Kindercourant
De rubriek van Oom Pim
Zwijgen is niet altijd Goud
Zoekplaatje.
Vorige week heb ik m'n verhaal over
Scheveningen beëindigd. Ik had gedacht
jullie deze week weer eon en ander te kun
nen vertellen, doch tot m'n spijt heeft me
de tijd daartoe ontbroken. Ik hoop volgen
de week weer eens gelegenheid te vinden
om een cn ander voor jullie te schrijven,
maar bolooven kon ik het niet. omdat ik
niet. weet hoe voel tijd het nazien van jullie
opstallen in beslag neemt Deze week dus
geen verhaal doch alleen de corresponden
tie, de raadsels en de ruilhandel.
DE CORRESPONDENTIE.
Piepkuiken. Het was wel erg
warm, maar er is hard naar zomerweer
verlangd, dus dan moeten wij de „ergo'1
warmte ook maar voor lief nemen. Ik hoop
ook dat het weor nog een poosje mooi
blijft, althans dat het de eerste week van
Augustus goed is, want dan zit ik aan zee.
Zonnestraaltje. Prettig vooruit
zicht zog, als je al zoo gauw vacantie krijgt,
lloe ia het gegaan met de repetities?
Matroosje. Opstellen maken met de
•warmte is nu niet zoo'n pretje, dat geef ik
loc, maar ik geloof wel, dat j© er tijd ge
noeg voor gehad hebt!
M o 1 e n a a r. De tuinen van sommige
villa's zijn buitengewoon mooi; heb je ook
plantjes op school gekregen om op te kwee
ken? J© doet dan zeker ook mee aan de
tentoonstelling in de markthal in Augustus.
Nachtegaaltje. Dat is wel aardig
zeg, zoo'n mooi schoolreisje, vooral al* het
zoo vlak na do repetities komt. Bedankt
.voor Je postzegels,
Zonneroosje. Ik mag nog niets
-verklappen over de prijzen voor de opstel
len; wèl weet ik. dat. Indien een opstel erg
mooi is, het in aanmerking zal komen om
eens in de kindercourant te worden ge
plaatst Er staat ook nog wat voor je in
den ruilhandel.
Kampioen. Ik bon werkelijk be
nieuwd wat je me van zoo'n verjaarevisite
hebt te vertellen. Ja. een goed opstel wil ik
wel eens plaatsen, maar dan moet het ook
heel goed zijn, zie je!
Jasmijn. J© wordt vriendelijk be
dankt voor de bloemetjes van jou naam; ik
vond het buitengewoon aardig. Al m'n ken
nissen, die ik het vertelde vonden het vree
fcolijk leuk. Hoe gaat het er nu moe, ben je
al wat opgeschoten met de piano-lessen?
Kerstroos. Of ik wel eens in Doorn
geweest bon; nou, ik kom er zoowat eens in
de veertien dagen; het kasteel van den ex-
keizer is mooi; vond-ie het rosarium ervoor
met schitterend?
Condor. Regenachtig weer i3 verve
lend. dat geef ik graag toe. maar werkelijk
het is ook noodig voor de planten. Je kunt
nu eenmaal niet altijd mooi weer hebben en
altijd buiten spelen.
Brutnoog. Dat is mooi zeg. dat je
op de H. B. S. bent gekomen. M'n felicitatie!
Ik wensch ie veel aucces op de nieuwe
school. Bedankt voor je paddenstoelen-
bonnen. Wanneer ga je naar Egmond?
Daar vertel je me zeker wel eens wat van
hè, vooral nu je er 3 weken naar toe gaat.
Rozenknop. Dat geloof ik graag
•/.eg, dat je op zoon fietstocht plezier hebt;
ik herinner me die tochtjes nog wel van
vroeger. Toen ik op de H. B. S. was had
den wij van de echoolvereemging altijd van
die uitstapjes; en daar mankeerde ik nooit
bij hoor, daar zorgde ik wel voor!
Cupido. Hob je al veel viscli gevan
gen met je nieuwe hengel? Jij hebt een
beste verjaardag gehad zeg. biina om ja-
Ioersch op te worden!
Woud loop er. Het ia nu bizonder
fijn om in zee te baden. Ilt denk dat je in
de war bent met den naam van het beest,
dat in je tuin ligt, ik vermoed, dat je een
egel bedoelt in plnats van een stekelvarken.
Indiaan. Bedankt voor de plaatjes;
Dwerg zal er wel bijzonder blij mee zijn,
denk ik. Ie gaat met het schoolreisje door
ven prachtige streek; ik heb op een terrein
voor de Plasmolon vroeger wel eens go-
kampoord, het is er buitengewoon mooi.
Klaproos. Je bent van harte wel
kom; ik hoop dat. je even trouw zult mee-
doon als je broertje.
Dwerg. A1b je don ruilhandel eens
goed doorleest, zul je er wel een verrassing
voor je in vinden. Je briefje is erg kort; en
fin. je hebt zeker je krachten gespaard
voor het opstel. Of heb je hot soms druk op
school? Doe maar goed je best. do laatste
weken^voor den overgang zijn d© meest
kostbare hoor!
Iris. Jullie maakt me allen jaloorsch
met al jullie schoolreisjes. De een gaat naar
Nijmegen, de ander naar Rotterdam en oom
Pim blijftin Amersfoort. Maarin
Augustus ga ik naar Katwijk en in Septem
ber naar 't buitenland. Ik hoop jullie daar
nog veel over te vertellen. Hoek van Hol
land is wol aardig voor schoolreisjes. Een
breed strand en een gezellige drukte. Ge
moet eens naast de haven zien, danr ligt
nog een deel van een stuk geslagen stoom
schip.
Speurder. - Ik heb je al een tijd ge
mist. hoe komt dat. zoo? Zul je nu voor
taan weer trouw blijven meedoen?
Mustang. Gelukkig maar dat de re
petities nogal goed geweest zijn; dat geeft
altijd een rustig gevoel. Bedankt voor je
ïaadse), ik zal het bij gelegenheid plaatsen.
Ik ben hel met je een», dat zwemmen een
gezonde sport is; ik doe het zelf ook veel
en.graag'
Kwik. De plaats, die jij niet kon vin
den ligt in de Haarlemmermeer, d. w. z.
Z. W. van Amsterdam. Wat vind ik dat aar
dig, dat je zusje die teekening en dat brief
je heeft gestuurd. Ze begint het blokschrift1
al aardig te leeren. Wil jo haar voor me
bedanken?
C1 y v i a. Ik hoop, dat je volgende
week wat meer tijd hebt om een briefje te
schrijven. Je weet, dat ik aardige briefjes
nltljd erg leuk vind.
Wodon. Ik zal aan je verzoek vol
den. zie maar eens in den ruilhandel. Je
wordt vast bedankt voor de gezonden post
zegels.
Bobby. Tk ben niet op Birkhoven ge
weest. Helaas kan ik je nog niet aau
Dobbelman-plaatjes helpen.
liit'ii' uw De oplossingen.
'■Jpi I
ZWEMSCHOOL
We rkhoven
Eenheden
M o n s ter
Schuur
Cacao
Hees
Ons
O 3
L
II
Kers; pruimen; peer; noot; dadel; aal-
bes;
De prijs is deze week voor Indiaan,
die hem Maandag aan ons bureau kan ko
men afhalen.
Nieawe raadsels.
XXXXXXXXXXXX
XjoV"k»6fl««
A I I fe I k I I I
X
X t i t
X a «l e
X
X t
X
X
X
X
Op de kruisjeslijnen komt de naam van
iets waar do laatste dagen veel over go-
sproken is.
Op de le rij: het gevraagde woord.
Op de 2e rij: aanhangors van Calvljn.
Op do 3o rij: een plaatsje aan de Lek bij
Viancn.
Op de ie rij: een stad in Noord Holland.
Op de 3o rij: een voorwerp uit een sme
derij.
Op de 6e rij: een stad in Gelderland.
Op de 7e rij: een landstreek in Ovtrijsel.
Op do Se rij; is niet donker.
Op de Oe rij: een plaats in Gelderland.
Op de 10e rij: een verkorte meisjesnaam.
Op de 11c rij: een persoonlijk voornaam
woord.
Op de 12e rij: een medeklinker.
II.
Mijn eerste is om te lezen; mijn tweede
gobruikt men bij sneeuw; mijn derde is het
Fransche woord voor „is"; mijn geheel is
een stad in den Balkan.
Mijn eerste is een roofdier; mijn tweede
is 's zomers in one land niet in gebruik;
mijn derde ls een boom; mijn geheel is een
plaats in Friesland.
ONZE RUILHANDEL.
Nachtegaaltje, heeft nog eenige
postzegels gezonden; zij kan daarvoor in
ruil een paar paddenstoolenbonnen komen
halen.
Zonneroosje heeft weer eens aan
Dwerg gedacht; hij kan hetgeen ze mij
heeft gezonden komen halen. Voor Zonne
roosje heb ik nog een paar cigarcttenwa-
pens bewaard, die ze aan ons bureau kan
komen halen.
Van Condor heb ik gekregen: postze
gels en een pelikaan bon; hiervoor heb ik
in ruil klaar gelegd de twee kwatta-èoldaat-
jes.
Bruin oog heeft voor de liefhebbers
nog wat paddenstoelcnbonnen ingezonden.
Indiaan gaf me historie-plaatjes voor
Dwerg, benevens 'n Douwe Egberts bon voor
degene die hem kan gebruiken.
Wodon heeft me nog eenige postzegels
gezonden. Wie ze kan gebruiken moet bet
maar opgeven. Wodan kan zelf weer an
dere postzegels komen halen, als hij de
dubbele exemplaren maar weer terugstuurt
Bobby vraagt wie hem aan Dobbelman
plaatjes kan helpen. Wie wil hem er een
plezier mee doen? i>i
POESENHOEKJE. - --
Aan het adres Groot© Koppel 177 zijn 5
kleine aardige poesjes geboren. Wie er een
wil hebben kan zich daar aanmelden.
OOM PIM.
Naar het Engelsch van May Wynne.
Vrij bewerkt door C. E. DE LILLE
IIOGERWAARD
„Vertel het alsjeblieft niet aan Moeder,
zei Bcp. „O Joantje, vertel het voor dozen
keer nog niet!"
Niemand kon beter iets vriendelijk vra
gen, wanneer het een gunst betrof, dan
Bep cn zij keek op dit oogenblik al heel
smeekend. Haar moeder had haar reeds
zoo dikwijls verboden met de kinderen van
den tuinman in de buurt van den vijver te
spelen en bet gevolg van baar ongehoor
zaamheid was zoonis het reed9 meer
malen geweest was vuile kousen cn
schoenen en zelfs ccn vuile jurk! Er zaten
grootc moddervlekken op.
Als Jaantjc, het tweedemeisje, werke-
1 ij k aardig was, zon zij haar geholpen heb
ben door dadelijk de verraderlijke vlekken
uit te wisschen, haar kousen te wosschon
en er niets van te vertellen. Maar Jaantje
was blijkbaar niet van plan nu eens voor
één keer aardig te zijn (zooals Bep het. uit
drukte). Arme Jaantje! Haar met sproeten
bedekt gezicht was rood van verlegenheid
en zij zuchtte diep. Zij was pas zestien jaar
vijf jaar ouder dan Bep en zou in.
haar hart niets liever gewild hebben dan J
Bep te kunnen beloven, dat zij niets eeg-i
gen zon.
Maar Jaantje had streng bevel van haar
meesteres, dat zij haar vertellen moest,
als Bep weer 200 vuil thuis kwam en zij
begreep maar al te goed, dat zij Bep dus
niets beloven kon.
„Ik geef er niet om alles schoon te ma
ken, Bep," zei zo eindelijk. ..Ik zou liever
mijn heelcn vrijen avond voor je wasschen
dan je in moeilijkheden brengen, maar je
moeder hoeft mij gezegd, dat ik het haar
vertollen moest en cn ik kan dus niet
zwijgen."
Bep riep nu boos uit:
.,Dan beu jo ccn klikspaan, een leclijko
klikspaan! En ik ik heb je gisteren nog
oen hal ven reep chocola gegeven! Jo hebt
nooit wat voor mij over on 't is alleen
uit luiheid, dat je mijn goed niet wilt
schoonmaken!"
Met haar kin in de jucht liep Beb boos
weg na haai- onaardige cn onbillijke woor
den, die Jaantje de (rancn in de ooger*. de
den krijgen.
Het was hard, dat Bep het zoo verkeerd
uitlegdo cn Bep moest toch weten, dat zij
Jaantje alles voor haar over had, al
leen moest zij er niet door in hotsing ko
men met haar plicht tegenover haar mees
teres cn haar geweten.
Bep wist maar al te goed, welke zwom»
straf Moeder haar voor haar ongehoor
zaamheid zou opleggen. Het was een af
schuwelijke straf! Zc zou dien middag moe
ten thuis blijven in plaats van met Tante
Gonnie in liaar aardig, klein autootje waar
in je maar met je tweeën zitten kon, uit te
gaan. Den volgenden dag zou Bep weer
naar kostschool gaan (ze woonde heelemaal
buiten en er was geen goede school in de
buurt). Zo had zich zóó op het autotochtje
verheugd, dat. dooi allerlei omstandighe
den reeds eenige malen uitgesteld was cn
nu zou et dus heelemaal niets van komen!
Dien middag stond Bep vóór hei raam
tc kijken naar Tante Gonnie, die met haar
jonger zusje Minnie uitreed, Minnie, lie op
haar plaats zat! En zij baldo do vuisten
van woede. Ze was boos op Jaantje, die „ge
klikt" had, boos op Moeder, die juist doze
straf uitgevaardigd had en boos op Minnie,
omdat zij op haar plaats zat. En natuur
lijk had ze alleen maar boos op zichzelf
moeten zijn. Maar dat vergat ze!
„Ik haat Jaante!" zei zo plotsclins hard
op zij kon niet zeggen, dat zo Moeder
haatte, al was ze ook nog zoo boos.
Bep bedierf haar laatstcn middag en
avond thuis door haar boosheid en het
crgsto.vnu alles was nog, dat niemand er
op scheen te letten!
Don volgondeu morgen ging Tan to Gon
nie-op reis Zij vertrok een paar uur eer
der dan Bep. Als Tante Gonnie dio al
zeven jaar bij Vader en Moeder inwoonde
uitging; was er altijd een hecle drukte.
Gowdonlijk was zij op het laatste oogenblik
iets kwijt. Ditmaal was het Fox, haai- hond
je, dat haar altijd vergezelde. Iedereen
zocht hem in huis en in den tuin, luid roe
pend: „Fox! Foxt Fox-je!"
Ook Bep hielp Tante zoeken. Zij wilde het
laatste oogenblik gebruiken om Tante te
vragen, of ze in do Kerstvacantie een .auto
tochtje mot haar maken mocht.
„Fox-jo!" riep Tante Gonnie, terwijl zij
de deur der zitkamer opendeed. Als eenig
antwoord klonk er echter een harde slag.
De buitendeur had blijkbaar opengestaan,
was dichtgeslagen cn had iets omgegooid.
„Lieve help, wat een slag!" riep Tante
Gonnie uit. die in haar verlangen om Fox
op te sporen er niet ov§r nadacht. Het
drong eigenlijk heelemaal niet tot haar
door. dat er een ongeluk gebeurd was en zij
stelde er dus ook geen onderzoek naar in.
Zij ging voort rnet Fox te zoeken.
Plotseling kwam zij Minnie tegen, die
lachend zei:
„O Tante, Fox is toch zoo slim! Hij is
zeker bang, dat U hem niet meeneemt en
zit al in den auto!"
Allon lachten en Tante Gonnie nam haas
tig afscheid. Zij was bang te laat te zullen
zijn door het oponthoud.
Toen Tante vertrokken was, ging Bcp
naar boven om te kijken, of alles voor haar
ingepakt cn er niets vergelen was.
Zij keek nog lang niet opgewekt. Gedeel
telijk was dit het gevolg van haar booze
bui van den vorigon dag en gedeeltelijk om
dat de vacantie uit was en zij weer naar
kostschool moest.
In den regel was zij zoo'n laatslon mor
gen steeds om en bij haar moeder, maar
zclf3 vandaag kon zij Moeder het gebeur
de nog niet heelemaal vergeven cn zoo
kwam het, dat zij even vóór de koffio pas
Iets vernam van hetgeen er in huis gaande
was.
Met een ernstig gezichtje vcrteldo Minnie
haar, dat „Jaantje heel stoutwas.
Bep, die bezig was haar zakgeld voor
school te tellen, keek nu heel boos en zei,
toen 20 met tellen klaar was:
„Ja, ik weet wel, dat Jaantje stout is. Ik
houd heelemaal niet van haar!"
„Botje is erg boos op haar cn Moeder
ook!" ging Minnie vertrouwelijk fluiste
rend tegen haar zusje voort. „Jaantje heeft
do mooie vaas met de vogels in de zitka
mer gebroken cn zo wil 't niet bokenne».
Ze beweert, dat ze er niets van weet cn
Betje zegt, dat zij het gedaan moet heb
ben, omdat er niemand anders in de kamer
geweest is en we geen poc9 met een bree-
den rug hebben."
Bep had aandachtig geluisterd naar het
geen haar zusje zei. De vaas in de zit
kamer! O, dat was de slag geweest,
toen Tante Gonnie de deur opendeed! De
buitendeur was er tegenaan geslagen ©n
bod haar omgegooid! Bep was op het punt
WAAR IS DE VISCH
dit te zeggen, toen een heel leelijke gedach-
to haar hartje binnendrong.
Jaantje had gisteren van haar geklikt,
toen zij, Bep, haar gevraagd had te zwij
gen. En nu was het haar beurt cn zou zij
zwijgen, terwijl zij door te spreken allo
verdenking van Jaantje af had kunnen
wentelen.
Bep had erg zitten mokken icgcn Jaantje
en zoo kwam het, dat zij zoo leelijk deed.
Er kwam een onaangename uitdrukking
op haar gezicht en in haar oogen. Zij zou
het Jaantje „betaald zetten", dat zij van
haar geklikt had!
Daar ging de bel voor dc koffie! Haastig
stak Bcp haai beurs in haar taschja. In
het volgend oogenblik rende zij naar be
neden. Onderweg kwam zij Jaantje tegen.
Het meisje had roode oogen, alsof zij ge
huild had. Bep klemde haar lippen op el
kaar en maakte zichzelf wJjs, dat het Jaan-
tje's verdiende loon was.
Moeder, die wel merkte dat er icis aan
haperde, dacht, dat Bcp er zoo tegen opzag
weer naar kostschool te gaan cn zij daar
door zoo stil was.
Zij sprak daarom opgewekt over de
Kerstvacantie en misschien vergat Rep
werkelijk het onvriendelijke en slechte be
sluit, dat zij genomen had. Ze zag Jaantje
niet meer en zei haar ook niet goedendag
on ten slotte was haar eigen afscheid bijna
even roezig als dat van Tante Gonnie. Va
der bracht haar weg en vond haar bijzon
der stil.
Snel volgden de weken op school elkaar
op en de Kerstvacantie brak aan. O, wat
had Bep zich er op verheugd naar huis te
gaan! Zij omhelsdo Vader, Moeder, Tante
Gonnie en Minnie en liet zich door de laat
ste door hot huis en den tuin leiden om al
les in oogcnschouw te nemen.
„Waar is Jaantje?" vroeg Bep plotseling,
terwijl zij met haar zusje de trap afging.
Minnie vertolcle nu, wat er gebeurd was.
„Ze is al een heelen tijd weg," zei ze. „Ze
jokte om de mooie vaas in dc zitkamer, die
ze gebroken had. Betjc zei, dat ze het vast
en zeker gedaan had. Er was niemand an
ders in de kamer geweest, maar Jaantje
wilde 't niet bekennen en Moeder heeft
haar daarom weggestuurd. Betje zoi, dat
hot haar verdiende loon was, al speet het
haar dan ook nog zoo erg voor Jaantjo's
moeder, want die is een arme weduwo en
hoeft niet genoeg to eten. nu Jaantje thuis
is gekomen. Maar daar roept Moeder,
Bep, en wc krijgen calco bij de thee ter
eerc van jou!"
Doch Bep, die anders dol op cake was,
scheen heelemaal geen trek te hebben.
Moeder vroeg, of ze zich niet goed voelde
en schreef het aan do reis toe, maar Bep
wist wel heter! Zij schaamdo zich, 0 zij
schaamde zich zoo vreeselijk bij do gedach
te aan het onheil, dat haar zwijgen had
aangelicht
Wel had zij in de afgcloopen maanden
meermolen, gedacht aan Jaantjo's „klik
ken" en zichzelf nu haar boosheid ge
zakt was moeten bekennen, dat Janntjo
eigenlijk groot gelijk had gehad. Zij had er
echter niet toe kunnen komen Moeder alles
te schrijven, al had zij zich ook stellig voor
genomen het bij haar thuiskomst te vertel
len. En nu was alles plotseling nog veel
moeilijker geworden dan het reeds was!
Jaantje was weggestuurd! Zij on haar moe
der leden honger omdat Bep Jaantje iets
„betaald had willen zetten," iets, dat toch
eigenlijk de plicht van het dienstmeisje ge
weest was!
En na de thee zou zij tot do ontdekking
komen, dat het nog erger was dan zij dacht.
Ze keek naast Minnie staande het
raam der speelkamer uit, toen zij plotse
ling Jaantje zag, die vóór het hek stond cn
hot uitsnikte.
,,'t Is Jaantje!" zei Minnie. „Wat zou ze
komen doen?"
Betje, die juist in de kamer gekomen was,
antwoordde:
„Ze kwam mij nog eens vragen, of ik een
goed woordje voor haar wilde doen bij me-
vrou\ maar ik zei haar, dat zoolang zij 't
niet bekennen wilde, ik haar voorspraak
niet kon zijn
Op dit oogenblik sloop Bep do kamer uit.
Geen minuut langer mocht zij wachten met
het doen yan haar bekentenis!
Moeder was in dc zitkamer, toon haar
dochtertje binnenkwam.
„Wel, lieve kind?! liep zij verbaasd uit
„Tranen en dat op den eersten dag, dien jo
weer thuis bent?!'
Bep nestelde zich in Moeders ai.uen en
doed nu het lieelo verhaal. Moeder was niet
boos, wel heel bedroefd en sprak ernstig
met Bep. Het meisje voelde, dat ze nooit
meer zóó slecht zou kunnen zijn, als ze ge
weest was. Ze had „maar" gezwegen, doch
het was haar plicht geweest te spreken.
Moeder zei. dat zwijgen niet a 11 ij d goud
was! O. wat zou er veel onheil voorkomen
zijn, als zo gesprokon had!
Snikkend beloofde Bep. nooit meer to
zwfjgcn, als ze spreken moest cn ook nooit
meer zoo wraakzuchtig te zijn' Ze zag nu
maar al te duidelijk in, hoe verkeerd zo
gehandeld had.
Den volgenden morgen gingen Moeder en
zij naar Jaantje toe en vroeg Bep het arme
mcisjo vergiffenis. Jaantje schonk haar dio
gaarne en het maakte, dat Bep zich nog
schuldiger tegenover haar voelde.
Dienzelfden middag nog werd Jaantje in
eerc hersteld en mocht zij haar oude plaats,
die nog niej vergeven was. weer innemen.
Bep gaf haar uil haar spaarpot een prach
tig Kerstcadeau: een nieuwen mantol. dien
zij met Moeder voor Jaantje in de stad ging
koopeu. Van het lekkers, dat zij van den
Kerstboom kreeg, gaf zij de grootste helft
aan Jaantjo's kleine broertjes cn zusjes.
Heelemaal goedmaken zou zij het ge
beurde natuurlijk nooit kunnen, maar zij
nam zich toch voor: gpen gelegenheid onge
bruikt te laten, waardoor ze Jaantje iets
van haar schuld kon afdoen.
DE GROOTSTE VLIEGMACHINE
VAN DE WERELD.
Iedereen heeft den luatslen tijd wel ge
hoord vau het grootste luchtschip Do X
(wel een eigenaardigen naam). Wilboru
Wrigt voorspelde in 190S aan den uitgever
van een groot blad dat een vliegmachine
nooit meer dan 1 of 2 personen zou kun
nen dragen.
Tien jaar later behoorde dc uitgever bij
de 41 personen, die in een Ilandley Page
over Londen vloog.
Onlangs heelt het Uuitsche vlicgschip
Do X ongeveer een uur met 169 passagiers
aan boord gevlogen. Nog nooit werden
zooveel personen tegelijk door dc lucht ver-*
voerd.
Do Do X is ontworpen door den beroem
den Duitschen luchtschip-bouwer Ir. Dor-
nier cn is gebouwd to Altenschein aan het
meer van Constanz.
Zelfs met een bemanning van 169 perso
nen had zij slechts één minuut noodig om
van het water op te stijgen tot een hoogt©
van 500 Meter. Zij maakte een vlucht van 50
minuten met een gang van 105 Engelscho
mijlen per uur en kwam weer even gc-<
makkelijk op het water terug.
Het. schip heeft drie dekken: de brug
waar do kapitein is, is op het derde dek.
In het schip zijn een groot aantal ver
trekken; één voor de loodsen, voorin een
kaarten-kamer de machine-kamer, de ka
mer voor du draadloozc telefonie en één
voor do behandeling van de post.
Voorts zijn er voor de passagiers een eet
zaal, een zitkamer, een aantal slaapka
mers.
In de vleugels bevinden zich rails, waar
over zich een wagentje gemakkelijk voort
bewegen kan. Dit dient om het technisch,
personeel in staat te stellen zich vlug te
kunnen verplaatsen om elk der zes machi
nes te kunnen nakijken, zoo noodig ze te
kunnen herstellen.
Het is mogelijk dat deze machine binnen
afzienbaren tijd eeu vlucht naar Amerika
zal ondernemen; dat zal ongetwijfeld een
groot succes worden.
