TWEEDE BLAD.
FEUILLETON.
Wie is Edmund Gray?
26. Jaargang Ho, 99 AM ERSFOO RTSCH DAGBLAD „DE E E M[.ANDER"a5 Oc°obs''r''?927
DE VACCINATIE
EEN PROTEST TEGEN DE INSPEC
TIE DER VOLKSGEZONDHEID
Wij lezen in de heden verschenen Vox Me-
dicorum
In de Vox Medicorum schreven we met en*
kele woorden over de maatregelen, die van
regecringswege genomen zijn, om schadelijke
gevolgen van de vaccinatie te trachten te om
gaan en wezen er hierbij op, dat het ons on
juist voorkwam, dat deze maatregelen eerst
genomen werden, toen de openbaarheid ze
scheen te provoceeren, en er nog tal van me
dici in den lande waren, die men rustig liet
door vaccineeren, onbekend als zij waren met
wat achter de schermen reeds langen tijd in
overweging was.
Thans echter slaan we van verbazing de
honden in elkaar en vragen ons niet zonder
verontwaardiging af, hoe het mogelijk is, dot
nu met het nieuwe vaccin weer gevallen
van postvaccinal encephalitis ter kennis van
de inspectie der volksgezondheid zijn geko
men, men het daar ter plaatse niet de moeite
waard vindt, er dadelijk alle vaccineerende
medici mee in kennis te stellen, opdat deze
zelve hunne patiënten, die voor hun kinderen
om vaccinatie vragen, met de eventueele mo
gelijkheden op de hoogte zouden kunnen bren
gen.
Niets van dit alles
Men heeft niet alleen veel te laat de prac-
tisseerende geneeskundigen ingelicht omtrent
de gevaren, die in toenemende mate bij de
koeppokinenting optraden, op het oogenblik
dat hen tevens de gevaarlijk geachte stof de
finitief werd onthouden, ook thans heeft men
dezen die het ten slotte toch zijn, die de
verantwoordelijkheid van hun daden tegen*
over hun patiënten hebben te dragen, weder
om volkomen genegeerd en nu kunnen ze in
de courant lezen, of als ze het hiervoor te
druk hebben, van hunne patiënten vernemen,
dat ze niet „bij" zijn, waar de „geheele ge
neeskundige wereld" reeds eensgezind van
meening is, dat de vaccinatiedwang dient te
worden opgeheyen en dus ieder medicus, die
nu maar met vaccineeren doorgaat zonder zijn
patiënten voor de zij het vooralsnog nog
geringe kans van een complicatie te waar
schuwen, iets doet, dat moreel niet door den
beugel kan I
Wij, die meenen nog eenig nuchter logisch
verstand te hebben overgehouden vragen ons
met beklimming afligt het aan ons, dat wij
de dingen zoo averechts beginnen te zien, is
het een soort van seniele aftakeling, of is het
werkelijk een feit, dat de Inspectie v/d. Volks
gezondheid meer en meer wordt een orgaan
irt deri zin van de vooo-oorlogsche Duitsche
ambtenaven-bedilierigheid, waarbij alles wat
niet tot deze „kaste" behoort, een aantal
„nummers" is, dat slechts heeft te gehoorza-
men
We hébben reéds'vele krasse- staaltjes ge
zien, moor dit nu is er een in het groot, dat
schreeuwt om protest
PROF. COMPTON TE LEIDEN.
De Amerikaansche geleerde, prof. A. H.
Compton vertoeft thans te Leiden. Prof.
Compton is de uitvinder van het z.g. Compton
effect, waarmee is aangetoond, dat Röntgen
stralen in staat zijn een belangrijke snelheid te
gev.en aan electronen van stoffen, welke zij
doordringen en een gedeelte van hun energie
op dez'' electronen overdragen.
Prof. Compton zal een uiteenzetting van zijn
onderzoekingen geven op het So.lvay-congres,
dat volgende week in Brussel wordt gehouden
UIT DEN WERELDOORLOG.
Een gedenkteeken voor gevallen
Nederlanders.
Dr. M. de Hartogh, secretaris van „Neder
land in den Vreemde" heeft Zondagavond aan
een persdiner medegedeeld, dat een commissie
wordt gevormd voor de oprichting- van een
gedenkteeken voor de tijdens den oorlog in
Franschen krijgsdienst gevallen Nederlanders.
Loftuiterij de kloekst men vaak bekoren
et.
P. C. Hooft
Geautoriseerde vertalin gnaar het Engelsch van
WALTER BESANT.
door Mej E. HOOGFAVERF.
76
„Een wissel van zeven-honderd-twintig
pond In Maart 1882 Dat moet geweest zijn,
in den tijd't Is hoogst-merkwaardig kind,
dat je-toevallig net vraagt naar één van de
duizenden wissels, uit dat kantoor verzonden,
dien ik mij volledig herinner. Het leven is vol
wederwaardigheden; men hoort altijd weer ge
zegden en ziet gezichten, die men al kent. En
daarom is het zoo merkwaardig, omdat ik juist
op dien tijd een wissel kreeg, voor precies
dat bedrag, van Dering. O, ik herinner het mij
duidelijk. Ik had toen een plan, en, omdat ik
jonger wns, dacht ik, dat het heel goed was,
voor de geleidelijke vernietiging van den eigen
dom.
In dien tijd begreep ik nog niet zoo ge
heel als nu de strooming van het heden, waar
door de eigendom toch overweldigd wordt, zon
der dat ik er nog een enkele zwakke poging
voor in het werk stel. Toch was mijn plan op
zichzelve goed en kon gunstig gewerkt hebben,
als degenen, op wie ik het aanwendde, er maar
rijp voor waren geweest. Be was dan begonnen
fenkelo werknemers sommen yoor |e schieter^
DEMONSTRATIES VAN EEN
WERKLOOZE
ON STICHT FLUKE TAFEREELEN VOOR DE
WONINGEN VAN TWEE WETHOUDERS
EEN LEDIKANT OP HET TROTTOIR
De warklooze C. Otter te Haarlem, heeft „ge
demonstreerd". Zondagmorgen ongeveer kwart
over vijf vond de politie hem en zijn vrouw in
een ledikant, dat geplaatst was half op het trot
toir en half in den tuin van het perceel Klever-
laan 145, waar dc wethouder van openbare
werken en volkshuisvesting, de heer M. A. Rei-
nalda, woont. Het gezin van man, vrouw en
kind had daar den gcheelen nacht gelegen. De
vrouw was nagenoeg geheel ontkleed. Ook was
aanwezig P., een vriend van O. Bij het aanbre
ken van den dag begon O. bij den wethouder
aan te bellen; hij riep onder meer: Er liggen
wandluizen in je tuin I
Eenige agenten en rechercheurs hebben het
gezin verwijderd. De vrouw werd op een hand
wagen overgebracht naar dc vroegere vuilnis
belt van Schoten, waar zij in een schuurtje ge
huisvest werd. Later op den dag verzocht de
politie O. met zijn gezin het terrein te ver
laten. Deze weigerde echter, door dc politie
vergezeld weg te trekken. Het gevolg was, dat
de vrouw op een matras in het schuurtje bleef;
zij wachtte aj, of men haar kleeren zou ver
strekken.
Ongeveer kwart over elf gisterochtend kwa
men O. en zijn kameraad op het plein, waar zij
vóór het huis van den wethouder voor het arm
wezen, mr. J. N.i J. E. Heerkens Thijssen, een
kinderwagen met een kind erin neerzetten. De
vrouw van O. ging erbij op den grond zitten.
O. en zijn kameraad stelden zich eerst aan den
overkant van het plein op, van waar zij allerlei
over straat schreeuwden. Daarna verwijderden
zij zich. De vrouw bleef echter met haar kind
in den wagen voor de deur zitten. Een groote
menschenmenigtc verzamelde zich voor het
huis. Dc politie zorgde voor een afzetting en
maanden de menschen aan tot doorloopen.
Tegen 12 uur kwam de politie per motorfiets
om de vrouw weg te halen. Zij gaf voor, niet te
kunnen loopen. Op aandringen van de politie
stond zij echter op en strompelde naar den
zijspanwogen, waarin zij plaats nam. Een oud
vrouwtje ontfermde rich over het kind, wik
kelde het in een deken en bracht het zoo naar
de moeder.
DE VLOOT VAN DE „NEDERLAND".
Een nieuwe mailboot van 18,000 ton.
Het Hbld. verneemt, dat bij de directie van
de Stoomvaartmij. „Nederland" het plan be
staat tegen het einde van het jaar de inschrij
ving open te stellen voor het bouwen van een
nieuwe mailboot.
De desbetreffende ontwerpen naderen hunne
voltooiing. Het nieuwe schip, dat „Johan van
Oldenbarneveldt" zal worden gedoopt, zal het
grootste zijn van de vloot der reederij. Heeft
de einde Februari a.s. in de geregelde vaart
komende „Christiaan Huyg'ens" een inKoud
van 16,000 bruto registerton, de „Johan van
Oldenbarneveldt' zal een inhoud hebben van
bru.to re?isterton en 17.8 mijl loopen,
d. i. één mijl méér dan de „Huygens".
Het toenemende passagiersvervoer en het
vervangen van oudere door nieuwe booten, ma
ken dc uitbreiding der scheepsruimte van deze
Mij. noodzakelijk. Ook de nieuwe boot zal, vol
gens de plannen, wat inrichting en accomo
date betreft, met de beste mailbooten ter we
reld kunnen wedijveren.
EEN GROOT GEDEELTE VAN ARNHEM
IN DONKER.
Storing in een der hoofdkobels-
Men meldt ons uit Amsterdam
Gisteravond om TO minuten voor tien werd
een groot gedeelte van Arnhem door een sto
ring in een van dc electrische hoofdkabels,
welke voornamelijk het noordwestelijk gedeel
te van Gelre's hoofdstad \ocdt, in donker ge
zet.
Volgens mededeeling moest de storing, die
thans is opgetreden, schuilen in een der hoofd
kabels welke onder den Amsterdamschen weg
liggen. Tegen elf uur was men er nog niet in
geslaagd, de storing op te heffennaar het
zich laat aanzien, zal het nog wel geruimen
tijd duren, eer het euvel is verholpen.
die hen onafhankelijk zouden maken van hun
werkgevers, tot ze voldoende arbeid zouden
geleverd hebben, om zeiven te verkoopen, zon
der de hulp van hun werkgevers, uit hun eigen,
gezamenlijke voorraden. Ongelukkig verdron
ken de meesten van hen het geld; de enkelen,
die het in waarheid voor hun arbeid gebruikten,
werden, in plaats van hun kameraden te steu
nen, zeiven 'werkgevers en zijn nu rijk. Toen
dacht ik, dat ik uitbreiding zou geven aan
die methode Ik meende, dat, als ik bij elkaar
zocht een uitverkoren troepje, zegge van een
zeventig of zoo, en dat ik hun, na ze eerst wat
onderricht en opgevoed te hebben, ieder een
tien pond gaf, om ze over de eerste moeilijke
weken heen te helpen, ik dan den stoot zou
hebben gegeven tot een verdeelings- en een
samenwerkings-fonds, waardoor ze den bemid
delaar: den handelsman, zouden kunnen mis
sen."
„Ik begrijp u, dus u inde het geld voor dit
doel
„Juist. Maar, zooals ik je reeds zei, ik was
verplicht mijn plan op te geven. De menschen
waren er nog niet rijp voor. Ze luisterden wel
en waren ten zeerste bereid het geld in ont
vangst te nemen, maar ik kreeg niet de minste
hoop, dat mijn plan tot uitvoering kwam. Dus
werd het verijdeld. En de mannen zijn nog,
tot op heden, in dienst van hun werkgevers
Daarom heb ik het geld nooit gebruikt. Ik her
inner mij, dat ik den wissel, opzettelijk voor
dit doel, in tienponds banknoten had geïnd."
„Wat is er met de banknoten gebeurd
„Ik weet het niet. Misschien dwalen ze nu
de wereld rond. Ik heb ze teruggegeven aan
Dering."
„O, maar geliefde meester,".Elsie sprong
op en legde een velletje papier op tafel, „dit
is een beschikking van de Voorzienigheid! Ik
kan niet zeggen, wat een aanleiding tot vreese-
DE TOESTANDEN IN DE
GASBEDRIJVEN
DE DIRECTEUR TE HULST
GESTRAFT
Het Dagblad van Noordbrab'jnt mcidt;
Naar ons ter oore komt, is de Hulster gas-
directcur wegens overtreding van zijn ambte
lijke bevoegdheid gestraft mei salarisvermin-
dering en terugstelling in rang. Dit laatste deel
van de straf betreft alleen een naamsverande
ring der functie. De directeur heeft bekend zich
aan voormelde overtreding te hebben schuldig
gemaakt.
ZEEROOVERIJ
Brutaal optreden vun een Neder-
londschen treilcr.
De Berlingske Tidende van 20 October
meldt
Onder de visschers in Esbjerg heerscht
groote verontwaardiging tegenover buiten-
landschc stoomtreilcrs en over hun brutaal
optreden tegenover hun kleinere collega's, dc
kotters, op de vischplaatscn in de Noordzee
Het zcegcrecht in Esbjerg heeft vanochtend
een zaak behandeld, die een karakteristiek
voorbeeld is.
De schipper van den Esbjcrgcr kotter Jo-
hanne, Frederik Lambertsen, had aan de po
litie gemeld, dot een Nederlandsche trciler de
Johanne anderhalf uur long had meegesleept
en ten slotte was verdwenen, de ankerkettingen
van den kotter meenemende. De Nederland
sche treiler, die zijn nummerplaat met een
zeil had bedekt, was recht op de Johanne in
gevaren en had haar ankertouwen tc pakken
gekregen, waarna de sterke treiler den kotter
anderhall uur lang achter zich aansleepte.
Eerst toon er gevaar voor een botsing was,
had schipper Lambertsen zijn lijnen gekapt,
waarna de treiler verdween.
De bemanning gaf een gelijkluidende verkla
ring en karakteriseerde het gebeurde kort en
bondig als zeerooverij. Men zal trachten uit
tc vinden, welke treiler het is geweest.
DE NIEUWE RIJWIELPLAATJES.
Ruimte voer naam of merktcckcn.
Op de nieuwe rijwiclplaotjes, zal naar do
N. R. Ct. vemecmt, een vakje worden uitge
spaard, waarin de naam of een merktecken van
den eigenaar gekrast kan worden. Dc plaatjes
zuilen ook dezen keer nog de afkorting R.W.B.
dragen, maar vermoedelijk zal het wel de
laatste keer zijn. Men heeft nl. onlangs ge
constateerd, dat een vervalscher de plaatjes
in het zuiden van Duitschland machinaal liet
namaken. Hij had opgegeven dat het insignes
waren voor een Roomschen Werklieden Bond.
Gelukkig werd het bedrog tijdig ontdekt.
HOFBERICHT.
Met den gewonen Staatsspoortrcin van
21.04 uur, die met 20 minuten vertraging
binnenkwam en waarin zich het koninklijk sa-
lonrijtuig bevond, is gisteravond H. M. de Ko
ningin van Het Loo voor enkele dogen in Den
Haag aangekomen. H. M. werd vergezeld door
H. K. H. Prinses Juliana.
De vorstelijke persorten werden in het sta
tion begroot door den burgemeester mr. J. A.
N. Patijn. Door de koninklijke wachtkamer be
gaven zij zich naar dc buiten gereed staande
hofauto's, waarmede men naar het paleis
reed.
Er bevonden zich zoowel op het perron als
in de Rijnstraet vele belangstellenden.
GASTEN OP HET LOO.
Zaterdagmiddag T2.50 uur arriveerden twee
prinsessen en dc prins van Schaumburg-Lippc
aan het Apeldoornsch slation, waar zij door
Prinses Juliana werden ontvangen en per auto
naar het poleis Het Loo werden begeleid. Na
het déjeuner maakten de hooge gasten met
H.M. de Koningin en Prinses Juliana een rij
toer door de Hoog Soerensche bosschen.
Per trein van 5.46 uur vertrokken dc vorste
lijke personen weder naar Den Haag, tot het
tweede perron uitgeleide gedaan door dc Jvo-
ningin en de Prinses.
lijk verdriet die wissel ons heeft gegeven I Hij
heeft het leven van mijn broer half vernietigd.
In 's hemels naam, schrijf u het alles voor mij
op I En vlug vlug wat meester 1 Eer u het
alles vergeet I"
„Ik zal het niet vergeten I Intusschen Elsie,
als een verklaring van de feiten je van cenig
nut kan wezen." Hij veranderde van plaats en
vatte dc pen op, „zeker, dan wil ik het met
genoegen voor je opschrijven."
„Mij werd verzocht", schreef hij dus, „door
miss Elsie Arundel, mijn leerlinge, te verkla
ren, wat ik weet van een zekere overdracht,
die plaats vond in Maart 1882. De feiten zijn
als volgt ik had een som van zeven-honderd-
twintig pond noodig. Voor bepaalde doelein
den wilde ik het in tden-ponds-banknoten heb
ben. Ik verzocht mijn zaakwaarnemer, mr.
Dering, mij een wissel te sturen en daar ik
meende, dat ik het geld onmiddellijk zou noo
dig hebben, vroeg ik hem om het geld aan mijn
order betaalbaar te stellen. Hij gaf mij den
wissel op zijn kantoor Ik ging naar het hotel,
waar ik verbleef, in Arundel Street, Strand, en
zond een commissionnair naar de bank voor
het geld, dat hij mij, in gevolge mijn verlan
gen, dan ook bracht in tien-ponds-banknotcn.
Binnen een paar dagen kwam ik tot de ont
dekking, dat mijn plan niet uitvoerbaar was,
zonder dot het juist het eigenlijk doel van mijn
streven zou te niet doen. Dus nam ik de bank
noten mee naar het kontoor van mr. Dering
en legde ze in de safe. Ik denk, dat hij ze al
lang aan de bank heeft terugggeven."
„Daar, kind", zei hij, de verklaring hardop
voorlezend. „Dit is, wat ik mij van de zaak her
inner."
„Wilt u het nu nog teekenen, waarde mees
ter vroeg Elsie, hem de pen teruggevend.
„Duizendmal dank l II weet niet, u zult
nooit weten, o£ begrijpen hoop ik, yan hoe
WINKELSLUITINGSWET EN
WERK'l IJDENBESLUIT
BEZWAREN UIT HET ZUIDEN
Dat de bezwaren tegen de voor-ontwerpen
van Wet op de Winkelsluiting en Werktijden
besluit voor Winkels niet alleen boven den
Moerdijk worden gevoeld, blijkt wel uit de
volgende meeningsuitingen uit het Zuiden des
lands.
De Kamer van Koophandel cn Fcbriekcn
vocr Je Longstraat te Waalwijk nam de vol
gende conclusie aan
De vooigesielde regeling van de werktijden
van het winkelpersoneel zal alleen dan geon
bezwaar ontmoeten, wanneer de grenzen wor
den getrokken op 10 uur per dag m 55 uu'
per weckten aanzien van de winkelsl'iiting
moet dc voorkeurgege ven worden aan de be
voegdheid tot regeling door den plaatsclijken
wetgever, die beter in staat is rekening te hou
den met plaatselijke belangen.
De vergadering spreekt zich hierbij uit te
gen elke regeeringsinmenging, die niet zeer
dringend noodzakelijk is.
De Komer vun Koophandel cn Fabrieken
voor Zccuwsch-Vlaandcren te Terneuzen acht
bet ontwerp-Winkelsluitingswet wegens het
centralisccrend karakter een groot bezwaar
voor het plutteland, woar de toestanden ge
heel anders zijn dan in de steden. Vooral de
grensplaatsen zullen eerder er door gedupeerd
worden en voorat de Zondugssluiting zal de
koopers nog meer dan thans reeds geschiedt,
over de gTens drijven. In plaatsen met over
wegend Katholieke bevolking is het des Zon
dags doen van inkocpon na kerkbezoek nog
veelal gebruikelijk. De Kamer besloot mitsdien
te verzoeken, indien tot invoering der wet zou
worden overgegaan, deze niet toepasselijk te
verkleren op kommen beneden de 10.000 in
woners cn op plaatsen gelegen binnen 15 K.M
van de grens.
Ook dc Kamer voor 's-Hertogenbosoh en
Omstreken heeft besloten verschillende bezwa
ren ter kennis vun den Minister tc brengen,
terwijl die voor Westelijk Noord-Brabant te
Breda nog geen uitspraak heeft gedaan.
Voorts zijn ter algemecne vergadering* van
den R, K. Limburgschen Middenstandsbond
verschillende bezworen geopperd, in het bij
zonder tegen de algehcele verplichte Zondags»
sluiting. Namens de afdceling Maastricht werd
zelfs betoogd, dat Zondugssluiting een inbreuk
is op het private leven van den winkelier en
den middenstander beknot in zijn persoonlijk
initiatief. Een voorstel van die afdeeling* om
de Zor.dagssluiting niet bij de wet tc regelen
werd echter vrworpon drie afdeelingcn stem
den voor, zeven afdcelingen tegen. Met alge-
meene stemmen werd echter aan het hoofd
bestuur opgedragen, stoppen tc ondernemen
om tc bereiken, dot des Zondags de winkels
gedurende enkele uren open kunnen gehouden
worden. Van verschillende zijden werd nog
aangedrongen op een verbad van verkoop van
tabaksartikelcn in café's op uren, dat de win
kels gesloten moeten zijn.
Ook bij den Diocesanen Middenstandsbond in
bet Bisdom 's-Hcrtogenbosch bestaan vele be
zworen tegen de voorgestelde regeling. Alge
meen was men van gevoelen, dot deze maat
regelen wel op een zeer ongelukkig tijd
stip kwamen. De middenstand maakt nog steeds
een zeer moeilijken tijd door, zoodat den win
kelier zooveel mogelijk vrijheid moet worden
gelaten in zijn bedrijf, wil hij het hoofd boven
whter houden. Op het bedrijf mogen geen
nieuwe losten worden gelegd.
Verruiming van de bepalingen betreffende
de Zondagssluiting werd wenschelijk geacht
Besloten werd in overweging te geven, dat
winkels, waar in hoofdzaak of uitsluitend brood
gebak, chocolade of suikerwerken worden ver
kocht. des Zondags gedurende 5 uren (zulks
naar eigen keuze der betrokkenen) geopend
zullen mogen zijn. Op uiren, dut banket- ei»
sigarenwinkels gesloten moeten zijn, meenda
men, dat verkoop van dit artikelen in cnfé'i
e.d verboden zal moeten worden.
Ook op dc uitzonderingsbepalingen voor
bloemistenwinkels zouden verruimd dienen te
worden, door dezo mede ook geopend te doen
zijn op eersten Paoschdag, alsmede op 14 en
15 Augustus cn 1 en 2 November, indien een
dezer dagen op Zondag valt.
Bepleit werd voorts vaststelling van het sluL
tingsuur op Zaterdag op 10 uur, terwijl voor
groote waarde dit document voor mij zal'zijn."
Ze vouwde het papier in een enveloppe en
borg het in haar handtaschje, „voor mij en de
mijnen."
Ze bukte zich en kuste hem de handen, om
de tranen tc verbergen, die haar in de oogen
welden Athelstan's naam was nu, in ieder ge
val, bevrijd van smet.
„Maar mijn geliefde leerlinge en dochter",
mr. Gray was bijna zelve tot tranen toe
bewogen, bij deze onverwachte uitbarsting
„of er iets was, dat ik niet voor je zou willen
doen, als ik kon Ik, die nog nooit eenige
vrouw heb liefgehad, voel nu liefde voor mijn
dochter of eerder mijn kleindochter. Dus je
broer zal geholpen zijn met deze mémoire
Hiermee nog enkel maar je broer Ik zou wel
eens willen weten, of er iets meer in mijn wei
nig-bewogen leven is, dut ik mij voor je zou
kunnen herinneren."
„O, neen I Dat zou te veel verlangd zijn.
Toch bestaat er kans, eenige kans. Mag ik het
'J vertellen We hebben nog tijd vóór ons.
Als we in het zaaltje zijn om zes uur, is dit
vroeg genoeg En nu is het half vijf. Zal ik u
het bezwaar vertellen O neen, maar eigenlijk
mag dit toch ook niet, met het groote werk,
dat u ondernomen heeft."
De blik, die deze woorden vergezelde drukte
echter een onbedwingbaar verlangen uit, om
juist met het bezwaar voor den dag te treden.
„Maar foei! Zou mijn leerlingen nu bezwa
ren hebben, die ik niet kende! Dat mag im
mers niet! Gauv/I Vertel mij alles
„Ik heb u toch al verteld, dat ik verloofd
ben?"
„Ja. Den naam van je verloofde heb je mij
ook gezegd George Austin, is het niet
Er was eens een Austin 't Is net of ik me
dien naam herinner, maar dat geeft nu niet!"
„Woensdag gaan we trouwen",
MEVR. KATZ-GEESINK.
Een bekend inwoonster van
Amsterdam gehuldigd bij haar
70en geboortedag cn 25-ja-
rig jubileum in dc C v. T. op
het L. O.
Mevr. Katz—Geesink, een bekend inwoon
ster van Amsterdam, viert haar 70cn geboor
tedag, terwijl zij tevens voor eenige weken 25
jaar lid was van de Plaatselijke Commissie
van Toezicht op het L. O.
Zeer velen hebben Maandagmiddag gebruik
gemaakt van de gelegenheid, die een commis
sie onder voorzitterschap van generaal Op-
horst hen aanbood, mevr. S. KatzGeesink in
het Americain-Hotel geluk te wenschcn.
In de met puimen en tallooze bloemen ver
sierde marmeren zaal van het Americain-Ho
tel ojiende generaal Ophorst de rij van spre
kers om dc jubilaresse geluk tc wenschen. Hij
wees op het vele, dat mevr. KatzGeesink
heeft geduan voor het Lager Onderwijs cn op
philantiopisch gebied. Prof Woltjer sprak na
mens de Commissie van Toezicht op Kct L.O.,
de heer Beukers namens het bestuur van de
Ver. Liefdadigheid naar Vermogen, de heer
Marsman namens dc commissie voor het gei
ven van onderwijs aan zieke kinderen, welke
commissie eveneens ongeveer 25 jaar geleden
door mevr. KatzGeesink in het leven was
geroepen. De heer G. de Jong, directeur van
het Onderwijsfonds voor de Binnenvaart sprak
eerst een persoonlijk woord en vervolgens na
mens het bestuur van het Onderwijsfonds,
waarna twee leerlingen van het Instructievoan-
tuig „Prins Hendrik" van het Onderwijsfonds
voor dc Binnenvaart, namens het bestuur een
bloemstuk aanboden.
Mevr. S. KatzGeesink dankte zeer ©onge
daan voor dc haar gebrachte hulde.
Dc receptie was zeer druk bezocht.
G. W. PUTTO. f.
Inspecteur van het L.O. tc Ede,
In den ouderdom van 54 jaar is to Arnhem
overleden de heer G. W. Puüto, inspecteur van
het lager onderwijs in de Inspectie Edo cn lid
van de Staten van Gelderland.
Dc heer Putto was in onderwijskringen een
zeer geziene figuur. In 1923 werd do heer
Putto gekozen tot lid van den gemeenteraad,
waar zijn groote kennis van zaken op onder
wijsgebied bij menig voorstel tot uiting kwam.
Reeds in 1924 was dc heer Putto door zijn
benoeming tot inspecteur van het L. O. to
Ede genoodzaakt als lid van den Raad te be
danken.
Bij dc statenverkiezingen van April j.l. werd
de heer Putto tot lid der Staten van Gelder
land gekozen. Zijn opvolger op de Chr. Hist,
lijst is mr. M. Ch. de Jong te Arnhem.
ONGEPASTE STOEIERIJ.
De vreemdelingendienst te den Haag heeft
dezer dagen, twee Duitsche meisjes van 15 en
16 jaar, die aldaar in betrekking waren, aan*
gehouden ter zake van ontuchtige handelingen
aan den openbaren weg.
De overtreding zou gebeurd zijn in dc om
geving von dc Alexanderkazerne, waar het
dikwijls de aandacht trekt dat militairen met
meisjes op een ongepaste wijze stoeien.
Een der beide meisjes is er ditmaal nog met
een ernstige waarschuwing afgekomeende
andere zal naar haar ouders in Duitschlond
teruggezonden worden.
Het ligt, naar gemeld wordt, in het voor
nemen van den vreemdelingendienst, om, in
samenwerking met de zedenpolitie, streng op
te treden tegen dergelijke stocierij.
sommige fabrieksplaatsen later open blijvert
op Vrijdag (in verband met het uitbetolen vort
loon) wenschelijk zou zijn.
Nog wenschte men sterkere beperking van
het venten, terwijl algemeen bezwaar werd
gemankt tegen de bevoegdheid, toe te kennen
aan den gemeenteraad, om een halve dag slui
ting per week voor tc schrijven. Overigens
wenschte men de bevoegdheid om uitzonde
ringen toe te staan niet aan den Raad, doch
aan B. en W. te verleenen. Strafbaarstelling
van den kooper werd aanbevolen.
Ten aanzien van het Werktijdenbesluit,
achtte men de 55-urige werkweek noodzakelijk
en dienden de bepalingen voor mannen cn voor
vrouwen geb'jk te worden gemaakt.
1
„Zóó gauw al? Maar je had mij immers
beloofd, dot ik toch niet mijn leerlinge zal
verliezen, niet waar?"
„Neen, geliefde meester. Zoodra we wecr-
gekomen zijn van ons huwelijksreisje, kom ik
u opzoeken en bij u leeren. Dat hoeft u niet
in twijfel tc trekken. Ik kon u niet meer uit
mijn leven laten gaan. Ik zal mijn mijn
man meebrengen".
„■Als ik denken moest, dat je huwelijk je
van mij af zou nemen, dan zou ik mij al zeer
ongelukkig achten. Maar vertel nu eerst eens
wat je op het hart hebt".
„George was klerk bij mr. Dering, uw mr.
Dering dan", mr. Edmund Gray knikte. „Hij
had geen geld, toen wij verloofd waren, en we
meenden, dat we al heel arm zouden zijn.
Maar toen viel hem een groot geluk te beu: t
mr. Dering maakte hem tot zijn deelgenoot".
„ZooJa, ik heb altijd wel gemeend,
dat Dering een deelgenoot moest hebben. Op
zijn leeftijd was dat zelfs noodzakelijk".
„En zoo waanden we ons nu het gelukkigste
paar ter wereld; maar toen werd er weer een
ontdekking gedaan op het kantooren een
heel bijzondere ontdekking, ik weet haast niet,
hoe ik ze beschrijven moet, het is mezelve niet
recht helder. Het was iets, in verband met den
koop of verkoop of overdracht van enkele
stukken en aandeelen en coupons. Mr. Dering
schijnt zich niet te herinneren, dat hij de pa
pieren daarmee in verband, onderteekend
heeft. Er wordt gevreesd, dat ze in verkeerde
handen zijn. Zelfs wordt er vervalsching in
geschrifte geducht. Ik schaam mij dan ook,
om zoo iets te moeten zeggen, maar de naam
van mijn verloofde is er ook betrokken bij de
zaak, en Dcring's klerk, Checkley u kent
Checkley?"
{Wordt vervolgd}.
