AM ERSFOOKTSCH DAGBIAÖ
WAAROM
H. GLASTRA Co.
Feuilleton
Zijn Laatste Wensch
Donderdag 8 Januari 1931
-DE EEM LANDER'
29e Jaargang No. 161
TWEEDE BLAD
MOORD IN EEN GERECHTS
GEBOUW
ITALIAANSCHE DIEVEN
p!
Een drama uif de Chxneezem
wereld van Soerabaja
Wij lezen in het Bat. Nbl. van 23 Decem
ber:
Een groote consternatie lieerschte Vrijdag
morgen omstreeks half tien in het gebouw
van het Landgerecht achter de Javasclie
Bank.
Het begin van het drama speelde zich
eenige dagen tevoren op eenc andere plaats
af„ namelijk Passar Pabean. Daar werd ze
kere The King Hong op Woensdagmorgen
'door zijn landgenooten Tjan King Sioe en
Tjan King Hok mishandeld. Het einde van
dit hardhandig optreden was, dat de politie
zoowel aangevallene als de mishandelaars
naar den landrechter verwees. Die zou Vrij
dag de zaak beoordeelen. Zoo waren op den
aangegeven tijd in het gebouw van bet land-
gerecht aanwezig de geslagene The Kin£
Hong cn de aangeklaagden, zijn twee aan
vallers dus. Er bevond zich ook nog een ze
kere Kwee Tjing Kiet. Deze moest voor een
andere affaire verschijnen. Overigens is deze
man oen vriend van The King Hong.
Zooals het altijd gaat in het gebouw van
het landgerecht, daar waren tegen het uur,
dat de behandeling der zaken zou aanvan
gen, vele personen bijeen cn onder hen be
vond zich ook de chauffeur van den gevan
geniswagen, de trouwe Mardjoeki.
De geslagene The Ting Hong ging tegen
ühalftien, gelijk velen doen, de gang door
naar de rechtszaal, teneinde aan den bij de
deur van die zaal zittenden beambte te vra
gen zijn naam op de lei te willen schrijven
opdat zijn zaak vlug kon worden behandeld,
zulks, omdat hij niet lang van zijn zaken
kon wegblijven. Zijn naam werd genoteerd,
maar toen hij van de plaats van dien be
ambte terugliep naar die van het publiek,
zag hij een zijner mishandelaars, namelijk
Tjan King Sioe, in de gang staan op een
manier, dat het hem duidelijk was, dat deze
hem opwachtte. En inderdaad, op het oogen
blik dat The King Hong hem passeerde, haal
de Tjan King Sioe snel een kapmes te voor
schijn cn sloeg daarmede naar The Ting
Hong. Doordien deze het juist opeen loopen
zette, schampte het kapmes op zijn schou
der af, zonder zelfs een klein schrammetje
te veroorzaken. The Ting Hong schreeuw
de, de gang doorrennend, in het Maleisch om
hulp. Op dit hulpgeroep snelden verschei
dene aanwezigen toe en onder hen was
Mardjoeki, die lang genoeg bij de politie is
om te weten, dat in zulk een geval zoo snel
mogelijk dient te worden te werk gegaan
Hij was onder degenen die op hel geroep om
hulp afgingen, dan ook de eerste. Zonder
aarzelen greep hij Tjan King Sioe, bij zijn
baadje. En toen deze zich wilde verzetten,
omarmde de poütie-chauffeur hem zoo ste
vig, dat van verzet geen sprake meer kon
zijn.
Het was op dit oogenblik, op het moment
rdus, dat Tjan King Sioe overmand was, dat
Kwee Tjing Kiet, de man die voor den land
rechter moest verschijnen voor eenc andere
perkara, maar die een vriend is van den
aangeranden The King ITong, met een mes
in de hand kwam toeloopen en, terwijl Tjan
King Sioe nog steeds door Mardjoeki werd
omarmd, zijn mes in de borst van den weer-
loozen landgenoot stak. Hij trof hem ter
hoogte van het hart -en met zulk oen for-
echen stoot, dat al aanstonds duidelijk was,
dat de man er het leven bij zou laten.
Hij verloor zeer veel bloed en was kort
rdaarna een lijk.
kunnen wij billijker leveren dan ieder ander en de beste kwaliteiten.
Onze prijzen zijn 1020 procent lager dan elders! WIJ ALLEEN in
Amersfoort en omstreken koopen persoonlijk alle ischsoorten in de
Rijksvischafslag te I.lmuiden onder Rijkscontrole. Daarom staan wij
in voor dc ALLERBESTE kwaliteiten tegen de BILLTJKSTE prijzen.
Even een telefoontje naar nr. 92 eïi wij bellen U geregeld op om 13w
orders (groot of klein) in ontvangst te nemen. Even een boodschap
naar de Utrechtscihestraat 40 en een van de vele loopjongens komt
prompt bij II hooren!
Heerlijke kabeljauw, sdhelvisch, schol, bot, tong, tarbot, garnakm,
spiering etc. alles wordt IEDEREN DAG vcrsch aangevoerd. Reeds
meer dan 10 jaar bakken wij onze overheerlijke gebakken visoh in de
bakkerij Utrcchtsdhestraht 40. Komt IJ eens een kijkje nemen, direct
achter den winkel. Proeft U daar eens een gebakken vischje, visch-
kockje of garnalen-croquctje, U maakt dan tevens eens kennis met ons
bedrijf.
Eet meer visch
dan blijft ge slank
gezond en frisch!
N.V. IJMUSDER VCSCHHA&BZL
(Hoofdkantoor IJmuiccn)
UTRECHTSCHESTRAAT 40
Meermalen Bekroond.
TEL. 92
Opgericht 1 Mei 1909.
Politiechefs waren spoedig ter plaatse cn
ook de hoofdcommissaris verscheen.
In het sectie-bureau trachtte Kwee Tjing
Kiet eerst vol te houden, dat hij zijn land
genoot niet had gestoken, terwijl deze reeds
overweldigd was door Mardjoeki, maar het
nuttelooze van deze houding inziende, gaf
hij later toe, dat de lezing van den politie
chauffeur de juiste was.
DE FINANCIëN DER ZENDING IN 1930.
Ontvangen werd 835.000.
Het eerste bericht over dc financiën in
dit nieuwe jaar kan en moet in een zeer
dankbaren toon gestemd zijn. De economi
sche moeilijkheden hebben op dc» Zending
nog zéér weinig haar terugslag doen gevoe
len. Dit heugelijke feit, dat zoozeer ver
schilt met vroegere ervaringen, toen men
in financieel moeilijke dagen liet eerst op
uitgaven voor philantropisclicn en geeste
lijken arbeid ging bezuinigen, is van groote
betcekcnis. Gezien dc ervaringen van vo
rige jaren en dc huidige omstandigheden
was de opbrengst van de maand December
geschat op 90.000 gulden. Maar de uitkomst
is geweest 122.000 gulden en het totaal der
ontvangsten over 1930 is daarmee gestegen
tot 835.000 gulden, een bedrag, dat geen
jaar nog bereikt werd.
Hoezeer groote dankbaarheid daarover
ons vervult moeten wij toch zeggen: wij
zijn er nog niet. Vóór de sluiting van het1
boekjaar op 15 Januari moet er nog een
aanzienlijk bedrag inkomen. Een deel daar
van zal worden gevormd door vaste inkom
sten als rente en dergelijke, een ander door
min of meer vaste, als gelden, die vóór dien
datum nog door Classicalc Commissies en
Ilulpvereenigingen worden afgedragen,
maar daarnaast blijven giften met speciale
bestemming voor bet jaar 19.30, noodig.
Als de eerste helft dezer maand op deze
wijze nog de 50.000 gulden mocht, inbren
gen, waarop wij hopen, zal het tekort op
het bedrag, dat wij geraamd hadden voor
1930 noodig te zullen hebben ongeveer even
groot cn niet al te verontrustend zijn.
Met goeden moed wachten wij dus af wat
de vrienden der Zending zullen doen.
Men late echter ook de Januari-inkom-
slen hieronder niet lijden.
DE LUCHTLIJN ROTTERDAM—PRAAG.
In het voorjaar opnieuw ge
opend.
De Cechoslovakische Luftvcrkehcrgezell-
schaft zal in het a.s. voorjaar opnieuw haar
lijn RotterdamEssenLeipzig—Praag ope
nen. Gedurende de vorigo jaren werd deze
lijn in hoofdzaak geëxploiteerd met vlieg
tuigen van Tsjechisch -fabrikaat, doch ge
noemde maatschappij is inmiddels overge
gaan tot aankoop van Fokker vorkeersvlieg-
luigen wel drie motoren en zal deze dit jaar
ook op de bovengenoemde luchtlijn in de
vaart brengen.
Het zijn vliegtuigen van hetzelfde type
als waarmede de K.L.M. de AmsterdamBa-
tavia-lijn exploiteert cn zij zullen voorzien
worden van een volledige radio-installatie.
De Tsjechische dienst zal te Rotterdam aan
sluiting geven op een der diensten van de
K.L.M. naar cn van Londen, terwijl dc mo
gelijkheid bestaat, dat Amsterdam in hel
luchtnet der Cechoslavakische Luftver-
kehers Gesellschaft betrokken zal worden.
HET CONFLICT IN EET ZEEVISSCHERIJ-
BEDRIJF.
Een oplossing mogelijk?
's-Gi'avenhage, 7 Jan. Over een be
middelingsvoorstel, dat gisteren zooals
reeds gemeld is gedaan in een conferen
tie tusschcn werknemers cn werkgevers in
het zeevisschcrijbedrijf, welke onder leiding
stond van den rijksbemiddelaar, den heer v.
IJsselsteyn, heeft gisteravond de looncom-
missic uit dc recders langdurig vergaderd.
Van die zijde weigert men inlichtingen te
geven over de resultaten dier bijeenkomst.
Wij vernemen echter, dat de looncommissio
dit bemiddelingsvoorstel aanvaard heeft,
zoodat het verder in de ledenvergaderingen
kan worden behandeld.
Deze kwestie is nu in een phase gekomen,
waarin een bevredigende oplossing mogelijk
schijnt.
DE VERBINDING ANTWERPEN—RIJN.
Verhooging van de Maasbrug
bij Dordrecht.
De Rijnschepen, die lusschen Duitschland
en Antwerpen varen, worden voor reko
ning van den Belgischen Staat tusschcn
Antwerpen en Dordrecht gesleept. Zij moe
ten dan drie spoorbruggen passeeren, cn
wel te Vlake bij Moerdijk en te Dordrecht.
Laatstbedoelde brug is thans ten gerieve
van deze Rijnvaart een meter verhoogd.
Deze verhooging was voor de scheepvaart
wenschelijk, wegens den zeor drukken trei
nenloop. Overdag (van G18 uur) is de
groote draaibrug ruim anderhalf uur open,
verdeeld over 7 openingen; 's nachts (van
IS—6 uur) ruim drie uur, verdeeld over 12
openingen. Van dc kleine draaibrug, die
niet electrisch bewogen wordt, zijn de ope
ningen iets korter. Met station Dordrecht,
dat dicht bij den Oostelijkcn oever ligt, is
met cene helling van 1/120 met dc brug ver
bonden; deze helling is thans op dc brug
tot de groote draaibrug doorgetrokken.
Dc bovenkant der spoorstaven ligt op het
station 1.00 N.A.P. en op dc draaibrug
■8.13 N.A.P. (voorheen 7.43). Bij gesloten
brug is de vrije doorvaarthoogte bij hoog
water GO decimeter (voorheen 50 decimeter)
cn hij laag water 76 decimeter (voorheen 65
decimeter).
Van de 600 schepen, die per dag de brug
passeeren, waren er in Maart 1930 (totaal
over do volle maand) 730, die door do open
brug voeren. Van,deze 730 waren er 580, die
ook bij gesloten brug hadden kunnen pas
seeren. Volgens deze proeftcllingcn gedu
rende een maand zijn er dus gemiddeld
dagelijks vijf schepen, die niet onder dc
vaste overspanning hadden kunnen door
varen. Vijflig van de honderd vijftig sche
pen, die niet onder dc vaste overspanning
konden doorvaren, hadden vaste deelen
hooger dan 13 meter boven water.
De toestand kan thans voor de scheep
vaart zeer bevredigend Morden geacht,
meent „Dc Tijd". Ook al zal het. bij eenige
goederentreinen blijven voorkomen, dat dc
draaibrug meer dan 10 minuten voor dc
komst van den trein moet gesloten worden.
DE BOVEN-RIJN VALT.
Te Keulen 18 c.M.
De Tijd meldt:
Van den Rijn werd Woensdag van bijna
alle plaatsen boven Keulen val gemeld.
Keulen had zelf IS c.M. val.
Dc Moezel en de Ruhr hadden gemiddeld
30 c.M. val.
Beneden Keulen wast de rivier nog.
Te Nijmegen 29 c.M. was.
Voor Nijmegen werd Woensdagmorgen 20
c.M. - was geconstateerd bij een stand van
12.03 plus N.A.P. Het water staat tegen dc
trottoirs aan dc kade.
De toegang Lot het Vosstraatje werd af
gedamd
Het overzetten per pont vindt regelmatig
plaats. Dc scheepvaart ondervindt tot nu
toe geen binder.
Te Maastricht 40 c.M. val.
Maastricht seinde Woensdagmorgen 40
c.M. val. Venlo had nog 15 c.M. was.
Des ochtends werkte de Bcerschc Over
laat over een lengte van ongeveer 2000 M.,
doch slechts over een diepte van eenige c.M.
De Elftweg, dc groote verbindingsweg tus-
schen Nijmegen cn Den Bosch, was des mid
dags nog watervrij en de verwachting is,
dat de Bcerschc Maas wel niet bij Grave zal
komen.
Spoedig buiten werking?
Om twaalf uur was zelfs dé verbindings
weg Gastel—Boers in het Bccrsche Maas-
travers nog begaanbaar. Men vermoedt, dat
bij doorgaande val de Bcerschc Maas mor
gen Wel niet meer zal werken.
De stand van de Maas bij Grave was des
morgens 10.84 plus N.A.P.
Overtocht Brielsche veer nog normaal.
Dc overtocht bij bet Brielsche Veer was
Woensdagmorgen nog geheel normaal, ter
wijl de waterberichlcn gunstig luiden. De
overtocht voor voetgangers cn wagens kon
gehandhaafd blijven.
ln hooger beroep voor.
het Haagsche Hof,
's-Gra von li age, 7 Jan. Voor de 4ö
Kamer van het Geruchtshof stonden hedefc
in lioogcr beroep terecht, de Italianen P. S„
31 jaar, mechaniciën en G. L., 31 jaar, litho-
techniker, beiden gedetineerd in het Huis
van Bewaring alhier, die op 11 Nov. j.L,
door dc Rechtbank alhier, veroordeeld zijn
ieder tot 1 jaar gevangenisstraf wegens dief
stal in verecniging van een koffer, inhou
dende genecskundigo'1 instrumenten op IS
Aug. j.l. uit een dokler's auto, welke voor
een kliniek op den Gedemptcn Burgwal al
hier stond.
De eerste verdachte was in hooger beroep
gekomen omdat hij de opgelegde straf te
zwaar vond; L. verklaarde niet medeplich
tig te zijn aan den diefstal.
Als tolk trad op Mej. Ch. van Veen. Ver
dediger voor S. was Mr. L. Wcijl te Leiden
cn voor L, Mr. W. F. Gavmans alhier.
De gètuiger J. C. Leder, behanger alhier,
die vanuit, zijn woning beide verdachten
iiad gade geslagen verklaarde gezien te
hebben, dat S. na eerst meermalen in do
auto gekeken te hebben, daarna den koffer
er uit heeft gehaald. Voorts heeft hij gezien
dat verdachte L. bij voortduring daarbij
heeft toegezien en geknikt.
Op oen vraag van Mr. Weijl antwoordde
getuige dat de bewuste auto eengesloten
wagen was.
De broer van voren genoemde getuige
legde'een gelijkluidende verklaring af. Dö
eigenaar van dc bewuste auto was niet ge-«
dagvaard.
De procureur-generaal achtte het door dö
Rechtbank gewézen vonnis juist. Beide ver
dachten hebben van te voren maatregelen
genomen om het misdrijf te volvoeren. L.,
die eigenlijk Rovida heet staat in Italië
slecht bekend, do politie te Milaan zocht'
hem voor een begaan misdrijf. Spr. vraagt
bevestiging van het vonnis.
Verdachte L. zeide dat hij gezocht wordt
omdat hij anti-fascist is.
Mr. L. Wcijl, verdachte S. verdedigend,
achtte het verwerpelijk, dat een buitenlan
der zwaarder gestraft moest worden dan
een landgenoot. liet betreft hier een gele
genheidsdiefstal. Pleiter verzocht in ver
band, met de reeds ondergane hechtenis on
middellijk ontslag uit die hechtenis.
Mr. Gay mans, betwistte dat L. een ge
vaarlijk inbreker zoude zijn de op hem
bevonden werktuigen heeft hij noodig voor
zijn beroep. Pleiter verzocht eveneens een'
straf gelijk aan de reeds ondergane hechte
nis subs, handhaving van den eisch' van
den officier van justitie, met aftrek van dó
preventieve hechtenis.
Na repliek van den proc.-generaal en vaïl
de verdedigers weigerde bet Hof het ver
zoek om invrijheidstelling cn bepaalde de
uitspraak op 31 Jan. a s.
OLDENBARNEVELD CAKE
VRUCHTEN CAKE
SLAGROOM GEBAKJES
FANTASIE GEBAK.
Houd nooit iemand voor
ook niet U zeiven.
onverbeterlijk,
(„Ueber den Tod hinans").
Roman van ANNY VON PANHUYS.
Uit het Duitsch door
W. H. C. BOULLAARD.
Met een bijna dweepzieke liefde was
hij aan vrouw en dochter gehecht, en
daarom krenkte het hem zoo, dat iemand
zou kunnen denken, dat die twee hem zoo
dierbare wezens zijn portret na zijn dood
niet uit het schilderijmuseum zouden op-
eischen. Want zijn portret was voortreffe
lijk uitgevallen en Welschmann, de schil
der, had zichzelf overtroffen. En dit por
tret, dat hem weergaf, zooals hij er wer
kelijk uitzag, dit portret zou zijn gezin in
die stijve, kale directeurskamer laten han
gen uit louter jjdelheid? Directeurska
mer werd het afzonderlijke vertrek van de
Schneiditzsche schilderijzaal genoemd,
waar de drie portretten zijner ambtsvoor
gangers thingen en weldra ook het zijne.
Lang zou het er echter wel niet blijven,
dat wist hij zeker. Hij voelde, dat hij niet
lang meer zou leven zijn hart plaagde
hem te erg en dan zouden wouw en
dochter het portet doen terugbrengen naai
de vriendelijke villa in de Alleestrasse,
waar de hooge Ahornboomen in den zomer
imp groene, dicht hebladerd© takken be*
schuttend over het dak van zijn woning
uitbreidden.
Een wals van Strauss klonk uit de blau
we zaal. Langzaam stond Berner op en
door den smallen gang trad hij de zaaldeur
binnen om een oogenblik naar bet dansen
te kijken. Juist kwam zijn blonde dochter
aan den arm van Tomwitz voorbij. De
knappe luitenant zag ,er vroolijk uit cn
lachte met het jonge meisje. Hij wist nog
niet, dat er voor zijn liefde geen hoop
meer bestond. Hoe "zou hij dan ook iets
kunnen weten, wat zeker nog niemand in
de residentie wist, dat de bij de heeren
zoo geliefde Else Berner in het mooie
stadje Nauheim zich met een eenvoudig
ingenieur had geëngageerd!
Zijn Else, zijn zonnekind, had den bc-
slissenden 6tap gedaan cn hij zou haar
geen hindernis in den weg leggen, wat ech
ter zijn vrouw nog altijd trachtte te doen,
daar haar een baron Tomwitz als toekom
stige echtgenoot voor haar mooie dochter
begeerlijker toescheen. Een ingenieur Zer-
nikow was haar niet volkomen naar den
zin. Maar, dacht hij glimlachend, zij zal er
zich toch' mee moeten tevreden stellen,
want Else had haar eigenzinnige hoofdje
van hern geërfd. Kijk, daar kwam ze weer
voorbij; haar oogen zochten de zijne en
groetten hem. Wat was het meisje toch
mooi! Vol trotsche vadervreugde keek hij
het dansende paar na. Zijn dochtertje, zijn
lieveling, moest innig, innig gelukkig wor
den; dat was zijn vurigste wensch.
Hofraad von Weiden klopte hem op den
schouder. „Zoo, professor, kijkt u ook eens
naar het geliuppel? Gelukkige jeugd!"
zuchtte hij met een blik naar de dansende
paren en zijn arm onder dien van Berner
schuivend, yeryolgde hij: „Gaat u mee de
buffetten een beetje plunderen? Jk beb
een honger als een paard".
Nadat zij aan een tafeltje naast het
reusachtige buffet hadden plaats gmom -n,
wenkte von Weiden één der lakeien cn be
stelde het een en ander. Weldra stonden
eenige smakelijke schoteltjes en twee gla
zen champagne voor de heeren git eed.
„Zeg eens, professor, bent u rve'. een
beetje bang voor al die eerbewijzen, die
binnenkort uw deel zullen worden?'' vroeg
de heer von Weiden, met smaak eiend
„Ik zal ze wel moeten dulden", ant
woordde de andere vriéndelijk.
„U denkt ook maar: aan ailc narigheid
komt een einde, nietwaar?'
„Ta zoo iets", bevestigde de professor.
Eenige andere heeren kwamen bij ben
zitten en men praatte over Miert?; dingen
Plotseling zei de heer von Weiden, zender
dat het ergens bij te pas kwam. „W*wn de
hoeren al, dat men zegt, den ouden Tho
mas weer aan den ingang van het Schil
derijmuseum te hebben gez.im?
-„Wal?" Plotseling veranderde de gelaats
uitdrukking van professor Berner en hij
staarde den spreker aan, alsof hij een Me
dusahoofd zag.
„Maar mijn waarde professor, wat kijkt
u verschrikt!" De heer von Weiden zag hem
verbaasd aan: „U gelooft toch niet aan zul
ke bakersprookjes?"
„Bakersprookjes! U hebt gelijk," zei pro
fessor Berner, maar het kwam er zeldzaam
gedwongen uit. Wat was 't dan dat hem hij
von Weiden's woorden bijna den adem be
nam en een pijnlijke hartklopping bij hem
teweeg bracht?
„Wat beteekent dat, dat men zegt, den
ouden Jhomas weer aan den ingang yan
het Schilderijmuseum le hebben zien
staan?" vroeg écn der heeren.
Dc heer ven Weiden trok zijn wenkbrau
wen op.
„Aan die vraag bemerkt men, dat u nog
maar kort in onze stad woont, mijnheer von
Fettow, want de residentiebewoners weten
ellen wie de oude Thomas is".
„Zou ik het dan ook eens mogen verne
men?" vroeg de beer, die met den naam van
von Petlow was aangesproken.
„Waarom niet? Ik. tenminste, weet er geen
enkel bezwaar tegen", luidde het antwoord.
De professor stond op. „Ik ga vrouw en
dochter weer eens opzoeken; de heeren zul
len mij wel willen verontschuldigen, dat ik
geen lusi gevoel mijn eigen doodvonnis me
de aan te hooren". Weer lachte hij gedwon
gen eii verdween.
„Zijn eigen doodvonnis?" vroeg de heer
von Pettow op gerekten toon en trok een
zonderling gezicht, alsof hij aan het ver
stand van den professor twijfelde.
De heer von Weiden trok de schouders op
„Ja, had ik geweten, dat de goede man
een bakersprookje zoo tragisch zou hebben
opgevat, dan had ik mijn mond gehouden
maar nu hindert het niet meer".
Gemakkelijk in zijn stoel achterover leu
nende, begon hij:
„De geschiedenis van den ouden Thomas
is als volgt: De eerste directeur van ons
Schilderijmuseum heette baron Thomas;
raen zegt, dat hij met den toenmaligen her
tog de oorkonde heeft opgesteld, die ver
langt, dat iedere directeur na een diensttijd
van vijfentwintig jaren zijn beeltenis aan
het museum ten geschenke moet aanbieden,
dat echter na den dood van den directeui i
zijn familie daarop aanspraken kan doen
gelden. Yan drie directeui'.eöJiaiimi. thamJ
cc portretten in de Schilderij zaal. De eerst©*
die hiermede begon, was baron Thomas zelf.
Zijn beeltenis vertoont een vriendelijk, ge*
rimpeld oude-heeren-gezicht, met een ge*
poederde staartpruik en nu gaat do sage,
dat altijd eenige dagen voordat een direc*
teur zal overlijden, de oude Thomas, net
zooals hij op zijn portret is afgebeeld, aan
den ingang van 't Schilderijonmuseura ge
zien zou zijn. Thans zegt men, dat hij daar,
weer gezien is, dus Hij zweeg.
„Dus nu is de professor aan de beurt om
te sterven", voleindigde één der heeren.
Von Pettow schudde het hoofd. „Natuur*
lijk niets dan een bakersprookje, maar als
ik u geweest was, mijnheer von Weiden,
dan had ik den professor niet verteld, dat
óe oude Thomas zoogenaamd weer aan het
spoken is".
„Maar waarom niet?" verweerde zich von
Weiden, „hij is toch geen bleekzuchtig bak*
vischje?".
„Dat niet, maar wel een nerveus man, die
een hartkwaal heeft".
Von Weiden haalde nonchalant zijn.
schouders op, als achtte hij het niet de
moeito waard nog iets in het midden te
brengen.
De professor had intusschen zijn vrouw,
opgezocht. Het was niet zoo gemakkelijk
haar te bereiken, want zij was in een leven*
dJg gesprek met eenige bekende dames. Ver-"
wonderd keek zij op, toen haar man plot
seling voor haar stond.
Wordt vervolgd^