AMEQ&FOOJiTSCH DA.GBI Al1>
Kantoorklokken
L. J. LUYCX Zoon
MODE SHOW
Bustehouders
BINNENLAND.
DERDE ELAD
26c JAARGANG ..DE EEMIANDER" No 222
Zaterdag 17 Maart 1928
DE BLINDE OP STRAAT
Sponsen en Zeemen- Borstelwerk
Eorslelwerk wordt onder garantie geleverd.
A. v. d. WEG. LANGtSTRAAr 23.
WILLEM GROENHUIZENLANGESTRAAT 43 - telefoon $52
Langestraat 49. Tel. 193.
N.V. COMPAGNIE LYOMNAISE
vanaf 90 cent. Speciale mo
dellen voor zware figuren.
UIT DE STAATSCOURANT
ZUIDEREZE-
DROOGLEGGING
\;t;nschen
DE GASBEDRIJVEN
drachten in beroep
bij de kroon
FEUILLETON.
Mart'n's Verjongingskuur.
(Nudnik vei^boden).
Een geneesheer, dóe zich inzonderheid
wijdt aen het probleem der verzorging van
blinden, toonde mij eens een folo, waarop
•eon blinde jongen een straat overstak,
dwars tusschen de auto's door.
„Maar is dat dan", vroeg ik hem, „niet
gevaarlijk? Wordt zoo n blinde jongen nooit
overreden?"
„Zeer zeker gebeurt dit", antwoordde hij.
„Maar daarom kun je die jongens toch n'et
thuishouden? Wat is beter, wanneer je de
keus hebt tusschen een beweeglijk, natuur
lijk leven met de kans op een ongeluk en
een onnatuurlijk silzj^n in huis? Het
laatste is stellig veiliger, maar wat heefc
een blinde, wiens bestaan tusschen vier
wanden verloopt, «en een lang leven, dat
de eentonigheid zelf is?"
Heeft deze geneesheer gelijk, dan kan de
blinde jengen ons een voorbeeld wezen.
Meermalen l eb ik gewezen op de steeds
toenemende reeks gegeven, die ons omrin
gen en daarbij heb ik het altijd weer opge
nomen voor een levenshouding die, zon
der het gevaar opzettelijk te tarten, toch
evenmin opzettelijk het gevaar ontloopt. De
handelwijze van den geneesheer heeft nv'j
in deze opvatting versterkt. Zelfs met een
blinde kan men te overvoorziohtig zijn.
Maar er is meer, dat mij in de afbeelding
ven dezen jeugdigen blinde trof. Blind zijn
wij ellen in zekeren zin. Er zijn dingen,
welke wij niet waarnemen, omdat het ons
aan een orgaan lot waarnemen ontbreekt.
Hoe sterker ons orgaan wordt, te meer wij
zien. Doch hoe meer wij ook tot de over
tuiging komen, dat er veel meer dingen
voor ons onzichtbaar dan zichtbaar zijn.
Elke verbetering in het vergrootglas ont
dekt ons een nieuwe wereld, welke tot nog
toe een mysterie voor ons geweest was.
De bacillen bijv. zijn voor het bloote oog
onzichtbare wezens en ze zijn gevaarlijker
dan een auto. Er sterven jaarlijks duizend
maal meer menschen door microben dan
door het snelverkeer. Gelijk die blinde
jongen tusschen de auto's, loopen wij tus
schen de bacillen, d e ons in wolken om
ringen en die wij niet kunnen ontwijken.
De blinde jongen nu kan van de straat
thuisgehouden worden en is hierdoor tegen
verkeersongevallen beveiligd» Maar ook als
wij thuis blijven, omringen ons de micro
ben. Zelfs in ons bed kunnen we ze niet
ontgaan. Maar ook indien de wetens-hap
eer.s zoover kwam, dat we de bacillen kon
den ontwaren, zouden we ons niet in een
bacil vrije kluis opsluiten, maar liever in
't volle leven de kans op ziek-worden ris-
keeren. En daarmee zenden wij even on
verstandig, cf wil men: verstandig,
hendelen els de blinde tusschen de au'o's.
Het blijft, zei de dokier, een uitzondering,
dat een auto een blinde overrijdt. Ondanks
het hem ontbrekend gezichtsvermogen
raakt de blinde met het verkeer verfrouwd.
Zoo voe-t zich ons lichaam near zijn om
geving. Van de milliarden microben, welke
wij inademen, is er meer één, die ons ziek
maakt. Uitzondering blijft ook dit.
Het spreekt vanzelf, dat wij on>T.e voor
zorgen nemen. Roekeloosheid kan nooit
een deugd zijn. Maar er komt ean punt,
waarop onze voorzorgen niet baten. De
arts kan den blinde niet ziende m?ken.
Ook ken hij de maatschappij niet aldus
inrichten, dot peen au'o's meer door de
sh-aten rijden. Dan rest hem niets meer,
dan den blinde geleidelijk te wennen aan
het verkeer en hem op goed geluk tusschen
de menschen te zenden-
Moet, vraagt men onwillekeurig, zoo'n
blinde dan geen geleider mee hebben? On
getwijfeld zou dit de kans op gevaar ten
zeerste verminderen. Maar het zou ver
oorzaken, dat de blinde van zijn geleider
afhankelijk werd. Deze zou hem voeren,
waarheen hij wilde. De blinde had m3ar
fif te wachten, totdat het zijn tijd zou
worden, mee uit wandelen te gaan. Hij
moest dankbaar zijn voor het geleide, en
de denkbaarheid van den afhankelijke
krijgt een vernederend karakter. Het zelf
bewustzijn, maar ook de zelfwerkzaamheid
worden er door geknot.
Vroeger was deze methode van blinden
verzorging algemeen. Men zag, en ziet
meestal nog, den blinde aan den arm van
zijn geleider de straat oversteken. Dit work
der liefdadigheid fceteekende des'ijds een
roote schrede vooruit. Op zichzelf was het
reeds een verbetering, dat men zirh 't lot
van den blinde ping aantrekken. Zonder
deze liefdadige hulp zou hij in zijn eeuwig
duister gelijk Ln een kluis zijn besloten ge
bleven.
Gelijk oudtijds de blinde naar den geest
in zijn eeuwig duister besloten was Gering
was, en is altijd nog, het aantal voopiit-
zlen.de menschen. Maar vroeger was hot
onderscheid tusschen geestelijk bevoegden
en geestelijk onbevoegden volstrekt, ter
wijl het allengs een betrekkelijk karakter
gekregen heeft- Oudtijds bleef de schare,
de massa blind en een kleine keurbende
behield het inzicht voor zich. Met die
schare lieten de gezaghebbende leiders
zich niet in. Deze prezen wat de heeren
wezen en lieten het denken aan de begena
digde élite over. Het was de tijd, waarin
lezen en schrijven nog als een kunst gold.
welke slechts enkele bevoorrechten ver
slonden.
Toen ontstond het denkbeeld van blinden
verzorging. De liefdadigheid kon geen
vrede meer nemen met den toestand van
algemeene hulpeloosheid, waarin de massa
verkeerde. Als in eeuwig donker zat zij
besloten in haar kluis. Idoeveel heerlijk
heden des geestes bleven voor haar ver
borgen! De schallen van welensoh&p, wijs
begeerte, kunst, zij had er eeen oog voor.
En men begon den blinden de hand te
reiken.
Voorzichti'g-aan, voetje voor voetje, voer
den liefdadige leidslieden hen door hjt
bonte gewemel van de cul'uur. Zij wezen
hun beschermelingen hier dit en daar dat.
Maar dezen hadden te eraan, waar "nun
verzorgers hen leidden. Ze moesten den
weg aan hen overlaten en geduldig af
wachten, wet men hun heden V2n den rijk
dom der beschaving zou toonen.
De blinden verzorgers waren zich hun
verantwoordelijkheid vcor de hulpelozen
bewust. Angstvallig keken ze om zich heen,
of dezen zich niet kenden stooten aan het
geen op hun we? kwam. Aanstootelijke
kennis, aanstootelijke wijsbegeerte, aan-
stcole'.ijke kunst vermeden ze met beleid.
Er waren gevaarlijke terreinen, die men
met zijn blinden ontliep.
Tenslotte heeft echter de menschheid
nogmaals een nieuwe fase bereikt. Men
leert êe blinden zelfstandig loopen. Men
went ze van jongaf een het Feestelijk ver
keer, rr.cokt hen, voorzoover dit mo—elijk is,
wegwijs, en stuurt ze op goed geluk de
straat op. Daar zoeken ze op den tost een
coed heenkomen. Maar menigeen struikelt
en wo-dt door een roeke'oozen chauffeur
overreden.
RECLAMES.
Ven 1 5 tegels 4 05. elke regel »neer 080
.Tli.LI.KI UIIULITIIUiCCiT jujveliergedipl.horlogemaker
GEVESTIGD 188S
U rech'sc'-eweg 10 7ei 173 Am«is(ootl
Velen onder de zoogenaamd zienden
kunnen aan den nieuwen toestand niet
wennen. Zij achten dit zelfstandig optreden
van blinden een gevaarlijk bedrijf. Wat
weet, zeggen ze, de groote massa van de
dingen, waarin men ze betrekt? Algemeen
kiesrechil Medezeggenschap in het bedrijlf
Emancipatie van arbeiders, vrouwen en
kinderen! Maar is het niet onverantwoor
delijk? Bezitten, vraagt de lofredenaar van
het verleden, al deze menschen een eigen
oordeel? Beschikken zij over inzicht?
Spreekt men niet van de „blinde massa
Moet dat deelnomen van blinden aan het
geestelijk verkeer in het openbare leven
geen ongelukken veroorzaken?
Wanneer ik zoo iemand hoor spreken,
denk ik aan den dokter, die rre de foto
vertoonde. Zeker ts er meer kans op ge
vaar dan in den goeden ouden tijd, toen
men de blinden thuis liet of louter onder
geleide deed loopen- Er zal meer gestrui
keld worden dan in den goeden ouden tijd,
vaker een verkeerden weg worden inge
slagen en het aantal slachtoffers van l>ot~
sin'-en zei aanzienlijker zijn.
Desondanks heeft de dokter me van het
^oed recht zijner methode overtuigd. Lie-
vei een kort, maar waardig den een lang
onwaprdig besteen. Beter beweeglijke »;n-
veili«heid dan veilig stilzitten. Maar vooral:
verkieslijker zelfbewusts'in. zelfwerkzaam
heid, welke persoonliikhe:d en karakter
vormt, ook hij dan blinde, d-n levenslange
onmondigheid met slaafschheid van ziel lot
gevolg
H. G. CANNEGIETER.
VRIJHEIDSBOND.
A'g. vergadering der Vrouwengroep
De algem.rene vergadtring van de Vrouwen-
'reep uit de»i Vrijheidsbond zal a.s. Maan
dag werden gehouden in ds Nederlandscho
Vrouwe nclub te Amsterdam. De agenda vei
meldt, behalve de verslagen, bespreking ovei
een te houden Vrouwenlanddag, niet op één
plaats, maar cp dmzeifden datum in verschil-
erde plaatsen tegelijk, in te leiden door mevr
Kappcyne van de Coppello; bespreking van dc
vrouwelijke canciiaten vcor de Tweede Kaper
•n bespreking van het onderwijs in de lichting
van opvoeding tet de gezirstaak, in te leider
'oor mevr. Joh. Westerrr.an. Tweede Kamerlid
'sNamiddags zal mr. J. Rutgers spreken over:
De Indische politiek.
Toegekend de zilveren medaille der Oranj
Nassau-orde nan N. A Sluis, olgem. chef bij
de firma Brouwer en Co. tc Delft;
op vei zoek r ei vol ontslag de weduwe M. E
D. Tuckermann geb. Mouton, als lid van den
voogdijraad tc 's Ginvenhago;
benoemd tet I'd \an den \oogdijrnod te Mid-
d< Iburg D E H \an Rualte, directeur der
Vlissingschc waterleiding, wonrn^e te Vl'ssin-
gen; tot idem te Almelo mevr. B H Woru-
meus Buning gcb. de Groot, wonende te Hen
gelo;
bij resolutie van d-»n mimstrr van financiën
's benoemd in den Raad van Beroep voor de
directe belastingen te Utrecht tot p'natsver-
'•nngend lid jhr. M. de Jonge, te Huis ter Hei
de.
In hun rang overgeplaatst bij het leget ia
Nederlondsch-Indië de eerste-luitena^t dor m>
'itaire administratie P. Bcrsma en J. F Snij-
dewint, beiden van het leger hier te lande,
tpsnect. met ingang van 1 April en 16 Jun
1928.
Op verzoek eervol ontslagen uit den milita1
ren dienst de ros^rve-eeiste-luitenont mr. A
van Os van he» 2de regiment veldartillerie
ERNSTIG MOTORONGELUK.
Een Leidsch student ernstig gewond.
Men meldt ons uit Den Haag
Gisterochtend omstreeks kwart over zessen
is er op den Waalsdorperweg een ernstig on
geluk gebeurd.
Tegen dien tijd reed daar een Leidsch student
met zijn motorrijwiel; op de duo-zitting had
een soldaat plaats genomen. Door een tot hei
den toe nog niet volkomen opgehelderde oor
zaak is de motoiwielrijder censMaps ges'ipi er
beide personen werden tegen den grond ge
worpen. De militair kwom er goed of, maar de
student werd ernstig gewond. In bewuste.óozen
toestand werd hii door den geneeskundigen
dienst naar het ziekenhuis gehecht. Het bleek,
dat hij een hersenschudding bekomen is.
Men meldt ons nader uit den Haag
Dc student, die gistermorgen op d^n Waals-
doroerweg eenn ongeval had met ri'n motor
rijwiel, is geble'-en te ziin de heer F. G., wo
nende in de Johan van Oldenbomeveldtlaan
alhier.
MR. H. J. KNOTTENBELT NAAR 1NDIG
Mr. H. J. Knottenbelt, het lid van de Tweed-
Kamer, zal op II Mei de reis naar Oost-Indië
aanvangen, waartoe het voornemen reeds ja
ren ge!eJen Lij hem heeft bestaan. Hij vertreki
met de Insuiinde en hoopt in November terug
te zijn.
Ocst-Ir.dië zal dit jaar dus wel door leder,
von onze Eerste en Tweede Kamer bezocht
worden a'dvs het Vod. De heer Colijn
is er nog, jhr. De Savcrnin Lohrron volgt hem
straks en ook mr. Joekes en mr. Knottenbelt
zullen eerlang daarheen gaan.
DCOR EEN VRACHTAUTO GEDOOD
H?t 12-jarig inwonend meisje van het Groe
ne Weeshuis re Groningen, B. E. von L., is gis
termiddag om 6 uur non het Loopende Diep
spelenderwijs onder een viachtauto gekomen,
waarb'j de wielen haar over het hoofd gingen
:n de docd onmiddellijk intrad.
DE UITGIFTE VAN DEN GROND
vrijz. democratische
De fedcretie Den Helder v<an den Vrijzin-
r.ig-Democratischen Bond heeft in algemeeno
vtrgadering besproken de wijze woaroj eer
lang dc droogg» legde Zu derzee-gronden die
nen te worden uitgegeven.
Het kwam de vetgadeiing gowenscht voor,
dai zooveel mogelijk wot de gestreefd naat de
uitgifte van do gfordon m verschillende groo-
tore en kleinere bedriïven van bijv maximaal
40 HA en minimaal 2% HA aan personen,
die deze bedrijven zelf jn explo tatie zullen
brengen Verkoep van groote complexen aan
groot -kapitalisten of kapitaalkrachtige instel
lingen moet naar de meenirg d-r v^readering
zooveel mogelük worder fngengegnnn.
Vooits was de vergadering van ootdeel. dat
dp?e wencch het hoste kan worden vctvuM en
voor ied^ren ondernemender» land- of lu:i-
houwer boreikh- at is, door de invoering \an
een verkoopsysteem op afbetaling in annul-*
triton ovpr ten minste 40 jaar.
Door deze wijze van veri'ono t°ch va' wor
den bereikt, dat ook niot-feaoitnnlkrorht go
'and- en tuinbouwers in de gelegenheid wor»
den gesteld, zich op een eigen bedrijf tc ves
tigen.
Door de annuïteit te stellen op 40 laar. is
de kans, dut de exploitanten het bedrijf zal-
'cn moeten opgeven wegens f'^ancirele *or«
gen, vrijwel nïhil is en zal dc ge'.egenhe d
v-orden geschapen de eerste moeilijke joren
door te komen
IIULSrS GEWEZEN DIRECTEUR VCOR
DE RECHTBANK
Naar het „Dagblad van N -Brobnnt" meldt,
zal Vrijdag 30 Maart a.s., des narri'dags voor
de Middelburgsche Rechtbank word >n behan
deld dc zaak tegen den gewezen d'recteur,
thans gasmerstei vnn de gemeentelijke gasfa
briek tc Hulst, ter zake van gepleegde cor-
ruptie-hnndclirgen in dat bedrijf.
De gemeenteraad van Draohten besloot bi}
de Kroon voorziening te vragen \ön de beslis
sing van Gedep. S'oton van Frirslor.d, waarbij
goedkeuring is onthouden aan de gemeontebe-
groot'ng voor 1928 op grond, dat de gemeen
teraad niet heeft wi'len voldoen aan het ver
langen van Gedep. Staten om aan d*n direr*
teur der gasfabriek die zich aan corruptie heeft
schuldig gèmeakt en aan wien "en sa'arisver-
mindering van 500 is opgelegd, uit de2o
fundi*» te ontslaan.
De getneerteraad is von oordeel, dnt Ged p
Staten hi*»r geen toezicht toekomt *»n dat de
niet-goedkeuripg met-het finapc*'0"] b~le'd der
gemeente formeel niets heeft u't tc staan.
AMBTSWONING MIN STER BUITEN-
LANDSCHE ZAKEN.
Verschil van meening over do
noodzakelijkheid.
Blijkens het Voorloopig Verslag over het
wetsontwerp :ct wijziging en verhoogir.g var*
'iet Vll^e Hoord:tuk B der Staatsbcgrooting
voor 1928, stelden verscheiden leden de vraag
of het wel gowenscht is don minister van bui*
tenlar.dschc zaken een ambtswoning tci be
schikking te stellen. Zij herinnerden eraan, daZ
jaren geleden een gedeelte van het departe-
mentsgrbouw voor receptie-doeleinden is inge*
icht; zij vroegen of deze localiteiten thans riet
meer voor dut doel geschikt zijn Vele andere
"dïn achtten een ambtswoning voor den mi
nister noodzakelijk. Weer andere leden vroegen
hoeveel de ambtswoning, inbegrepen het bc-
'rag dat het daarvoor bestemde gebouw bij
verkoop zou opbrengen, in totoal aan het Rijk
kost.
Daar alleen hcerscht ware liefde en vriend
schap, waar de een zich naar den ander weet
te schikken.
Doo» RAFAEL SABATINI
Uit hei Engelsch doot C M G d. W.
44
Marius lette niet op hem en liep naaj; made
moiselle's kameideui en tikte hard cp een der
paneelen.
„Wie is daor riep zij.
lik ben het Marius. Doe de deur open. fk
moet je iets zeggen".
„Kan het niet tot morgen wachten
irDan ben ik weg" antwoordde hij vol onge
duld „en ei hangt veel van af, ik moet je spre
ken voordat ik wegga Dus doe open Kom I
Er volgde een oogenblik sti'teGarnache
zette zijn tanden op elkaar en bad vurig dat
Marius zich riet boos maakte. Hij moost met
beleid behandeld worden, anders zou hun
viucht op het laatste oogenblik verhinderd
worden Hij hoopte ook zoo vurig dot zijn tus-
schenkomst niet noodig mocht zijn. Dat zou
inderdaad het eind van alles zijn een schip
breuk in 't gezicht van de haven Hij nam zich
stel 'g voor, piet haastig in te crijoen. Maar t
bericht dat Morius vertrekken zou vervulde
hem met een groote begeerte iets te weten
te komen van de reis. die hij van plan was te
ondernemen.
Langzaam werd de kamerdeur van made
moiselle opengedaan. Bleek en verleger, kwam
zjj voor den dag.
„Wat verlang je Marius
„Nu en oitijd en meer dan alle dingen jou te
zien Va'érie" zei hij en de roode wangen, de
glinsterende oog"!» en de non» wijn riekende
ademhaling waren maat a! te duidelijk in haat
oogen even als in die van Ga'nache en zij ver
vulden haar met onuitsprekeiijken angst. En
toch kwam zij nader op zijn verzoek.
„Ik zie dat jp neg niet naai bed was" zei hij
„Dat is beter Wij moeten even praten".
Hij zette een stoel voor haot k'.aat en ver
zocht haar te gaan zitten toen g ng hij zeif
op de tafel zitten, hield zich met beide han
den aan den rand vost en vestigde de oogen
op haar.
„Va'érie" zei hij langzaam, „de markies van
Condillac, mijn broeder is te La Rochette"
„Komt hij thuis I" riep zij en sloeg de han
den ineen en veinsde de grootste vetharing.
Marius schudde het hoofd en glimlachte on
aangenaam
„Neen" zei hij, „hij komt niet thuis Dat wf.
zeggen niet tenzij je dat wenscht"
„Niet tenzij ik het wensch Maar natuurlijk
wensch ik het F
„Welnu Vaiérie, als jij je wensch vervuld
wilt zien, ik ook A.s Florirr.ond ooit op Con
dillac terugkomt dan moet jij mijn vrouw
zijn".
Hij boog zich naar haar toe, op zijn elleboog
gesteund, zoodat zijn gezicht vlek bij her hart
was, zijn wangen gloeiden nog meet dan zoo
even, zijn zwarte oogen schitterden zijn wijn-
lucht uit ziin adem deed haar ha"hst stikker,
van afkeer Zij deinsde achteruit en vouwde de
handen krampachtig samen zoodat al het
bloed uit haar vingers verdwenen leek
„Wat wat bedoel je stamelde zij
„Niets meer dan Ik gezegd heb; en ook niet
minder. Als je hem genoeg lipfhebt om je op
te offeren" en zijn lip krulde zich spottend bij
dat woord, „trouw dan met mij en red hem
van zijn ondergang"
„Wat voor ondergang Zij sprak werktui
gelijk, haar lippen bewegen nauwelijks
Hij zwaaide zich van de tafel af en stond
voor haar.
JUat zal ik je zeggen" zei hij met een veel
belovende stem. „Ik heb je lic-f Valérie, boven
alles ter wereld of in den hemel denk ik; en ili
wil je niet aan hem afstaan. Ais je nu „neen"
tot mij zegt, don vertrek ik voor het aanbre
ken van den dag naar La Rochctte om je met
den degen van hem te winnen".
Niettegenstaande haar argst kon zij eer»
glimlach van spot niet onderdrukken.
„Is dat alles zei ze. „Als je zoo onbezon»
nen bent, dan zal hij jeu stellig en zeker doo
den".
Hij glimlachte rustig bij die opmerking ovei
zijn moed en bekwaamheid.
„Dat zou misschien kunnen gebeuren als ik
olleen ging" zei hij.
Zij had hem begrepen Haar oogen sperden
zich epen van afschuw, en af'-eer van hem Zij
kon de vertoornde woorden die over haar lip
pen kwamen niet weerhouden.
„Jou iummel 1 jeu barge moordenaar F bpei
zij hem toe „Ik dacht her wel dat je op de eer.
of andere moordpnanrsmanier jou gebluf mij
te zullen verkrijgen met de punt van den de
gen op de borst zou ten uitvoer 'brengen".
Zij zag zijn wangen veibleeken, zij merkte
hoe een leelijke, akelige kleur zich over zijn
geheele gelaat verspreidde. Toch liet zij.zich
niet bang maken Z'i sprong ovei eind en zag
hem aan voordat hij tijd had te spreken Haar
oogen schoten vum, met opgeheven arm wees
zij trillend naar de deur.
„Ga heen F riep zij met ruwe stem. „Ga uit
mijn oogen 1 Ga heen I Doe het ergste wet ge
kunt, zoodat- ge mij alleen laat Ik wil geen ah-
spre' en met je maken"
„Wil je niet?" zei hij knnrstandend en eens
klaps greep hij de pols van dien uitgestrekten
arm. Maar zij zog geen onmiddellijk gevaar. Het
eerige gevaar waaraan zij dacht, was het ge
vaar dat Florimond bedreigde ook dat was
van weinig bcteekenis, daar zij om twaa'f uur
van Condillac zou vertrekken, dus bijtijds in
La Rochette aankomen om haar veriuofde tp
redden. Dat gaf haar kalmte en verhoogde
haar moed.
„Je hebt mij je voorwaarde genoemd", zei ze.
„Je hebt den prijs bepaald en je hebt gehoord
dat ik weiger Ga nu heen."
„Nog een oogenb'ik",, zei hij met een stem
zoo akelig lief dat Garnache ziin adem inhield.
Hij trok haar naar zich toe Niettegenstaande
haori woeste pogingen hield hij haar vest tegen
tifn borst gedrukt Zij kon niet verhinderen dat
Sij met ziin brandende kussen haar ge'ant en
haar bedekte, totdat zij eindelijk een hand vrij
kreeg en hem uit al haar macht in zijn gezicht
sloeg.
Toen liet hij haar gaan Met een vloek viel
hij achterover, de afdrukken van haar vinger»
stonden rood op zijn witte gezicht.
„Die s'ag is de dood voor F'orimond de Con-
di:lac", zei hij boosaardig. „Morgen om twaalf
uur 19 hi} dood. Denk daar maar eens over na,
mijn liefje."
Het kon rrij niet «chelen wat je doet, als je
mij maar alleen laat", antwoordde zij door een
dappere poging de tranen von woede en ellende
weerhoudende, die opwelden uit haar verslagen
hart.
En niet minder verslagen, niet minder ver
toornd was Gam ache, terwijl hij stond te luis
teren. Het had hem groote moeite gekost de
kamer niet binnen te stormen toen Marias haar
had beetgepakt. De gedachte alleen, dat alles
onherstelbaar verloren zou zijn wat hij tot na
toe had gedaan, had hem weerhouden.
Marius zag het jonge meisje oen oogenb'ik
aen. zijn gelaat was vertrokken door de woede
die tn hem raasde.
„Verduiveld I" riep hij, „als ik je liefde dort
niet krijgen kon. dan zal ik je reden genoeg
geven om mij te haten."
„Dot heb jc al meer dan genoag gedaan"»
zei ze En Garnache verwens Stc die brutaliteit
van haar, die slechts diend« om hem aan
vuren. Het volgend oogenbü* hoorde hij een
verschrikte kreet Marius had haar opnieuw
beetgepakt en drukte haar teere lichaam vast
in zijn armen.
„Ik moet je op de lippen kussen voordat ik
heenga, liefje", zei hij met een hartstochtelijke
en niet alleen toornige stem En toen, terwijl
hij nog met haar worstelde om zijn zin te krij
gen, grepen een paar armen hem beet n'.s rie
men van staak
In zijn verbazing liet hij haar los en op dat
oogenblik werd hij achteruit gezwaaid en eert
pas of zes de kamer in geworpen
Bij de tafel bleef hij staan en klemde zich
daaraan vast om niet te va'lentoen wl°tp
hij zijn verwilderde, woedende oogen op Bat*
tista dooT wien hij nu flauw begreep aangeval
len te zijn.
Garnache was zijn bezinning volkomen kwijt
geraakt op het oogenblik dat Va'érie gegildJ
had Hij wierp alle voorzichtigheid van zich
afhet was of hij zijn verstand verloor en het
was alleen blinde woede die hem dreef tot
doden En even plotse ing als die vloed van
argernis was opgekomen, even p'otseling dreef
hij af toen hij den woedenden Condillac voor
rich zag staan en den omvang begreep vatv d«
dwaasheid die hij had begaan
(Wordt vervolgd)
