28e Jaargang I.e.: 5 AM E RSFO O RTSCH DAGBLAD „DE EEM LANDER"
Woensdag
10 Augus us 1927
DE ZAAK SACCO EN VANZETTI
RELLETJES terotterdam een t-lcgram verzenden met het dringend ver
zoek Sacco en Vanzetti in vrijheid te stellen.
DE RAMP BIJ LAREN
FEUILLETON.
Wie is Edmund Gray?
COMMUNISTENMEETING TE
AMSTERDAM
ONGEREGELDHEDEN IN DEN
HAAG
Gisteravond werd door de communisten e..
'Je syndicalisten te Rotterdam een protestver-
gudering belegd in verband met de zaak-Sacco
en Vanzetti. Hier werd het woord gevoerd
door Bouman en Rosseau. De voorzitter deelde
mee aan het eind van de vergadering, dat er
een schriftelijk voorstel was ingekomen om op
te trekken naar het Amerikaansche consulaat
aan de Wijnhaven. Hij raadde dit af, omdat
binten een groote politiemacht gereed stond.
Uit de vergadering klonk toen een protest daar
tegen en zonder dat de vergadering eigenlijk
gesloten was, volgden allen, ongeveer 400 per
sonen, de protesteerende aanwezigen naar bui
ten onder het zingen van de „Internationale."
Op de Goudsche Singel probeerden de verga
deringbezoekers een demonstratie te formeeren.
De politie maande hen aan uit elkaar te gaan,
maar daaraan werd geen gevolg gegeven. Al
leen werd deze sommatie beantwoord met het
gooien van steenen. Verschillende demon
stranten hadden steenen te pakken gekregen,
hetgeen hen te gemakkelijket viel, daar de
Goudsche Singel juist was opgebroken. Dat
werd dc politie te bar en bij de St. Jansstraat
werden de verschillende demnostranten met
sabel en gummistok uiteen gejaagd. Zij vlucht'
ten verschillende kanten uit, maar enkele minu
ten later wisten de communisten weer bijeen te
komen en trokken langs de Pannekoekstraat.
Al joelende werd naar de markt getrokken. In
middels hadden zich heel wat nieuwsgierigen
achter hen gevoegd. De politie van het bureau
Lange Torenstraat had inmiddels ook de afdee>
ling Groote Paauwensteeg gewaarschuwd en
een versterkte politiemacht werd daar onmid
dellijk gemobiliseerd Zoowel bereden, als an
dere agenten begaven zich naar de Wijnhaven
waar het consulaat is gevestigd en zetten de
omgeving af. Toen zij bij de Keizersbrug nabij
de Blaak waren gekomen, stuitten zij daar op
politie. Zij werden teruggedreven. Schreeuwen
de trok de stoet met de belhamels voorop over
het Beursplein, langs de Geldersche Kade en
het Witte Huis naar de Wijnhaven. Onder het
geroep van „Dood aan de politiewisten, zij
de Wijnhaven te bereiken. Aan de brug stoot
ten zij opnieuw op een sterke politiemacht.
Daar werd hen gesommeerd uiteen te gaan,
maar nu weigerde de troep eveneens aan het
bevel te voldoen en toen hierop weer met
steenen werd gegooid, gaf de inspecteur, die
de leiding had, den ^aanwezigen agenten bevel
de betoogers uiteen te jagen. Met de blanke
sabel werden verschillende charges uitgevoerd
en menige harde klap werd uitgedeeld.
Dit scheen het grootste deel van de aanwe
zige qommunisten ontzag in te boezemen. Suc
cessievelijk zakten zij af en om 12 uur was de
rust weergekeerd in de omgeving van het con
sulaat.
Als veiligheidsmaatregel Keeft de politie ge
durende eerste uren van den nacht nog een
versterkte politiemacht om en voor het consu
laat dienst laten doen.
Communistische meeting te Am
sterdam.
Gisteravond werd in het Westerpark te Am
sterdam een communistische meeting gehouden
om te protesteeren tegen het doodvonnis van
Sacco en Vanzetti. Nadat verschillende spre
kers het woord hadden gevoerd, werd getrok
ken naar de Westenmarkt. Voorop in den stoet
werd een doek meegedragen, waarop stond
„Redt Sacco en Vanzetti." Op de Westermarkt
werd de stoet ontbonden nadat nog eenige
sprekers het woord hadden gevoerd. Er was
een aanzienlijke politiemacht op de been, die
de aanwezigen kalm verspreidde.
Een telegram aan president
Coolidge.
Gister werd in „Ons Huis" te Groningen een
groote protestvergadering tegen de voorgeno
men terechtstelling van Sacco en Vanzetti ge
houden. Als sprekers traden op dr. B. dc
Waard en eenige communisten. Aan het slot
der vergadering werd aan president Coolidge
Politic verjaagt anarchistische
demonstronten te Den Haag.
Gisteravond heeft een groeiende politiemacht
van agenten te voet, ruiters en rechercheurs
op de Princcssegracht voor den Princesse-
Schouwburg te 's-Gravenhage een groep de
monstranten uiteengejaagd, die onder aanvoe
ring van jeugdige anarchisten op weg wareo
naar de Amerikaansche legatie.
De groep was ontstaan voor het Volksgebouw
op de Prinsegracht. Daar hadden S. D. A. P.
en N. V. V. een meeting gehouden over de
Sacco- en Vanzetti-zaak. Omstreeks half tien
ging de vergadering van ongeveer 3000 men-
schen uiteen. De N. V. V.-leider Stenhuis had
nadrukkelijk verklaard, dat de internationale
arbeidersbeweging geen aanslagen wenscht
Stellig zouden deze meetinggangers rustig naar
huis zijn gegaan, wanneer de bekende auto
met de anarchisten niet verschenen was. Om
beurten riepen de jongelui op den auto den
toegestroomden nieuwsgierigen door megafoons
toe: „Gaat niet naar huis, demonstreert met
ons voor Sacco en Vanzetti."
De auto keerde. Aanvankelijk bleef het pu
bliek nog gereserveerd, maar juist op het cri-
tieke moment zette een jongen de Internationale
in. Daarmede was de brug geslagen. Een groot
gedeelte der meetinggangers stroomde zingend
mee.
„Naar het consulaat", was het commando
Via Groote Markstraat, Fluwcelen Burgwal en
Hecrengracht werd naar de Princessegracht ge
marcheerd. Onderweg stopte de auto. Er waren
te veel demonstranten op geklommen. De
motor weigerde zoo'n vracht op de laagste ver
snelling te trekken. De anarchisten sprongen
van den wagen, gaven elkaar een hand en
vormden onmiddellijk een nieuwen kop voor
de betooging. Een dwarsfluitspeler zette een
strijdlied in, dat de kop onmiddellijk overnam.
In kort marschtempo werd verder gemarcheerd.
Later kwam de auto weer voorop. De vracht
was verminderd.
Aanvankelijk waren meetinggangers van de
S. D. A. P. meegeloopen, maar hoe dichter
men bij de Prinsessegracht kwam, hoe sneller
hun aantal slonk. In hun plaats liepen nu be
langstellenden mee en straatschooiers, bel
hamels, en kwajongens belust op relletjes.
Naar schatting was de troep toen 300 man
sterk. Op de Prinsessegracht bleven de belang
stellenden wijselijk achter. Dc troep slonk tot
300 man, toen men den Princesse-Schouwburg
naderde. Daar kwamen plotseling motorfietsen
met agenten den troep tegemoet. Eenige
rechercheurs, die aanvankelijk meegeloopen
hadden, waren naar dit punt reeds vooruitge
gaan. Het Korte Voorhout en het gedeelte van
de Prinsessegracht waar de legatie gevestigd
is, werden afgesloten, de auto werd over de
brug gejaagd, de demonstranten volgden. Aan
vankelijk braken de grootste belhamels nog
door de eerste afzetting heen. Rechercheurs
dwongen hen terug te gaan. De auto ging over
de Koningskadc toch weer in de richting van
de legatie. Inmiddels kwam dé- bereden bri
gade aan, een inspecteur met een ruiter reed
den wagen achterna, ving hem op en dwong
hem de brug tegenover den Dierentuin links
te laten liggen. Andere ruiters joegen met
doortastend optredende rechercheurs de bel
hamels voor den Princesse-Schouwburg uiteen,
in minder dan geen tijd was de demonstratie
verstoven, zonder dat zelfs de gummistokken
getrokken waren. De groote politieauto voerde
versterkingen aan, maar deze kon zoo door
rijden. De inspecteur te paard loodste den
nnarchistenauto door stille straten uit de buurt.
Met eiken stap minderde het nieuwsgierige be
geleide.
Na een half uur konden de meeste agenten,
zoowel te voet als te paard, weer inrukken.
Hoewel de anarchistische jongelui aanvanke
lijk succes hadden, is 't hun niet gelukt werke
lijk te dem^r^treeren.
DR. S7BRAND7.
Vergiftigingsgeval.
Tc Nijmegen is op 55-jarigen leeftijd overle
den dr. B. Sybrandy, assistent aan het Wil-
helminaziekenhuis aldaar en bekend maagspe
cialist. Dr. Sybrandy was Vrijdagavond, tenge
volge van het gebruiken van garnalen onwel
geworden en is heden, naar is komen vast te
staan, aan vergiftiging overleden.
POGING TOT DOODSLAG EN
DOODSLAG.
In vrijheid gesteld.
Voor de rechtbank te 's-Hertogcnbosch
stond gisteren terecht een koopman uit Leen
de, beklaagd van poging tot doodslag op 19
Maert te Leende, gepleegd op M Schalks
echtgcnoote van G. Brouwer, op wie hij een
revolverschot loste en van doodslag op Gerrit
Brouwer, die door een revolverschot werd ge
troffen en aan de gevolgen overleed.
Verdachte ontkende. Hij heeft de vrouw
niet gezien. Hij stond zakken te verkoopen
toen er geroeppn werd, dat een hondje mis
handeld was. Daarop werd de woonwagen van
verdachte gebombardeerd. Hij had een met
vijf scherpe patronen geladen revolver in den
zak en heeft in het wilde geschoten tot twee
maal toe. De verklaringen van verdachte wa
ren in strijd met die afgelegd voor den rech
tercommissaris. Verdachte heeft een derde
schot gelost al evenmin bedoeld om iemand
dood te schieten, het vierde schot is per on
geluk afgegaan toen men hem op de honden
sloeg.
De vrouw van den verdachte, die onder eede
hare verklaringen aflegde, deelde mede, dat er
ruzie ontstond over een hondje van hoor doch
ter, dat mishandeld was. Er werd met een bijl
op den wagen gehokt. De scherven vlogen bij
een kind in 't ledikontje. Getuige was cr ge-
schokken en haar man, die er nog nooit zoo
ontdaan uitzag, schoot. Hij was niet dronken.
De familie Brouwer had een haat tegen haar
man.
De dochter van verdachte legde een gelijk
luidende verklaring af.
Vrouw Schalks, echtgenoot van den ver-
slagene, stond bij haar woonwagen en begreep
toen de ruzie ontstond, dat er iets ernstigs zou
gebeuren. Verd. die bij zijn woonwagen stond
riep haar toe: Gij eerst kapot. Na ceist ont
kend te hebben, dat haar man en zoon den
woonwagen van verd. hadden vernield, gaf ge
tuige toe, dat zij 't wel konden gedaan héb
ben.
Het O. M. heeft nadat verdachte nogmaals
verklaarde uit noodweer gehandeld te hebben,
verzachtende omstandigheden aangenomen en
een straf geeischt van \Vx jaar.
De verdediger mr. E. van Zinnicq Bergmann
betoogde, dat verdachte het recht had lijf en
goed te verdedigen en dat verdachte zal moe
ten wórden ontslagenvan rechtsvervolging,
overigens is zooveel clementie aan te voeren,
dat spr. subs, vrijspraak vroeg.
Na in raadkamer te zijn geweest gelastte de
rechtbank onmiddellijke invrijheidstelling van
verdachte.
RADIO-TELEGRAFISCHE VERBINDING
MET SURINAME EN CURASAO.
Reeds sedert gcruimen tijd zijn voorberei
dingen getroffen voor het tot stand brengen
van een rechtstreeksche radiotelegrafische ver
binding tusschen Nederland en Ned. West-In-
dië (Suriname en Curasao).
De totstandkoming hiervan wachtte op het
gereedkomen der zenders in West-Indië.
Waarschijnlijk is thans, dat-de installaties al
daar nog in den loop van dit jaar bedrijfs
klaar zullen komen. Nadat alsdan door den te
legraafdienst de noodige exploitatieproeven
zullen zijn genomen, mede om vast te stellen
welke tijdvakken voor de uitseining het meest
geschikt zijn, zal de dienst spoedig daarna
voor het publiek kunnen worden opengesteld
DE WETHOUDERSKWESTIE
TE ROTTERDAM.
Een oplossing.
De Rotterdamsche wethouderskwestie is
waarschijnlijk haar oplossing nabij. Na lang
durige en herhaaldelijk uitgestelde besprekin
gen tusschen de fractieleiders is de S.D.A.P-
thans bereid gevonden in den nieuwen raad
den zetel van financiën, welke, naar men weer,
vroeger door den heer Schouten werd ingeno
men, te bezetten. Op deze basis willen de an
dere partijen er toe medewerken aan de S.D.A
P. twee zetels toe te wijzen. De AJ?. en R.K.
zouden dan hun zetel behouden, terwijl d<s
vijfde zetel, die van onderwijs, door den Vrij
heidsbond zou moeten worden bezet. In dit
verband worden de namen genoemd van de
hecren De Groot en Hyman.
GENERAAL JHR. A. W. v. d. WIJCK. t
Te Blocmendnal is 85 jaar oud overleden
Jhr. A. W. van der Wijck, gep. gencraal-ma-
joor der Cavalerie.
WELKE INSTRUCTIES ER GEGEVEN WERDEN
LAREN TE LAAT GEWAARSCHUWD
Er begint, naar de Telegraaf verneemt, meer
licht te koipen in zake de vraag, aan welk»»
oorzaak de botsing van de twee treinen der
Gooische Stoomtram te Laren is te wijten.
Zooals reeds gemeld, werd die oorzaak ge
zocht in de tegenstrijdige bevelen omtrent de
kruising der twee trams, gegeven door ver
schillende chefs. Zekerheid werd daaromtrent
niet vei kregen, daar de desbetreffende verkla
ringen der betrokken chefs niet overeenstem
den.
De controleur Kelderman, op den dag der
botsing dienstdoende als stationschef tc Mui-
derberg heeft verklaard vóór het vertrek al
daar van de uit Amsterdam gekomen en voo»
Laren bestemd© tram, telefonisch met den
stationschef De Boer te Laren tc hebben afge
sproken, dat de genoemde tram bij Hakke-
laarsbrug zou kruisen met dc tram, die om
TI.42 uit Laren met bestemming voor Amster
dam was afgereden, en daarna rechtdoor zou
gaan naar Laren, waar zij kon arriveeren vóór
het vertrek van de volgende tram van Laren
naar Amsterdam, hetwelk tc T2.42 zou plaats
hebben. Laatstgenoemde tram moest dus ie
Laren opgehouden worden, totdot de tram uit
Muiderberg zou zijn gearriveerd.
Chef De Boer te Laren verklaarde daarte
genover het volgende. De bovenvermelde krui
sing der trams te Hakkelaarsbrug is inderdaad
afgesproken. Niet definitief echter werd ge
maakt de afspraak, dat de tram uit Muiderberg
daarna rechtdoor zou rijden naar Laren, waar
dus de eerstvolgende kruising zou plaats heb
ben. Dit werd wel voorgesteld door Kelder
man, doch door De Boer voorloopig niet aan
vaard. Hij zou, zoodra de tram uit Muiderberg
te Hakkelaarsbrug zou zijn aangekomen, den
dienstdoenden conducteur Van Noort telefo
nisch zijn instructies geven. De conducteur
Van Noort werd dan ook te Hakkelaarsbrug
aan de telefoon geroepen en ontving daar van
De Boer uit Laren het bevel ^oor te rijden
naar „De Gooische Boer" en da_r opnieuw per
telefoon om instructies te vragen.
Recht door naar Laren
De controleur Kelderman ontkent van deze
laatste afspraak te hebben geweten. Hij heeft
dan ook Van Noort te Muiderberg gelost, nn
de kruising te Hakkelaarsbrug, recht door naar
Laren 'te rijden. Hij is met de tram meegere
den naar Hakkelaarsbrug en heeft daar zijn
bevel „Recht door naar Laren!" herhaald.
Van Noort heeft toen volgens Kelderman wel
zoo iets gevraagd van: „Moet ik aan „De Gooi
sche Boer" Laren nog opbellen?", maar Kel
derman heeft daarop geantwoord „Neen,
recht door naar Larenl" Over het daarmee
strijdige telefonische bevel van den Loren-
schen stationschef heeft aldus Kelderman
conducteur Van Noort niet ge$Droken, ter
wijl hijzelf ook niet bemerkt heeft, dat Van
Noort te Hakkelaarsbrug aan de telefoon is
geweest.
De verklaring van den conducteur Van
Noort intusschen luidt geheel anders.
Van NoOri verklaart in Muiderberg opdracht
tc hebben gedegen no <*c kruising ie Hakke
laarsbrug recht doOr naar Laren tc rijden. Te
Hakkelaarsbrug echter ontving hij van chef
De Boer uit Laren de hie.Tvor<ïn vermelde te
lefonische opdracht om door tt? gaan naar „De
Gooische Boer" en daor opnieuw to bellen om
nadere instructies.
Toen controleur Kelderman hem vlak daar
op nogmaals opdroeg recht door naar L«y«n
te rijden, deed hij dezen dan ook onmiddellijk
mededeeling van de pas ontvangen nieuwe in"
structie. Kelderman zeide toen, dat Van Noort
zich te houden had aan zijn (Kelderman s) be
vel. De tram had al genoeg vertraging en
dus moest gezorgd worden, dat zij zoo spoedig
mogelijk in Laren kwam.
Conducteur Van Noort maakte aanvankelijk
bezwaar, doch legde zich ten slotte bij het
laatste bevel neer, nadat Kelderman had ge
zegd: Ik zal Laren wel even opbellen en de
zaak met De Boer in orde brengen.
Nader overleg te Iaat?
Dit laatste schijnt niet of liever te laat ge
beurd te zijn. Toen Kelderman den chef te
Laren n.l. opbelde, was het kwaad rehds ge
schied. De tram uit Muiderberg stoomde „De
Gooische Boer" voorbij en stortte zich bij La*
ren op de tram van 12.42, die chef De Boer
gerust uit Laren had laten vertrekken, wijl het
telefoontje van Van Noort uit „De Gooische
Boer" hem nog niet had bereikt en de kruising
dus ter plaatse zou kunnen plaatsvinden. Het
belletje van Kelderman volgde kort op het ge
luid van een knal in de verte, die De Boer zijn
kantoor had doen uitsnellen en hem onmiddel
lijk aan een botsing deed denken.
Aan de justitie thans de taak uit te zoeken,
fn hoeverre de vorenvermelde verklaringen op
waarheid berusten en wien ten slotte de schuld
aan het bloedige ongeluk moet worden ge
weten.
Dc bijzonderheden, die door de verklarin
gen van het betrokken trampersoneel te La
ren, thans bekend zijn geworden, omtrent de
wijze, waarop de regeling van den loop der
volgeladen trams op drukke dagen geschiedt,
wekt algemeen verontwaardiging. Allerwegen
gaan er stemmen op, dat een dergelijke ge
vaarlijke dienst zoo sooedig mogelijk bek"
te worden stilgezet. Men wil, naar verL
zelfs daarvoor een actie op groote schaal be
ginnen.
De begrafenis van dc slachtoffers.
Van het z.g. reinigingshiris der Ned. Israëlie-
tische gemeente aan de Nieuwe Kerkstraat te
Amsterdam zal heden te halfeen n.m. de uit
vaart plaats hebben van het echtpaar Lisser en
hun dochtertje. De begrafenis zal geschieden
op de begraafplaats Diemen.
Het stoffelijk overschot van den heer W.
Schreuder zal Donderdag half twaalf op de
Nieuwe Oosterbegraafplaats ter aarde worden
besteld.
RADIOVERBINDING MET
ZWITSERLAND EN NOORWEGEN.
In verband met het binnenkort gereed komen
van de in aanbouw zijnde overlandzenders te
Kootwijk zal, vermoedelijk reeds in November
a.s. een rechtstreeksche radiodienst worden ge
opend met Zwitserland en Noorwegen.
Een rechtstreeksche radioverbinding m?»
Zweden wacht op het beschikbaar komen van
een station daar te lande.
ERNSTIG ONGEVAL TE ROTTERDAM.
Gisteravond kwart over tien stapte de 54-
jarige F. v. K. uit de Asterstraat aan de halte
Putschelaan te Rotterdam bij de Tweebosch-
straat te vroeg uit de stoomtram, die uit Hel
le voetsluis kwam. De man viel en geraakte
bekneld tusschen het perron en> een der zware
tramwagens. Met een schedelbreuk en hersen
schudding, gebroken beenen en armen, als
mede zware inwendige kneuzingen werd hij in
zeer zorgwekkenden toestond naar het zieken
huis vervoerd.
EEN OPROEP PER POLITIE-RADIO.
Nog levend aangetroffen.
Vrijdagmorgen kwam aan het politiebureau
te Delft zekere P. mededeelen, dat zijn moeder
ernstig ziek was, terwijl zijn broer en zuster op
een vacantiereisje ergens in België vertoefden,
doch van wie een nader adres onbekend was.
Hij verzocht opsporing en bekendmaking.
Op verzoek van den commissaris van politie
werd 's middags van Hilversum uit per politie-
radio deze mededeeling omgeroepen.
Het bericht werd o.a. opgevangen te Rijs-
sel (Frankrijk).
De politie aldaar liet op het open luchtfeest
waar vele vreemdelingen vertoefden den naam
P. eenige malen omroepen, wéarop inderdaad
P. en zijn zuster zich meldden.
Hun werd toen de tijding van de ziekte hun
ner moeder medegedeeld. Nog juist konden zij
den nachttrein naar Nederland halen. Te Delf»
troffen zij hun zieke moeder nog in leven aan,
die eenige uren na hun aankomst is over
leden.
Geautoriseerde vertaling naar het Engelsch van
WALTER BESANT.
door Mej. E. HOOGEWERF.
IS V
Al in geen jaren had hij een overjas gehad;
op regenachtige en koude dagen droeg hij een
dunne cape, die hij over de schouders sloeg.
De hemel weet, hoe en waar hij at; 's avonds
behalve op warme zomerdagen, kwam hij hier,
voor licht en voor warmte. Als hij nu niet al
te arm was, nam hij een pint slap bier en las
de courant.
Soms praatte hij, maar nite dikwijls. Soms
wilde de een of ander van het gezelschap hem
een kostbaarder drank aanbieden, wat hij, altijd
met groote hoffelijkheid, aanvaardde. Vrienden
of bloedverwanten bezat hij niet. Als hij
praatte, werd hij soms opgewekt en vertelde
onecdöten var. de balie, van bijna vijftig jaar
geleden, toen hij zijn loopbaan begon. Wat
zou hem toch zoo in zijn eerzucht geknokt
hebben, dat hij zich nu tevreden moest stellen
met de gelagkamer van „Salutation Inn" en
het gezelschap, dat daar bijeen was; en met
het ellendige zolderkamertje op Gray's Inn;
eenzaam en alleen
Naast dezen rechtskundige zat ook een vrij
bejaard heer, die een bloeiende zaak had ver
kocht en stil was gaan leven, om zich geheel
«an de liefhebberij van drinken over te geven.
Hij dronk op één dag in drie herbergen, de
een in Fleet Street, waar hij zijn glaasje nam
om drie uur; de ander, dicht bij Drury Lane
Theatre waar hij 't rekte met wat whisky, tot
negen uurcn dit was zijn derde pleisterplaats.
Het was een bezadigd, kalm mensch, met veel
gevoel van eigenwaarde. Op den avond sprak
hij in het geheel niet, om verschillende rede
nen; maar welwillende richtte hij het gelaat
den kant uit, vanwaar hij toegesproken werd.
Naast hem zat een jonge man, wiens praktijk
bestond in het verdedigen van hen, die voor
de politic-rechtbank geroepen waren. Hij was
in gezelschap van twee vrienden en had veel
praats over zich, want hij hield zich zeiven
voor heel knap.
Naast hem zat een agent voor het verhuren
van huizen en dan was er nog een, wiens
vrouw in café chantants zong, opdat de geluk
kige echtgenoot den heelen dag in herbergen
kon zitten, wat hij dan ook deed. En mot vr«-
bijgaan van nog enkele andere leden van den
kring, zullen we nu enkel spreken van Gheck-
lcy, die naast den geldschieter zat. Hier heette
hijmr. Checkley. Hij verscheen iederen avond
om negen uur, tot 's Zondags toe. Gelijk de
geldschieter, had hij toch ook behoefte aan
eenige afwisseling. Hier voelde hij zich even
eens geeerbiedigd, niet zoo zeer om zijn bij
zonder deugden, of de bekwaamheid in zijn
vak, als om zijn geld.
Het komt niet dikwijls voor dat een notaris
klerk er „warmpjes in zit", maar als hij al zoo
jong begonnen is, geld te sparen en hij heeft
zich daar steeds met hart en ziel op toege
legd, tot zijn vijf-en-zeventigste jaar, dan kan
men vanzelf begrijpen, dat hij het een heel
eind brengen mocht. En om dit nog nader toe
te lichten Van zijn achttiende tot zijn vijfen
twintigste jaar had hij een inkomen van ge-*
middeld vijf- en-zeventig pond. Hier gebruikte
hij jaarlijks vijftig pond van. Van zijn vijf-en
twintigste tot zijn vijf-en-dertigste werd hij door
pracfische beweegredenen gedreven tot oen hu
welijk met een aanmerkelijk oudere vrouw, die
duizend pond bezat. Ze was nog gieriger dan
hij en ongeveer een jaar na het huwelijk over
leed ze aan verval van krachten, tengevolge
van ondervoeding. In ieder geval had hij toch
duizend pond gewonnen docht hij. Van zijn
vijf-en-dertigste tot zijn vijf-en-veertigste jaar
steeg zijn inkomen tot tweehonderd pond; toen
bleef het vijf-en-twintig jaren lang op drie
honderd pond. Op zijn zeventigste jaar gaf mr.
Dering hem vierhonderd pond I
Zoo had hij het gebracht tot de som van
TT.675 pond en dit geld had hij zorgvuldig
belegd in huizen, die hij bij gedeelten verhuur
de en waarvan hij er een goed aantal bezat
verder aandeelen in bouwondernemingen en
hypotheken. Zelve woonde hij op de beneden
verdieping van een van zijn huurwoningen. Hij
werd met de jaren al gieriger. De levensstan
daard is niet hoog, als men met vijftig pond
per jaar rondkomt. Toch had hij den laatsten
tijd daar nog onder trachten te blijven. Hij be
heerde zijn eigen zaken in den avond na kan
toortijd, en vóór negen uur. Zijn bezit lag in
een stadsgedeelte ten oosten van Gray's Inn
Roadde woning, waar hij zelf huisde, stond
op een pleintje, waarvan hij verreweg de helft
van de huisjes bezat.
Om negen uur kwam hij in de herberg. Hier
kostte zijn traktatie hem niets. In den loop der
jaren had de geldschieter het tot een gewoonte
gemaakt, om hem te raadplegen omtrent duis
tere punten in zijn praktijk; want hij wist het
altijd zóó aan tc leggen, dat hij zich nooit in
den vinger sneed, maar precies zoo ver ging als
de wet het toeliet. Zoo was hij er steeds op
uit, zijn cliënten contracten te laten teekenen,
waarbij ze zich verbonden naar ze meenden
- tot het honderdste deel van hetgeen hij ei
mee bedoelde. En als tegen-beleefdheid voor
de diensten die Checkley hem bewees, betaalde
hij diens vertering.
Het gezelschap was voltallig. De geldschieter
had onmiddellijk beslag gelegd op Checkley,
met een ingewikkeld geval; en nadat hij het
hem met schorre stem had toegefluisterd, klonk
de ernstige waarschuwing
„öaaj moet u niet aan denken I II zoudt zich
daarmee ongetwijfeld aan een wettelijke ver
volging blootstellen. Vijf-en-twintig jaar gele
den heeft zich precies zoo'n geval voorgedaan
en er volgde een zwaar vonnis op".
„Zoo?"
Het roode gelaat van den woekeraar werd
nog rooder. Neen, dan zal ik er ook niet over
denken. Zonde en jammer. Er was zoo'n huis-
vol-meubelen en een winkel vol waren. En de
man is nog jong genoeg, dat hij er best weer
bovenop zou kunnen komen, nadat hij dan eens
zoo lesje had gehad. Wel wat zal 't ,zijn van
avond, mr. Checkley?"
„Rum. Kokende rum met citroen", antwoord
de de practicus.
„Dat geeft je een hartiger smaak in den mond
en over het geheel een krachtiger prikkel, dan
alles wat je verder drinken kunt voor dien
prijs.
Eer de kellner deze bestelling nog uitgevoerd
had, werden er stemmen en voetstappen ver
nomen, buiten de gelagkamer. Die van den
een klonk luid en opgewonden, die van den
ander afgemeten en kalm.
Checkley ging rechtop zitten luisteren.
„Dat is de Cambridge-man", sprak de oude
rechtskundige, ledigde de rest van zijn glas in
één teug en lachte eens, vol verwachting over
de dingen, die nu komen zouden.
„Een verbazend knap mensch, die in Cam
bridge heeft gestudeerdl" fluisterde hij nu
weer. „Hij is de zoon van een bisschop, een
lerschen bisschop dan. Hij spreekt zijn Grieksch
als zijn Engelsch. Maar Hij drinkt als een tem
pelier I Nu heeft hij zeker vooraf al wat ge
nomen, want hij is altijd vast half-dronken,
als hij komt en volslagen dronken, als hij
gaat. Maar dan praat hij des te beter. Een merk
waardig mensch 1"
De stem van dezen „merkwaardigen mensch"
kende Checkley. Maar die andere Die kende
hij toch ook. Zeker, hij herinnerde zich duide
lijk den klank.
Sommigen vergeten nooit een gezicht; an
deren weer nooit een gestalte, anderen een
handschrift. Maar een stem valt nog het ge
makkelijkst te onthouden, omdat ze, het minst
aan verandering onderhevig is l Van zijn acht
tiende tot zijn tachtigste verandert de stem
van een man niet, behalve dat ze gedurende
het laatste tientallen van jaren wat aan vol
heid verliest.
„Drink mee een glaasje, manl" noodde de
Cambridge-man.
„Dank je ik heb niets noodig".
Wiens stem was dit toch
In spanning hield Checkley den blik op de
deur gericht. De Cambridge-man ging vóór. Hij
was een knappe man van een jaar of twee-en-
derrig, met een innemend gelaat, groote blau
we oogen te groote zelfs een fijnbesneden
gelaat, teer en beweeglijk; een hoog, smal
voorhoofd en een trek van gevoeligheid om
den mond.
(Wordt vervolgd).
