TLl\nUUll Garage Molenaar
BRIEVEN VAN EEN
BRABANTSCHEN BOER
DE EEMLANDEU
BUITENI.ANDSCH OVERZICHT
(Maandag24Hovember 1930 i Uitgave: VALKHOFF Co. Bureau: ArnhemscKepeertwal 2a29e Jaargang No. 125
If S™ Hl l_l 1 II iFH vanLuxeAutomobielen
Een proces tegen Dr.
Borms
NOODLOTTIGE AARD
SCHOKKEN IN ITALIË
fortmann en
hehenkamp
L. J. LUYCX ZOON
HANDSCHOENEN
DOOR A. A. L. GRAUMANS
AMER SFÖORTSCH DAGBLAD
ABOüWtMENfSPRIJS pci i maanden voor Amersfoort f 2.10 per maand 0.75, per
week (met gratis verzekcrlag tegen ongelukken) f 0.\V/r
Binnen land franco per poil per 3 raaande» f J.-> Afzonderlijke nummers f 0.0S.
POSTREKENING 47910 -XILEFOON INTERC 519
PRIJS DER AOVERTENTIEN v" I"* f 103 met ^begrip van een bewijsnummer
elke regel meer f0.25. LleMadlghelds-ndvertentlIn voord*
helft van den prijs. Kleine Advertentltn „KEITJES" HJ vooruitbetaling I5
50 cent* efta icgél atecr 10 cjnt, drique} jdaatpea I,—2f «rtluummcr ato f O.Óf
Wilde geruchten nit Rusland.
Stalin, die vermoord heette
to zijn, is nog springlevend.
Sinds er.kcle dagen komen er via steden
uit de grensstaten geruchten uit Rusland,
die nog al een opzienbarend karakter dra
gen, want zij behelzen niets minder dan
dat Stalin, de dictator der unie van sovjet
republieken, vermoord zou zijn en het, ge-
heele bolsjewistische rijk ten prooi zou zijn
gevallen aan woelingen van buitengewoon
ernstigen aard. De geruchten leken eenigs-
zins aannemelijk, omdat het toeval tevens
wilde, dat er aan het verkeer per draad het
een en ander haperde. Blijkbaar zijn de
verbindingen van Rusland met het buiten
land een tijdlang gestoord geweest door ab
normale weergcstcldheden. Daar stond ech
ter tegenover, dat reizigers, die uit Rusland
waren gekomen, niets bizondvrs hadden op
gemerkt eri van officiecle Russische zijde
is dan ook al vrij spoedig een bericht gepu
bliceerd, waarin de juistheid der geruchten
werd geloochend en dat de gretig versprei
de praatjes over den beweerden chaos in
Rusland kenschetste als misdadige verzin
sels, waarvan de strekking was dc mcening
der wereld op een dwaalspoor te leiden.
Ondertusschen is ook Stalin nog spring
levend en zelfs heeft hij. de algemecne se
cretaris van het centraal comité der com
munistische partij, een verklaring afgelegd
aan dc pers, wéarin hij nadrukkelijk heeft
laten uitkomen, dat er in het buitenland
groepen bestaan, die, gedreven door een
'ellen haat jegens het tegenwoordige. Rus
land, stelselmatig het erop aansturen de
bond van sovjetrepublieken in opspraak te
brengen en de aandacht af tc leiden van
hun eigen snoode plannen, waarvan het
doel is een einde te maken aan het com
munistisch bewind in Rusland.
Stalin heeft toegegeven, dat er eerlang
een groot proces tegen contra-revolution-
nairen zal plaats hebben, maar hij stelde
het als een leugen voor, dat dit proces moest
dienen om veel erger dingen in Rusland
zooals onlusten en hongersnood te ver-
hergen. En dat Rusland voor de ineenstor
ting zou staan, vond Stalin gewoonweg be
lachelijk. Ook was er volgens hem geen
woord waar van de bewering, als zou Blü-
cher, de opperbevelhebber, in arrest zijn ge
steld.
Op een afstand zijn de toestanden in Rus
land natuurlijk zeer moeilijk te beoorde
len en een feit is het ook, dat te Riga' en
andere plaatsen, teneinde de sovjetleiders
onwelgevallig te zijn, zoo voor en na de
grofste leugens zijn uitgebroeid. Maar aan
den anderen kant is het zeer twijfelachtig
of de toestand in Rusland wel inderdaad
een rooskleurige is. Een niet tegen te spre
ken feit is het, dat Stalin voortdurend over
hoop ligt met menschen uit zijn eigen om
geving, die hooge posities bekleedcn en dat
hij niet, dan door zeer straf te regeeren.
zich kan handhaven. Er bestaat in Rusland
onder zijn eigen partijgangers een krach-
Kg jH §3 M flfajH oer nt, per dag eo voor langere fermijnen
.Tele. 1211.
lige oppositie, die onder inccr door Boecha-
rin werd gel< d, welke laatste echter zich
inmiddels weer heeft onderworpen. Stalin
heeft zich echter voortdurend te verweren
tegen deze ontevreden elementen in zijn
eigen partij, terwijl de contra-rcvolution-
nairen evenmin stil zitten. Bovendien laat
dc economische toestand in Rusland zeer
veel te wehschcn over, waardoor in uitge
breide kringen een geest van ontevreden
heid is ontstaan. Hongersnood bestaat in
hcpdalde gedeelten van Rusland wel zeer
degelijk en het systeem van dwangarbeid,
dat de werklieden degradeert tot slaven,
wordt in Rusland eveneens toegepast.
Met andere woorden: in Rusland bestaan
verre van normale toestanden en toen dezer
dagen het conflict tusschen Stalin aan den
eenen kant, Boecharin, Tomski en Rykof
aan' den anderen kant, een geschil, dat al
cenige jaren heeft geduurd, zeer scherpe
vormen aannam, werd verwacht, dat dit tot
een hotsing zou leiden, die wel eens ernstige
gevolgen zou kunnen hebben. In het overige
Europa heeft men met spanning den afloop
van den strijd tusschen de Russische macht
hebbers gevolgd en er zijn niet weinigen ge
weest, die de stille hoop koesterden, dat de
hom nu zou barsten. Deze wcnscli is echter
niet werkelijkheid geworden; Boccharin's
onderwerping heeft de felste spanning doen
verdwijnen cn zij, die dc seilsationccle ge
ruchten hebben - verspreid, zullen nu wel
erg sip kijken cn voorloopig geduld moeten
oefenen.
Ook is het zeer de vraag, of een omme
keer in Rusland, wanneer die zich te eeni-
ger tijd mocht voltrekken als gevolg van
toenemende ontstemming oyer den econo-
mischen en financieclen nood, wel zou lei
den tot het herstel der toestanden van voor
dc bolsjewistische revolutie. Dc meeningen
ten aanzien daarvan loopen ten zeerste uit
een. Sommigen zijn van gevoelen, dat de
evcntueele val van Stalin zou uitloopcn op
een vervanging van liet tegenwoordige
straffe communistische stelsel door een iet
wat soepeler communistisch systeem. An
deren huldigen daarentegen de opvatting,
dat een dergelijke gebeurtenis onmiddellijk
de overwinning van een wecrgalooze reactie
zou beteekencn, daar het communisme in
Rusland nimmer een politieke of economi
sche leer is geweest, die door de groote mas
sa's rnel geestdrift werd omhelsd. Wie ge
lijk heeft in dezen? Misschien beleven wij
het nog eens, dat de feiten antwoord geven
op deze voorhands moeilijk te beantwoorden
vraag.
Luidruchtige betoogingen.
Dc correspondent der N. R. Ct. te Brus
sel meldde gisteravond:
Heden diende voor liet liof van appèl te
Gent het proces tegen dr. Borms, die 27
Mei 1930 door dc rechtbank te Kortrijk tot
betaling eener geldboete .van 182 frs. of 8
dagen gevangenisstraf was veroordeeld
wegens smaad van dc gendarmerie. Op
een vergadering van Vlaamschc nationa
listen, 2 Maart te Isegem gehouden, zou
Borms de gendarmerie voor kozakken heb
ben gescholden.
Borms verzekert echter alleen van het
kozaksch optreden van den burgemeester
van Isegem te hebben gesproken.
Voor het hof van appèl vroeg de advo
caat-generaal dc minimum-straf. Borms
verdedigde zichzelf en vroeg vrijspraak.
Het hof besloot uitspraak te doen over
14 dagen. Bij het verlaten van de gerechts
zaal werd dr. Borms door een groep
Vlaamsche nationalisten, studenten en
burgers toegejuicht, die de Vlaamsche
Leeuw inzetten. Bij dc groote trap verzocht
de procureur des konings.De Heem denbe-
toogers te zwijgen, maar-Borms, zijn hoed
zwaaiend, antwoordde met den kreet: „Le
ve Vlaanderen!" die door alle aanwezige
Vlaamsche nationalisten werd herhaald.
Enkele Franskiljonsche advocaten
schreeuwden: „Vive la Belgique!" wat tot
een oorverdoovend gejouw aanleiding gaf.
Ten slotte verlieten de beloogers het ge
rechtsgebouw en trokken met dr. Borms
in optocht onder piassenden regen door het
centrum der stad, waar zich geen andere
incidenten hebben voorgedaan.
VERWONDERLIJKE SNELHEID BIJ
PROEFVLUCHTEN.
Londen, 23 Nov. (II. N.) Bij de jong
ste proefvluchten moet het gelukt zijn met
de nieuwe Vickcrsvliegtuigen een snelheid
van 625 K.M. per uur tc bereiken.
Ongeveer een dertigtnl
dooden.
R o m c, 22 Nov. In verschillende dorpen
der provincie Valona is hedenochtend een
hevige aardschok waargenomen, waardoor
verscheidene huizen ingestort zijn en an
dere zwaar beschadigd werden. liet aan
tal dooden bedraagt ongeveer dertig. Tal
rijke personen zijn gewond. Dc bevolking
kampeert in de opcri lucht.
DE STAKINGSBEWEGING IN SPANJE.
Barcelona, 21 Nov., (V. D.) In het
dorp Grava zijn heden botsingen ontstaan
tusschen georganiseerde en ongeorganiseer
de arbeiders, in den loop waarvan één per
soon gedood en vier gewond werden.
Valencia, 21 Nov. (V. D.) De staking
der typografen is opgeheven. De stand der
andere stakingen is ongewijzigd. Dc studen
ten bezoeken de colleges weer, behalve dié
van de juridische faculteit.
ITALIAANSCH POSTVLIEGTUIG
VERMIST.
P a r ij s, 21 Nov. Naar het luchtvaart
ministerie mededeelt, heeft men sind6 gis
terochtend niets meer gehoord van een
Italiaansche posl-vliegboot, die tusschen
Barcelona en Marseille vliegt. Het vliegtuig
heeft Barcelona gisteren om 8.30 verlaten
en slechts een enkel schip heeft het geronk
van den motor ongeveer een half uur na
het vertrek gehoord. Wegens de hooge zecén
in de Middelland6chc Zee is men bezorgd
over het lot van de machine.
OOK HET SAARWATER STIJGT.
Saarbrückeh, 22 Nov. (V. D.) Dc
Saar is weer sterk aan het stijgen. De stanJ
is reeds 20 c.M. boven den hoogsten water
stand van 10 October j.l. De Fischbach heeft
tuinen en kelders onder water gezet. Ook
in dc wijken St. Johann en Malstatt dringt
't water reeds in de laag gelegen huizen. Te
Ludweiler is een dijk doorgebroken ei»
baant het water zich eveneens een weg
naar het bewoonde gedeelte.
Jarigestraat 63 - te!. 38
engelsche ledikanten
geschilderde
massief eiken
vanaf 7.50
6.90
22.50
WEEREERinUT.
Hoogste Barometëi-Mand
767..9 tc MÜrtchen.
Laagste Barometerstand:
762.8 te 1 sa fjord.
Verwachting:
Meest krachtige. tij-delijk
stormachtige, Z. tot Z. W. of
W. wind, betrokken of zwaar
bewolkt, met regenbuien,
overdag wellicht tijdelijk op
klarend; des - nachts veel
zachter, overdag iets zachter.
Langestraat 49-51 -- Tel. 190
ST. NICOLAAS
Alle soorten Stof, Leder, en Gebreid
voor Dames, Hecrcn en Kinderen.
DE AFRIDI'S ROEREN ZICH WEER.
Londen. 22 Nov. (V. DUit New-
Delhi wordt gemeld, dat Afridi's wederom
de Indische grens hebben overschreden en
in de vlakte van Pesjawar zijn versche
nen. Men acht dit een gevolg van het mis
lukken der onderhandelingen tusschen de
Britsche autoriteiten en den stam der
Afridi's.
DE HONGAARSCHE PREMIER
TE BERLIJN AANGEKOMEN.
Berlijn, 2 2 Nov. (V. D.) De llongaar-
sche minister-president graaf Bcthlcn is he
denmorgen met den trein van 8.56 uur te
Berlijn aangekomen. Op hot station werd
hij ontvangen door rijkskanselier dr. Bin
ning cn door den rijksminister van bintcn-
landsche zaken dr. Curtius, alsmede door
den chef van liet protocol graaf Tattenbach
en een aantal vertegenwoordigers van de
Hongaarsche afdeelingcn van liet rijksmi-
nistcrie van buitcnlandsclie zaken en van
liet Hongaarsche gezantschap. Na de ver
welkoming begaf graaf Bethlen zich naar
hotel Èsplanada, waar hij tijdens zijn ver
blijf tc Berlijn zal vertoeven.
Ulvenhout, 18 November 1930.
Menier,
Dc locliten hangen vol mee sneeuw. Zoo-
wijd as ge zien kunt, in alle windrichtin-
lings, kocpclt de locht vaal wit naar de
èérde.
't ls stil op d'n buiten.
Uren gaan er somtijds weg, dat de wegels
verlaten leggen langs do landerijen, langs
de bossehen. Dan titsen hier en daar 'n
handjevol muschkes over do keien, neerge
streken as ze komen van de tillefondraaiën
cn uit de kale takken.
Me geraken hier weer onder-ons!
Ons durpke ga-d-in winterslaap.
D'n heelen dag sta-d-allcs bewegenloos en
slapkes in de grijsheid van November. Gin
Llaaike, gin takske, gmg struikskc da be
weegt.
't Is of heel de natuur moei tc peinzen
staat in dn killen dag.
's Mergens 111 de vruugte dan is 't knap-
l:es koud. Dan lee alles wittekes beijzeld
teugen dc düstere locht aan. Zoo dunnekes
wil, zoo broskes, of 't zo'n bietje besuikerd
is Dan is d'n bojem steenhaard en nuchter
tikken oew klompen, mee .sloffend geklop
dc biesten wakker. Dan krijscht er 'nen
lijster uit d'n nest in d'n notelèèr; dnn komt
rdenier. d'n baron Haan van Lellenbaard
mee statigheid d'n erft op en zet 'n keel
open dat 'r 'n scheur deur dc stilte trekt. En
as 'k 'm dan nic gaauw 'nen wolk rook uit
m'n pepke in' z'nen ouvvmannekeskou blaas,
dan houdt ie veurloopig nog ni»- op.
Dan komen de. kiepkes aangcklokt, wak
ker geschreeuwd deur van Lellenburg, en
harken mee d r pootjes teugen d'n haarden
grond. Maar dan is Trui as 't onweer pre
sent n gooit handen vol mais cn graan in
de rondte da rollend wegtist teugen d'n kil
len èèrde En Blek rommelt mee z'nen ket
ting in 't hok en wil d'n baas goeismèrggn
komen zeggen.
Ja, 't ontwaken van d'n hof is eiken dag
veural zoo in d'n winter, 'n gezellig oogen-
blik. En dalek is er werk aan d'n winkel.
Waant al die kostgangers motten frèten cm-
men. Mee nog kleine-slaperige oogen staan
ze dan te schraanscn da-ge 'rzelf honger van
krijgt, maar al gaauw krullen de geuren
van do koffie in oew neus cn van 't gebak
ken spek en dan... ha! Amico, da's 'n leutig
begin, 't Plattcbüske is gaan gloeien, 'n rood
stripke trekt er over d'n pot cn na vijf mc-
nutcn staat ie as 'n klaproos zoo gloeiend en
1 ictclt de wermtc in oew stijfkouwc gezicht
cn streelt laanks oew schouwers as 'n poes!
Dc koffie plenst mee dampend lawiji in
oew koiumckc en de zuutvette locht van 't
spek en dc koffie-mee-suikcr, die krult te
gen oew aan, da-d-oew maag begint tc knij
pen in oewen buik.
En 't is eigenlijk schaande om 't tc zeg
gen, maar dan volstaai ik mee 'n krüske en
begin mee eten en bidden tegelijk.
Dan vuul ik wel da Trui zit te den
ken: hoe za'k 'm da nouw 's veur d'n duu-
zendsten keer gevulig aan z'n verstaand
brengen, maar dan ben 'k ze gaauw veur cn
zog: „Trui wa-d-is da spek lekker klaarge-
mokt, van binnen malsch as boter, van bui
ten zo'n bietje krokkaant, daar heddc slag
van, toeteloeris."
„Nog 'n bakske?" vraag zc dan, en 't
eerste klipke-ri-is vcurbij op d'n vruugen
dag.
Ah, amico, mee vrouwen omspringen is 't
gemakkelijkste dat er is, as gc maar op oew
kicvicf rijt.
As ze wa-d-aan willen merken, dan gifde
ze maar net ,op tijd 'n plümke. As ge gère
wo gedaan wil emmen. dan zegde maar da
gc da zoo v ervelend vindt. En bedde ergens
d: smoor aan gezien, dan doedc nèt of 't ge
't kollosaal plazierig vindt.
Zoo verlejen week nog mee de verkens.
D'r moesten er 'n stuk of vijf weg, naar de
markt. Nouw was er eenen bij, hij bi et te
slurpert, waarvan ik vcüruit wiest, da Trui
'rn nic gère zag gaan. Nouw, zonder sje-
Joers te zijn horre, 'k mokte gère 'n paar
lapkes van honderd van dicèn kuus!
„Neeë," zee ik 's mergens haardop teugen
m'n eigen, terwijl ik 'n lapke spek opzoog:
„neeë, da kan 'k nie over m'n hart verkrij
gen," en 'k schudde mee m'nen kop, zoo
triestig, of de kermis afgeschaft was.
„Wadister?" vroeg Trui.
„D'n slurpert!" zee ik treurig.
Trui schrok: „is ie ziek?" en ze vergat tc
knaauwen.
„Neeë," zuchtte-n-ik: „hij is zoo gezond
as 'n vischke, maar 't is eigenlijk z'nen tijd
veur de markt, ee, enne..." cn maar schud
den, amico, allernaar maar schudden en
speketen!
„G'et gin verstaand!" scheerde Trui cn
ze sloeg vvcrendig op tafel.
Ik schudde maar en frat.
„Nog al 'nen schooncn tijd ok. om 'n paar
honderd gulden tc laten loopen. Denkt lie
ver om oew kinders, die later..."
Da's 't eerste en 't leste. Trui is nouw altij
maar baang da-d-ons kinders nie genogt van
d'r zullen erven.
Maar ollee, zoo is ze nouw en in de kast,
daar mag ik nooit, nieveraans in komen. Ik
geleuf dat daar alles kaant en klaar lee
veur d'r uitvaart. Wezenlijk, 'n best wijf is 't,
marre... zc lot er zo nikske van merken...
Maar 's middagges was d'n slurpert ver
kocht zonder veul vijven-en-zessen en daar
was 't om begonnen.
En zoo gewiekst as ze is, amico, mee da
Kunstje hè 'k z'altij te grazen.
Dan zit ik m'n eigen later soms te be-
dooiën. Dan kan 't gebeuren, da'lc ineenen in
d'n lach schiet, da 'k er rood van word, ja,
da motte dan meemaken.
„Wa spuit er nouw weer in oewen kop?
Toe vertel op, waar denkt' aan?" En ver-
daaid, dan zouw ze willen da ge haardop
docht. „Is 't er soms iets veur me te verber
gen, knapzak?" En dan eindelijk: „zulde 't
me nouw zeggen, ja of neeë!" Dan zeg ik
„neeë". As ge tóch de keus krijgt, wa gij?
„Weer spatskes gemokt aan d'n gruun-
tenwagcl, stuk schandaal?"
Zoo zit ze dan te visschen. Maar ik zal
m'n kunstje verrajen! 'k Zouw evengoed 'n
been kunnen missen, om deur de vvaereld te
komen, laat 'k oew da vertellen.
Wa'k riie kan snappen, dat er nog altij van
die suffers zijn, die da nie deur emmen.
Daar hedde nouw Janus, onzen veldwach
ter. Een en al goed wat er aan is, aan dieên
haerel. Maar stom. Stom! As 'n verken. Z'n
wijf is meer veldwachter aan d'rcn kleinen
teen, as hij aan z'n heelen bast. D'n Tiest
hoeft 'ni maar aan te kijken, en Janus zit
er vierkant in, tot z'n nekharen toe.
Mc moesten van d'n zomer naar Roosen
daal, mee ons „zestal" om te schieten in de
kempetisie. Da's altij lollig. Me zatten in do
„Gouwen Koei" zoo onder mekaar af te
spreken hoe laat me gaan zouwen na de
kerk cn de Tiest zee zoow: „dan gaan me
toch weer 's 'n pintje koopen bij da knappo
wefke daar laankst 't spoor," en me lachten
nog bij de gedachte, hoe d'n Blaauvvc daar
d'n lesten keer op z'n haanden over 't buf
fet gevvaandeld had, toen zee d'n Jaan in
eens: k Zouw best 's mee jullie mee wil
len!"
„Dan ga-de mee," zee d'n Tiest, „gc lopt op
oew eigen beenen en mijn lopte nie in d'n
weg, horre!"
„Weljot," zee d'n Fielp, onzen bakker: „ga-
d-'ns 'nen keer mee, Jaan, maar zonder
zvvèèrd, jonk," en bij bedoelde Janus z'nen
degen en z'nen uniform.
„Da sprikt," zee Janus, „da sprikt, ik
gaai in pollitiek! Maare... hoe koom ik wèg"
De Tiest ronk lont. En heel geintersccrd
vroeg ie: „wa bedoelde Janus; vrij van d'n
burgemeester?"
„Neeë," zee ie lastig, „mee d'n burgemees
ter gooi ik da wel op 'n akkoordje as 'k van
de week mee 'm op jacht ben; aan hum hè 'k
gin pijn in m'n hoofd, maare..."
„Ollee," zee d'n Tiest, ,,'t wijf?"
„Sjuust!" zee Janus opgelucht.
Ik barstte van binnen. D'n Fielp gaf me
nen douw en d'n Tiest knikte maar diep
zinnig van „ja" teugen 't Ulvenhoutsch gc
zag.
,Maar daar is toch wel 'nen mouw aan
te passen," zee ie eindelijk. „Kom," dee ie
gewichtig, „me zullen nog 's vol laten doen,
dari komt de smoes vanzelvers!"
D'n Blaauvve lekte 't schuim van z'n lip
pen, smakte-n-' en toen boog ic veurover
naar d'n Jaan mee z'n smoes.
,Kek," zee ic, ..gevonden! Ge zeg thuis da
wij gaan schieten in Roosendaal. Dan gif—
d-ons 'n phimpke: ge zegt er zoo laanks oew
neus bij: 't zijn toch fèrmc schutters en
goeie jongens of zoo iets en dan vertelde
da-d-onzc burgemeester, die zeivers gère
schiet, 'nen prijs beschikbaar bee gesteld;
'nen medaille of 'nen beker, ollee gij wit
beter as ik of ie scheutig is. Nouw zou ie
gère emmen, zegde dan teugen oew wijf, dat
dieen prijs in 't dürp bleef, da me die zelf
wonnen en nouw hec-t-ie zoogenómd aan
jouw gevraagd om 's mee te gaan en 'n ogs-1
ke in 't zeil tc liouwen. Zooveul as wees
vader!"
En me broken van d'n lach.
„Gij mot er dan op letten," gong ic deur
mee 'n doodernstig gezicht, „da wij nic te
veul kabberdoeskes binnengaan veur d'n
wedstrijd, en mee da smoesje kan oew wijf
niks inbrengen as leege bricfkes. Want d'n
burgemeester hce toch altij nog meer te ver
tellen as jouw Kee, waar of nie?"
„Tuurlijk," zee Janus en hij voelde nic,
hoe ie genomen wier! „As ze.... as ze...." en
Janus plukte-n-aan z'nen snoi: „as zc maar
nie op informasie uitgaat!"
„Da leed-aan oevv eigen," zee d'n Tiest
gaauw. „Witte wa, stuur zc maar bij mijn
as 't zoo wijd komt. Ik ben toch d'n keizer
van dc klup!"
En natuurlijk is Kcc bij d'n Tiest terecht
gekomen. En natuurlijk lieo d'n Tiest pc-
zeed dat ie van niks wist. „Kee," had ie ge-
zeed: „houd 'm in de gaten horre, dieën
veldwachter van oevv, luj neemt oe er tus
schen. Wij kunnen d'n weg best alleen vin
den cn emmen gin kindermeid noodig. Da
snapte toch zóó wel! 'k Vind 't 'n gemeeno
streek van d'n Janus," had d'n Tiest er nog
hij gezeed. ,,'k Wis nic dat ie zóóvv bestin*
Kee!"
En as 'n furie is Kee toen wcggeloouo"-
Zaterdags van te veuren kwam Janus zeg
gen bij ons, dat ie nie mee kon, want dat er
wa tusschen was gekomen!
„As gc bij de pliesie zijt," zee d'n Tiest.
„kunde nooit van te veuren praten". En
Janus trok gewichtig aan z'n teniek en zee:
„zoo is 't, mannen!"
'k Kreeg pieken in m'nen buik, van 't
lachen, da snapte!
Mee vrouwen omspringen, amico 't is nog
moeilijker as mee 'nen burgemeester, -aag
't maar aan onzen Jaan, en tóch 't is zoo
eenvoudig, ee; as ge 't kunstje maar kent!
Kom, ik schei er af.
Veul groeten van Trui en as altij gin
horke minder van oevven
toet, a voe
DRc.
P.S. Aan al de amico's en de wefkes die
me geschreven emmen: d'n dertienden
itecember. Zaterdags avonds, koom ik weer
'n boonke opzetten veur d'n mieterefoon! Tot
ziens, zumme maar zeggen.
DRé.
