fflEBSTOÖPTSCH DAGBIAB
Gouden- en Zilveren Vulpotlooden
Er is maar één St. Nicolaas-Cadeau
EAU 0 E OLOGNE 4711 - Luxe verpakking
WILLEM GROENHUIZEN
Langs Glibberige Wegen
Zaterdag 1 December 1928
„DE EEMIANDER"
27e Jaargang No. 13t
TWEEDE BLAD
BINNENLAND.
DE ROTTERDAMSCHE
MOORDZAAK
Nog geen corpus delicti
gevonden
wat door iedere Dame met vreugde wordt ontvangen
A. v. d. WEG. LANGESTRAAT 23
Twee teraardebestellingen
Engelsche deelneming
N.V.COMPAGNIE LYOMMAISE
Qrglneele Parijsche Nouveautés als St. Nicolaas geschenk
PROF. TREUB GEHULDIGD
BORSTBEELD
AANGEBODEN
Drukke receptie
FËÜLLETON.
Drié oude bekenden der politie
in verband hiermee
gearresteerd
Onze Rotterdamsche correspondent meldt
ons
Den geheelen dag- is het onderzoek in de ge
heimzinnige moordzaak le Rotterdam, met
groote kracht voortgezet. Gisteravond laat
heeft de politic, een drietal mannen aange
houden, tegen wien in verbond met de vage
vingerafdrukken, die men in het kantoor van
den heer Lans heeft gevonden ernstige ver
denkingen zijn gerezen.
Voorloopig zijn ze door den Commissaris
van politie S. Dijkstra in verzekerde bewaring
gesteld. Uit den aard der zaak konden gistei-
ovond nog weinig mededeelingerv worden ge-
chan. De drie gearresteerde menschen zijn
oude bekenden van de politie en reeds her
haaldelijk voor inbraken veroordeeld. Geen van
drieën heeft echter reeds een misdrijf tegen
het leven begaan.
Men deelde ens mede, dot de hamer of het
mes, waarmee de moord gepleegd is nog niet
zijn gevonden, evenmin als bebloede lcleeren.
Het onderzoek wordt echter met kracht voort
gezet.
DE GERAFFINEERDE OPLICHTERSTRUC.
Een kleine meevaller voor den
juwelier.
Een juwelier in de Kol verstraat te Amster
dam, en wel de firma S. Spyéjr, was naar wij
meldden, opgelicht voor f 1000, voor welk
bedrag een vcrvalscht bankbiljet door den op
lichter was afgegeven.
Uit het nader onderzoek blijkt, dat het ver-
valschte bankbiljet in werkelijkheid een echt
bankbiljet was, echter niet van duizend, doch
van honderd gulden. Op het biljet, dat men
bruin gekleurd had, was achter de cijfeis 100
een nul geplaatst, terwijl het woord honderd"
na geradeerd te zijn, veranderd was in „dui
zend".
Het verlies voer de benadeelde juweliers-
firma is nu in elk geval met TOO geredu
ceerd.
Omtrent den dader tast men nog in hef
duister.
ESPERANTO
Niet op de Lagere Schooi.
Minister Waszink verklaart in zijn Memo
rie van Antwoord betreffende de begtooting
van Onderwijs, dat hij geen reden aanwezig
acht te bevorderen, dat het Esperanto op de
lagere school kan worden onderwezen. Het
zal echter een plaats kuncn vinden onder
het onderwijs volgens de ontworpen Cursus-
wet.
LANGESTRAAT 43 TELEFOON) 852
JUWELIER GEDIPL. HORLOGEMAKER
GEVESTIGD 1885
TRAGISCH ONGEVAL IN DEN AMSTER-
DAMSCHEN GEMEENTERAAD
Dc heer Wierdels plotseling zee
ernstig- ongesteld geworden.
Men seinde ons gis
termiddag uit -Amster
dam
Dc heer Wierdels
(R -K.) is hedenmid
dag gedurende de zit
ting van den Amster-
damschen Gemeente
raad in d i e mate on
gesteld geworden, dat
hem onmiddellijk
geestelijken bijstond
vanwege zijn kerkge
nootschap moest wor
den verleend,
D0 zitting is ter
stond hierna verdaagd
Do toestand van den heer Wierdels was gis
teravond bevredigend en gaf geen reden tot
dadelijke ongerustheid.
EERSTE KAMER.
De agenda voor do eerstvolgende
vergadering.
In de Dinsdagavond huif 9 te houden vcigy-
dering van de Eerste Kamer zullen een 16-tal
kleine wetsontwerpen aan de orde worden ge
steld. Verder is dc voorzitter voornemens aan
de centrale afdeeling" voor te stellen in de
nfdeelingen te doen onderzoeken op Woensdag
December een aantal wetsontwerpen, w. o.
P. J. A. M. WIERDELS.
NA DEN STORM
De te lJmuiden verongelukte redder
en de loods van de Christiaan
Michelsen begraven.
De Engelsche Kon. Nationale Reddingmaat
schappij heeft een telegram gezonden aan de
Noord- cn Zuid-Hollandschc Mij. tot redding
\an schipbreukelingen waarin het zegt, roet
deelneming te lu bben vernomen, dat de icd-
dingboot van lJmuiden is omgeslagen waarbij
tot haar vreugde de bemanning op één roeier
na kon worden gered. Het Engelsche reddings-
ii stituut verzocht zijn oprechte deelneming in
het vc-rlies van dezen dappere te willen aan
vaarden.
Dezelfde instelling zond een telegram aan
de Zuid-Hollandschc Redding Mij. waarin ze
betuigt diep getroffen te zijn door het feit, dat
UTRECHTSCHEWEG 10. - TEL. 179. - AMERSFOORT
bij dc heldhaftige poging om de bemanning
van de Christian Michelsen le redden twee
menschen 'zijn omgekomen.
it
Donderdagmiddag vond te lJmuiden onder
zeer groote belangstelling de begrafenis plaats
van den met het omslaan van do reddingboot
bij de pogingen om de bemanning- van de Sn-
lento te redden zoo jammerlijk verdronken
rooior P Visser Hzn
In den stoet, welke het lijk van het woonhuis
af naar het kerkhof vergezelde, liepen o.m.
mede het hoofdbestuur en het plaatselijk be
stuur der N. en Z. H. Redding-maatschappij
de gezant van Italië alsmede de consul-gene
raal uit Amsterdam cn dc plaatselijke consu-
lair-ngc-nt van dat land; de roeiers uit de red
dingboot, waarmede het ongeluk geschiedde, cn
talrijke belangstellenden.
Nadat dc kist, die door dc roeiers werd ge
dragen en door zeer vele bloemstukken gedekt
was, in het grof was neergelaten, werd aller
eerst het woord gevoerd door den heer Tegel
berg namens de reddingmantschappij en alle
reddingbootbemanningen in Nederland- wnamo
een vertegenwoordiger van het gemeentebe
stuur van Velsen het medeleven van de ge
meente vertolkte.
De consul-generaal van Italië sprak namens
den mede aanwezigen gezant om de dappere
redders en speciaal den overledene namens het
Itoliaanschc volk te danken voor de dappere
poging om de schipbreukelingen te redden. Dc
burgemeesters van Zand voort en van Bloemen-
daal voerden nog het woord. Ten slotte sprak
Ds. Erdmann uit lJmuiden woorden van troost
tot de aanwezige familie en bracht namens de
ze den dank over aan allen, die blijken van
belangstelling hadden gegeven.
Op de algemeene begra-itpHats te Vlissin-
gen werd) Donderdag ter aaide besteld het stof
felijk overschot van den zeeloods van de Chris
tian Michelsen, C. Spuy, die le Hoek van Hol
land verdronk.
De kist was gedekt met de vlag van de lood-
sen-sociëteit. Voorts waren, er vele kransen,
waaronder die van deiY directeur van het Loods
wezen, de Loodsenverecmgiftg' cn dc Loodscn-
sociëtcit. Op het kerkhof was een groote be
langstelling. Aan dc groeve werd het woord
gevoerd door den directeur van het Loodswe
zen, Kolonel Artzcnius, mede namens het per
soneel van het Loodswezen, den Minister van
Defensie, den directeur generaul van het Loods
wezen te Horlingcn cn den consul-generaal van
Noorwegen.
Nudat velen, onder wie de burgemeester van
Vlissingen, bloemen in het graf haddon ge
strooid, dankte een zoon voor dc bewezen eer.
Lijken aangespoeld.
Bij strandpaal 14 aan het strand Ter Heydc,
gem. Monster, is het lijk van een tot nog toe
onbekend manspersoon aangespoeld.
Nabij de Koog op Texel is aangespoeld het
lijk van een naar schatting 40-jaar oud zijnd
manspersoon. Omtrent de identiteit van den
man staat nog niets vast.
De omstandigheden hebber} mee
gewerkt zegt de jubilaris
BUITENGEWOON HOOGLEERAAR.
De gemeenteraad van Amsterdam heeft
hedenmiddag benoemd tot buitengewoon hoog
leeraar in dc vergelijkende anatomie van het
centraal zenuwstelsel dr. C. U. Arriens Kop
pens, directeur van het Centraal Instituut voor
Hersenonderzoek te Amsterdam.
Men meldt ons uii Den Haag
Ter gelegenheid van den 70stcn verjaardag
van oud-minister prof. mr. M. W. F. Treub.
voorzitter vun de Ondernemersraden voor Oost
en Wcst-Indië, werd gistermiddag in de zolen
van het restaurant Dc Twee Steden een recep
tie gehouden.
De voorzitter van het „Trcub-Comité", dat
zich voor deze huldiging gevormd had, staats
raad J. J. Rombonnet, oud-minister von marine,
hield doarbij een redevoering, waarin hij dc
verdiensten van den jubilaris in het licht stelde.
Spreker bood hem als huldeblijk zijn borst
beeld aan, „opdat het spreken zul van den over
tuigenden invloed, welken uw ouders op uw
vorming hebben gehad, spreken zal van de be
zieling, welke van uw moeder is uitgegaan en
van het voorbeeld van uw vader en omdat het
spreken zal tot de jeugd en hoor zal aanspo
ren om voor geen moeilijkheden uit den weg
te gaan, als zijnde hc-t ccnige middel om wat
tc bereiken in de wereld.
Wij vertrouwen dat het aandacht woord 2aï
zijn van hen, die na ons komen cn hiermede
wenschen wij u bizonder op dezen feestdag zoo
van ganscher harte geluk."
Een daverend applaus was het bewijs hoezeer
do aanwezigen met de woorden van den voor
zitter van het huldigingscomité instemden,
Vervolgens nam de jubilaris het woord cn
sprak ongeveer als volgt:
Gij allen, die hier bijeen zijt gekomen om
mij te huldigen, ik kan u niet zeggen, hoe dank
baar ik u ben voor den dag, welken gij mij
heden bereid hebt. Ik weet echter maar al te
goed dat deze hulde slechts ten deelc is ver
diend. Wanneer jk in moeilijke tijden voor het
land gedaan heb wat ik kon cn wanneer ik
daarin geslaagd ben, don is het zeer zeker voor
een groot deel te danken aan de omstandighe
den die medewerkten. Het is mij slechts gege
ven geweest om enkele eigenschappen, welke ik
van de natuur en van mijn ouders hod meege
kregen, te doen werken op een oogenblik, dot
het in het algemeen belang was, dot zij tot
uiting kwamen. En daarom ben ik de omstan
digheden van harte dankbaar. Onder Cort van
der Linden, dien ik tot mijn genoegen hier aan
wezig zie, hebben wij allen 'het beste gegeven,
wat er tc geven was. En niet alleen heb ik op
buitengewoon prettige wijze samengewerkt, zelfs
met Posthumo, met wien ik wel eens ruzie heb
gehad. (Gelach).
Mijn grootvader 200 vervolgde spreker
was een overtuigd aanhanger van Rousseau. En
het schijnt altijd in de Treub's gezeten te heb
ben, dot zij in praktijk tot toepassing brachten,
wat zij in theorie meenden. Daarom was zijn
leuze ook Terug naar dc natuur. Mijn vader
mocht daarom ook slechts tot zijn 10e jaar op
school blijven en als hij later iets geworden is
in de maatschappij, dan heeft hij dit aan zijn
zijn inspanning te danken. Hij heeft gevoeld
wat het zeggen wil gehandicapt te zijn, door
dat men in zijn jeugd te weinig kon leeren
En hij heeft krom gelegen om zijn kinderen
voor dat lot te bewaren. Als men iets wil be
reiken, don moet men nooit voor moeilijkheden
terugschrikken, was de les, welke ik van mijn
ecnvoudigen vader heb meegekregen.
Ik heb de aandacht op mij gevestigd zon
der er naar te streven. En juist werd ik altijd
op die oogenblikken geroepen, waarop ik In
stuat was iets te bereiken. Had ik ccnige jarei.
vioeger of later gekomen, wellicht ware het ge
heel anders geloopen.
Toen wij in 1914 als minister optraden, had
den wij geen vermoeden dat wij onze functie
zoo lang zouden vervullen. Een extra-parlemeii
tair kabi.'.et nu ja, een poosje zouden wij
het wel houden. Maar ik mog nu geen kwaad
spreken van cxtra-parlmentaire kabinetter
(Hilariteit). De jaren, welke wij samen hebber
doorgebracht, waren moeilijk en bizondes
zwaar. Maar ik voelde mij altijd het beste als
men mij maar lie-5 gaan. En als wij er in ge
slaagd mochten zijn in dot jaar 1914 en in
den doaropvolgendcn tijd de gemoederen in
ons land te kalmecren, don stemt dit tot giooio
dankbaarheid. En mij stemt het tot erkentelijk
heid, dot ik op mijn ouden dog nog zoo ge
waardeerd wordt door velen, ook door hen,
die persoonlijk geen sympathie voor mij gevoe
len.
En als deze hulde, welke mij gebracht wordt,
iets kan bijdragen om do jongeren te helpen
bij de vele moeilijkheden, waarvoor onze tijd
hen plaatst, don ben ik er dubbel dankbaar
voor.
Op de rede van prof. Treub volgde een luid
en langdurig applaus, terwijl het strijkje „Lang
zal hij leven" inzette.
Toen prof. Treub het podium afdaalde, werd
hem door twee kleinzoontjes von mr. Tak, Joost
en Joop, een bos orchideeën cn rozen aange
boden.
Vervolgens was er gelegenheid voor allo
aanwezigen den jubilaris geluk te wenschen-
Onder de vele bloemstukken, welke in de zaai
prijkten, waren er van onderscheidene cultuur
maatschappijen van het personeel van den On-»
dernemersroad, van de directie der Ned. Han-
del-Maotschappij, van de Kon. Paketvoart, van
de Vereeniging van Indisch Spoor- cn Tram
wegpersoneel, van den Indischen Ondernemers-
bond tc Batavia, von de vereeniging van Im
porteurs van Indische producten en voorts van
vele instellingen, welke belangen hebben bij
onze koloniën.
Er waren goed-voorziene buffetten aangericht
en de meesten der aanwezigen bleven nog gc-
ruimen tijd bijeen.
Onder de aanwezigen ter receptie werden op
gemerkt de vice-president van den Road van
State, graaf van Lijnden van Sondenburg, dc
ministers De Geer, jhr. Beelacrts van Blokland,
Kon. Koningsberger, Donncr en Slotemaker de
Bruine, dc oud-ministers Wcsterveld, dr. Post-
huma. Van Gijn, Colijn en IJsselsteijn; de mi
nister van Staat Idenburg, de Staatsraden Koo
ien cn baron Hugenpoth tot Aerdt, de voorzitter
der Eerste Kamer, baron van Voorst tot
Voorst, het Eerste Kamerlid Verkouteren, de
Tweede Kamerleden Duymoer van Twist civ
Merchant, de oud-Tweede Kamerleden Henri
ter Hall on Drion, de voorzitter van den N. J K.
de heer D. Hans, de voorzitter van de Haag-
Bcho Journalisten Vereeniging mr. J. J. vai\
Bolhuis, de oud-griffier der Eerste Kamer, mr.
Zillessen, prof. H. Blink, het Eerste Kamerlid
jhr. De Gijselacr, de griffier der Eerste Kamei.
jhr. Beeloerts van Blokland, generaal van Ter-
wisga, de secretaris-generaal van het depar
tement van Arbeid, Handel en Nijverheid, mr.
Scholtens, het oud-raadslid dr. Bik, de secre
taris van den Ondernemersraad, dc heer Pu'v
man Cramer, de directeur van den Midden
standsbond, de heer Ingenool, de oud-burge-
mcester van Loosduinen, mr. Hovy en namens
de vereeniging voor Vrcemdcligcn verkeer de
heeren mr. Hijmans, tevens regeeringsgedele-
geerde bij de A. N. V. V., van Deventer, Quar-
es van Ufford, Robertson en baron van Krayen-
hoff cn voorts tal van anderen.
Het muziek-ensemble Zirardini van het hotel
de Twee Steden verleende muzikole medewer
king.
OOSTENRIJKSCHE ONDERSCHEIDINGEN.
Bij het eerste lustrum der vereeni
ging Nederland-Oostenrijk.
Ter gelegenheid van het eerste lustrum der
vereeniging Nederland—Oostenrijk zijn in hui
ze Voorhout te Den Haag door den Oostenrijk-
schen gezant dr. A. Duffek de volgende on
derscheidingen aan bestuursleden der vereeni
ging uitgereikt
Groot-officier in het Kruis van Verdienste
der Oostenrijksche republiek luit.-gencraal J
F. B. Kalff, officier in dezelfde orde jhr. W.
Engelen van Pijleveert en H. Ch. G. J. v. d.
Mandere; ridder in dezelfde orde mr. H. A.
Fels en dr. J. W. T. A. v. d. Berg dc Bruijr
Vleierij is nis een sprookjemen hoort 't
gaarne al gelooft men t niet.
Dcor R. L. dc W.
„Omdat je weet, dat ik genoodzaakt zou zijn
het je tc geven. Zonder jouw koffie, Hoskins,
zou ik get-n moed hebben de uardsche zorgen
te dragen".
„Ik ben best tevreden, Mylord, dank u wel
zei Hoskins, volgens gewoonte alles letterlijk
opvattend.
Lord Drewith zette zijn kop neer cn zich
omdraaiend, keek hij zijn knecht doordringend
aan.
„Met alles, Hoskins'?' informeerde hij on-
geloovig.
„Ja, Mylord, ik geloof wel'
„Dat is bovennatuurlijk", riep Lord Drewith
tm. Ik zou er nog maar wat aan toevoegen.
Het is onmogelijk. Het is helsch onmogelijk en
't kan tot alles leiden. Om te beginnen met
vrouwenmoord, tot zelfs e e -
„Maar, Mylord, ik ben niet getrouwd zeide
haastig Hoskins.
Ik heb toch niet gezegd, wiens vrouw vn-
de Lord Drewith knorrig. „Dc hemel weet, dut
er vrouwen genoeg in de wereld zijn
„Ja, Mylord".
„Stel eens, dat ik trouwen ging Lord D.c-
with nam een andere cigarette, die hij heel
bedaard opstak.
„Ja, Mylord".
„Zeg toch niet „Ja, Mylord op zoo n onge-
voeligen toon, alsof het je niets kan schelen
„Neemt u mc niet kwalijk, mylord", vroeg
Hoskins berouwvol.
„Gestel eens, dat ik trouwen ging, wat zou
jc dan doen?" Lord Drewith leunde achterover
met het uiterlijk van iemand, die medcdeeiieg
gedaan had van het vrceselijkstc, wat hem
kon overkomen.
„Als uw lordship mijn diensten niet meer
noodig had", begon hij, „dan denk ik, dat
„Je diensten niet meer noodig? Ik zou ieder
kwartier dag cn nacht koffie willen hebben
Ieder kwartier, wat zeg ik, evenals keizer Karei
zou ik zc iedere vijf minuten noodig heb
ben. Je denkt veel tc luchthartig over het hu
welijk, Hoskins".
„Dat hoop ik niet, Mylord", in zijn stem lag
gevoel
„Zoo is 't beter, dat klinkt menschelijker
Stel eens, dat in deze woning een Lady Dre
with was. 't Spreekt vanzelf, dut zij jc altijd
zou rccjuirecren om hour haar op te maken
of iets van dien aard, op het ocgenblik, dat
ik je noodig had.
„Heur hoar op te maken, Mylord?" riep hij
angstig uit.
„Ja, 't zou wel dun, spichtig haar zijn; en
anders haar lange brcede nagels manicuren,
of haar laarzen dichtrijgen of haar schoenen
poetsen. Je schijnt het maar half te begrijpen.
Een vrccselijk noodlot zweeft boven deze
flat."
Onwillekeurig keek Hoskins naar dc zoldc-
ring.
„Wij konden 't samen nog al goed vinden,
Hoskins, donk zij jouw koffie en mijn gelijk
matig humeur; maar een Lady Drewith zou
steeds voet in 't eten gooien. Begrijp je dat
niet
„Nu u er o\er spreekt, Mylord, geloof ik ook
wel. dut 't misschien wel wel een beetje
moeilijk zou zijn."
„Een beetje moeilijk Lord Drewith
zuchtte. Het is een bedreiging met den dood.
Nu wilde ik, dut jij wat voor mij deed.
„Ja, Myloid."
„Als jc ooit hoort, dat ilc geëngageerd
ben", Lord Drewith sprak langzaam cn
met nadruk, „moet jij mijn koffie vergif
tigen
„Uw koffie vergiftigen, Mylord". riep hij,
opgeschrikt uit zijn gewone kulmtc.
„Niet direct", haastte Lord Drewith zich er
aan toe te voegen. „Niet dadelijk als je het
nieuws hoort, want er kon neg eens uitkomst
komen maar laten wij zeggen op den morgen
van het huwelijk, op het oogenblik, dat jij
mijn lavender kleurige pantalon aangeeft. Het
zou een opzienbarend nieuwtje in dc courant
zijn. Dc derde lord Drev.ith stierf op het
oogenblik, dat hij zich in zijn trouwpantalon
zou hullen. „Hullen in" klinkt beter dun „aan
trekken". Iemand trekt zijn gewone bullen
uan, maar hult zich in zijn trouwkleedij.'
„Moor lavender pantalons zijn uit dc mode,
Mylord."
Lord Drewith keek verwijtend op.
„Lavender pantalons woiden altijd gedragen
Zc zijn uit den tijd van Koningin Victoria cn
verschijnen in eiken roman en ieder tooneel-
stuk, dat ooit geschreven is of geschreven zal
worden. Lieve h-emc! I Hoe moet je weten, dat
't iemands trouwdag is, als je het niet aan
hem kunt zien? Als er geen lavender pantalon
bij was, zou geen enkel aardig meisje 't ge
voel hebben, dat ze getrouwd was. Die be
hoort er nu eenmaal bij, ze is dringend nood
zakelijk, ze is „de rigueur". Vrouwen hebben
zich dikwijls verzet tegen veel, wat bij de hu
welijksplechtigheid hoort, maar nog nooit te
gen lavender pantalons. Ik ben er volkomen
van overtuigd, dat dit gebruik ook oorzaak is
von het gering aantal huwelijken, die in de
Schotschc nationale kleederdracht gesloten
worden. Het rokje van den Hooglander in la
vender zou niet staan. Waarom niet, weet ik
zelf niet."
Lord Drewith gaf zijn kop aan Hoskins.
„Dus je belooft om me don te vergiftigen",
vroeg hij vragend opkijkend, ,je belooft het
in do hoop op een legaat?"
„Ik moet er over denken, Mylord."
„Een geknakt riet", riep Lord Drewith, ter
wijl hij achterover zonk in zijn stoel. „Net
als de rest, jo bent een gebroken riet." Hij
hield even op, om een cigarette aan te steken.
„Heb jij ooit over trouwen gedacht, Ploskins?"
vroeg hij.
„Neen, Mylord", luidde het aarzelend ant
woord, „tenminste niet ernstig."
„Och, jij behoort ook al tot dien lichtzin-
nigen, tegenwoordigen tijd. 't Is roeping bij
jullie om lichtvaardig te denken over ernstige
dingen. Weet je wot liefde, eer cn gehoor
zaamheid bctcckenen?"
„Ik e geloof
„Het blijkt tenslotte, dot je het niet weet",
ging Lord Drewith door. „Een echtgenoote
houdt van haar vrijheid; haar man betaalt
haar rekeningen; en zij gehoorzaamt alles, wat
dc wereld gebiedt. Hoskins, ik waarschuw je
voor een huwelijk."
„Dank u, Mylord."
Lord Drewith keek hem onderzoekend aan,
traar op zijn cherubijnen gezicht was geen
spoor van schuld te bekennen.
„Voor jou is 't absoluut niet noodig om te
trouwen", ging Lord Drewith door. „Je hebt
geen titel, de wereld zal zonder kleine Hos
kins even goed verder draaien en je hebt ge
noeg voor je directe uitgaven
Dank zij u, ja, Mylord, dat heb ik", zeide
hij dankbaar.
„Vermijd dan de vrouwen, althans trouw
niet", zeide hij luchtig.
Hoskins was niet op zijn gemak en stond te
draaien.
„Hoskins, ik merk 't al. Met jou is het niet
pluis, daar is een meisje. Probeer maar niet
het to ontkennen."
Hij ontkende niets; maar zijn frisch gezicht
werd een tintje rooder.
„Ik begin tc begrijpen", merkte Lord Dre
with zuchtend op, „dat mijn koffie van twe«
verschillende kanten wordt bedreigd: jouw
zwakheid vrouwen betreffende en Lady Dre-
with's besluit omtrent den titel. Vertel 't me
nu maar eens, Hoskins. Ik kan het verdragen",
zeide hij moe
„Hc-t was alleen maar in geval och
Mylord, u hebt zoo dikwijls over trouwen ge
sproken, dat ik dacht
Medelijdend keek Drewith hem aan. „Dus
als ik iels doe, waar alle knappe koppen he'
over eens zijn, dot heel stom is, moet jij '1
zelfde doen."
„Och Mylord, het zou het zou een ge
weldige verandering geven", pleitte Hoskins.'
„Dat zou het", stemde Lord Drewith toe.
„een geweldige verandering. En laat me nu
alleen. Ik ben voor niemand thuis. Neen, ik
lunch niet. Zeg maar, dat ik over diepzinnige
vraagstukken zit te denken."
„Ja Mylord", zeide zijn knecht, gehoor
zaam dc kamer verlatend
Toen eenige uren later Bercsford binnen
kwam, zat Drewith nog in zijn stoel, langzaam
de bladen van een boek omslaand.
„Aanschouw, Richard", zeide hij, loom op
kijkend, de twee meest ongelukkige mannen
uit Londen. Jou hangt armoede, mij een hu
welijk boven 't hoofd. Het groote negatief en
affirmatief van het hedendnagsch bestaan."
(Wordt vervolgd.)
