®-IEDSFOOKTSCH DAGBLAD
KININEFABRIEK CONTRA GOOILUST
HET ONBEREIKBARE
Donderdag 31 October 1929
-DE EEMLANDEft"
28e Jaargang No. 105
EEN OUDE BEKENDE UIT
EEN BERUCHTE ZAAK
DE DAMARA LAND-
OPLICHTERIJ
De geschiedenis
herhaalt zich
'N UNICUM IN EUROPA
DOODELIJK ONGELUK BIJ
BETONSTORTEN
FEUILLETON.
Zonderlinge beursmanifestalies van
een reeds 11 jaar in slaat van faillis
sement verkeerenden bankier
's-Gravenhage, 29 Oct. De Haagscbe
Courant meldt mede:
De oplichterij op groote schaal van den
directeur van de N.V. Darnaraland te Am
sterdam, den heer A H., waarover wij gis
teren een en ander bericht hebben, blijkt
een weinig frissche affaire te zijn en hoe
verder het onderzoek vordert, des te meer
dingen komen aan het licht, die den in
druk vestigen, dat hier een zeer handig
en geraffineerd man aan het werk ge
weest is.
Verwondering behoeft overigens het ge
val niet te baren als men de geschiedenis
van den thans voortvluchtigen „commis-
sionnair in effecten" kent. Het is name
lijk niet de eersto maal, dat zijn naam ge
noemd wordt in een financieel schandaal
Hoewel er in die dagen zooveel gebeur
de, dat de belangstelling van het publiek
trok. zal menigeen zich misschien nog wel
herinneren de geweldige krach van het
Nijmoegsche bankiershuis „Erdmann en
Hotkey" in de maand April van het jaar
1918. Het was een bankroet, dat groote op
schudding verwekte, op de beurs natuur
lijk in de eerste plaats, maar ook te NiJ
megen, waar talrijke firma's ceinteres
seer.d waren in dit bankierskantoor, ter
wijl tal van zakenmenschcn groote vorde
ringen hadden op een der firmanten, den
heer A. H., dezelfde, die thans voortvluch
tig is, in verband met deze nieuwe oplich
tings-affaire.
Genoemde heer leefde in de jaren 1916
tot 191S als een koning in Beek bij Nijme
gon. Verscheidene prachtige villa's met
uitgestrekte gronden waren daar door
hem gekocht en vclo personen profiteer
den van do vorstelijke wijze, waarop de
heer H. zijn bezittingen liet bouwen, weer
afbreken en opnieuw opbouwen, daarbij
spottend met de duurte en do schaarschte
der materialen. De meest fantastische ver
halen deden do rondte omtrent de manie
ren. waarop letterlijk met geld gesmeten
werd, terwijl anderen met leedc oogen
aanzagen, dat vele prachtige wandelingen
tusschen Berg en Dal en Beek achter prik
keidraad verdwenen. Aanvankelijk zag de
groote „men", die alles weet, in deze aan
koopen van den met Duitsch kapitaal
werkenden financier een uiting van „pé
nétration pacifique", temeer, omdat 6om
rnige villa's en goederen op hooggelegen
punten in Beek te vinden waren, maar
men raakte daarover tenslotte uitgepraat.
Intusschcn dient te worden erkend, dat
de heer H. naast veel, dat op verkwisting
leek, ook veel goeds deed en slechts weini
gen tevergeefs een beroep deden op zijn
financieelen steun voor een nuttige of fi
lantropische zaak. Menig Xijmeegschc
winkelier dankte zijn opkomst en wel
vaart aan de, aan het ongcloofelijke gren
zende, leveranties voor de verschillende
villa's.
Het bericht omtrent de catastrophe
kwam aan de Amsterdamsche beurs als
een donderslag bij helderen hemel. De in-
formatiehureaux en bankierskantoren wer
den bestormd, doch men kon niet anders
doen dan de waarheid vertellen: het ban
kiershuis „Erdmnnn en Hcthey" was vol
komen bankroet met een deficit van
ongeveer 14 millioen guldon. Talloos wa
ren de gedupeerden. Kenigcn tijd hoopte
men nog, dat er geen privé faillissement
van den heer H. zou volgen,, maar deze
hoop bleek ijdel. Zeer velen hebben daar
door aanzienlijke verliezen geleden.
Elf jaar later.
De wereld vergeet snel. Anders zou toch
geen weldenkend mensch zijn lieve geldje
toevertrouwd hebben aan iemand met der
gelijke antecedenten.» De heer H.was, na
eenigen tijd in het buitenland te hebben
vertoefd, weer in zijn oude branche terug
gekeerd. Het merkwaardige van de hecle
situatie was echter, dat zijn faillissement
nooit is opgeheven zoodat diverse men-
schen zaken gedreven hebben met een ge
failleerde.
Men vraagt zich onwillekeurig af, hoe
het mogelijk was, dat deze man zaken kon
drijven, die tenslotte zoo'n omvang na
men, dat er een verduistering van ruim 7
ton kon worden gepleegd. Waarschijnlijk
kwam dat wel in de eerste plaats door het
feit, dat hier een gewiekste kerel aan het
werk was. Hij npqrcerdo trouwens niet al
'een, doch werd geholpen door een zeke
ren F. de B., die zoo'n beetje als lokvink
fungeerde Deze de B. zocht contact met
menschen, dio geld hadden en het wilden
beleggen. Hij legde daarbij een uitgespro
ken voorkeur aan den dag voor oud-In-
disch gasten. Aangezien dc B. een inne
mende man was met een gezellig praatje,
eon die onder het drinken van een aan
genaam borreltje aardige transacties kon
laten doorschemeren, vloog menigeen er in
Het had er den schijn van. of de N.V. Da
rnaraland een flinke maatschappij was,
die alle beurszaken vlot en coulant af
handelde. Tn wezen was deze N V echter
behuisd in een klein en nauw kantoortje,
waar men 'het met verschillende dingen
echter niet. zoo nauw nam. De fraaie naam
is vermoedelijk nog een overblijfsel uit
den tijd van „Erdmann en Hethey". Wel
licht zal een of andere rubberplantago zoo
gcheeten heben.
Het valt niet met zekerheid te zeggen,
op welke wijze de hecren H. en de B. hun
zaken dreven. Het onderzoek dienaan
gaande verkeert nog in een beginstadium
De zaak is echter gesprongen door de hou
ding van een stadgenoot, een oud-Indisch
man, die aan dc N.V. opdracht had gege
ven, om een deel zijner effecten te ver-
koopen en daarvoor andere in te koopen.
Door toevallige omstandigheden verander
de echter de oud-Indischman van gedach
ten *n hij wilde maar weer liever zijn ef-
fecten terug ontvangen. In een gesprek,
dat hij hierover te Amsterdam met H. had,
bleek echter, dat de effecten reeJs ver
kocht waren en or was niets voor
teruggekocht H. bekende bij deze gelegen
heid, dat hij in moeilijkheden verkeerde,
mnar alles zou wel weer gauw in orde ko
men. Een paar weken daarna werd er, na
mens den oud Indischman, nog eens met
nadruk op gewezen, dat het geld of de ef
fecten nu gauw op de proppen moesten
komen, daar men anders maatregelen zou
treffen H is blijkbaar hierdoor bang ge
worden en hij nam ijlings do vlucht naar
het buitenland.
Hij leefde or goed van.
De thans voortvluchtige oplichter leefde
te Den Haag in zijn mooie huis, aan een
der deftigste lanen van het Bezuidenhout-
kwartier, vrij royaal, doch hij betaalde al
les contant (zij het dan meestal van ander
mans geld) en voorkwam zoodoende, dat
er informaties op hem werden genomen,
s Zomers trok hij naar een villatje aan
de. Knger- of Braassemermeren en bij de
leveranciers had hij een goede naam.
Het bleek echter, dat het H. in den laat-
sten tijd privé allesbehalve goed ging.
Ecnige tijd geleden werd te Den Haag
reeds een verkooping van zijn schilderijen
gehouden en ook uit andere dingen blijkt,
dat de schuldenlast iederen dag grooter
werd. Een advocaat te Den Haag had bij
na beslag op den boedel laten leggen,
doch in laatste instantie werd dit nog
voorkomen. Intussmhen is het huis nu
volkomen leeggehaald door H. zelf.
Zooals wij gemeld hebben, wa9 H. van
Duitsohe nationaliteit. Hij woonde echter
roods 22 jaar hier te lando en beweert
vroeger hier en elders in de allerbeste
bankierskantoren gewerkt te hebben. Uit
dezen tijd had hij dan ook vrij veel rela
ties. Beweerd wordt, dat hij in nauwe rela
tie stond met den, uit de zaak van de Por-
tugeesche bankbiljetten bekenden Marang
van Ysselveere
Hoewel nog niet tot in détails vaststaat,
op welke wijze de N.V. Darnaraland zich
zoo diep in den put gewerkt heeft, mag
wel aangenomen worden, dat de meest een
voudige transactie steeds die was, waarbij
zoogenaamd aan 'n opdracht om effecten te
koopen, werd voldaan. De kooper ontving
dan oen keurige nota: Voor UEd ge
kocht... maar in werkelijkheid bleef het
geld in de zakken van den directeur en
zijn helpcr(s)
Men vraagt zich natuurlijk af, hoe hel
mogelijk was. dat zulke praktijken zoolang
konden volgehouden worden zonder dat
het uitlekte Het zal echter hier wel net
zoo gegaan zijn als in soortgelijke gevallen.
n.J. dat een gat gestopt werd door een an
•1er gat te maken In den beginne stond
ook niet vast of de politie termen genoeg
zou kunnen vinden om tot vervolging over
te gaan, doch blijkens de oproeping in het
Algemeen Politicblad is er grond genoeg
om H. ook strafrechtelijk te vervolgen
De verschillende crediteuren in het fail
lissement, waarvan er verscheidenen hier
ter stede woonachtig zijn, hebben zich bo
reids verbonden tot het. voeren van een
gezamenlijke actie.
De kwestie in den Raad ran
Stale behandeld
Bezwaren voor pachters
Kraandrijver verdronken
Rotterdam, 29 Oct. De 21-jari£e
kraandrijver A. II. van Langen, van den
Schalkburgerweg, die gistermorgen belast
was met het loezicht op het storten van
beton aan een bouwwerk aan de Waalha
ven, is van een stuk beton gegleden en in
het water terecht gekomen Men heefr hem
spoedig opgehaald, waarna kunstmatige
ademhaling door een geneesheer werd toe
gepast, hetgeen echter geen resultaat meer
had. Het lijk is naar Crooswijk vervoerd.
KINDERVERLAMMING
In het gezin van II. Slachter te Uskwerd
werd verlamming geconstateerd bij een
kind van drie jaar. Do kleine is gisteren
overleden
Bij een kind van den landbouwer G. C.
to Hunscl (L.) is een geval van kinderver
lamming geconstateerd, terwijl te Stram-
proy een geval met doodelIjken afloop is
voorgekomen. Te Neeritter zijn twee ge
vallen van kinderverlamming voorgeko
men.
DIPLOMATIE
Een nieuwe gezant van
Venezuela.
De gezant van Venezuela bij Hr. Ms. Hof
dc heer Gumersindo Torres, die reeds ge-
ruimen tijd in zijn land vertoefde, zal te
's-Gravenhage als zoodanig worden ver
vangen door dr. José I. Cardénas.
Dr Cardénas is hier te lande geen onbe
kende. daar hij nu ongeveer drie jaar ge
leden, als Venezilaansch gezant te 's-Gra-
venhage optrad.
Hij verliet dien post in 1926 in verband
met zijn benoeming tot Minister van Wa
terstaat in Venezuela.
Hij wordt thans eerlang in de Residen
tie verwacht, om zijn vroegeren diploma-
tieken post weer tc bezetten
's-G ravenhage, 30 Oct. De Raad van
State heeft vandaag in openbare zitting be
handeld de beroepen tegen het besluit van
B. en W. van 's-Graveland, waarbij aan de
N V. Kinacult. Mij. concessie werd verleend
lot stichting van een Kininefabrick te
s-Graveland.
Appellanten waren B. en W. van Hilver
■mm, de heer F. E. Blaauw, eigenaar van het
•andgoed Gooilust to 's-Graveland, het be
duur van de afd. Hilversum der Nederl. Na
'uurhistorische Vereeniging, bestuurderen
Ier Kon. Ned. Mij. voor Tuinbouw en Plant
kunde, het bestuur der Vereeniging tot be
houd van natuurmonumenten in Nederland,
Ie Internationale Gesellschaft zur Erhal
'ung des Wisents e.v., het bestuur van den
Bond Heemschut, de Konfercnz Direktoren
Mitteleuropaischen Garten, het bestuur van
Ie Nederl. Dcndrologische Vereeniging, de
heor A. de Klerk e.a.
Do bezwaren van appellanten zijn in
hoofdzaak gericht tegen de te verwachten
■Vonkverspreiding, bodem- cn waterveront
reiniging on aantasting van natuurschoon
icngevolge van de stichting van een zooda
nige fabriek op de aangegeven plaats naast
hpt landgoed Gooilust.
Namens de Kina Cultuurmij. trad op jbr
nr. A. K. C. do Brauw.
Staatsraad baron Van Hugenpoth bracht
rapport uit over de schriftelijk ter kennis
van den Raad van State gebrachte argu
menten van partijen.
Do heer Groote, gemachtigde van het
wM-mecntebesfuur van Hilversum, wenschte
•1e zaak in principe te bezien. Het geldt
hier een eigenaardige aangelegenheid: een
«tukje weiland werd ergens ontdekt door
pen fabrieksdirecteur, ongeveer op de ma
nier als Columbus Amerika ontdekte. De
fabrieksdirecteur dacht: daarop kon ik
mijn fabriek wol eens neerzetten, en hij ver
kreeg van het betrokken gemeentebestuur
van 's Graveland), argeloos do vereischte
toestemming. Spreker geeft een opsomming
van de bezwaren tegen do wijzo van verwij
lering van afvalproducten van fabrieken
als de onderhavige. Indien de vergunning
mocht worden gehandhaafd, dan zullen in
»lk geval scherpe voorwaarden tot vernie
tiging van schadelijke afvalstoffen moeten
wordon gesteld. De vraag ls het intusschen,
of do fabriek daarmee dan niet op de be
treffende plaats onmogelijk is.
Voorts dienen zeer krasse voorwaarden
tresteld te worden ten aanzien van de wa
terloozing. Weliswaar zijn na advies van
het Instituut tegen waterverontreiniging
voorwaarden gesteld, maar die schijnen
niet afdoende te zijn, tenzij B. en W. van
Hilversum er genoegen meo nemen, dat het
water van de fabriek wordt geloosd in de
Gooische Vaart.
De heer F. E. B 1 a a u w, eigenaar van
het landgoed Gooilust, zeide, dat hij gedu
rende 40 jaren dit goed heeft beheerd en
aangevuld tot wat het thans is: oen land
goed met veel natuurschoon, fauna en flora,
dat door duizenden als natuurmonument
wordt gewaardeerd. De stichting van een
kininefabriek op een terrein in de onmid
dellijke omgeving van zijn landgoed zou
voor dit natuurschoon funeste gevolgen
kunnen hebben.
De heer Henri Polak sloot zich aan
bij de bezwaren van den heer Blaauw. Deze
lnndgoedeigenaar heeft Gooilust gemaakt
tot een buitenplaats, die een unicum in
Enropa is geworden. Buiten het bestaande
natuurschoon vindt men er verschillende
diersoorten, die eb'ers welhaast zijn uitge
storven. Men vindt er deze dieren niet in
hekken of achter tralies, doch in prachtige,
vrije omgeving, zoo bijv Amerikaansche
bisons, eenige Europcesche bisons of wi
sents, die elders vrijwel zyn uitgestorven,
een aantal wilde paarden, enz.
Het landgoed wordt op volkomen altruïs
tische wijze ter bezichtiging gesteld voor
liefhebbers van natuurschoon cn het zou
een ramp zijn, indien dit natuurmonument
werd aangetast.
De heer Roozeboom, mede namens A.
le Klerk en andero pachtors optredende,
geeft een uiteenzetting van diverse bezwa
ren aan do verwijdering van afvalstoffen
van een fabriek als de hier bedoelde ver
bonden. Tal van giftige stoffen, als looi
zuren e.d., blijven van de kinabast over en
worden verwijderd, omdat men er e^en vol
doende afzet voor weet te vinden. De vlleg-
asch van do fabriek zal het gras boderven,
betgecn een ernstig bezwaar is voor den
'andbouw in do omgeving. Ook andoren
zullen hinder van deze vliegaseh ondervin
den.
Al werden de scherpst mogelljko voor
waarden gesteld, dan is het nog de vraag,
>f 2ij in de praktijk zullen worden gehand
haafd. Men kan ook met do scherpsto con-
tróle er niet zeker van zijn, dat de bezwaren
achterwege blijven. Trouwens, ook B. en W.
van 'sGraveland zijn niet overtuigd dat.
wat zij voorschrijven absoluut afdoende is.
Indien dit eerst in de praktijk zou moeten
blijken, dan ware het te laat.
Mr. H. Blaupot ten Cate, gemachtig
de van do gemeente Amsterdam, deelde
mee, dat er een novum in deze zaak is, en
dat hij daarom door het gemeentebestuur
is gemachtigd hier op to troden.
De zaak ls, dat Amsterdam het oog heeft
op do Loosdrechtsche plassen ten behoeve
van de Amsterdamsche drinkwatervoorzie
ning. Uit dien hoofde kan Amsterdam gee
nerlei verontreiniging van de Loosdrecht
sche plassen dulden.
Water, dat geloosd wordt in de Gooische
vaart, zal via do 's-Gravelandsche vaart in
de Loosdrcchtscho plassen kunnen komen;
do bestaande sluis is lek en houdt derhalve
le schadelijke stoffen niet tegen. Trouwens,
ook bij schutting gaat veel water mee. Spr.
vertrouwt wel, dat het besluit van 's Grave
land zal worden vernietigd, maar toch heeft
Amsterdam gemeend, zijn bezwaren hier to
moeten doen hooren. Het gevaar zou be
staan, dat het water, dat in de Loosdrecht-
scho plassen, die een biologische reserve
vormen, zou worden verontreinigd of In
smaak geschaad
Amsterdam is in do toekomst aangewezen
op de Loosdrechtsche plassen als water
bron, het kan niet ergens anders hoen. De
kininefabrick echter kan overal elders
plaats zoeken Hier moeten de kleinere be
langen van de fabriek wijken voor de groo-
fc belangen van Amsterdam.
Do burgemeester van 's-Graveland en
eenjge appellanten zagen van het,woord af;
erstgenoemde omdat het besluit van zijn
gemeentebestuur toch wel op formeelo gron
den zal worden vernietigd.
Do directeur van de Kina Cultuur Mij. Het
het woord over aan zijn gemachtigde, jhr.
mr. De Brauw.
Jhr mr. A. K. C. de Brauw zeide, even
eens den indruk te hebben, dat do beslis
ing van B en W. van 's-Graveland op for-
meele gronden zal worden vernietigd. Hoe
wel er allerlei fantastische bezwaren te ber-
le zijn gebracht, zal spreker, nu dc zaak
zoo staat. In het fond der kwestie niet tre
den en ziet hij verder van het woord af.
Do koninklijke be^lKsiner volet later.
EVANGELIEBEDIENING.
Bij Kon. besluit van 26 October is aan .T.
P J. Kruys Voorberge, geboren te 'sGra-
enpolder, thans Amerikaansch burger, wo
nende te 's Gravenpolder op zijn verzoek
toestemming verleend tot het aanvaarden
van de kerkelijke bediening van predikant
bij de Nederlandsch-Hervormde gemeente
te Rabyloniënbroek en Hill, provincie
Noordbrabant.
De Jeugd duurt niet lang, maar herinne
ringen uit de jeugd blijven het geheelc le
ven. Jean Paul.
k.
(BEYOND)
door JOHN GALSWORTHY voor Nederland
bewerkt door
J. KUYLMAN,
39
„Heel goed; ik zal je naar de stad bren
gen."
Ilij deed geen moeite om achter haai
gevoelens voor Fiorsen te komen. Hij kende
ze te goed.
Den volgenden dag vertrokken zij, en
kwamen om half drie te Londen aan. Betty
was dien morgen vroeg vooruit gegaan als
baanbreekster. De honden waren al dien
tijd bij tante Rosamund geweest Gyp miste
hun verwelkoming, doch de installatie van
Betty en de baby op de logeerkamer, die
nu als kinderkamer zou moeten dienen
nam al haar aandacht in heslatr. Het begon
juist te schemeren, toen zii, re°t hnnr bon'
nog steeds om, een sleutel van de muziek
kamer nam, en den tuin doorging om eens
te zien hoe daar alles was na haar afwe
zigheid van tien weken Wat was hc' win
terachtig in den tuin. Hoe anders dan op
'dien drukkenden, warmen maanavond toen
Daphne Wing te voorschijn was komen
dansen vanuit de schaduw der duistere hoo
rnen. Hoe kaal en «cherp teekenden de tak
ken zich af tegen de grauwe, duisterende
lucht geen enkele vogel die zong, geen
enkelo bloem! Zij keek om naar het huis.
Het stond daar koud cn wit, doch er waren
lichten op haar kamer en op de kinder
kamer, en iemand was juist bezig de over
gordijnen dicht te trekken. Nu dat de' bla
deren alle afgevallen waren, kon men de
andere huizen op den weg zien, elk ver
schillend in vorm cn kleur, naar de ge
woonte van Londensche huizen. Het was
koud en vorstig; Gyp haastte zich het pad
af. Er hadden zich vier kleine ijskegels on
deraan het venster der muziekkamer ge
vormd. Hnnr oog viel erop, en toen zij om
de muziekkamer heen ging. brak zij er een
af. Er moest een vuur binnen branden,
want zij kon het flakkeren er van door de
niet geheel gesloten overgordijnen heen
zien. Ellén, die toch ook overal aan dacht,
had zeker gelucht! Doch plotseling bleef
zij staan Er was daar meer dan enkel oen
vuur binnen! Door den kier in de gordijnen
had zij twee gestalten gez'cn, die op de
sofa zaten Het was haar alsof er iets in
haar hoofd ronddraaide. Z«i wendde zich
om om weg te stormen Toen daalde er
een zekere bovnnmeryarhelf'ke kslmtp in
haar, en bedaard keek zij naar binnen. Hij
en Daphne Wing! Met zijn arm om haar
hals geslagen Het gezicht van het meisje
mankte, dat zij haar oogen niet van haar
kon afwenden Het was een weinig achter
over cn omhoog gekeerd, en zij keek naar
hem met half-open l'npen, en oogen d'e als
"ohvpnotiseerd waren, en waaruit aanbid
ding sprak; en haar arm. dien zij om hem
had heengeslagen, leek te sidderen van
koude, van extase?, ..i
Wederom tolde dat zeker iets door Gyp's
hoofd rond. Zij hief haar hand op. Een
oogenblik lang was zij dicht bij de ruit, cn
toen, met een gevoel van onmacht, liet zij
haar zakken, cn keerde zich af.
Nooit! Nooit zou zij hem of dat meisje
laten zien, dat zij haar konden kwetsen!
Nooit! Voor zoover het haar betrof, waren
zij veilig voor een scène, veilig in hun
nest! En met oogen die niet zagen, liep zij
over het met rijp bedekte gras, door het
donkere salon, naar boven naar haar ka
mer, draaide deze op slot, en ging voor
het vuur zitten. Haar trots woedde in haar
Zij propte haar zakdoek tusschen tanden
cn lippen: zij deed dit onbewust. Het was
haar alsof zij haar oogen voelde zengen
door de felle hitte der vlammen, doch zij
nam de moeite niet er haar hand voor te
houden.
Plotseling dacht zij: „Als ik hem eens had
liefgehad?" en lachte. Dc zakdoek vie! in
haar schoot, en zij keek er met verwonde
ring naar hij was met bloed bevlekt Zii
schoof wat meer naar achteren in haai
stoel, weg van den zengenden vuurgloed, en
bleef roerloos zitten, met een glimlach op
de lippen. De oogen van het meisje, die
waren geweest als die van een kleinen, zeet
aanhankelijken hond dat meisje, dat
haar zoo gevleid had! Nu had zii haar „ge-
distingeerden man"! Zij sprong op, en be
keek zich in der spiegel; zij huiverde
-vendde zich om, en ging weer zitten Rn
•'at nog wel in haar eigen huis' Waaron-
niet hier - in deze kamer? Waarom niet
voor hnnr oogen? F.n dat terwill zl| nog
eeen jaar getrouwd waren' F.r stak haast
iets grappigs in ja. werkelijk bijna iets
grappigs! En vooi liet eerst dacht zij kalm-
„Ik ben vrij."
Doch deze gedachte sprak niet tot haar,
en had geen waarde voor een geest die zoo
bitter in zijn trots gewond was Zij schoof
haar stoel weder dichter bij het vuur
Waarom had zij niet op het raam getikt9
Zij had het gezicht van dat meisje wel eens
willen zien vertrekken van schrik! Ook had
zij hem wel eens willen zien op heeter-
daad betrapt betrapt in het vertrek,
waarin zij hem zooveel uren had voorge
speeld, het vertrek dat deel vormde van het
huis, dat zij met haar eigen geld gekocht
had! Hoe lang hadden zij het misschien al
gebruikt voor hun samenkomsten en
waren zij door die deur binnengeslopen van
achter uit het steegje? Misschien al wel
van voor zij wegging om zijn k'nd te
baren! En toen ontstond er in haar een
strijd tusschen het moederlijk instinct on
haar beleedigd gevoel eon geestelijke
strijd, zóó hevig en diep in haar, dat het
zwijgend en onbewust ging om te beslis
sen of haar kind heelemanl van haar zou
zijn, dan of de liefde er voor uit haar hart
verdwenen was cn het iets was geworden,
dat zij bijna verafschuwde.
Zij kroop dichter bij het vuur, daar zij
koud was en zich lichamelijk ziek voelde
En plotseling dacht zij. „Als ik de bedien
den niet laat weten, dat ik hier ben, zou
den zij wel eens naar buiten kunnen gaan,
en zien wat ik zag!"
Had zij het venster van het salon wel
gesloten, toen zij zoo verslagen terug
kwam9 Misschien hadden zij reeds
lanstic schelde zij. en deed de deur van
het slot. De kamenier kwam naar boven.
.Zou je het venster van het salon nisje
blieft even willen sluiten, Ellen: cn zeg
aan Betty, dat ik vrees op reis een beetje
kou gevat te hebben, en dus naar bed ga.
Vraag haar of zij hol zonder mij met het
kind kan 6tcllen." En zij keek het meisje
recht in het gezicht, dat een uitdrukking
van bezorgdheid, ja, zelfs van medelijden
droeg, doch niet die gejaagde uitdrukking
die het moest gehad hebben, indien zij het
geweten had.
„Zeker, mevrouw, ik zal een kruik voor
u maken, mevrouw. Zoudt u misschien een
warm bad en een kopje warme thee wil
len?"
Gyp knikte bevestigend Alles alles
was haar goed! En toen het meisje weg
was, dacht zij werktuigelijk: ..Fen kopje
warmo theo! Hoe zonderling! Wat zou het
anders moeten zijn dan warm?"
Het mei6jo kwam met do thee terug; zij
was oen aanhankelijk meisje, vol van die
bewonderende genegenheid die bedienden
en honden steeds voor Gyp voelden, en ook
bezat zij dat instinctmatige partij kiezen,
dat in de harten woont van hen, die ver
blijven in hulzen waar de atmosfeer een
heid mist. In haar idee was haar mees
teres veel te goed voor hem een vreem
deling met zulke gewoonten' Manleren
die had hij heelemanl niet! En er zou
niets goeds van komen. Als je 't haar
vroeg, dan had zij er niet veel vertrouwen
in!
„En ik heb dc kraan al opengezet, me
vrouw. Wilt u er misschien een beetje mos
terd in?"
(Wordt vervolgd.)
