L. J. LUIJCX Zn.
HMIEIEIISnilS ZïniïZ
DE EEMLANDER"
BUITENLAND.
Vervaardigen van Lampekappen.
„DE WBTÏET"
FEUILLETON.
DE WILDE HERTOGIN
EERSTE BLAD.
Pliseeren, Ajoureeren,
- Knoopen maken -
HEIN REICHMANN.
25e laargang No. 302
Idem franco per po* f 1—per week (met pratii
«triekeriBg tegen ongelukken) f 0.175. eizonderlijke
nammers 1 C.OJ.
«FOORTSCH DAGBLAD
n
DIRECTEUR-UITGEVER: J. VALKHOF!-. ARNHEMSCHER|O^TWAL 2A.
POSTREKENING N°. 47910. Tfcu. INT. EIS.
Vrijdag 24 Juni 1927
PIIIS DEI ADVESIENTlEH met Inbegrip vaa een
bewijsnummer, elke regel meer 0.25, dienstaanbie
dingen en Ueidadigbelds-advei tentien voor de belli
der prijs. Voor handel en bedrijf bestaan zmr
voordeeligc bepalingen voor het adverieeren. Ecnt
circulaire, bevattende de voorwaarden, wordt op
aanvraag toegezonden.
DUITSCHLAND.
EEN GROOTE REDE VAN STRESEMANN
IN DEN RIJKSDAG.
Het Russische vraagstuk.
Stresemann heeft gisteren in den rijksdag zijn
aangekondigde groote rede gehouden.
Ik ben verheugd, aldus de minister, dat de
ingediende interpellaties mij gelegenheid bie
den den politieken toestand en de conferenties
van Genève te bespreken.
Eenigc interpellantcn spreken de meening uit,
dat de besprekingen te Genève ten doel had
den Duitschland in te lijven in het anti-Russi
sche front. Ik kan mij in mijn antwoord be
palen tot wat de Iswestia omtrent de Volken
bondszitting verklaarde, n.l. dat de goedkeu
ring van Duitschland ten aanzien van de a'nti-
Russischc plannen niet kon worden besproken
Spr. gelooft niet, dot deze omstandigheid een
nederlaag van Duitschland bij de raadszitting
beteekent. In ieder geval heeft Duitschland door
zijn verzet ongetwijfeld ook een volkomen be-,
grip voor zijn politiek bij de buitcnlandscho
mogendheden gevonden en daarmee het poii*
tieke prestige van Duitschland in de wereld
politiek versterkt.
Het afbreken der diplomatieke betrekkingen
tusschen Engeland en Rusland is een gebeurte
nis, die voor den gehcelen internationalen toe
stand van het grootste belang is. Daarom is ook
te Genève over deze kwestie tusschen vertegen
woordigers der betrokken regeeringen en mij
vol vertrouwen en openlijk gesproken.
Ik heb reeds bij het jongste rijksdagdebat ge
zegd, dat ik aan onze buitenlandsche politiek
niets zal veranderen en dat deze door de ge
sloten* verdragen, met name door die van Lo
carno en Berlijn, wordt gekarakteriseerd.
Op grond van de besprekingen te Genève
kan ik verklaren, dat van geenerlei zijde het
streven aan den dag trad ons van deze politiek
af te brengen. Integendeel hebben de discus
sies te Genève er toe bijgedragen, dat zij beter
wordt begrepen en gekend.
Ik kan zoo stellig mogelijk verklaren, dat mij
van een coalitie tegen Rusland niets bekend is
geworden. Ik heb veeleer de overtuiging ge
kregen, dat alle betrokken stoten bun voile
vrijheid willen behouden om hun betrekkingen
met Rusland zelfstandig en overeenkomstig hun
eigen belangen vast te stellen. Van een inter
ventie in dc binnenlandschc aangelegenheden
van Rusland kon bij ons natuurlijk geen SPy'tk;-
zijn. Evenzeer zullen wij ook in dch vervolge
met de grootste kracht moeten opkomen tegen
alle aanvallen, die eventueel van buiten al op
onzen eigen staatsvorm zouden worden gericht.
Wij zullen ons ten krachtigste verzetten tegen
een internationale revolutionaire propaganda,
waarmee wij dus handelen in overeenstemming
met alle andere staten, maar dat is geen ge
volg van een uitdrukkelijke of stilzwijgende
overeenkomst, maar een zuiver zakelijk vooit-
vloeisel uit de elementaire wet van het zelfbe
houd. Dat heeft met een of andere tegen Rus
land gerichte politiek in het geheel niets te
maken.
Duitschland s bijzondere belangen zijn alleen
gericht op de verwijdering van elke spanning,
die de vreedzame ontwikkeling der toestanden
in Europa en dc wereld kunnen storen. Reeds
het stationnair voortduren van den tegenwoor-
digen toestand zou bedenkelijk zijn en wij
moeten derhalve alles doen, wat tot het kal-
meeren der atmosfeer kan dienen. Te dien
einde hebben ook de besprekingen gediend,
die in de z.g. zesmogendhedenconferenite zijn
tgehouden. Reeds in het Engelsche parlement
is verklaard, dat bij deze bespreking geen en
kele staat verplichtingen op zich heeft geno
men, omdol dit niet werd verlangd. Duitsch
land s speciale positie tegenover Rusland is
daarbij ook door mij uiteengezet. Onze toe
stond eischt economische betrekkingen met de
buurstaten. Indien een groot economisch ge
bied zou worden afgesloten van Duitschland,
dan zouden wij dat een gevaar voor geheel
Europa achten. Wij hebben er belang bij, even
als met alle landen, ook met Rusland nauwe
wederkeerige economische betrekkingen te
onderhouden. Onze constitutie druischt lijn
recht in tegen die van Rusland, maar dit kan
geen reden voor ons zijn om tot het isoleeren
van Rusland bij te dragen. Alleen dc univer
saliteit der betrekkingen tusschen alle volken
en de uitwisseling van geestelijke en econo
mische waarden kan de menschheid baat heb
ben. Van een eventueele tegen één mogend
heid gerichte actie zouden alle schade on
dervinden. Dit algemeen Europeeschc stand
punt is ook het bizondere Duitsche standpunt.
Twee momenten van spanning heeft de
jongste tijd gebracht, nl. den moord op den
Russischen gezant te Warschau en het afbre
ken der diplomatieke betrekkingen tusschen
Zuid-Slavië en Albanië.
Het was te vreezen, dat door dezen moord
een buitengewone* spanning tusschen Rusland
on Polen zou ontstaan. Op grond van onze
correcte en goede betrekkingen met Rusland
waren wij verplicht op vriendschappelijke
wijze den vertegenwoordiger van Rusland cr
op te wijzen, dat het betreurenswaardige voor
val r'et mocht leiden tot een verscherping
van c n Europeeschcn toestand.
Voortgaande zeidc Stresemann
Wij willen den yredc en zijn daardoor in
overeenstemming met de opvatting, die bij dc
besprekingen te Genève eenparig tot uiting
kwam. Wij hebben tot onze tevredenheid kun
nen vaststellen, dat de Russische regeering niet
het plan koestert dit incident op een of an
dere wijze te verscherpen, als de houding dei
Poolschc regeering dezelfde blijft als tot dus
ver.
Het Zuid-Slavisch Albaansch
geschil.
Na het afbreken der betrekkingen tusschen
Albanië en Zuid-Slavië is de rijksregeering op
grond van besprekingen met Engeland toege
treden tot het comité te Belgrado, dat in ge
vel van grensgeschillen een onderzoek zal in
stellen en een oplossing zal bevorderen.
Bij besprekingen te Genève werd men het
er over eens, om aan Zuid-Slavië en Albanië
voorstellen te doen ter oplossing der kwesties,
die tot het afbreken der betrekkingen leidden,
teneinde weer normale betrekkingen tusschen
beide landen te kunnen vestigen. Ik geef uiting
ann de verwachting* en het vertrouwen, dat
door de samenwerking tusschen Engeland,
Frankrijk, Italië en ons dit doel zal worden
bf reikt. Ik geloof op de volle instemming van
het Huis te kunnen rekenen, wanneer het er
cp aankomt onze krachten tc bezigen, ten
einde de verhouding tusschen andeje stntcn
ontspannr-n Zoolang wij een gelijkberech
tigde mogendheid in het Europeesch concert
willen zijn, kunnen wij ons aan een dergelijke
taak niet onttrekken.
Het vraagstuk der Rijnland
bezetting.
De grootste teleurstelling werd in Duitsch
land veroorzaakt, aldus Stresemann, doordat
dc kwestie van de vermindering der troepen
in het Rijnland bij de besprekingen tc Genève
niet werd opgelost. De Fransche pers stelt hei
geheel verkeerd voor, als zij meent, dat het na
komen van dezen eisch een bewijs van goeden
wil jegens Duitschland is, waartegenover een
andere prestatie van Duitschland, in zeker op
zicht als compensatie, moet staan. Het betreft
hier niet een of andere concessie, afhankelijk
van ons goed gedrag.
Een inkrimping dor troepen in het
Rijnland vormt een deel der toezeggingen,
iwaorvan de onderteekening van het verdrag
van Locarno afhankelijk was. Bij dc toezeg
gingen, die op 14 November 1925 zijn gedaan,
stond deze kwestie natuurlijk op den voor
grond. Wij erkennen, dot de toezeggingen van
anderen aard loyaal zijn vervuld, maar wij
•hebben op de vervulling der toezegging inzake
de troepenvermindering in formeel, en, het
geen nog van veel grooter belang is, in poli
tiek opzicht, recht. Het formeelc bestaat in
de ondubbelzinnige duidelijkheid der bel of-
RECI AMES.
Van 1—4 regels 4.05, elke regel meer 1.—
Largestraat 49
lederen avcnd CONCERT
ook Zondagmiddag.
Onder leiding van den Heer
1en. Er valt niet aan tc twijfelen, wie hier gelijk
heeft. De tegenpartij heeft dan ook nooit ge
tracht, ons recht in twijfel te trekken. Eer»
merkbare vermindering der troepen, die in den
eerstvolgenden tijd moet geschieden, kan na-
taurlijk niet bestaan in 'he naar huis zenden
van 4 a 5000 man. De oplossing dezer kwes
tie betreit niet alleen het Rijnland, maar zij is
meer, n.l. de strijd om de methode der politiek
van Locarno in het algemeen. Wunneer er wan-
t"Ouwen ontstaat cn toeneemt met betrekking
C>t dc waarde der plechtige geloften, ontstaat
het gevaar, dat het vertrouwen ook op andert
gebieden wordt geschokt. Het verheugt mij
don ook, dat er van Engelsche regeeringszijde
net nadruk op gewezen is, dat Chamberlain do
toezegging cp dezelfde wijze uitlegt als wij.
'l)e Duitsche ambassadeur heeft tc Londen ovei
<'.eze verklaring een bespreking gevoerd ei»
j.ien heeft hem verzekerd, dat naar de opvat-
t'ng van Engeland de oplossing van de kwestie
der vestingen in het Oosten niet kan worden
'beschouwd als een voorwaarde voor de ver
vulling der belofte inzake dc troepenrcductio
in het Rijnland.
De verdeeling van dc inkrimping der bezet
tingstroepen is een intèFne" aangelegenheid dei
bezettingsmogendheden. Wij verlangen, dav
deze door haar samenwerking ten spoedigste
cle plechtige geloften verv-zenlijken, zooals
nok de Engelschc verklaring nog- eens heeft
beloofd. De zaak is een vertrouwenskwestie
geworden cn het is niet onze schuld, maar het
ligt aan de ongelooflijke vertraging der beslis
sing, dat de Duitsche openbare meening het
geduld hoeft verloren. Het s'oopen der vcstin-
en m het Oosten kan ftee»tn\èal niet met cïh
vraagstuk in vurband worden gebracht en wij
zijn hier te allen tijde tegen opgekomen. Dat
let Duitsche kabinet besloten heeft een of twee
deskundigen uit te noódigen tot het inspectee-
ien dier vestingen, was louter en alleen een
daad van tegemoetkoming, daar de Duitsche
ïegeering niets te verbergen heeft en omdat
ce kwestie der oostelijke vestingen ons tc on
beduidend voorkomt om een geschilpunt tus
schen mogendheden tc vormen. Dat daarmee
i.iets wordt geprejudicieerd, is door de betrok-
Jen mogendheden mondeling en schriftelijk be
vestigd.
Kritiek op dc jongste rede van
Poinceré.
In verband met deze tegemoetkomende hou
ding van Duitschland in een aangelegenheid,
waarbij het rechtens niet gebonden was, is do
Duitsche openbare mcening pijnlijk getroffen
door de manier, waarop de Fransche minister
president Poincaré in zijn jongste rede ge
meend heeft de Duitsch-Fransche verhouding te
moeten kenschetsen. Ik wil op de beschouwin
gen in deze redeover de bizonderheden der
Duitsche oorlogvoering niet ingaun. Ik meen,
dat wij niet nader bij dc oplossing van de
groote problemen van den tegenwoordigen li(d
komen door naar het verleden terug te gaan
Ik kan mij dc weerlegging der tegen Duitscïi-
land gerichte beschuldigingen besparen, aan
gezien de publieke opinie in heel de wereld
reeds te goed is ingelicht, dan dat men zou
kunnen volhouden, dat dergelijke beweringen
als van Poincaré nog geloof vinden.
Belangrijker is daarentegen wat Poincaré over
de kwestie van het heden zegt. Als hij beweert,
dat hij op gcenerlei wijze het herstel der goede
betrekkingen tusschen onze landen wil storen,
dan kan hij cr op rekenen, dat zulke woorden
in Duitschland krachtigen weerklank vinden.
Hij schijnt echter helaas nog van gevoelen te
zijn, dat cr nog groote wijzigingen in dc Duit
sche politiek noodig zijn om het doel te berei
ken. Hij wil consequenties trekken ten aanzien
van de Duitsche grondwet uit het feit, dat een
reis is ondernomen door een Duitsch oorlogs
schip, dat den naam Elsass draagt. Het linie
schip Elsass is evenwel reeds in 1903 gebouwd
en heeft dus reeds vóór 23 jaar zijn naam ont
vangen. Poincaré heeft in allen ernst beweerd,
dat ik geen ernstig aanhanger der politiek zon
Locarno ben. Deze is duidelijk en ondubbel
zinnig cn aan dc uitvoering ervan heeft Duitsch
land nooit twijfel doen ontstaan. Waarom refe
reert Poincaré zich niet aan dc plechtige ver
klaring van dr. Marx bij de vorming van het
tegenwoordige kabinet, die daarbij uitdrukkelijk
betoogde, dat dc buitenlandsche politiek werd
voortgezet op den grondslag van het verdrag
van Locarno. Hij besloot toen met de woorden:
Onze buitenlandsche politiek wordt gekenmerkt
door het afzien van dc revanchegedachte; haar
strekking is veeleer h.et doen ontstaan van
wederkeerige verzoeningsgezindheid.
Als hij verder zegt, dot Duitschland eerst
eens de eischen van den raad van gezanten
ten aanzien van enkele ontwapeningskwesties
moet nakomen en daarmee een bewijs van zijn
goeden wil leveren, dan is een zoodanige uit
lating alleen zoo tc verklaren, dat Poincaré
ten gevolge van zijn ambtswisseling niet meer
voldoende over dc gebeurtenissen ingelicht is
Op 12 December van verleden jaar hebben de
mogendheden der gezantenconferentie tc Ge
nève met voldoening vastgesteld, dat ten aan
zien van het grootste deel der ruim hond:-rd
kwesties overeenstemming bereikt is. Slechts
omtrent twee kwesties was dit nog niet het
geval. Dc beide toen nog hangende kwesties
waren die der vestingen in het Oosten en dei
Pruisische politic.. De vervulling der eischen
ten aanzien dezer vraagstukken wordt echter
reeds doorgevoerd.
Wat de z.g. vaderlandsche bonden betreft,
zijn cüe, welke zich in strijd met dc wette
lijke voorschriften met militaire aangelegen
heden bezig hielden, ontbonden. De gezonten-
c.onfcrentic erkende zelf schriftelijk, dat ei
geen behoefte bestond aan verdere ontbindin
gen. De bepalingen van het verdrag van Ver
sailles inzake dc sterkte aan munitie zijn in
overleg met de gezontenccnferentie nageko
men."Wan de Viijgcköfiu n fabrieken is'tctds
een groot deel tc beschikking van het parti
culiere bedrijfsleven gesteld en wat het ge
bruik der overige aangaat, waarvan Poincaré
zegt, dat wij ze willen behouden, is een o-p
1 Januari beginnende termijn van vijf jaar
overeengekomen. Tenslotte is ook ingevolge
de getroffen overeenkomst dc vernieling der
onderstanden aan de Oostgrens geschied en
de regeling hiervan is door de andere zijde
erkend. Het is onmogelijk de trouw van
Duitschland aan de overeenkomsten in twijfel
tc trekken.
Het zou beter zijn, indien Poincaré zijn
grooten persoonlijken invloed aanwendde om
in dc kwestie van de vermindering der troe
pen overeenstemming te bereiken. Ruhr of
Locarno het eenc of het andere is mogelijk,
maar niet het eenc en het andere.
Dc vergroote meerderheid van het Duit
sche volk heeft in de vereischte mate den
geest van overeenstemming gevoigd. Hel
Duitsche volk is bereid de hand aan te vat
ten, maar niet de hond van den overwinnaar.
Men spreekt ons steeds van de Fransche vei
ligheid, maar er is in Duitschland geen ver
antwoordelijk man, die zoo misdadig zou zijn
Duitschland tot een oorlog tegen welke mo
gendheid ook in het Westen of het Oosten aan
te hitsen. Wij willen evenwel eindelijk na den
oorlog het herstel der Duitsche souvereiniteit,
wij willen een vreedzaam, maar een vrij
Duitschland. Laat men toch Duitschland den
vrede geven, waarop het rechmativr aanspraak
heeft. Ons volk is ernstig teleurgesteld, aan
gezien wij op den weg zijn blijven staan, ja
zelfs terggeworpen zijn. Onze houding is dui
delijk, maar tot Frankrijk hebben wij dc
vraag tc richten „Waarheen leidt uw weg,
Frankrijk
Moet de geest der oorlogspsychose eeuwig
duren of de leuze voor vrede en vrijheid
Niet alleen wij, moor alle volken, die den vre
de willen, wachten op antwoord.
FRANKRIJK.
DB ARRESTATIE VAN CACHIN.
Bij de opening* van dc zitting der Kamer
las de president gisteren een brief voor van
den minister van justitie, waarin verklaard
wordt, dat Marcel Cochin, die 10 Mei j.l. tot
6 maanden gevangenisstraf veroordeeld werd
*n wiens hooger beroep verworpen was, ver»
ocht werd zich binnen 10 dagen ter beschik-
.ing der justitie te stellen.
Nadat dc brief van den minister van justitie
jvas voorgelezen, werd op de communistische
banken ironisch gelachen. Uhry diende een
notie in, volgens welke de regeering geen Ka-
Ürer.id mag arresteeren in den loop van dc
zitting. Barthou verklaarde, dat de Kamer in
derdaad beslissen moet, of de aanhouding uit
gesteld moet worden tot het einde der zitting.
Je regeering laat haar volkomen vrij.
Cachin verklaarde, dat hij niets aan de Ka
mer vraagt. Onder luid gelach voege hij er bij,
dat hij met een gerust geweten de gevangenis
zal ingaan. Bij de stemming hecrschte er groo
ts opgewondenheid. Bijna alle groepen van
links stemden voor de rnotic-Ahry Dc rechter
zijde en het centrum stemden regen, terwijl de
ladicalc linkerzijde, ca eeuige aarzeling, tegen
ctemde. No telling der stemmen fcieek de mo-
tie-Uhry verworpen ine: 241 stemmen tegen
239.
STATIONSBRAND.
Aon het station van Boulogne sur Mer is
brand uitgebroken. Dc schade wordt geschat
op 3 millioen.
ENGELAND.
DE VAKVERBENIGINGSWET.
Aangenomen in derde lezing.
In het Logerhuis stelde dc minister van jus
titie gisteren de derde lezing voor van het
wetsontwerp op de vokvereenigingen. Hij ver
klaarde, dol met dc amendementen, met inbe
grip van dat over de uitsluitingen, het wets
ontwerp thans beter is don bij zijn indiening
cn dat het dc Vrijheid van het volk in en bui
len verenigingen beschermt.
Het lid der arbeiderspartij MoXton zcide,
dat do minister van justitie, die het debat
leidt over het wetsontwerp, namens de regec-
ring zijn talenten heeft geprostitueerd voor
een groep rijke lieden. Maxton zeidc nog, dat
de minister van justitie een politieke schelm
en een leugenaar is. Dc voorzitter verzocht
hem zijn bcleedigendc woorden in te trekken,
maai hij weigerde en werd geschorst.
Snowden verklaarde, dat, indien het ont
werp wet werd, dc arbeiderspartij zou wei
geren deze tc aanvaarden. Zij zal geen wapens
invoeren uit Duitschland en vechten, maar
zich van alle constitutioneelc middelen bedie
nen om zich er tegen te verzetten.
Churchill wees het Huis op de gebeurte
nissen van Mei 1926, die hij beschreef als dc
beslissende provocatie, die tot de indiening
van het voorstel heeft geleid. Dc groote toe
neming van het aanJol stakingen houdt gelij
ken tred met dc toenemende bedrijvigheid der
vakvereervigingen op politiek gebied. Hij 'is
overtuigd, dat rnocht de arbeiderspartij bij dc
a.s. verkiezing dc verwerping van den maat-4
regel tot den inzet van den strijd maken, zij,
die dc algemeenc belangen van het land
hebben voorgestaan, hem met een gerust ge
weten zullen afwachten.
Het Lagerhuis heeft daarop in derde lezing
dc vakverecnigingswct aangenomen met 354
stemmen tgen 139.
Werkelijke zorgen houden ons de zelfkwel
ling van het lijf.
Uit het Duitsch door ERNST KLEIN
Geautoriseerde vertaling van
L. DITHMARINE.
.23
„Ik ben voor hem op de knieën gevallen,
ik heb me voor hem vemedrd f Ik weet niet,
hoe ik mij vernederd heb I Ik bood hem mijn
parelen aan, al mijn juweelen hij lachte
slechts, het dokument wilde hij alleen het
dokument alleen het dokument I Ik zou
het nog niet gedaan hebben als hij mij niet
gezegd had, dat hij het slechts lezen wilde,
voor zichzelf overschrijven, anders niets.
Den volgenden morgen kon ik het terugkrij
gen. Daarvoor in de plaats zou ik heden
avond mijn brieven terugkrijgen.
En hij heeft zijn woord gehouden. Hij heeft
mij vanmorgen het papier terug gegeven. Ik
heb het zelf bij hem afgehaeld helaas te
laat, want ik kwam niet vroeg genoeg in de
bibliotheekdat is alles. Gloria."
Gloria antwoordde niet, zij dacht na. Als
spoedig gehandeld werd, zou het ongeluk
voorkomen kunnen worden I Las Valdas
mocht in geen geval naar Londen terugkeeren.
Eerst echter moest het papier, dat haar in de
handen brandde, in de bibliotheek terugge
bracht worden
„Kom," zeide zij tot Grace.
,£Wat wil je 3'V
„Ik zal met Las Valdas spreken, kom I"
Lord Burnham zat met Graham nog in de
bibliotheek, toen zijn beide dochters van uit
het park terugkwamen. Hij had nog steeds geen
besluit kunnen nemen. Hij wist nog niet wat hij
zou doen voor den ouden'man ging het
evengoed om de eer van zijn huis als om het
groote verlies in zaken, dat hem door den dief
stal bedreigde.
Zoo troffen hem Gloria en Grace aan. Nu
had hij niet eens meer de kracht om zich
tegenover hen te bchccrschen. Hij vertelde,
wat er gebeurd was. Hij toonde, hoe dien
morgen de geopende kast gevonden was. Hij
toonde het gele couvert
Gloria lachte. Zij lachte zóó, dat hij bijna
boos werd.
Graham opende verwonderd de oogen.
Grace, die zich niet zoo goed kon houden, als
haa'r zuster, beefde over haar geheele lichaam
en ging wijselijk achter Gloria staan. Deze
echter wierp haar armen om haar vaders hals.
„Maar papa, ik wed dat u en Graham maar
spookgestalten ziet. Kijk nu eens naar dezen
stapel papieren, die op dc schrijftafel liggen.
Ik ben overtuigd, dat u daar nog niet eens
gezocht hebt. Mannen kunnen immers niet zoe
ken. Die moeten altijd alles dadelijk vinden."
Lord Burnham wilde zich uit haar omarming
vrij maken, maar Gloria hield hem vast.
„Ik zeg je toch, mijn kind," riep hij, „ik heb
zelf het papier in tegenwoordigheid van zeven
heeren in het couvert gestoken. Ik heb dat
couvert in de kast gelegd en die afgesloten. Je
zult me toch toegeven, dat ik weet, hoe ik met
deze kast moet omgaan."
Graham knikt toestemmend, maar Gloria liet
zich niet uit het veld slaan. In haar hart was
alles verwond en verscheurd, maar dapper
streed zij den strijd ten einde, ter wille van
haar vader
„U ziet toch dat de kast niet gesloten was.
Van uwe onfeilbaarheid, lieve papa, ben ik met
alle respect niet zoo doordrongen. Zoudt u
werkelijk durven zweren, dat u het vermiste
papier werkelijk in dat couvert gestoken hebt
Schertsend klonk de vraag. Haar mooie
blauwe oogen lachten haar vader toe cn toch
had zij kunnen weenen in dat oogenblik.
Lord Burnham werd aarzelend. Wathet
zou in ieder geval mogelijk kunnen zijn. Hij
zou het zoo graag durven hopen, zou toch zoo
gelukkig geweest zijn, als hij zich werkelijk
vergist had. Nadenkend wreef hij zijn kin en
weifelende blikken wierp hij pp Graham. Deze
wiegde het kale hoofd heen en weer trok
zijn schouders op en toen Gloria ook hem
toelachte, begon hij evenzoo te twijfelen, te
hopen dat durfde hij nog niet.
„Mylord," meende hij, „alles is mogelijk.
Het ging gisteren een beetje wild en overhaast
toe. En deze papieren hebben wij inderdaad
nog niet onderzocht."
Reeds was Gloria mei den stapel akten be
zig. Grace begon moed te vatten, sloot zich
bij haar aan, en terwijl Lord Burnhem en Gra
ham half twijfelend, half geamuseerd toezagen,
gelukte het Gloria, door Grace gedekt, het on
zalige papier juist in een aktenbundel te schui
ven, die bovenop lag. Het droeg het opschrift:
„Sachalin."
Nu verdeelde zij de geheele bundel in vier
deelen, gaf ieder der aanwezenden er één
haar vader schoof zij het juiste toe. Hij zelf
moest het genoegen smaken
„En nu moeten wij systematisch zoeken,"
kommandeerdc zij, „niet zooals slordige man
nen zoeken 1"
Lord Burnham greep zijn deel, sloeg het
eerste aktenbundel op tusschen het tweede
cn derde blad lag het papier.
„Graham, Graham," stamelde hij, „ik begin
werkelijk oud te worden en u bent nog
ouder I Hier hier heb ik het f Maar Joost
mag weten hoe het cr in komt. Ik heb het toch
zelf
De rest van zijn zin werd gevormd door een
nietsbegrijpend hoofdschudden. Evenzoo be
geleidde Graham de woorden van zijn chef.
Gloria echter, in groote vreugde omhelsde
haar vader Grace, met kloppend hart, kwam
hem ook liefkoozend tegemoet. Zoo overwon
nen zij zijn laatste twijfel.
„Oef," herademde hij, „Graham, dat was
waarlijk een schrik om niets I Maar nu, nu zul
len we het papier toch goed opbergen I"
Gloria en Grace trokken zich terug.
Toen de deur van dc bibliotheek achter haar
gesloten was, greep Gloria zich haastig vost
aan een van de zuilen, die de deur versierden.
Alle kleur was uit haar wangen geweken zij
wankelde.
„Gloriariep Gre^c.
„Het is niets I" en Gloria schoof haar opzij,
„dit was het zwaarste. De heer Las Valdas
zal mij daarvoor betalen Zij riep Ryther,
den knecht.
„Wees zoo goed naar den graaf Las Valdas
tc gaan en hem te melden, dat ik hem wensch
tc spreken. Ik zal over een kwartier bij hem
boven komen."
„De graaf is reeds een half uur geleden heen
gegaan. Hij is met zijn auto naar Londen ver
trokken."
XIII.
Nieuwe schrik overviel de twee vrouwen. Dc
vreugde over de geslaagde comedie voor hun
vader was geheel vernietigd. Las Valdas weg
met zestig kilometer op den weg naar Lon
den.
„Oh I" riep Grace, „wat nu tc doen
Gloria behecrschte zich beter.
„Maar de heer Las Valdas heeft toch een
ziek been en kan niet loopen
„Zijn chauffeur heeft hem bijna de trappen
afgedragen. In de hal heeft hij van Mylord af
scheid genomen."
„Nu don is het goed. Dank je wel,
Ryther."
„Wat doen wij nu?" jammerde Grace.
Gloria haalde de schouders op. Haar koel
bloedigheid keerde terug. Las Valdas had een
voorsprong, die zij nooit en nimmer in kon
halcnl Als hij gedurende den tocht niet op
gehouden werd, moest hij tegen twee uur in
Londen zijnT
OphoudenlWaarom zou dat niet gaan?
In kalmte moest overlegd worden!
„Eerst wil ik ontbijten," besloot zij, „het is
half elf en ik heb nog niets gegeten. Met da
telefoon kunnen wij hem altijd nog te pakket*
krijgfcii."
De ontbijtkamer was leeg. Zij liet zich thee,
brood en ham brengen en bestudeerde, terwijl
zij at, de kaart.
„Dover is hij reeds voorbij als hij ten-«
minste over Dover gereden isl Maar in Maid
stone moeten zij hem kunnen bereiken. Ik zal
dc politie in Maidstone aanvragen. Die moet
hem ophouden tot ik kom."
Zij dronk een tweede kop thee en stond op,
doch Grace, die stil en bevreesd naast haar
gezeten had, hield haar terug.
(Wordt vervolgd).
