WIJNHANDEL J. A, SCHOTERMAN Zn,
Gewas 1924 St. Emilion 1 1.40 1 56-
KARPETTEN - - LOOPERS
Fa. J. W. VAN ACHTERBERGH,
West-Singel 12-13. Telefoon 238.
UTR.STRAAT 17 - Gevestigd 1878
- TELEFOON 145
DE BEMANNING IN VEILIGE HAVEN
NA DE STRANDING
DER DIZZIPLINA
De kapitein het laatst van
boord
N.V. COMPAGNIE LYONNAISE,
Bijzondeie aanbieding in fijne Engelsche Chapelleriehoeden
vanaf f 3.90
AI. H. van Kaalte
M. H. van Kaalte
ikxxzxzxx:
FEUILLETON.
HET ONBEREIKBARE
BIJZONDER AANBEVOLEN
pen flesch per anker
Kranig werk van kapitein
Slis en zijn mannen
Men meldt ons uit Hoek van Holland
Ofschoon het aanvankelijk het plan was
dat de reddingsboot Koningin Wilhelmina
omstreeks één uur uit zou varen naar de
Dizziplina is het veel later in den middag
geworden voordat het ranke motorvaar
tuig eindelijk de haven uitvoer. Het liep
toen al aardig naar vijf uur en het was de
uiterste kans, wilde men voor donker weer
terug zijn. En na donker uitvaren, dat ge
schiedt in Hoek van Holland na de ramp
in Januari pas in de aller-uiterste nood
zaak
liet weer was zeer buiig en men kon zelfs
vanaf do Berghaven zien hoc de golven
rond en over het gestrande stoomschip rol
den. Het lag met het achterschip naar zee
en naar den wind zoodat iedere golf er van
achteren op rolde,naai voren sloeg, en daar
weer wegvloeide. Dat was voor de beman
ning geenszins een benijdenswaardige» toe
stand. Toch is door den kapitein niet om
een reddingsboot gevraagd. Schipper Slis
had zelf gezegd eens te willen gaan kijken.
Kon men dan het schip naderen, dan zou
er allicht een troepje mannen kunnen wor
den meegenomen, maar poolshoogte nemen
was in eerste instantie de reden voor den
tocht van dc reddingsboot
Het vertrek van de boot was een aangrij
pend oogenblik in weerwil van dc onheb
belijke uitingen van een paar late badgas
ten die het wel een aardig tochtje vonden
en... best haddefi meegewild. Ze behoor
den niet tot hen in den H'iek die weten
welke groote gevaren er ook aan dezen
tocht vastzaten, die wisten dat een enkele
grondzeo in het ondiepe water rond het
gestrande schip de geheelo icddingsboot
kon omverwerpen. Het ging allemaal zoo
gewoon cn dat bracht hen misschien in tic
wara De trossen werden losgegooid, een
war. De trossen werden losgegooid, een
den steiger, cn daar ging dc toot. En nog
maar net buiten het haventje, daar spatten
dc eerste golven al hoog o\er het bootje
heen.
Honderden zijn naar het strand gegaan,
en daaraan was al te zien dat in dat oogen
blik van het. wegvaren veler gedachten te
ruggingen naar dien fatalen dag in Januari
toen de reddingsboot ook zoo gewoon maar
vertrokken was met een enkelen armzwaai
ten groet. En toen men na eer, paar uur
liep te zoeken naar de acht lijken die eerst
dagen.later ergens kwamen aanspoelen
Do tocht.
Men kon de boot volgen. Golf berg op,
golfberg af, ging het. Nu eens zag men al
leen den mast. dan weer verscheen het
schuitje als een grooten klomp boven op
dc puntige lijnen der golven. Dc branding
spookte daar aan het uiterste puntje van
Hoek van Holland's kust fel, *ii rond hot
sclu]) nog eens zoo fel. Do Blankenburg
sleepboot van L. Smit en Co.. voer op ecni-
gen afstand mee. De kapitein liad gezegd:
„Ik ga mee" cn iedereen wist waarom hij
mee ging. Zóó diep heeft dc ramp ingewerkt
op de rustige ziel der ITockennars. dio er
anders zeker wel aangewend zijn dat hun
mannen in gevaren verkeeren.
Steeds kleiner werd het silhouetje. Ka
pitein Slis, die dc boot bestuurde, koerste
zoo ver mogelijk naar buiten, om dan terug
komend langs het schip te gaan. Een loef
zijde was er door de ligging van het schip
niet, aan beide zijden spookte de branding
even fel, cn reeds van de kust uitwas hol
te zien dat dc tocht hoogstwaarschijnlijk
vruchteloos zou eindigen. Inderdaad kwam
het schuitje na een half uur kruisen 11: de
hoogc golven terug. Schipper Slis had hel
met gewaagd om langszij to gaan Boven
dien was het gevaarlijk. Wannen- hij langs
zij gekomen was, was de gelieelo beman
ning overboord gesprongen. Allen stonden
klaar met een lijn om er van af te gaan,
men had zich aan boord blijkbaar erg
bang gemaakt over het eigen iot. Maar ei-
zouden bij dat overspringen zeker men-
schenlevens zijn verloren gegaan, en zoo
lang de menschen op het schip zaten, lie
pen zij geen ernstig gevaar. De boot ligt
veilig m bet zand en zal hoogstens fan-
nacht, het is Zaterdagavond dat wij dit
schrijven, een eindje verder op de kust
worden geslagen. Dat zij daar tij zou bre
ken is niet waarschijnlijk, maar toch... De
ITollandschc kust is verraderlijk cn het
weer is hcelcmaa] niet ie vertrouwen.
Redding Zondagmorgen.
Daarom was Slis maar terug gekomen.
Hij vond liet niet noodig de menechen te
redden. Zij zaten op hun schip veiliger clan
op het zijne. Maar hij wist nu hoe het
schip zat, nog honderd met ét huiten
de pier, cn hij achtte het wel mogelijk
do menschcn er don volgenden morgen,
Zondag, af te halen. Des morgens om
UTRECHTSCHEWEG 10 - TEL. 179 - AMERSFOORT
zes uur zou de reddingsboot opnieuw uit
varen, cn dan zouden de menschel! er 3f
worden gehaald Niet zonder dat men zich
van ie voren behoorlijk op de hoogte had
gesteld dat zij er werkelijk af wilden. Den
geheelen Zaterdagmiddag hadden zij ge
seind in een stortvloed van telegrammen,
dat zij er niet af wilden. Maar toen de
reddingsboot in de buurt kwam 6lond de
geheele bemanning op de railing en wilde
er af gehaald worden. I..
Daartoe gaat men zoo gauw in het red
dingswezen niet meer over. Mén gaat.
het schijnt dat een wijziging van dc in
structies in dien zin aanstaande is, er
alleen op uit wanneer*'men er werkelijk
ook om vraagt om gered te worden, en dan
verplicht de bemanning zich ook om er
werkelijk af le komen. „Maar als ze nu
niet willen, wal doe je dan?" zei ons Jan
van Kan. de bekende redder uit Noordvvijk.
die ook op het gerucht van de stranding
afgekomen was. Ja. als ze dan niet willen,
dan doe je nog niets
De positie van het schip.
De Dizziplina is. zooals men gehoord
heeft, lek. liet scliip maakt water en dat
is vermoedelijk de reden waarom het \an
den Kant af gezien ieis dieper liiki te lig
gen dan den vorigen dag In de Berghaven
van den Hoek liggen de blazers van Stel
lendam al gereed orn bij kalm v eer de ko
len van boord ie balen Of men daarin
slagen zal is een tweede vraag Hel is wel
licht niet zonder beteckeni.s dal Zaterdag
middag de lieer Murk Leis. van Van der
Taks Berglngsniaats.cliappij mee naar bui
ten is geweest op de Blankcnburgh. Overi
gens heeft de Dizziplina de vürêii nog aan,
zoodat het schip toch niet ol le veel water
binnen gekregen schijnt te hebben
Zondagmorgen, zoo vernemen wij nader,
zal de kapitein vaü de Dizziplina. opgoven
hoe de zee rond het wrak is. of de beman
ning van boord wil en boe de situatie on
iiet wrak is. Het scliip is door liet zeer
hooge tij van Zaterdagmiddag 1-1 palm.
weer verder op de kust geschoten, en er
zal een tweede even hoog tij. een zeer
groote onwaarschijnlijkheid. rnoelcn ko
men. wil het uit zich zelf weer terugval
len tot de oude positie. Vermoedelijk komt
er althans Zondag van bergen nog niets,
en het is hoogstwaarschijnlijk dat men mei
blazers alle kolen van le lading zal moeten
lossen, wil mén kans hebben het schip af
te slcepen. ..Afbuien" van het weer werd
voor dezen nacht evenwel nog niet vor-
w a ch t
Nader meldt men ons uit Hoek van Hol
land:
De Zondagmorgen heeft een verrassen
de oplossing gebracht van de spanning die
nu al twee dagen over het kleine haven
plaatsje lag Het had in de bedoeling ec-
legcn dat schipper Slis omstreeks zes uur
in den ochtend naar buiten zou varen,
maar al spoedig bleek dat daarvan niets
kwam Het scliip bleek in den nacht weer
van positie veranderd le zijn Een tweede
onverwacht 'hoog tij had het gedraaid
waarbij geholpen was door het feit dat den
geheelen nacht de schroeven van de ma
chines volle kracht hebben gedraaid.
Tegen acht uur weid echter, nadat kor
ten tijd tevoren het besluit gevallen was
om voor den avond niets meer le doen.'een
telegram ontvangen van don kapitein van
de Dizziplina. waarin deze om de reddings
boot vroeg. Deze is daarna uitgevaren en
na een uurtje teruggekomen met alle der
tig opvarenden van hel gestrande schip
aan boord.
Schipper Slis heeft ons het volgende ver
slag van zijn tocht gegeven. Dadelijk na
dat de reddingsboot is uitgevarcr.. heeft zij
langs den Zuij3w.il rechstreeks op liet wrak
aangesloomd. Dit lag nu dwars op den
dam, waardoor er een geringe lijzijde ont
staan was aan bnkboordkant. Toen de red
dingsboot evenwel vlak bij het schip was,
werd zij weer weggeslagen, maar vrfor de
tweede maal werd zei in giko.erst en toen
ging het weer op het schip aan. Ditmaal
•had men meer geluk en kort daarna lag
de Koningin Wilhelmina aan bakboordzij
de van het Italiaansche schip.
Dc redding.
De redders werden door de bemanning
met geestdrift ontvangen. Blijkbaar ver
langde zij er naar verlost te worden. Toen
dc reddingsboot, dan ook aan twee trossen
vastlag, kwamen spoedig alle manschappen
dertig in getal, een voor een van boord. De
redding ondervond eenige stagnatie, door
dot do achtertros van de reddingsboot twee
maai is gebroken. Dit, werd veroorzaakt
door bet feit. dat de Kóningin Wilhelmina
hevig lag'te stampen en met eiken golf op
en neer vloog. De kapitein die den gan-
sclien nacht op de brug had gestaan kwam
het laatst aan boord nadat hij eerst op de
reeling eenige hoera's had uitgebracht
Twee katten en een hond kwamen met
eenige papieren cn een sextant ook mee.
Een der katten verdronk onderweg toen
het dier door een golf van dek werd ge
spoeld.
De terugtocht ging voorspoedig. Tegen
tienen worden de dertig mensctien onder
Ie noodigc Ifollnndsche cn Italiaansche
hocra's en evivva's aan den vasten wal ge
bracht waar dc kapitein met eenige offi
cieren werden ondergebracht in hotel Ame
rika. de manschappen in het Harwich hotel
Zij bleken nopal vermoeid te zijn, hetgeen
een wonde is daar zij een buitengewoon
zwaren nacht hebben doorgemaakt. De Diz
ziplina zal het waarschijnlijk nog wel een
poos.:c uithouden. Het schip zit nu lood
recht op den «lam met het achterstuk naar
zee. Wanneer de storm bedaart, cn deze
was gisterenmiddag inderdaad sterk afgc
nomen, zal niet behulp van de 25 blazers
die nu reeds iu do Berghaven gereed liggen
de lading worden gelost, waarna men po
gen zal bet scliip of te sleepen. Deskundigen
achtten dit nog wel mogelijk
De laatste nacht is het ergst geweest
voor de schipbreukelingen. Die heeft ten
slolto ook den doorslag gegeven om het
verzoek tot reduing uit te zenden. De namen
van de wakers bemanning van dc Hoeksclie
reddingsboot zijn: schipper J Slis, stuur
man J. v. Dam. machinist II. Benard, mon
teur L. dc Jager, matrozen: G. Bijl, S. J
Visser, D Stolscn en L. Bijl 'i
Wal de kapitelu zegt.
Vervolgens hebben wij oen oogenblik ge
I roken met den kapitein van liet Italiaan
sclie schip, die ons vertelde dat hij inder-
laad op d't schip zijn eerste reis deed. Hij
was echter al langer kapitein cn had reeds
herhaaldelijk Rotterdam bezocht. Op dien
Vrijdagavond was hij omstreeks negen uur
bij dc Berghaven aangekomen, waar hij den
loods van boonl had gezet. Reeds dadelijk
bij het naar buiten koersen had hij gemerkt
dat de zee zwaar trok en (lat het schip naar
den Zuid wal vverd gedreven Toon het even
daarna ook al niet meer naar het roer
scheen to luisteren, zat het in een oogwenk
op den dam. Het is trouwens niet oumoge
lijk dat het schip iets te veel den Zuidwal
heeft gehouden. Op liet laatste oogenblik
had hij nog volle kracht achteruit laten
slaan terwijl tevens een stoot op de fluit
werd gegeven opdat een sleepboot zou ko
oien. Het had evenwel niets meer geholpen
en de sleepboot bleek niet dicht genoeg bij
te kunnen komen Zoo was hei schip op he»
zand gcloopen.
Dc bemanning heeft steeds den winsch
te kennen gegeven aan boord te willen blij
ven Maar de toestand woel voortdurend
erger. In den laatsten nacht t.»en hel schip
gedraaid is kwam er sterd- meer water
over het dek dat toch al vcwi ulus end blank
had gestaan. Daardoor was het ook niet
mogelijk peilingen te nemen op ruim drie
riat vermoedelijk lek is en water maakt. De
machinekamer maakte voorts een beetje
water. Alle bulten aan stuurboordzijde
stonden onder water en daardoor was de
proviand ook bedorven, zoodat men sinds
Zaterdagavond ook al geen eten meer had
gehad. In de hutten -kon de bemanning niet
langer blijven en daarom moest men zoo
goed cn kwaad als bet ging op beschutte
plekjes op dek staan blijven
Zondagmorgen was dc bemanning dan
ook zoo uitgeput geweest, dat hij het nood
sein had gegeven Daarop was do redding
zeer vlot verloopen.
Amersfoort.
!1 O [.LES .'f .1ST EL-Stoffeit
in doublc-facc, Tweed. Velour.
LUST-VELLES voor xautel-
garneéring in moderne Kleuren
KNOOP ES,
passend bij mantelstoffen.
MASTEL VOERISGS
Effen Vcloutines
Compose-sloffen
Moiré- Vcloutinc
voor Japonnen.
ZIJDES SOUVEAUTE'E
Etu rceelenl 'elo tirs- ch if jon,
voor Japonnen, in mooie
qualiteiten en in alle mode-tinten
Vitjclla's Flanellen.
attings
De aankomst in den Hoek was allerhar
telijkst. De manschappen hebben hun red
ders cn hun kapitein hartelijk toegejuicht
en hebben vervolgons het fascistenlied ge
zongen Zij maakten kennelijk den indruk
lat zij blij waren van boord te zijn gehaald.
Gisteren hebben honderden Rotterdam
mers een bezoek gebracht aan den Hoek
om eens naai het gestrande schip te kijken.
FELLE BRAND TE HUIZEN.
Twee woningen in asch ge
legd.
Zaterdagnacht to omstreeks half twee
brak lievige brand uit in ecu landhuis, ge
legen aan het Ileidelaantje le Huizen en
bewoond door de fam Schroder. De vlam
men sloegen zoo snel om zich liecn, dat de
heer Schroder, die alleen thuis was en zich
ter luste had begeven zich lernavvernood in
veiligheid kon brengen Zoodra liet met
liet bedekte dak in brank stond deelden de
'vlammen zich ook mede aan het op korten
afstand staanden tijdelijk onbewoonde
landhuisje van den heer Schutte, die mo
menteel met zijn familie met vacantia in
hel buitenland vertoeft Gok hier vonden
de vlammen gretig voedsel cn het duurde
niet lang, of beide huizen waren in den
asch gelegd Met het zeer gebrekkige brand
bluschmateriaal kon de vrijwillige brand
weer le Huizen, die pas een uur nadat de
brand was uitgebroken, ter plaatse ver
scheen, zoo goed als niets uitrichten Van
de inboedel kon niets worden gered. Om
trent de oorzaak van den brand tast men
in het duister. De schade wordt door ver
zekering gedekt.
(BEYOND)
door JOHN GALSWORTHY voor Nederland
bewerkt door
J. KUYLMAN.
7
Hij voelde hoe een rilling haar doortril
de; cn had veel willen geven om haar ge
zicht te kunnen zien. Wat begreep zij cr,
zelfs in deze oogcnblikken, van?
In ieder geval rnocst hij er nu doorheen
en zeide:
..Hoe komt het dat je dat zoo vraagt?"
Zij schudde liet hoofd en mompelde.
-.1 k ben er blij om.'
Eon uiting van smart, zelfs verrassing,
zou al zijn loyaliteit voor de doode in hem
waklT.'t geroepen hebben, en al dc weer-
spani>»nge bitterheid, en hij zou zich vol
komen voor haar gesloten hebben. Doch
deze zachte woorden van instemming wek
ten in hem liet verlangen de zaak fe be
mantelen.
„Niemand heeft het ooit geweten. Ze
stierf toen jij geboren vverd. Dat was een
heel groot verdriet voor me Als je iets
gehoord mocht hebben, dan is 't niets an
ders dan praatjes, omdat jij mijn naam
draagt. Je moeder is nooit over de tong ge
gaan. Maar het is het beste, dat je het nu
weet, nu je volwassen zijt. Zooals zij cn ik
elkander liefhadden, hebben menschcn cl
kaar niet vaak lief. Je behoeft je niet le
schamen."
Zij had zich niet bewogen, cn zij hield
haar gelaat nog steeds van hem afgewend.
Heel kalm zeide zij:
„Ik schaam me ook niet. Lijk ik erg op
haar?"
..Ja, meer dan ik ooit had durven ho
pen."
Heel zacht zeide zij:
.Dan heeft u me niet lief om mezelf?"
Winston was er zich vaag van bewust
hoe deze vraag haar aard openbaarde, liaar
vermogen om instinctmatig door te drin
gen tot het hart der dingen, haar gevoell-
- n -trots, cn drang naar volkomen en al
les buiten sluitende liefde. Tegenover din
gen, die te diep gaan, stelt, men het bol
werk der botheid. En glimlachend, zeide
hij onkel:
„Wat denk je wel?"
En toen bemerkte hij tot zijn ontstel
tenis, dat zij weende, en zich hiertegen zoo
heftig verzette, dat haar schouder tegen
zijn knie schokte. Hij had haar bijna nooit
zien huilen, zelfs niet in al de rarnpjes
van haar kindsheid, en toch had zij haar
aandeel in vallen cn stooten ruimschoots
gehad. Het. eenige wat hij w ist te cloen, was,
haar schouder Le streel en en te zeggen:
..Niet huilen, Gvp, niet huilen!"
Zij hield even plotseling op als zij begon
nen was. cn stond op. cn voor ook hij kon
opstaan, was zij weg.
Dien avond, aan het diner, was zij pre
cies als altijd. Hij kon niet het geringste
verschil opmerken in haar stem of optre
den, of in haar nachtkus. En zoo was dus
een oogenblik. dat hij reeds jarenlang ge
vreesd had, voorbij, cn had slechts dc vage
schaamte achtergelaten, die volgt op een
verbreken van geslotenheid, in het be
wustzijn van hen, die haar lot een afgod
verheffen. Zoolang het oude geheim be
stond had het hem niet verontrust. Nu het
niet langer een geheim was, deed het hem
pijn. Doch Gyp had in die vier en twintig
uur haar kindsheid voor goed achter zich
gelaten: haar gevoel voor dc menschcn
had zich verhard. Als zij hén niet een wci-
nicr kwetste, zouden zij haar kwetsen! 1-Iet
sekse-instinct was in hal ar geboren. Zij gaf
Winston evenveel liefde als altijd, mis
schien zelfs liog meer: doch de dauw was
van het gras.
HOOFDSTUK III.
De paar jaar, die nu volgden, waren veel
minder eenzaam, daar zij grootendeels
voorbij gingen temidden van min of meer
voortdurende vermaken. Zijn bekentenis
spoord Winston aan tot liet versterken van
de positie zijnet dochter. Hij verstond geen
gekheid, cn wilde niet dat zij van "terzijde
zou worden aangezien. Er gaat niets boven
„chic'als het er om gaat de verdedigings
werken van de beau monde te nemen
doch liet moet het onvervalsclite artikel
zijn. Er waren geen moeilijkheden te over
winnen, hetzij te Mildenliam of onder dc
lioede van zijn zuster te Londen. Gyp was
mooi. Winston le bedaard, zijn kalmte le
formidabel.
Zij genoot alle mogelijke voordeelcn. Dc
mondaine werekl geeft zich onkel moeite
om front te maken tegen de zichtbaar
zwakken.
De gelukkigste tijd van een meisjesleven
is wanneer allen haar waardeeren cn be-
geeren cn zijzelf zoo vrij is als een vogel
in de lucht als een koningin der harten,
naar geen waarvan zij hunkert. Of zoo hét
al niet de gelukkigste tijd is, is, het ten
minste de vroolijkste. Wat bekommerde Gyp
er zich om 'of cr al harten om haar leden,
zij kende nog geen liefde, en zou mis
scliien nooit dc liartepijn van onbeantwoor
de liefde kennen. Bedwelmd door het leven,
liet zij haar bewonderaars er geducht van
lusten, cn behandelde lien met oen soort
van bravour. Zij wilde wel niet, dat zij on
gelukkig zouden zijn. doch kon ze eenvou
dig niet „ou sériëux" nemen. Geen meisje
was ooit zóo vrij van hart. Tn die dagen
was zij een vreemd mengsel, en gaf ge-
reedelijk ieder genoegen eraan voor Wint-
son. en de meeste genoegens voor Betty cn
haar tante haar kleine gouvernante was
weg doch van niemand anders leek zij
veel notitie te nemen, nam alles aan wat
aan liaar voeten gelegd werd als iels wat
rechtmatig toekwam aan haar schoonheid,
haar mooie toiletjes, haar muziek, haar
kranige rijden en dansen, haar talent voor
acteeren cn nabootsen. Wintson. wien zij
tenminste nooit begeven had, sloeg dit heer
lijke fladderen met kalmen trots en vol
doening gade. Hij naderde langzamerhand
die jaren, waarin een bedrijvig mensch niet
anders dan noode meer de banen verlaat
waarin zijn bedrijvigheid hem geleid heeft.
Hij ging voort met zijn jagen, wedrennen,
kaartspelen, cn zijn zeer in stilte gegeven
aalmoezen cn diensten aan minder welge
stelde oud-wapenbroeders van zijn regi
ment. hun gezinnen, cn aan andere onge
lukkige» gelukkig in het besef, dat Gvp
steeds even blij was bij hem le zijn als hij
bij haar. Ook was een overgeefrdc jicht be
gonnen hem te kwellen.
Op den dag dat zij meerderjarig word.
waren zij in de stad, en hij riep haar naar
liet vertrek, waar hij nu bij liet vuur was
gezeten, cn zich al deze dingen weder in
het geheugen terugriep, om een verslag van
zijn rentmeesterschap te ontvangen. Hij had
j haar zeer bezwaarde nalatenschap zeer
zorgvuldig en met veel overleg beheerd,
zoodat zij nu ongeveer twintig duizend pond
bedroeg Hij had er haar nooit over gespro
ken -- daar hij het een gevaarlijk onder
werp achtte, cn, daar hij zelf rijk was, had
het haar aan niets ontbroken. Toen hij pre
cies had uitgelegd wat zij bezat, liaar had
laten zien hoe het belegd was, cn haar ver
teld hoe zij nu zelf een rekening-courant
moest openen, stond zij naar de vellen pa
pier tc staren: welker details hij gemeend
had dat zij begreep, cn op haar gelaat kwam
de uitdrukking, die aanduidde dat zij on
rustig was. Zonder haar pogen op tc slaan
vroeg zij:
„Komt het allemaal van hém?"
Dit had hij niet verwacht, en hij kleurde
onder zijn gebruindheid „Neen: acht dui
zend pond ervan behoorden aan je moeder."
Gvp keek hem aan. cn zeide:
„Dan wil ik liever hel overige niet heb
ben. vadertje."
Wintson voelde een zeker korzelig ge
noegen. Hij had er geen vaag besef van wat
er met het geld moest gebeuren als zij het
niet aannam. Maar het niet aannemen er
van was juist iets voor haar, en maakte
haar meer tot zijn dochter dan ooit het
was een soort van eindoverwinning. Hij
wendde zich af naar het venster van waar
uit hij zoo dikwijls haar moeder had gade
geslagen.
fWordt vervolgd.)
