden
wilt u mij naar dat papier helpen zoeken
„Zonder toestemming van mijn oom
vroeg zij.
„Zonder een toestemming die hij u dadelijk
geven zou, als hij in staat wm zich met zijn
zaken te bemoeien", verklaarde Wciss. „Kom,
u zult niet behoeven to wachter, tot hij beter
wordt. Vr.or een deel tenminste van wat u
als vergelding toekomt is er een panrlcn hals
snoer bij Strceker, die ik gisteren voor veer
tigduizend dollar geprysd zag. Dat zal uw
eigendom zijn een half uur nadat ik dat pa
pier in mijn bezit heb en ik sta cr voor in,
dat uw oom u nog een dergelijk zal geven
zoodra hij hoort, wat u gedaan hebt."
Virginia schudde verdrietig het hoofd. Haar
groote oogen schenen werkelijken spijt uit te
drukken.
„Mijnheer Weiss", zeide zij, „ik ben te bang
en tc dom om dingen op eigen verantwoor
ding te doen. Ik kan alleen gehoorzamen, en
ik vrees, dat al dat moois onbereikbaar voor
mij is. Zelfs op gevaar af, dotvïnijn oom mij
wegzendt als hij beter is, moet ik precies
doen, wat hij mij gezegd heeft, niet meer en
niet minder, en een von <He dingen," voegde
zij er bij, terwijl zij zich omkeerde en op de
electrische bel in dc muur vlak achter haar
drukte, „was, dat niemand, niemand in deze
kamer mocht komen."
Weiss stond volkomen stil. Hij scheen na
te denken, maar Virginia zag, dat hij zijn hon
den vast ineen klemde en dat de knokkels
van zijn lange, pezige vingers tegen de" huid
uitstonden
„U stelt mij teleur, juffrouw Longworth",
zei hij, „U hebt een schitterende kans Het
hoeft niet alleen bij dat halssnoer te blij
ven
Zij strekte haar handen uit.
„Spreek zoo niet", smeekte zij, „ik ben te
bang voor mijn oom."
Toen keerde zij zich plotseling om cn open
de dc deur vooT den knecht, wiens naderende
voetstappen zij gehoord had.
„Wil je mijnheer Weiss even uitlaten V
zeide zij „Hij heeft erge haast."
Weiss ging heen zonder ccn wcord tc zeg
gen.
Hoofdstuk VII.
Een Bcrocpsinbrcker.
Er waren dien dag; in New-York drie man
nen, die, hoewel zij aan hun gewone tafel ze-
ten, die de beste was in een van de meest
exclusieve clubs en hoewel hun lunch met de
gewone zorg was uitgezocht, feitelijk geen
oogenblik wisten, wat zij aten. Weiss was er
een van, Bardsley de tweede en Higgins, de
spoorwegkoning, was de derde. Zij zaten in
een hoek, waar hun gesprek niet door ande
ren afgeluisterd kon worden en meermalen,
als zij met de hoofden dicht bijeen zaten,
keken do aanwezigen naar hen, altijd met be
langstelling, dikwijls met iets als afgunst en
vroegen zich af wat dat te beteekenen had.
„Ik wil jullie dit zeggen", zei Weiss met
buitengewonen nadruk tenvijl hij zich over
dc .tafel.heenboog, r,he' bevolc mij niets, zooals
da zaken nu stann. Wij ebben heel wat aan
gedurfd, door het tegen Phineas Duge op te
nerticn en als hij maar het flauwste vermoeden
heeft, dat die maketears in Chicago vooc ons
weyken, ben ik er vast van overtuigd, dnt
wij er b;j zijn".
Higgins, die de optimist ven het gezelschap
was, een kleine man met het gladde gezicht
en dc ï.'assche gciaatskhur van een jongen,
heulde dc schoudns wat A*a"ri\*nd op
„Dat is nu alles goed en wel, Weiss, nuar
als lui Phineas' plan geweest was ons te be-
spionncercn, dnn zou hij het drie weken gele
den gemerkt hebben, toen wij er mee begonnen.
ILj zou niet stil gezeten hebben en ons voor
een vaarde van tien millioen dolla- hebben
laten verkoopen zonder een vinger uit te ste
ken. Ik geloof, dnt je zenuwen je parten spelen,
Weiss, alleen omdat wij zoo gek wareh gister
avond dat lamme popier tc teekenen. Trou
wens, ik zie niet goed in, hoe hij dnt ooit te-,
gen ons zal kunnen gebruiken. Zijn eigen
naam staat er ook op
„Donr ben ik nog zoo zeker niet van", zei
Weiss laconiek. ,,Je moet wetep, ik keek toe-,
vallig, toen hij dat blad vloeide cn ik zag, dat
zijn arm om het papier heen lag en het leek
me, dat hij niet op de plek vloeide waar zijn
handteekening had moeten staan".
„Waarom vroeg je niet, om het nog eens
door tc lezen", vroeg Higgins.
„Ik wilde dot ik het gedaan had", zei Weiss
somber.
Bardlev, een groote man met grijze baard
en snor en een grof, stug gezicht, sprak nu
voor het eerst.
„Weet een van jullie, waar, in die drommel-
sche kleine kamer von hem, Duge zijn papie
ren bewaart
Weiss keek op.
„Ik weet het niet precies", zei hij.' „Ik weet,
dat er een kleine ijzeren brandkast aan de
binnenkant van zijn cylinder-bureau geschroéfd
zit en dan is er natuurlijk nog de safe in het
voorkontoor, maar ik begrijp niet hoe wij te
weten moeten komen of het'papier, dat wij
hebben moet, daar in is".
„Met meisje leek me vrij onnoozel", merkte
Higgings op. „Is er met haar niets aan tc van
gen
„Ik heb mijn best gedaan", antwoordde
Weiss. „Het schijnt, dat zij net onnoozel ge
noeg is, om vast te houden aan v/at haar be
volen werd en zij is tc bang voor haar oom.
om buiten haor boekje te gaan. Zij zette mij
feitelijk vanmorgen zijn kamer uit, toen ik cr
net een kijkje nam."
„Als er werkelijk wat waars is in dat, waar
Weiss op doelt", zei Higgings zacht, „dan valt
cr maar één ding voor ons te doen en, moeilijk
of makkelijk, het moet gedaan worden, al
moeten wij onze vriendjes van daarginds^ ge
bruiken"
Hij maakte met zijn hoofd ccn beweging
in de richting van het venster dat achter hen
.was en dat uitzag1 over 'de rivier. Zjj; zwegen.
even, alle drie. Toen sloeg Weiss zacht met de
volle vuist op de tafel.
„Dwazen die wij zijn", bromde hij „ba-
bics I idioten I Te denken, dat zulke mannen als
Bardsley, Higgins en ikzelf nu gedwongen zijn
misdadigers te gebruiken, dat wij ons feitelijk
aan de wet vergrijpen, om een stuk terug te
krijgen, dot wij als kleine kinderen geteekend
hebben. En wat, als die ziekte van Duge voor
gewend is Tegenwoordig is het niet noodig,
dat iemand zijn kamer verlaat, om alle moge
lijke kwaad in de wereld te stoken".
„Ik ben vanmorgen bij zijn makelaar ge
weest", zei Higgins. „Hij verhandelt niets, al
sinds weken niet. Hij hield er mee op, toen wij
allen met elkaar afspraken, niets afzonderlijk
te doen".
„Waarom kan hij niet gedaan hebben, wat
wij deden", zei Bardsley, „en van Chicago uit
werken op Boston
Higgings gromde en schonk zich* zelf een
glas wijn in.
„Jullie kerels als een trócp verschrikte vrou
wen. Duge kan ons niet opslokken, ook al ont
dekt hij alles. Ik geloof, dat jullie je bang
maakt voor niets cn wat het teckenen van dat
stuk betreft, wij moeten ons wel met de regee
ring van dit land bemoeien, zooals met zoo
veel andere dingen, als zij ons niet met rust
wil laten. De naam van Duge staat er natuur
lijk ook op, maor als jullie van plan zijn cr je
den hcelen dag over van streek te maken, laten
wij dan maken, dat wij dat stuk krijgen, al
moesten wij het huis in de lucht laten vliegen.
Ik zal vanavond een boodschap aan Des stu
ren. Wij moeten hem daar ergens in zijn eigen
buurt te spreken zien te krijgen twee van
ons, niet meer en hooren wat hij er op weet*
(Wordt vervolgd).
