Kindercourant
Sal-'tr.'ï.ïrjaw:
~ïsgsa* -
De rubriek van Oom Pim
De Eerste Levensles
'iei Moe den naan cd/ad
^dZCc/eL/fe
*777 "7
Een appeltje voor den dorst
Beste nichten en neven,
Tot mijn spijt heb ik deze week geen tijd
gehad om het laatste Joel van mijn reisver
haal to schrijven. Ik hoop echter, dat jullie
in gedachten nog ccn weekje 111 Wiesbaden
zullen blijven, dan gaan we volgende week
een autotocht maken rond deze mooie stad
om tenslotte via Konigswinter en Keulen
weer naar Holland terug tc keeren. Ik za!
dus nu niet beginnen met de reisbeschrij
ving, maar met
DE CORRESPONDENTIE.
,,n °ranb,oam- Natuurlijk mag jo
mlr ,Van me worden 'k maak jc mn
omplimcnt voor het mooie schrift. Het
komt mo zoo voor, dat jc niet meer op dt
lfik7mS" .°0lKbent C'" "°sal vcel schiijft. Hor
it kt mij toch met zoo makkelek om hier
hèhf 1 "Tm;en als Jc a,"Jcl in d™ Hang
hebt gewoond.
bonnen'k01' 7 VricndaI«k b«>ankt voor jc
Offler J Iri? Paai'.Van dic IaPies klaar
leggen. Jc hebt een mooi cijfer gehaald voor
c 10 repetitie. Was het een mociirikc opgave
or viol liet nogal mee? Jc bent al bizonder
je er zeker een"?*icolaaspakJes; dan moet
*ro o 7 celc massa hebben hè?
bil is mn a r' Ja' aIa or c<>n cxtra-prijs
mier de raad3eIs °°k wel wat moei-
he hnfr 1 k'fwoonlijk vind je niet? Jul
lie boft nog aardig met het weer zeg, in de
hikt jIk W0U dat ik °°k zoo ge-
canti had?' "°S Mn paar dagcn
K i k v o r s c h en K o n y n. Jullie wordt
bedankt voor dc raadsels; ik zal er een paar
an gebruiken. Maar vertel me eens dom
Ho Vn,lf B00U m°° aan de oplossingen?
hebben jullie die nieuwe raadsels zoo
gebruiken' ,Dcnkerom' dat ik geen raadsels
gebi uiken kan die reeds in een andere com
2 0 Hjtlschrift hebben gestaan!
innn ,2 S A b I li llOb Zelf dC teil-
toonstelling helaas niet gezien; ik vond het
we jammer, want ik boud vee! van natuur
historische tentoonstellingen.
h,t,f„h„!'ies-- Hoe s't«tt bot met de voet-
elf'lM JC al ePn «ocde kracht in je
elftal te worden
Clj\ia Dat is dus een tegenvaller
berfsr" i gaa" log<!cl'cn- Enfin, in de
101 fst la daar (och niet zooveel van .Is fn
de zomervacantie. Xou zeg h/r
"rkt„arige "ande'ib?en. Doet bij dat
geheel op z'n centje, of gaat hii mof
meer vriendjes? J met
UtrechtiaW7Ee" f rdiK° fiets,ocbt hè, naar
-V brief U vïL^nl^v^je'd^ToT
jenboenn°en T* aa" donk(>"? Bad»nkt voor
Ruilhandel.' 6e"S in dc»
eitt 'v7 7f DiSt"' - Bedankt voor j,-
gift toor den ruilhandel Aan jou verzoek
te ik gelukkig ook kunnen voldoen- zie
tnnar eens in don ruilhandel.
Zonneroosje. - Ik heb in ieder -eva'
iets voor je, maar wat het nu is kan ik nu
voorTeRzelm0"' °mdat Voel lipfl'obbors
lielzelfde zijn. Enfin. kom Maandag
maar eens hooren. Ik zal natuurlijk de "me'
ton aan oom Tom overbrengen
kom JiikhndfkICr' V'an harte wel-
kom. Jij begint uitstekend zeg met ZOo'n
mooie gift voor den ruilhandel; daar zullen
vin ziin" iPaai?' 2',Jd<> eczicl|ton het gevolg
n zijn, denk ik. Kon je dc raadsels niet
vinden, of begin jc daar volgende week pas
welk. "7' knjgl' want dan 1,eb J° oijfers
Zonnetje. - En hoe heb jc het eeha i
a vacant ie; hen je nog nanr Putten -e-
est en heb jc daar prettig gespeeld?
ik weet ook nog niet of er «om, nóg in de
brieven zitten welke ik nog moet beant-
1° Hc,Ip mc volgende week nog maar
ge"ooMk°Ucecn' 'h 1,0nncn Van Plt"in,;s 2iin'
geioof ik, geen bonnen, want deze firn,-,
goeft alleen plaafjes. 'ma
.Speurder. - ik feliciteer jo sast met
JC \ei jaardag. Hoe oud ben je nu Dc ruil-
handel geeft antwoord op je vraag
1 uinoo- Vriendelijk bedankt voor
al je bonnen. .Veen. een sportdag hij re-en
khwr n'0t hepaaId gezellig; daar moet
JO bcsh» mooi droog weer voor hebben. In
,1 ruilhE.-.del Slaat ook nog vat voor je
UaI?'C"aar- - 'k vind het geen onaar
d g idee, maar vertel me eens, wat willen
ht-n i °'Ub bcsinncn' wat voor doel
z.. Jc ma? cr nog wel een paar leden
bij Zien te krUgen, want hot aantal is nu
or gering. Ik heb van Vinkje nog 2 post-
zegels voor jo gekregen.
,.,yk 7 Natuurlijk mag je met dc
leel rn ™/;d°al>: ia weet, dat ik liefst z00-
7 mogelijk nichten en neven heb. Ik zal
ie™aar va3t namens Molenaar bedanken
voor de postzegels.
P i m p c 1 m c e s. Dc twee raadsels ziin
ditmaal wel goed, maar waarom heb jo ver
geten de oplossing van het dorde raadsel
een'n 'klS J> kans wilt bebbcn op
en prijs, moot jo beginnen met de oplossin
gen van alle raadsels in te zenden.
resi,nLld°' GofPliclttcrd met hel goede
resultaat van je wandeltochten. Heb jc het
diploma al gekregen'
le^inlo™ 1°" °°k W gafe'ioiteerd met
h,,m h- 2 probl!c'r aona of je dat al-
knZ V erkode's fabrieken zelf kuiu
koopen; dan moet jc schrijven naar de Ver-
jiudcls fabrieken, afdceling Albums, tc Zaan
dam. JdcüanKt voor je pennmyeii. IK üeo
voor jou ook nog een paar nonnen.
Bunny. jc nent een reuzen wandcluui
zeg. ik nen van jo zusje reeds genoord, da-
je üaur de pyramidc nent geweest. Ais het
goed weer noud ik ook wei van een llniKc
vvandeling.
\vouuioopcr. Ik geloof tcnminsl
wei, dal jij nel Pent, dic me een bnei met
rooue inKi neni gesenreven, zonder den
senuiiiiaam ernij ie noemen. Hoe vond jc
nel noeK uat je gewonnen nent.' BcduuKi
voor je Brostc's bon.
B w erg. Bedankt voor je gift voor den
ruiiiiandcl; ik vermoed, dat Zjuneroosjo oi
wel nlij mee zal zijn.
Dc oplossingen.
I.
ENSCHEDE
N a a r d e li
S c h a o r
Cacao
Henk
E p e
D o
E
(Hans)
(Ede)
II.
Amersfoortsch Dagblad met: maag, tafel,
boord, schade en gerst.
III.
P
r U m
B o R n c
L> r u M m e n
i' URMEREND
k a a R s n
g r E n s
A N s (Anl)
D
In totaal heb ik 10 goede oplossingen ont
vangen. Na loting is dc prijs ten deel geval
len aan Achilles, die dus Maandag be
halve den gewonen prijs, als extra-prijs ook
het Verkade's album in ontvangst kan nc
men.
Nieuwe raadsels.
X
X -
x
X
^xxxxxxxxx
X
X
X
X
Op de kruisjeslijnen komt de naam van
een klein plaatsje bij de Zuiderzee in de pru-
vincie Noord-Hollajid.
Op dc le rij ccn medeklinker.
2e een insect.
:ic een jongensnaam.
4c een deel van een huis.
5c het gevraagde woord.
6c een plaats in Zuid-Holland
7c iets wat zeer in trek is.
8e een visch.
9e ccn medeklinker.
II.
Mijn geheel is iets waar geen enkele school
buiten kan. Het woord bestaat uit 12 letter».
59—34 is een watervlakte.
127312 iets waar geen enkele ver-
eeniging buiten kan.
102G81112 is een universiteitsstad
ONZE RUILHANDEL.
Oliebol zond rnc ccn paar Sickcsz-pun-
ten en een paar ivwauasoldaaijes; zij kun
in ruil hiervoor ccn paar geborduurde doex-
jes komen halen.
B. V. heen me gestuurd: 1 Hille's bon; 4
bonnen van Donsselmann en Co.'s produc
ten en 1 Amstclpenning. Hij kan in juil
Hiervoor ee paar paddenstoeiennonnen ko
mei. aaien.
Blauwe Distel, die me eenigc pad-
densioeienbonncn en een paar plaatjes van
net album „Holland zooais wij nel zagen
neeft gegeven, kan een paar bonnen van het
album „zeewatcraquanum en terrarium
Komen halen.
zonneroosjc kan ook ccn en ander
komen halen. Zjj stuurde me 1 Erüal puni
voor Waterlelie (Iris), 2 bons van Van
Siooten's pepermunt en 1 plaatje van liet al
lium „Onze Nederlandsche jeugd in natio
nalc kleedcrdracht".
Klokkendoktcr gaf me eenigc vlag
getjes uit de sigaretten, een paar oickesz-
punten, ccn paar kwatta-soldaatjes en een
non van dc Wcst-indische cnocolade. \vie
kan ik cr een plezier mee doen? Voor Klok
kendoktcr heb ik een paar Pleincsplaatjcs
klaar gelegd.
Wa r k r u i d wil graag nog wat Droste's
plaatjes hebben; wie kan haar hieraan hal-
pen? (Ik licb nog 1 Droste's bon voor je ge
kregen).
Speurder kan een paar Amstelpcnnin-
gen komen halen.
B r u i n o o g gaf me cenige paddenstoe-
lcnbonnen, 2 Kiazim Emin-bonnen en 1 So-
plabon. In ruil hiervoor kan hij een paar
geborduurde poppetjes, een paar roodband-
plaatjes e;i een paar Bussink's plaatjes ko
men halen.
Molenaar kan 2 postzegels komen ha
len, dic Vinkje mij voor hem heeft gegeven.
Rozenknop gaf me een paar Amstel-
penningen, een Erdalpunt en een punt van
Dc Haas en van Brcro's zeepfabrieken.
Woudlooper zond me nog een Droste's
bon, die afgehaald kan worden door W a r-
k ru id.
D w erg stuurde me 1 pelikaan, een paar
plaatjes van dc N.V. Koffie- en Theehandel
voorheen O. de Witjes en een paar postze
gels voor Zonncroosje. Voor Dwerg heb
ik nog een paar paddcnstoclenbonnen klaar
gelegd.
Mevrouw N. N. heeft mo een heel harle-
lijkcn brief voor den ruilhandel gezonden,
waarin zij heeft ingesloten eenigc padden-
stoelcnboimen, eeiuge bonneir voor het zec-
watcraquarium en 4 Droste's bonnen, die
ecu reisje naar ImÜP hebben gemaakt en nu
Weer teruggekeerd zijn in Hqlland. Deze
bonnen heeft dez&j mevrouw gekregen van
een dame die vroeger in Amcrlitfbrt woonde
en nu in Indië i$" gevestigd.' jZ.ij leest nog
trouw het Amersfoortsch Dagblad, zooals
mevrouw N. N. mc? schrijft, en.zij heeft
groot© belangstelling voor d^n rujlhandel
van oom Pim. Ik breng namens degenen,
die een deel van fifar vriendfttjkë gift krij
gen, mijn vriendelijken dankt Ik hoop, dat
zij de Amcrsfoortsche nichtenjOh neven van
oom Pim hog eens zal gedenken en eens ecu
gift voor den ruilÏÏSndel zal Verzenden.
"OOM PIM.
Juno legde haar dikke poolen over haar
drie kindertjes heen; maar vrfhmiddag had
den de kleintjes geen rust. ife kropen stil
letjes bij moeder weg cn het' duurde niet
lang, of Juno lag alleen in l\aar mand. Zc
wist, dat haar kinderen geen kwaad kon
overkomen, want cr was niets in de kamer,
dat gevaar voor hen opleverde. Daarbij
kwam, dat ze slaap had en van dit oogen-
blik van rust heerlijk gebruik kon maken
om een poosje te liggen soezen. Zij viel al
poedig in diepen slaap cn droomde van dc
heerlijke lente en de wandelingen, dic ze
met de vrouw mocht maken. Dan kreeg ze
haar mooien halsband om met een grooten
strik eraan en was wfit trotsch, als de men-
schcn zeiden: „daar komt dc grootc Sint
Bernhard". En, wat zouden zij wel zeggen,
als zij met haar kinderen wandelde? Want
daar was Juno zeker van dc vrouw
zou de kleintjes niet weggeven. Zo mochten 1
allemaal blijven, want er was genoeg ruim
te in den grooten tuin en zij konden bij den
chauffeur cn den tuinman logeeren. Dan
zouden ze overdag toch altijd samen zijn
Onderwijl waren Max, Bernhard en Nelly
dc kamer uitgeslopen. Dat was ccn gewich
tige onderneming! De deur had nog nooit
opengestaan, terwijl ze alleen m de kamer
waren en ze waren erg nieuwsgierig, hoe
het er daarbuiten wel uit zou zien, als ze
heelemaal alleen, zonder geleide waren. Max
was dc brutaalste van de drie, hij beloofde
een reus te worden met zijn zware pootcn
on lange haren en hij voelde zich dan ook
verreweg de meerdere.
Achter elkander liepen zc do lange gang
door, waar ze goed den weg wisten, want
daar waren ze met den baas cn de vrouw
al meermalen doorgegaan. Aan hot einde ar-
van was ccn deur, die iocgang gaf tot den
tuin het was een heel groot waagstuk en
ze waren een beetje scöfelftig, ieder oogen-
blik kon cr iemand aankomen en dan zou
den zo Weer naar binnou moeten. Maar het
lot was hun vandaag in alles gunstig De
buitendeur stond op een kier cn Max du.wdc
cr met zijn poot tegenaan, een heel klein
beetjo maar, want de deur piepte cn N<*Hy
was er zóó van geschrokken, dat ze terug
wilde keeren. Maar Bernhard bromde zóó
hard togen haar, dat ze maar bleef, waar ze
was cn wachtte op hetgeen verder gebeuren
zou.
Max nam een sprongetje, want de drem
pel van de deur was een beetje hoog en viel
ondersteboven in den tuin. Maar dat kon
hem niet. schelen, hij was cr, nu de anderen
nog. Bernhard, dic niet heelemaal zeker
was van Nelly, vond het maar het verstan
digst, zijn zusje een duwtje tc geven, opdat
zc het niet op eens in haar hoofd zou'krij
gen hen in den steek te laten cn alles aan
moeder te verklappen. Het volgende oogen-
blik lag ook Nelly op don grond tc sparte
len, ze was boos cn voelde zich erg belcc-
digd door zoo n behandeling, maar toen ze
dc heerlijke lucht van de aarde in haar
neus kreeg, was ze het gauw we^r vergeten
en holde van plezier den tuin m. Ook Bern
hard was vlug gevolgd en weldra hadden
ze met hun drietjes de grootste pret
Ze dwaalden al verder cn verder den tuin
in, krijgertje spelende met de takjes op den
grond, die ze steeds weer ccn eindje verder
gooiden cn don weer in den bek namen om
cr grommend van plezier mee weg te hollen.
Het leek wel, alsof alle menschcn in den
omtrek verdwenen waren, zolfs dc tuin
man, die iedcren dag buiten ie vinden was,
was nu onzichtbaar cn het drietal werd hoe
langer hoe vroolijker
Op eens bleef Nelly stilstaan. .Iloor", zei
zc, „wat is dat voor een geluid?" Max spitste
zijn oortjes, maar toen hij niets hoorde, hol
de hij weer weg, want hij had het te druk
met zijn takjes om lang te blijven staan.
Maar Bernhard had het óók gehoord en bij
riep Max terug, dic echter niet naar hem
luisteren wilde.
Daar luid je liet weer... Nelly voelde zich
niets op haar gemak cn schoof dicht teg?n
haar broertje aan. Maar Bernhard wilde ei
het zijne van hebben en snuffelde met zijn
neus in dc lucht. Toep zei bij: „Niet bang
zijn, wan het is in elk gevM geen vijand.
Laten wc een eindje doorloopen, dan zullen
wc het gauw genoeg ,w:eten, dc lucht komt
vanuit dc struiken dAar-"
Voorzichtig slopen zc nadur cn jawel
c-p een grooten steen zal een zwarte vogel.
Zijn lange snavel stak' brutaal naar voren
en zijn oogen keken scherp in het rond. Par
mantig zat hij daar êh schelm te wachten,
tot de hondjes vlak biï hcm waren Nclly
voelde zich nog niet op haar gemak dic
vogel zag er zoo gewichtig uit cn liet vast
niet met zich spotten! Het was maar goed,
dat Max er niet bij was, want die zou hem
misschien aanvliegen.
Dc vogel begon op eens heel hard te
■erWaarc/.
Carolientje ging met Moeder
In den trein wat feest! naar stad!
Onderweg vertelde Moeder,
Wat voor boodschappen zij had.
'n Trui voor Jan, een fijne haakpen,
Groote knoopen, zij en lint,
Ondergoed cn nieuwe kousen.
Wat een massa! juicht het kind
Als zc na heel veel gowinkel
Weer zijn in de drukke straat,
Denkt het mciske, dat haar Moeder
Al terug naar huis weer gaat.
Moeder, vraagt dan Carolientje,
Denkt u aan de trui voor Jan?
En aan knoopen? Vindt u ook niet,
Dat 'k al veel onthouden kan?
Moeder lacht, zegt Carolientje,
Had ik jou niet noch mijn neus,
Dan zou 'k heel niet kunnen ruiken.
Ernstig vraagt het meisje: Heusch?
Neen, zegt Moeder, 't was ccn
Igrapje,
Maarals Moeder jou niet had,
Dan geloof k toch vast en zeker,
Dat zij wel dc helft vergat!
schreeuwen, hot was hetzelfde krassende
geluid, dat Nelly'en Bernhard zooeven ge
hoord hadden. Toen zei hij minachtend:
„Wat moeten jullie hier?"
>,Wij spelen", antwoordde Bernhard, die
het niet noodig vond nadere inlichtingen te
geven.
„Zoo", zei dc raaf, „zijn jullie op de wo-
reld gekomen om te spelen? Dat is verkeerd,
werken moet je, werken zooals ik." En met
die woorden, zette zij haar zwarte borst uit
cn keck do hondjes minachtend aan. De
haartjes boven haar snavel staken kwaad
naar voren en gaven aan haar oogen een
barsche uitdrukking.
„Wij zijn pas op dc wereld", zei Nclly
schuchter, ;,we komen hier voor het eerst
cn weten niets van werken af. Thuis staan
ons bord met eten en onze melk altijd voor
ons klaar en moeder zorgt ervoor, dat wt
lekker kunnen slapen."
„Zoo, zoo!' antwoordde de raaf „clan
wordt het tijd, dat jullie eens wat meer van
do wereld gaat zien. Als je groot bent, moet
je voor jezelf kunnen zorgen en niet afhan
gen van anderen."
Daar werden zo op eens opgeschrikt' dö'or
een luid geblaf. Max kwam aanhollen en
droeg in zijn bek een zakdoek, dien hij hef
tig heen en weer zwaaide Luid grommend
kwam hij nader en toou hij zijn broertje en
zusje zag, vloog hij op hen af en legde den
zakdoek voor hun pooten. Zijn oogen straal
den van ondeugendheid cn hij wilde juist
weer weghollen, toen hij plotseling de raaf
in het oog kreeg, die liem heel streng r.at
aan te kijken. Maar Max liet zich daardoor
niet van den wijs brengen en zei brutaal
„Wie ben jij cn wat voer je daar uit?"'
De raaf gaf niet dadelijk antwoord cn
Max vervolgde: „Nou, jij bent een rare hoor,
ik heb nog nooit een dier gezien met zulke
dunne pooten en....", hier hield Max op
eens verschrikt op, want de 'raaf zette haar
snavel open cn kraste zóó schel, dat de
hondjes van ontzetting bijna omvielen. Max
herstelde zich het eerst en riep- „Nou zeg,
kan dat niet wat zachter?"
Toen sprak de raaf en haar stem klonk
nu heel wat vriendelijker:
„Ik ben de raaf, onthoudt dat alle drie."
Daarna wendde zij zich tot Max en vervolg
de: „Met jou moet ik eens praten, baasje,
jij bent ©en brutaaltje. Vertel jij mij nu
eens, waarom je op de wereld bent. Max,
die dacht aan zijn vondst van zooevcn en
bet plezier, dat hij ermee gehad had, ant
woordde prompt: „Om pret tc maken cn..."
hier gromde hij vergenoegd „om op den
schoot van dc vrouw te zitten."
„Bah", zei de raaf, „dat is beneden je
waardigheid, weet jc wel, hoe groot je
wordt9 Nee? Nu, bijna zoo groot als een
mcnsch, wanneer je op jc achterste pooten
gaat staan. Maar, om mijn goeden raad op
te volgen, ben jc nooit jong genoeg. Nu moe
ten jullie goed luisteren In de keuken van
het huis ligt op de tafel eon stuk vleesch;
daar heb ilc wel trek m. maar ik kan het
niet gaan halen, omdat ik niet zoo gemak
kelijk naar binnen kan gaan. Maar," zei zij
tot Max, „jij bent de grootste en ik geloof
ook de dapperste, ga jij nu eens even terug
en haal dat lekkere hapje, dan zullen wij
hot eerlijk vcrdeelcn
j Bernhard bromde, bij was boos. „Foei
mevrouw de raaf, stelen doet ccn fatsoen
I lijk dier niet," antwoordde hij verachtelijk.
„Ha, ha," lachte de raaf, „dan heb je "t
mis, vriendje, ben ik soms geen fatsoenlijk
dier? En ik leef slechts van stelen." Zij
richtte haar kop op met een trotsch gebaar
en keek Bernhard uit de hoogte aan.
I Max echter, was w'el voor een avontuurtj'
te vinden en hij vond het niet zoo erg or.'
iets weg te nemen, dat toch voor hun mid
dagmaal bestemd zou zijn. Als hij het
vleesch wegnam, dan zouden zij het alleeD
wat vroeger opeten dan anders, dat was ol
ies. Hij blafte en holde in de lichting van
l
het huis. Nclly keek hem na en wist niet,
wat zij ervan denken moest; ze zou het
maar aan moeder vragen, dat leek haar het
beste Ze liet haar kop scheef hangen en
wachtte op Max' terugkeer. Met duurde niet
lang, of hij kwam hijgend aanloopen met
een groot stuk vleesch tusschcn de tanden.
Hij legde het voor de raaf neer en deze gaf
hun ieder een stuk ervan.
„Bravo", zei ze. „Jij bent een goede leer
ling. En nu moet je mij eiken dag wat an
ders brengen als jullie niet weg kunt,
dan moet je het een en ander maar ergens
verstoppen.'
Na deze woorden vloog ze weg cn de drie
hondjes keken haar zwijgend na. Toen
greep Max zijn zakdoek en holde ermee weg
cn al gauw waren zo alle drie het gebeurde
vergeten. Alles liep dien dag prachtig af, ze
kwamen ongemerkt Weer binnen en kregen
zelfs nog vleesch bij hun avondeten, het
geen Nelly, van' hqar plan afbracht,, alles
aan hftar moeder te vertellen.
Van dien dag af, werd er steeds Iets ver
mist in het huis, maar veel plezier had
den cle hondjes er niet van, want een paar
maal werden zij op heeterdaad betrapt en
dan kregen zij er geducht van langs...
Jetteke heeft in de groote vacantie met
Vader en Moeder in een klein pension op
de Vel uwe gelogeerd. Het is tevens een
boerderij en Jetteke vond het heerlijk de
koeien van boer Jansen te zien melken en
allerlei boerenarbeid mee te mogen maken
Ze mocht zelfs mee naar het land gaan,
waar het koren gemaaid cn aan schooven
gezet werd. Maar het allerprett-'gst von'd zij
toch het binnenhalen van den oogst, waarbij
ze boven op den wagen zitten mocht. Was
dat niet net iets uit een boek?
Nu zijn Jetteke cn haar ouders al weer
lang in de stad terug, maar zij denkt toch
nog dikwijls aan die heerlijke weken op
de Veluwe.
Op een middag zit de familie aan tafel en
vertelt Vader, dat boer Jansen hem ccn
brief geschreven - heeft, waarin hij mede
deelt, dat hij verscheiden koeien aan een
besmettelijke veeziekte verloren heeft
,,'t Is maar goed," merkt Moeder op, „dat
boer Jansen nog een appeltje voor den dorst
heeft."
„Dat is zeker!'' zegt Vader. „Anders zou
het or heel lcelijk voor hem uitzien!"
Jetteke kijkt Vader cn Moeder met groo
te, verwonderde oogen aan, maar vraagt
niets.
Een paar dagen later komt haar nichtje,
Miesje, bij haar spelen. Miesje heeft haar
lievelingspop, Rita, meegebracht.
Plotseling laat Miesje haar vallen en het
arme poppekind bezeert baar hoofd j 3.
Miesje natuurlijk in tranen'
Jetteke weet geen raad. Ze wil haar
nichtje zoo graag troosten, maar wè.t ze
ook verzint, niets helpt!
Eindelijk gaat ze naar Moeder, slaat haar
armpjes om Moeders hals en vraagt:
„Hebt u ook een sinaasappel voor den
dorst voor Miesje, Moeder? Dat, zal wel hel
pen!"
Glimlachend geeft Moeder het gevraagde.
Of 't werkelijk heip-rt zal? Wis weet!
