i
Zomerjaponn én.
ONTDEKKINGSREIS NAAR EMMEN
Dinsdag 17 Juni 1S30
A> lEPSFOOETSCH DAGBLAD
..DE EEMLANDER'
28e Jaargang No 294
Essences voor Limonade, per fiacon 35 cent. \SM&rY
Vicforiawafer - Spuitwater - Sodawater
La ns est ra at
Telefoon 217
23
GEEN „ARM DRENTHE"
Excursie van journalisten
V. COMPAGNIE LYONNAISE
VERSCH BROOD AAN HET
ONTBIJT
Ingrijpende maatregelen
niet gewettigd
Wij maken Uw oude Kapok
matrassen als nieuw op
tegen billijk tarief.
VRAAGT INLICHTINGEN
DE FAAM, Langestraat 2 en 5
FEUILLETON
Niet door menschenhanden gebouwd
Wollen Bedkleedjes,
Land van praehistorie, historie,
van nu en vande
toekomst
Es ist nicht wahr
Dit motto zou hoven ons artikel kunnen
s:aan. liet is niet waar, dat Emmcn een
stuk „arm Drenthe'' is, veronachtzaamd,
guur fi onaanzienlijk; het is niet waar dat
dit stuk van Drenthe zender verlies door
:1e andere Nederlanders vergeten en ver
waarloosd kan wordenhet is niet waar,
dat het „doemwaardig'' iot van den verarm
den veenarbeider deze heelc streek drukt
cn ontzielt; niet waarenz. enz
Het volgende puiten wc uit de Encyclo
paedic;
Drente, nog maar ruim een eeuw
meegeteld als provincie van 't Konink
rijk der Nedeitanden, tevoren als min
derwaardig, a's een achterland, een
bijna ongenaakbare, ongebaande, groo-
tendeels onbewoonbare wildernis van
moeras. stuifzanden cn heide be
schouwd, trok geen belangstelling.
Geef toe, dat de constructie van dezen zin
het tegendeel van elegant is maar de
bedoeling spreekt duidelijk. Nóg altijd is
Drenthe het stiefkind, de. Asschepoes in de
rij van haar zusters, maar de tijd schijnt
te naderen van het gouden muiltje!
De artikelen en berichten die de laatste
jaren over Drenthe in de dagblad- en Ulus-
tratiepers verschenen, werkten er niet be
paald toe mee, om de onjuiste opvattingen
over dit geweest te doen herzien. Eer liet te
gendeel. Ik wil van mijn collega's cn mezelf
geen kwaad spreken, maar het is een feit
dat wij, wanneer we over ellende van an
deren schrijven, de verf er wel eens wat
dik opgooien. De milddadigheid van het
gröote publiek is er door opgewekt en
dat heeft zijn goede, néast zijn kwade zijde»,
gehad maar de terugslag voor deze streek
is in ander opzicht fataal geworden. Het
vreemdelingcnbezoek heeft zich van Em-
men en zijn omgeving afgewend. Men heeft
Emmcn vereenzelvigd met de malaise van
de armste vcenstreken, en de werkelijkheid
is er door in 't gedrang geraakt.
Vandaar, dat do energieke verecniging
voor Vreemdelingenverkeer, de even pittige
Handelsvereeniging en het voortvarend ge
meentebestuur in samenwerking met ver
schillende particulieren, hotelhouders enz.
de groote en enkele provinciale bladen heb
ben uitgenoodigd, om nu ook eens de keer
zijde van d^ medaille in 't oog te vatten, en
te zien wat Emmen aar. welvaart, gezond
heid, rooskleurigs en prettigs aan te bieden
heeft.
Laten wij meteen vaststellen, dat de Dren-
thenaren goede gastheeren zijn. Het begrip
Hollanösche gastvrijheid is zoo langzamer
hand versleten cliché geworden en... er
zijn nuances. De Drentschc „nuance" is bui
tengewoon aannemelijk. Ik ken een gast
vrijheid, waaronder men zich gedrukt voelt,
maar de Drentsche is gemoedelijk, vriend
schappelijk, en heeft iets vanzelfsprekends.
Deze gastvrijheid is versierd met een lach
en kent geen arrièro-pensée. Ge zult zeggen;
ja maar, de pers kwam er niet voor niets.
Zij kwam om propaganda te maken, en in
derdaad. Maar het feit dat dit onverbloemd
werd uitgesproken maakte de verhoudingen
gemakkelijk. Bovendien, de pers heeft te
genover Emmen een schuld goed te maken.
Uit dat oogpunt gezien had Emmen een
voudig recht op onze aanwezigheid.
Ik heb al een en ander verteld van het
programma dat wc af te werken kregen.
Dat programma was niet voor de poes. De
„Drenten" hebben ons „Hollanders" een
lesje gegeven in Ausdauer. Men zegt, dat
ze dat uithoudingsvermogen te danken heb
ben aan hun Saksische» aard, maar als
men dr. van Giffen (die zelf een volbloed
„Drent" is) gelooven mag, dan stamt de
Drentschc bevolking in tegenstelling met de
populaire mcening niet van de Saksers (in
engeren zin). Niettemin hun voorouders
moeten iets van de knoestigheid der eiken
en de taaiheid van wilgen in zich gehad
hebben. Hoe hadden ze anders de ongeloof
lijke hunebedden tot stand gebracht?
Na alles wat wc gehoord, gezien cn erva
ren hebben, kunnen wc naar geweten ge
tuigen, dat Emmcn een merkwaardige en
aantrekkelijke plaats is, die verdient met
wat meer belangstelling behandeld tc wor
den dan tot dusver het geval was. Uit
archaeologisch en historisch oogpunt is
Emmen ongemeen belangrijk. Het feit al
leen, dat in deze gemeente niet minder dan
tien hunebedden liggen (waarbij ieder type,
waarin deze oude graven onderverdeeld
worden, vertegenwoordigd is) geeft te ken
nen, dat Emmcn in praehistorischc tijden
een centrum was van oude beschaving. Dr.
van Giffen heeft dan ook hij zijn onderzoek
van de hunebedden interessante hypothe
sen en bewijsbaarheden kunnen, opstellen,
die liet inzicht in die schemerige tijden ver
helderen. Ook historisch hooft Emmen zijn
belang. De raiddoleeuvvsehe kerktoren on do
typische brink,, waaromheen naar Drent-
schcn trant de boerenhoeven zich in los ver
band groepeerden (met de kolossale „ban
derdeuren" van de schuur naar de voor
zijde) ondersteunen de archiefstukken,
waaruit de oudste geschiedenis blijkt. De
„esschon" om het dorp heen zijn de hoog
gelegen vruchtbare bouwgronden, van ouder
op ouder bewerkt, en zoo zijn er vele namen
die aan het hislori -h ka: a V -r herinnoren
en het eigenaardig gewestelijk aroma heb
ben behouden.
Maar Emmen is meer dan centrum
van hunebedden, van overlev ering en histo
rie. liet is ook een plaats van het levende
heden. De ligging op de Zuidhelling van
den Hondsrug maakt Emmen geologisch en
natuurhistorisch tot een geliefd terrein. Het
éN
u
UTRECHTSCHEWEG 10 - TEL. 170 - AMERSFOORT
landschap is vol afwisseling, en uit een oog
punt van natuurschoon beleeft ge er ver
rassingen slag op slag.
Alle belangrijke bodemgcsteldheden van
Drenthe zijn hier vereenigd, zand, leem,
veen, de csschen rnet hun golvende akkers
worden omgeven door bossehen van naald
en loofhout, van de heidevelden meer
en meer ontgonnen zijn gelukkig
nog brokstukken gebleven, inen vindt er
herinneringen aan de vroegere zandstuivin-
gen, en het veen is niet alleen arm, het
geeft over zijn boomloozc paarsgetintc vlak
ten uitgelezen vergezichten tot de Duitsche
grenssteden toe.
Dat hier zoo uileenlooponde grondsoor
ten samenkomen is oorzaak, dat de bevol
king op verschillende manier aan den kost
komt, dat het leven gevarieerde kleur
krijgt, terwijl alle gegevens aanwezig zijn
voor een welvaart, die vooral de laatste
jaren welbewust wordt bevorderd. Emmen
is een groeiende plaats met een ijverige be
volking, die op gerechtvaardigde wijze
trotsch is op wat de gemeente bcteekent en
zijzelf tot stand bracht.
Bij de eerste entrée is de indruk al prettig
en aantrekkelijk. De kleurige villabouw,
waar alles uitgelezen in de verf zit, wordt
omringd en afgewisseld door groen. Een be-
bebouwdc allée loopt van het station naar
een knooppunt, om in een breede winkel
straat over te gaan, geheel berekend op
groot verkeer, tot aan de oude lommerrijke
brink. Hier bevindt zich de kerk met den
gerestaureerde» toren, omgeven door een
krans van hoornen. De bebouwing van deze
brink is in den loop der jaren wel zeer ge
wijzigd, maar het generale aspect schijnt
nog weinig gedeerd. Verderop een weg
waaraan de oude hoerenhuizen staan, die
ten deele nog hun bestemming behouden
hebben en met wat 'n magnifieke eer
biedwaardige tuinen!, tuinen die doen den
ken aan Ferdinand Huick en aan onze
buitenplaatsen langs de Vecht! maar an
derdeels voor openbare doeleinden fungee-
ren (kantongerecht etc.). Aan een zijpad
staat do nieuwe kapel van de Hervormde
gemeente (daar de kerkeraad cn de dominé
vrijzinnig zijn, houdt de orthodoxie haar
eigen diensten) een forsch gebouw, pleitend
voor de offervaardigheid van de gemeente
leden, en met begrip voor landschappelijke
architectuur door Theo Stuivinga gebouwd
I
Bij een verdere wandeling door Emmcn
bespeurt ge, dat ook voor sport het noodigc
geschiedt, en dat aan onderwijs de gc-
vvenschte zorg wordt besteed (naast gloed
nieuwe lagere scholen, een -ulo-school, am
bachtsschool, huishoudsschool etc, waar
naast voor de toekomst een H.B.S. op het pro
gramma staat), terwijl een uitnemende
outillage voor veemarkt bestaat, (overdekte
hal!) plus een cierhal. Emmen wil, als het
kan, Barneveld naar de kroon steken.
Ongezocht trekt het steeds meer zaken
en krachten uit de omgeving aan. Coevor-
den heeft zijn hegemonie op marktgebied
al moeten afstaan, en wanneer de wegen
rondom Emmen gemoderniseerd worden
waartoe de eerste preliminairen al getrof
fen zijn en dc Spoorweg met het ver
anderend getij dc bakens verzet, dan zal
het magnetisch veld, dat Emmen in wijd
rayon vormt, nóg grooter worden.
Dat een florecrende gemeente, die on
danks haar grijzen ouderdom zooveel bot
tend jong leven toont, ook op den „vreem
deling" aantrekkingskracht moet oefenen
spreekt vanzelf.
In een tweede artikel hoop ik dit nader
te kunnen aantoonen.
VOOR DE ST. JANSKERK TE GOUDA.
Prinses Juliana heeft een aanzienlijke gift
verleend aan het comité, dat gelden inza
melt, om na de voltooiing van de restaura
tie der St. Janskerk te Gouda een electrischc
kroonverlicliting in de kerk aan te brengen.
In geen enkel land beslaat,
zooals bij ons, een
verbod
Behoud van dc nachtrust
Amsterdam, 16 Juni Naar men zich
herinneren zal, is op voorstel van den di
recteur-generaal van arbeid door het mi
nisterie van arbeid, handel en nijverheid
op 22 Mei 1.1, een enquete gehouden in elk
van de elf districten der arbeidsinspectie in
ons lantl onder 19.100 scholieren en fa
brieksarbeiders. Doel dezer enquete was,
een denkbeeld te krijgen omtrent de vraag
of het ontbijt van het meerenleel van ons
volk nog immer al dan niet ::i hoofdzaak
uit brood bestaat, ook al is dit als gevolg
ónzer wetgeving niet versch. De enqueto
leverde als resultaat op dat 91.11 derge
nen, die op de enquete antwoordden, uit
sluitend brood bij het ontbijt gebruikten.
Hoofdzakelijk naar aanleiding dezer en
quete had het landelijk comité ter verkrij
ging van versch brood bij het ontbijt heden
een persconferentie belegd in „Trianon" te
dezer stede.
De voorzitter van het comité de heer
Th. Meerman) voorzitter der afdeeling
Amsterdam van „Horecaf"), leidde de con
ferentie met een kort woord in. waarbij hij
liet uitkomen dat waarschijnlijk de depar
tementale enquete gehouden is na overleg
met anderen, die vijandig staan tegenover
de actie van het comité.
De heer Louis Snapper, lid van het
comité en voorzitter der vereeniging van
werkgevers in het Isr. bakkersbedrijf in
Nederland, merkte op dat men na lezing
van het over de enquete uitgebrachte rap
port zou kunnen concludeeren dat iedereen
tevreden is. Hoe totaal verkeerd de opzet
dezer enquete, welke n.b. ook tot kinderen
der... fröbelschool werd uitgestrekt, wel
is. zou spoedig aan het licht komen indien
men op een Maandagmorgen de gasten on
zer hotels oudbakken cn den anderen mor
gen versch brood zou voorzetten.
De enquete zou dan in liet voordeel zijn
van het doel, dat het comité bereiken wil.
In geen enkel land, waar de nachtarbeid is
afgeschaft, bestaat, zooaLs bij ons,, een ver
koopverbod van versch brood op den tijd
van het ontbijt. De actie voor opheffing
van dit verbod moet dan ook met kracht
worden gevoerd.
Van de comité-leden sprak vervólgens de
heer F. Dombach, directeur van de
Stoommecl. en Broodfabriek „Holland", die
cr op wees dat het publiek er recht op
heeft dat het zijn voornaamste voedsel in
den meest voedzamen cn smakelijkcn staat
gepresenteerd krijgt Dc enquete had ook
moeten gaan over de vraag: wat wenscht
het publiek.
Het lid van het comité, de heer J Vol-
mer. bestuurslid van „Horecaf" en direc
teur van hotel „American', wees er op dat
de vreemdeling het vaak den hotelhouder
persoonlijk aanrekent als hij geen versch
brood bij het ontbijt krijgt En als de ho
telhouder dan uitlegt dat zulks het gevolg
is onzer wetgeving en dat het mogelijk is
om zonder uitbreiding van don nachtarbeid
het versche brood twee uren eerder af te
leveren, dan wijst die vreemJeling naar
zijn voorhoofd.
Mr. Jules K e y 6 e r, secretaris van het
comité, meende dat de grap van het „ver
sche kadetje" aan den ernst van de zaak,
waarom het hier gaat, afbreuk heeft ge
daan.
Waar door een bepaling in de arbeids
wet. welke is binnengeslopen door verkeer
de adviezen, in Nederland zich het i'tzon-
derlijke venschijnsel voordoet dat voor ge
bruik gereed liggend brood niet genuttigd
kan worden, is het alleszins begrijpelijk dat
direct bij do zaak betrokkenen bijeenge
komen zijn om te trachten, aan dezen toe
stand een einde te maken.
Men vergete niet dat met volledig be
houd van de thans verkregen nachtrust-het
versche brood op den voor het ontbijt be
stemden tijd beschikbaar kan worden ge
steld. Scherp laakte spr. de sfeer van ge
heimzinnigheid, waarin de regeerings-en-
quete gehuld is geweest. De gcheele toeleg
was, de actie voor versch brood in den
kiem te smoren.
Spr kondigde aan dat tegenover deze of
ficieel* enquete individueel aan 7000 bak
kers in Nederland zal worden gevraagd
hoe hun oordeel is omtrent een verande
ring in de wet. opdat aan het ontbijt
versch brood zal kunnen worden genuttigd.
Nadat ook nog het comité-lid. de heer
W. Niemöllcr, bestuurder van de bak-
kerspatroonsvereeniging .Voorzorg" ge
sproken had, legde de voorzitter namens
het H. B van „Horecaf" de verklaring af,
dat bij dc actie niet getornd zal worden
aan dc afschaffing van den nachtarbeid,
terwijl de heer Snapper nog mededeelde
dat gestreefd zal worden naar verkrijging
van uniformiteit, waarbij om 5 uur de
grootbedrijven uitgezonderd met bak
ken zal kunnen worden begonnen, zulks
zonder dat aan de nachtrust van de gezel
len zal worden getornd.
Dc conferentie werd hierna gesloten.
'Antwoord op de vragen van
den heer De Visser omtrent
de landbouwcrisis
De heer De Visser had in verband met de
thans hier te lande heerschende land
bouwcrisis de volgende vragen gesteld aan
den minister van Staat, minister van Bin-
ncnlandsche Zaken en Landbouw:
1. Is de minister boreid, in verband
met den noodtoestand, waarin ten ge
volge van de agrarische crisis de klei
ne boeren op dit moment verkeeren, de
noodige maatregelen te nemen, waar
door voor deze categorie van de bevol
king geen faillissementen kunnen wor
den uitgesproken en geen executies
worden ten uitvoer gelegd?
2. Is de minister tevens bereid, ten
spoedigste de noodige maatregelen te
nemen, waardoor aan de kleine boeren,
voor zoover hun zuiver inkomen tot be
neden de 1300 per jaar is gedaald,
een wekelijksche crisissteun wordt ver
leend?
De minister heeft thans het volgende ge
antwoord:
De ondergeteekende is van oordeel, dat
de heerschende landbouwcrisis het nemen
van zoo ingrijpende maatregelen, al6 in
de beide vragen bedoeld, geenzins wettigt
Wat een hart moet treffen moet uitgaon
van het hart.
door
DAVID LYALL.
63
Zij wist niet, wat er van haar werd ver
wacht, maar nog altijd onder den invloed
h*rer alles overheerschende belangstelling
dc bezoekster aanstarend, duwde zij haar
stoel achteruit en stond op.
..Mijnheer Crewe heeft zoo juist het kan
toor verlaten," zei zij, en Alison meende in
haar stem een norschen klank te hooren.
..Ik heb hem zoocven gezien. Ik ben me
vrouw Crewe." antwoordde Alison wel
vriendelijk, maar toch met een waardigheid
die niet naliet eenigen indruk op Clara
Odell te maken.
Zij meende uit haar woorden te mogen
opmaken, dat zij kon vertrekken cn begon
haar papieren bij elkaar te pakken; maar
mevrouw Crewe stelde haar gerust.
„Laat u niet in uw werk storen,' zei
zij- „Ik zal hier plaats nemen en wachten.
Ik veronderstel, dat u de particuliere secre
taresse van mijnheer Crewe is?'*
..Ja," antwoordde Clara stroef cn zonder
•enigen bijzonderen eerbied, „dat hen ik."
Z{j ging zitten en deed of zij verdiept was
in haar werk, maar in werkelijkheid wacht
te zij vol spanning met de nieuwsgierigheid
die een gevolg van slechte opvoeding is, om
te zien wat er zou gebeuren als do heer
Crewe terugkeerde. Zij was grenzcnloos
nieuwsgierig; zij zou het liefst achterover
geleund in haar stoel zijn gaan liggen om
mevrouw Crewe van de kruin van haar
hoofd tot de zolen van haar voeten op te
nemen. Wat vooral haar aandacht trok,
was dc zeer mooie sealskin mantel, een cjer
huwelijksgeschenken van den heer Crewe
aan zijn vrouw. Haar persoonlijk oordeel
over de nieuwe echtgenoote was, dat zij er
ouwelijk en gezet uitzag.
Van haar kant stelde Alison vast, dat de
typiste een zeer weinig aantrekkelijk meis
je was, zonder manieren. Spoedig werd de
deur geopend en trad de heer Crewe bin
nen en een blik van hem was voldoende
om juffrouw Odell naar de kamer ernaast
te zenden. Op het oogenblik, waarop zij
door de tusschendeur verdween om de op
windende bijzonderheden aan den altijd
ontvankelijken Harding te vertellen, ont
spande zich het gelaat van den heer Crewe
weer.
,„Dat is een onverwachte eer.' zei hij heel
luchtig. „Weet je wel, dat dit de eerste keer
is, dat een van mijn vrouweiijko familie
leden binnen de poorten is geweest?''
„Maar ik hoop dat je niet hoos bent?"
„Boos! Waarom zou ik7 Het is mij een
genoegen je hier te zien. Maar ik heb het
vanmorgen heel druk, cn het is zelfs twij
felachtig, of ik wel naar huis zal kunnen
gaan om te lunchen. Ik zal mij hier met
een cotelet tevreden moeten stellen. De ar
beiders hebben het werk neergelegd."
„Bedoel je. dat zij in staking zijn ge
gaan?'' vroeg Alison zenuwachtig. „Hoeve
len zijn het er en waarom?"
„Ongeveer driehonderd. Ongelukkig ver
lammen zij het overige werk en wij hebben
enkele contracten afgesloten, die zonder uit
stel uitgevoerd moeten worden. Ik moet het
werk hier stop zetten cn alle plaatsingsbu
reaux in het werk zetten om hun plaatsen
door anderen te doen innemen."
„Dus zijn hun eischen niet zoo, dat je er
aan tegemoet kunt komen?''
.„Neen, dat zijn zij niet; ik ben niet van
plan er aan tegemoet te komen. Ik heb ge
daan wat ik in mijn macht had te doen
Mag ik je wat aanbieden? Wij hebben hier
een kast met biscuits en andere dingen. Zul
je wat gebruiken?"
Hij deed onder het spreken de kastdeur
open en Alison zag toen, dat de planken
dicht bezet waren met bussen biscuits en
verscheiden glazen cn flesschen en wijnka
raffen. Toen zij zei, dat zij niets verlangde,
vulde hij een glas voor do helft met whisky,
schonk er sodawater bij en dronk het uit.
„Ik heb een inspannenden morgen gehad,
nu voel ik mij heel wat beter. Wat kari ik
voor je doen? Ik zal Williams sturen om je
dadelijk naar huis te rijden. Zou je de gie
terij soms willen zien?"
„Neen, vandaag liever niet," en haar stem
klonk gedempt.
„Waarom zijn Anna of Celia niet met je
meegekomen? Heb je haar thuis gelaten?"
„Ja, ik zei je immers, dat ik uitging om
Tibbie te bezoeken, en dat zij niet thui?
was."
„Dat is waar."
Ilij leunde tegen den schoorsteenmantel
en nam zijn sigarenkoker uit zijn zak; zijn
geheele gedrag was dat van iemand, die
eenige oogenblikkcn rust wil nemen en
daarvan genieten.
„Edmund," zei Alison plotseling, „ik heb
vanmorgen een gesprek gehad met Sto
phen."
„Zoo?" antwoordde hij en zijn gelaats
trekken schenen plotseling te verharden,
zijn geheele persoonlijkheid ongenaakbaar
en ruw ie worden.
„Mag ik je over hem spreken?"
„O zeker. Wat heeft hij gezegd, als ge
woonlijk gemord? Stephen is een sta-in-den
weg en het betaamt hem zich rustig te hou
den."
„Maar Edmund, dat behoeft hij niet te
zijn. Hij bezit gaven zij zijn verwaar
loosd. Geloof je niet, dat het'de moeite loo-
nen zou Stephen wat nuttigs tc leeren?"
„Hij is er niet geschikt voor, en bovendien
behoef je' niet bang te zijn, dat hij als een
bedelaar achterblijft, als ik uitstap. Daar
heb ik voor gezorgd. Alison. Hij zal genoeg
hebben om van te leven en ik heb het goed
vastgezet, zoodat hij niet aan het kapitaal
kan komen. Weet je, men is nooit zeker van
zulke mensehen. Zij zijn niet heelemaal
normaal. Waarschijnlijk zou hij, aan zich
zelf overgelaten, alles wat lnj bezat naar de
vier windstreken verstrooien."
„Daar gaat het niet om, Eêmund," zei
Alison met klem. „Hij voelt zch ongeluk
kig. En weldra, zal hij een man zijn cn dan
zal alles nog zwaarder drukken.
„Hij heeft dus tegen je geklaagd", zei de
heer Crewe en zijn stem had nooit zoo hard
geklonken, noch was de hardheid van zijn
trekken ooit zoo schrikwekkend. Vooral
zijn mond scheen hard tc worden, als een
onderste molonsteen.
„O, neen, in het geheel niet. klem je toch
niet aan die gedachto vast. Ik deed hem
eenige vragen, dat is alles, cn het is heel
gemakkelijk te zien, hoe ongelukkig hij
zich voelt. Het staat op zijn gansche ge
zicht te lezen. Laat ons beproeven iets te
doen om hem gelukkiger te maken. Het
zou voor ons allen beter zijn."
„N*, wat wil je voorstellen?" vroeg hij,
mawr *ljn toon was zeer ontmoedigend.
Alison aarzelde een oogenblik, want het
plan dat zij bij zich omdroeg, was meer
dan stoutmoedig.
„Ik denk, dat een volkomen verandering
hem goed zal doen; Anna heeft besloten
Birtley te verlaten. Waarom zouden we
lien beiden niet naar het buitenland laten
gaan, naar Italië voor den winter en dan
kan Stephen op de hoogte komen van zijn
kunst. Dat schijnt het ecnigo te zijn, waar
om hij wat geeft. Het is immers mogetijk,
dat hij er wat in zou voortbrengen en be
denk eens hoeveel gelukkiger hem dat zou
kunnen maken."
Crewe keek met scherpen bliK van onder
zijn gefronste wenkbrauwen zijn vrouw
aan. Van nature was Tiij een achterdochtig
man en nu vroeg hij zich af. hoe veel of
hoe weinig deze stap van haar kant tc be-
teekenen had. Verlangdo zij er naar hen
allen zoo snel en zoo fatsoenlijk mogelijk
kwijt tc zijn. om het geheele huis voor zich
tc hebben? Het denkbeeld amuseerde hem
wel.
(Wordt vervolgd).
VROOM DREESMANN
Langestraat.
Prachtsorteering
aan twee kanten te gebruiken.
Moderne dessins,
f 4.90, f 5.50, f 6.75, f 11.50.
