FILMNIEUWS SONJA H i I v or s u m. Zondag. Dc A.V.R.O. geeft van S.15 tot 9.55 een studio-opvoer ng van .,Der Schauspieldi- rektor" van \V. A. Mozart. Een eigenlijke opera is dit werk niet; Mozart noemt het „blijspel met muziek" en dat is ook do eenig-juiste benaming. Want het tooneel- werk is scherp van de muziek gescheiden, geheel volgens het type van het oude Duitsche zangspel. De librettist is Stepha nie Junior, die in zijn tijd een zeer ge zocht tooneelspeler was. Deze Stephanie is reeds lang vergeten, maar hij leeft nog in de herinnering voort door zijn samen werking met Mozart en met Dittersdorf. Hij bezorgde Mozart het libretto voor de Schauspieldirektor' en voor „die Ent- fuhrung a Us dem Serail; Dittersdorf hielp hij aan het scenario voor diens vroolijke opera ..Doktor und Apotheker". Een bijster origineel schrijver bleek deze Stephanie niet te zijn, want dc gegevens van de Schauspieldirektor, als van de Entführung en van dc Apotheker putte hij uit vroe gere werken. Om nu bij dc Schauspieldi rektor te blijven. Stephanie vertelt, dat Keizer Joseph II (op diens bevel togen na melijk schrijver en componist aan het werk) hem hot libretto verstrekt heeft-, Eenigo Italiaansche componiston hebben op onge veer gelijkluidende tekst muziek geschre ven. Misschien herinnert u zich namen als: Paisiello (van wien onze kinderen tot op dezen dag de Beethoven-variaties spelen: .Nel cor piu non mi sento"), Gazzaniga, Fioravanti en Cimarosa. Het gegeven is kinderlijk-eenvoudig. Frank, opera-directeur zoekt leden voor zijn gezelschap. Hij houdt sproekuur en de sollicitanten, acteurs en /ungen?, vergezeld van hun echtgenooten, Jcomon opdagen. Frank laat hen zingen en biedt honoraria, maar wenscht voor de een meer' te geven dan voor de ander. Dc da mes (Vogelsang en Silherklang) zijn afgun stig op elkaar, hetgeen Mozart oanleidmg heeft gegeven een superieur vocaal stuk te schrijven voor 2 sopranen en tenor, waar in beide zangeressen om beurten voor zich het recht opcischen prima donna te zyn. Frank komt in moeilijkheden door zijn loven en bieden en het slot van de zaak is, dat allen van een honorarium afzien en zich ruimschoots schadeloos gesteld ach ten door den bijval van het publiek. Ste phanie eindigt met het preekje, dat thans uog wel zeer ter harte kan worden geno me n: ..Künstlcr mussen freiliclï streben Stets des Vorzugs weru zu sein; Doch s i c li s e 1 b s t den Vorzug geben, Ueber and're sich erheben, Macht den grüszten Künstlcr klein." De ouverture tot deze comcdie is buiten gewoon van conceptie. Zij is in den sonaten- vorm geschreven en lieoft een hoogst be langwekkende doorwerking. De zangnum mers zijn zeer veeleischend. Zangeressen, zonder een gave coloratuur-techniek, be hoeven geen moeite te doen deze stukken te zingen. Onder de actrices die de première gaven, was de beroemde zangeres Catarina Cavalieri. Do eerste voorstelling van dit gelegenheidsstuk had plaats ter oerc van den „general-gouverneur der N'iederlande" in de orangerie van het beroemde slot Schónbrunn bij Weenon. Een goede greep xan de A.V.R.O.! Huizen. De K.R.O. biedt een middagconcert, dat zeker de aandacht waard is. Jos. Vranken (den Haag) geeft een reeks a capella mu ziek, waaronder de beroemde Minsa Papae Marcelli van Palestrina (1562159-1). Het lot heeft gewild, dat deze mis Palestrina s naam gevestigd heeft, hoewel hij meerdere meesterwerken heeft gescln- en van w el licht grooter beteekenis. Maar deze mis werd uitgevoerd tijdens het vermaarde con cilie van Trente, dat over do vraag had te beslissen, of het niet goed zou zijn de meerstemmige muziek uit de kerk te ban nen. Hierdoor kreeg Palestrina officieele erkenning cn invloed op de lithurgische mu ziek. De nationale kerkstijl (Palcstrina- stijl) werd oen voldongen feit. Kardinaal Marcello Cervino Rater Paus Marcellne II). die voor Palcstrina's kunst warm geijverd hoeft, aanvaardde later dc opdracht van den componist dezer zesstemmige mis wel ke aldus een historisch object van groote waarde is geworden. Talestrina schroef eigenhandig op het titelblad der partituur: ..Domme illuma oculoe meos" (II. open mijn oogen). Ber 1 ijn, Langenberg. De reeks Bach-cantates wordt vervolgd met „nl.-o hat Gott die Welt geliebt" (No. 6S). Zij behoort op don 2den Pinksterdag uitgevoerd «e worden, voor Pinksteren staat ii hcliik de 172ste: „Erschallet ihr Liedcr" en de Siste. „O, Ewiges Feuer" (zie Daven- De Leipzigcr uitzending heeft wellicht deze can'.oto gokozen, omdat het frissche „Me n glaubiges Hcrza" er in voorkomt, Dczö aia ;o Inmiddels reeds eerder onder andoren tekst opgenomen in dc gelegen- hei decani- „Was niir bchagr, das ist die muutre Jr,K' Weimar 1716). Ook do aria „Du bi-«t gei cn mir zu Gute" kwam reeds in dit gelegenheidsotuk voor. Prof. Stranba geeft in zijn aankondiging niet ce voRenige orkestbezetting op. Wel licht ziot hij ven do drie trombones en cornet in de eloJuga af; ze kunnen ook ge mist werden. Bach gebruikt nog een merk waardig woord, ert 413 zoovele andere, wijst op Fransche invloeden. Hij spreekt namelijk van „Taille". Hiermede werd in de Fransche muziek de lagere middenstern (dus do tenor) bedoeld. Bij Bach's instru- mentatio is de taille dientengevolge de althobo of oboè da caccia. Wijders vermeldt de nomenclature der instrumenten een hoorn, die slechts de sopraanpartij in het eerste koor meespeelt, 2 hobo's en een vio loncello piccolo. De hoorn vervalt waar schijnlijk, maar de hobo's cn de collo pic colo zijn vermeld. De cantate als geheel is een zeer feestelijk en plechtig werk. Het slotkoraal ontbreekt; een zeer strenge fuga staat hiervoor in de plaats. Een cantate, die buitengewoon populair geworden is. zendt Davontry (nationaal) om 3.20 uit; Zoo mogelijk niet voorbij laten gaan. Zij heet: ,,0 ewiges Feuer, O Ursprung der Liebe" (No. 34), is gecomponeerd in 1710 cn bestaat uit 5 muzieknummers: achter eenvolgens inleidingskoor, tenorrecitatief, alt-aria, basrecitatief en slotkoor. Hot wem is samengesteld uit brokstukken van een vroegere Huwelijkscantate. De tekst is een voudig ietwat kerkelijk pasklaar gemaakt cn Bach liet ons een voortreffelijke reli- gieusc cantate na. Spreek ons dus niet van de wederzijds bevruchtende eenhcidltus- schen tokst en muziek, die Bach-kenners soms met voel omhaal trachten duidelijk te maken. De muziek der cantates heeft in het algemeen absolute waarde, de tekst is op een tweede plan. Het orkest heeft weer de hoogo trompetten (in D.) Dit voorgaande is do ernst van den Pink ster-Zondag Dc programma's bieden overi gens een keur van divertimenti, een elck wat wils (Langenberg „der Holzdieb" van Marschner niet vergeten; 8.20). Maandag. Ken krachttoer! Tenminste, als het pro gramma ons niet fopt, Dc tenor Marcus Plooyer geeft van 3.305.00 over Huizen een concert. Zegge anderhalf uur aaneen. En dan nog een programma, dat voldoende zou zijn voor drio vocalisten. Inmiddels uitermate goed van keuzo en schikking dc zanger maakt zich niet met een Jantje van Leiden van zijn taak af. Do N.C.R.V. zorgt dezen dag voor meer dere goede muzickuurtjes. 's Middags om 6.30 laat zij het Geistertrio van Beethoven spelen cn wat ons meer interesseert het trio van Casella (geb. 1883). Dit is al ccn „oud" werk en dateert van omstreeks 1908; omstreeks zijn bekende Barcarolle voor fluit. Casella s muziekbewustzijn ver keert in de sfecrcn van Scarlatti tot Mil baud. Dat is dus van 1700 tot 1930. Conse quent is onze talentvolle Italiaan zeker niet, maar een zeer gevoelig klankbord zoo veel te meer- Het avondconcert der N.C.R.V. volgt de goede manier van programma samenstel ling. Hilversum Ik kan u aanraden om 4.00 weor eens to luisteren naar het Dumky-trio van Dvorak (1841—1904), dc sterkste en meest represen tatieve vertegenwoordiger van de Tschechi- sche kamermuziek. Het trio is geïnspireerd op een soort ballade-achtig, dus veelal vrij reciteerend volkslied B c r lij n 2.50; een half uur oude muziek. De Pas- samezzo-variatie van Scheidt, een der meest begaafde leerlingen van den Nederlander Swoelinck zijn de moeite waard, ovenals de oude Bohemer Beuda. Do begaafde Alice Ehlers bespeelt het cembalo. Da ven try (nationaal) Deze week houden de „grondslagen" der 1 muziek zich bezig met dc fluitsonates van Haendel. Er bestaan tien sonates voor fluit j on cembalo van den genaturaliscerdcn En- i gcïschman Haendel. Haendel is de natio-1 nale muziek-god van Engeland; hij wordt nog steeds een ontelbaar keeren per jaar uitgevoerd, zelfs zijn „Anthems", in Dultsch land genegeerd genieten in Groot-Brittan- nifi een populaire reputatie. Dinsdag. II i 1 v e r s u m. Voor dc nieuwe Nederlandsche muziek doet do Radio-Volksuniversiteit regelmatig geed werk. Willem Pijper spreekt om 7.30 over Honriètte Bosnians en Guillaun.se Lan- dré. Kalundborg. Het octet van Beethoven voor acht blaas instrumenten is in zijn soort een meester lijke „tafelmusik" De compositie draagt hiervan duidelijke kenmorken. De stijl is massief en de muzikale invallen zijn mee ingesteld op do behoefte het instrumentaio spel tot zijn recht te doen komen dan de dichterlijke ideo De latere Beethoven, na 1800, is de toondichter* daarvoor 13 hij een achttiend' eeuwer, die meer glimlachte dan peinsde. Milaan heeft twee werken van Malipiero (geb. 1882) op zijn programma. Het concert begint om 9.20. Naar onze meening is Malipiero wel licht do meest zelfbewuste auteur van het huidig Italië Zijn muziek toont een rich ting, waarvan hij geen duimbreedte af wijkt. Invloeden worden bij dezen compo nist verwerkt op ongeveer gelijke wijze als de bloom de noodlge bodemsoppen absor beert. Zij kan er niet buiten, maar zij in-» Electro- en Radio-Technisch Bureau F. H. LOMANS - Utr.str. 15 - Tel. 843. Wij vertegenwoordigen dc bekeudc DUCRETET en PHILIPS toestellen Betaling in overleg met den kooper. J- -- 1JlL IS terpreteert steeds zich zelf. Zoo ok met Ma lipiero. Hij schenkt u geen slappe groc van Debussy of van Mahler, doch biedt steeds iets eigen9. Of het „Valschc" muziek is? Neen, echte. P a r ij s. S.20. Do sympbonie van Méhicl (1763— 1817), eerste inspocteur bij het Parijscbo conservatorium hoort men zelden. Een groot man was hij zeker niet; zijn compo sities liggen in de kelders der herinnering. Af en toe duikt or een pianosonate of een symphonie op. En dan zegt men: „h'm. Cle- mentiMaar toch zit er iets méér in dan Clementi. Dat is het Fransche „esprit", het gevleugelde WQOfd, dat karakteristiek is voor alles, wat uit het hart van Frankrijk komt en dat geen Nederlandsch equivalent heeft. Woensdag. H il versu ni. Cor Kint speelt om 7.30 op een viola d'amore, een soort viool met zeven darm snaren en even zooveel stalen resonnance- snaren, onder dc darmsnaren gespannen. De muziek zijner keuzo is minder belang rijk dan het feit, dat do kunstenaar een viola d'amore, het lievelingsinstrument der vroege aehttiendo eeuw, bespeelt Bern zorgt om 8.20 voor de uitzending van twee der vier hoorn-concerten van Mozart. Hij schreef die voor zijn vriend Ignatz Leutgob in 1783. Leutgeb was een goedige vriende lijke sul, naar het schijnt liet verhaal caat. dat deze Loutgeb, terwijl Mozart de hoorn concerten componeerde, dc muziekbiblio theek van Mozart in orde moest brengen of achter do kachel op zijn knieën rnoest lig gen. 't Is nogal onwaarschijnlijk Leipzig. S.20 Pianisten cn dc pianospelende we reld luisterere naar Walter Giceeking, hot moderne pianofenomeen van Duitschland. Hij speelt het concert van Schumann. Welk" Er :s er waar één. in a kleine terts. W e e n e n hoeft Elena Gerliardt voor de microfoon om 9.50. Dc jongeren weten van dezo zangeres misschien de naam niet een6, maar dc oudere generatie horinnert zich dcz-> voor treffelijke kutistenarosse natuurlijk heel goed. Toch is z« nog^livdc kracht \au haar leven (geb. 1S83;. Haar „fort" was oóföytë liedoren vain Wolf, Brahms, Strauss n deze lieTdo heeft ze niet verloren blijkens haar Wecnsche radioprogramma. Donderdag. Davcntry (nationaal). Ravel, do altijd actieve Franschman heeft in 1906 zijn „Miroirs" (pianostukken) ge schreven; dat is al een tijdje geleden. Kin deren van toen zijn nu al groot. Maar deze pianostukken waren in die dagen de re cente venvondoring onzer concertzalen. La ter orkestreerde do componist één der char mantste stukken „Alboroda dol grazioso", dezer Miroirs, en dit kan men omstreeks 1100 hooren van liet goed geoutilccrde cn getraindo B.B.C.-orke-t onder leiding van Pitt. Leipzig. Jolian van Parijs is de schuilnaam, waar onder de Dauphin van Frankrijk in 1812 zijn toekomstige bruid, de prinses van Na- varra tegemoet reist. Hij ontmoet de gelief de voor het eerst in een herberg in dc Py reneeën en daar begint de aardigo opcra- coniique van Boieldieu (17751834). De ta- fercclen zijn zcor afwisselend en het slot van het lied is natuurlijk, dat de prinses Johan zóó aardig vindt, dat ze ondanks haar trouwbelofte aan den Dauphin op hem verliefd wordt Weliswaar had de prinses wel een beetje lont geroken, maar ze is toch blij als blijkt, dat Johan van Parijs en de Dauphin van Frankrijk één en dezelfde vroolijke jongo man is Honderd procent romantiek! Vrijdag. Hilversum. De weckuitzonding der Y.P.R.O, heeft we derom cn niet tevergeefs bij het Hartvelt- kwartet aangeklopt. Dit speelt met Willem An drieseen twee kwintetten: van Bra luns en van Dvorak. Dat is „Schw erarbeit maar het zal zeker ecu artistiek resultaat bren gen. Andriessen i»s eon geroutineerd en bui tengewoon muzikaal kamermuziekspcler. B e r 1 ij n. In Utrecht zijn vele Bruckucr-vricnden. Hen zij gewezen op de tweede symphonie van Bruckner,' welke om 9.45 aanvangt. Bruckner is voor de microfoon wel wat te oompact van instrumentatie. Doch deze mooie natuur-symphonie met haar veelvul dige Schubert reminiacenecn zal voor ken ners de Utrechtschc uitvoeringen in aango- name herinnering brengen. Hamburg zendt om 8.50 „nieuwe blaasmuziek" uit. Do componisten zijn Krenok, Maasz, Toch en Strawinsky, namen die do meeste radlo- toostelbezitters een koude rilling bezorgen- Maar alle deze vier schreven voor blaas- orkest een allergenoegelijkst muziekje. Stra vinsky instrumontoerdc zelfs het Wolga- lled en dèt wilt. u toch wel eens hooren uit de koperen monden der Hamburger blazers! Wij wijzen verder op Langenberg (9.05 dubbelorkest van Johan Christian Bach), Leipzig (10.50 collegium rnusi- cum), Londen Regional (SJ20 „Die Zau- berflöte"), Miinchen (9.20 Tossi Spiwa- kowsky). Heilsberg opent het avondpvogramma met een zeld zaam werk: de öolocantate voor sopraan en tenor „Apollo en Dafne" van Haendel. Deze cantate behoort natuurlijk niet tot do ruim honderd solo cantates, want hier zingen twee vocalisten Do opgaaf moest vermoe delijk zijn: Italiaansch duet voor sopraan en tenor. Maar dan zitten wc met den om vang cn do waarde van het werk. Een duet is slechts kort en gewoonlijk ccn deel van een cantate. Intusschen schreef Haendel in Hamburg, Hannover, Napcis cn in Londen 22 Italiaansche Qperaduetten. waarvan vrij wel alles onbekend is. De inleidende woor den, die Dr Gürtlcr zal spreken zijn dus niet overbodig. P. T. Zaterdag, liet verhaal v. d. week. POLA NEGRI TERUG NAAR HET WITTE DOEK. Pola Negri heeft ruim twee jaar geleden haar filmcarrière, opgegeven voor haar hu welijk met Prins Mdivani. Na betrekkelijk keu-ten tijd gingen zij ihot onderling goed vinden uit elkaar, (loch Pola keerdo niet terug naar Hollywood. Haar talrijke be wonderaars dachten toen, dat zij voor do film verloren was cn in dc daarop volgendo sensatie dor sprekende films werd zij zolfs eenigszins vergeten. Thans bericht men ons echter uit Hollywood, dat zij zich weer in Amerika bevindt. Pola Negri zal dus voor het eerst in ccn sprekende film optreden, omdat zij zich voor de uitvinding daarvan reeds uit Hol lywood had teruggetrokken. Dc overgang zal voor haar minder critick zijn dan voor dc meeste andere spelers van do stomme film, omdat zij haaar carrière aan het too- noel begonnen is. Zij had ook ccn vrij goe de zangstem, die zij niet vorder ontwikkel •de, nadat zij eenmaal bij de film een vasto aanstelling had. Nu heeft zij echter weer zangleseeu genomen en het is to verwach ten, dat de eerzuchtige Pola Negri ook in do t-prekende film haar weg zal vindon. Dit zal haar des te gemakkelijker vallen, omdat men er in die twee jaren niet in geslaagd is, iemand te vinden om haar I plaats in te nemen. Pola Negri was een type op zichzelf; het was onmogelijk, haar I na te volgen. Hnar bewondoranrs uit vroe- gare jaren zullen vermoedelijk met vreug de eeji nieuwe Pola Negri-filna begroeten, omdat Pola Negri altijd dezelfde blijft. Zij is ook uiterlijk nog dezelfde koninklijke vrouw met dc donkero oogen en het expres sieve gelaat, dat zelfs nu nog elke film liefhebber zich zal herinneren. Pola gaai ook niet over eéu nacht ijs. Zij hoeft eerst in Engeland meegespeeld in een één-acler met uitbundig succes. Haar Bngelsch heeft zij ook na haar huwelijk niet verwaarloosd cn zij spreekt hel nu be ter dan toen zij Amerika verliet. Zij heeft de nieuwe films en do ontwikkeling van de sprekende film voortdurend gevolgd en be wondert deze nieuwe kunst vorm om alles, wat erin bereikt kan worden. Het is ecliter geen bewondering zonder critick, want over het algemeen is zij van oordeel, dat er in dc sprekende films tc veel overtollige go- luiden cn dialogen voorkomen en dat men nog verder terug dient te gaan naar de actie der stomme films. Hot ideaal ligt vol gens haar tusschen dc oude stomme film en cle moderne sprekende film in. Zij is het ook niet eens mot do gewoonte om maar veel geluid in te lasschen, wanneer de han deling verflauwt; de regisseurs beoordeclen in dit opzicht het publiek verkeerd. Het staat nog niet vast, wat Pola's eerste sprekende film zal zijn. Men denkt wel eens over „Carmcn", omdat zij in dien rol zooveel succes heeft gehad iu dc stomme film. Zijzelf voelt het meeste voor „Mata Hari" om de karaktereigenschappen van doze merkwaardige vrouw eu zij zou dion roJ misschien ook beter uitbeelden dan Greta Garbo, doch de billijkheid eischt. dat men dien id door Greta Garbo laat behou- don, na alles wat haar daaromtrent heloofd VICKY BAUM AAN DE PARAMOUNT. Vicki Baum, de Wcensche schrijfster, die zooveel opgang maakte mot haar voor de film bewerkte roman „Menschen im Hotel", behoort nu officieel tot de «taf van de sce- nario-afdecling der Paramount. Haar adres is nu: Astoria-Studio." De film-produccn- tcn hebben haar n.l. speciaal naur Now- York loten komen om scenario's tc 6chrij- \en. Zij is nu bezig aan een origineele ge schiedenis, die verfilmd zal worden, onder de regie van Ernst Lubitsch. Voordat zij aan de film kwam, had zij reeds 9 roman.- geschreven, waarvan dc meesten vee! suc ces hadden. Zij is getrouwd met Richard Lort, dirigent bij dc Bcrlijnschc Staatsopera. FAY WRAY DOOR PARAMOUNT GELEEN Fay Wray zal de ingenuc-rol spelen in „The unholy garden", raet Ronald Colman in den mannclijkcn hoofdrol. Het Is een Samuel Goldwynfilra on Fay Wray is spe ciaal voor deze rol vau de Paramount ge leend. Estelle Taylor speelt ook een der hoofdrollen. De regisseur George Fitzmau- rice en Samuel Goldwyn in eigen persoon zijn nu onder de extra's op zoek naar een stuk of twaalf internationale misdadigers en paria's der maatschappij, die in het ver haal worden beschreven. De schrijvers van het scenario zijn Charles Mc.Arthur en Ben Hecht. De laatste heeft een contract voor vijf jaar met de Goldwyn-stuclio's aan gegaan. Daarnaast mag hij echter op eigen gelegenheid romans en tooneelstukken blij ven schrijven. door B. MARTIJX. Een gelukkige cn grootsche toekomst doomde voor Sonja's geestesoog op. De weg naar roem en rijkdom lag voor haar open cn veel, voel snolier, dan zij ooit had dur ven hopen, was voor haar de gelegenheid gekomen, waarop elke jonge toonoelspeel- ster hoopt vanaf het oogenblik, dat z(j voor de eerste maal haar voeten zet op de plar ken van het toonecl. Doch niet hot toorieel zou haar hoogste wenschen vervullen, het toonoel was *!echts do brug geweest, waarover zij hot beloofde land zou binnentreden. Een juichkreet wel de fn haar op: nog een laatsto proef, en zij zou geèngagoord worden door een groo to Amcrikuanscho filmonderneming, die or slag van had, van dc actrices „sterren" t<-> maken. Meer als oen grap bedoeld, had zij ge schreven op een advertentie, waarin de Russische vertegenwoordigers van een Ame- rikaanscho filinondeme'ming gegadigden opriep om opgeleid te worden tot fllraar- tricc. Enkele dagen later had zij een uit- noodiging ontvangen om kennis tc komen maken en reeds den daarop volgenden dag had zij bericht gekregen, dat uit dc vele sollicitanten voorloopig op haar de keu? was gevallen. Doch eerst moest zij eenige voorloopige proovou afleggen om te bepa len, of zij voldoende talent bezat. Petrovitcli. de directeur van de Russische, afdeeling, was enthousiast geweest, en had haar een geweldige toekomst voorspeld. Nog slecht3 één proef werd van haar ver langd, een korte scène slechts, die dan te vens op de film zou worden vastgelegd, om zoo spoedig mogelijk naar Amerika opge zonden tc worden. Dezo opname zou dien middag in één der parken worden gemaakt Eenige vrees voor mislukking had Sonjw niet: immers zij zou zich geheel in het spel geven, rnecr nog dan zij ooit tevoren ge daan had. Zacht zoemde do rnotor van dc auto, die langs den weg voortsnelde. Naast den chauffeur zat de operateur, het filmappa raat in z*n arm gekneld. Achter in den wa gen zat Son ja, naast Petrovitch, die haar nog eenige instructies gaf over dc scène, die zij zou moeten spelen. „U hebt het dus goed begrepen? Als iti diep gepeins zit u op een bank, de revol ver in uw hand op uw schoot, dobr een sjaal bedekt. Wanneer uw tegenspeler den hoek van de laan omkomt, gaat u hem conige passen tegemoet en vuurt u twee schoten op hem af. Hij zal neerstorten alsof hij dop- dclijk gekwetst is en als door een onmacht overmand, zakt u ineen en stort naast hem neer, met het gelaat naar den grond ge richt. Zoo blijft u liggon, tot u van mij het commando krijgt op tc staan! Doch vól - strekt niet eerder, omdat wij den dood strijd van den getroffene dienen op te ne men." Sonja knikte, de ecène was feitelijk té eenvoudig om er zooveel woorden over vuil te maken. Een zenuwachtige spanning scheen de •lrie mannen aan tc grijpen bij hot opstel len van het filmapparaat tusschen he*, struikgewas. Sonja was echter kalm, zenu wen schoen zij op dit oogenblik niet te heb ben. Rustig had zij plaats genomen op d€ bank, nauwlettend do laatstorJers van Pctroviti ch opgevolgd omtrent haar hou ding. Na een oogonMik van s'iUe riou Pe trovitch, die oveneens in het struikpew.)- verborgen was, haar toe: „opgelet, de scène begint!" om daarop te laten volgen het commando voor den operateur: „Draaien!" Vanaf dit oogenblik was Sonja het be staan der mannen vergeten, haar gedach ten hadden zich geheel gecnncontrecrd op hetgeen ging geschieden. Daar hoorde zij langzame voetstappen en om den hoek ver scheen ccn oude hoer, die rustig, met de handen op den rug, scheen to wandelen. Langzaam rees Son ja op, snelde hem toen eenigo passen tegemoet, richtte haar wa pen, vuurde tweemaal een schot op hem af en zonk daarna naast den ineenzakken den man neer Nog enkele oogcnblikkcn, en de stem x au Petrovitch zou haar in dc ooren klinken Het was als hoorde zij reeds zijn „Bravo!" Doch die roep bleef uit, vele seconden lang. de seconden werden een minuut, tweo mi nuten, on nog steeds lag Sonja roerloos op den grond. Toen klonken snelle voetstap pen, een gesmoorde kreet, en ruwe man nenhanden grepen haar beet. Haar protes ten werden gesmoord door hetgeen zij aan schouwde: uit twee wonden gutste het bloed van den ouden heer en de kreet van afschuw, die zij slaakte, hield voor haar de erkenning in, dat zij het willooze werktuig van geraffineerde nihilisten go- worden was HOE SNEL RIJDT DE SNELHEIDS- KONING? Sir Malcolm Campbell is de houder \an het wereldsnclheidsrecord. Hij heeft op het Dayton6trand in Florida ccn snelheid weten to bereiken van 400 kilometer, zonder dat liij verongelukt is. Hoe 6nel rijdt echter deze man als hij in zijn auto over de Amerikaansche wegen rijdt? Dat interesseerde vclo menschen en wat den menschen interesseert, dat moeten journalisten te wjtcn komen. Toen hem onlangs een verslaggever vroeg naar zijn rneening wat de besie gemiddelde snelheid van een particulieren wagen op de hoofd wegen hoort te zijn, kreeg hij het volgsndo eenigszins verbluffende antwoord: Met een gewonen personenauto en onder normale omstandigheden vind lk een gemiddelde snelheid van 45 kilometer meer dan genoeg. De snelheidsmaniakken, die de openbare wegen onveilig maken met snelheden, die dicht de honderd kilometer halen, mijn wagen haalt makkelijk de honderd twintig, zeggen zij tot hun vrienden vonden daar in aanleiding om Campbell voor kindsch te verklaren. Toch geloovcn wij, dat hij het bij het Juiste eind heeft.

Historische kranten - Archief Eemland

Amersfoortsch Dagblad / De Eemlander | 1931 | | pagina 17