Inventaris-Opruiming
Wijnhandel J.
A. Schoterman Zn.
DE ACCOUNTANT VAN DE VEENDAMMER
EEN LICHTVAARDIGE
PARAFEERING
NV. COMPAGNIE LYONNAISE
Enorm verlaagde prifzen.
UTR.STRAAT 17
per ftesch f 3.75
Gevestigd 1878 - TELEFOON 145
Zachte Wolvlokmatrassen
FEUILLETON.
EEN ZOMERZOTHEID
i
De kwestie van de borgtochten
Het kassierscontract
Amsterdam, IS Jan. De belangstel
ling \oor Liebermann op dezen derden dag
van zijn strafzaak, dienende voor het ge
rechtshof alhier, was de stille Zaterdag
heeft daar voor een groot deel schuld aan
uitermate gering.
Aangevangen wordt met het verhoor van
rar. J. Loonsteyn, advocaat en procureur te
dezer stede. Get. deelt mede, dat hij in het
jaar 1027 werkzaam was geweest op het
kantoor van rar. Van Gigch en mr. Gom
perts. Wat de „Veendammer'-plannen be
treft had mr. v. Gigch hem zonder een
naam te noemen verteld dat hij en mr.
Gompertz geïnteresseerd waren in oen hy
potheekbank, welke door hen zou worden
gesaneerd. De bedoeling was dat mrs. Van
Gigch en Gompertz commissarissen in deze
Bank zouden worden, voorloopig zouden zij
echter nog niet naar buiten optreden, wes
halve get. verzocht werd tijdelijk als com
missaris op te treden. Hij zou dan als z cr.
„strooman" de aanwijzingen van mr. Van
Gigch volgen. De vergadering in „Weimar"
is door get. bijgewoond en hij heeft daar
hei bewuste kassierscontract mede onder
teekend. In den trein naar Amsterdam heeft
get. den doorslag van het contract nog eens
nagelezen en hij kwam toon tot de conclu
sie, dat hij zijn medewerking aan de zaak
niet kon verleenen. Van dit besluit heeft
get. aan mr. Van Gigch mededeeling ge
daan, daaraan het verzoek vastknoopende
een nieuw contract te willen tikken, zonder
get's naam. Mr. Van Gigch zei toen: „O,
dat hoeft niet, ik zal uw naam wol laten
doorschrappen."
Llebermann verklaart op vragen van
den president, dat liij de strekking van het
kassierscontract heeft ontworpen, mr. Van
Gigch heeft het toen op zijn kantoor uitge
werkt De latere weigering van mr. Loon
steyn om commissaris der „Veendammer"
te worden, was verdachte meegedeeld door
mr. Van Gigch, dio gezegd had: „mr. Loon
steyn kan geen commissaris worden, want
hij heeft een pleidooi."
President: „Dat 's ook al een reden."
Mr. Loonsteyn deelt nog mede, dat hij
eenige maanden later mot ongenoegen van
mrs. Van Gigch en Gomperts is weggegaan.
Mr. Kokosky: „Van Gigch zei tegen U:
„Dan nemen we een anderen commissaris,
dus meervoud."
Get: (,Ja".
Mr. D u y s: „Liebermann en mr. Van
Gigchmet dat verschil, dat de een geen
geld meer heeft en opgesloten is en de an
der raèt geld vrij rondloopt."
Mr. Kokosky (tot get) Heeft Van Gigch
u ook niet eens gezegd: ..Je weet toch wel,
als er schandaal van komt, zou dat ook mij
treffen."
Get.: „Ja".
Het Donderdag j.l. afgebroken verhoor
van den accountant A. C. Möhring wordt
dan voortgezet. De, president tracht zeker
heid te krijgen over de vraag of mr. Van
Gigch tusschcn 10 cn 11 Juni heeft kunnen
vernemen dat de betaling zou worden ge
wijzigd. Möhring heeft dit niet meegedeeld,
Liebermann weet niet meer of hij dit ge
daan heeft, mogelijk is het wel. Geruimen
tijd wordt' dan gediscussieerd over dc vraag,
van wie de idee is uitgegaan van de ren
vooien in het kassierscontract, langzamer
hand schijnt men het er wel over eens te
zijn dat deze door Liebermann ontworpen
waren.
Li éj) er ma tin merkt dan op. dat, toen
aan Möhring ƒ5000 fcclcofd waren, het nog
heelemaal niet vaststond, dat Möhring di
recteur der „Veendammer'.' zou worden. In
tegendeel was mr. Kappcyne toen de gega
digde voor dit ambt.
President (tot get. Möhring): Waarom
beloofde Liebermann u ƒ50001
Ge t.: Omdat mijn salaris bij dc Disconto-
bank zoo laag was.
President: Dus niet voor uw bemooiïn
gen inzake de „Vecndammer?
G e t.: Neen.
Wanneer mr. Duvs, niet tevreden over
een conclusie, die de president trekt, zich
mopperend in dc advocatenbank terugtrekt
en fluisterend een opmerking maakt tegen
een achter hem zittend advocaat, stuift de
president op: „Als u liever wilt uitschei
den, zegt u het dan hard op. Mijn ooren zijn
goed, weet u."
Mr. Duvs (die zeer bleek is geworden):
Mijnheer dc president, ik heb de grootste
waardeering voor uw serieuze wijze van be
handeling, doch ik meende, dat uw gevolg
trekking in haar algemeenheid niet juist
behoefde te wezen. Wanneer Liebermann er»
mr. Kortenoover teekenden, dan kan het
toch zeer wel zijn, dat laatstgenoemde dat
ripoi namens commissarissen?"
president: „Daarvan blijkt niets."
Mr. Duys: „Maar het kan toch."
De president zet dan het verhoor van
Möhring voort Vervolgens constateert de
president, dat de waarde der effecten van
dc Vecndammer ruim drie ton was. Lieber
mann verkocht 'n deel voor ruim twee ton,
maar hij kreeg ze allemaal tezamen tegen
„boekwaardevoor f 161,000. Hoe kwam men
aan die boekwaarde? Ik begrijp dat niet",
aldus mr. Jolles.
Vader Woltrannn, die om opheldering
te geven, naar voren wordt geroepen, weet
liet ook niet.
Pres.: Dat alles is ook weer eens een illu
stratie dat Liebermann en de „Disconto-
bank een waren cn dat dc „Discontobank"
en de „Veendammer" een potje vormden.
Niemand wist wat er gebeurde, maar wan
neer Liebermann iets wilde, gebeurde het.
Möhring verklaart voorte bij de hierna
volgende bespreking van de kwestie der
borgtochten dat hij oerst in de recht
zaal voor het eerst gehoord heeft van een
andere borgtocht dan die onder het kas
sierscontract.
Mr. Kokosky: „Wat weet U van de borg
tocht van Van der Toorn?
Get.: Alleen dat, bij de bijeenkomst in
November 1927 ten huize van mr. Schür-
man, Kloppenburg kwaad wegliep toen hij
hoorde dat er geen borgtocht bij do stuk
ken was.
Woltman verklaart dan dat Liebermann,
nadat in de vergadering van 25 Juni do
acten gepasseerd waren, Liebermann zei:
„En nu de centen".
Liebermann antwoordt dat zulks niet
waar was, de zaak is, dat \V0ltm3n gauw
décharge wilde hebben.
Mr. Duys, die dan gelegenheid krijgt om
vragen te stellen, vraagt o.m. aan get.
Möhring of deze vertrouwen had m de
,Atlas"-plannen.
Get.: Ongetwijfeld.
Mr. Duys: In de stukken van de Holland-
Amerika zou al een concept voor zoo'n
Bank zijn gevonden.
Get.: In 1019 was er, geloof ik al een
prospectus.
Mr. Duys: Wat zou Liebermann gedaan
hebben, als zijn raadsliedén hem gewaar
UTRECHTSCHüvVEG 10- TEL. 179 - AMERSFOORT
schuwd hadden, of als men hora er slecht I
op géwe/.L'ii had dat er iets moreel niet
orde was?
Get. Dan was hij ermee opgehouden,
daarvan ben ik overtuigd.
Mr. Kokosky toi den president: Ik vind
het zoo jammer, dat de fiolen van Uw toorn
alleen maar voor Möhring uitgestort wor
den, dien ik een kleine man blijf noemen.
Hij moest alles begrepen hebben, over dc
anderen die allo^ klaar gemaakt hebben,
wordt niets gezegd, zij loopen maar vrij
rond.
Mr. Duys: Dat zijn dan ook doctoren in
de rechten.
Pres. (tot mr. Kokosky): U weet heel goed
hoe ik over de anderen denk.
Uitvoerig staat de president dan stil bij
de kwestie der vervroegde aflossingen van
hypothekon der „Veendammer" in do maan
den Juli, Augustus en September.
Wanneer do president er dan zijn be
vreemding over uitspreekt dat Liebermann
nadat het contract-Paardenkooper was tot
stand gekomen, nog een millioen uit de
„Vecndammer" heeft gekregen, laat mr.
Duys uitkomen, dat men beiden niet als
wederpartijen moet beschouwen; zij werk
ten samen.
Mr. Duys (tot get. Möhring): Is het niet
jui6t dat mr. Van Gigch telkens den dag
na zoo'n aflossing zijn honorarium decla-
reorde?
Get.: „Ja".
Mr. Duys: En heeft zijn compagnon mr.
Gomperts niet eens de goheele ontvangst
van een aflossing op het kantoor willen
houden?
Get.: Dat is zoo. maar daar heb ik mij
tegen vorzet.
Te kwart over één wordt dan gepauzeerd.
Na de pauze wordt het eerst de accoun
tant A. Smits gehoord, die in 1925 cn 1926
accountant van de Veendammer was. Aan
zijn vroegere verklaringen reeds bij twee
gelegenheden voor de rechtbank en één
voor het hof afgelegd kan get. uiteraard
weinig of geen nieuws er aan toevoegen.
Liebermann bestrijdt, dat hij zou heb
ben geweten, dat dc accountant van de
Veendammer bezwaren had tegen het ont
breken van een tegenprestatie.
Get. heeft. 25 obligaties van de Centrale
Bank van Woltman ontvangen, welke hij
later voor 70 pet. bij dc curatoren heeft ver
zilverd. Het contract heeft get geparafeerd,
„hoewel hij nog niet precies weet wat er
in staal'.
Mr. Kokosky: „U hebt het contract dus
geparafeerd zonder het gelezen te hebben?
GeL: „Ja".
Mr. Kokosky: „Waarom hebt u dan zoo
maar geteekend?"
Get: „Ik had vertrouwen in de advo
caten".
Mr. Kokosky: „Dus dat vertrouwen in de
advocaten was zóó groot, dat u, een accoun
tant, zonder bezwaren parafeerde?"
Get.: „Ja".
Mr. Kokosky: „Dat is hel. wat ik weten
wilde".
Pres.: „Toen u parafeerde, begreep u
toch dat de Vecndammer een vordering van
21/j millioen kreeg op dc Discontobank,
nietwaar?"
Get.: „Ik dacht eigenlijk op Liebermann".
Pres.: „Ja, die vergissing heb ik ook wel
eens gemaakt". (Gelach).
Vader Woltman, even voor'het hekje ko
mend, verduidelijkt dan, dat 'deze getuige
evenals de anderen, die 25.000 gulden aan
obligaties had ontvangen bij wijze van af
koopsom, vergoeding voor het einde dei-
relatie.
Mr. Kokosky (met stemverheffing tol get.
i Smits): Als u uw bezwaren niet zoo ge
makkelijk had laten varen, was de geheele
transactie niet doorgegaan en dan had er
niemand hier gezeten. De heer Woltman
heeft zijn veroordeeling grootendeel aan
u te wijten.
Mr. Duys (tot getuige): Mag ik u eens
vragen, was u erg bevriend met mr. van
Gigch'?
Get.: Neen, wij kenden elkaar, meer niet.
Mr. Duys: U hadt dus uw kantoor in het
zelfde pand, waarin ook rar. van Gigch zijn
kantoor had? Ik stelde mijn vraag daar
om, omdat d heelc figuur een ander as
pect krijgt, -.annccr die vriendschap wél
bestaan had. Men kreeg dan partijen Schür-
mann-Van Gigch, met u als accountant der
Veendammer als vriendje er tusschcn, zoo
dat Liebermann er dan eigenlijk ingeloo-
pen zou zijn!
Get.: Ik heb zelfs een groote ruzie met
mr. van Gigch gehad.
Pres.: Was u geen (rait-d union tusschen
partijen?
Get.: Welnecn.
Mr. Duys: Als uien nu de balans van do
Veendammer, bijvoorbeeld die van 1926,
voor zich neemt, krijgt incn daaruit dan
een aoed inzicht in dc financieele positie
van do Voendammer'
Get.: Zeer zeker.
Mr. Duys: Hoe komt het dan, dat rar.
van Nierop zegt, dat alle cijfers geflatteerd
waren? Iemand, die op zoo'n bank koopt
vliegt erin!
Get antwoordt, dat in hei verslag wel
degelijk staat, dat er eon ondorwaardo was,
bovendien waren koopers in de gelegenheid
om den staat van hypotheken in te zien.
Pres.: Er was geen controle op den ge-
garandeerden koers. Denkt u, dat er ge
knoeid kon worden.
Get.: Onmogelijk was dal niet.
Pres.: Wat hebt u tegen Liebermann ge
zegd over do Beleggingsmaatschappij?
Get.: Als ik wat gezegd heb. is het alleen
geweest, dat dc Beleggingsmaatschappij
zich bedruipt
Mr. Duys doet dan voorlezing van een
passage uit een brief van mr. Schürmann
te Parijs d d. i November 1.1., waarin mr.
S. schrijft, dat Woltman hem, in bijzijn
van get. Smits, verzekerd heeft, dat de aan-
deelen van de Vecndammer de waarde ver
tegenwoordigden en goed waren, en dat hij
(mr. S.) nooit geweten heeft dat de Be
leggingsmaatschappij Noord-IIolland een
stroppenmaatschappij was.
De adv.-gen.: Och, papier is geduldig.
Mr. Duys (met stemverheffing): Ja, me
neer de advocaat-generaal, maar de gevan
genis is nog veel geduldiger! (Beweging in
de zaal).
Als laatste getuige van dezen dag wordt
dan gehoord de Scheveningsche reeder A.
van den toorn. In 1923 is get. bij de oprich
ting der Discontobank aandeelhouder in de
ze bank geworden. Hij had 33 aandeelcn, die
hij in Juni 1927 aan Liebermann heeft af
gegevon, zonder ze ooit meer terug te zien
Get. weet niet hoeveel aandeelcn Lieber
mann had, ook niet of er aandeelen in het
buitenland geblokkeerd waren. Liebermann
was de baas in de Discontobank. Wat der-
aankoop der Veendammer betreft get. heeft
daar nooit mee te maken gehad.
Pres.: Maar uw naam is toch genoemd als
kooper, o.m. met den van Kappeyne. Weet
u, dat de onderhandelingen met Sedeyn af
gesprongen zijn?
Get,: Neen.
Pres.: Toen kwam de Discontobank als
koopster, dat weet u toch?
GeL: Ik weet, dat alles ondergebracht zou
worden in de Atlas.
Pres.- U hebt ook hel kassierscontracl ge
teekend?
Get.: Ja.
Pres.: Maar hoe hebt u zich borg kunnen
teekencn voor het kassierscontract, als u
niet wist welke bedragen er mee gemoeid
waren? Is u niet gezegd, dat het heele kas
sierscontract een wassen neus was?
Get.: Lieberman vertelde me later, dat het
kassierscontract van de baan was.
Pres.: Hier zijn de twee exemplaren van het
kassierscontract. Heeft Liebermann daarop
de doorhalingen geschreven?
Get.: Ik geloof het wel.
Pres.: Op 19 September hebi u toen niet
aandeelen aan Liebermann verkocht?
Get.: Ja.
Pres.: Ze waren al ie zijner beschikking,
hij kon ze dus gewoon houden'
Hebt u nog wel eens een andore borg
tocht geteekend?
Get.: Neen, in deze zaak nooit.
Pres.: Liebermann, wat zegt u van die
garantie. Waar is die gebleven
Liebermann: Die heb ik verscheurd, mijn
heer de president, toen get. zijn aandeelen
aan mij verkocht.
Pres.: Het komt er nu volgens getuigen
verklaringen op neer, dal cr een exemplaar
onbruikbaar is gemaakt, door doorhalingen,
en eon verscheurd.
Mr. Kokosky wijst op de onbetrouwbaar
heid van get. Van den Toorns verklaringen
In alle vorige instanties heeft hij gezegd,
dat beide borgtochten verscheurd zijn.
Mr. Duys: Do heer Van den Toorn heeft
bij elkaar wel veertig borgtochten getee
kend. Als hij bij den rechter-commissam
van één spreekt, waar laat hij dan die an
dere 39? En dan nog een vraag U kende
Liebermann al jaren. Ilebt u ooit iets van
oneerlijkheid van zijn kant gemerkt?
Get.; Ik heb hem altijd beschouwd als een
eei lijk persoon.
Als mr. Kokosky dan weer de verwarring
ter sprake biongtpdie er omtrent de borg
tocht bestaat, wijst de president er rnet na
druk op, dat die borgtochtkweslie voor het
Ilof niet de minste waarde heeft, dat heeft
het Hof in zijn arrest inzake Woltman ook
doen uitkomen. Want een borgtocht, die In
handen van den borg is, is geen borgtocht
Mr. Kokosky: Ik acht die kwestie wel do
gelijk van groot belang en zul haar dan ook
in mijn pleidooi ter sprake brengen.
$lr. Duys wijst er op, dat van get. dc roep
uitging, ook in Den Haag, dat hij" een schat
rijk man was. Liebermann moet d.it dan
ook geloofd hebben. Uit verschillende ant
woorden van get. concludeert mr. Duys dn--,
dat ook get. tot degenen behoort, die nooit
bij de afwikkeling der zakon ook maar «••■n
moment hebben gedacht dat er iets immo
reels of strafrechtelijk ontoelaatbaars ge
schiedde.
Te vier uur wordt dan de zitting
schorst tot Dinsdagmorgen a.s. te lien ut.
NED. HERV. KINDERZORG.
Een Limburgsch comité.
Naar gemeld wordt, hooft het bestuur
der Federatie van Diaconiön in do Ned.
Herv. Kerk een conferentie te Heerlen met
nfgc\aardigden van de Kerkeraden en Dia
conie in Limburg, ter bespreking van dr-
vraag op het wcnschelijk is om te geraken
tot de stichting van een Tehuis vóór kinde
ren. In beginsel wordt tot oprichting daar
van besloten cn een Limburgsch Comité
samengesteld, dat in opdracht kreeg zich
met name te verstaan met dc vereeniging
„Kindorzorg voor Noord-Brabant en Lim
burg" alsmede met het Protestantseh Wees
huis te Maastricht.
Dc vergadering stond onder leiding van
den voorzitter der federatie prof. Slotcraa-
ker de Bruine.
EEN MISLUKTE RUILVERKAVELING.
Zwolle, 16 Ja n. Alhier is heden
stemming gehouden over het ruilverkave
lingsplan Ntcuwleusen De secretarie dev
Overijsselsche Mij van Landbouw, ir. Lou-
wc3, deelde mede, dat opgeroepen waren
2700 belanghebbenden, voornamelijk uit
Staphorst en Rouveen, te zamen bezittende
de 6200 bunder, welke in het ruilverkave
lingsplan zijn begrepen.
Ter vergadering waren opgekomen rond
1200 belanghebbenden, waarvan 891. bozit-
tende 3950 bunder hebben '"gengesternd. Ge
rekend naar het grondbez.it heeft de moer
dorheid zich dus tegen liet plan uitgespro
ken. zoodat dit is verworpen.
(Hbl
1 persoons vanaf f 15.50.
Ook deze matrassen kunnen wij
garandeeren.
EIGEN FABRIKAAT
flF FAAM f-ANGESTRAAT 5
LIL. I HrlïVI by de Varkensmarkt
door
CISSY VAN MARXVELDT.
Het was heerlijk, om, als Pit. en
zij 's avonds samen gewerkt hadden, naar
huis te loopen door de lichte stad, langs de
stemmige grachten. Neen, stel je voor, een
Winter hier. midden op de Veluwe. Om dood
te gaan van verveling en eenzaamheid. Ze
hooide, dat Mia zei:
„Ik denk wel, dat Ella nog komen zal
straks".
„Ja, best mogelijk,-' zei Lenit.
„Dat wicht kan opvliegen voor mijn part,"
dacht Dot kwaadaardig.
„Ik vind het typisch, dat zc zoo dik met
ons is," vond Mia. „Vind je ook niet? Ze is
al zoo volwassen.'
..Ze wordt dit jaar achttien,'' zei Lenic.
„Ze is niet eens zooveel ouder dan wij
zijn Een jaar zoowat."
„Maar ze ziet er zoo volwassen uil," hield
.Mia vol.
Dot opende haar oogen.
..Dat komt, omdat het zoo'n lange sladood
is." Ze keek nijdig naar Mia. „En een poe
ha! 'k Heb nog nooit zoo'n aanstelster ge
zien. Ze kan inti niet zetten." besloot Dot
dan tevreden.
„Och, dat verheeld je je." Lenie plouido
altijd. En Ella is heusch heel lief, als Je
hnar goed kent. Ze heeft massa's lieve din
gen."
.:J. nou.- "ie heb ik dan in deze drie da
gen nog niet ontdekt knorde Dot
„Ze heeft prachtig haar," vond Mia.
„Ja, da wist ik het eerste uur al." Dot
krulde haar beonen ora de pooten van
haar legstoel. „En daarom knipt ze het niet
af. Nu, ze kan opvliegen voor mijn part.'
besloot ze.
„Je bent zoo weinig verdraagzaam Dot,"
klaagde Lenie. ..Nee, heusch. Kn het is niet
aai dig van je ook, om ieman-J, dio je rog
heelemaal niet kent, al te veroordeelen."
,.Nou dan niet. Gooi nog eens zoo n bon
bon met noot op, Mia. Mik hem maar in
mijn bouche. Gaat prachtig, zie je wel," zei
ze al kauwend. „Zoo'n hooischuur is toch
al weer ergens goed voor."
„Weet jc hoe ik Ella vind!" Mia greep
naar een flinterig sandv.ichje „ik vind
haar bijzonder. Ze heeft massa's gelezen.
Ze kan letterlijk over alles meepraten. En
daarbl) ze tennist goed, en ze zingt beel
dig. Ze rijdt paard cn ze speelt prachtig
piano."
Dot zuchtte diep. „Wat een schat van een
combinatie," zei ze. ,Gooi nog eens zoon
bonbon op, Mia Zal ik jullie eens wat zeg
gen kinderen? Ze zit jullie gewoonweg op
Je kop. Dat heb ik in deze drie dagen al
lang gezien.'
Lenie s zachte, blauwe oogen sperden
zich wijd open. ,,Je bent mal." zei ze.
„Och. Dot zegt altijd van die onmogelijke
dingen Mia had een nijdig rimpeltje tus
schen haar wenkbrauwen.
„Ja, nu heeft Dot het gedaan natuurlijk.
In dc middeleeuwen werd de waarheid met
de dood gestraft. Op de pijnbank." Zo strek
te haar becncn weer. „Geef rne nog één
kepje thee Lenie Dan ga 'k nog heerlijk
even onder zeil."
Lenic uam dc futuristische tea-cosy van
de trekpot. „En toch bekijk je Ella ver
keerd," hield ze vol.
„Nu goed, ik zal haar Je volgende keer
eens van een andere kant bekijken," be
loofde Dot „Doe dan gauw die rimpel weg
Mia. Brrr." Ze schopte plagend tegen Mia's
witte schoentje. „Hoe vindt Pit de dier
bare engel?"
..O Pi-itü" zeiden Lenic cn Mia tegelijk.
Dun lachten ze beide. „Pit is hcolmaal on
mogelijk," vond Mia. Maar Lenie. die haar
nichtje toch weer wilde verdedigen, zei:
„Och, je weet nooit precies wat Pit denkt.
Maar ik geloof, dot ze in haar hart Ella
Lest aardig vindi."
„Valt me mee." Dot nam haar kopje aan.
„Dan heeft ze toch zeker wel verborgen
deugden." Ze dronk genietend haar thee.
„En nu neem ik mijn stoel op en ga daar
onder de rhododend.ronstruik liggen slapen.
Dan kunnen jullie 't eens rustig over mijn
deugden hebben." Haar brcede mond toon
de al haar schitterende witte tanden. „Dag
schatten."
Ze sleepte haar stoel over het grasveld.
„Als je maar weet, dat «er spinnen zitten
in dio rhododendron," riep Lenic haar na
„Dat is louter geluk in dc middag," riep
Dot terug.
Zc keken haar beide na, Mia en Lenie.
Het sluike donkere, en het sluike blonde
kopje keerden zich naar elkaar toe
„Eigenlijk valt Dot wel wat uit dc toon,-'
zei Mia aarzelend. ..Ze is niet heelemaal
ons genre.'
.„Och, je weet, dut ik haar zeker niet zou
hebben gevraagd, als Pit cr niet zoo op
had aangedrongen. En tante Alice is ze'f
iTop bij moeder geweest om er over te pra-
ten."
Op school vind ik haar wel leuk. peins
de Mia. „Ik lach me naar om de zotte din- I
gen die ze zegt soms. Manr hier
„Ze kan soms zoo vinnig zijn," zei Lenie
zacht. „Ik kan niet erg goed legen vinnig
heid."
„Ik ook niet. Je hoeft toch niet hartelijk
tegen mekaar te doen." Mia ging weer ach
terover leunen. Dot was om de rhododen-
dronstruik verdwenen. „En zooals zc EUa
zoo pas aanviel.. Ik vind liet nio? aar
dig..
„Als Piï nu maar eerst hier is, »vordt het
gezelliger. Voor Dot bedoel ik. Ik begrijp
alleen niet, dat y.o niets van zich laat hoo
ien."
„Wanneer zijn je oom en mntc op rus
gegaan?"
„Eergister al. Zc had toch allicht even
kunnon schrijven
„Ja, dat vind ik ook.'
Ze waren het altijd roet end samen eens,
de twee „hartsvriendinnen." zooals Dot zei
..Weeïg," von'l Dot het. Pit cn zij konden
soms kijven samen, tot ze groen zagen.
Manr dan: een ferme klap op Dot's schou
der, een fikscho klap op Pit's rug. en zo
naren weer voor een tijdje uitgeraasd.
„Weet je nog." begon Mia weer, „hoe
heerlijk het hier vorig jaar w as?"
„Ja. zalig,' zei Lenie. Er klonk toch wel
een beetje spijt in haar stem Mia bekeek
haar handen, die sproeten spijt in haar
stem. Mia hekeek haar tanden, die sproe
ten hadden op het blanke vol. Naar vond
ze. dat. Zo trachtte naar beneden te kijken
of zc ook de krans van sproetjes zag op
haar kleine, rechte neusje. Ze poeierde
haar neus fn 't geheim, maar wroof toch
altijd vóór ze naar benoden ging dc -poeier
weer weg, omdat zc bang was voor een
hoonende uitval van Dot. Doi kon riiw zijn
soms
„Is het do vierde of vijlde zomer, «lat Je
rnet ons hier bont?" vroeg Lenie
.,De vijfde. Weet je niet, we zaten nog
op de lagere, toen ben ik voor t eerst mee
gegaan."
„Ja, toen hadden wo nog vlechten," lach
te Lenie, „met een rocc of een blauwe lint
Jij had zoo n prachtig Schotsche strik, weet
jc nog wel?"
Mia schudde haar korte donkere helm.
„Ja, dat weet ik nog best. Fn .onze rok
ken waren o\en kort als ze nu zijn."
„Wc zijn heelemaal niet ouder gewor
den," ontdekte Lenie ..Zou Dot slapen?"
„Zal wel."
„Nog thee?"
„Nee. dank je. Jk ga even een boek ha
len.' t
„Neem je dan mijn handwerkje mee?
Uit ligt op dc bank in de huiskamer
„Goed. Zal ik jo'dan wat voorlezen?"
„O dól zeg."
Lenie dacht: „Zoo croed is het altijd tus
schcn Min. en mij. Wc begrijpen mekaar
En t zal altijd 7.00 blijven, óók als ik in
Lausanne ben, omdat we gelijk denkon, ge
lijk voelen, omdat we, ja. dat was hot „ge
lijkgestemde zielen" hebben. Ze zou het
Mia straks zeegen. Ze had eens c-gons in
een boek gelezen over „gelijkgestemde zie
len". Dot zou zeggen „Och kind" nee
..och schaap, nonsensico hoor1"
(Wordt vervolgd.)