KINDERCOURANT
De rubriek van Oom Pim
Ons Rozenpoortje.
ARTIS-NIEUWS
Verleden week heb" ik m*n verhaal "on
derbroken, toen ik op papior dan altijd
in de Scheveningsche haven liep. Jullie
stelt jc due? vóör, dot wij in de binnenha
ven zijn; wij hebben daar de zaak beke
ken cn gaan verder naar de buitenhaven.
Ook daar is jiltijd iets aardigs tc zien. Er
was op dien Zondagmorgen geen schip te
zien, maar alleen het onvermoeide beuken
van de golven op dc onwrikbare beton- en
bazanblokken welke do havendaramen
moeten beschermen is waard om naar ge
keken te worden. Steeds weer opnieuw on
dernemen de golven hun aanvul op de
zware dammen welke in zee zijn gebouwd
en telkens worden zij weer mot geweld in
stukken geslagen op de rotsblokken. Iedere I
keer spat het schuim weer woest omhoog, j
zóó zelfs, dat je iiu cn dun op moet pas
sen om geen natte beenen te krijgen. En
daar. op het uiteinde van de forsche ha-
vendammen staan de kleine lichttorens, die
des avonds den schippers op zee moeten
beduiden, dat zij tusschcn die twee lichten
door in veilige haven kunnen komen. Ik
schrijf opzettelijk .kunnen komen", want
ik heb liet bij «stormwe ei* het was toen
in Hoek van Holland ook wel meege
maakt. dat het een heeïon middag duurde
vóór ecn boot precies de haven kon bin
nonkomén. De sterke stroom en do krach
tige wind verhinderen vaak liet houden
van de goede lichting, zoodat de schippers
/elfs nog moeien oppassen om niet op de
rotsen te worden geslagen! Gelukkig ko
men zulke lastige.binnenkomsten niet al te
vaak. voor. dóch dat het wel eens gebeurt,
weten jullie zokcr wel uit de dagbladen.
Wat er nog meer te beleven is op de uit
einden van zoo'n havendam? Nou. dat
lijkt- me nou net iets voor de vischliefheb-
bers: het zit er vaak vol niet visschers-vau-
het-land, die met ecn zeer dikke en lange
hengel en een meterslang snoor ecn botje
trachten op te halen uit de schuimende
massa, die zich daar eenige meters onder
zich heftig beweegt. Er zijn nota. bene hen
gels bij, die zoo dik zijn als ecn menschcu-
pols! Het gebeurt dikwijls dat er zoo'n tien
rneter touw aan de hengel zit. met aan het
eind een stuk lood. Overal aan hot touw
zitten dan weer zijstukjes met haken, waar
aan garnalen of stukjes haring zitten vast
geprikt. De viéscher voelt dan wanneer er
aan het touw \vordt gerukt, omdat het
lood het geheel strak houdt. Zoodra hij een
stevige ruk voelt, haalt hij op en.,., dik
wijls ziet hij dan ecn blanke haak zonder
botje of iets dergelijks. Natuurlijk wordt er
ook wel eens ecn verschalkt, maar het lijkt
mij toch altijd nog maar beter om de bot
jes te koopen.
Een eigenaardig gerommel in onze mo
gen herinnerde aan den koffie tijd, zöodat
wij weer de „badplaats"' Scheveningcn gin
gen opzoeken en liet „visschersdorp" Sche
▼eningen gingen verlaten. Het was op de hou
levard aardig druk geworden: de rij auto's
was aanmerkelijk langer geworden, de ter
rassen voor de restaurants waven goed be
zet en de groote Philips luidsprekers op
het dak van een der restaurants naast het
Kurhaus brulden de dansmuziek over het
geronk van auto's en motoren heen. Als Je
op het terras van een restaurant ecn kopje
koffie zat te drinken had je werkelijk moei
te om niet te denken dat je op ecn ker
mis zat. Rumoerig en lawaaiig was liet
soms.
Het strijkje iu het restaurant speelde gen
rustige sleepende tango, die je met het
rechter oor met genoegen beluisterde, ter
wijl bet linker oor werd overstelpt door
de geluidsgolven welke de groote luidspre
kers uitzonden: een step of foxtrott. Een
dergelijke combinatie van muzieknummers,
in ecn zoo verschillend tempo gespeeld
doen werkelijk denken aan een kermis,
waar draaiorgel cn trckharpionica op hun
hardst, ijveren om tocli maar zoo valsch
mogelijk te spelen
Enfin, wij zaten ook te midden van het
'drukke boulevard-leven en niet meer in de
lustige visschersliavcn.
\Middags hebben wij ons gemak ervan
genomen. Toevallig kwam ik nog een col
lega uit Utrecht tegen, met wien wij een
heerlijke strandwandeling hebben gemaakt
en later op den middag een gezellig zitje
hebben opgezocht. Zoo "was het ongemerkt
weer tijd geworden om tc vertrekken. Veel
lust hadden wij er niet in, maar de tijd j
drong, ons ertoe, 's Avonds waren zoowel
m'n duo-rijder als ik vuurrood van dc zon.
Ongemerkt totaal verbrand! Dat hadden wij
op den koop toe: ecn souvenir van Sche
veningcn
DE OPSTELLENWEDSTRIJD.
Ik herinner jullie nog even aan den op
stellenwedstrijd. De opstellen moeten in een
apTte envelop met het woord „Opstellen
wedstrijd'' erop. vóór Zaterdag Juni in
m'n bezit zijn. Ook moeten ïullic er bij ver
melden hoe oud je bent. De onderwerpen
zal ik nog even opgeven, voor degenen, die
ze soms vergeten mochten zijn:
's Zondags buiten.
Op verjaarsvisite bij ecn vriend of vrien
din
.Mijn liefste vacantie-bezig". eid.
Over óén van deze drie onderwerpen
moeten jullie epn opstel maken!
De oplossingen.
II, A r m
Erns
E tl e
erf
lep
s k i
spa
De juijs is deze. week te beurt gévallen
aan Bruin oog, die hem Maandagmiddag
aan ons bureau kan komen afhalen.
Nieuwe raadsels.
xxxxxxxx
Op de kruisjesiijnen komt de naam van
ecn inrichting, welke dezer dagen druk
wérk heeft.
Op de le lij: het gevraagde woord.
Op üe 2e rij: ecn dorp bij Utrecht.
Op de 3e rij: zijn geen tientallen.
Op de ie rij: ecn plaats 111 Zuid-Holland.
Op dc 5e rij: ecn bergplaats.
Op de Ge rij: iet6 waar men ecn lekkere
drank van maakt.
Op de 9e rij: ecn plaats bij Nijmegen.
Op de Se rij: een gewicht.
Op de 9e rij: een dier.
Op de 10e rij: ecn medeklinker.
II
"verborgen vruchten:
De akkers zijn reeds geploegd.
Wil je die boeken even opruimen?
Jc windt je veel te veel op, eer hef feest
ten einde is, ben je dood moe
Speel jij ook 'piano Otto, of ben je niet
zoo muzikaal als je broer?
Kom je dadelijk- uil school naar huis. dan
kunnen wc nog net \oor het eten gaan
zwemmen.
Ik haal best de kilometer met liet zwem
men. als ik m'n best maar doe met liet
trainen.
A TH
t
R S
F O -> R T
Jf e
d
e m
blik
n
s
0 h
e cl e
K u
s
1 a
n d
S 1
0
t e
n
F i
e
t 8
O t
t
0
O 1
m
Re
T
De ekslcr en de kraal.
„Zit jc fa slapen, Piet?"
„Neen Gcrrit!'.'
„Te suffen soms?"
„Ook niet, Gcrrit!"
„Wat doe jc dan?"
„Ik zat te denken over den goeden ouden
tijd, tóen we 'nóg iri' Vorden woopdjeü/'
„Zoo! Nu, je ijiag.dat den goeden, ouden
tijd noemen, maar ik zeg je, dat het cïaar
voor ons levensgevaarlijk was, en hier zit
ten we ten minsto veilig.
Dit gesprek werd gehouden in een groote
volière in Artis. Gerrit cn ik waren van
jongsaf vrienden geweest- Heel in de verte
zijn we eigenlijk nog familie van elkaar,
want we worden beide wel eens „roestvo-
gcls" genoemd, maar we gelijken niet veel
op elkaar, want hij is een kraai, cn dus
pikzwart, en ik ben een ekster, cn dus
zwart en wit Ik word in cU-n regel mooier
genoemd dan hij cn ik heb ook ecn veel
langeren staart, maar hij kan beter vlie
gen.
We zijn geboren in hetzelfde dorp, n.L
Vorden, dicht bij Zutfen, in den Achter
hoek. Ik laat er mij wel niet op voorstaan,
rnaar toch moet ik even zeggen, dat ik van
hoogcr afkomst b^n dan hij, want mijn
ouderlijk nest lag in een hoogen iep cn het
zijne in een lagen appelboom.
Ik heb mijn ouders dikwijls hooien zeg
gen, dat zij niet begrepen, lioo Gerrit's
ouders dc dwaasheid konden begaan, om
hun nest in zoo'n lagen boom te bouwen.
„De katten kunnen er wel niet bij komen,"
zei vader, „maar do kleine jongens zijn al
even gevaarlijk. Ik geloof nooit, dat het
goed afloopt!"
Vader had gelijk. Toon de krantenkinde
ren half volwassen waren, zagen we werke
lijk een jongen naai* boven klimmen cn
al schreeuwden de oude kraaien moord cn
brand dc jongen stoorde zich nergens
aan en haalde dc vier jongen uit het nest.
Ilij deed ze écn voor één 111 zijn pet; die
gebruikte hij als mandje. Iiij Het zich naai*
beneden glijden enhij gleed juist in de
armen van zijn vader, die hem met een
latje een pak op zijn broek gaf, dat het ecn
lieve lust was!
Dc jongen moest de jonge vogels in het
nest terugbrengen, wat hij ook deed, maar
één jonge kraai - dat was mijn latere
vriend Gerrit ontsnapte uit de pet en
kroop tusschen een partij brandnetels aan
den voet van den boom. De jongen kon hem
niet vinden cn zijn vader vond hem ook
niet- „Vooruit, naar huis!" zei de vader en
zij gingen heen.
Gerrit kon niet in den boom klimmen on
zijn ouders waren heel dom iu het rekenen,
zoodat zc hem niet misten. De stumper
bleef dus daar beneden. Toen hij honger
kreeg, riep hij: „Ka! Ka!" en daar kwam
niet zijn vader of moeder maar een vreemde
jongen, die hem meenam naar huis cn hem
in een kooi zeite.
„Ik had het wel gedacht." zei mijn vader
cn ik vond, dat hij gelijk had. Maar al heb
je nu nog zoo'n knappen vader, tóch kun je
wel een ongeluk krijgen. Dat moest ik
ondervinden.
Bij een van mijn eerste vliegproc.vea
overschatte ik mijn krachten. 11c kon don
door
C. E. DE LILLE HOGER WAARD.
Ons rozenpoortje staat in bloeil
Jc.ziot h q| van don weg.
Het is nu éene rózenpracht
Vlak bij dc groene lieg!
't Is daar een stukje toovertirin
Een zoete rozengeur,
Dai poortje, dicht hij Moeders huis
Recht over" d'eigen deur.
Op eens kómt^laar de kleine Zus,
Blijft onder 't poortjp, staan
Zo heeft haai nieuwe -zomerjurk,.
Die met de roosjes aan!
Kijk toch eens even. 't lieve ding
Is net een schilderij!
Bij 't zien van al die bloemenpracht
Klapt z' in de handjes, blij.
Wacht, Zusje! wacht ecn oogenblik!
E11 blijf daar net zoo staan!
Dan haal ik vlug mijn kiektocstcl,
'1 Staat iu mijn kast vooraan.'
Nu kiek ik Zus juist midden in
Die rijke rózenpracht!
Maar 't allerliefste roosje is
De kleine Z*us. die lacht!
Dat roosje is niet gauw verwelkt.
Lang blijt voor ons gespaard!
En 't kiekje? Sst! 't is ecn geheim
Tot Moedertje verjaart!
boom. dien ik op het. oog had, niet bereikon
en viel op don grond. Een ongeluk komt
nooit alleen, zegt men. wel eens. Dat moest
ik ondervinden, want ik brak nog een pont
ook; zooals jc wceu.dieb ik cr maar twee.
Iwas wat!'Vliegen kon ik nog niet on
loppen kon ik niet ÖWeh Ook ik werd door
een jongen opgeraapt en 111 een kooi gezet.
Die knaap zorgde uitstekend voor mij: Zijn
vader deed een verbandje om mijn poot cn
die genas gelukkig spoedig. Ik kon er later
niets meer yaii bemerken: nijpen bij vochtig
weer had ik cr wel eens een beetje pijn aan.
Eén ding was jammer: ik werd gekort
wiekt, dus vrij rondvliegen kon ik niet. Om
daaraan ecu beetje tegemoet ie komen,,
ging mijn haasje dikwijls met mij wandelen
en dan mocht ik lieolp einden vrij rondloo-
pen. Op een keer ontmoette ik Gcrrit, dc
kraai.' Ook hem was, door middel van de
schaar, het vliegen onmogelijk gemaakt
Ik herkende hem dadelijk en zei: „Dag
Gerrit! -
„Dag Piet! was zijn antwoord.
„Heb jc een goeden baas getroffen?"'
„Uitstekend! Jij ook?"
„Gelukkig wel!"
Bijna dagelijks ontmoetten wij elkaar.
Onze huasjesibahbeldeij dan ecu poosje over
alles én nog. wat cn wij deden precies zoo.
Op een mbrgen mocht ik niet mee uit;
dat kwam zoo.
Wij, eksters, hebben den naam \an dief
achtig tc zijn en dat is niet geheel onver
diend. Ik was alleen in de kamer gelaten
cn toen sprong ik op een stoel, zoodat ik
op de lufel kou kijken. Daar zag ik iets
blinken; een gouden manchetknoop was
het Ik pakte den knoop. Die zou lekker
zijn! Maar er was geen smaak aan. Ik stop
te hem door een gaatje achter hei behang.
Even daarna kwam mijn baasjes vader
binueu en hij raisto den knoop. Dien zou
Piot wel weggemaakt hebben. Ik werd on
dervraagd, maar dat liep op niets uit.
„Ilij mag vanmorgen do deur niet uit," zei
vader. „Laat hem maar hier in dc kamer
blijven. Misschien zoekt hij dan zelf den
knoop weer op, orn cr mee te spelen."
Dat gebeurde later ook en zoo kreeg
vader zijn knoop terug. Intusschcn was
mijn kleine baas alleen weggegaan mét zijn
kameraadje cn do kraai.
Daai wandelden door hel dorp een heer
en ecn dame. Zij waren ergens m pension.
Nu is cr midden in Vorden een heel oude
molen. Die is gekocht door de Vordensclie
V. V. V„ maar die vcrecniging beschikt niet
over oen ruime beurs, zoodat do molen
slecht onderhouden wordt.
Kijk! zei dc heer tot dc dame, „daar
heb jc nog zoo'n ouden standaoi draolen. Die
zijn tegenwoordig zeldzaam, 't Is eigenlijk
jammer, dat dit molentje er misschien over
een jaar of vijf niet meer zijn zal."
„Zoo gaut het met veel dingen' zei dc
dame. „Daar heb je bijvoorbeeld die kraal,
daar bij die twee jongetjes. Zo schijnen wel
goed voor dien vogel te zijn, want hij blijft
trouw bij hen. Maar die 'arme kraaien w*or-
den ook schaarscher. Ze worden niet be
schermd door de Vogclwct van het jaar
1912 cn nu worden er telkens neergeschoten
door de jagers on de hoeren."
„Weet je wat!" zei de heer. „Als dat zoo
is. 7.al ik die kraai trachten tc koopen cn
dan geef ik het dier aan Artis in Amster
dam. Daar zullen zc hem wel willen heb
ben."
Hij vroeg dadelijk aan liet kraaienbaasje,
waar hij woonde én of die kraai te koop
zou zijn. Hij ging met hem mee. sprak met
den vader van den jongen cn kocht de
kraai voor een rijksdaalder.
Mijn baasje stond er bij en toen hij een
rijksdaalder hoorde noemen, werden zijn
oogen grooter en met een kleur als vuur zei
bij: „Wij hebben een oksier!"
„Een ekster!" zei de dame. „Hoor eens,
man, de ekster wordt ook niet door de Wet
beschermd. L^at mij nu de ekster koopen,
dan krijgt Artis ecn dubbel cadeau cn wij
hebben een goede daad verricht."
Den volgenden dag zaten Gerrit cn ik in
ecu groote kooi in den trein, die ons naar
Amsterdam bracht.
Eksters en kraaien waren daar in Artis
wel bekend. Ik zag cr af cn loc ook wel
eens een paar boven jn do hoornen, maar
toch schijnen.ze schaarscher te worden,
want uiusschcn cn-spreeuwen worden voor
de diergaarde niet aangenomen on wij
waren dadelijk welkom.
t Is een kolossale volière, waarin wc op
gesloten zijn, dichtbij den ingang van Artis.
Wc troffen hier al ccn paar andere eksters
en kraaien aan, maar-we kenden ei geen
ccn van.
Eerst scholden ze 011s ecu beetje uit. „Ik
wou, dat. ik een stukjo Vordenscho boter
had.zeiden ze en dan likten ze hun snavel
af. Nu zijn we al aardig aan elkaar ge
wend. Onze slagpennen, dio vroeger afge
knipt waren, zijn weer aangegroeid; daar
door kunnen we ook weer vliegen en we
zijn blij. dat het hier zoo ruim is.
Er zitten ook een paar roeken bij ons;
dat zijn kraaien met zoo'n kaal, grijs ge
zicht. Ik vind Gerrit veel mooier; die heeft
geen licht plekje aan zijn licolo lijf. Maar
die roeken moeten goede vliegers zijn; hun
vleugcis zijn nogal spits. Dan zijn er hier
ook nog vier kaketoe's. Dat zijn toch zulke
vreemde snaken! Ze zijn heelemaal blauw
grijs cn hun kop is roodachtig. Daarbij heb
ben ze ccn krommen snavel. Zo zijn zoo
brutaal als dc heul cn praten kunnen zo
totaal niet; wel vrcesèlfjk hard schreeu
wen.
Zoo zitten we nu hier tusschcn dc tralies
te kijken. Laatst zei ik:
.1 Is wat moois, Gerrit! We hebben niets
gedaan en toch zijn wc achter de tralies
gezet''
„Stil maar, Piet!" zei hij. „Misschien wor
den we 7.00 wel heel oud, cn als we dan
later alle andero eksters cn kraaien over
leefd hebben; komt ons portret in de krant,
zoo zeker als twee maal twee vier is!"
DE CORRESPONDENTIE.
Nachtegaaltje. Daar is Amster
dam nu net een ,stad voor, om in korten
tijd bizonder veel te genieten. Het aquari
um heb ik, eerlijk gezegd, altijd Interessan
ter gevonden dan artis. Misschien hob ik
me te sterk laton beinvloedon dobr do
mooie verlichting der bassins, maar hoe het
ook zij: liet aquarium vind ik hel mooist
Bedankt voor je Hag-zegels.
Molenaar. Je bent van harte wel
kom; na jo uitlegging is hel me volkomen
duidelijk waarom je dien naam liebt g
kozen.
Kampioen. Het opstel mag gèön
ander onderwerp behandelen dan ik verle
den week in de opgave heb genoemd. Jul
lie hebt het dus allen even gemakkelijk
Ik heb deze week ook bijna iederen dag
gezwommen. Als je wat langer van de
koelto wilt genieten, moet je vóór je eruit
gaat en koude douche nemen!
Zon neroosje. Bedankt voor je gif
ten. Als ik weer eens wapens.heb. zal ik
ze voor je bewaren.
Kerstroos. Ja, de zee trekt je al
tijd; ik vond het tenminste erg jammer
dat ik op eersten Pinksterdag 's avonds
weer terug moest uit Scheveningcn. Enfin
de eerste weck van m'n vacantie ga ik ook
weer aan zoe doorbrengen. Ik zal de post
zegels maar aan andere liefhebbers geven
ulo zij er om vragen.
Luidspreker. Tot op lieden zijn er
geen liefhebbers geweest voor de Haust
bonnen. Waarover heb je een opstel ge
schreven? Ik ben zeer benieuwd wat jullie
allemaal te vertellen hebt.
Bruin oog. Ik vind die jongt
leeuwtjes altijd buitengewoon aardig; toon
ik nog m Utrecht was heb ik de jonge
leeuwtjes van hel circus Strassburger op
m'n schoot gehad: 3 in een mandje. Zfj lij
ken dan zoo vreeselijk onschuldig hé? In
diaan zal wel blij zijn met je pakket'.
C 1 y v i a. Die schoolreisjes zijn altijd
bijzonder leuk. vooral als het mooi weer is.
Ik heb ze ook wel eens geheel „verregend''
van den trein zien komen, maar dan is
alle pret er af.
Dwerg. Bedankt voor je giften. Ik
behoef zeker niet te zeggen, dat ik verlan
gend uitzie naar al die opstellen. Welk on
derwerp heb jfj gekozen?
Mustang. Als je het druk hebt met
repetities neem ik hot je absoluut niet
kwalijk, als je geen raadsels oplost. Maar
vertel me eens, hoe gaat het met de repe
tities, heb je nogal succes? Het zou jam
mer zijn als je niet met den opstellenwed
strijd kon meedoen maar schoolwerk is al
tijd nog belangrijker dan ecn opstel voor
dc kindercourant!
Iris. Nog wel gefeliciteerd met het
feest van je Vader cn Moeder; aardig zeg,
dat je eeti speciaal versje hebt ingestu
deerd. Hoe is het gegaan, heb je het er met
het ■opzeggen goed afgebracht? Ik heb he
laas nog geen tijd gehad om bóschbessen
te gaan plukken: trouwens, eerlijk gezegd,
heb-ik--dour nu ook niet-bepaald.zooveel
'plezier in. Dat laat ik liever aan jullio
over. Jammer van die begonia, maar daar
is nu eenmaal niets, aan te doen.
Condor. - Ik geloof, dai jij niet zoo
veel houdt van lange brieven schrijven; het
zal mij tenminste benieuwen wat voor op
stel ik van je krijg. 1-Ioe zijn de nieuwe
voetbalschoenen je betalten, heb je den
wedstrijd ermee kunnen winnen?
W 0 d a 11. Je bent ook bij mij welkom;
Ik hoop dat je*met ünj even goede vrien
den zult worden als met oom Karei, maar
daar twijfel ik niet aan. Ik hou mo altijd
aanbevolen voor postzegels, bonnen, onz.
Daar kan ik andere nichten cn neven een
groot plezier mee doen.
Cupido. Ik feliciteer jc inei je ver
jaardag. Iléb je al ccn hengel gekregen.
Pas maar op, dat dc visschen jou niet van
gen' Stel je eens voor, dat je ecu groote
snoek aan je haak krijgt, dan moei je ste
vig op jo beenen staan, want die roovers
kunnen aardig trekken hoor!
Rozenknop. Je hebt je Zaterdag
en Zondagmiddag dus wel op een gezondo
manier doorgebracht. Ben jo nog niet bruin
gebrand door de felle zon? Ik hoop voor je
dat die fietstocht kan doorgaan, want dat
is altijd buitengewoon aardig, vooral als
je niet een clubje vroolijke jongelui bent.
Indiaan. Nou zeg. daar zal Dwerg
blij mee zijn. want hi| heeft die plaatjes
juist noodig! Kijk maar ecus in den ruil
handel. Stuur je ze me volgende week, dan
zal ik ze wel doorzonden aan Dwerg.
ONZE RUILHANDEL.
Nachtegaaltje zond 111e nog een
paar Hag-zegels; zij kan er oen paar pad-
denstoelenbonncn voor komen haten.
indiaan kun de Hag-zegels van Nach
tegaaltje in ontvangst komen nemen, hene
vens een gift van Bruinoog.
Zonncroosje heeft me gezonden: 5
paddenstoelen bonnen; 2 kwatta-soldaatjes
cn eenige punten voor Douwe Egberts-ge-
schenkcu. Wie is de liefhebber?
Bobbie heeft m'n voorraad bonnen
vergroot met 3 plaatjes van het vogelde-
termineerboekje „Hoe heet die vogel", i
bon van Taminiau's jam en 1 Drostc-plaat-
je. Wio wil ze hebben? Wie kan Bobbie
helpen aan de plaatjes van Dobbelmans
zeep „De wereld in beeld'"?
Zonncroosje kan wat postzegels ko
men haten welke Dwerg voor haar heeft
gezonden.
Dwerg vraagt wie hem kan helpen aan
historische plaatjes van de firma Th. de
Vries uit Leeuwarden en Schilte en Co. te
Delft, welke recht geven op ecn historisch
boekwerk. Wie kan hem daarmee van
dienst zijn?.
OOM PIM.
