AMÊRSFOOrcrSCH DAGBLAD Gedurende de maand Augustus geopend van 8 V12 en van 1V7 uur D00DEMANS ROTS. Dinsdag 20 Augustus 1929 „DE EEMLAISDER' 28e Jaargang No. 44 TWEEDE BLAD. LUCHTVAART AANKOMST TE TOKIO Opgetogenheid der bevolking sN.V. COMPAGNIE LYONNAISE, OOST-INDIE DE HUIDIGE STEMMING IN INDIE Van prikkels en geprikkeldheid FEUILLETON. De Graf Zeppelin voert een vlotte landing vit. New York, 19 Aug. (V.D.) Naar uit To- klo gemeld wordt, is het luchtschip Graf Zeppelin hedenmorgen even voor 3 uur A. T. boven Tokio aangekomeu. Kofno, 19 Aug. (V.D.) Uit Moskou wordt gemeld, dat het draadloos station te Wladiwostock mededeelt, dat de Graf Zep pelin te 8.30 uur M.E.T. Tokio naderde en in een wijden boog over de Japansche hoofdstad vloog De straten van Tokio zijn feestelijk versierd en naast de .lapansche vlag ziet men op \ele plaatsen de DuU- sche rijksvlag. In de straten heerschte groote drukte en het luchtschip werd bij zijn verschijnen luide toegejuicht. Vooral voor de Duitsche ambassade had zich een groote menigte verzameld. Te 3.30 uur M.E.T. verscheen het luchtschip boven de luchthaven Kasumigaura, waar de lon- dingsmanschappcn gereed staan. Ook hier werd de Graf Zeppelin door een juichende menigte begroet. Naar verluidt, zal de Graf Zeppelin vier a vijf dagen in Tokii blijven. Tokio, 19 Aug. (V.D.) Twintig minuten na aankomst boven het vliegveld Kasimu- gaura bij Tokio is de Graf Zeppelin vlot geland. Onder leiding van den Comman dant van het vliegveld, admiraal Pedahara was liet luchtschip spoedig door de .lapan sche landingsmanschappcn in de hall ge bracht. Liet enthousiasme van de onafzienbaar groote mcnschenirienigte was onbeschrijfe lijk groot. Zelfs uit ver verwijderde dorpen en steden waren de menschen gekomen, om het schouwspel van de landing bij te wo nen. Onder de toeschouwers bevonden zich opvallend veel arbeiders en boeren. De FJuitsche kolonies uit Tokio en Kobe wa ren bijna voltallig aanwezig. De begroeting door de .lapansche autoriteiten, waaronder een vertegenwoordiger der regeering, was buitengewóón hartelijk Nadat passagiers en bemanning het luchtschip hadden ver laten werden hun, overeenkomstig Ja- pansch gebruik, geroosterde kastanjes en wijn aangeboden. Hedenmiddag wordt dr l'ekener door den Japanschen keizer ont vangen. Hoe Tokio in afwachting was. Da weersomstandigheden, die tijdens de geheele vlucht over Siberic gunstig waren zijn ook op het laatste gedeelte van de reis gunstig geweest. Volgens draadlooze be richten van boord van de Graf -Zeppelin vloog het luchtschip, met gebruik van alle vijf motoren, met een snelheid van 140 K.M. per uur. Vier Japansche watervliegtuigen zouden het luchtschip tegemoet vliegen om het naar het vlieg veld van Tokio, Kas'imigaura.te begelei den. Te Tokio stond een extra-trein gereed om ongeveer 100 autoriteiten en \ooraan- stuande personen bij het bericht van de nadering van het luchtschip naar het lan dingsterrein te brengen. De marine- en luchtvaartautoriteiten hadden alle voorbe reidingen getroffen om de landing een vlot crloop to doen hebben. Elk uur werden door do meteorologische inrichtingen aan de Graf Zeppelin draadloos weerberichten verstrekt. Een groot aantal manschappen was op het landingsterrein geconsigneerd om bij rle landing behulpzaam te zijn. Aan gezien de halJ waarin het luchtschip zou worden ondergebracht, eenigszins smal is, waren rails gelegd, waardoor men hoopte het luchtschip lot naar binnen te kunnen trekken De typhoon, die zich gedurende de laatste dagen in de buurt van de Ja pansche eilanden bewoog was in de laatste 21 uur definitief naar het Noorden ver dwenen en een tweede typhoon van klei nere afmeting, die boven de Japansche wachting van eht Duitsche luchlschipetae Zee wervelde, was eveneens afgetrokken. In de Japansche hoofdstad heerschte span ning en opwinding. De geheele bevolking leefde in afwachting van het Duitsche luchtschip. De toegang tot de luchthaven Kasumigaura werd dooi* troepen gewaakt. Be rl ij n. 1 9 A u g. (H N.) De Graf Zep pelin is eerst vanmorgen om 11 uur 25 M. E. T. op het vliegterrein van Kasimoe- gaura geland. Het bericht, dat het lucht schip reeds kort na zijn aankomst boven Tokio op het vliegterrein zou zijn geland, was klaarblijkelijk voorbarig. De redenen der vertraging van de landing zijn nog niet duidelijk. Volgens sommige berichten werd de landing vertraagd, doordien de wind niet gunstig was. zoodat het luchtschip gedwon gen was anderhalf uur in de lucht te krui sen, voordat het vastgemaakt kon worden. Volgens andere berichten was dr. Eckener voornemens ook over het 43 K.M. van Tokio verwijderde Yokohama te vliegen en werd de landing daardoor vertraagd. Berlijn, 19 Aug. (H. N.) Dr. Eckene» heeft terstond na de landing een toespraak in het Duitsch gehouden, die ongeveer een kwartier duurde en per draadlooze omroep werd verbreid. Hij bracht hierin in het bij zonder dank aan den keizer van Japan voor den steun, welke de reis van het lucht schip bij de Japansche regeering heeft ge vonden. De commandant van de vlieghaven bood den officieren en manschappen een feest maal aan, terwijl voor de passagiers een extra-trein ter beschikking werd gesteld, om hen naar Tokio over te brengen. Een fraaie recordvlucht. F i i e d r i c h s h a f e n, 19 Aug. (V. D.) Het trajectFriedrichshafen-Tokio is dooi de „Graf Zeppelin'' in ruim 100 uur afge legd. De „Graf Zeppelin" heeft daarmee alle lange-al'standsrecords van bestuurbare en niet bestuurbare luchtschepen beslissend geslagen. Volgens een benaderende bereke ning heeft het luchtschip ruim 11,500 K.M afgelegd, zoodat de gemiddelde snelheid on geveer 115 a 120 K.M. per uur bedroeg. Dit resultaat is te fraaier, waar de leiding van de vlucht erop bedacht was, met het oog op den groolen afstand en evcnlueele on gevallen, de motoren zooveel mogelijk te sparen. Men heeft met opzet slechts T0 4 80 pet. van de volle capaciteit der vijf May- bach-motorcn gebruikt en daarbij moest te vens rekening worden gehouden met de be perkte hoeveelheid gas en benzine. Toege geven moet worden, dat de „Graf Zeppelin" geprofiteerd heeft \an de gunstige weers gesteldheid, want gedurende een groot deel van den tocht heeft het luchtschip wind achter en in sommige gevallen zelfs krach tige luchtstroomen mee gehad, waardoor liet snel voorwaarts kwam. Soms heeft het toestel uren achtereen met slechts drie mo toren gevlogen, teneinde de reserve, waar aan dr. Eckener zeer groote waarde hecht, te \ergrooten. Dc draadlooze installatie heetf UTRECHTSCHEWEG 10 - TEL. 179 - AMERSFOORT uitstekend gewerkt. De „Graf Zeppelinkon \oortdurend op de korte golf berichten uit zenden cn weerberichten opvangen \ia Norddeicli en Moskou, later ook via Tokio, zoodat de verbinding niet do buitenwereld geen oogenblik verbroken was. De tocht boven Azië heeft echter aangetoond, dat de bestaande kaarten in geen enkel opzicht voldoende zijn, cn dat vooral hij het over vliegen van gebergten de aangegeven hoog te meermalen aanzienlijk met de werkelijk heid verschilde, waardoor dr. Eckener cn zijn assistenten tot de grootste voorzichtig heid waren gedwongen. Verschillende gelukwenschen- Berlijn, 19 Aug. (V. D.) De Duitsche rijksminister voor het verkeerswezen heeft het volgende felicitatie-telegram aan dr. Eckener gezonden: „Dr. Eckener, Tokio. In (rolsche vreugde over de door u vol- nrachte grootsche prestatie op hot gebied van wereldverkeer breng ik u, mede na mens den rijkspresident en namens de rijks- regeering, de hartelijkste gelukwenschcn over met de overwinning, die u behaald hebt op dit bijna moeilijkste traject van de wereldvlucht van de „Graf Zeppelin" en spreek ik mijn beste wenschen voor bet vervolg van deze vlucht uit. De buitenge wone prestatie van schip en bemanning vervult het Duitsche volk met vreugde en voldoening. w.g. dr. Stegenvald. f 11 a m b u rg, 19 A u g. (V. D.) De Ham burg—Amerika-lijn heeft aan dr. Eckener het volgende telegram gezonden: „De vol gens het programma volbrachte tweede etappe van de wereldvlucht begroeten wij Duitschers met rechtmatige trots en met onverwoestbaar vertrouwen in den „Graf Zeppelin' en zijn beproefde leiders Hun zendt de Hamburg— Arnerika-lijn in trouwe eensgezindheid van werkzaamheden op rechte gelukvvenschen. De Zeppelin-tocht heeft door de betrouwbare en juiste uitvoe ring de waarde van den Duitschen arbeid voor de wereld opnieuw aangetoond, hei geen de beste waarborgen biedt voor een voorspoedige beëindiging van den tocht, dit' wij u van-harte toewenschen." Bei-lij», 19 Aug. (H. N.) De burgemees ter van Berlijn heeft door den correspon dent van het Japansche blad Asahi. die de reis met de Graf Zeppelin heeft medege maakt. een boodschap voor de Japansche bevolking laten overbrengen, waarin de hoofdstad van het Duitsche rijk de harte lijke groeten doet aan de hoofdstad van het Japansche keizerrijk en de eerste wereld reis van het luchtschip vergezeld laat gaan van den vurigen wensch, dat het moderne verkeersmiddel een nieuwe brug tusschen beide landen zal slaan, waardoor de twee volken nader tot elkaar zullen worden ge bracht. Amoijka enthousiast. New-York, 19 Aug. (V. D.) Do zoo succesvol verloopen tocht van de Zeppelin heeft in de gansche Amerikaansche pers geestdriftige weerklanken gevonden. Voort durend pubüceeren de groote bladen bizon- derheden over de aankomst te Tokio. Fransche lof. P a r ij s, 19 Aug. (V. D.) De tocht van de Zeppelin heeft ook in Frankrijk een die pen indruk gemaakt. Zoo schrijft het „Jour nal des Débats" waardeerende woorden over het werk van Eckener en zijn medewerkers. Op hem. zoo schrijft hot blad, past niet het woord, dat hij als een moedig soldaat geen gevaar kent; integendeel kent hij het zeer goed. De sympathie der gansche gecivili seerde wereld begeleidt de koene ontdek kingsreizigers. Jn gelijken zin uiten zich de ..Intransigeant" cn de „Soir". aanvlucht, zijn voornemens in den loop van heden te vertrekken. Zij zullen hun vlucht over den .Vtlantischen Oceaan maken via de Azorem De start een feit. De Zwitserscke Oceaan vliegers Kaser cn Luscher zijn hedenmorgen vroeg met een Farman-toestel uit Lissabon gestart, voor den Oceaan vlucht via de Azoren naar New- York. Zij hadden 2100 liter benzine aan boord en SO K.G. olie, waarmee zij ongeveer 42 uur in de lucht kunnen blijven. Kort voor het vertrek liep Kaser door het ont ploffen van een raket een lichte wond op, doch na verbonden te zijn, startte hij. Een gelukkige reactie op bepaalde stroomingen EEN NIEUWE OCEAANVLUCHT. Ken poging van Zwitsers. Londen. 19 Aug. (V.D.) De Zwiisersche vliegers Oskar Köser en zijn beide hegelei- dors. die in de afgeloopen week via Parijs to Lissabon arriveerden met het voorne men, vandaar uit te starten voor een Oce- Het hoeft velen, die in de gelegenheid wa ren de overdracht van het nieuwe gebouw dei rechtshoogeschool aan de faculteit bij te wonen, getroffen, dat een portret van «Je koningin daar ontbreekt. Sommigen, die van de geschiedenis van het hooger rechts kundig onderwijs in Indië op de hoogte zijn. hebben, dit constateerènde. onwille keurig gedacht aan de geschiedenis van een ander portret, dat ook. naar veler ooi- deel, in de rechtshoogeschool een plaats had moeten erlangen, n.l. dat van gouver neur-generaal Fock, den stichter. Er is destijds gaat het „Bat. Nwsbl.", waaraan dit ontleend wordt, voort een plan gemaakt, om de rechtshoogeschool een portret van mr. Fock aan te bieden, doch dit stuitte op verzet van niet gemak kelijk te omschrijven karakter. Voor zoover men daar iets van vernam, golden de be zwaren het feit, dat men wellicht jeugdige „Indonesische" gemoederen zou kunnen prikkelen door den dagelijkschen aanblik van 't portret van den heer Fock. Per ana logie schijnen sommigen nu verband te heb ben gelegd tusschen het ontbreken van een portret van H. M. en de steeds toenemende vrees voor „prikkeling", van gevoelens wel ke prikkeling de hemel weet waartoe zou kunnen leiden. Men weet dan ook. dat in dit goede land langzamerhand niemand meer geprikkeld wordt, behalve de „overheerscheren die heeft het dan ook dubbel en dwars ver diend Uit den aard der zaak hebben degenen, die du op hun beurt geprikkeld waren dooi de afwezigheid van een beeld der lands vrouwe, wier betrekking lot het recht prof. Van Kan aan den maaltijd van het juris tencongres zoo treffend heeft geschetst, ten onrechte verband gelegd tusschen die af wezigheid cn propaganda van sommigen le gen „den prikkel". Maar dat zulk een ver onderstelling zijn weg kon vinden, is ove rigens, geheel in den stijl van dit verhaal, al prikkelend genoeg cn het wijst in ieder geval op een geprikkeldheid, waarmee men duchtig rekening dient te houden. Er ontstaat thans in Indië een gelukkige reactie op zekere stroomingen, die uitgaan van liet gezichtspunt, dat de „Koloniaal Ne derlander" eigenlijk een minderwaardig in dividu is, dat zich in de eerste plaats heeft te schamen... cn dan vooral alles heeft te vermijden dat zou kunnen „prikkelen" zelfs dc uiting van eigen nationale gevoe lens. In het licht van deze feiten heeft men een incident fe zien. dat voorviel aan den maal tijd van het juristencongres. ITet is feitelijk zonder beteekenis, symptomatisch van zeer groot belang. Die maaltijd namelijk werd geopend met het zingen van het Io Vivat, terwijl som migen meenden, dat naar Nederlandsehe „EXCELSIOR" ..Excelsior', mijn compliment. Voor wat ge gaat prestoeren. Geloof gerust dat Amersfoort. Dat heel erg zul waardeeren. De gansche stad is op de been, t Is dat gezellig leven Dat U een ieder die 'L beleeft, Voldoening moet gaan geven. Ge trok uit gansch ons Vaderland Voortreffelijke koren. Die hier hun kunst in vreed'gen strijd Ons allen laten lioorcn. Ge schonkt ons het intens genot, Een optocht te bekijken. Waarvoor, wat disciplin' betreft n Soldaat do vlag moet strijken En waar ik kwam er klonk muziek Alom van alle kanten. In kleur ge pakjes doken op d'Accoidion trawanten i Met groote vaandels aan het hoof cl, Getooid met eer-metalen. De lauw ren die men elAerS reeds Kunstzinnig mocht behalen. „Excelsior" Steeds hooger 'k geloof Uw naam moet ge gaan geven. Die deugt alleen als 't moog'lijk blijkt Naar boter nog te-streven. Ge hebt het hoogste punt bereikt. En dit. Uw feest, zal maken Dat met U onze heete stad, Krachtdadig steeds blijft waken, Dat ge dit peil behoudt. Hou moed. Voleind wat is begonnen. Organisatie: Eerste prijs. En 'k wil U decoreeren Voor de manier waarop ge saam Onz' stad kon propageeren. GROEGROE. Alle rechten voorbehouden. traditie het Wilhelmus behoorde vooraf te gaan. Men zond een briefje naar de offl- cieele tafel met het doel, erop aan te drin gen dat alsnog hot Wilhelmus zou vordeD gespeeld en gezongen. Toen dit uitbleef, verhieven zich een aan tal aanwezigen van Jiun zetels, en zetten het Wilhelmus in, waarop het uieerendeel der aanwezigen zich eveneens verhief cn meezong. De officleele tafel bleef voor bet grootste deel zitten als protest, tegen «Tc? inmenging van eenige deelnemers in de lei ding van den tafelpresident, prof. Van Kan. Laat ons daarbij onmiddellijk mededeelen. (om den aard dezer demonstratie van twee zijden zuiver te kunnen bepalen), dat o.u. ook de heer Van Zalingc bleef zitten. El- zal wel niemand zijn, die hem verdenkt van een tekort aan eerbied jegens het nationale lied. Onmiddellijk nadat het gezang was ver storven verhief zich prof. Van Kan cn bracht een dronk uit op de koniugin; het Wilhelmus weerklonk opnieuw en het inci dent sghecn daarmee te kunnen eindige:,. Dit bleek slechts tot zekere hoogte hei geval, want in den loop van den avond ont stond nog een „politiek" debat door middel van tufelspeeches tusschen twee Volks raadsleden juristen; dat nogal scherpe kanten had. Gelukkig was de stemming overige tafelgenooten intusschen zoo gekal meerd. dat men over deze discussie heen- lachte. Deze geprikkeldheid is in ieder geval be zworen! Waar men spaarzaam is niet woorden, «preekt men zelden vergeefs. Naar het Engelsch van A. T. QUILLER—COUCH. 54 „Ja, het succes heeft mijn zwak -hoofd kwaad gedaan. Ik geloof dat ik krankzinnig ben geworden Ja, als een dwaze Pygma lion, niet tevreden met zijn eigen hand werk; je moet verliefd worden op de godin die leven blies in haar stijve leden; je moest verlangen, niet naar Galathó, maar naar de godin, niet naar Francesca, maar naar Ach!" Wat was dat? Ik zag een gedaante op springen van \lak voor onze voeten en ik zag Tom de hand slaan tegen zijn borst. Ik hoorde schuifelen, vloeken en toen ik voor uit sprong een flauw schitterend iets en Tom viel met een zucht achterover in mijn armen. Dat was alles. In een oogenblik was alles 8ebeurd. Neen, niet alles; want toen ik mijn vriend opnam en zijn gezicht, asch- grauw zag worden in de duisternis, zag ik ook nog iets anders ik kon mij niet ver gissen in hetgeen ik zag; één oogenblik zag ik een gezicht dat ik kende; een gezicht dal ik Dooit zou vergeten tot mijn dood toe het gezicht van Simon Colliver. Eén oogenblik en voordat ik hem kon vervolgen, voordat ik kon gillen of zijn naam uitspreken, was hij verdwenen in de duisternis, hij was weg. HOOFDSTUK VII. Hoe Claire naar den schouwburg ging en hoe zij den Gouden Gesp zag. Tom was stervende. Zijn verklaringen waren opgeschreven en onderteekend met zijn zwakke hand. do dokter bad zijn oor deel en verklaring uilgesproken cn mijn vriend lag te bed cn wachtte den dood af. Het mes had zijn hart niet getroffen, maar vlok bij het hart. de inwendige bloed uitstorting was doodelijk en er was geen hoop hem te redden. II ij wist het cn of schoon de reden van dien lafhartigen moord een geheim voor hem was. deed bij weinig vragen, maar zag zijn lot in het aangezicht met zijn ouden jongcnsachtigen moed. En ook in de oogen, waarmee hij mij aanzag, las ik diezelfde oude liefde van toen wij jongens waren. Eens slechts, sedert zijn vonnis geteekend was, bewogen zijn lippen en fluisterden haar naam. Ik had haar laten roepen, een kort briefje slechts met de woorden. „Tom is stervende en wou u graag spre ken." En terwijl wij wachtten, zat ik met vlo hand van mijn vriend in de mijne en was vervuld met mijn eigen sombere ge dachten. Ik begreep, dat hij den slag gekregen had die voor mij bestemd was en dat dit ge heim zoowel als die andere aanval aan den ingang van het speelhol in verband stonden met den Gouden Gesp en den Grooton Ro bijn. Wat dit geheim ook mocht wezen, de gele vrouw wist er van af en bewaarde bet onder het schitteren van die vreeselijke oogen. Zij was het. die Simon Colliver bet moorddadig mes in de hand had gegeven. Bitter verwenschte ik de dwaasheid, dat ik door mijn ondoordachte woorden mijn vriend had opgeofferd. Hoe hartstochtelijk zelfs te midden van mijn droefheid, dankte ik den hemel dat door Colli vers vergissing Tom was getroffen en niet ik! En toch, welk een troost! Ik had daar moeten liggen en niet hij. Hij had zijn leven gegeven voor zijn vriend, een vriend, die hem ook reeds zijn geliefde ontstolen had. O, valsche, ver raderlijke vriend! In mijn gevoel van vernedering wou ik mijn hand afnemen van de zijne, maar hij weerhield mij door een zacht drukken van mijn hand en een blik vol zacnt verwijt. Zoo lag hij daar en ik zal naast hem en wij beiden wachtten totdal Claire zou ko men of de dood. Een tik aan de deur. Tom hoorde het en ik zag een licht schijnen in zijn oogen, een blik van onuitsprekelijke vreugde. In antwoord op zijn blik liet ik zijn hand los1 en trad haar te gemoet. „Claire, hoe kan ik je danken, dat je zoo gauw gekomen bent?" „Hoe is het gekomen?" „Hij is vermoord!" zei ik. „Laaghartig vermoord, gisteravond toen hij van den schouwburg naar huis ging." Zij scheen mij verder te willen vragen, maar zij deed het niet en vroeg alleen: „Heeft hij naar mij gevraagd? „Toen hij begreep, dat hij sterven ging. vroeg hij naar je. Claire, als je wist hoe hij oaar je verlangt. Als je zijn oogen maar go- zien hadt toen hij je hoorde kloppen! Je weet waarom Zij knikte ernstig. „Het is misschien beter dat wij niets ver tellen van zei ze langzaam „Neen. zeker, niets, dat is veel beter. Als or aan gene zijde van dit leven nog eenige kennis is van hetgeen hier gebeurt dan zal hij het spoedig genoeg weten." Claire zweeg. „Ja," stemde zij eindelijk toe, „dat is ook zoo, breng mij bij hem.' Ik trad terug toen Claire het bed nader de, ik durfde Tom niet aan te zien. Maar ik zag hoe hij haar met de oogen welkom heette, in dien blik van dankbare verruk king, en toen zag ik hem zijn oogen lang zaam sluiten alsof hij dat heerlijke vizioen niet ten volle in zich op kon nemen. En zij was zoo innig lief toen ze zich over hem heen boog en zijn zwakke hand in de hare nam met ecnig medelijden in haar oogen. „Dus u is gekomen," zei de stervende man. „God zegenc u daarvoor!" „Ja, ik ben gekomen, maar o, het doet mij zoo innig, zoo veel verdriet.1" „Ik zag Jasper schrijven en begreep, dat hij het u geschreven had, maar ik durfde niet te hopen. Ik ben heel heel zwak en ga heel spoedig heen." Tot antwoord viel een traan van bitter medelijden op de witte hand. „U moet niet schreien, dot kan ik niet zien. Het is het beste zoo. Ik weet wel dat ik hoopte, dat ik illusies had, maar ze zou den nooit werkelijkheid geworden zijn. Nu behoef ik niet te strijden. Het is beter zoo veel beter zoo". Een oogenblik bewogen zich zijn lippen onhoorbaar, toen sprak hij weder: „Het was zoo lief van u hier te komen; ik was er zoo bang voor maar u is goed. U hebt mijn stuk gisteravond gered, maar u kunt mij niet redden". Een flauw lachje speelde even om het bleeke gezicht. „Het is beter zoo, want nu kan ik spreken cn u kunt mij vergiffenis schenken. Weet u waarom ik u heb laten vragen hier te ko men? Ik wou u iets zeggen voordat ik ga sterven. Wees er niet boos om ik zal zoo spoedig heengegaan zijn en in het graf, zegt men, heeft men geen kennis meer. Cla rissa, o, heb medelijden met mij heb me delijden met mij indien ik spreek!" Hij sloeg de oogen smeekend op en zij zag hem vriendelijk aan. „Ik heb u lief gehad, ja ik had u lief. Kunt u mij dat vergeven? Het behoeft u niet meer te hinderen. Het was krankzin nig ja krankzinnig, maar ik had u lief, Jasper, kom hier". Ik kwam bij het bed. „Vertel haar dat ik haar liefhad en vraag haar het mij te vergeven. Zeg dat ik wel wist dat ik geen hoop kon hebben. Vertel haar dat". Ik kon die vertrouwende oogen niet aan zien, mijn wroeging kwelde mij, en zoo stond ik daar, ongelukkig. „Jasper is nu veel te zenuwachtig om te spreken, maar hij zal u later wel vertellen. Hij is zelf verliefd. Ik heb haar nooit ge zien, maar ik hoop dat hij gelukkiger zal wezen dan ik. Vergeef mij dat ik dit zeg. Ik ben nu gelukkig. U kent Jasper niet", ging de stervende man voort na een pauze, „maar hij heeft u gis teravond gezien en bewonderd hoe kon dat ook andefstf Ik hoop dat u vrien den zult worden om mijnentwil. Jasper is mijn eenige vriend". Nu vertoonde zich een schaduw op zijn gezicht, de schaduw des doods. Hij moest het einde voelen naderen, want plotseling lichtte hij zich een weinig op op zijn elle boog, en riep: {Wordt .vervolgd).

Historische kranten - Archief Eemland

Amersfoortsch Dagblad / De Eemlander | 1929 | | pagina 5