RCOURART
iek van Oom Pirn
WIST-
SB CORRESPONDENTIE.
11't a 1 j-■ N'ou, niets is
list jullie zèll eens iels instuurt
n(iercourant. Gevel! jullie ook
s raadsels op? Ook dit vi
leuk.'Ik zal jj versje plaatsen, je hel
liec! aardis' verzonnen.
Camera. Neen. je hebt zeker niet
veel géschreven. Heb je het werkelijk zóo
druk
t huis'
l éi^ti
turlje af kan om naar Je ruadselootn
schrijven? Ik geloof, dnt je daar nog wel
een verloren oogcnblikje voor zult hebben.
Jn welke klas zit je op school?
Kerstroos. Ik hoop dat wij goed
met elkaar kunnen opscliie
twl'fel ik nie' aan; wel bedankt v«or je
vncndclljke welkomstgroet. Vond je het
tweede raadsel zoo moeilijk, ol had je daar
geen tijd meer voor
Kwik. Het is dit jaar inderdaad een
heel verschil met verleden jaar. In febru
ari 11.10 liepen zc nog over den Amstol. ter
wijl de booten lagen Ingevroren thana zijn de
roeiers al weer op den Amslel aan bet oefe
nen voor de komende wedstrijden. Een gril
lig klimaat, hè, hier in Holland, liet is maar
niet te hopen, dat het nu nog gaat vriezen,
want daar hebben wij heelemaai niet meer
op gerekend. En dan.... hoeveel schade
zou er niet door worden aangericht?
Rozenknopje. -- Het la een bizonder
kort briefje, wat Jo me gestuurd hebt; wist
je nu heusch niets te vertellen? Je moet niet
voor alles belangstelling
heb. Ik r
de gymnaslickultva
- Je wordt allereer
bedankt voi
haar gebruik van maken. Dan hoop Ik. dal
ik niet zulke moeilijke raadsels op zal ge
ven, want ik zou niet graag willen, dal tn'n
nichten on neven boos op me werden.
I.ely. Of Je zélf ook raadsels mag in
sturen? Nou. met het grootste genoegen
hoor, als ze maar geschikt zijn voor de kin
dercourant. Indien dat het geval is. worden
ze geplaatst ook. Ik houd me dus aanbevo
len voor nieuwe rondsels.
C1 ,v v i a. - Ik geloof dat de raadsel» nu
Piel bepaald zoo bizonder gemakkelijk wa
ren; je moet maar zoo denken ..zonder
moeite heb Ja niets." Wanneer schrijf je m»
eens wat meer dan alleen de oplossingen?
S p r i n g i n 't V e 1 d. Je wordt bedankt
v-oor de postzegels; ik hoop er een van m'n
nichten of neven mee van dienst te kunnen
zijn. Of je. weer mee mag doen met de raad
sels? Natuurlijk, ik denk altijd maar zoo
,,hoe meer zieltjes, hoe meer vreugd".
Cupido. - Ik vind het erg aardig, dal
jo mc nu al een nieuw- raadsel stuurt; ik
za) bét direct plaatsen. Ik hoop, dal wij nog
langen Hid op aangonamo w ijze hrlefwlsse-
courant zullen hebben, want dat
ir aardig. Zooals je ge-
Unie. maar weer een
opgewonden? Hlly
nicls van, Ze waren ala gewoonlijk op hun
Woensdagmiddag naar Oma cn do
rustige huis in rep cn roor gevonden.
Tanto I.enl was verdrietig, Tnnle Elza mop
perde en Oma, die de kinderen anders nooit
alleen den luln in zond, zei nu met een ge-
ziehi. alsof het do meest natuurlijke rank
vind ij
- hem nog eon tijd aan eer,
an Ier dagHnd-gowerkl. Zooals je weet zit
die mljnbejr «Vu ia ons mooie Indie. op Su
malro. Hij mwkt uu nog veel gedichten
voor d« tidtscfio bladen.
C. ouiLt'h£«nt. Ik geloof, rtgt w-IJ het
best wujwelkanr kpnien vinden; dat merk
ik nu al un het aardige briefje, dat je me
pfschrovairfcebt. Dat tweede raadsel is niet
alleen éootApu moeilijk geweest, er waren
meer nichten en neven, die er moelto mee
gehad hebben
Jasmijn..— Gelukkig zeg. dal je Moe
der weer heter la. want als een moeder ziek
is, heelt het j|fcle gezin daar hindi
Zij Is toch
de vel# biiefji
schrijven met Ier lezen en beanlwoor
rekene
me veel ple-
- l'rettJtf^dat je zusje zoo In haar
achlk is -
lezen, zoker-wèl liet doe
Zier, dal je hel ppeasnverhnal
tig hebt gelezen. Er zullen nnj
aardige verhaaltjes volgen den
Waterlelie. Ik zal zooveel mogelijk
raadsels opgevc
huilenlandsehe plaatsen voorkomen, omdat
ik natuurlijk niet weet of Jullie daar
bekend benu
I, Ieder huisje heeft zijn kruisje mei
m Slicns, kerk, duif, turf, kuiken, Hen
orden afgehaald
Nieuwe Raadsels.
(V'n.i Luidspreker).
21, 11. 20. 27. 25, 3, een ander woord vo
grasps, ek»».
30. 3i. 35. 1!. 23. 0. 2, Ï8, 5, 13 ia een ve
blijf voor mieiPiKgetj.
I. n. 0. .77 ia een plant.
5, 35, 10. 13, 3, 4 Is een plaats
Noord Haifa., I
12. 11,11, 7 is een maand.
II. 32. 22. '4, 13, 13. 17, IS, 19, 20 is t>
stad in de provincie Utrecht.
0. "I, 27, 15 is een plaats in Zeeland.
14, 25, 3, 20, i4 een overblijfsel.
Op de eerste rij: cn medeklinker.
Op de tweede rij: een dier uit Artis.
Op de dorde rij: onmisbare lichnamsdee-
Op de vierde rij: he
Op de vijfde rij: vou
elen gebruikt wordvi
Op de zesde rij: eei
Op de zevende rij i
Er w
DG VOGELTJES.
eens 1rie vogeltjes,
te waren lief en klein
Hun oogjes rond» kogeltjes
In 'I aardig kojije fijn
Zij zongen snam t hoogste lied
En hadden veel plezier
Ze wielen nog van geen verdriet
Van Tirelirelier!
Tot. dal cena op een f
Uit was met de pri
ZU dacht dal kluifje i
Mainy E. don H.
ZOO'N GRAPPIGE VISCH
a groote mcnscheit
toch
n de vv
•old b.
il Rlly ci
Dat vvaa nog nooit gebeurd! Meestal bab-
ildcn ze met Oma of vertelde Oma hun
in verhaaltje. Soms ook doden do Tantes
een spellctjo met hen in de kamer of den
uln, of gingen ze naar hun „eigen tuin-
jes", terwijl één der Tantes in de buurt
tan het tuinieren vvaa en hun allerlei nan-
vljzingcn bij hun werk gaf. Nooit werden
:lj echter alleen den tuin in gestuurd.
Elly cn l'im verwonderden zich hier wel
sv-en over. doch lang bleven zo er niet bij
diistaan, daar zo het nog zoo verkterd niet
tonden «ons met hun tweeljes
e gaan. ZIJ haalden dus hun tulngeiVed-
-chap uit de schuur en begonnen in hun
uintjos to werken. Zo hadden ieder een
i.'ukje grond vlak bij den moestuin, waar-
n ze altijd naar hartelust spitten, zaaiden
m allerlei bloemen kvveeklcn. Vader en
(loeder woonden op een bovenhuis en had-
ien geen tuin, zoodat de kinderen het heer
lijk vonden in Oma's grooton tuin een klein
boekje „ons eigen tuintjete kunnen noe-
eenigen tijd begon
echter te vervelen, 't Was ook zoo saai, dat
niemnnd eens kwam kijken! Bovendien
n er op 't oogcnbllk heelemaai geen
-i voor'Oma of Móéder kon-
Zo besloten dus maar Wat an-
doe». Maar wat:
„lk weet watr sel Hlly plotseling. „We
gaan In den vijver vUechen!"
,Maar er zijn geeo goudvisschen
den vijver!" iel Eimi
„Natuurlijk nlêtl Dacht je soms, dot ik
goudvisschen wou vlsschon?" riep Elly
verontwaardigd uit
„Noel Maar wat wou Je don?" vroeg Pint.
„Wel. «loon alsof wo visschvnl Dat li
net zoo leuk! En misschien is er wel do eet
of andere enook In den vijver verdwaald ei
halen we diot) op."
.Ja, ja!" juichte Pim, die wel niet zoo-
•I fantasie had als zijn zusje, maar altijd
graag in haar spelletjes deelde. „Maar
•zicht werd plotseling ernstig
„hoe komen wo aan een net?"
iedor onzen zakdoek en bin
den dien aan eon stok," zei Elly practlach.
isscnlon ia bat makkelijker, als we er
tokken voor gebruiken,voegdo zij er
nadenkend aan toe.
Daarop togen do beide kinderen aan het
werk. In do schuur hadden ze weldra eonl-
stokken en zelfs touw en een schaar ge
iden cn met wat inspanning slaagden zij
werkelijk In. voor leder eon vlschnat Ie
maken. Handig bond Ell.v de vier punten
zakdoek met oen stuk
het uiteinde van twee stokken vaat, zoo
dat zij, wanneer zij het andere uitolndi
der slukkun in do handen n
tig schepnet had.
Pim was echter minder handig en vol be
wondering voor Elly'a mooli
„Hou dit maar even vast. Voorzichtig,
hoor!" zei Elly. „Dan zal ik er c.!. eentje
Jouw zakdoek maken." En ze ging op
spelen."
it hll diabolo is er al-
n Je hlorbU niet."
gaf Pim toe. „Zullen we doen, wie
mecsto visschcn vangt. El? Alles telt
.Ja, jn!" juichte Elly, die juist een wa
terplantje had opgehaald. „Dal is éénl"
•ischnetlcn stijf in de handen
foklcmi
a de k
geduh
woonlijk niet beschikten. Ilchnlvo Elly'i
eeraio „viach" het wnterplantjo hnd-
nicts opgehaald, maar dat hln-
Elk oogcnbllk kon zich do éér
of andere visch, die bij ongeluk in den vlj>
ver gekomen was, in hun netten Inlon ver
strikken. Wat zouden Oma en da Tantes
groote ongen opzetten, eis
ophaalden!
i Pim
blijdschap. Hij had zijn net opgehaald cn
zng er een glinsterend voorwerp In liggen.
„Als dfit een visch is, is hot zeker oen zil-
jrvlsch!" artiuot het pijlsnel door zijn bol
en hij juichlo:
„O Elly. El! Kijk eens! ik heb een visch!
Een prachtvlsch! Zio 'm eens schilleren!
t een grappige visch!"
lly wns natuurlijk onmiddellijk één-on-
isndacht en wierp haar eigen nel, dat
voorzichtig met beide handen vastge
houden had, achteloos op den grond.
klaverdrie
Isscfier-
Stond daar al jaar o-\ dag
Heel bi-.o.i op den r.oider... 1
Geen klntljo er in lag. i
Sofio cn Lenie waren
Voor T wiegje ve-l te groot
Hei wei en heeio <iatr.es
En zeten nooit op schooL
Zo speelden sadm op zolder;
En zagen 't wh-gje staan.
„Z-z, 'd.-ir kan Pop in slapen!"
Maar Juist kwam Moeder aan.
„Die wieg, m'n lieve meisjes, "r
Is voor een babykind.
We gaan haar prachtig maken
Mat kant cn rose lint."
Wat waren ze nieuwsgierig!
Wat duurde het toch langl
Zou 't kindje heuseh wel komen?
Soms werden ze wat bang.
Maar op een icooion morgen,
Toen stonden I.eon en l'ie
Bij 't nieuwe, kleine zusje.
„Een klaverblad van drie."
ZIJ boog z
i Lijkt wc
zonderlinge vang-i nokt' i
e zijn.
I lag nu
Voorzichtig haalde zij lie
voorwerp uit hel „sel
broertje, bekeek hel van
„Zio Je wol, dal liet oen
'lor zit de speld."
Met onun mond aanschn
vondel-lijk schitterende v
torst voor een vlscli had
lat nu een broche blce
„Wel natuurlijk dadelijk a
'antes laten zien!" riep Hlly
Samen gingen zij dan
rond on Lilly droeg h
In de gang kwamen zij Tnnle Lei
n Eliv zei onmiddellijk:
„KIJk eons, Tnnle. wat Pim In do
„Mijn broche! Mijn juwcoicn I
juichte Tante Lcni plotseling en
se bijna nooit deed. „lk
alleen niet, hou ze In den vijver
Maur hoe hebben Jullie haar
Pim cn Elly doden nu samen het
tn tie wonderlijke vIschvnngsL
Daar kwamen (lina en Tante lïlzt
ipen op Tanto I.eiil's vreugd
rp, dat hij
izien, doel;
vroeg hij
i het v
„Wat een geluk, dat de h
ive kinderen," zei Oma.
familiestuk en Tanto I.eni
.-raakt zijn?"
„Toen ik gisteravond v;
eideheuvel thuiskwam, li
den tuin In om wat op t
Tante Lcni nu. „Ik moot
hebben, al is het
n den vijver geko
„Neen Moeder, II
antwoordde Tantu
„Het te
zevlord c
fljke vinders moeten beloond worden!"
Lachend zei Oma;
„Zeker, daar heb je gelijk nnn. Ik
Dat was een gezellig besluit vnn den mld-
EEN KLEINE VERGISSING.
■en den Hofvijver aan den Vljvorberg
i klein
ledcrd
Itljd
vednrdo vnjkjo b
aardig pozicht!
Ilannako is er voor het eerst in
leventje mot Moeder heen gegaan,
tram ritje, dat er aan vooraf ging, w;
llchr.c-lf al een feest!
Bij don Hofvijver aangekomen, ziet Han-
Zijn dat nou
C. E. d. L. f
SNEEUWBALLEN
i uil Indifi gokomon was
in den winter bij Oom
Hidden zelf geen kinderen,
■el van Jeugd en verschat*
i allerlei genoegens,
lo op «en avond Ier ecro
ZIJ li-ui chocolademelk
feu banketbakker sneeuw*
orde Tnnle
-enwballon,
ig bezorgd
lelijks Wilde opdragen e
heel wal lekkerder
leuwballen, Tante
n worden zoo ge
venthn Oom en Tnnle ook.
ijk werd het gebeurd^ nnn
V.'told. Allen vonden 'het
C. E, d. L. H.
v
