Gouden Zak- en Polshorloges.
RADIO
tAMEDSFOOMSClH DAGBtAB
BINNENLAND.
Er is maar één St. Nicoiaas-Cadeau
S. DUMKER
Zaterdag 24 November 1928
„DE EEMLANDEft"
27e Jaargang No. 125
TWEEDE BLAD.
ALG. NED. VERBOND
Een overzicht van haar
arbeid
WILLEM GROENHUIZEN
wat tioor iedere Dame met vreugde wordt ontvangen
EAU DE COLOGNE 4711 - Luxe verpakking
A. V. d. WEG. LANGESTRAAT 23
GEEN ACCU
GEEN ANNODEBATTERIJ
EDISON
DE BEROOV1NG ÜP
DEN SINGEL
Geweigerde
invrijheidstelling
FEULLETON.
Langs Glibberige Wegen
Dr. W. van Everdingen treedt af
als directeur der Boeken
commissie
Dr. W. van Evcrdignen, directeur van de
Boekencommissi'e van het Algemeen Ncder
landsch Verbond, deelt in een rondzendbrief
mede, dat het hoofdbestuur van het Alge
meen Ncderlandsch Verbond besloten heeft
den zetel van de Bcekencommissie te ver
plaatsen naar Den Haag, in het gehouw van
het hoofdbestuur. Laan 34, waarheen, te be
ginnen met I Januari 1929, alle briefwisse
lingtoezending van dagbladen, tijdschriften,
boeken, enz. moet plaats vinden.
Dr. van Everdingen deelt verder mede, dat
hij met ingang van 1 Januari 1929 zijn taak
als leider der boekensommissie neerlegt en
betuigt persoonlijk zijn hartelijken dank voor
a] den steun, zoo vele jaren ondervonden,
waardoor hem de omvattende, doch dankbare
taak van leider der boekensommissie zoo
zeer is vergemakkelijkt.
De heer J. P. Bolten treedt met ingang van
1 januari 1929 a!s directeur' der Boekensom
missie op en doet een beroep op de vrienden
van het A. N. V. de commissie met geld en
boeken te steunen.
Bij zijn rondzendbrief heeft dr. van Ever-
dingen gevoegd het jaarverslag der boeken-
commissic over 1927, waarbij een overzicht
van den arbeid der commissie in haar nu
reeds meer dan 25-jarig bestaan.
In dat 25-jarig tijdvak werden verzonden
2251 kisten met rond 215,000 boeken,
100.000 pakken dagbladen en 15.000 maand
schriften.
Van de verzonden kisten boeken gingen
naar Zuid-Afrika 876 kisten, zeemanshuizen
199, overzecsche gewesten 187, afdeelingen
A. N. V. 70, Nederlandsche vercenigmgvo
en kolonies 236, mobilisatie enz. 610 en naar
andere adressen 73 kisten.
De adressen in de wereld (Zuid-Afrika uit
gesloten), waarheen verzending plaats vond,
waren de volgendezcemans- en schippers
huizen 89, militaire tehuizen 20, Nederland
sche kolonies ,jn den vreemde 990, afdeelin
gen A. N. V. 42, Belg'sch Congo 8, Nederl.
Oost- cn Wesï-Ïndië 50, Nederlandsche ver-
eenigingen in het buitenland 81, and'ire
adressenin het buitenland 91, te zamen 471
adressen.
In die 25 jaren bedroegen de inkomsten
108.250, waarvan bijdroegenhoofdbe
stuur A. N V. rond 54.000groepen of-
deeling'en en leden A. N. V. 26.000 andere
bijdragen 17.500; giften van allerlei aard
10.750. Uitgegeven werd 108.300,
waaronder 55.000 voor aankoop van boe
ken en 5300 aan bijzondere uitgaven voor
zeemanshuizen.
Het verslag eindigt met een woord van har-
te-lijken dank aan allen, die de boekencc-m-
missie in- staat hebben gesteld, dezen nutti
gen c-n dankbaren arbeid te verrichten in
dienst van het A. N. V.
DE GROOTE SLUIS TE VLISSINGEN.
Een zware deur aangebracht.
D& bij de aanvaring op 16 dezer beschadig
de dc-ur in dc groote schutsluis van het kanaul
door Walcheren te Vlissingcn is door een re
serve-deur vervangen, zoodat de scheepvaart
door deze sluis weer ongehinderd kon plaats
vinden.
COMMIEZEN EN SMOKKELAARS.
Een fidecle verhouding.
De rechtbank te Breda heeft uitspraak ge-
dean ir. de zaak contra J. Br., werkman, ge
boren te Gilze Rijen, wonende te Tilbinrg. Op
8 November jl. stond Br. terecht omdat hij
in den nacht van 8 op 9 Augustus j.l. den
comnves N. V. met een mes bedreigd zou
hebben, toen deze met een collega cenige
smokkelaars op den Goirleschen weg te Til
burg wilde aanhouden Bij de behandeling de
zer zaak werd o.a. gezegd dat de commiezen,
met verd en andere nmckkeloars. dien nacht
tezamen twee flcsschen Triple Sec en één
f'esch cognac hadden uitgedronken, waarna do
smokkelaars nog een flcsch Elixir d'Anvcr ten
geschenke ontvingen. Tegen Br. was tien
maanden gevangenbstTai gcrequireerd. De
rechtbank veroordeeld hem tot drie maanden.
DE REIS VAN PRINS LEOPOLD EN
PRrNSES ASTRID VAN BELGIË-
Het vertrek uit Brussel.
Orize correspondent te Brussel meldde Don
derdagavond aan de N. R. Ct.
Prins Leopold en Prinses Astrid van België
zijn vandaag uit Brussel vertrokken, met be
stemming naar Nederlondsch-Indc. Hoewel
dit vertrek zonder ecnig officieel vertoon zou
ploa's hebben, verdrongen zich toch een drie
honderd personen voor 't station van de voor
stad Schoorbeek, waar prof. dr. Van Straelen,
hocgleeraar aan dc Nederlandrche afdeeling
van de rijksuniversiteit te Gent en conservator
van het Museum voor Natuurwetenschappen
te Brussel, die, evenals majoor der artillerie
Rnqucz en diens echtgcnoote dc *c-is meema
ken zal. alsc-ok minister-prerJdent Jasnar, mi-,
n ster Hymans, verschillende leden der hof
houding, mevrouw Van Straelen en Herman
Teirlinck eenigen tijd voor oankomst van de
Koninklijke familie waren gearriveerd.
Het heele gezelschap begaf zich door den
tunnel naar het elfde perron, waar de snel
trein uit Nederland om 14 45 uur stopte De
Pres en de Prinses namen plaats in een Ne-
derlandschen eerste-klasse-wagen, waarvan een
deel gereserveerd wos voor majoor en me
vrouw Raauez en prof. Van Straelen. Ook de
heer Willem Ruys, president-directeur van
den Rotterdamsche Lloyd te Rotterdam, die
wat lang oi> het perron war blijven staan en
door Prins Leopold in het Ncderlandsch werd
gewaarschuwd dot het hoog tijd was in te
stanpen, maakt de reis mede tot Marseille.
Nodnt de leden van het Koninklijk gezin op
hartelijke wiize afsche'd hadden genomen van
her Prinsenpaar, stoomde de trein om 14 uur
50. onder langdurig handgewuif van de aan
wezigen weg, met bestemming Parijs, Lyon en
Mar rei'le,- v'óar do hooge feirigers door den
h*ér Ruys "aan boöhd van "de Tnsiflinde zullen
gefnstaVcerd worden In Nederlandsch-Indië'
zjfl? zullen Prins ï-e'onóTd en Rrinses Astrid de
verschillende eiianden bezoeken met een
stoomschip van de Koninklijke Pnkctvaort-
maatschappij Prins Leopold heeft den wcnsch
tfeuit, dat aan boord van de Insuünde met
hem alleen Ncderlandsch zou gesproken wor
den Ook verzocht hij de directie van den
Rottordanvohen Lloyd de tafel steeds te wil
len dekken voor acht personen, hoewel het
gezelschop s'echls uit vijf personen bertaat.
Dc Pr'ns en de Prinses ziin voornemens iede-
ren dag drie gieten, gekozen uit officieren
van het sclv'p of passagiers, aan hunne tafel
te nocdigen en zich met hen te onderhouden
over Nederland, zijn koloniën en alles wat»
ermede verband houdt.
SCHAPER ALS KAMER-PRESIDENT.
Een glas met licht-bruin water.
Wont thee m dc Kamer is ver
boden.
Dc parlementaire medewerker van de Maas
bode schrijft over het „Roode Kamer-pjcsi-
dium", nu de heer Schaper in den voorzitters-
zetel resideert. Hij schrijft o. m.:
De heer Schaper, die plotseling midden
in den begrootingsarbcid voor deze zware
RECLAMES
Van 14 regels 4.05, elke regel meer 1.-
LANGESTRAAT 43 TELEFOO 852
JUWELIER GEDIPL. HORLOGEMAKER
GEVESTIGD 1885
Ook voor
is Uw adres
Pianohandel
Algeheelo wisselstroomtoestellen
Vert. Crystalplione
Havik 29 - Tel. 773
taak werd gesteld er. zich nog wat moet
inwerken, blijkt wat meegaonder te zijn, al
was ook de heer Ruys de Beerenbrouck al
tijd zeer gemoedelijk. Deze laatste hield
zich bij het ,vrij onmenschelijke werk, dut
een president in onze volksvertegenwoor
diging te vervullen heeft', doordat hij zelfs
in de meermalen zeer langdurige vergade
ringen nooit zijn zetel eens even verlaten
mag, streng aan de bejp_a]ingeti.
Een- minister kan desnoods-nog eens
even de zaal verlaten. Een wisseling van
presidenten, tijdens een zitting, zooals
in buitenlandsche parlementen we) het ge-
vul is, kent men hier niet. In de Kamer
mag niets gebruikt worden, don een glas
water, zoodot een vcrfrissching, een kop
thee of koffie, zooals de leden tijdens de
zitting gebruiken in de koflickomer, vooi
hem niet te krijgen is.
De heer Ruys de Beerenbrouck scheen
daar ook geen behoefte aan te hebben,
maar zijn voorganger, de heer Kooien,
kreeg altijd in een glas wat lichtbruin wa
ter, omdat wc niet van thee mogen spre
ken. Een voorbeeld dot ook door den heer
Schaper cn ons inziens terecht gevolgd
wordt. Een aardig moment was het, toen
hij de vorige week den minister-president
na zijn groote rede van twec-en-ecn-half
uur ook een dergelijke vcrfrissching in een
glos liet brengen. Er zat iets sympathieks
in die daad tegenover zijn mede-lotge
noot, die voor zooveel uren de zaal niet
verlaten mocht.
Van meegaandheid getuigde ook 't op
treden van den heer Schaper tegenover
den heer L. de Visser. In zijn rede had
deze wel gezegd, dat hij een paar moties
had, maar toen zijn tijd van spreken voor
bij was, bleek hij zc niet te hebben voor
gesteld, zooals toch artikel 67 van het
reglement van orde bepaalt. Eerst nadat
een volgende spreker reeds eenige minuten
aan het woord was, bemerkte hij, dut hij
zijn moties vergeten had. Voorstellen kon
niet meer en dus deponeerde hij ze bij den
voorzitter cn alhoewel deze wel bezwaren
had, heeft hij ze later toch maar in be
handeling genomen. Moeilijkheden met het
communistisch lid werden daardoor- voor
komen, moor reglementair was het niet.
KWAKZALVERIJ.
Liever door één kwakzalver ge
holpen, dan door tien professoren
ten grave gedragen.
Voor den Haogschen kantonrechtier heeft
terecht gestaan een kwakzalver, die te
Utrecht, Rotterdam en Den Hoog resideer
de cn daar zijn practijk uitoefende Hij ver
scheen nu voor den kantonrechter mr. Rijke,
omdat hij geneeskundigen raad gaf aan men-
schen, die daarom bij hem kwamen. Hij keek
zijn a.s. patiënten in de oogen met een glaas
je, zei dan iets tegen zijn zoon, don kreeg
de patiënt een medicijn, hij legde wat geld
stukken op tafel neer (zoo ongeveer 6 pet
visite) en meestal hielp het genees
middel ook.
Er waren gisterochtend een drietal getuigen
gcdagva'rd, die allen verklaarden baat bij H.
gevonden te hebben, waar andere, wetenschap
pelijk gevormde doktoren faalden
Een stucadoor en zijn vrouw, beiden ui*
Amsterdam en een veehouder uit Heilo, ver
klaarden dat.
23 jaar geleden was H. ook veroordeeld
later was hij nog eens voor hot Hof vrijge
sproken maar later had de politie hem steeds
met rust gelaten, ofschoon hij onverzwakt
voortging zijn practijk uit te oefenen.
De ambtenaar von het O. M., nu. Bosch,
die het requisitoir waarnam: zeide o.m. dat het
voelen van een zekeie roeping of zcdel ijken
drang om to genezen niet als verontschuldiging
kon dienen. Spr. meende dot twee overtre
dingen zijn begaan en vroeg twee geldboeten
elk van I' 3C0, tc vervangen door tweemaal
I maand hechtenis.
Dc verdediger mr. Maarsseveen uit Utrecht,
wees er o.a. op, dat zijn cliënt menschen, die
hij meende niet -e kunnen helpen, wegzend
naar gewone doktoren en het feit dat ver
dachte toch inderdaad menschen beter maakt,
vond pleiter van veel belang. Mr. De Savor-
nin Lohman heeft zelf in de Tweede Kamer
gezegd, dat hij Haver door een kwakzolver
geholpen werd, dan door 10 professoren ten
grove gedragen
Hij vroeg, waar in dit geval toch geen
schade is veroorzaakt, den kantonrechter van
zijn bevoegdheid gebruik te willen maken en
geen sVaf te 'villen opleggen. Ook viel PI.
de dagvaarding aan, die o.a. slechts inhield,
dat verdachte geneeskundigen raad gaf, doch
zonder dot daarbij stond, dat dit door hem
als bedrijf werd gedaan. Daarom vroeg hij
ontslag ven rechtsvervolging
Na re- en dupliek werd de schriftelijke uit
spraak bepaald op 29 November a.s.
De zaak naar den rechter van
instructie terugverwezen
Voor het gerechtshof te Amsterdam is voort
gezet dc behandeling der zoak tegen den 26-
jarigen H. K. en den 30-jorigen P.V., die te
recht hebben gestaan eivan verdocht, dat zij
op 15 F<ri>i. 1928 een 78-jarigcn kontoorloo-
pcr een tasch inhoudende een bc-drag van
luim 15.000 op den Singel bij do Treeftsteeg
hebben ontrukt.
Nog werden eenige getuigen gehoord naar
aanleiding van dc verklaring van den getuige
K., den vader van verdachte K. Deze had nl.
in de zitting van 12 Oct. 1.1. meegedeeld, dat
getuige Boonstra, die pertinent volhield ver
dachte K. te herkennen (als zijnde de man, die
hem op den bewustcn ochtend bij de Treeft-
steeg had oongereden) op goeden voet zou
staan met W. cn zijn vrouw, de buffetjuffrouw
G. B., die aanvankelijk verdacht werden, de
hand in de berooving te hebben gehad.
Getuige Boonstro hield zijn vroeger afge
legde verklaring vol. Hij bleef erbij, verdachte
K. te herkennen. De buffetjuffrouw kende hij
niet, evenmin als hij ooit in het café van Kik
kert is geweest.
Getuige Boonstra: Ik ben vader van twaolt
kinderen, moet met mijn handen den kost ver
dienen, dus ik kan er gëen buffetjuffrouwen
op na houden
President Jolles: Ik kan me voorstellen, dat
u ontstemd bent over dergelijke praatjes.
Dan komt Getuige K., de vader van ver
dachte, die verklaart, uit den mond van een
„onbekende" te hebben gehoord, dot Boonstro
de buffetjuffrouw kende.
Tenslotte doelt de juffrouw in questio nog
mee, dat ze Boonstra volstrekt niet kent, nooit
heeft gezien.
Dan deelt dc President mee, dat, naar aan
leiding van een verklaring door verdachte V.
bij de politie ingediend, het hof beveelt, dat
de zaak terugverwezen zal worden naar den
rechter van instructie voor een nieuw ondei-
zoek. De zaak wordt dus voor onbcpnalden tijd
geschorst.
De verdediger van verdachte K„ mr. Benno
J. Stokvis verzoekt de invrijheidstelling van
2ijn client met hot oog op den longen duur
van het onderzoek.
Mr J de Vrieze, verdediger van verdachte
V. sluit zich bij het verzoek van mr. Benno
Stokvis aan en vraagt ook voor zijn cliënt in-
vrijheidsstclling, zeker indien het hof geneigd
is de verklaring, welke verdachte V geheel uit
zichzelf heeft afgelegd, als waarheid te aan
vaarden.
De procureur mr. Harinxma thoe Slooten,
verzet zich positief tegen deze verzoeken.
Boonstro herkent pertinent verdachte K., zoo
dat K. zeker op de plaats van het misdrijf is
geweest. Verdachte V. erkent in de verklaring
de heling, een misdrijf waarop ook preven
tieve hechtenis mogelijk is.
Dan gaat het hof in raadkamer, waarna
wordt meegedeeld dat het hof geen termen
aanwezig acht om aan de verzoeken tot in-
vriiheidsstelling te voldoen.
De zaak wordt naar de instructie terugge
wezen cn voor onbepaalden tijd geschorst.
VER. VOOR DE STAATHUISHOUDKUNDE
EN DE STATISTIEK.
Bestuursverkiezing.
In de dezer dagen gehouden algemeene ver
gadering van de vereeniging voor de Staat
huishoudkunde en de Statistiek, werden tot
lid van het bestuur benoemd mej. dr. E. C.
van Dorp en prof. mr. F. de Vries in de plaats
van de beide aftredende en niet herkiesbare
leden van het bestuur prof. mr. P. A. Diepen
horst en mej. Anno Polak.
Levensernst is het einde van onze kindsheid.
Door R L. dc W.
IS
Indien je naar de koloniën zoudt willen gaan,
Richard, zou ik misschien
„Mc uw zegen geven, juist, tante Caroline
viel Richard zachtzinnig in de rede. „Ik heb
evenwel zoolang, als ik u ken, het me zoU als
regel voorgehouden om uw goede meenir.g
hooger te schatten dan uw royaliteit"
„Wat bedoel je
„U is veel te verstandig, om niet te weten,
dat' geld een vreemde cn buitengewone mocht
bezit. Het doet de vriendelijkheid der menschen
overvloeien von melk en honjg, het :s oorzaak
van groote toegevendheid der tijdgenooten. h<.t
stoot0 den eigenaar toe dingen te zeggen, die
anders niet geduld zouden worden. Kortom het
doet een heeleboel. Neen ik heb nooit geld van
u verwacht, evenmin begeer ik het. Met uw raad
-venais met grootheid, word «k gezegend, maat
ik geef er de voorkeur aan u op voet van ge
lijkheid te ontmoeten."
La.*y Drewith bWf aandachtig naor haar neef
staren en er lag een vreemde uitdrukking in
haar oogen.
„Je bent gek, Richard", zeide ze heel posi
tief. „Je bent altijd gek geweest; maor
„Ik bon tenminste een eerlijke gek.^ Ik moet
nog één von die roomkoekjes hebben liet hij
volgen. „Ziet u, iemand, die nóg maar vier we
ken in de wereld zal leven, mag olies eten. Hij
behoeft "eon acht tc slaan op den omvang van
zijn middel."
Lady Drewith keek met verbaasden blik naar
hem. „Ik moet Drewith over je spreken", ver-
kond-gde zij.
,.Hij is veel te vol van zijn eigen belangen.
Toen wij mijn belangstelling in zijn rijke erf
genamen besproken, vroeg hij mii. wat ik er te
genover kon stellen en ik moest bekennen, dat
het eenige, wat ik bezat een temperament was.
Geen enkele vrouw begeert een man met een
temperament, althans ze heelt geen lust er
voor te- betalen."
„Ik zal met je neef Edward Seymour spre
ken". verklaarde Lady Drewith heel positief.
,,Ik verzeker u, tante Caroline, dat het niets
geeft. Met ziin moeien, longen lx.~v«*l doet E'-
word me altijd denken aan een gedegenereerden
en verschrompelen Viking En don zijn er altijd
nog de rijke meisjes van Drew", zeide hij, op
staande. „Als u misschien een goed woordje
voor me zoudt willen doen en zeggen, dat ik
tam ben, en geen bijzondere slechte gewoon
ten heb. geen kaart soeel zelden verkouden en
een echte huismusch bon, dan geloof ik, dat ik
wel kans zou hebben."
Hij stak zijn hand uit en Lady Drewith deed
met tegenzin hetzelfde.
„Richard, je bent gek", verkondigde zij, haar
woorden klonken beslist, tooh lag er iets in els
wildu zij ze verdedigen. Hij glimlachte, hoog en
sloot de deuren achter zich.
„Payne", merkte );jj op, toen de knecht hem
dc voordeur opende, „er zijn dingen in het le
ven. die erger zijn dan rheumatick"; de stoep
afgaande, liet hij aan Payne over de opmer
king te verwerken.
Door CuTron Street gaande, zag Beresford
de Edwards Seymours aankomen; hun zending
was te duidelijk, dan dat hij opheldering noodig
had. Zij gingen Lady Drewith bezceken om al
les te weten te komen van het onderhoud met
haar „verloren" neef.
„Zoo", hoonde Edward Seymour op den toon,
dien hij altijd tegen Beresford aansloeg, heb
je je geamuseerd
„Buitengewoon, dank je Edward", was hot
glimlachend antwoord. „Het doet mij altijd goed
als ik tante Caroline over jou hoor spreken."
„Over mij spreken Nieuwsgierigheid cn
onrust logen in Edward Seymour's stem, toen
hij eerst een doordringenden blik oo Berèsforc
wierp en daarop angstig in de richting van zijn
vrouw.
„Wat zeide die lieve Caroline over Edward
informeerde zachtzinnig Mrs. Edward.
„Ik durf haast begon Beresford en hield
toen op. „Dat durf ik heusch niet legen jou te
herholer), Cecily."
Mrs. Edward kcèk hem doordringend aan.
In Edward Seymour's oog lag kwalijk verbor
gen boosaardigheid.
„Hij verzint maar wat", zeide hij tegen zijn
vrouw „Hij is jaloersch van'me."
Beresford keek hem can von het hoofd tot
de voeten. Het kleine mannetje kromp in elkaar
onder den gerirgschattenden blik dien zijn neef
hem glimlachend toezond.
„Jirst", zeide Bereford, „jij slaat den spijker
op zijn kop. Nu adieu", hij nam zijn hoed af
en ging verder, het slot der ontmoeting had
hem goed gedaan.
Met een gevoel, dat op angst geleek, volgce
Edward Sc-ymour zijn vrouw in ^e zitkamer
van Lady Drewith. Een ontmoeting nvt rijn
tante was oen bezoeking voor hem. Nooi;
trachtte zij de intense verachting te verbergen,
die zij den man van haar licvelingmichtje toe
droeg.
.Lieve tante Caroline", vleide mrs. Edward.
„We hebben zooeven Richard ontmoet. Ik ben
bang, dat hij u verdriet doet."
„Ga zitten Cicely", commandeerde ze; cn
Mrs. Edward zonk in een stoel. „Draai niet
zoo Edward", snauwde zij, zich zenuwacht'g
tot havr neef wendend.
Edward Seymour liet op slag het olbum,
dat hij doorbladerde, in den steek, alsof iemand
hem met een hocdenspeld had geprikt.
„Laat hij gaan zitten en i"ustig zijn, Crccly",
zeide Lady Drewith klagend. Op een blik van
zijn vrouw liet Edward Seymour zich in een
stoel vallen.
„Wat heeft Richard jc verteld vroeg Lady
Drewith.
„Hij zeide feitelijk niets, tanite Caroline"
begon Mrs. Edward met tact, maar
„Hij was heel onhebbelijk tegen mij", viel
Edward Seymour gemelijk in de rede.
„Wat zeide hij vroeg Lady Drewith, haar
ongelukkigen neef aankijkende.
„Het was meer zijn manier", haastte mrs.
Edward zich te zeggen. „Hij heeft een heel
heel onaar'ige manier om dien armen Edward
te behandelen."
Lady Drewith liet een geluid hooren, dat
/ecl leek op het proesten van een paard.
„Hij is krankzinnig", mompelde Lady Dre
with half in zich zelf„maar hij heeft de echte
Ghallice onafhankelijkheid."
„Ik ben bang, dat hij u een heeleboel ver
veling aancV/ct, lieve tante Caroline", zeide
Mrs. E 'ward van ganscher harte bevreesd, dat
Lady Drewith de tekortkomingen von haar
neef el te genadig zou opnemen.
„Hij doet me long niet zooveel verveling
aan als Edward met zijn gedraai", viei Lady
Drewith uit, Edward Seymour strak aankijken
de. „Waarom, Cicely, breng je hem toch
mee
Mrs. Edward wierp haar man een waarschu
wenden blik toe, toen haar tante in het oog
krijgend, glimlachte ze toegeeflijk, cenigrzins
op de manier of het een lievelingshond gold,
wiens verwijdoring tut de kamer besproken
werd.
Gedurende een heel half uur deed Mrs. Ed
ward hoar best om van Lady Drewith los te
krijgen wat bij het onderhoud met Borefoid
was voorgevallenmaar zonder resultaat. La
dy Drewith doorzag de dingen vrij goed Ci
cely Seymour werd door haar gebruikt a's
doel, waar ze haar vergiftige pijlen op kori
afschietenmaar ze maakte z:ch volstrekt
geen illuses omtrent den aard der genegen
heid van haar nichtje en neef. Hoewel de on
heilspellende onafhankelijkheid van Beresford
haar boos maakte, dwong zij haar tegelijker
tijd respect af. Daar zij een vrouw was, deed
de sterke mannelijke persoonlijkheid van Be
resford een beroep oo haar, of zij "rilde of
niet. Zij e'srhfe r.nderdnn'gh^id maar ver
achtte gelijkertijd hen, dde ze haar betoonden.
Zij trachtte een ieder, wil te breken, doch be
wonderde in stilte allen, die zich niet lieten
breken.
Toen de Edward Seymours afscheid namen,
zei Lady Drewith „Cicely, breng Edward nu
niet weer mee, hij draait me te veel.'
Op weg naar huis maakte Mrs. Edward het
haar heer en meester duidelijk, dot mocht
tante Caroline eens falen in datgene, wacria
zij hoopten, dat zij niet zou falen, het alleen
te wijten zou zijn aan zijn gebrek van niet stil
te k'-nnen zitten
„Ik vind het vreeselijk", zeide hij ongeluk-
Lig.
„Neen, dot vindt je niet, je doet het ex
pres was het vinnige antwoord, bovendien
met n stem, die hem overtuigde, dat aan de
andere zijde van hun voordeur, hem tronen,
veel tranen wachtten.
C^ordt vervolgd) 1
