AMEOSFOÖIffSCHDACJBlAD JACHTRIJDEN VOOR DAMES WEER EEN FABRIEK IN VLAMMEN DsnMag 2 Mei 1929 27e Jaargang No. 256 DE JUISTE KEUS VAN HET PAARD Het dameszadel gewenscht AMERSFOORTS STADS- BEELD VERRIJKT! Zetel der „Koninklijke* TWEEDE BLAD. AAN DE „KONINKLIJKE" NIETS KON WORDEN GERED tfhaiö /Sana dé Firma RAMSELAAR, i, .DE EEMIANDER' Hei moei in goede houding loopen, y. niet trekken, behoorlijk A springer. f Het jachtrijden voor dames, voorwaar een moeilijk onderwerp om over te spre ken, laat staan om over te schrijven. Wat al stof is hier niet over opgeworpen. Wat al discussies hebben zich ontsponnen over het al dan niet meerijden van dames op jachten, voornamelijk op zware jachten en welke manier van rijden dan het beste was op het oudere dames-, of op het meer nieuwe heerenzadel. En waar er dus al zoo veel over dit onderwerp is geschreven, dan is het werkelijk lang niet gemakkelijk een nieuw gezichtspunt er over te openen. Waarom verschijnt een dame aan de meet Om menschen te spreken of gezien te worden; of om op een in alle opzichten geschikt en vertrouwd paard de jacht te volgen, wetende, dat haar trouwe makker haar zonder struikelen of vallen aan het eindpunt zal brengenof om aan een jong, heet, onafgericht paard het jachtrijden te leeren. Dit laatste kunnen we eigenlijk wel direct uitschakelen, daar dit in ons land zelden of nooit, voorkomt, ook al omdat op een enkele uitzondering na do leer school dér amazones daar niet toereikend genoegd voor is. Laten we hopen, dat het eerste geval zich maar zelden zal voordoen, daar dit voor een werkelijk enthousiast jachtruiter hoogst onsympathiek is. Het tweede geval is, belaas nog maar al te dikwijls een ideaal dat niet verwezenlijkt wordt. Goede, werkelijk goede, jachtpaarden, waar men in het volste vertrouwen een dame op kan zetten, zijn met een lichtje te zoeken, ten minste in Holland. Te vaak worden paarden voor jachten aan dames gegeven, die ten eenönmale ongeschikt zijn voor een vrouw om te rijden. Het damesjachtpaard moet in een goede houding loopen, niet trekken, behoorlijk 6pringen en heel goed op z'n beenen staan, ook in moelijk terrein. Op een paard als het hierboven beschre vene kan men het werkelijke j achtgenot smaken, een genot zooals er maar weinig bestaan. Men hoort de muziek van de hon den, wordt door het goede en snelle paard in staat gesteld hot werk dier honden te zien en hen te volgen, met of kort na hen aan de kill te komen, en het stuk vleesch als belooning na gedaan werk, door den Master te zien opgooien en verslinden. Men ziet echter nog te dikwijls paarden, aan de meet en na lang wachten ook aan de kill verschijnen, op wien men den naam van jachtpaard niet kan toepassen, en bij het zien waarvan men niet kan begrijpen dat de berijdster voor haar genoegen te paard zit Paarden, die in alle denkbare houdingen loopen, behalve de goede, die in het terrein telkens „beenen missen" en bij wier springen men als toeschouwer, telkens een zucht van verlichting slaakt, dat hij niet is komen te vallen. Maar we moeten ook eerlijk zijn en bekennen dat veel schuld schuilt bij de amazone zelve, die niet voldoende onderricht, toch wil mee rijden en dit doende haar paard, haar me deruiters op de meest vreeselijke wijze hindert Hierin kan verandering gebracht worden door oordeelkundige springlesscn en door de leermeesters die hun leerlingen moeten wijzen op de fouten in het jacht rijden gemaakt Want heusch, het jachtrij den moet geleerd worden, al denken som mige dames, dat het hun wel zal komen aanwaaien. Als men bescheiden is en ach ter in het veld blijft, zoodat men anderen niet hindert; als men steeds den goeden raad van oudere cn meer geschoolde jacht- ruiters opvolgt, dan is men al een heel eind op den goeden weg. Maar ook hier geldtal doende, leert men, en zonder struikelen, vallen en weer opstaan wordt men niet wijs. Daarom rijdt zooveel mogelijk de jachten mee, maar niet alvorens gij voldoende daartoe geschoold zijt Nu tot slot nog een enkel woord over de manier van zitten. In Holland wordt hef meest de voorkeur gegeven aan het heeren zadel juist voor het jachtrijden in Enge land daarentegen wordt juist voor het gaan ter jacht het dames-zadel veel meer ge bruikt. Waar als regel, ik zeg direct geen regel zonder uitzondering, de bouw van de vrouw zich niet zoo goed eigent voor het heerenzadel, vooral met het springen ziet men dames die niet de minste aansluiting en houvast hebben en lijkt mij voor het jachtrijden het dames-zadel beter, mits men recht zit en goed onderricht heeft genoten. Men zit vaster, hindert z'n paard minder door zich aan de teugels vast te houden. Voor deze manier van rijden moet men. ik zou haast zeggen een nog heter paard hebben, omdat een val met een dameszadel veel onaangenamer is dan met een heeren zadel, waar men gemakkelijker los komt en weg rolt. *3» Op het gebied van jachtrijden is men eigenlijk nooit uit gepraat. Maar de plaats ontbreekt om er nog langer over uit te wij den. Een ieder amazone is welkom in ons jachtveld, de jongeren om het te leeren, de ouderen om lien met raad en daad bij te staan en te helpen. Een jachtruiter wien liet jachtrijden in het bloed zit (er zijn ook zulke vrouwen) zal na een snelle run over weiden en heidevelden, aan een checfc(?) gaarne aan een in het begin van haar jachtloopbaan zijnde amazone een aanwij zing geven welke haar in staat zal stellen steeds van de jachten te genieten. I-Iet is dan ook de K. N. J. V. die dan de beste gelegenheid biedt aan dames om zich in het jachtrijden te bekwamen. Deze vereeniging toch gaat van het stand punt uit Elk wat wils, en houdt in haar seizoen zoowel lichte als zware jachten. Aan beginnende amazones zouden wij dus den raad willen geven om eerst meerdere lichte heidejachtcn mede te rijden en daarna eerst aan de zwaardere jachten deel te nemen. In het bijzonder bevelen wij de 5 oefenjachtan aan, die in September in de omgeving van Amersfoort worden gehou den. S. M. C. VAN REEDE VAN DER GOES. Met de meute, de kennel en den Engelschman Niet zonder aarzeling voldoen wij aan het verzoek uwer redactie hoe vereerend ook om onder bovenstaanden titel een korte bijdrage voor dit feestblad te leveren. Van waar die terughouding, zal men wel licht vragen, waar toch de voordeelen, wel* ke de „Koninklijke" zooals de K. N. J. V hier wel genoemd wordt aan hare resi dentie biedt, van dien aard zijn, dat men het zich tot een genoegen moet rekenen, er over te mogen schrijven. Inderdaad zou dit dan ook het geval zijn, wanneer niet de moeilijkheid bestond, datgene, waaraan de K. N. J. V. haar waarde voor onze stad ontleent, te bepalen en onder woorden te brengen. Laten wij intusschen hiertoe een bescheiden poging wagen Voor*zoover de bedoelde voordeelen be- hooren tot de zaken, die zich laten wegen of meten, is het bezwaar niet zoo groot. We leven nu eenmaal in een materialistischen tijd en mitsdien is onze pen het gewilligst bij het beschrijven van voordeelen van stof- felljken aard. Het spreekt van zelf, dat der gelijke voordeelen onver dan maar mee te beginnen ten aanzien van vele onzer neringdoende stadgenooten verre ven denk beeldig zijn. De jachten, wedstrijden en feesten der K. N. J. V. roepen in het jacht seizoen de leden ettelijke malen naar onze oude veste en zonder twijfel zal men het resultaat dezer bezoeken en feesten verdisconteerd kunnen vinden in de bedra gen, waarmede de boeken van menig Amersfoortsch zakenman in het afgeloo- pen decennium werden afgesloten. zoen wordt in- cn uitgeluid, zoomede de St. Hubertusjacht, welke telkenjore wordt gereden omstreeks den derden November, den dag, waaraan de beschermheilige van de jacht zijn naam geschonken zag. Dat zijn „de grootc dagen" voor de K. N. J. V., de dagen waarop van heinde en verre de amazones en dc ruiters zich naar de Keien- stad spoeden, om het feest hunner vereeni ging mede te vieren. Niet zelden kon de belangstellende stadgenoot op zoo'n dag honderde ruiters vereenigd vinden aan de meet op ons ruime Stationsplein, dan wel bij het schilderachtige torentje van Oud- Leusden. En de muziek van ons huzaren- regiment, welke men op zulke dagen er ongetwijfeld aantreft, laat niet na met haar opwekkende marschen, het tafereel van kleur cn leven nog meerderen luister bij te zetten. Inderdaad, het jagen achter honden is een sport, welke door kleur en glans geken merkt wordt, een glans, die weder afstraalt op de plaats, waar deze sport bedreven wordt Moet Amersfoort het zich dan niet tot een voorrecht rekenen, zetel te zijn der vereeni ging, welke binnen onze landspalen, van deze sport het monopolie bezit? En moeten wij, Amersfoorters, dan op dezen dag niet dankbaar de stadgenooten gedenken, die voor 10 jaren het initiatief namen tot de oprichting der Nederlandscbe Jachtvereeniging, welke door de onver moeide energie en werkzaamheid van haar bestuur gegroeid is tot de groote en krach tige organisatie, welke haar praedicaaf „Koninklijke" met eere weet te dragen t RIJKENS Bij haar 10-jarig bestaan Vér uit boven 't daav'rcndc, dreunende leven, ""V Van motor-geronk en sirenengeloei, Komt tót ons 't geblaf van Uw spcurendo honden, Doorkruisend het veld, vol van godd'lijken bloei! U Vermeldt ons het schoonc van 't keurige „kunnen", Van 't paard en den meester in 't prachtig terrein, En dat er in deze benzicn-pc-riodo. Nog vrienden van 't heerlijke jachtgenot zijn! Nó, training en oefning, mi 't eerlijk begrijpen. Van mensen en van dier, eischend machtig geduld. Vangt aan het „gevecht". En na inspannend pogen. Wordt eind ijk de wensch van den Jager" vervuld! Vooruit! Als dc hoorn van den jager gaat schallen. De paarden al trapp'lend en rillende staan, Gezonde emotie den hartstocht doet bruisen De honden reeds snuivend' en speurende gaan! Vooruit! Langs de paden, vèr buiten de wegen. Dus mooier en schooner. Door bosch en langs wei, Door struikgewas worstTemJ, in vliegenden ren vaak Vlot „nemend" de slooten, 't al vliegend voorbij! Geen sporen, geen rijzweep, één wil, één verlangen, Vooruit! Dat 's wat zwijgend hier uitgezegd wordt! Extase in al wat hier leeft! Enthousiasme! Elk jacht-rit een jacht-feest. Dat blijft er dc sport. Niet Jagen, waarbij een geweer, kruit of hagel Den dood brengt, tn*wille van 's menschen vermaak En 't weerlooze dier wordt geofferd, gemarteld, Het „dierlijk" symbool van een „menschelijke" zaak. liet „wild" blijft afwezig, 't Is slechts imitatie. En dat blijft 'n kleinood m dit jagersfestijn, Dc K.N.J.V. jaagt alleen met die jagers, Die ondanks het jagen tóch dierenvriend zijn!! Bij dit jubileeren een felicitatie. Met wenschen voor voorspoed in komenden tijd. Blijft, K.N.J.V. aan den hippischen hemel. Een „ster", groot en mooi, en terecht vaak benijd. Geluk gewenscht nu, nu ge zijt jub'laresse, En even ontsnapt aan Uw rustig bestaan, Gelukgewenscht! Hulde! Een luist'rijk gebeuren, Blijft dit jubilé! Uw 10-jarig bestaan!! GROEGROE. PRINSESSEDAG TE BRUSSEL l Ritmeester W. A. M. WESTEROüEN VAN MEETEREN, secretaris der K. N. J. V. Intusschen wordt, voor ons gevoel, de .vaarde der K. N. J. V. voor onze stad niet in de eerste plaats door deze of dergelijko materieele belangen bepaald. Van meer ge wicht toch achten wij de omstandigheid, dat de zetel der „Koninklijke" aan Amers foort een cachet van zeer bizonderen aard verleent. De „meute", de „Kennel", de „En gelschman" Tom Champion's Amers- foortsche bijnaam ziet daar, lezer, een drietal figuren, waarmede ons stadsbeeld sedert de oprichting der K. N. J. V. in 1919 verrijkt werd Wie onzer geniet niet, tel kens weer opnieuw, van den aanblik der honden, de bonte rakkers, zooals zij voor h>m dagelijksche oefening met een of meer leden der equipage op stap gaan! En op de dagen, waarop een jacht in onze terreinen gereden wordt, hoeveel stadgenooten ruk ken zich dan niet voor korten tijd uit hun arbeid, om aan de meet den veelkleurigen ruiterstoet en hondenschaar te gaan bewon deren, dan wel om op Leusderheide of Vlas akkers de meute in het veld in volle actie te zien Van meer dan gewone beteekenis zijn daaronder de jachten, waarmede het sei- Op feestelijke wijze gevierd Men meldt ons uit Brussel f De twintigste verjaardag van H. K. H. Prinses Juliana is hier ter stede door de Nederlandsche Kolonie op feestelijke wijze gevierd geworden. Reeds vroeg in den och tend wapperden de Hollandsche kleuren van het gebouw der Nederlandsche legatie, het „Holland-Huis", de Hollandsche Club en de Nederlandsche Kamer van Koophandel. In het Gezantschapsgebouw werd door vele autoriteiten druk geteekend in de fe- licitatie-registers. Des middags kwam de Nederlandsche Kolonie, tezamen wel 2000 menschen, bijeen in de schitterende zaal van het Holland-Huis, welke met Holland sche tulpen, narcissen en andere bloemen versierd was. Op het podium prijkte temid den van een bloemenweelde het bekende, door Fallise vervaardigde borstbeeld van H. M. de Koningin. Bij het binnentreden van den Nederland- schen gezant, Jhr. F. A. M. van Nispen tot Sevenaer, en dr. Zimmerman, werd door een orkest het Nederlandsche Volkslied ten gehoore gebracht. Hierna bracht de voorzit ter van den Raad van Beheer van het Hol land-Huis, de heer Bernard J. Veldhuis, den aanwezigen dank voor hun tegenwoordig heid en sprak er zijn teleurstelling over uit, dat Mevrouw van Nispen tot Sevenaer, die wegens haar gezondheidstoestand in het buitenland vertoeft, niet aanwezig kon zijn. Verder verklaarde hij, dat de Nederland sche Kolonie zich van ganscher harte aan sluit bij de feestvreugde, die thans in ge heel Nederland heerscht. Ons hart blijft, ondanks de Belgische gastvrijheid, steeds trekken naar het vaderland. Wij zijn fier op do beteekenis van Nederland in het eco nomisch, artistiek en intellecWÊél leven. Als concreet bewijs van onze dankbaarheid, besloot de heer Veldhuis, stel ik voor het. volgend telegram aan de Prinses te zen den: „De Nederlandsche Kolonie van Brus sel en omgeving met H.M. Gezftnt Van Nis pen tot Sevenaer in het Holland-Huis ver eenigd ter gelegenheid van den twintigsten verjaardag van Uwe Koninklijke Hoogheid biedt Uwe Koninklijke Hoogheid haar zeer eerbiedige gelukwenschen aan en spreekt den hardgrondigen wensch uit dat Uwe Ko ninklijke Hoogheid nog lang moge bewaard blijven voor Uwe Doorluchtige Ouders en voor geheel Nederland en Indië". Hierna werd overgegaan tot de eigenlijke feestviering. De heer Tom Slinkert en het echtpaar Speenhof Jr. brachten verschillen de liederen ten -gehoore, terwijl er ook druk gedanst werd. DE VLIEGBOOTEN NAAR INDIE. Aankomst te Bagdad. De vliegbooten, op weg naar NecL-Indië, zijn Dinsdag ora 4.15 uur te Bagdad aan gekomen. EEN SUCCES VOOR DE NEDERLAND SCHE KUNSTNIJVERHEID. Een order in de Ver. Staten voor de Kon. Ver. Tapijten- labrieken. Een merkwaardige erkenning van de be teekenis van onze Nederlandsche Kunstnij verheid, ligt wel in het feit, dat de N.V. Koninklijke Vereenigde Tapijtfabrieken, ondanks het hooge Amerikaansche invoer recht, een zeer belangrijke opdracht kreeg voor de levering van handgeknoopte De venter tapijten voor het groote Haddon Hall Hotel te Atlantic City (V.St.). Dit hotel, dat deze zomer geheel gereed zal zijn, bevat dan bijna 700 logeerkamers benevens vanzelfsprekend een reusachtige Hall en een groot aantal publieke zalen. VUURWERK OP HET MALIEVELD TE 's-GRAVENHAGE. Door de koninklijke familie bijgewoond. Ter gelegenheid van den verjaardag van prinses Juliana werd Dinsdagavond vanwege het Haagsche comité voor Volksfeesten, op het Malieveld te Den Haag een vuurwerk afgestoken, dat werd bijgewoond door H M. de Koningin, Z. K. H. den Prins en H. K II. de Prinses, alsmede door minister Lam- booy en den burgemeester van 's-Graven- hagc. De Vereenigde Touwfabrieken te Maassluis afgebrand Een hevige brand heeft te Maassluis gewoed in de fabrieksgebouwen der N.V. Vereenigde Touwfabrieken aan de Lange Boonestraat. Door tot nu toe onbe kende oorzaak men denkt kortsluiting brak tegen hedenmorgen kwart voor zeven brand uit, in dat deel der ongeveer 300 M. lange fabrieken, dat achter den Noorddijk- Noordvliet is gelegen. Toen de brand uit brak was de eerste ploeg van 600 arbeiders die in deze fabrieken werken, reeds aan den arbeid. Het vuur vond gretig voedsel in het licht-brandbaar materiaal en het duurde niet lang of het vuur had zich over de geheele lengte der fabrieksgebouwen ver spreid. Allo arbeiders konden tijdig uit de fabriek komen, zoodat er geen persoonlijke ongevallen plaats hadden. De brandweer van Maassluis, die beschikt over een stoomspuit en 2 motorspuitcn, was spoedig ter plaats, doch vermocht wei nig tegen de enorme vuurzee uit te richten. Aan de nabij gelegen gemeenten werd hulp gevraagd, uit Delft, Schiedam, Rotterdam, Vlaardingen en Maasland, en werd de vuur zee met een groot aantal slangen aange tast. Van de fabrieken is niets gered kunnen worden. Men hoopt dat de brandweer erin zal slagen do aangrenzende perceelcn to redden. De Burgemeester van Maassluis, de heer C P. I. Dommisse, was spoedig na het uit breken van den brand ter plaatse. De fabrieken der N.V. te Maassluis zijn de oudste cn grootste van deze onderne ming. Do oppervlakte bedraagt 25000 M9. De schade is zeer groot, doch wordt door verzekering gedekt. Van de fabrieksgebouwen Is niet veel meer dan een puinhoop over gebleven. Het grootste gedeelte is ingestort en voor zoo ver eenige muren zijn blijven staan, moes ten deze worden omvergetrokken wegens gevaar voor instorten. De schade is zeer groot. Behalve een groote voorraad materiaal zijn ook vele ma chines verloren gegaan. In het nieuwste gedeelte van de fabrie ken kan de arbeid worden voortgezet, doch hier zal slechts een klein aantal van de zeshonderd arbeiders werk kunnen vinden. Thodern cojiu me '2>onkr6!auur prima ron/awjior cooiume ge/tt( tuheehende pajoorm mei iresiegtboa-d op crêpe de ei ine op zijde geooerd getoerd H, 24poafl 34 SO LANGESTRAAT 60 hoek Krommistraat TELEFOON No. 341

Historische kranten - Archief Eemland

Amersfoortsch Dagblad / De Eemlander | 1929 | | pagina 5