AH EDSFOOKTS CH DAGBLAD 28e Jaargang No. 163
Inventaris-Opruiming
Vrijdag 10 Januari 1930
..DE EEMLANDER'
SPOOKGESCHIEDENIS IN GOUDA
l KWAJONGENS AAN
'T WERK?
Geheimzinnig bellen
N.V. COMPAGNIE LYONNAISE,
Enorm verlaagde prijzen.
Maison de Jager Zn.
Botersprits. - Theekoekjes.
REORGANISATIE NED.
HERVi KERK
EEN LEENING VAN
ROTTERDAM
ONEERLIJKE LOODS-
ARBEIDERS
Verduisteringen over
vele jaren
Zachte Wolvlokmatrassen
FEUILLETON.
HET ONBEREIKBARE
De stad in een roes van
opwinding
Gouda, 8 Jan. Gouda heeft een spook
Deze griezelige mare houdt de geuecle stad
bezig cn heeft de ingezetenen in oen roes
van opwinding gebracht. Overal praat men
over het spook en de meest fantastische
verhalen doen do ronde, zoo lezen wij in de
Telegraaf.
Het spook moet *s avonds huizen in een
perceel aan de Nieuwe Haven, dat zich in
de schamele verlichting der smalle «straatjes,
ter weerszijden van de donkere gracht maar
al te zeer voor het mysterie leent. Sinds een
paar weken wordt daar de bel op geheim
zinnige wijze beroerd, als de bewoners tus
schen 8 en 11 uur rond de tafel zitten ge
schaard. Bij verrassing werd getracht den
dader to grijpen, maar er w as geen dader
te zien en toch werd er gebeld.
Met Nieuwjaarsdag ging het belletje elf
maal over. zonder dat cr een oorzaak was
%e vinden.
De politie werd er bijgehaald, een onder
zoek ingesteld, maar geen oplossing van
hef raadselachtig gebeuren gevonden. De
wildste geruchten worden nu verhaald,
politieagenten moeten op het dak en in
turfschuiten met hun neus op de bel geze
ten hebben, zij zagen niets en toch belde
bet. 't. Heette daarop, dat de bel uit de deur
was gehaald cn binnen op tafel geleed, met
.verwezen blik en van schrik vertrokken
gelaat staarde men naar elkaar en naar
het tooverding, aller harten sprongen op,
want weer belde het. 't Schijnt zelfs van
den vroegen morgen tot den laten avond tc
klingelen.
Eerst kwamen 's avonds een paar dappe
ren kükon, gereed om op het eerste moment
te vluchten. Toen kwamen er tientallen,
daarop honderden en t is nu al zoover ge
komen. dat een gang naar de beheksto
Nieuwe Haven als een soort pelgrimstocht
wordt beschouwd, 't Ziet er s avonds zwart
van de menschen, die griezelen willen. De
bewoners hebben geen leven meer, als er
niet gebeld wordt, wordt er wel op de ramen
geklopt. Jan en alleman speelt voor spook,
de zenuwachtige stemming verergert steeds.
En steeds belt 't maar opnieuw.
Geweldige drukte; de buurt
ontruimd.
Dinsdagavond was het zelfs zoo druk, dat
dé menschen dicht opeengepakt voor het
tooverhuis stonden. Op een heelen afstand
verwijderd stonden nog de adspirant-gricze-
laars op plaats te wachten cn het gedrang
was zoo hevig, dat er in een winkel een
groote ruit werd ingedrukt. Opgeschoten
jeugd wilde er 'n pretje van maken en 't
werd zoo erg, dat de politie er aan te pas
kwam. de heele buurt ontruimde en de
straat afzette. Nog fantastischer verhalen
werden toen grif voor waar aangenomen
en een beetje aangedikt weer verder ver
teld. Iedereen maakt iedereen Jol cn de
rust is totaal verdwenen. „Hoort daar. belt
het weer", werd geroepen en warempel toen
hoorden ze het allemaal, 't Was aïieen jam
mer, dat het niet belde. Als net zoo nog
een poosje doorgaat, dan bellen alle ge
luidvoortbrengers in de heele stad. Maar
intusschen is het spook een ware nacht-
mcrrio geworden, eiken avond wast de be
langstelling onrustbarend en bijzondere
maatregelen moeten zelfs al genomen wor
den.
De bewoners ondergaan een ware kwel
ling. De vrouw des huizes heeft het zelfs
al zoo op haar zenuwen gekregen, dat zij te
bed ligt.
Voor het betooverde perceel staat
's avonds cn 's nachts al een vaste politie
post, zoover strekt de bewakingsdienst zich
uit. Jongens loopen in het donker tusschen
de volksmassa met groote bellen te zwaaien
en jagen den vreesachtigcn den schrik op
het lijf.
Voor de huisgenooien wordt het mysterie
een obsessie.
,,'t Is verschrikkelijk meneer", zcide ons
een dappere dochter, die nu haar moeder
moet verplegen, „heel Gouda schijnt aan
spoken te gelooven en 't is niet te beschrij
ven hoe 'n last of we er van hebben. Zeker,
er is gebeld, al een kleine vier weken lang,
en we weten niet hoe 't gebeurt, al geloof
ik stellig, dat het kwajongens zijn. Na
Maandagavond hebben we niets meer ge
hoord, wat te begrijpen is, nu er zod gewel
dig veel volk komt cn de dader dus onmid
dellijk gegrepen moet worden. En al die
verhalen zijn reusachtig overdreven, er is
geen touw aan vast. te knoopen. Nu trek
ken zelfs de schooljongens voortdurend aan
de bel, 't is bijna niet om uit te houden."
De bclledeurtjc spelendo kwajongens, die
het ernstigst worden verdacht voor spook
te spelen, maar natuurlijk nergens te vin
den zijn, loopen nu vanzelfsprekend heime
lijk te gnuiven, dat hun grap zoo'n gewel
dig succes heeft en in staat is heel Gouda
op stelten te zetten.
Jedereon wil het spook zien en hooren,
t eind van dc historie is niet te bekennen.
Intusschen waast het geheimzinnige spook
nog steeds door Gouda en beroert do bol
van het huiske op de Nieuwe Haven.
DE GEVOLGEN VAN EEN FUIFJE.
Veroorzaken van dood door schuld.
Arasterdam, 9 Jan. Een 21-jarlge
ischrooker uit Amsterdam had duchtig
Koninginnedag gevierd. Tegen middernacht
achtte hij het tijd de feestelijkheden te be-
indigen. Hij stapte in een auto, die niet aan
hem toebehoorde, om tot besluit van den
dag een tochtje te maken. De richting Haar
lem werd ingeslagen. Doch op den Haarlem
merweg had een ongeluk plaats. Do visch-
rooker kwam hier in botsing met een aan
de rechterzijde van den weg staande auto,
waarvan de achterlichten brandden! Nood-
'ottigerwijze stond de eigenaar van de auto
links naast zijn wagen, hij had juist een
nieuwen band omgelegd. De man. een hotel
houder uit 7andvoort, werd tusschen de bei
de auto's bekneld, tegen den grond geslin
gerd en meegesleurd door de aanrijdende
auto. De hotelhouder werd hierdoor zwaar
gewond en overleed kort na het gebeurde
De auto's werden ernstig beschadigd.
De min of meer beschonken Koninginne
•Jasvlerder stapte uit zijn gehavend vehikel
en liep weg.
Hij wandelde een stuk verder en viel ten
'i een grashooo neer, waar Morpheus
zich over hem ontfermde. Het ontwaken
was echter minder prettig, een agent schud
de hem wakker
UTRECHTSCHÏWEG 10 - TEL. 179 - AMERSFOORT
Do vischrooker, die vroeger chauffeur
was, had zich heden voor de vijfde kamer
van de rechtbank te verantwoorden wegens
het veroorzaken van dood door schuld.
Uit de getuigenverklaringen bleek, dat de
achterlichten var de auto hadden gebrand
Hat was oen heldere nacht geweest, zoodat
Jo aanrijder ook zonder de lichten de stil
staande auto had moeten zien. De vrouw-
van den overledene, die zich in de auto had
bevonden, had nog tot haar man geroepen:
„pas op, spring opzij."
De heer Schotting, inspecteur bij de ver
keerspolitie to Amsterdam, was als getuige
deskundige gedagvaard. Deze achtte het on
geluk aan de schuld van verd. te wijten Uit
•Je getuigenverklaringen kwam niet duide
lijk vast te staan, waar de hotelhouder pre
cies stonod, toen het ongeluk plaats had.
De officier van justitie, mr. Van Dulle-
rnan, achtte het tenlaste gelegde bewezen en
wilde hier het maximum, n.l. negen maan
den gevangenisstraf eischen, en ontzegging
van de bevoegdheid tot het besturen van
een auto voor den tijd van één jaar.
De verdediger, mr. Benno J". Stokvis, acht
te het bewijs van het veroorzaken van dood
door schuld niot bewezen. Pi. vroeg voor
zijn cliënt vrijspraak, subs, een geldboete,
subs een voorwaardelijke veroordeeling.
De rechtbank zal 23 Jan. uitspraak doen
SOIREE TEN HOVE
Na politiek: muziek
s-Gra venhage, 9 Jan. Hedenavond
hebben H M. de Koningin en Z. K. IJ. de
Prins der Nederlanden, in tegenwoordig
heid ook van II. M. de Konjngin-Moeder
en H. K. H. Prinses .iuliana ten paleizc
Noordeinde eene muzikale soirée aange
boden aan de leden der delegaties ter Haag-
sche conferentie 1929/1930, waarvan ver
schillende door hunne echtgenooten verge
zeld waren. Ook waren uitgenoodied enkele
Nederlandsche autoriteiten en leden van
het Mof met hunne echtgenooten
Een programma werd uitgevoerd doordr.
Peter van Anrooy, dirigent van het Resi
dentie-orkest. met het Ilaagscho strijk
kwartet (bestaande uit de hreren Sam
Swaap, A. Poth, J. Dcvert en C. v. Ister-
dael) en den baritonzanger den heer Thom
Denijs.
Voor den aanvang van het concert wer
den de gasten door de leden van het Vorste
lijk Huis verwelkomd.
HET ROTTERDAMSCHE SPOOKHUIS.
Rotterdam, 9 Jan. Gisteravond zijn
honderden menschen naar den Schiedam-
schen dijk gekomen, om te pogen iets van
het 6pook to zien te krijgen, dat zich dair
zou vertoonen. Tenslotte is de belangstel
ling zoo groot geworden, dat het tramver
keer gestremd werd en de politie moest In
grijpen.
Dit heeft tot relletjes geleid en gedurende
eenige uren heeft men de opdringende men
schen met sabel en gummistok uit elkander
moeten drijven. Dit was natuurlijk weer
een gereede aanleiding om de politie te pla
gen, zooals de Rotterdamsche straatjeugd
gemiddeld eenmaal per jaar pleegt to
doen. Er is direct kras opgetreden en om
een uur of tien was de orde hersteld. Men
vreest echter, dat het plezier nog niet van
het pretje af is en dat de drukte op straat
nog wel eenige dagen zal aanhouden. Het
spook heeft zich gisteren echter niet ver
toond, er was veel te veel politie in de
buurt
Langestraat 56 Telef. 115
Voor de Zaterdagen gaarne
vroegtijdige bestellingen met het
oog op de werktijdregeling.
Het ontwerp verworpen
De algemecne synode der Ned. Herv. kerk
heeft het reorganisatie-ontwerp verworpen
met 10 tegen 9 stommen.
Groot 5 millioen tegen een
rente van 4procent
Van de Twentsche Bank, in combinatie
met een viertal andere bankinstellingen,
hebben B. en W. van Rotterdam een ver
trouwelijk overlegde aanbieding ontvan
gen waardoor de plaatsing wordt verze
kerd van een VA percentsleening ten be
drage van 25,000,000. Tevens wordt daar
door de mogelijkheid geopend, tot conver
sie in een 4>4 percents leening over tc
gaan van de 5J4 percents leening 1925,
groot per rosto 14,010,000.
Met de commissie voor de financiën
van oordeel, dat het aanbeveling verdient
van deze gelegenheid tot consolidatie van
vlottende schuld en tot qonversie van de
hierboven genoemde lecning gebruik te
maken en dat de voorwaarden van het
verkregen aanbod aannemelijk zijn, stel
len B. en W, onder opmerking, dat de
voorzitter voornemens is deze zaak in de
heden te houden vergadering in behande
ling te brengen, voor. om te besluiten tot
uitgifte van een 4H percents-leening, groot
20,000,000, teneinde uit do opbrengst
daarvan mede af te lossen de nog uit
slaande en nog niet uitgelote obligation
der meergenoemde jleening van 1925.
Aan het desbetreffende ontwerpbesluit
ontleenen wij nog het volgende:
De leening i6 verdeeld in obligatiën van
1000. Ter keuze van den geldschieter
kunnen deze obligatiën bij do uitgifte
worden gesplitst in stukken van 500 of
van 100. Bij elke obligatie wordt ge
voegd een 6lel halfjaarlijksche coupons,
betaalbaar 1 Juni en 1 December van ieder
jaar. De leening wordt uitgegeven in haar
geheel of bij gedeelten, bij openbare in
schrijving of ondershands, naarmate B. cn
W. dit noodig zullen oordeelen, en tegen
den door hen te bepalen koers.
De aflossing op deze leening zal aan
vangen op 1 December 1930 cn zal volgens
een aan het ontwerp-besluit toegevoegd
aflossingsplan plaats vinden. De geheele
lecning zal in 1989 zijn afgelost.-De aflos
sing heeft plaats pari. De gemeente be
houdt zich voor de voor 1930 voorgeschre
ven aflossing geheel of gedeeltelijk te be
werkstelligen door middel van het in por
tefeuille houden van een daarmee over
eenstemmend aantal obligatiën. De ge
meente heeft liet recht om, met afwijking
van het vermelde omtrent het aflossen en
het uitloten der obligatiën, te allen tijde tot
vervroegde aflossing, hetzij van de ge
heele leening, hetzij een gedeelte daarvan,
over te gaan.
Bij vervroegde aflossing van een gedeel
te der lecning worden de af te lossen obli
gatiën op door B en W. vast te stellen
wijze bij loting aangewezen; de verplichte
aflossingen in volgende jaren kunnen als
dan evenredig verminderd worden.
DOOR DEN TREIN GEGREPEN.
Amsterdam, 9 Jan. Een 22-jarig lo9
spoorwegarbeider is op de spoorbaan voo»
het eerste perron van het Centraal Station
bij het papierprikken door een trein aan
gereden cn bekwam daardoor een bloeden
de dijbeen wond. Hij is per auto van den
G.G. en G.D. naar het Binnengasthuis eü
vandaar naar zijn woning vervoerd.
Rotterdam, 9 Jan. Gedurende gerui-
men tijd was het bij de Rotterdamsche
Tramwegmaatschippij bekend, dat er tel
kens goederen verdwenen. Het mocht ech
ter niet gelukken de daders te pakken. Ten
slotte is verleden jaar uitgekomen, dat een
drietal loodsarbeiders te Rotterdam de
schuldigen waren. Op vrij geraffineerde
wijze hebben zij jaren lang goederen, die
met de 'tram verzonden moesten worden,
zich toegeëigend. Zij pasten wel op dat zij
de pakken, die in de lood6 waren, niet aan
raakten. maar als de goederen eenmaal In
de wagens waren geladen, maakten zij de
pakken open en namen eruit wat van hun
gading was. Zilveren vorken en lepels, bont
kragen, tafelkleedjes, japonnen, schroeven,
gereedschappen, ondergoed, kortom van al
les wat met de tram vervoerd pleegt te
worden en gemakkelijk m,ee te nemen was,
werd ingepikt De pakken werden daarna
weer netjes dichtgemaakt.
Do daders moesten zich nu voor de Rot
terdamsche rechtbank verantwoorden. Het
waren de 26-jarige G. B. S.. dc 32-jarige J.
H. en de 28-jarige H. T.. allen uit Rotter
dam en thans gedétineerd. Hun zaken wer
den gevoegd, zoodat het drietal tegelijk voor
de rechters verscheen. Alle drie bekenden
zij en S. deed daarbij een nogal dramatisch
verhaal over de aanleiding van deze dief
stallen. Toen hij bij de R T M. kwam. ver
diende hij 21. hij trouwde en kreeg een
rijksdaalder opslag. Maar dat trouwen en
het kindje dat al spoedig kwam was de
oorzaak dat het gezin in de schuld kwam.
De iraindirectie leende hem 400. maar het
gevolg daarvan was dat het loon practisch
minder werd, daar hij wekelijks afbetalen
moest. Toen er geklaagd werd over de dief
stallen, heeft S. gezegd dat er betere con
trole moest komen, maar de directie was
van mecning dat men beter wat schadever
goeding aan de klagers kon geven, dan een
aparte controleur aan te stollen. Ook de
twee andere verdachten noemden als motief
voor de verduisteringen het lage loon
Verschillende benadeelden werden als ge
tuigen gehoord. Interessanter waren de ver
klaringen van den heer Cramer, inspecteur
bij de R. T. M Hij vertelde dat de drie
verdachten het eenige vaste loodsperso-
neel vormden. Maar het lukte niet hen to
betrappen, toen men hen verdacht, en on
dervraagd. ontkenden zij ten stelligste iets
met de diefstallen uitstaande te hebben.
Totdat men tenslotte tot fouilleering over
ging en huiszoekingen bij hen deed. Toen
bleek dat de verdenking van den inspec
teur- juist was. Over de loonon hebben,
zoo zei hij, de verdachten nooit geklaagd.
Zij verdienden alles bij elkaar ongeveer
25 in de week. maar hadden bovendien
vrije kleeding. vrije geneeskundige behan
deling en medicijnen en des winters vrij
kolen.
Het O. M„ waargenomen door mr. E. D.
H. Schutter, achtte de feiten bewezen. Over
alle verdachten zijn door het Leger des
Hoils gunstige reclasseeringsrapporten uit
gebracht Geen van drieën is nog veroor
deeld geweest. De feiten zijn echter te ern
stig, vooral omdat zij gedurende zoo langen
tijd gepleegd zijn. Hij eischte daarom we
gens diefstal tegen ieder van hen twee jaar
gevangenisstraf.
1 persoons vanaf f 15.50.
Ook deze matrassen kunnen wij
garandeeren.
EIGEN FABRIKAAT.
flF FAAM LANGESTRAAT 5
UL THHItl bij de Varkenemarkt
Daden van moed en liefde bewijzen de
waarde des menschen.
LAVATER.
(BEYOND)
dou»* JOHN GALSWORTHY voor Nederland
bewerkt door
J. KUYLMAN.
95
Betty! Gvp sloot de oogen. 't Koude zweet
brak haar uit Droomde ze'? Fluisterend zei
Gvp hield haar vingers stil on zag hom
aan
„Ik heb je altijd gezegd, dat je volkomen
vrij was Ik hel- hei maanden lang zi-ïn
aank'uVuni Muar .r komt een oogenbL*.
dat Je trots de cverlrii.'i® heeft dat is il-
les. Je moil me geen leugens vertelien!''
„Ik ben niet gewend te liegen." Maar hij
ging nog niet. liet ellendige gevoel van ge
vangen te zijn in een net waar hij niet door
kon een net dat hij, zelfs kwaad en al,
wel vagelijk voelde zelf gespannen tc heb
ben, door die vervloekte intimiteit, die hij
vergeefs voor haar verborgen had gchou
den, dat omsloot hem met elke minuut vas
ter! Kon hij haar niet overtuigen van do
waarheid, dat zij het alleen was, die hij
echt lief had? En hij zei:
..Gyp ik zweer je, dat er niets was dan
éénc kus, en dio was niet
Lr ging eer. siddering door haar heen van
't hoofd tot de voeten, en zij riep: „O, ga
toch weg!"
Hij ging naar haar toe, legde zijn han
den op haar schouders en zei
„Ik zweer je, dat ik jou alleen lief heb.
Waarom geloof je mij niet" Je móét me ge
looven. Zoo slecht kun je niet zijn, mij niet
to gelooven.. Het is allemaal te gek! Denk
aan ons leven, aan onze liefde, aan alles.'
Haar gelaat stond strak, hij liet haar los.
cn zei zachtjes- „Och, het is ontzettend, die
trots van je.
„Ja, het is alles wat ik heb. En gelukkig
voor jou dat het zoo is. Je kunt riaar
haar gaan, als je wilt." „Naar haar
gaan! liet is te mal ik zou niet kunnen.
Als je het verlangt, zal ik haar nooit weer
zien.'"
Zij keerde zich naar den spiegel.
„Och weineen! Wat zou het helpen?"
Voor een wien het leven altijd verwond
heeft, alt niets zoo zwaai als wanneer zijp
beste, diepste gevoelens niot geloofd wor
den. Op dit moment geloofde Summerhny
volkomen in wat hij zeidc. Het meisje be
duidde niets voor hem! Als zij hem achter
na liep, kon hij 't toch niet helpen? En hij
kon Gvp maar niet overtuigen. IIoo oni
zettend' Echt afschuwelijk! En hoc on redo
lijk cn onrechtvaardig van haar' En waar
om? Wat had hij gedaan, dat zc hem maar
niet gelooven wou, en hem als zoo'n mis
punt zag? Kon hij het helpen dat het meis
)c hem kuste? Dat ze erg op hem was?
Dat hij nu eenmaal een man was? Onrede
lijk, onrechtvaardig, liefdeloos! En met een
woedenden blik ging hij weg.
Hij ging naar zijn studeerkamer, gooide
zich op den divan, zijn gezicht naar den
muur Hij lag geen vijf minuten, of ziin
boosheid kwam hem kinderachtig voor en
vervaagde tot een doodclIjken, aangrijpen
den angst. Hij besefte dat hij met heel wat
meer te doen had, dan met een klein voor-
Val, met haar natuur, haar fierheid en
ongeloof ja, en met de diepte en alver-
vullondheid van haar liefde. Terwijl zij
niets begeerde nevens hem, wilde en nam
hij zooveel meer. Hij voelde dit maar vaag,
als iets waar hij niet doorheen kon, tegelijk
met een ondragelijk verlangen, zijn hoofd
neer te leggen, en eiken hinderpaal weg-
gerruimd to zien. Wat ging cr nu gebeu
ren Hoe. lang kon deze toestand dureD
Hij stond op, en liep met de handen ineen,
achter zijn rug, en zijn hoofd naar achte
ren gebogen, de kamer op cn neer, cn van
tijd tot tijd schudde hij zijn hoofd om het,
als het ware, van dezen dwang te bevrijden
En dan Diana. Hij had gezegd dat hij haar
niet terug zou zien. Maar was dat moge
lijk Na dien kus, na dien laasten blik
op haar Iloc dan Wat moest hij d*in
zeggen of doen? Hoe kon hij alles ineens
verbreken? En' als hij aan Gyps gezicht
dan weer dacht, sidderde hij. Och. wat was
alles ellendig Er zou, er moest iets op tn
vinden zijn! Want nooit zijn menschen zoo
dwaas aan te nemen dat het noodlot hen te
pakken heeft, wanneer ze voor hc.j eerst in
des levens woud, vage, duistere gestalten
tusschen do hoornen aanschouwen, met
bleeke wangen cn zwarte oogen, en dat al
les zich plots als vreemde work el ij khe id
voordoet.
HOODSTUK IX
Gj p bleef op haar kamer, en zooals een
vrouw dan doet als ze heel ellendig is,
scharrelde ze met kleinigheden, als lintjes
rijgen in haar ondergoed, en ringen oppoet
sen. En de duivel die in haar gevaren was,
dezen morgen bij 't ontwaken, slonk weg,
toen hij z'n werk gedaan had, en liet de
oude onbestemde ellende na. Zij had haar
geliefde gekwetst met woorden en blikken,
had genot in dat kwetsen, en was nu innig
droevig. Wat hielp het welke voldoening
had ze? Moe kon ze met wraakzuchtige spel-
deprikken de diepe wond heelen, den kan
ker uit haar leven verdrijven? Hoe kon zij
ooit zichzelf genezen door hem, dien zij zoo
lief had. leed te doen? Als hij nu terug
kwam en ook maar even toegaf, zou zij zich
in zijn armen werpen. Maar de uren gingen
voorbij, en hij kwam niet, en zij ging diep
ellendig als zij was, niet naar beneden.
Het werd donker, maar zij sloot de gordij
nen niet; t gezicht van dien mannbelichton
winderigen tuin, en de dwarrelende blade
ren, leidde wat af. Kleine Gyp kwam binnen
cn babbelde wat.
Er was 'n boom omgewaaid, cn zij was
er op geklommen; zo hadden twee manden
met eikels geplukt, en de varkens waren zoo
gulzig geweest; en Betty had haar na moe
ten loopen, omdat ze wegwaaide. En Bryan
was in zijn studeerkamer; maar zoo bezet
dat hij- haar maar één kus gaf.
Toen ze weg was, opende Gyp het venster,
Toodat do wind haar vlak in 't gezicht
woei. Als dat smartelijk gevoel maai van
haar weggevaagd werd. dat alles voorbij
was, al zou hij dan uil medelijden doen.
alsof hij haar liefhad. Een vertrouwen zoo
diep aan het wankelen gebracht, in een
natuur als de hare, zoo vol twijfel en wan
trouwen, kon nooit hersteld worden. Eer,
fiere natuur voor wie liefde alles en alles
was, kon zich nooit tevreden stellen met een
halve liefde. Ze was eenmaal van jongsif
te fier, en te jaloersch van aard, en toch
geschapen voor oneindlgde liefde. Zij
die bevreesd was geweest voor liefde, die er
tegen gevochten had, totdat zij er door me-
degcsleurd werd; die sedert alleen voor haar
liefde geleefd had, die alles gaf. en aJloa
eischte zij wist nu zeker cn voorgoed,
dat zc net alles hebben kon
Hij had gezegd dat 't „niets" was! Niets!
Dat hij maanden lang, minstens 'n enkelen
keer aan een andere vrouw gedacht bad.
Ze geloofde hem, dat er niet meer dan een
kus was geweest maar was dat dan niets,
dat het tot dien kus gekomen was? Dal
meisje, dat nichtje, had alles vóór; de we
reld, familie-invloeden, een veilig bestaan;
ja, en dan nog niet to vergeten 't ver
lang en van den man naar jeugd, on 't nog
niet ontwaakt zijn. Dit meisje kon hij
trouwen' Die gedachte vervolgde
haar. Een oogenblikkelijke kleine uit
spatting, de wilde natuur van den
man eigen, dat kon zij vergeven on \ergete»
zeker' Maar dit vrceselijke gevoel, dat dit
meisje, zijn nichtje, hem aanhaalde, eD
tot zich trok van haar weg 't was afschu
welijk! Hoe kon ze, zonder zich te blamee-
ren, hem van haar afhouden, geheel voor
zich?
Ze hoorde hem naar zijn kleedkamer gaan,
en terwijl hij daar nog was, sloop zij naar
beneden, 't Leven moest doorcraan. de diénst-
boiler vooral niets merken. Ze ging naar .de
piano, en speelde, met dien dolk in t hart,
In de flauwe hoop, dat do muziek .-en wor
der zou doen. Hij kwam binnen eu stond
stil bij het vuur. Aan tafel werd zooveel
gesproken als noodig was tegenover de
dienstboden want er is niets zoo onfijn
als 't te kijk geven dat men lijdt maar het
was bijna ondragelijk, cn zoodra het afge<
loopen was, ging hij terug naar zijn eigen
kamer, en zij naar do piano. Daar zat "zij
maar, klaar om te gaan spelen als er Iemand
mocht binnenkomen; mot de tranen over
haar handen vloeiend, die op haar schoot
lagen.
(Wordt vervolgd.)
