®fe3SFOöIÏ!StEöA^5lAll
Donderdag 20 December 1928
-DE EEMLANDER"
27e Jaarrang No. 147
TWEEDE BLAD.
BINNENLAND.
PARTIJRAAD VAN DE
S. D. A. P.
DE FRANSCHE PSALM
BERIJMINGEN
Intreerede van Prof. Buffin
KEN UW LAND EN HEB
HEI LI Eb
Een herinneringsalbum
VIER INLEIDINGEN
Psychotechnische
resultaten
FEUILLETON.
Langs Glibberige Wegen
De groslijsten voor de Tweede
Kamer vastgesteld.
Het Volk meldt
Overeenkomstig de rvieirwe bepalingen van
bet reglement, kwam Zondag 16 dezer in
Krasnapolsky te Amsterdam de Partijraad van
de S D.A.P. in zijn nieuwe samenstelling bij
een, ter vaststelling van de groslijsten voor
de Tweede Kamer.
Voor de verschillende kieskringen werden
de volgende lijsten samengesteld, waarover het
referendum moet plaats vinden
Leeuwarden
Mr. G. W. Sannes, P. Hiemstra, H. de Boer,
K. Vorrink, L. v. d. Wal, J. Ytsma.
Groningen
J. H. Schaper, Mw. De VriesBruins, D.
Bartels, K. de Jonge, B. H. Bredman, Mevr
Mansholt—Andreae.
Assen
A. van der Heide, K. Brok, J. Meertens, H.
Sikkens, L C. A Franken.
Zwolle
J. W. Albarda, W. v. d. Sluis, A. Leen-
detzLodenius; Van Ruyven, Bevers, Renge-
lirik, H. J. J. Echelsheim, Beercntz.
AnrhemNijmegen
A. B. Kleerekoper, H. van Braambeek, L. J.
Faber, Mevr. Weersma—van Duin, F. S.
Noordhoff, M. Redemakers.
Utrecht (reeds door ons gepubliceerd).
Dr. TV van der Woerden, B. J. J. Weij-
kamp, J. J. Reijnders, R. van Gaasbeek, L.
Wolthc- Arnolli.
Frarlem—Helder
Mr J. E. W. Duys, Ch. G. Cramer, C.
Thomassen. J. E Stokvis, F. van der Walle,
W v. d. Vall, A. de Vries, P. Zeeman, F. van
M'uis
DordrechtRotterdam
J ter Laan, S. Groeneweg, J. van Zadel-
heft J. Brautigom, A. B. de Zeeuw, Van der
Houven, J. A. Bergmeijer, P. de Bruin, J. J.
Spronke.s, rr.r Donker.
Tilburg—Den Bosch, Middelburg en Maas
tricht
W. H. Vliegen, W. Drop, C. Woudenberg,
A. M. Overhcff, P. G. Gruijs, Pieters.
Den Haag—Leiden
K. ter Laan, A. W. Yzer-man, W. 'v. d. Sluis,
K. R. van Staal> F. S. Noordhoff.
Amsterdam
A H Gerhard, J. v. d. Tempel, E. Kupers,
mr. dr. G. van den Bergh, Alida de Jong, S.
R. de Miranda, Th. Thijssen, Ed. Polak, S.
de Wolff, B. G Franke, P. van Eek, P. Kies.
DS. J H. SMIT SIEBENGA.
Ds. J H.* Smit Siebengo, predikant bij de
Remonstrantsche Gem. te Nieuwkoop, heeft,
volgens de „N. R. Ct.", Zondagavond aan zijn
gemeente bekend gemaakt, dat hij spoedig
•zijn betiekking zal neerleggen en overgaan
naar de Ned Hc.v. Kerk.
VREEMDELINGENVERKEER TE
ROTTERDAM.
Het H.bld. verneemt dot in Rotterdam is
opgericht een gemeentelijk publiciteitsbureau,
aan welks bestaan het lijkt op een contradi-
tie nog geen publiciteit is gegeven.
Leider van het Bureau is mr. Smeding, ge
meente-secretaris, met de verzorging van het
materiaal is belast de heer Gohres, hoofdambte
naar bij de afdeeling Bevolking.
Het bureau, dat is gevestigd in het raadhuis,
beschikt over tol van foto's en beschrijvingen
Geluk maakt jong.
Couperus.
van de havens, de groote kerk, de oude en de
nieuwe stad, industrieën, enz.
De bedoeling is aan vreemdelingen, die iets
van de Maasstad willen weten, zooveel mogelijk
en voortreffelijk materiaal te geven. Vooral is
daarbij gedacht aan buitenlandsche journalisten.
Wanneer die in hun bloden over Rotterdam
schrijven naar juiste gegevens en goede foto's
er bij geven, is dat een krachtige propaganda,
welke, naar het gemeentebestuur vertrouwt, aan
de stad inkomsten zutlen verschaffen, welke te
gen de betrekkelijk geringe kosten van het bu
reau ruimschoots zullen opwegen.
Wij vernemen verder, dot het bureau in den
afgeloopen zomer, zij het dan „in stilte", reeds
goed werk heeft verricht. Dat aan het bestaan
nog geen bekendheid is gegeven, vindt zijn oor
zaak hierin, dot men daarmee heeft willen
wachten, tot het in alle onderdeelen gereed is.
Dat zal nu weldra het geval zijn.
Psalm 129 (130) in de moderne
Fransche poëzie.
Dr. J. M. Buffin. benoemd vanwege het
Leidsch Universiteitsfonds tot bijzonder hoog
leraar in de nieuwere Fransche letterkunde aan
de Leidsche Universiteit, heeft gistermiddag in
't groot auditorium dezer Universiteit zijn ambt
aanvaard met het uitspreken eener rede ovei
,JLe Psoume CXXIX (CXXX) dans Ia poésic Iran-
taise moderne."
Tot de aanwezigen, die deze Intreerede bij
woonden, behoorde ook de Fransche gezant te
Den Haag.
Spr. begon met de Psalmberijming van Marot
(I6de eeuw) in herinnering te brengen, waarin
het eerste vers van Psalm 130 („De profundi's
clamavi ad te, Domine") aldus luidt
Du fons de ma pensee
Au fons de mes ennuis.
A tov s' est adressée
Ma clameur jours et nirils"
Deze vertaling is van groote beteckenis ge
weest voor de ontwikkeling der nieuwere Fran
sche poëzie zij is het uitgangspunt geworden
van het moderne lvrisme
Na eenige oordeelvellingen van in dezen
aleszins bevoegde mannen uit de 10de eeuw te
hebben geciteerd, die zich zeer enthousiast ovei
den „Psautier Huguenot" hebben uitgelaten (O
Douen en M. Gérold). gaf Spr. als zijn eigen
meening te kennen, dot hij de Psalmberijming
van Marót houdt voor zooal niet de beste, dan
toch di,e, welke het meest bevredigt.
Hoe groot het aantal Psalmberijmingen ove
rigens geweest is, blijkt wel daaruit, dat Douen
er niet minder dan 214 de revue heeft laten pas-
seeren, alle van tusschen 1533 en 1874, zij het
ook, dat niet alle volledige berijmingen zijn en
dat daaronder ook de „paraphrasen" begrepen
zijn.
Na 1800. het jaar van de berijming van La
Harpe, bevat de lijst geen enkelen naam van
een auteur van beteekenis
Onder de paraphrasen (dichterlijke uitbrei
dingen, op logische wijze uit den tekst der psal
men afgeleid) heeft dc Fransche poëzie eenige
onmiskenbare kunstwerken voortgebracht, o.a.
van Malherbe en vooral van diens leerling Ra
cen (17de eeuw).
Tenslotte noemde Spr. eenige werken op,
waarin de poëtische invloed van dezen Psalm
is aan te wijzen.
Vooral in de 19de eeuw ziin m het tceken
van het „de profundis" op de meest aangrij
pende wijze de angsten en smarten van het
menscheliik hort tot uiting gebracht, zooals door
Baudelaire. Verlaine. Rimbaud en Albert So-
main. alsmede in onze eeuw Charles Dumos en
Jean Marc Bernard, welke laatste onder dezen
titel een lied van wereldsmart dichtte, waaruit
het moderne paganisme spreekt.
Spr. eindigde zijn rede met de gebruikelijke
toespraken, waorbij hij zich in het bijzonder tot
den Franschen gezant richtte.
Beresford zich verdedigend uit. „Ik ben ik
ke ben naar Folkestone plotseling brak
hij af.
„Folkestone V
Jodat had je me toch aangeraden, is 't
niet V'
„Dus je hebt haar gevonden?" zeide Tallis
vol belangstelling opkijkend
„Wie gevonden?" informeerde Beresford,
met geveinsde onverschilligheid.
„Vertel er me eens alles van", ontwoordde
hij bedaard en voor hij het zelf wist. vertelde
Boresford de hceta geschiedenis vanaf de ont
moeting met Lola in St. James' Stieet en wat
volgde.
„En nu," besloot hij bitter, „heeft ze me de
bons gegeven, dc bons voor nltiid Hij
keek Talüs aan, een beeld van volmaakte wan
hoop
„Ik begin nu in te zien, dat je gelijk had",
zeide hij „Ik had je niet terug moeten slee
pen in het leven".
Beresford trok zijn schouders op.
„En nu, wat moet er nu gebeuren?"
„De ontknooping", antwoordde Beresford
met een kort lachje, dat Tallis noopte hem
scherp aan te zien. „Ik had juist mijn geld
eens nageteld Elf pond, vier shil'ings en drie
pennies. Ik stelde het van dag tot dag uit, er
nu heeft het mij een schok gegeven. Toch,"
vervolgde hij, half in gedachten, „Folkestone
heb ik gehad".
„Ik geloof feitelijk, mijn beste Beresford
dat ik het best deed je aan den eersten poli-
tie-agent over tc geven als een gevaarlijken
krankzinnige", zeide Tallis. „Ik mag hangen
als ik begrijp wat het resultaat van dit alles
zal zijn De toon, waarop ze gesproken werd
klonk niet zoo onverschillig als de woorden
zeif
..Het resultaat, mjjn waarde esculaap, was,
De rijwieUtoerisiemrondrii van
den A. N. W. B.
Men schrijft ons:
De deelnemers aan den door den A. N. W.
B. ook dit jaar weer uitgeschreven rijwiel-
tooristcn-rondrit hebber» dezer dagen hun herin-
ncringsalbum ontvangen aan dezen tocht, die
zoo in den smaak is gevallen, dat alweer plan
nen voor een nieuwen rit worden voorbereid.
Dc Toeristenbond tracht door bet uitschrij
ven ervan in steeds ruimer kring belangstelling
te wekken voor de schoonheid van ons eigen
land. want al moge dan de liefde tot zijn land
een ieder zijn aangeboren, dat neemt niet weg,
dat de gemiddelde Nederlander toch bij. .voor
keur zijn vacantiegenoegcns zoekt buiterrede
grenzen van zijn land.
Gelukkig is er een kentering gekomen, dat
blijkt wel uh het toenemend succes van deze
toeristen-rondritten, die een welkome en door
velen gewaardeerde gelegenheid bieden, om
ons lalid met zijn afwisselend natuur- en ste
denschoon beter te leeren kennen.
Verleden jaar ging dc rit van Bussum dooi
het Gooi, de Veluwe, den Gelderschen en Over-
ijsselschen Achterhoek, den Vcluwezoom, de
heuvels langs de Ge'.deische Vallei en de
Vechtoevers, de „middenmoot" van Nederland
dus, en dit jaar waren de drie zuidelijke pro
vinciën aan dc beurt, waarbij eenige zelden
door toeristen bezochte streken werden door
kruist, zoools Overflakkee cn het boschrijke,
weinig bekende gedeelte van Noord-Brabant
evenwijdig aan de Belgische grens.
Het ontwerpen van deze tochten geschiedt
met groote zorg; drukke rijwegen worden zoo
veel mogelijk vermeden, bij voorkeur wordt
van rijwielpaden gebruik gemaakt cn de weg
wordt zoo gekozen, dat de deelnemers in de be
zochte streken het merkwaord'gste aan natuur
monumenten, oude kastcelen, schilderachtige
steden, te zien krijgen, waarvan zij bovendien
voor him hcrinncringsalbum fotografische re
producties ontvangen aan de verschillende con
troleposten, waar zij hun boekje laten afteeke-
nen, waarin de tocht uitvoerig s'aat beschreven.
De tochten zijn zoo geregeld, dat ook min
der geoefende toeristen die zonder bezwaar
kunnen maken, ieder op eigén gelegenheid, on
verschillig op welke dagen en in welke volg
orde cn al dan niet met onderbrekingen. Som
mige deelnemers b.v. besteder» hun vrije Zon
dagen ervoor en rijden don telkens een gedeelte
van den aangegeven weg.
Na afloop van den tocht ontvangen de deel
nemers een herinneringsnliwim en zoo n album,
in een welverzorgd bandje, waarin ook het
boekje met de van dag tot dag bijgehouden
tochtkroniek wordt opgenomen, is een aller
aardigst souvenir aan den tocht en wordt blij
kens de daarover ontvangen brieven zeer op
prijs gesteld.
Door deze rijwieltochten zijn heel wat land-
genooten nader gebracht tot hun land en het
aardige succes ervan is, dat-er aan wordt deel
genomen zoowel door de jeugd als door men-
schen van meer gevorderden leeftijd, door vele
dames cn door personen van zeer uiteenloo-
p?nde maatschappelijke positie en dat allen er
zoo mee ingenomen zijn, dat ze een volgende
keer weer mee willen.
Het doel van deze tochten is een verheffend
opvoedend toerisme te dienen en daarom vraagt
de A. N. W. B. daarvoor de aandacht in zoo
ruim mogelijken kring.
WEER EEN NOORDBRAiBA N TSCHE
INBRAAK.
Dinsdagavond •itst-ond te Boekei (N^-B.)
een consternatie als gevolg van een inbraak.
Omstreeks zes uur was de landbouwer Croy—
mans, wonende op den Zondhoek te Boekei,
uitgegaan naar het naburige dorp Erp. De
meid en de knecht waren in de stallen werk
zaam en toen zij tegen acht uur in de woon
kamer terugkwamen, hoorden zij plotseling
dot ik eens in mijn leven razend gelukkig ben
geweest."
„En nu?"
„Ik heb altijd nog die kleine tube met mor
phine tabletten, die ik meebracht uit Fran
krijk", zei hij met een lach,
„Zoo, is dat de stand van je barometer",
zeide Ta!l:s bezig tabak uit de tabakspot op
tafel in zijn pijpekop te stoppen.
Een pcosjc rookten ze zwijgend door. Tal lis
had altijd op Beresford een kalmeerenden in-
vlced. Hij scheen de gave te hebben van eens
anders bestaan te vergeten, tot het woord
weer tot hem gericht werd.
„Dc snap mezelf niet", zeide even later Be
resford met een wrang lachje. „Ik geloof, dat
het bij mij hier of daar niet pluis is."
„Vermoedelijk ten je vervuld von do Sturm
und Drong der romantipk", zeide Toll's „De
melodie der Renaissance laat zich in je hoo-
ren".
„Nu, ik weet niet", mompelde Beresford in
gedachten verdiept; een beetje later liet hij
volgen „Zie je. Tallis. tot dusver heeft nog
nooit cenig meisje werkelijk iets voor me be-
teckend. Ik keek manr zoo eens terloops naar
ze, net als Drewith doet. Het is Ik weet nici
of je het begrijpt?"
Tnllis knikte en staarde in zijn pijpekop.
Opeens drong tot Beresford door. dat de re
den waarom het zoo gemakkelijk was aan
Tollis confidenties te doen, was dot hij altijd
in iets verdiept scheen, meestal in zijn pijp.
Over zulke diegen was het veel prettiger pra
ten met iemand, die je niet aanhoudend zat
aan te kijken.
„*t Heeft er veel van of ik altitd heb zitten
wachten trt er iets gebeurde". Hij hield op
en keek Tallis met een zweem van zelfverde
diging aan.
„De latente geest der romantiek."
het gerinkel von ruiten. Woarschijnlijk door
dat de schrik er nog inzat van den overval,
die korten tijd geleden bij den landbouwei
Egclmecrs heeft plaats gehad, holden de
meid cn dc knecht naaii-- buiten en riepen om
hulp. Een buurman kwam op het geroep
eveneens naai buiten snellen, gewapend met
een jachtgeweer, waaruit hij een schot loste
Von roovers was evenwel niets te bespeuren.
In de woning van den landbouwer Croymans
bleek evenwel te zijn ingebroken. Uit een kast
op de slaapkamer was ongeveer 200 aan
geld gestolen, terwijl ook een aantal gouden
sieraden was meegenomen. De politie stelde
een onderzoek in, doch tot nu toe is het niet
gelukt den doder, die blijkbaar gestoord werd
door het binnenkomen van dc meid en den
knecht, op te sporen.
De organisatie van bedrijfssiudie;
groepen in Nederland.
In de Dinsdagmiddag in het Stedelijk Museum
te Amsterdam voortgezette vergadering van het
Nedcrlandsch Instituut voor E fiency hield al
lereerst major L. U r w i c k, directeur van het
internationaal instituut vóór bedrijfsorganisatie
te Genève, een rede in de Engelsche taal over
„Ervaring met bedrijfsgroepen in Groot-Brit-
tonnië". Spr. gaf een uiteenzetting, hoe de be
kende chocolade-fabrikant B. S. Rowntree in
1921 door algemeen cn bijzondere economische
omstandigheden zich genoodzaakt zag, zijn be
drijf grondig tc herzien en hoe hij door toepas
sing van wetenschappelijke bedrijfsmetheden
doorin binnen enkele jaren slaagde. Dit was
voor hem de aanleiding, waar een bedrijf als
het zijne bij ccn algemeene economische ople
ving Het gTOOtstc belang had, de propaganda
voor de betere bedrijfsmethoden met de daad
ter hand tc nemen. Hij bracht daartoe eenige
leiders ven bedrijven tot elkaar, teneinde door
onderlinge besprekingen van ervaringen tot
verbetering van bedrijfsmethoden te komen,
zooals hij in Amerika bij dc manufactures Ro-
search Association te Boston had leeren ken
nen. Spreker stelde vervolgens in het licht wel
ke moeilijkheden een dergelijke beweging in de
praktijk ondervindt, doch tevens zette hij uit
een, op welke wijze de bezwaren te overwinnen
zijn. Als voorwaarde van goede ontwikkeling
noemde spr. tenslotte: uitsluiting Van geheim
zinnigheid waar zulks mogelijk is en den wil om
in' dc aangegevenrichting 'nuttig werkzaam te
zijn. Het voornaamste doel van het werk zal
steeds van de deelnemers zelf moeten uitgaan.
Hiema sprak prof. dr. ir. J. G o u d r i a a n
over het onderwerp: „Inleiding tot de organi
satie van bcdrijfsstudicgroepen in Nederland"
Uitvoerig betoogde spr. dat bcdrijfsstudicgroe
pen voor allen, die er aan deelnemen, een krach-
tigen prikkel zullen vormen om in een eigen
bedrijf met nieuwe energie naar vernieuwing en
verbetering te streven.
Wanneer men in beginsel met de instelling
van studiegroepen instemt, dan zijn voor het
welslagen dc details van de uitvoering nog van
groot belang. De eerste vraag is: hoe regelt
raen de toetreding? Het kwam spr. voor dot te
dien aanzien de grootst mogelijke vrijheid moet
bestaan, met dien verstande dat, wonneer twee
of meer leden von ccn beroep zich verzetten te
gen toetreding van een bepaalde firma of be
paalde personen, deze niet tot het lidmaatschap
behooren te worden toegelaten. In het algemeen
zal het waarschijnlijk wel wcnschelijk zijn, dat
'rechtstreeks met elkaar concurrecrende firma's
niet in een zelfde groep worden opgenomen.
De instelling van bedrijfsstudiegroepen op dit
oogenblik heeft bijzondere beteekenis. De Amc-
rikaonsche industrie heeft zich de laatste 10
jaren met fantastische snelheid cn energie ont
wikkelt en wanneer aldus spr. wij niet op
onze hoede zijn, dreigt een kolonisatie von het
oude Europa vanuit Amerika. Meer dan ooit
is het noodig dat de Nederlandscho industrie
alles op haren en snaren zet om vooraan tc ko-
Scherp keek Beresford hem aan.
„Ga door", zeide Talüs, hem in het oog krij
gend, „ik meen het in ernst".
„Ik geloof, dat 't dot was. Ik zou nooit ge
houden kunnen hebben van éón van allen die
ik cp afternoon-teos of diners ontmoette cn
wat betreft die
Die van de halve wereld", opperde Tol
lis, toen hij merkte dut Beresfotd aarzelde.
„Ja, wat die betreft", hij trok zijn schouders
op. „Maar kijk eens. ik zit ontzettende non
sens te verkondigen."
„Neen kerel, je begint nu feitelijk overtuigd
tc worden van je ezelstreken", zeide Tollis
even terloops, met zijn pennemes peuterend
in zijn pijpekop.
„Het is. sinds we elkaar kennen voor 't eerst
dat je verstandig praat". Hij hield op, knipte
zijn mos d'cht cn stak h< t weer in zijn zak.
„Wij medici vinden romantiek op de meest
ongewone plaatsen", even later ging hij door:
„Het is een bruisende geest van onrust en
ieder schijnt er zich voor te schamen Ik heb
haar onder de meest buitengewone omstan
digheden aangetroffen. Bii jou is het een ge
val van het Droommeisje".
,,Het Droomm^ieje??' herhaalde Beresford.
„Ieder mannelijk wezen kent haarmaar
zelden wordt ze van vleesch en bloed en als
ze het doet dan gewoonlijk als een soort
Lorelei."
„Je bent voor een dokter al een rare snaak",
zeide Beresford glimlachend.
„Wij willen nu eenmaal niets weten van de
vrouwelijke uitgaaf van een prins u't een
sprookje", ging Ta'lis door. „toch hebben we
in den aanvang allen een Droommoisie in hrt
hoefd, later wordt ze iritgewischt: maar dat
is niet onze schuld, wel de hare. althans van
sommigen", vervolgde hij even nadenkend.
Een poosje rookten ze ongestoord door.
men en te blijven in den internationalen concur-
rentie-strijd. Wanneer wij riet elk van ons den
vasten wil hebben om ons bedrijf te maken tot
het beste wat er op de wereld bestaat, dan
verzaken wjj onze plicht tegenover de toekomst.
Dc heer dr. J. L u bs e n Nzn., verbonden aan
het psychotechnisch Laboratorium van den
Gcm. Gcneesk. Dienst te dezer stede, sprak ver
volgens over „Psychotechnische resultaten".
Spr. lichtte het prae-advics met enkele woor
den toe De conclusie strekt tot uitbreiding van
de toepassing der psychotechniek, daar waar
het practischc het meest geboden schijnt. Hij
wees cr op dat, als thans nog geen volkomen
zekerheid bereikt kan worden, de psychotech
niek deze onvolkomenheid deelt met b.v. de
geneeskunde. Toch zal niemand het geneeskim-
dig onderzoek willen missen, alleen omdat cr op
dot terrein nog zooveel vragen overblijven.
Tenslote hield de heer H. K c e g s t r o, direc
teur van het Gcm. Girokontoor in de hoofd
stad, een inleiding over de practijk van de ad
ministratie bij centralisatie van kasvoering door
gemeenten.
Spr. betoogde dat, zal het girale betalingsver.»,,
keer in het algemeen cn het gemeentelijk giro
in het bijzonder slagen, de handeling, door den
rekeninghouder te verrichten, eenvoudig rnoet
zijn, terwijl de administratie van het Girokan
toor per handeling een minimaal bedrag aan
onkosten mag veroorzaken. Nu is dit moeilijk
te rijmen. Alleen kon de moderne techniek hier
de oplossing brengen en wel langs een der vol
gende wegen.
De girochèque worde geschreven door de re
keninghouder enkelvoudig op pons! aartenpa
pier. Deze girochèque is, na tc zijn geponst, het
hulpmiddel, om de boekingen zeer snel met
ponskaartenmochines tc verrichten. Alvorens te
zijn geponst, wordt de koart op een filmbond
fotografisch vastgelegd en na het ponsen en na
de boeking met de ponskaartenmochines door
gezonden aan den begunstigde, die aldus allo
gegevens volledig en feilloos ontavngt. Aldus
is bovendien elke.girotransoctie eenvoudig er*
weinig kostbaar.
De mogelijkheid dot het girale betalingsver
keer algemeen wordt, is hierdoor aanwezig. Een
maximum gerief met minimale onkosten is al
dus te bereiken.
Een bezwaar kon dc girochèque op ponskoar-
tenpapier vormen voor het goed functlonneeren
der machines; vondaor dat een tweede weg is
aangegeven met behoud van de girochèque op
gewoon of safety schrijfpapier. Deze gifo-
chèqu's worden, na inzending, op het girokon
toor met doorvollcnd licht fotografisch vas ge
legd op qen gevocligen ponskaart. Hierna wor
den de administratieve handelingen verricht
met de aldus verkregen kaart, nodot deze is ge
ponst. De moeilijkheid dat de fotografische du
pliceering kostbaar is, misschien te kostbaai,
welk bezwaar aan de eerste methode niet is
verbonden, kan misschien door de technici tb*;
oplossing worden gebracht.
De inleidingen van de hecrcn Goudriaan en
Keegstro gaven aanleiding tot eenige discussie,
waarna de voorzitter de vergadering tot morgen
verdaagde.
JAPANSCH VLAGVERTOON.
Ook in Ncderlandschc havens.
De Japonsche kruiser „Isuzu", aan boord
waarvan zich zal bevinden een vertegenwoordi
ger van den keizer van Japon, zal bezoeken
brengen aan de havens van Fronkrijk, Engeland,
Italië, Nederland endc Vercenigde Staten.
Dit vlagvertoon heeft ten doel dank te bren
gen aan de genoemde naties voor de deelneming
—door het zendon van oorlogsschepen aan
de groote vlootreveu, ter reede van yohohoma
gehouden ter gelegenheid von de kroningsfees
ten in Japon. (H.bld.).
DE STAKING IN DE GOUDSCHE
AARDEWERK-INDUSTRIE.
Bemiddelingspogingen van de
middenstands-centrale.
Naar aanleiding van de nodeeligc gevolgen,
welke de Goudsche winkelstand van de staking
in de oordcwerkindustric te Gouda ondervindt,
heeft, naar de Tijd meldt, dc middonstandscen-
trale voor Gouda cn Omstreken, gevormd uit
de besturen der drie plaatselijke middenstands
organisaties, hoor bemiddeling in het conflict
aangeboden.
„Eigenaardig, dat je het aanroert", z~ide ten
laatste Beresford. „Ik heb me dikwijls afge
vraagd of
„Hetzelfde, wat jij gevoelt, gevoelen wij al
len, maar de moesten komen er niet zoo rond
vooruit. Heeft Oscar Wilde niet beweerd, dat
alle mannen zoowat in de goot liggen; allceft
een enkele kijkt naar do sterren Jij kijkt naar
de sterren, Beresford, dat is alles".
„Misschien heb je gelijk", zeide Beresford
een beetje twijfelachtig.
„B'j jou werkt de geest der romantiek", ver
volgde Tail's rustig. „Hf»d je een paar eeuwen
eerder geleefd, dan was je te paard, gewapend
met een lange lans, het land rond gonn trek
ken, rondkijkend of niet h-ier of daar wat te
vechten viel en onmiddellijk bereid geweest
een discipel te worden van ieder die bombast
predikte. De groote moeilijkheid l'gt hierin,
dot je met geen feiten rekening wilt houden".
„Welke feiten?" vroeg Bresford, bijna uit
dagend.
„Nu, om te beg:nnen, je bont smoor doodc-
lijk vnn dat mc'sje, mnor je durft het haar niet
te bekennen. Je verwacht, dot zij den eersten
Stap 7ol doen."
„Nonsens".
Tallis verviel weer in zwijgen. Herhaaldelijk
keek Brresford hem aan; maar het scheen dat
hij iedereen en alles vergeten was. bpholve zijn
pijp. waar hij genoepeijk aan zat te trokken.
„Verwacht je in vollen ernst?" begon Beres
ford. toen het hem duidelijk was geworden,
dat Tallis van hem verwachtte dat hij met de
conversatie door zou gaan
„Neen, dat doe ik niet", luidde het bedaar
de antwoord.
(Wordt vervolgd.)
Door R L. de W,
dD
Hij had order gegeven dat zijn brieven on
middellijk boven gebracht moesten worden.
Hij leefde in eeuwigdurende afwachting. Het
teh foonbelletje deed hem ontsteld opspringen,
door het geluid van den sleutel van den con
cierge in het slot von zijn deur vloog hij met
200'n vaart op, dat de knecht ervan ontstelde.
Veetien dagen lang had hij geleefd op een
onwerkelijk dieet van hoop.
Er was geen twijfel aan; Lola wilde niets
meer van hem weten. Hij was overtuigd, dat
het de schuld van miss Crisp was. die veertien
dagen waren een foltering voor hem geweest
en die veert'en dagen hadden hem ook de
sl^'lige zekerheid gegeven, dat zij nog het
eenige op de wereld was wat waarde voor
hem had.
De bel van de telefoon deed hem ontsteld
opspringen Hij greep naar het toestel.
„Dr. Tallisf Ja, laat hem hoven komen."
Even later drukte hij hartelijk de hond van
dr Talüs
„Wat een zegen", riep hij. „Be bon ontzet
tend blij je te zien."
Hii merkte dat Talüs hem critisch aankeek.
„Nu mijn waarde, ik kan niet bepaald over
je uiterlijk roemen", zeide hij. zich met eer.
zucht van verlucht'ng in een stoel neerlatend.
„Ik heb vannacht slecht geslapen", legde
Een gemeentelijk publiciteitsbureau.
