■BRIEVEN VANEEN!
BRABANTSCHEN BOER
Een zakenvlucht naar
Indië
SPORT
AMERSFOORT WINT
VAN A.W.
Slechte verdediging der gasten
M. H. van Raait e
Brokaat-stoffen
Crêpe Chenille
Crêpe Brodée
M. H. van Raalte t|
H.V.C. herstelt zich
Ramselaar top-scorer
DOOR A. A. L. GRAUMANS
QUICK I—LAREN I 2—5
De eerste reis van dien aard
per vliegtuig
'Amsterdam, 4 Oct. Een der leden van
de Rotterdamsche Aero Club, de heer J. E.
van Tyen, leider van de Export Afdeelingen
der Van Houten's Cacaofabrieken te Weesp,
zal een uitgebreide zakenreis door Turkije.
Britsch-lndiü en Ned. Indiè maken en heeft
door zuivere sportiviteit gedreven, het plan
opgevat deze reis per vliegtuig te doen. Voor
zoover bekend is deze voorgenomen vlucht
de eerste ware zakenreis, welke door een
Nederlandsch zakenman voor zakelijke doel
einden wordt gemaakt.
De heer Van Tyen, die 33 jaar oud is en
zijn vliegopleiding ontvangen heeft bij de
Nationale Luchtvaartschool te Amsterdam,
alwaar hij op 27 Maart j.l. zijn vliegbrevet
behaalde, zal voor zijn vlucht gebruik ma
ken van een toestel van het normale Pan
der-type E.G. met een 100 P.K. de Havilland
Gipsy motor. Het draagt den naam „Ade
laar" naar liet fabrieksmerk der firma Van
Houten. Het toestel is geheel voor het ma
ken van dezen grooteh tocht ingericht. Tal-
looze andere voorbereidingen, die tot het on
dernemen van zulk een reis noodzakelijk
zijn, zijn bereids getroffen. De route welke
gevolgd zal worden is dezelfde, als die, wel
ke door onze K L.M.-piloten elke veertien
dagen dagelijks met do Luchtpost wordt af
gelegd. Het ligt echter geenszins in de be
doeling van den heer van Tyen een record
vlucht te maken, integendeel denkt hij in
vele plaatsen meerdere dagen door te oren
gen, teneinde aldaar zijn zaken af te doen
De „Adelaar" welke het eigendom is van
den heer Van Tyen en waarmede bijna da
gelijks proefvluchten van langen duur wor
den ondernomen, zal vermoedelijk in het
midden van deze maand van Schiphol de
15000 K.M. lange reis aanvaarden.
KORFBAL
Een onverwacht succes. In de laatste
minuten scoort Amersfoort
de eenigsle goal.
Revancho dus voor de tegen deze ploeg
verloren promotiewedstrijden in het vorige
seizoen, ziedaar het debuut, van Amers
foort in de nieuwe omgeving. Wo moeten
echter dadelijk erkennen, dat een gelijk
spel beter de verhouding zou hebben weer
gegeven; maar aan den anderen kant zou
men geneigd zijn te zeggen, dat een ploeg,
die in de eerste helft niets in te brengen
heeft, zich in de tweede helft herstelt, en
door haar groote enthousiasme het initia
tief neemt en de laatste 10 min. de tegen
partij volkomen overspeelt, toch wèl ver
dient te winnen. Zoo ging het gisteren met
Amersfoort
Als scheidsrechter Roowold een half uui
na den vastgestelden tijd van 12 uur laat
beginnen, blijkt de thuisclub nog een heer
te missen, terwijl Amersfoort een invaller
heeft voor v. d. Blankevoort. De opstellin
gen luiden:
A. VV.
A an va 1: F. Kraay, Mcj. M. Schuur
man, Mej. M. Aarssen.
Middenvak: W, Hager, P. Noorder-
vhet, Mevr. W. v. Alphen, Mej. T. de Wit.
Verdediging: E. Lelie, A. Aarssen,
Mej. C. Lonsink, Mej. M, Noordervliet.
Amersfoort.
Aanval: IT. Louis, J. Hartog, Mej. G.
v. .d. Ros. Mej. A. Kramer.
Middenvak II. Vincent, J. Zwïcrs,
Mcj. M. v. d. Molen, Mcj. C. de Jongh.
Verdediging: J. Maas, G. v. Bame-
veld, Mevr. M. Groot—Ivnipschild, Mej. I.
v. Goïnga.
Aanvankelijk gaat het -spel gelijk op en
neer, maar dan wordt de thuisclub gelei
delijk sterker. Do onvolledigheid van hun
aanvalsvak blijkt geen belemmering to zijn
om het initiatief to behouden en als na d;
10 min. spelens, de heer Hond, dit vak com
pleteert schijnt Amersfoort een zekere ne
derlaag tegemoet te gaan.
Tegenover een snelle, tactische ploeg,
stelde zij een ongeoefend 12-tal, met vak
ken, dio een geheel nieuwe indeeling had
den, en dus niet aan elkaar gewend waren.
Het middenvak was al boel slecht, prac-
tisch geen bol werd er doorgespeeld, alles
werd door de thuisclub onderschept. Dat
de Amersfoort verdediging hel daardoor
uiterst zwaar te verantwoorden had,
spreekt vanzelf. Daarvoor allo respect voor
dit vak, speciaal de dames, dat door zijn
hechte verdedigen de grondslag legde voor
de overwinning.
Slechts zelden kwam de bal bij de
Amersfoort verdediging te land. maar ge
vaar leverde dit voor do thuisclub niet op,
daar slecht plaatsen en slecht vangen, be
hoorlijk aanvallen onmogelijk maakten.
De A.W. verdediging wist er dan ook wel
raad mee.
Meermalen wordt de situatie voor Amers
foort hachelijk, want de thuisclub krijgt
nog kansen genoeg, maar het schieten is
onzuiver, zoodat succes uitblijft. Onder
grooto spanning verstrijkt de eerste helft
met onveranderden stand.
De tweede helft geeft een geheel ander
aanzien. Het is alsof er een reactie over
Amersfoort gekomen is. Het middenvak is
stukken beter, men begrijpt elkaar en het
opstellen is behoorlijk, waardoor eindelijk
ook de aanval voldoende aan het werk ge
zet kan worden. Maar hier stuit men op de
kwaal, gebrek aan tactiek Do aanvallen
zijn primitief en doorzichtig opgezet, het
gemis van v. d. Blankevoort voelt men nu
heel sterk. Neen doelpunten lijken hier
niet te zullen komen, of men moet toeval
iige vrije kansen kunnen benutten. In ieder
geval zijn we al lang blij, dat Amersfoort
thans behoorlijk partij geeft, ja zelfs lang
zamerhand een klein overwicht begint te
toonen. A.W. zet er nog wel alles op en de
Amersfoort korf doorstaat criticko momen
ten, maar het juisto schot is zoek. Geheel
onverwachts komt dan 10 min. voor het
einde een doelpunt voor Amersfoort, als
Mcj. Kramer een vrije kans krijgt, die goed
benut wordt, 0—1. Dit doelpunt schijnt de
thuisclub zoo te ontmoedigen, dat ze ten
slotte nog geheel door Amersfoört over
speeld wordt en met een sterk overwicht
van de gasten het einde komt.
De ranglijst der 2e klasse luidt, na de
uitslagen van gisteren.
Exelsior
Amersfoort
Dlauw-Wit
D.T.V. II
Luto
Bilt hove n
Ready Tekca
Allen Weerbaar
1-1i_o 2
114—2 2
11
2 1 1
1 1
4—3 2
0—5 2
2—4
3—7
15
Het terrein aan den Leusderweg werd af
gekeurd, zoodat de wedstrijd Amersfoort II
Vogel niet doorging.
AFD. STOFFEN EN
BONNETERIE
voor Bridge-coats
voor avondjaponnen
Taffet moderne in groot M
kleuren-assortiment (ij)
MODERNE CORSAGES ff
m
Zwarte zijden KY
Nouveauté's 88
Een doelpuntrijke wedstrijd op
„Birkhoven"- Door profiteeren
van kansen komt de zege aan
H. V. C.
Na hun misstap van de vorige week heb
ben de H.V.C.-ers zich in een vlot gespeel
den wedstrijd kranig hersteld door het lang
niet zwakke Alphia met een groote neder
laag (73) huiswaarts te zenden. En wat
prettig stemt, de overwinning kwam aan
de ploeg, welke deze volkomen verdiende,
doch daarnaast toonden dé spelers van
Alphia goede verliezers te zijn. Wel werd
er soms forsch gespeeld, doch van beide
partijen ging het steeds strikt eerlijk, zoo
dat de leider de heer A. van Schaijk uit
Utrecht geen bijzonder moeilijke taak had
Doch mooi voetbal was liet niet, wel
productief, waarbij H.V.C. toonde van de
geboden kansen gebruik tc kunnen maken.
Voornamelijk moeten. :wij deze overwinning
toeschrijven aan het open spel, dat de róód-
witten speelden, waardoor de achterhoede
van de gasten finaal uii elkaar getrokken
werd en het binnentrio speciaal Houtkamp
en Ramselaar hun schutters-capaciteitcn
konden botvieren. Niettemin r werd deze
overwinning een kwartier na de tweede
helft pas een feit, want voordien haalde
Alphia den achterstand keurig in tot 32.
doch toen daarop H.V.C. een doelpunt aan
haar score toevoegde was zij een weinig
overbluft en speelde zij feitelijk al een ver
loren spel. In de achterhoede werden her
haaldelijk fouten gemaakt, welke H.V.C. op
afdoende wijze bestrafte.
De wedstrijd.
H.V.C., die de toss gewonnen heeft, speelt
rnet den wind in den rug. Reeds vrij spoe
dig na den aftrap ontneenn H.V.C. aan
Alphia het leder plaatst op van Nimwcgen,
an op proef stelt 1
ii. Do H.V.C.-ers
die onmiddellijk den doelma
met een goed vleugelschot,
werken enthousiast wat prettig aandeed,
ook nu toonde Houtkamp de leider van de
voorhoede te zijn, doch zijn aanvallen wor
den meermalen onderbroken, doordat de
backs de buitcnspelval openzetten cn meer
dere spelers hier in loopen. Bepaald bin-,
dei lijk was het fluiten van den leider vanj
de ontmoeting op het tweede terrein waar-|
door misverstand ontstond bij de spelersJ
Toch ziet Houtkamp kans om tot dicht bi/
het doel te komen maar het zachte schol
komt tegen de paal. Bij Alphia valt het
goede werk van de half-linic, speciaal dcji
links-half op, alsmede het combineeron
van de voorhoede. Tiet samenspel werd Je
ver doorgevoerd, een schot van den links
binnen stopt Winterswijk goed. Meer tn
meer komt H.V.C. in het offensief; twaalf
minuten na den aanvang scoort Houtkapp
uit een pass van Sleeking. Dit succes beant
woordt Alphia rnet een corner. Doordat jict
spel dikwijls vlug op en neer gaat cn pm
beurten de verdedigingen moeten ingrijpen,
blijft het een aantrekkelijk karakter bel/ou
den. Herhaaldelijk moet de Alphia-doelijian
zijn talenten toonen, totdat een gewrlldig
hard schot van Houtkamp hem te rnac/htjg
is. (20). Werkelijk wij hadden zoo'n suc
ces niet verwacht. H.V.C. voelt bi| intuïtie
dat er niet verloren behoeft te worden, is
ver in de meerderheid maar de keeper is
op z'n post als Sleeking fraai inzet. Het
leder gaat corner. Do stuwende midden
linie is echter oorzaak, dat Alphia het spel
verplaatst. Zij zijn nu niet meer de prooi
van H.V.C Alleen de voorhoede bezondigt
zich ann klein spel" wat voor een speler
als Meijer weinig moeilijkheden oplevert.
Ook Heitman is volkomen voor zijn taak
berekend. Het is dus eenigszins verklaar
baar waarom den tegenpunt zoo lang op
zich liet wachten. Eerst >ort voor de rust
maakt Alphia een verdiend tegenpunt, doch
daarna toont Houtkamp de fijne knepen
van het vak door een niet te missen kans
aan Ramselaar te geven, welke deze spe
Ier dan ook benut (3—1).
De tweede helft.
Inmiddels is de wind minder geworden
Deze helft opent met een fraai schot van
den middenvoor, dat tevens 'de inleiding
is van een belegering voor het H.V.C.-doel.
Iedereen voelt dat er een doelpunt moet
vallen, waarvoor de linksbinnen oj) fraaie
wijze voor zorgt (3—2). Dit brengt de span
ning terug, doch maar even, want Ramse
laar brengt onmiddellijk uit een opbrengen
van Houtkamp de score op 4—2. Dat doel-
puntje veranderde het aspect van den strijd.
Wel blijft de schakel tusschen vóór- cn
half linie van Alphia een aanvallend spel
spelen, doch als zij ziet, dat de aanvallen
op de hechte verdediging dood liepen, rc-
tireeren de middenspelers. Het verrassend
snelle openspcl is Alphia te machtig, ook
Houtkamp kan het tempo niet volgen, doch
nu toont Ramselaar zijn kunnen en ver
richt uit een voorzet' van Wassink de hatt-
trick (5—2). Na dit doelpunt is do combi
natie hij de gasten vrijwel zoek, een ieder
speelt op zich zelf. Een omwisseling in de
\oorhoede brengt de linksbuiten op de mid-
denvoorplnats, die daar succes heeft, maar
voor Ramselaar een stimulans is om den
stand op G3 tc brengen. Het is werkelijk
voor Alphia om moedeloos te worden. Dan
wagen zij een allerlaatste kans, alles trekt
naar voren, maar cle met man cn macht
verdedigende H.V.C.-ers konden zij niet den
baas worden. Even voor het einde lost Was
sink ccn schot, dat de keeper onvoldoende
stopt en Ramselaar deze fout met een doel
punt bestraft. Met een flinke 7—3 overwin
ning voor de thuisclub komt het einde. Het
elftal, dat deze overwinning behaalde be
stond uit: Winterswijk (d.)W. Meijer, Iloit-
man (a.)de Haan, Stam, K. Meijer (m.);
v. Nimwegen, Ramselaar, Sleeking, Hout
kamp, Wassink. Zoo spelende als in deze
ontmoeting is \an Nimwegen te verkiezen
boven van Wilpen. De H.V.C. midden-linie
kan gerust meer opbouwend werken, het
komt de voorhoede ten goede.
VOETBAL
Ulvcnhout, 20 Sept. 1930.
Menier,
Toen 'k Zaterdagavond bij Verhagen,
mncn barbier, kwam m'n vaste ge
woonte toen stingen de klaanten op 'n
hoopke bij mekaren, mee uitgerekte nek
ken te zien naar t hoekske van de „Selon".
zoo noemd de Guust z'n baardkrabberij.
naar 't hoekske waar de Guust altij de
bezondersfe plotjcs uit de kraanten op
plakt. Zoo maar oers-en-dw ars deurmekaar
en 't een over 't aander, naar gelaank as
da-d-et uitkomt. En toen 'k effen gewend
was mee m'n oogen aan rl'n grijzen miest
die T teugen de gaslaampcn wolkte, uit de
deurrookerö van de klicjentcele, en gezeed
had: „goeieriavond samen", toen riep de
Joep, mee hen kop as vuur van plazier:
,.Dré as ge nouw 's wa moois wil zien,
motte hier r kijken en cle aantieren gongej^
opzij om mijn ok 's tc laten proffitcercn
van de leste behangsels van onzen harhiejf.
Mee 'n schuin ogske keek ik naar Ver
hagen, die hen baard van veertien dagein
stond weg te hakken op da moment, d.jt
de splinters rondvlogen, "t Ivratsteh alle
maal! Hij had dn ouwen Schellekens o'ji-
dcr 't mes, die vcur vijf jaren trug. to»;n
ie zooveul last van rimmellick kreeg, dht
ie T heelegaar van kromgetrokken 13, z'n
bezittings ontder z'n jong verdeelde, die 'm
verders onderhouwen zouwenZoodoen
de da Schellekens maar om de twee of drie
weken z'n eigen kan laten scheren veur
zeuven-en-'n-halven-cent nouw snapt
'm wrel, amico! Die hee z'n eigen uit
gekleed veur ie naar bed gonk en nouw
staat ie in z'n hemd. Affijn, daar ga-g-et
nouw nic over, maar toen ik dan hij cle
„leestafel" van Guust Verhagen kwam, die
aan d'n muur geplakt zit, toen gong 't om
'ntrouwpertret. Maar van h trou
werij 111 Amerika, waar de huwelijken nie
zoo steuvig plakken as cl'rcn knaauwgom!
En d'n menier, d'n bruigom, die da-d-ok
scheen te weten, had z'n eiges laten trou
wen in 'n tijgerkooi.
Maar menier d'n bruigom, dierentemmer
van z'n ambacht, èrm wcfke! zal ge
docht emraen: d'n eersten indruk is d'n
beste! En as ik m'n wefke op d'n dag-van-
Irouwen cfkes laat zien hoe 'k omspring
mee wezens die veul te grooteri bek teugen
me opzetten, dan kan ze daar d'r maal
vcurloopig mee doen!
De Joep, die thuis nie zooveul in de
pap tc brokkelen hee, had i grotste pla-
zier. Hij sloeg op zh knieën van rlc lol.
„Nondekèès," liep ie: „wwd-is-ie goed,
wa-d-is-ie veur d'n hakker! Ivekt dice tijger
's trek eramen in cle bruid. De kwijl lopt
uit zhen muil."
„Nouw, 's is h aarig wcfke ok!" zee Ver
hagen, die sjuust d'n ouwe Schellekens af-
spoot, dat ie bijna stikte, want de Guust
keek meer naar ons dan naar z'n pasjènt!
„Da zie ik ok wel al hen ik girihen tij
ger," zee-t-ic.
„Schei-t-'r toch af," kwekte Schellekens,
„ge spüt me blind, witkiel!" En toen kwam
ie ok s kijken in 't hoekske. Lankzaam
schudde-n-ic mee z'n'on grooten kop, die
diep in z'ncn krommen rug zit gedoken en
bromde: ,,'t is schoon; ze weten van gek
kigheid nic meer wa ze doen motten, de
jonge gasten van teugeswoorjgcn schud
dende gong ie naar 'l ccntenbakske en
gooide-n-er bevend drie sjoewen in. „Ge
zien, Verhagen?"
„In orde Schel.
„Navond, mannen!".
„Xavond Schellekens!"
En mee Schellekens strompelde «ie leut
efkes weg. Wier 't heel efkes stil. Tot de
Joep weer in d'n lach school.
En onw illekeurig docht ik toen hij m'n
eigen: as die idiote Knanuwgommcrikanen
wicsten, hoe de Ulvcnhouters leut emmen
om huilie idiote verzinsels, clan zouwen ze
d'r eigen meschicnt nog wel 's offekes be
denken, veur ze trouwden in 'n tijgerkooi,
in 't water, in de loclit; op 'non stok gon-
gen zitten tot ze d'r af sallemannderdcn en
aangeveegd wieren in 'n vvaschmaand, die
naar 't ziekenhuis wier gebrocht; en nog
zooveul van die flaauwe kullekes meer.
Ja, amico, da Zaterclagsche schecruurke.
cla's een van cle lolligste uurkes van heel
de week.
Verhagen.stikt dan d'n Radcjoow aaii en
daar kwèken ze allemaal bovenuit Gin-
mcnsch die 'r naar liistert, maar as ie.efkes
stil staat, dan loopen ze mee vijf man er
naar toe. om de knobbekes weer om te
draaien. Is nog 'n heel ouw mesjien, da
toestel. Ge mot aan dartien dinkskes frie
melen, veur ie weer gaat, maar ze weten T
allemaal d'n weg op.
Lest, was er '11 pliesieberichi.
En of 't zoo zijn moest, sjuust waren er
d'n Tiest en d'n jaan, onze veldwachter.
„Koest effe, mannen," zee d'n Janus gewich
tig: „pliesiebricht."
„Stilte," riep d'n Tiest cn knipte 'n ogs
ke, „Janus mot schrijven." En toen alles stil
was: die mannen zijn ook nooit vrij, die
pliesiemanneii; nog gin tijd somwijlen om
dren baard tc la
„Maar hou-de gij nouw ok oewen smoel,"
foeterde Janus.
„Ja. pa!" zee d'n Blaauwe en daar schoot
de zaak weer in 'nen lach, dat er van heel
't bericht niks was te verstaan.
Eindelijk beurden me wa. Janus zat mee
z'ncn kop teugen d'n hoorn aan. „Ge krüpt
er nie in, horre." riep d'n Tiest cn toen liet
Janus z'11 eigen ontvallen: „stil toch, ge
stoort 'nen amptenèèr in cle uitoefenink van
z'n funktie!"
„As guilie mee gaat, geef ik 'n rondje
pils," riep d'n Blaauwe en Janus was d'.i
eerste die opsprong cn z'n boekske in z'nen
teniek borg. „Neeè,'' zee d'n Blaauwe „gij
mot in funksie blrven, Jaan; ik wouw effen
weggaan mee de ïannen om jouw nie te
arnpeteeron in 't uitoefenen, ec!" „Ge kunt
'r toch niks van verstaan," cloe d'n Janus
onverschillig. „Dan kunnen me ook net zoo
goed hierblijven,'' zee d'n Tiest cn gong
weer zitten.
Amico. wa'k toen uitgestaan eb. dieén Za
terdagavond, da kan 'k oew nie vertellen.
M'n kakementen deeen pijn van 't lachen.
En Verhagen snee T 'n paar in d'ren ka-
nus of ie aan 't opereeren was. Maar ollee,
'n operasie veur zeuvenenhaalven spió is
nóg 'n koopke.
Op 't lest vroegen ze dan opsporing van 1
'nen inensch, die gekleed was in '11 bruin
pak, lage zwarte schoenen, grijze sokskes
'n ruiten pet op z'n had, 'n bleauw-ge-
stripl overhemd droeg, 'n onder broek zus
cn 'n. flenelleko zoow en ginnen boord. Heel
da kestuum had ie gegapt en daarom moes
ten ze 'm emmen.
„Nouw, kek 's. zee d'n Tiest, toen teugen
d'11 Januse „dieën mcnsch hadde tóch nie
meugen harresteeren, Jaan."
Janus kne»p z'n ogskes dicht, pakte naar
z'nen nor en keek heel scherp naar d'n
Tiest, van z'n voeten tot aan z'n blaauwe
stekels.
„Da s lcasjf weel!" bromde Janus en toen
vroeg ie: „Waarveur nie?"
„Omdat ie as ie die rommel nie gegapt
had ók zuur v.^s gevvie6t," legde d'n Blaau-
we-n- uit. „w. ant dan had ie ih z'n bloole.
(gewitwel) roridgeïoor 11!"
Me broken van d'11 lach.
„Da's kasjeweel, zee d'n Jaan en keek
rnaar steeds mee z'n Joerogskes naar d'n
Blaauwe.
..Ziede wa bezonders aan me?'' vroeg d'n
Tiest eindelijk.
„Bruin pak, ruiten pet. ginnen boord pre
velde d'n Jaan
Als techniek tekort schiet cn ook
doortastendheid ontbreekt
Wie gistermiddag met de gedachte naar
Birkhoven is gegaan, dat Quick haar com
petitie-wedstrijd tegen Laren voor de 4o
klasse K. N. V. B. wel winnen zou. is be
drogen uitgekomen I11 ons overzicht van
Zaterdagavond spraken wij als vermoeden
uit: een verdeeling der punten. Maar zelfs
dat heeft de thans 40-jarig* voetbalclub
niet weten te bereiken. Het werd een sma
delijke 2—5 nederlaag, die vrij goed do ver
houding in het veld weergeeft. Er waren
momenten van overwicht voor the Reds,
vooral na de rust was dit zelf een tijdlang
het geval, maar toch voelde iedere toe
schouwer het aan,.dat Quick niet opgewas
sen was tegen het forsche, doch eerlijke
spel der Gooi-bevvonors. Voor de rust kreeg
men soms den indruk, dat. do thuisclub
met pech te kampen had, maar o i. moet
het achterwege blijven van de doelpunten
in die periode toegeschreven worden aan tc
geringe doortastendheid van de 100de voor
hoede. Tal van kansen, haar verschaft dooi
den linksbuiten Smits, die een uitnomen-
den wedstrijd heeft gespeeld, gingen door
talmen verloren. Daarbij komt nog, dat de
rechts-buiten Roel Leenknegt enkele kee-
ren op onbegrijpelijke wijze Quick's doel
punten verloren deed gaan Ook zijn spel
was onvoldoende; hij was wel de slechtste
voorwaarts bij Quick, ofschoon ook Jan
Hchcnkamp, ondanks zijn goede schoten,
die op sublieme wijze gekeerd werden,
vaak te traag optrad. Midvoor Haverkorn
was zijn plaats niet machtig; wij zien hem
dan ook liever als hack opgesteld. De
rechts-binncn Kuyt deed goed werk, maar
ondervond te weinig steun.
In de half-linie schuilde de groote lout,
die daar telkens weer terugkeert. Laat men
toch leeren steeds aan te sluiten achter de
voorhoede; men dient deze linie te steunen.
Ramselaar was hier bepaald slecht.
Dc achterhoede van Goor—de Haan was
goed, evenals keeper Otto, die aan dc
meeste doelpunten weinig schuld had. In
tegendeel, hij heeft enkele malen zeer fraai
gered.
Bij Laren blonk de keeper uit. terwijl de
ploeg een solide indruk maakt. Geen tech
nisch kunnen demonstreerden de gasten,
maar wel een vurig enthousiasme en dat
men het daarmee ver brengen kan, heeft
deze wedstrijd wel bewezen.
Vooruit Quick, dat kan en moet dus an
ders! Laat men straks uit oen ander vaatje
tappen, opdat een behoorlijke plaats op do
ranglijst verkrege worde!
Thans iets over het verloop der match.
Na 4 minuten spelen ontstaat een scher
mutseling voor het Quick-docl. waarna de
links-midvoor scoort 1). Kort daarna
wordt Otto verrast door een ver schot en
Laren komt hierdoor aan een goedkoop
doelpunt (0—2).
Dan wordt Ilelienkamp gehaakt. Penalty!
v. Goor schiet keihard in (12). Met dezen
stand komt de rust.
Na de thee is Quick, zooals gezegd, een
lijdlang in den aanval. Het doelpunt komt
echter aan de overzijde na een half uur
(1—3), binnen vijf minuten gevolgd door
een nieuwe goal (1i). v. Goor gaat naar
voren, Haverkorn neemt de back-plaats in.
Het baat evenwel niet, want La 1 en's links
binnen maakt er 15 van. Tenslotte krijgt
Quick nog een penalty toegewezen, die van
Goor goed benut (2—5).
De leiding van den wedstrijd was in han
den van den heer Vader. Hij was bepaald
zwak, overzag verschillende overtredingen
en nam bovendien nog wel eens verkccrdo
beslissingen.
Het zij nog vermeld, dat «le Laren-aan
voerder vóór den wedstrijd den Quick-cap-
tain een bouquet bloemen aanbood ter ge
legenheid van het 40-jarig bestaan onzer
Reds.
En toen, amico, ollee dieën Tiest kan
'nen rnensck toch zuo pesten ee, toen dee
ie net, d'n Llleke 6allemaander, of ie in
z'nen schulp kroop. Kad 'm dalek deur;
d'aanderen ok, maar dieën èrmo Janus,
0 joeijeei!
„Gebènet!"' kwekte d'n Janus in
eens zegevierend. .Bruin pak, ruiten pet,
zwarte schoenen, ginnen boord!"
En meteen sprong ie op d'n Tiest af, en
zee: ,in naam der wet, mee naar 't kotje!"
„Jaai.uss!'' smeekte d'n Blaauwe. En zui-
lie samen weg. Tiest gaf ons alleman! 'n
haand; zee dat ie wel schrijven zou eii
knipte maar cgskes. i n daar gongen ze: d'n
lange, poezig- Blaau e cn d'n korte, dikke
Janus.
Tien menutcn later me barstten van
nuuwsgierigheid. Verhagen wist gin raad
mee z'nen selon, die veul te klein wier,
kwam do Tiest alleen weer terug.
„Waar is d'n Jaan?!" zoo vlogen me
op 'm af.
En amico, ge kun mc geleuvcn of nie-
Janus zat in d'n amigo!
Wemmen d'n vloer hij Guust Verhagen
aan spanen getrapt van 't lachen. En ein
delijk toen me zoo'n bietje hekomen waren
oen liet d'n Tiest d'n sleutel zien.
„Hoe lièdde da toch geleverd, Blaau
we?'' vroeg ik onderwijle rn'11 tranen
drogend van d'n laefckraamp.
„Da's toch gin kunst," zee Tiesl „ge loi
oew eigen toch nie deur dieén gehaktbal
in de kast douwen!
„Maar hoe komt ie er nouw uii?"
„Hij blijft zitten tot vannacht twaalf
uren," dikkerteerde d'n Blaauwe, „zoolaank
tot alle kroegeskos dicht zijn!"
Amico, ik vergeet die stuip van m'11 leven
nie.
'k Zal oew d'r nog wel 'o meer van ver-
pllen. Nouw ben staampvol en 't is tijd
om naar bed to gaan.
Veul groeten van Trui, die maar zit te
duveljagen da'k veul te veul zit te lachen
onder 't schrijven, „wa mot daar in seere-
naam van terecht komen." beweert ze, en
as altij, gin horke minder van oewen
toet a voe
Dré.
