INT. CONGRES VAN MEDICI-HISTORICI
Prof. Dr. M. W. de
Visser f
Willem Groenhuizen
Woensdag 8 October 1930
AMUISFOÖRÏSCH DA6BLAB
-DE EEMlAISDEft"
29e Jaargang No. 85
DE EERSTE DAG
TE ROME
Receptie van den gouverneur
van Rome
©aHNIISlAN®
Hoogleeraar te Leiden
Gouden T rouw- en
Verlovingsringen.
N.V'. COMPAGNIE LYONNAISE JU
Tweed-Japonnen in groote verscheidenheid.
FEUILLETON
De Louteringkuur
De nieuwste aanwinst van de Stoomvaart-Mij. „Nederland", het motormallschip Mat
rix van St. Aldegonde is gisteren voor zijn eerste reis naar Nederlandsch-Indië ver
trokken.
Ontvangst van de congressisten
door den Paus
Rome, Z'k Sept Een Italiaanscho mor
gen van licht en glans. We komen met
onze dairies aan op het kapitool, voor het
Senatorenpaleis. Een plein met statige Re-
nai6sance-gebou\ven, aan welker gevels
bekend gebruik reeds der Romeinscho oud
heid mooie tapijten golven en vlaggen
wapperen van allerlei nationaliteiten. Ach
teraan op het plein een hoog bord?s. Als
we naar boven gaan, de trappen op, fon
kelen helmen als van Romeinscho krijgs-
tribunen: een rij van guardi munoipali
staat daar ten eerewacht Wc toeven nog
wat op het platform van hst bordes. De
medici-historioi stroomen toe. Bekende fi
guren vallen in het oog.
Professor Jean Seiinc. do bekende Pa-
rijsche lïpra-specialiteit, bestijgt de trap
pen. Beneden zien we de hoogc Germanen-
gestalte van den grijzen Sudhoff (Leipzig),
uit zijn auto stappen. Onze de Lint, ook een
der meest bekende figuren in dit weten
schappelijk milieu, stapt veerkrachtig heen
en weer om vrienden en bekenden le be
groeten.
Maar we moeten naar binnen. Met moei
te scheiden we van het tooneel van licht en
leven daarbuiten. Wit-gepruikte suppoos
ten in kleurige, antieke dracht slaan de
gordijnen van den ingang voor ons open
en we betreden de naar Julius Caesar ge
noemde zaal van het Senatorenpalcis. Op
een verhevenheid tegen den eencn breedte
wand van de zaal domineert het Caesaren
beeld. De zaal vult zich, vooraan nemen
de vertegenwoordigers plaats van den Mi
nister van Büitenlandsche Zaken, van den
Senaat, van den Openbaren Gezondheids
dienst, van den Militairen Geneeskundigen
Dienst, militaire autoriteten of hun verte
genwoordigers benevens de regeeringsgede-
legeerden der vreemde landen. Voor de
statue zetten zich op eerezetels neer, rechts
en links Prof. Capparoni (Pisa), president
van het congres en Prof Tricot Boy er
(België), voorzitter van de Société Interna
tionale d'Hjstoire de la Médicine, in het
midden de vice-gouverneur van Rome,
graaf d'Ancora en de onderstaatssecreta
ris Di Marzio, vertegenwoordiger van den
Minister van Wetenschappen.
Drie sierlijke Italiaanscho redevoeringen
en één Fransche en het congres is door
deze laatstgenoemde autoriteiten geopend.
De büitenlandsche regeerin^sgedelageerden
zullen later spreken, want er moet haast
gemaakt worden voor de audiëntie bij den
Paus, die te half een plaats zal hebben.
De audiëntie bij Z. H. den Paus.
Het St. Pietersplein gloeit in dc nog hee-
<e Septcmber-middagzon. Van alle kanten
komen we met auto's en taxi's aangere
den. Het was voor de maesten nog een
vrij verre stadsrit naar de overzijde van
den Tiber.
We verzamelen ons indrukwekkend
momant reeds voor do Bronzen Poort,
de machtige deur van het Vaticaan, rechts*
naast de San Pietro met haar hooge koe
pel, de heeren in rok, dc dames streng in
het zwart met da flatteuse 6luier, eenige
jonge meisjes in het wit. Den meestcn ging
het wel als uw correspondent. Wie de be-
teckenis haeft leeren aanvoelen van Re
ligie en Historie, aandoening moet hem,
welke zijn godsdienst zij, aangrijpen, als
hij dit palei6 gaat betreden cn zoo dade
lijk zich bevinden zal tegenover den kerk
vorst, dio voor ieder, zelfs maar eenigs-
zins in do historie onderricht en fijnvoa-
lend mensch een gestalte van indrukwek
kendheid heeft.
Weer gaan we hooge trappen op. Overal
staan garde-Zwitsers in hun middelceuw-
sche dracht, en pauselijke gendarmes in
meer modern uniform. Slechts een klein
gedeelte doorloopen wc van het reusach
tig gebouwen-complex en toch is het al aen
hcele tocht. Men stelt ons in eon troonzaal
op, in een enkele rij langs de wanden. Een
secretaris aan zijn purper herkent men
den monseigieur en een functionaris van
lageren rang, treffen laatste regelingen en
daar treedt Zijne Heiligheid binnen. Een
vriendelijke grijsaard, gekleed in vlekke
loos wit. Het gevolg bestaat slechts uit
twee secretarissen, een kapitein der edel-
garde met een kleine staf in de hand voor
op ep twee jongere officieren, die volgen,
in schitterend uniform, met denzelfden
mooien Romeinsclien helm, die ons hij het
stadhuis al trof, thans de hooge kam
zwaar varguid.
Een der medeleden van ons Congres be
vindt zich, gekleed in het fijne gala-cos-
luum van geheim kamerheer, mede in het
gevolg da Madrileensche geneesheer Dr.
Fernandez de Alcalde, merkwaardigerwijze
in functie bij deze gelegenheid. Langzaam
se. rijdt Z.H. onze rijen langs. Prof. Cap
paroni maakt don rondgang mee, en stolt
ons, gcdelegserden der vreemde landen,
een voor een, voor. Aan alle aanwezige
congressisten en dames reikt Z.H., terwijl
het gebruikelijk eerbetoon gebracht wordt,
de hand.
Dan zet Z.H. zich neer op den eenvou-
digen troon en begint ons toe te spreken,
eerst in het Fransch, vervolgens, op ver
zoek van Prof. Capparoni, verder in het
Italiaansch. De toon treft door vriendelijk
heid, zooals humaniteit uitgaat van de
gansche persoon. Het is de toon van een
vader. En als de Paus doorspreekt, blijkt
het hoe langer hoe meer, hoezeer Z. H.
zich heeft ingedacht in de beteekenis der
wetenschap, welke hgj Congres dient. De
6preuk: „historia vitae magi6tra" wordt
het thema van de rede. De Geschiedenis,
ook die der Geneeskunde, leert fouten ver
beteren cn nieuwe dingen vinden, 's Pau
sen rede wordt een schoono uiteenzetting
van het doel van het Congres cn van het
wezen der Historia Medicinae. Het pro
gramma van het Congres blijkt 's Pausen
aandacht niet te zijn ontgaan. Z.H. spreekt
over den aard der onderwerpen, die ter
sprake zullen komen. Daarna over Leonar
do da Vinei, wiens portret het titelblad van
het eerste der twee programma-boeken
siert. Z.H. spreekt er van hoe Leonardo
door zijn anatomische studiën tot lof van
den Schepper komt, hoe de studie der na
tuur niet tot materialisme behoeft te voe
ren. Z.H. stelt naast elkaar het gewijde
ambt van den geestelijke', die dc zorg
heeft voor de ziel, en het beroep van den
geneesheer, dio voor het lichaam zorgt.
Aan het einde van de rede spreekt do Paus
den zegen uit over alle aanwezigen met
hun familie en aanhoorigen, met ,.de groo
te familie ook", zocals Z.H. het uitdrukte,
„hunner kranken". Daarna verliet Z.H. cc
zaal in eenzelfde optocht als bij het bin
nenkomen.
Hst was een treffende plechtigheid, lie
een onvergetelijke herinnering bij allen, die
er hij aanwezig waren, nolalen moet.
De receptie van den Gouverneur
van Rome.
In den laien namiddag waren wij ten
slotte de gasten van Z. Exc. den gouver
neur van Rome Weer voerde onzen wGg
naar het Capitool. Weer vormde een naic
van stadsgarden, met getrokken sabel6,
een eerewacht.
Na een vrij lange wandeling door °en
reeks van vertrekken, met do so ioon» e
kunstschatten versierd, kwamen we in den
tuin van een der zijvleugels van het Ca
pitool. Muziek, buffetten en, last not least
een schitterend uitzicht op he: door den
avondzon bswhoncn Joniculuoi, streelden
oog, tong cn oor.
Zoo was de eerste Congresdag ten einde.
DR. F. C. UXGER.
(Door een misverstand is enstoand
artikel, dat het eer.de is van een serie
van drie, geplaatst ra het tweede artikel,
dat wij Zaterdagavond publiceerden.)
DE VLOOT VAN DE MAATSCHAPPIJ
„NEDERLAND".
15 schepen opgelegd.
Lei don, 7 Oct. In dm ouderdom van 54
jaar is hedenmorgen na een langdurigo
ziekte te Leiden overleden prof. dr. M. W
de Visser, hoogleeraar in het Japansch aan
de Lcidsche universiteit.
Prof. dr. M. W. de Visser werd den 23cn
Oct. 1875 te Stavenissc geboren. Op 17-jari-
gen leeftijd werd hij als student in de let
teren en wijsbegeerte aan de Lcidsche uni
versiteit ingeschreven, alwaar hij op 1 De
cember 1900 promoveerde tot doctor in de
letteren en wijsbegeerte op een dissertatie
getiteld: „D3 graecorum diis rcfentibus
speciem humanam". In 1917 werd dr. Dc
Visser aan de Lcidsche universiteit be
noemd tot hoogleeraar in het Japansch,
welk ambt hij op 30 Mei van dat jaar
aanvaardde met een inaugureclc rede over
den invloed van China cn Indiö op de Ja
pansche taal en literatuur. Hoewel dr. de
Visser aanvankelijk zich had toegelegd op
dc bestudeering van de klassieken in het
algemeen, ging hij zich later meer toeleg
gen op do Japansche taal en letterkunde.
Verschillende werken zijn van zijn hand
verschenen, eerst van algemeen-klassiekcn
aard, later meer in het bizonder betreffen
de de Japansche taal en letteren.
ALS 't NOU MAAR UIT IS
Er is aan onzen braven Raad
Eens weer geadresseerd,
En als U weet met welk verzoek
Men thans weer paradeert,
Dan schrikt U net precies als ik 11
Van d' onzin in 't kwadraat,
Vallen we zeker collectief
Van d' Amersfoortschc graat!
Men vroeg het avondeluitingsuur
Van ieder stnds-café,
To brengen hier op ellcf uur
I k heb er meelij mee!!
Moet 't laatste beetje welvaart dan
Met nadruk onder 't mes,
En daarmeo ecii brok «stadsvertier
Voor altijd „op-de-flesch"?
Moet hier onnoodig flauw gedoe
Nog worden aangedikt,
Zoodat men hier in klein-gemier
Nog heel gezellig stikt?
Moet 't laatste beetje leven dan
Persé hier onderguan?
En een genoog'lijk stadsverkeer
Afdoende van dc baan?
Dc Raad zal hcusch wel wijzer zijn!
En weren stadsche schand'!
Hij deponeer' dit mal gedoe
Fluks in do prullemandü
Men steil' met takt een antwoord 6aam
Deelt den verzoeker mee,
Dat onze Raad nog nooit bewust
Alhier met opzet deè,
Wat nadeel brengt aan onze Stad
Wat knecht ons Amersfoort,
En dat men hier nog steeds niets voelt
Voor snoodc welvaarts-moordü
We vragen welvaart en verkeer
In 't Keicnstadschc land
En off'ren dezen zegen niet
Aan 'n malle dwingeland,
Die eigen stadje hooger acht
En denkt aan hem alleen!!
We vragen alles in 't belang
Van 't nijver algemeen!!!
GROEGROK.
(Alle rechten voorbehouden)
DRUKTE BIJ PHILIPS.
Dubbele ploegen.
Eindhoven, 7 Oct. Naar wij van do
zijde der Philips' fabrieken vernemen,
wordt er in verband met do navraag naar
de nieuw uitgekomen Philips' radioproduc
ten ia verschillende fahricageafdcelingen
der Philips' fabriekenmet dubbele ploegen
gewerkt cn is het personeel weep met on
geveer vijfhonderd arbeiders uitgebreid.
INBRAAK TE 'S-GRAVENHAGE.
's-Grayenhoge. 7 Oct. In den afgeloopcn
nacht is in een perceel van dc Hclmstraat
no. 1 inbraak gepleegd. Aan do voorzijdo
was een ruit ingedrukt, nadat deze met
zeep was ingesmeerd, volgens bet bekende,
aloude inbrekerstrucje De ongenoode gast
kwam aJdus in een klein kamertje cn zag
kans, 5 te bemachtigen Verder is hij
echter niet kunnen komen, omdat de deur,
die tot de overige vertrekken toegang zou
hebben gegeven, door een Lips-knipsluitmg
stevig was afgesloten Volgens de politie
moet dc inbreker iemand'zijn, die op dit
gebied weinig of geen routine bezit.
Tel. 852. Langestraat 43
JUWELIER.
Moderne modellen.
UTRECHTSCHEWEG 10 - TEL. 179 - AMERSFOORT
Amsterdam, 7 October. Nadr wij
vernemen zijn van de Stoomvaart Maat
schappij „Nederland" thans de volgende li
schepen opgelegd: Grotius, Borneo, Bengka-
lis, Enggano, Kambangan, Karimata, Kra-
katau, Madoera, Manocran, Mapia, Möena,
Romdo, Saparoea en Simaloer.
Verder zal het stoomschip „Karimocn
van dezelfde maatschappij, dat dezer dagen
uit Hamburg terugkeert, na aankomst te
Amsterdam, eveneens opgelegd worden.
VROUW AANGEREDEN.
Aan haar wonden overleden.
Maandagavond reed dc motorrijder C
Gerings uit Eindhoven onder dc gemeente
Middelbeers achter een kar, waarachter
een vrouw liep. Dc motorrijder gaf signaal
doch dc vrouw heeft blijkbaar dit niet ge
boord Bij het passecrcn week zij plotseling
naar links en werd aangereden. Zij be
kwam een beenbreuk en zware inwendige
kneuzingen, ten gevolge waarvan zij eeni
ge uren na het ongeval is overleden. De
vrouw is de 50-jarige ongehuwde Joh. v. d.
Vleuten te Middelbeers.
(Hbld.).
BLIKSEM INGESLAGEN.
Axel, 7 Oct. Onder dc gemeente Axel
sloeg gisteravond tijdens een kort doch he
vig onweder de bliksem in een landbouw-
scliuur van J. Dees, de autobrandspuit was
spoedig met voldoende personeel aanwezig
en greep krachtig in, zoodat verdere ge
bouwen gespaard bleven. De schuur ging
met inhoud, bestaande uit koren cn land
bouwmachines, verloren. Het vee werd ge
red. Tijdens het blusschen sloeg op ver
schillende andere plaatsen onder deze ge
meente de bliksem" in, doch zonder brand
te veroorzaken.
Verzekering dekt de schade. Een groote
dorschmachinc was niet vorzekerd.
HET GOOISCHE RESERVAAT.
In een Dinsdag onder voorzitterschap
van den Commissaris der Koningin ge-'
houden bijeenkomst is volkomen overeen
stemming bereikt inzake het Gooische re
servaat. In de koopsom die ongeveer 3 mil-
Mocn zal bedragen zal Amsterdam voor de
helft, de provincie voor 1/6, de Gooische ge
meenten voor 1/3 deelnemen.
Maak hen gelukkig, die nabij zijn en
allen die nog verre zijn, zullen dan wel
komen. CONFUCIUS.
door
CISSY VAN MARXVELDT.
60
Ze wilde zeggen: „Abèli." Maar ze be
dwong zich.
„Ik werk al. I-k bezoek de werklui van
vaders fabriek."
„Kijk een6 aan, hoe nuttig."
„Maar ik wil me nog nuttiger maken. Ik
voel me soms zoo onbevredigd."
„Richt een naaicursus op voor fabrieks
meisjes."
„Hè nee, ik houd niet van naaien."
„Nu, een zuigelingen-kliniek dan."
„Toe, u moet me niet plagen. U moet me
hèlpen."
„Helpen om nuttig te zijn?"
„Nee, me helpen om te bedenken, hoe ik
me het meest nuttig kan maken."
„Tja dat weet ik niet zoo een-twee-
drie."
„Is er in den Ilaag niet een school, waar
je lessen kunt nemen in kinderverzorging
en maatschappelijk werk? Dat zou ik ideaal
vinden."
„Ik zal wel eens voor je informeeren."
..Zóo li>f van U." zei Jacquelientje. ,,'t Is
alleen zoo jammer, dat ik niemand in den
Haag ken."
„O, jc maakt gauw genoeg kennissen."
„En den Haag i6 zoo exclusief, heb ik
altijd gehoord."
„Valt best meer hoor!"
„Misschien zou u me ergens kunnen in-
troduceeren?"
„Dat zou wel kunnen ja. Om to beginnen
h3h ik er een getrouwde zuster wonen."
„En zou u ine daarmee in kennis willen
brengen? Wat schattig van U."
Lex dacht: „Ze moest een weten, dat ik
bij Amelie eens per jaar eon plichtmatige
visite maak. De conservatieve Amelie zou
Jacquelientje vanaf een onmetelijke hoogte
bekijken."
„Is 't een lieve zuster?"
„Een beetje stijf."
„O. maar dat mag ik wel. Ik weet zeker,
dat ik hst goed met haar zal kunnen vin»
den."
„Laten we 't hopen. Alleen, je bent nog
niet in den Haag."
„Maar u zult toch moeite voor mc doen,
ja?"
„Ik zal eens voor je informeeren."
„En schrijft u 't mc dan?"
„Als ik wat weet zeker."
Jacquelientje ging aohterover leunen in
haar stoel. Ze zag onbegrensde mogelijk
heden. Ze zag zich in den Haag dinecrend
bij zijn zust3i\ Hij zou haar aan tafel ge
leiden. Natuurlijk zou dc tafel glanzen van
zilver en kristal. En er zou ecu uitgelezen
gezelschap zijn. Of ze zou met. zijn zuster
naar de schouwburg gaan. En als ze pas
in de loge zaten, kwam hij binnen. Hij zou
achter haar gaan zitten. En zij zou wat
achterover gaan leunen. Of
„Ach, zit u hier met u tweetjes?" zei juf
frouw Clara, die uit de salon kwam.
Hij zag direct dc norscho rimpel tusschen
haar wenkbrauwen, haar onverschillige
houding.
„Ja. Komt u bij ons zitten?" Ilij was al
opgesprongen, trok ccn stoel bij. „En u ook,
juffrouw Fiene?"
Natuurlijk zei dio wat scherp:
„Storen wc niet?"
„Welnee, welnee/'
„Is do thee er nog nic-t?" vroeg juffrouw
Clara.
,,'t Is nog geen vier uur," zei Jacquelicn-
tjo hard.
„Waar zijn al dc anderen?" wilde juffrouw
Clara weten.
„O mcnsch, ga weg!" dacht Jacquelientje
wild. „Ga weg. Ga wèg. Ik had thee voor
hein willen schenken Ik had hem heel al
leen willen bedienen. Nu wordt dat alle
maal bedorven."
„Qp het ijs", zei Reigersberg. „Als ge
woonlijk."
„En had u geen zin om te rijden?"
„Nee, vandaag niet. Ik had meer zin om
te lezen."
„Ach, en nu houden wij u van uw hoek
af."
„O nee, werkelijk niet. Ik las toch al niet
meer."
Jacquelientje stampvoette bijna.
„Waarom zei hij dat nu? Waarom zei hij
niet, dat hij werkelijk nog wilde lezen. Dan
had jc tenminste kans, dat zo weggingen.
Bleven ze weer heerlijk samen. O, hij was
een schal! Maar zóó onpractiscli.
Juffrouw Clara keek eens van Reigers
berg naar Jacquelientje. Ze wist dat nog zoo
net niet. 't Was best mogelijk, dat het wat
werd tusschen die twee. Ze was oen knap
meisje. Een lief meisje was ze niet. Nee.
Maar ten slotte zag je toch vaak, dat een
knap gezichtje meer werd geteld. Zouden ze
nog maar niet even naar hun kamer gaan?
Wat opknappen voor dc thee? Je kon die
jonge mcnschcn toch eigenlijk beter alleen
laten.
„Zeg Fiene", zei ze. „Ga jen og even mee
naar boven? Ik wou me voor do thee alvast
verkleeden. En dan wou ik graag, dat je
me even hielp met mijn lila japon."
„Gaat u ons alweer verlaten?"
Jacquelientjo beet op haar vinger. „Waar
om zei hij dat nu?"
„Jeugd hooi t hij jeugd", schertst© juf
frouw Clara, „Fiene, ga jc dan even mee?"
Jacquelientje zag zc na, zooals ze lang
zaam naar boven liepen.
„IToe vin je?" zei ze.
„Wat?"
„Dat jeugu hoort bij jeugd."
„Heel lief gezegd en heel waar."
„Nu zijn wo weer samen."
„Ja, dat zijn wc."
Cordelia, die nog een doek om haar hals
gewrongen had, kwam met een theeblad
binnen.
„Bent u maar met u beiden?"
„Ja. Zet het hier maar neer Cordelia. Is
het dc thee voor meneer Reigersberg?
„Nee. Voor do dames Mandcrsloot. Juf
frouw van de Berg zei, dat die al in tl? hall
zaten."
„Weet jc wat, geef ons die thee maar. Dan
breng jo straks verscho voor de dames Man
dcrsloot, ja? AI trek in thee?"
„Ja, ja."
„Zal ik schenken?"
„Graag."
„Bent u niet een van die mannen, die zelf
schenkt?" Zc keek even vinnig naar Cor
delia, die nog wat treuzelde bij de haard.
„Neen, ik word graag bediend."
„Zoo hoort het ook", vond Jacquelientje.
Haar pink wees in de lucht. „Hoe was 't ook
weer, geen suiker cn weinig melk hè? Goed
onthouden?"
„Schitterend"
„U hebt me nog heelcmaal geen cigarct
aangeboden."
„Sorry. Heelcmaal vergeten. Ons aange
naam discours..." Ilij hield een lucifer bij.
Haarb rutale oogen zoo diebt bij de zijne. Hij
zag Renëe voor zich. Renée, die nooit rook
te. Renée, die rooken och, haar lieve,
zachte stem zoo heelcmaal niet lékker
vond.
Maar Jacquelientjo roerde haar thee, haal
de diep der ook in.
„Zalig", zei ze. „Ik geniét. Geniet u ook?"
„Bovenmatig."
,,'t Is zoo jammer, dat het zoo niet blijft."
,Hoe bedoel jc?"
„Och", Jacquelientje hoorde een voet
stap boven op do gang, zc zag haar moeder
bij de trap staan. Zc schuddcv lug haar
hoofd. Gelukkig, Ma verdween weer in haar
kamer. „Och, zoo dadelijk komen do arv-
deren thuis. En dan is er direct weer zooveel
lawaai. Ik kan soms niet tegen al dat ge
schreeuw."
(Wordt vervolgd).
VROOM DREESMANN
Langestraat. i
Speciale Huishoudweekprijzen
China matten 140X180 1.20, 0.89, 0.57'/,
180V 240 5.40, 3.60, 1.89
Zeer voordoolioe bedrukte mallen
5.40, 3.49, 1.59.
