SPECIALE MANTELWEEK
Willem Groenhuizen
Woensdag 14 Januari 1931*
AM ERSFOOKTSCH DAGBLAD
_DE EEMLANDER'
29e Jaargang No. 166
TWEEDE BLAD
Bieeeelaed
EEN FAMILIEDRAMA
TE GRONINGEN
TEGEN DE TARWEWET
|ɧN.V. COMPAGNIE LYONNAISE
HET CONFLICT IN DE
A.V.R.O.
Formaliteit of takt?
DE CENT EN DE KERK-
COLLECTE
Zijn Laatste Wensch
Reiziger snijdt zijn vrouw de
hals af en verwondt
zichzelf
Groningen, 13 Jan. Gedurende ccni-
gen tijd wordt de ongeveer 33-jarige gehuw
de reiziger W. K., wonende Billitonslraat te
Groningen, verdacht van verduistering door
de politie gezocht. Vandaag had de recher
che zich aan zijn woning vervoegd, daar zij
er lucht van had gekregen, dat hij thuis
was. Inderdaad werd hij in de buurt van 'ie
woning gesignaleerd, liet is politie echter
niet gelukt hem te arresteeren.
Hedenavond half 12 is hij thuis gekomen,
waar hij zich onmiddellijk naar de slaap
kamer begaf, waar zijn vrouw en twee
kinderen zich bevonden. Met een scheermes
heeft hij zijn vrouw ernstige verwondingen
aan de hals toegebracht. Zij vluchtte de
straat op waar zij ineen zakte. Inmiddels
had dc man zichzelf eveneens aan de hals
verwond. De politie was spoedig ter plaatse
Dc slachtoffers werden naar het Academisch
ziekenhuis vervoerd. De toestand der vrouw
is hoogst ernstig, die van den man redelijk
wel.
SPOORWEGWERKEN.
Gunningen.
Opgedragen aan de Rotterdamsche Me
taal-industrie te Schiedam, Bestek No. 1417
IT. S.: Maken, leveren en stellen van een
ijzeren perronoverkapping op het midden
perron van het stationsempla cement Castri-
cum, voor de somma van 12.721.
Opgedragen aan de N.V. Aanneming cn
Betonmaatschappij v.h. de Herder cn
Geertsrna te Zwolle, Bestek No. 1575 S.S.:
Uitvoeren van grond- en bijkomende wer
ken voor den aanleg van een tweede spoor
tusschen de stations Waardenburg cn Zalt-
Bommcl in den spoorweg Utrecht—Den
Bosch voor de somma van 127.628.
UIT DE STAATSCOURANT.
De voornaamste Kon. BcsIuÏh
ten uit de Staatscourant
van heden.
Benoemd tot ridder in de Oranje Nassauf
orde C. Eggink Sr., voorzitter van de
doeling Voorschoten van do Algerneene Vcf-
ceniging voor Bloembollencultuur lo Haar
lem, wonende te Voorschoten;
benoemd tot rechtcr-plautsvervaneer in
de rechlbark te 's llertogenbosch mr. II. lJ.
J. Locff, advocaat en procureur te 's-i-iiir-
togenbosch;
benoemd lot substituut officier van iusji-
tie bij dc rechtbank te Utrecht Jhr. Mr. E
J. C. „Grevui, thans in gelijke betrekking te
Leeuwarden;
te Botterdam mr. H. A. J. Rcumer, thans
ambtenaar van het Openbaar Ministerie bij
dc kantongerechten te Rotterdam, Gouda en
Schoonhoven ter standplaats Rotterdam;
te Leeuwarden mr. II. A. Wassenbrrgh,
thans ambtenaar van het Openbaar Mini
sterie bij de kantongerechten te Zwolle,
Kampen en Deventer, ter standplaats
Zwolle.
Bij Kon. Besluit is met ingang van 1 Ja
nuari 1031 Ir. Ch. L. van Steen te Schagen
benoemd tot tijdelijk adj. ingenieur-inspec
teur bij den dienst van Wieringermeerpol-
cler, ter standplaats Alkmaar.
Is met 'ingang van 1 Mei 1931 benoemd
tot referendaris bij de Post en Telegrafie J.
A. Joppe, thans referendaris 2c klasse P.T.T.
Zijn benoemd lot leden van do Staats
commissie tot wegneming van onjuistheden
en aanvulling van leemten in de Ned. Bur
gerlijke Wetgeving professor Mr. J. H. van
Meurs, hoogleeraar aan de Rijks Universi
teit te Groningen, wonende to Haren en mr.
A. J. van Schelven, kantonrechter te Rotter
dam, wonende aldaar.
Is met ingang van 1 Maart 1931 op ver
zoek eervol ontslag verleend aan den refe
rendaris der P.T.T. J. II. van Wilpe, direc
teur van het postkantoor te Leeuwarden,
zulke met dankbetuiging voor dc door hem
bewezen diensten.
Bij beschikking van den minister van
finantien is de ontvanger der Directe Be
lastingen enz., L. Meesters, verplaatst van
kantoor Pernis naar kantoor Hoogevccn;
is de ontvanger der Directe Belastingen
enz., H. J. Koning, verplaatst van het le
kantoor te Leiden naar 2c kantoor te Rot
terdam.
Adres van de Mij. van Nijverheid
en Handel aan de Eerste
Kamer
I-Iet hoofdbestuur der Nederlandse!^ Mv.
voor Nijverheid cn Handel heeft zich in een
adres lot de Eerste Kamer gewend, waarin,
in verband met het feit, dat in deze voor den
handel cn nijverheid zoo uiterst moeilijke
tijden door aanneming van liet wetsontwerp
tarwewet, een deel van het bedrijfsleven op
onbillijke cn zeer schandelijke wijze wordt
getroffen en dat dc beoogde steun, kostbaar
en omslachtig zal zijn cn dat op den duui
ook de tarwèbouw hierdoor niet gebaat zal
kunnen worden, aangedrongen wordt om dit
wetsontwerp, waartegen uit alle kringen van
het bedrijfsleven zoo ernstige stemmen zijn
opge^-an, niet gced te keuren.
DE SLUITING VAN DE P.H.O.H.I.
1-Iet Vclk heeft omtrent de sluiting van
de P.H.O.H.I. liet volgende beweerd:
„De werkelijke reden van de sluiting
werd begin Augustus door liet orgaan van
de V.A.R.A. medegedeeld op gezag van den
vertegenwoordiger van de P.lI.O.ILI. in de
vergadering van den Radioraad: do P.M.O.
H.I. had reeds voordat het advies van den
Radioraad was samengesteld, besloten de
cxperirncnteele uitzendingen op 1 Juli te
staken wegens dc groote kosten."
De X. Rott. Cl. doelt naar aanleiding
hiervan mede:
De sluiting van de P.H.O.H.I. wij heb
ben ons het volgende opnieuw woordelijk
laten bevestigen is alleen geschied we
gens do zekerheid, dat de regeering, wier
algerneene politiek in deze trouwens uit dc
geschiedenis met den Nederlandschen om
roep bekend was en wier houding in het
verleden cok tegenover dc P.TI O.II.T in
het bijzonder onwelwillend was geweest,
zich met het advies van den Radioraad zou
vereenigen.
Ssp' UTRECHTSCHEWEG VEL. 17S AMERSFOORT ilfl
De afwijzende beschikking op
het verzoek van Mr.
van Doorne
Het Ilbld. schrijft:
Door het besluit van dr. T. Th. de Visser
en van de door hem ingestelde commissie
van onderzoek, om afwijzend te beschikken
inzake liet verzoek van mr. Van Doorne
om een oordeel te vellen over liet conflict
tusschen hem en het A.V.R.O.-bestuur dat
hem royeerde, is deze onfortuinlijke zaak in
een nieuw stadium getreden, Immers dc
hecrcn Van Doorne, Westerling en Juda die
ter vergadering van „Vrij Nederland" te
Amsterdam op 0 Januari verklaarden geen
openbare mededcelingcn meer over hun
grieven te zullen doen zoodra deze aan een
onpa. ïjdige commissie konden worden voor
gelegd vinden nu den weg naar de door hen
(althans door mr. Van Doorne) gcwenschU;
arbiters in eersten aanleg afgesneden.
Wij constalceren dat met bezorgdheid, hoe
wel wij geen oogenblik betwijfelen dat de
commissie en dr. Dc Visser hun besluit op
volkomen houdbare gronden hebben geno
men. Het conflict Van DoorneA.Y R.O.
wordt door hen als een „verccnigingszaak"
beschouwd, welk standpunt ook door dr.
Molhuyzcn op de Ilaagsche A.V.R.O.-luister
aars-vergadering van 7 dezer werd ingeno
men. Daar zotte de voorzitter van het A V.
R.O.-bestuur uiteen hoe het royement van
mr. Van Doorne de volledige goedkeuring
had van het algemeen bestuur der A.V.R.O.
maar dat beroep openstaat op de algemcene
vergadering.
Een kwestie dus die formeel geheel bin
nen de muren van het A.V.R.Ü.-gebouw kan
cn volgens hem behoort tc blijven.
Formeel sluit dit alles als een bus. En
toch hadden wij liever gezien dat de vorm
van deze zaak was dienstbaar gemaakt aan
het fond. Want het kan niet worden ont
kend dat het royement en het ontslag van
tot dusver als vooraanstaande A.V.R.O.-
voorvcchters bekend staande menschen als
de lie eren Van Doorne, Westerling en Juda,
die nog op de recente Houtrust-betoogin;
konden optreden als vertrouwde aanvoer
ders in den stijd tegen het onrechtvaardige
zcndlijdbesluit, voor vele vrienden van den
eenigen principieel algcmeencn omroep in
Nederland een zeer pijnlijke cn niet goed be
grepen verrassing is.geweest. Dc scherpe
polemiek die op het royement gevolgd is,
heeft die onrust doen toenemen. Men ziet
niet gaan e innerlijke tweedracht in een be
weging dio zoo kort tevoren tot- zoo geest
driftige en noodzakelijke eensgezindheid
stemde En daarom betwijfelen wij of een
zuiver formeele behandeling van deze zaak
dc beste manier is. Hoewel natuurlijk het
recht van het A.V.R.O.-bcstuur om zich
strikt aan de formeele oplossing te houden
en van de commissie van onderzoek om
dit standpunt te eerbiedigen niet kan
worden ontkend.
Ingewikkelder wordt de zaak wanneer
wij lezen dat dc commissie van onderzoek
van dr. J. Th. de Visser opdracht heeft ge
kregen om rapport uit te brengen over dc
aantijgingen in „De Gelderlander", maar ool>
over die in de „N. R. Ct.r' van 29 December
Deze laatste „medcdeclingen cn bcschou
wingeif' zijn van do hand van mr. Van
Doorne, die daarin het beleid van den heer
Vogt aanvalt. De vraag is nu in hoeverre er,
behalve deze kwestie-Van DoorneWogt, nog
andere grieven van of tegen den heer Van
Doorne bestaan, die van het voorgaande ge
heel onafhankelijk kunnen worden geacht.
De buitenstaander kan dit moeilijk bcoor-
deelen omdat de nauwkeurige acte van be
schuldiging tegen mr. van Doorne, waarop
het royement gebaseerd werd, nooit is open
baar gemaakt, ofschoon de heer Van Doorne
herhaaldelijk daarom verzocht heeft.
Langestraat 43.
Met juiste adres voor Uw gouden
en zilverenwerken.
Tel. 852.
Een deel van dc actie van mr. Van Doorne
(n.l. voor zoover die den persoon van den
heer Vogt aangaat) zal dus door de com
missie van onderzoek wel worden behan
deld en beoordeeld. En wij vragen ons uls-
nog af of er geen olie op do golven gewor
pen zou kunnen worden, wanneer dc com
missie nu ook het gehccle geval-Y an Door
ne maar in haar oordeel betrok. Immers, het
zal moeilijk zijn on» nauwkeurige grenzen
tc trekken waar de persoonlijke zaak Van
Doorne-Vogt eindigt en waar dc „verccni
gingszaak" begint. Beroep op dc algerneene
vergadering staat open voor mr. Van Door
ne, zegt dr. Molhuvzen. Maar men kan zich
gemakkelijk voorstellen, tot welk een onver
kwikkelijk openlijk debat dat leiden zou.
met alle nadoelen van polemische voorbe
reiding en mogelijke verwarring van feiten
en interpretaties.
Dat kan dunkt ons niet in het welbegre
pen belang zijn van de A.V.R.O. Het ont
breekt in onze Nederlandsche radio-wereld
niet aan concurrenten die zich hartelijk zul
len verheugen in alle middelpuntvliedende
krachten die zich thans in dc A.V.R.O, drei
gen tc openbaren. Een uitspraak van een
onpartijdige, hoogstaande instantie zou dc
rust nu kunnen doen wcderkceren, op een
moment dat eendracht in do gelederen van
hen, dio ccn sterken algemcenen omroep
willen handhaven, onontbeerlijk is. Het is
mogelijk dat de commissie van dr. Dc Visser
in dit bijzondere geval die instantie niet kan
zijn. Maar dan zal er toch een an
dere te vinden zijn, mits beide betrokken
partijen medewerken in het belang van de
organisatie die zij beiden willen dienen.
Zij speelt nog altijd een zeer
voorname rol
HET DUIKERWERK TE
SCHEVENINGEN.
Reeds twee platen losgesne
den en gelicht.
's-G r a v e n li a g e, 13 Jan. Dc werk
zaamheden aan den doorgebroken damwand
bij de nieuwe binnenhaven tc Schevcningcn
welke uitgevoerd worden door de Wit en
Co.'s Bergingsbedrijf, vorderen goed. On
danks dat.de ligging van het omgebogen
gedeelte van den damwand, het duikcrwcrk
onder water niet bepaald vergemakkelijkt,
zijn reeds twee platen van circa 3 Meter
breedte losgesneden en gelicht. ITct middel
ste stuk, dat thans aan dc beurt komt, zal
bij het snijden dc meeste moeilijkheden op
leveren. Dit gedeelte loch is door den stroom
het verste omgebogen, doelt nog juist niet
zoo ver, dat dc duiker er zich onder water
niet op kan staande houden. Het werk vor
dert echter zoo goed, dat men hoopt, in den
loop van de volgende weck met liet gehccle
opi uimingswerk gereed te zijn.
Ook de overige werkzaamheden vlotten
naar wensch. Het aanplempen van de uit
graving langs de kademuren van het ver
bindingskanaal vordert goed, het laat zich
aanzien, dat het gehccle werk binnen zeer
afzienbaren tijd gereed zal zijn.
STEIGER INGESTORT.
Vier gewonden.
Roermond, 13 Jan. Aan den nieuw
bouw van den Stoomdakpannenfabrièk „De
Valk" tc Echt is Maandagmiddag een steiger
ingestort. Vier arbeiders vielen van een
hoogte van ongeveer 8 M. naar beneden
Drie van hen werden ernstig gewond, de
vierde licht.
De slachtoffers werden, nadat op het ter
rein van het ongeluk de eerste geneeskun
dige hulp was verleend, per auto huiswaarts
vervoerd.
Zij zijn respectievelijk afkomstig uit
Maaseyck, Stevensweert, St. Odilienbcrg en
Echt.
Dat de aloude Kerkcent nog maar steeds
blijft voortbestaan, blijkt, zoo schrijft het
Vad. wederom uit het volgende:
Do zangdienst in de Groote Kerk to den
Haag, op Tweeden Kerstdag j.l., was in
geen jaren zóó druk bezocht als de laatste
maal. Velen stonden cn luisterden naar den
mooien zang en het schoono voordragen
van ds. van den Bosch. De oude organist
der Groote Kerk, de heer J. A. do Zwaan,
speelde met jeugdig vuur
Bij liet verlaten van het kerkgebouw
werd ccn collecte gehouden, ten bate van
de Hervormde Stadszcndlng. Deze collecte
was vriendelijk aanbevolen door ds. Schui
lei'. leider van de Hervormde Stadszen-
ding. Deze predikant had vooraf verzocht
nu toch eens geen centen in do collecte te
geven. Bij het tellen der collecte, na «leze
lioogo cn verheven ure vol van wijding,
vond men in de collecte niet minder dan
liiO centen. Totaal bracht de collecte het
mooie bedrag van 229 op, 2 bankbiljetten
van 10 gulden. 2 rijksdaalders, 16 guldens,
250 kwartjes, 1000 dubbeltjes, 196 stuiver
tjes, 339 2Yi centstukken en... helaas ook
niet minder dan.. 1410 centen! .Mis
schien. schrijft ds. Schuller in De Lichtto
ren, „misschien zijn ze wel met velen te
gelijk uit, een hand in de schaal gevallen!"
„Maar 'k weet zeker', zoo gaat ds. Schul
ler voort, „dat velen ccn genotvolle uro
doorleefd hebben cn dat is dc hoofdzaak."
Ook in den Kcnstnachtwijdingsdienst, ge
houden onder leiding van ds. S. H. J. Ja
mes in de Nieuwe Kerk te Delfshavcn, was
de gehouden collecte niet groot, in verhou
ding tot dc aanwezige schare, 212.5S.
Ook ds. L. J. S. Crousoz, Ned. Hcrv. pre
dikant te Strijen, klaagt in Dc ZonJage-
bode over de vele centen, dio in de coilecto
bij de Jeugddiensten worden gevonden, in
die door ds Krijger uit Rijsoort! gehouden,
was de collecte 35, waarbij 203 centen.
„Hoevelen zitten niet vastgeroest," schrijft
ds. Crousaz, „aan de sleur van dc drie cen
ten, die al op dc kerkbank klaar liggen.
Niet alleen de vraag: Hoe wordt mijn armo
ziel gered van het eeuwig verderf? maar
samen bidden en. samen offeren en samen
aan de muren van Sion bouwen".
HET GESTOLEN HORLOGE.
Door do mand gevallen*
Rotterdam, 12 Januari. Zaterdag
nacht verscheen er een man bij de politie
van liet bureau Paauwèsteeg met dc mede-
dceling dat hij eenigen tijd had vertoefd in
ten pand aan de Schildcrsstecg, en dat hem
daar door een vrouw een zilveren horloge
afhandig gemaakt zou zijn. De inspecteur
van den nachtdienst is onmiddellijk niet
den man naar het bewuste pand gegaan en
trof daar inderdaad een juffrouw aan dio
een niet al te vlekkeloozc reputatie geniet
cn die erkende dat zij in liet bezit van het
horloge was. Zij beweerde echter dat zij het
van den rnan had gekocht cn als bewij3
daarvoor toonde zij een papiertje, een stukje
van een kastrand, waarop eenige krabbels
stonden. De man zou echter ook zoo'n pa
piertje hebben en daarop zou de koop beter
te lezen zijn. De man ontkende, zoodat dat
ook al niet veel liiclp. Toch werd hij weer
meegenomen naar het bureau, waar hij op
nieuw werd verhoord. Daarbij is hem ge
vraagd langs welken weg hij naar het bu
reau was gekomen. Hij antwoordde: „De
Baan". Daarop is direct op den Schiedam-
schen dijk, dc andere weg!, een onder
zoek ingesteld cn inderdaad gelukte het
daar het „koopcontract" als ineengefrom
meld vodje terug te vinden. Ofschoon de
aangever liet nog wel heeft geprobeerd, kon
hij nu tot moeilijk weer volhouden dat het
horloge hern was ontstolen cn bekende hij
dat hij een valsche aangifte had gedaan. Hij
is opgesloten,waarbij tevens is gebleken
dat de man bij zijn aangifte ook nog oen
valschen naam had opgegeven.
Het leven te offeren is dikwijls' plicht,
doel: ook liet leven te wijden is deugd.
(„Ueber den Tod hinaus").
Roman van ANNY VON PANHUYS.
Uit het Duitsch door
W. H. C. BOULLAARD.
Er werd geklopt en de huisknecht kwam
binnen om mevrouw iets te vragen. Toen
zijn vraag was beantwoord, vroeg mevrouw
Berner ter loops of hij misschien iets van
dat schilderij wist, w aarvoor haar man zoo
plotseling naar Berlijn moest. Maurer ant
woordde, dat hem er niets van bekend w as
„Heeft mijn man je er dan geen woord
over gezegd
„Ik weet van de zaak zoo goed als niets
mevrouw. De professor heeft alleen maar
gezegd, dat hij een wenk had gekregen, uit
een particuliere verzameling een waarde
vol stuk voor het schilderij-museum tc
kunnen machtig worden".
„En wie mijn man op dat stuk opmerk
zaam maakte weet je ook niet?"
Hij gaf een ontkennend antwoord en ging
heen. Hij vond het ccn rust weer uit de
kamer te zijn, want de wijze waarop me
vrouw iets vroeg, had altijd iets van een
gerechtelijk onderzoek, waarbij de vragen
van een strengen rechter je verlegen en
bang maakten, ook al was je je niets
kwaads bewust. Dat gevoel had de oude
knecht altijd als hij in de nabijheid van
mevrouw was.
„Die weet dus ook al niets", zei mevrouw
Berner, terwijl ze kaarsrecht; voor haar
dochter ging staan, „en htm neemt vader
bijna altijd in het vertrouwen. Iloe vindt je
nu zoo iets?"
Else lachte verschoonend. „Ja moeder,
wat moet ik eigenlijk vinden?"
„Och, stel je toch niet am, alsof je niet
weet, wat ik bedoel". Afwerend hief me
vrouw Berner haar hand op, alsof ze er
gens in de lucht een hindernis uit den weg
wilde ruimen, „deze plotselinge, veel te
plotselinge reis heeft natuurlijk een heel
andere reden dan die je vader opgaf, 't 16
toch zoo klaar als een klontje, dat daar
wat anders achter zit. Ik vind zij zweeg
een paar seconden en bekeek haar prachtig
gemanicuurde nagels, alsof zij daarvan wil
de aflezen wat ze wilde zeggen „ik vind
die reis beslist mysterieus".
„Maar moeder, wat hebt u vandaag toch
een ideeën. Zooevcn sprak u van geheim
zinnig doen, nu noemt u vaders onschul
dige reisje mysterieus". Else's mondhoeken
vertrokken zich lichtelijk spottend.
Als jij je de moeite zoudt willen geven
een beetje na te denken, zou je die rei6 be
paald net zoo mysterieus vinden", weer
gleed de paarse slangensleep met een ruk
over het zachte tapijt, „maar, waarom zou
ik me eigenlijk druk maken", vervolgde
ze,1 staan blijvend, op rustigen toon, „ik ga
nu een paar noodzakelijke brieven schrij
ven".
„Ik ook", zei Else opstaande.
„Waarschijnlijk aan
„Ja moeder, aan Walter ga ik schrijven.
Door de voorbereidingen voor het bal hen
ik een paar dagen niet tot schrijven geko
men".
„Ik verwonder me er eigenlijk over, dat
je aan het bal hebt deelgenomen".
.,'t Was uw wensch, moeder, en daar mijn
engagement nog niet publiek is, kon ik
daaraan gevolg geven".
Mevrouw Berner zei niets meer en ver
liet de kamer. Ze moest maar geen verdere
woorden vermorsen. Als 't dwaze kind, zoo
als ze Else in stilte noemde, eens had ge
weten welke illusies zij had vastgeknoopt
an het hofbal van gisteren. Ze had zoo'n
hoop gehad, dat in liet schitterende kader
der hofomgeving de gestalte van den ele-
ganten Tomwitz de herinnering aan den
eenvoudigen ingenieur eenigszins zou heb
ben doen verbleeken. Vroeger gaf Else op
vallend de voorkeur aan den gedistingeer-
den luitenant en zonder die reis naar Nau-
heim zou alles volgens den vurigen wensch
der moeder gebeurd zijn. O, wat verwensch-
te zij die reis! In haar coquet gemeubi
leerd boudoir aangekomen, vleide de mooie
vrouw zich op dc gemakkelijke sofa neer,
die in 't' midden der kamer stond. In brie
ven schrijven had zij geen lust. Mét haar
armen achter het hoofd gekruist en de
groote oogen half gesloten, lag zij op de
met vachten bedekte sofa en overdacht hoe
dat alles in Nauheim was gebeurd. Goed
beschouwd, was het een doodeenvoudige
zaak: dokter Murtag had haar man we
gens zijn hartkwaal Nauheim aangeraden
om er een kuur te ondergaan; zij en Else
hadden hem daarheen vergezeld. In hun
pension logeerde ook ingenieur Zernikovv
uit Berlijn. Haar man onderhield zich graag
met den ingenieur, wien Else opvallend
goed scheen te bevallen. En Else, anders te
genover heeren weinig toeschietelijk, was
zeer gesteld op het gezelschap van Zerni
kovv. Toen de moeder eindelijk bleek hoe
de zaak stond, was 't te laat, want twee
menschenharten stonden reeds in lichter
laaie. Haar man schaarde zich geheel aan
de zijde der jongelui en al had zij zich aan
vankelijk nog verzet tegen een engagement
van haar dochter met don ingenieur, het
gaf haar niets en eindelijk moest ze wel
toegeven. Tegenover twee zulke koppigo
menschen als haar man en dochter waren,
kon ze toch niets uitrichten.
Ja, toegegeven had ze wel, maar nog al
tijd koesterde zij een «stille hoop, dat Else
nog eens tot inkeer zou komen. Nu moest
zij ook deze hoop begraven met Kerst
mis zou het engagement publiek worden.
Maar 't was pas over twee maanden Kerst
mis en in dien tusschentijd kon c.r nog heel
wat gebeuren, want vóór dat tijdstip zou
den de jongelui elkaar niet zien dat had
ze bedongen wel mochten zij elkaar
schrijven. Een glimlach kwam om haar
mond neen, ze zou maar goeden moed
houden: twee volle maanden dat is nog
een hcelen tijd!
Snuivend cn sissend reed de sneltrein de
kap van het Anhalter-station te Berlijn
binnen.
„Hé, kruier!" Professor Berner stond aan
het raam van zijn coupé. Een witkiel open
de de deur en nam den handkoffer in ont
vangst.
„Wil je 't valies naar een taxi brengen."
Toen hij in den taxi plaats genomen cn
den kruier betaald had, gaf hij den chauf
feur het adres op van een hotel in de Ko-
niggratzerstrasse.
De portier ontving den hem welbeken
den gast, die al zoo dikwijls in het hotel
had gelogeerd, met een diepe en toch iet
wat vertrouwelijke buiging. „Ditmaal hebt
ge niet zooals anders een kamer besproken,
professor", maar a treft 't, want van och
tend komt juist nummer 5, waar u altijfc
logeert, vrij."
„Dat doet me genoegenzei de professor
en stapte in de lift naar de eerste verdie
ping. Na zich te hebben gevvasschen, ging
hij op een stoel zitten. Langzaam haalde hij
een portefeuille uit zijn binnenzak en leg
de eenige papieren zorgvuldig voor zicli.
„Ja, ik heb al het noodige bij me", mom
pelde hij en bracht de papieren weer op
hun vorige plaats terug. Toen ging hij naar
beneden in do eetzaal om iets te gebruiken
er. ongeveer om vier uur verliet hij het ho
tel. Op zijn gemak liep hij door de König-
gratzerstrasse en weldra bevond hij zich op
den Potsdamer Platz te midden van den
maalstroom der groote stad. Als zware gol
ven bewogen zich do menschenmassa's van
o'le zijden, drongen zich tusschen auto's en
ölectrische trams door, alsof het van 't al
lergrootste gewicht was, dat zij een minuut
eerder hun doel bereikten. Daartusschcn
stonden politie-agenten in stalen rust en op
de hoeken couranten- en bloemenverkoo-
pers. De professor nam een auto en liet zich
naar een ver verwijderde straat in het Wes
ten der stad rijden. Voor een mooi, modern
huis hield de wagen stil en na den chauf
feur gezegd te hebben te wachten, belde hij
aan de gesloten huisdeur. Een knecht deed
epen en Berner ging naar de tweede verdie
ping. „Pohl'niet meer dan deze naam
stond er op het metalen naambordje naast
dc glazen deur, maar de ingewijde wist
welk een goeden klank er aan dien een
voudigen naam in de financieele wereld
uitging; in gedachte nam menig klein ban-
kiertje zijn hoed af, als hij dezen naam
van den directeur der „Spreebank" noem
de: hij was een der grooten in het rijk,
waarin de getallen heerschten.
{Wordt rorvolg$
