AM ERSFOOKTSCH DAGBIAÖ WAAROM H. GLASTRA Co. Feuilleton Zijn Laatste Wensch Donderdag 8 Januari 1931 -DE EEM LANDER' 29e Jaargang No. 161 TWEEDE BLAD MOORD IN EEN GERECHTS GEBOUW ITALIAANSCHE DIEVEN p! Een drama uif de Chxneezem wereld van Soerabaja Wij lezen in het Bat. Nbl. van 23 Decem ber: Een groote consternatie lieerschte Vrijdag morgen omstreeks half tien in het gebouw van het Landgerecht achter de Javasclie Bank. Het begin van het drama speelde zich eenige dagen tevoren op eenc andere plaats af„ namelijk Passar Pabean. Daar werd ze kere The King Hong op Woensdagmorgen 'door zijn landgenooten Tjan King Sioe en Tjan King Hok mishandeld. Het einde van dit hardhandig optreden was, dat de politie zoowel aangevallene als de mishandelaars naar den landrechter verwees. Die zou Vrij dag de zaak beoordeelen. Zoo waren op den aangegeven tijd in het gebouw van bet land- gerecht aanwezig de geslagene The Kin£ Hong cn de aangeklaagden, zijn twee aan vallers dus. Er bevond zich ook nog een ze kere Kwee Tjing Kiet. Deze moest voor een andere affaire verschijnen. Overigens is deze man oen vriend van The King Hong. Zooals het altijd gaat in het gebouw van het landgerecht, daar waren tegen het uur, dat de behandeling der zaken zou aanvan gen, vele personen bijeen cn onder hen be vond zich ook de chauffeur van den gevan geniswagen, de trouwe Mardjoeki. De geslagene The Ting Hong ging tegen ühalftien, gelijk velen doen, de gang door naar de rechtszaal, teneinde aan den bij de deur van die zaal zittenden beambte te vra gen zijn naam op de lei te willen schrijven opdat zijn zaak vlug kon worden behandeld, zulks, omdat hij niet lang van zijn zaken kon wegblijven. Zijn naam werd genoteerd, maar toen hij van de plaats van dien be ambte terugliep naar die van het publiek, zag hij een zijner mishandelaars, namelijk Tjan King Sioe, in de gang staan op een manier, dat het hem duidelijk was, dat deze hem opwachtte. En inderdaad, op het oogen blik dat The King Hong hem passeerde, haal de Tjan King Sioe snel een kapmes te voor schijn cn sloeg daarmede naar The Ting Hong. Doordien deze het juist opeen loopen zette, schampte het kapmes op zijn schou der af, zonder zelfs een klein schrammetje te veroorzaken. The Ting Hong schreeuw de, de gang doorrennend, in het Maleisch om hulp. Op dit hulpgeroep snelden verschei dene aanwezigen toe en onder hen was Mardjoeki, die lang genoeg bij de politie is om te weten, dat in zulk een geval zoo snel mogelijk dient te worden te werk gegaan Hij was onder degenen die op hel geroep om hulp afgingen, dan ook de eerste. Zonder aarzelen greep hij Tjan King Sioe, bij zijn baadje. En toen deze zich wilde verzetten, omarmde de poütie-chauffeur hem zoo ste vig, dat van verzet geen sprake meer kon zijn. Het was op dit oogenblik, op het moment rdus, dat Tjan King Sioe overmand was, dat Kwee Tjing Kiet, de man die voor den land rechter moest verschijnen voor eenc andere perkara, maar die een vriend is van den aangeranden The King ITong, met een mes in de hand kwam toeloopen en, terwijl Tjan King Sioe nog steeds door Mardjoeki werd omarmd, zijn mes in de borst van den weer- loozen landgenoot stak. Hij trof hem ter hoogte van het hart -en met zulk oen for- echen stoot, dat al aanstonds duidelijk was, dat de man er het leven bij zou laten. Hij verloor zeer veel bloed en was kort rdaarna een lijk. kunnen wij billijker leveren dan ieder ander en de beste kwaliteiten. Onze prijzen zijn 1020 procent lager dan elders! WIJ ALLEEN in Amersfoort en omstreken koopen persoonlijk alle ischsoorten in de Rijksvischafslag te I.lmuiden onder Rijkscontrole. Daarom staan wij in voor dc ALLERBESTE kwaliteiten tegen de BILLTJKSTE prijzen. Even een telefoontje naar nr. 92 eïi wij bellen U geregeld op om 13w orders (groot of klein) in ontvangst te nemen. Even een boodschap naar de Utrechtscihestraat 40 en een van de vele loopjongens komt prompt bij II hooren! Heerlijke kabeljauw, sdhelvisch, schol, bot, tong, tarbot, garnakm, spiering etc. alles wordt IEDEREN DAG vcrsch aangevoerd. Reeds meer dan 10 jaar bakken wij onze overheerlijke gebakken visoh in de bakkerij Utrcchtsdhestraht 40. Komt IJ eens een kijkje nemen, direct achter den winkel. Proeft U daar eens een gebakken vischje, visch- kockje of garnalen-croquctje, U maakt dan tevens eens kennis met ons bedrijf. Eet meer visch dan blijft ge slank gezond en frisch! N.V. IJMUSDER VCSCHHA&BZL (Hoofdkantoor IJmuiccn) UTRECHTSCHESTRAAT 40 Meermalen Bekroond. TEL. 92 Opgericht 1 Mei 1909. Politiechefs waren spoedig ter plaatse cn ook de hoofdcommissaris verscheen. In het sectie-bureau trachtte Kwee Tjing Kiet eerst vol te houden, dat hij zijn land genoot niet had gestoken, terwijl deze reeds overweldigd was door Mardjoeki, maar het nuttelooze van deze houding inziende, gaf hij later toe, dat de lezing van den politie chauffeur de juiste was. DE FINANCIëN DER ZENDING IN 1930. Ontvangen werd 835.000. Het eerste bericht over dc financiën in dit nieuwe jaar kan en moet in een zeer dankbaren toon gestemd zijn. De economi sche moeilijkheden hebben op dc» Zending nog zéér weinig haar terugslag doen gevoe len. Dit heugelijke feit, dat zoozeer ver schilt met vroegere ervaringen, toen men in financieel moeilijke dagen liet eerst op uitgaven voor philantropisclicn en geeste lijken arbeid ging bezuinigen, is van groote betcekcnis. Gezien dc ervaringen van vo rige jaren en dc huidige omstandigheden was de opbrengst van de maand December geschat op 90.000 gulden. Maar de uitkomst is geweest 122.000 gulden en het totaal der ontvangsten over 1930 is daarmee gestegen tot 835.000 gulden, een bedrag, dat geen jaar nog bereikt werd. Hoezeer groote dankbaarheid daarover ons vervult moeten wij toch zeggen: wij zijn er nog niet. Vóór de sluiting van het1 boekjaar op 15 Januari moet er nog een aanzienlijk bedrag inkomen. Een deel daar van zal worden gevormd door vaste inkom sten als rente en dergelijke, een ander door min of meer vaste, als gelden, die vóór dien datum nog door Classicalc Commissies en Ilulpvereenigingen worden afgedragen, maar daarnaast blijven giften met speciale bestemming voor bet jaar 19.30, noodig. Als de eerste helft dezer maand op deze wijze nog de 50.000 gulden mocht, inbren gen, waarop wij hopen, zal het tekort op het bedrag, dat wij geraamd hadden voor 1930 noodig te zullen hebben ongeveer even groot cn niet al te verontrustend zijn. Met goeden moed wachten wij dus af wat de vrienden der Zending zullen doen. Men late echter ook de Januari-inkom- slen hieronder niet lijden. DE LUCHTLIJN ROTTERDAM—PRAAG. In het voorjaar opnieuw ge opend. De Cechoslovakische Luftvcrkehcrgezell- schaft zal in het a.s. voorjaar opnieuw haar lijn RotterdamEssenLeipzig—Praag ope nen. Gedurende de vorigo jaren werd deze lijn in hoofdzaak geëxploiteerd met vlieg tuigen van Tsjechisch -fabrikaat, doch ge noemde maatschappij is inmiddels overge gaan tot aankoop van Fokker vorkeersvlieg- luigen wel drie motoren en zal deze dit jaar ook op de bovengenoemde luchtlijn in de vaart brengen. Het zijn vliegtuigen van hetzelfde type als waarmede de K.L.M. de AmsterdamBa- tavia-lijn exploiteert cn zij zullen voorzien worden van een volledige radio-installatie. De Tsjechische dienst zal te Rotterdam aan sluiting geven op een der diensten van de K.L.M. naar cn van Londen, terwijl dc mo gelijkheid bestaat, dat Amsterdam in hel luchtnet der Cechoslavakische Luftver- kehers Gesellschaft betrokken zal worden. HET CONFLICT IN EET ZEEVISSCHERIJ- BEDRIJF. Een oplossing mogelijk? 's-Gi'avenhage, 7 Jan. Over een be middelingsvoorstel, dat gisteren zooals reeds gemeld is gedaan in een conferen tie tusschcn werknemers cn werkgevers in het zeevisschcrijbedrijf, welke onder leiding stond van den rijksbemiddelaar, den heer v. IJsselsteyn, heeft gisteravond de looncom- missic uit dc recders langdurig vergaderd. Van die zijde weigert men inlichtingen te geven over de resultaten dier bijeenkomst. Wij vernemen echter, dat de looncommissio dit bemiddelingsvoorstel aanvaard heeft, zoodat het verder in de ledenvergaderingen kan worden behandeld. Deze kwestie is nu in een phase gekomen, waarin een bevredigende oplossing mogelijk schijnt. DE VERBINDING ANTWERPEN—RIJN. Verhooging van de Maasbrug bij Dordrecht. De Rijnschepen, die lusschen Duitschland en Antwerpen varen, worden voor reko ning van den Belgischen Staat tusschcn Antwerpen en Dordrecht gesleept. Zij moe ten dan drie spoorbruggen passeeren, cn wel te Vlake bij Moerdijk en te Dordrecht. Laatstbedoelde brug is thans ten gerieve van deze Rijnvaart een meter verhoogd. Deze verhooging was voor de scheepvaart wenschelijk, wegens den zeor drukken trei nenloop. Overdag (van G18 uur) is de groote draaibrug ruim anderhalf uur open, verdeeld over 7 openingen; 's nachts (van IS—6 uur) ruim drie uur, verdeeld over 12 openingen. Van dc kleine draaibrug, die niet electrisch bewogen wordt, zijn de ope ningen iets korter. Met station Dordrecht, dat dicht bij den Oostelijkcn oever ligt, is met cene helling van 1/120 met dc brug ver bonden; deze helling is thans op dc brug tot de groote draaibrug doorgetrokken. Dc bovenkant der spoorstaven ligt op het station 1.00 N.A.P. en op dc draaibrug ■8.13 N.A.P. (voorheen 7.43). Bij gesloten brug is de vrije doorvaarthoogte bij hoog water GO decimeter (voorheen 50 decimeter) cn hij laag water 76 decimeter (voorheen 65 decimeter). Van de 600 schepen, die per dag de brug passeeren, waren er in Maart 1930 (totaal over do volle maand) 730, die door do open brug voeren. Van,deze 730 waren er 580, die ook bij gesloten brug hadden kunnen pas seeren. Volgens deze proeftcllingcn gedu rende een maand zijn er dus gemiddeld dagelijks vijf schepen, die niet onder dc vaste overspanning hadden kunnen door varen. Vijflig van de honderd vijftig sche pen, die niet onder dc vaste overspanning konden doorvaren, hadden vaste deelen hooger dan 13 meter boven water. De toestand kan thans voor de scheep vaart zeer bevredigend Morden geacht, meent „Dc Tijd". Ook al zal het. bij eenige goederentreinen blijven voorkomen, dat dc draaibrug meer dan 10 minuten voor dc komst van den trein moet gesloten worden. DE BOVEN-RIJN VALT. Te Keulen 18 c.M. De Tijd meldt: Van den Rijn werd Woensdag van bijna alle plaatsen boven Keulen val gemeld. Keulen had zelf IS c.M. val. Dc Moezel en de Ruhr hadden gemiddeld 30 c.M. val. Beneden Keulen wast de rivier nog. Te Nijmegen 29 c.M. was. Voor Nijmegen werd Woensdagmorgen 20 c.M. - was geconstateerd bij een stand van 12.03 plus N.A.P. Het water staat tegen dc trottoirs aan dc kade. De toegang Lot het Vosstraatje werd af gedamd Het overzetten per pont vindt regelmatig plaats. Dc scheepvaart ondervindt tot nu toe geen binder. Te Maastricht 40 c.M. val. Maastricht seinde Woensdagmorgen 40 c.M. val. Venlo had nog 15 c.M. was. Des ochtends werkte de Bcerschc Over laat over een lengte van ongeveer 2000 M., doch slechts over een diepte van eenige c.M. De Elftweg, dc groote verbindingsweg tus- schen Nijmegen cn Den Bosch, was des mid dags nog watervrij en de verwachting is, dat de Bcerschc Maas wel niet bij Grave zal komen. Spoedig buiten werking? Om twaalf uur was zelfs dé verbindings weg Gastel—Boers in het Bccrsche Maas- travers nog begaanbaar. Men vermoedt, dat bij doorgaande val de Bcerschc Maas mor gen Wel niet meer zal werken. De stand van de Maas bij Grave was des morgens 10.84 plus N.A.P. Overtocht Brielsche veer nog normaal. Dc overtocht bij bet Brielsche Veer was Woensdagmorgen nog geheel normaal, ter wijl de waterberichlcn gunstig luiden. De overtocht voor voetgangers cn wagens kon gehandhaafd blijven. ln hooger beroep voor. het Haagsche Hof, 's-Gra von li age, 7 Jan. Voor de 4ö Kamer van het Geruchtshof stonden hedefc in lioogcr beroep terecht, de Italianen P. S„ 31 jaar, mechaniciën en G. L., 31 jaar, litho- techniker, beiden gedetineerd in het Huis van Bewaring alhier, die op 11 Nov. j.L, door dc Rechtbank alhier, veroordeeld zijn ieder tot 1 jaar gevangenisstraf wegens dief stal in verecniging van een koffer, inhou dende genecskundigo'1 instrumenten op IS Aug. j.l. uit een dokler's auto, welke voor een kliniek op den Gedemptcn Burgwal al hier stond. De eerste verdachte was in hooger beroep gekomen omdat hij de opgelegde straf te zwaar vond; L. verklaarde niet medeplich tig te zijn aan den diefstal. Als tolk trad op Mej. Ch. van Veen. Ver dediger voor S. was Mr. L. Wcijl te Leiden cn voor L, Mr. W. F. Gavmans alhier. De gètuiger J. C. Leder, behanger alhier, die vanuit, zijn woning beide verdachten iiad gade geslagen verklaarde gezien te hebben, dat S. na eerst meermalen in do auto gekeken te hebben, daarna den koffer er uit heeft gehaald. Voorts heeft hij gezien dat verdachte L. bij voortduring daarbij heeft toegezien en geknikt. Op oen vraag van Mr. Weijl antwoordde getuige dat de bewuste auto eengesloten wagen was. De broer van voren genoemde getuige legde'een gelijkluidende verklaring af. Dö eigenaar van dc bewuste auto was niet ge-« dagvaard. De procureur-generaal achtte het door dö Rechtbank gewézen vonnis juist. Beide ver dachten hebben van te voren maatregelen genomen om het misdrijf te volvoeren. L., die eigenlijk Rovida heet staat in Italië slecht bekend, do politie te Milaan zocht' hem voor een begaan misdrijf. Spr. vraagt bevestiging van het vonnis. Verdachte L. zeide dat hij gezocht wordt omdat hij anti-fascist is. Mr. L. Wcijl, verdachte S. verdedigend, achtte het verwerpelijk, dat een buitenlan der zwaarder gestraft moest worden dan een landgenoot. liet betreft hier een gele genheidsdiefstal. Pleiter verzocht in ver band, met de reeds ondergane hechtenis on middellijk ontslag uit die hechtenis. Mr. Gay mans, betwistte dat L. een ge vaarlijk inbreker zoude zijn de op hem bevonden werktuigen heeft hij noodig voor zijn beroep. Pleiter verzocht eveneens een' straf gelijk aan de reeds ondergane hechte nis subs, handhaving van den eisch' van den officier van justitie, met aftrek van dó preventieve hechtenis. Na repliek van den proc.-generaal en vaïl de verdedigers weigerde bet Hof het ver zoek om invrijheidstelling cn bepaalde de uitspraak op 31 Jan. a s. OLDENBARNEVELD CAKE VRUCHTEN CAKE SLAGROOM GEBAKJES FANTASIE GEBAK. Houd nooit iemand voor ook niet U zeiven. onverbeterlijk, („Ueber den Tod hinans"). Roman van ANNY VON PANHUYS. Uit het Duitsch door W. H. C. BOULLAARD. Met een bijna dweepzieke liefde was hij aan vrouw en dochter gehecht, en daarom krenkte het hem zoo, dat iemand zou kunnen denken, dat die twee hem zoo dierbare wezens zijn portret na zijn dood niet uit het schilderijmuseum zouden op- eischen. Want zijn portret was voortreffe lijk uitgevallen en Welschmann, de schil der, had zichzelf overtroffen. En dit por tret, dat hem weergaf, zooals hij er wer kelijk uitzag, dit portret zou zijn gezin in die stijve, kale directeurskamer laten han gen uit louter jjdelheid? Directeurska mer werd het afzonderlijke vertrek van de Schneiditzsche schilderijzaal genoemd, waar de drie portretten zijner ambtsvoor gangers thingen en weldra ook het zijne. Lang zou het er echter wel niet blijven, dat wist hij zeker. Hij voelde, dat hij niet lang meer zou leven zijn hart plaagde hem te erg en dan zouden wouw en dochter het portet doen terugbrengen naai de vriendelijke villa in de Alleestrasse, waar de hooge Ahornboomen in den zomer imp groene, dicht hebladerd© takken be* schuttend over het dak van zijn woning uitbreidden. Een wals van Strauss klonk uit de blau we zaal. Langzaam stond Berner op en door den smallen gang trad hij de zaaldeur binnen om een oogenblik naar bet dansen te kijken. Juist kwam zijn blonde dochter aan den arm van Tomwitz voorbij. De knappe luitenant zag ,er vroolijk uit cn lachte met het jonge meisje. Hij wist nog niet, dat er voor zijn liefde geen hoop meer bestond. Hoe "zou hij dan ook iets kunnen weten, wat zeker nog niemand in de residentie wist, dat de bij de heeren zoo geliefde Else Berner in het mooie stadje Nauheim zich met een eenvoudig ingenieur had geëngageerd! Zijn Else, zijn zonnekind, had den bc- slissenden 6tap gedaan cn hij zou haar geen hindernis in den weg leggen, wat ech ter zijn vrouw nog altijd trachtte te doen, daar haar een baron Tomwitz als toekom stige echtgenoot voor haar mooie dochter begeerlijker toescheen. Een ingenieur Zer- nikow was haar niet volkomen naar den zin. Maar, dacht hij glimlachend, zij zal er zich toch' mee moeten tevreden stellen, want Else had haar eigenzinnige hoofdje van hern geërfd. Kijk, daar kwam ze weer voorbij; haar oogen zochten de zijne en groetten hem. Wat was het meisje toch mooi! Vol trotsche vadervreugde keek hij het dansende paar na. Zijn dochtertje, zijn lieveling, moest innig, innig gelukkig wor den; dat was zijn vurigste wensch. Hofraad von Weiden klopte hem op den schouder. „Zoo, professor, kijkt u ook eens naar het geliuppel? Gelukkige jeugd!" zuchtte hij met een blik naar de dansende paren en zijn arm onder dien van Berner schuivend, yeryolgde hij: „Gaat u mee de buffetten een beetje plunderen? Jk beb een honger als een paard". Nadat zij aan een tafeltje naast het reusachtige buffet hadden plaats gmom -n, wenkte von Weiden één der lakeien cn be stelde het een en ander. Weldra stonden eenige smakelijke schoteltjes en twee gla zen champagne voor de heeren git eed. „Zeg eens, professor, bent u rve'. een beetje bang voor al die eerbewijzen, die binnenkort uw deel zullen worden?'' vroeg de heer von Weiden, met smaak eiend „Ik zal ze wel moeten dulden", ant woordde de andere vriéndelijk. „U denkt ook maar: aan ailc narigheid komt een einde, nietwaar?' „Ta zoo iets", bevestigde de professor. Eenige andere heeren kwamen bij ben zitten en men praatte over Miert?; dingen Plotseling zei de heer von Weiden, zender dat het ergens bij te pas kwam. „W*wn de hoeren al, dat men zegt, den ouden Tho mas weer aan den ingang van het Schil derijmuseum te hebben gez.im? -„Wal?" Plotseling veranderde de gelaats uitdrukking van professor Berner en hij staarde den spreker aan, alsof hij een Me dusahoofd zag. „Maar mijn waarde professor, wat kijkt u verschrikt!" De heer von Weiden zag hem verbaasd aan: „U gelooft toch niet aan zul ke bakersprookjes?" „Bakersprookjes! U hebt gelijk," zei pro fessor Berner, maar het kwam er zeldzaam gedwongen uit. Wat was 't dan dat hem hij von Weiden's woorden bijna den adem be nam en een pijnlijke hartklopping bij hem teweeg bracht? „Wat beteekent dat, dat men zegt, den ouden Jhomas weer aan den ingang yan het Schilderijmuseum le hebben zien staan?" vroeg écn der heeren. Dc heer ven Weiden trok zijn wenkbrau wen op. „Aan die vraag bemerkt men, dat u nog maar kort in onze stad woont, mijnheer von Fettow, want de residentiebewoners weten ellen wie de oude Thomas is". „Zou ik het dan ook eens mogen verne men?" vroeg de beer, die met den naam van von Petlow was aangesproken. „Waarom niet? Ik. tenminste, weet er geen enkel bezwaar tegen", luidde het antwoord. De professor stond op. „Ik ga vrouw en dochter weer eens opzoeken; de heeren zul len mij wel willen verontschuldigen, dat ik geen lusi gevoel mijn eigen doodvonnis me de aan te hooren". Weer lachte hij gedwon gen eii verdween. „Zijn eigen doodvonnis?" vroeg de heer von Pettow op gerekten toon en trok een zonderling gezicht, alsof hij aan het ver stand van den professor twijfelde. De heer von Weiden trok de schouders op „Ja, had ik geweten, dat de goede man een bakersprookje zoo tragisch zou hebben opgevat, dan had ik mijn mond gehouden maar nu hindert het niet meer". Gemakkelijk in zijn stoel achterover leu nende, begon hij: „De geschiedenis van den ouden Thomas is als volgt: De eerste directeur van ons Schilderijmuseum heette baron Thomas; raen zegt, dat hij met den toenmaligen her tog de oorkonde heeft opgesteld, die ver langt, dat iedere directeur na een diensttijd van vijfentwintig jaren zijn beeltenis aan het museum ten geschenke moet aanbieden, dat echter na den dood van den directeui i zijn familie daarop aanspraken kan doen gelden. Yan drie directeui'.eöJiaiimi. thamJ cc portretten in de Schilderij zaal. De eerst©* die hiermede begon, was baron Thomas zelf. Zijn beeltenis vertoont een vriendelijk, ge* rimpeld oude-heeren-gezicht, met een ge* poederde staartpruik en nu gaat do sage, dat altijd eenige dagen voordat een direc* teur zal overlijden, de oude Thomas, net zooals hij op zijn portret is afgebeeld, aan den ingang van 't Schilderijonmuseura ge zien zou zijn. Thans zegt men, dat hij daar, weer gezien is, dus Hij zweeg. „Dus nu is de professor aan de beurt om te sterven", voleindigde één der heeren. Von Pettow schudde het hoofd. „Natuur* lijk niets dan een bakersprookje, maar als ik u geweest was, mijnheer von Weiden, dan had ik den professor niet verteld, dat óe oude Thomas zoogenaamd weer aan het spoken is". „Maar waarom niet?" verweerde zich von Weiden, „hij is toch geen bleekzuchtig bak* vischje?". „Dat niet, maar wel een nerveus man, die een hartkwaal heeft". Von Weiden haalde nonchalant zijn. schouders op, als achtte hij het niet de moeito waard nog iets in het midden te brengen. De professor had intusschen zijn vrouw, opgezocht. Het was niet zoo gemakkelijk haar te bereiken, want zij was in een leven* dJg gesprek met eenige bekende dames. Ver-" wonderd keek zij op, toen haar man plot seling voor haar stond. Wordt vervolgd^

Historische kranten - Archief Eemland

Amersfoortsch Dagblad / De Eemlander | 1931 | | pagina 5