MET MIEK OP STAP
DE SPAANSCHE ADEL VOOR
EN NA DE REVOLUTIE
HAAGSCHE BRIEF
opvattingen kan men gerust met „onzin"
betitelen. Iemand die, door het langdurig
achtereen werken in een lawaaiige machi
nefabriek b.v. hardhoorig is geworden, be
hoeft in hot geheel niet bang te zijn dat
deze eigenschap door zijn kinderen geërfd
zou kunnen worden. Dit is een uiterlijkheid
die met erfelijkheid weinig of niets to ma
ken heeft.
Dat beteekent natuurlijk niet, dat over
het algemeen geon invloed van buitenaf
mogelijk zou zijn. Eén oorzaak kennen we
in ieder geval, die zeker het toekomstige
geslacht vermag te beïnvloeden, en dat is
de alcohol.
Een zeer diepgaand onderzoek naar de
beïnvloeding van het toekomstige geslacht
door de alcohol heeft Agnes Bluhm inge
steld. Ze heeft niet minder dan 32.000 mui
zen onderzocht; iedere proef werd met 111
paren muizen genomen; slechts de manne
lijke dieren daarvan werden zesmaal per
week met 0.2 cM 15 alcohol ingespoten.
Deze dosis is ongeveer gelijk aan hot ge
bruik van een kwart liter brandewijn door
een mensch. Het bewijs voor de stelling,
die wij hierboven noemden, is wel dat, hoe
wel het tweede geslacht geen alcohol in-
spuitingon kreeg, do schade die door de al
cohol was aangericht, zich ook bij deze die
ren duidelijk liet voelen. En niet alleen bij
dit geslacht was die invloed merkbaar: ook
hij de zeven daarop volgende generaties
was dit-het geval. De dieren werden onder
zocht op het aantal gelijktijdig geboren
muizenkinderen. Dit onderzoek wees uit
dat de kindersterfte in de eerste generaties
grooter, later echter geringer dan bij ge
zonde proefdieren was. Verder bleek dat Jo
reden hi ar van niet te zoeken was in het feit
dat de zwakke dier enin vroegere genera
ties reeds gestorven waren, zoodat de ster
keren overbleven, want als de met alcohol
ingespoten muizen met geheel en al nor
male dieren paarden, constateerde men geen
kleinere, maar een grootero kindersterfte
dan de normale paren.
Een dag op Zee
II.
Wij varen
We varen. Het is mogelijk dat u daar
niets bijzonders in ziet, dat het u hetzelfde
is: fietsen of wandelen, sleeën of varen. Ik
hen anders. Ik kan u dat moeilijk nader
uiteenzetten, maar er gaat voor mij een on
vergelijkelijke bekoring van uit: dit zachte,
wiegelende glijden over een helder en rim-
peloos water. Het kabbelt zoo rustig tegen
de boorden, het laat zich weg-duwen zon
der verzet, wéérloos... vandaag tenminste.
Kn Miek snijdt er doorheen met d'r roesti
ge romp als een mes door de boter.
We maken het ons gemakkelijk. De hééle,
lieve, lange dag ligt nog voor ons en liet is
zaak om zoo vlug mogelijk geen vreemde
meer in Jeruzalem te zijn. Langzaam stoo-
men we de haven uit. De wal wijkt en met
het wijken van het vasteland het lijkt
waarachtig wel of ik 'n Oceaanreis onder
neem! wend ik mij tot mijn lotgenooten,
tot de gezellen van één enkelen dag.
Ik weet niet of U dat kunt meevoelen: de
zonderlinge wetenschap met een aantal
menschen den ganschen dag te moeten ver
blijven op 'n klein bestek én menschen, die
je niet kent, die je vandaag voor het eerst
ziet. En die je morgen niet meer zult zien.
Ik weet dat ik thans iets moet schrijven
van „voorbijgaande schepen" enz. Ik laat
het liever. Het zal door anderen nog dik
wijls gedaan worden...
Ecro wien cere toekomt: daar is de ree
der! Zoolang Schcveningen nog zulke ke
rels heeft, hoeft het niet te wanhopen. Die
staat met beide beenen héél stevig op den
grond en kijkt met 'n paar heldere, wecr-
gaasch verstandige oogen rond. 'n Lach
speelt om z'n mond, hij heeft er zelf plezier
in en z'n gasten mag het evenmin daaraan
ontbreken. Hij kijkt spiedend rond of alles
in orde is: zitten zc goed
En dan is cr... tja, ik kan zijn naam
moeilijk noemen, maar het is onder ons
een vlotte jongen. Hij is rond en gemoede
lijk en verheugt zich in het bezit van een
pracht van een dorst. Hoe hij het lapt weet
ik niet, maar we varen nog geen vijf minu
ten of hij heeft de plaats ontdekt waar
Bachus 'n voorraadje voor ons achterliet.
En dan is er., och, wat doet het er ook
toe, wie er allemaal zijn. Hoofdzaak is: wij
zijn cr cn we varen en straks als de kust
ai lang uit zicht is, als ik den vuurtoren
niet meer zie nóch de radiomasten, clan
gaan wc, visschertjc spelen. Net ochtzoo
zijn we! Als kinderen waren het speelgoed-
soldaatjes en spoortreinen, blokken doozen
en ander onderhoudend goedje en waar
achtig in al die jaren zijn we nog geen
steek veranderd en verheugen wij ons op de
komende uren.
Ik schuif naar Job, den stuurman en
zanger toe, hij hangt gemakkelijk in z'n
stuurstoel en begint een gemoedelijk praat
je. Dat is 'n wonder. Zo zijn tegenover
vreemden niet zoo gul met woorden. Ze ge-
looven het wel. Onder elkaar hebben ze dik
wijls het hoogste woord, maai als droog-
kanW moet je d'r soms iedere letter
greep uittrekken. Job maakt daarop 'n uit
zondering.
En zio het heeft zijn voordeelen ik
kom er eindelijk achter wat puf is. De klei
ne visch, te miezerig voor den afslag, die
gebracht wordt naar de groote Noorschc
boot, ginds in de haven, waar ze er visch-
meel van maken. En ook vertelt Job me,
dat het vandaag maar 'n plezicrvaartje
wordt. De netten worden wel uitgezet, maar
het zou 'n wonder zijn als wc iets behoor
lijks vingen. Dan zouden we verder weg
moeten, de visch zit hier niet meer
Het doet er niet zooveel toe, vind ik. De
zon schijnt en het water is cr en wat mij
betreft kan de visch vandaag oen rustigen
dag hebben.
Wij varen recht zee in. De kust wordt al
waziger en de bleeke meneer met den groe
ten baard" al bleeker. Want, vreemd, wat
zoo van den kant af een rimpelloos zeetje
lijkt, blijkt bij nader onderzoek toch niet
geheel en al dciningsloos. Miek rijst en
daalt
Enkelen onzer worden stiller. De gemoe
delijke vindt er 'n gcreede aanleiding in om
zelf nog wat hartigs te nemen. Je kan im
mers nooit weten!
Ik sta nog altijd bij Job, iemand met zoo'n
naam verlaat je- maar niet dadelijk. Daar
gaat een bepaalde suggestie van uit. En
daarbij: hij vertelt zoo aardig. Van andere
reizen, van stormenoch, u kent dat
soort verhalen natuurlijk allemaal, het is
geen nieuwe kost, maar mij boeien zc al
tijd weer opnieuw.
Het mevrouwtje is heelemaal niet meer
te ontdekken en ik ben te bescheiden om
haar te zoeken, teneinde ie zien wat er aan
de hand is. Dat laat ik aan onze filmopera
teur over. Die hebben we ook aan boord.
O, u moet niet zoo min over ons donken.
Als wij zooiets interessants gaan doen. dan
nemen we 'n film-man mee in dezen tijd,
dan moet het vereeuwigd worden, der ver
getelheid ontrukt en nu begrijp ik ook
waarom „Mengelberg" zoo dwaas rond
stapt met een bol-hoedjc, 'n rietje, ouwe
schoenen en 'n onnoozel zwart snorretje.
Die wil minstens 'n één-acter spelen en ziet
zichzelf al op het witte doek. We vinden
het erg leuk, maar voorloopig hou ik het
nog maar bij een echten Charley, evengoed
als bij de echte visschers.
De gemoedelijke krijTt honger. Aan het
einde van den dag ui- ik dat zulks niets
bijzonders was. De man deed niet anders
dan eten. Hij was gezegend met 'n eeuwige
ongestilde honger enhij ontdekte een
mandje visch. Z'n oogen glansden cn het
duurde geen twee seconden of hij had het
jongste maatje in den arm genomen, die
een paar vette vischjes voor hem schoon
maakte cn bakte
Gedurende dit ceremonieel was de gemoe
delijke niet van den ingang van het kom
buis weg te slaan. Hij zat er als 'n wat
Westersche Boeddha cn week niet. Er had
den rampen kunnen gebeurd zijn, hij zou
gewacht hebben op het godenmaal dat be
reid werd. Hebt u wel 's iemand met
smaak zien eten? ja? Maar, ik geef U de
verzekering, zooicts hebt U toch nog nooit
gezien. Dat was geen eten meer, dat was
proeven cn genieten, bij hem moet Lucul-
lus 'n baby zijn geweest...
En dat goede voorbeeld wekte ook de
rest uit 'n soort lcthergischcn slaap, 'n
geestestoestand die 'n rnensch onvermijde
lijk bevangt in deze sfeer van zon en wa
ter. We stonden allen bij den ingang cn
wachtten en we kregen onze visch, bros-ge-
bakken, knappend cn vet...
In luttel tijds hadden wij alle beschaving
over boord gezet. Borden? Messen? vor
ken?... We wisten niet eens meer wat dat
voor instrumenten zijn. Tien vingers heb
ben we en zij deden minstens even goed
dienst cn 'n zakdoek voor glanzende kin
nen cn vettige handen. Zóó gaat het... Be
schaving is dikwijls maar 'n vernisje.
Ik geloof niet dat visch ergens beter
smaakt dan op het water. En daarbij: 'n
goed glas' Ze kunnen mij or welk diner ook
voor gestolen krijgen
Wo waren ccnigcrmatc verzadigd cn wil
den juist weer terugvallen in onzo rust,
toen het groote moment aanbrak. Het net
werd uitgegooid
Denk niet dat het uitzettten van 'n net
'n werkjo is dat U en ik gemakkelijk zou
den kunnen doen. Ja, ik geef toe, oogen-
schijnlijk is er niet veel aan. Je pakt de
heele zaak op en je smijt hot in 't water. De
rest gaat vanzelf. Dan hebt U hot mis!
Het moet integendeel met de grootste zorg
geschieden. Stukje voor stukje. Eerst de
zware houten, met ijzer-beslagen planken,
welko over den bodem sleepen. Er is ove
rigens aan dit netten uitzetten risico ge
noeg verbonden. Stel U maar s voor dat er
ergens 'n wrak ligt, dat kan je "an boven
af óók niet ruiken, maar merken doe je het
als het net wordt opgehaald! Ik geloof dat
de gezamenlijke roeders op deze wijze een
aardig duitjo verspelen.
Het net ligt en langzaam stoomen wij ver
der. De rust is weergekeerd. Maar het is
toch 'n andere rust, spannender. Laten we
elkaar maar niets wijs maken, we zouden
zóó dat net wel weer willen ophalen. Om te
zien wat er in zit. Of we 'n gelukkige vangst
hebben. Fantastische verhalen gaan rond
over 'n vorig pleiziertochtje, toon cr nog
voor heel wat besomd werd. En eigenlijk
moeten we dit record toch slaan, dat kun
nen we niet op ons laten zitten. Daarom be-
heerschen we nu onze zenuwen. Drie uur
lang slecpen we het net voort. Ik wist niet
dat drio uur zóó lang kon zijn!
We vervallen weer in onze rust, praten
wat cn laten ons bruin bakken in het zon
netje. De zcc-zicken zijn nog steeds zee
ziek, de rccder lacht, de gemoedelijke eet en
drinkt, „Mengelberg" laat het schip varen
naar zijn machtigen wil.
Do jongste, een aardig Scheveningsch jog,
met een paar brutale, donkere oogen, loopt
met 'n behuild gezicht rond .Ze hebben 'm
geplaagd cn opgestookt dat ia gek was om
den hoelen dag visch te bakken voor al die
pleizier-reizigers en dus er scheen in z'n
jonge hart 'n gevoel voor solidariteit te
sluimeren cn dus vertikte hij het on
daór had ie natuurlijk 'n standje voor ge
kregen. Maar even later is het al weer goed,
de rceder zelf houdt 'n gemoedelijk praat
je met 'm, die weet hoe hij met z'n man
nen moet omgaan!! En er vordt tot ge
ruststelling van den onverzadelijkcn ge
moedelijke weer visch gekookt cn gebak
ken.
Het is hier aan boord 'n drijvend paradijs.
De dag kon niet mooier cn -.vaar hebben
wij anders aan te denken dan aan deze
weelde van zon, water en lucht.
Na drie uur wordt het net opgehaald. We
komen allen in 't geweer. Job zet een lied
in en het refrein bulderen wc m-3e.
„Nieuwe aerieng,
Nieuwe aorieng".
Het duurt lang voordat onder do water
spiegel „do kuil" zichtbaar wordt En één
maal zoover, zie ik dadelijk aan het des
kundig gezicht van /len schipper, dat het
niet veel zaaks is. Hij had gelijk. Het hoop
je visch dat op het clck wordt uitgestort is
armzalig klein. Het glinstert en spartelt in
de zon.
„Puf zegt Job, de stuurman lachend.
„Puf" zegt het jongste maatje minach
tend.
„Puf" zeggen ook wij minachtend, alsof
we ons heele leven niets anders gedaan heb
ben. De visch wordt gesorteerd. Dc pieter
mannen met d'r venijnige stekels en dc
bot, de tong cn hoe ze nog meer mogen hcc-
ten, en dc arme Puf gaat in een groote ton.
Eén zoo'n ton levert een hééle daalder op.,,
de visch wordt duur betaald. En weer wordt
het net uitgezet. Nog tweemaal. Dc
vangst blijft beroerd en we schamen ons
diep. Als het net voor de laatste maal
wordt opgehaald, is het avond geworden cn
tijd om terug te keeren.
Snel schiet Miek door het water, even
koersen wij rondom het vuurschip Maas
voor den Nieuwen Waterweg. Wc schreeu
wen dc bemanning 'n groet toe cn zij ons....
dan komt de kust in zicht. 's-Gravezande
Kijkduin, Schcveningen.
Dc dag is voorbij.
Napoleon „de Corsicaansche parvenu".
Scherpe afscheiding van maatschappelijke
standen.
(Bijzondere correspondentie).
Men kan dc Spaanschc adel slechts nade
ren met een mengeling van eerbiedige vrees
cn bewondering. In zijn midden was ioder-
een terughoudend, zelf6 tegenover andere
edellieden van lageren rang. Een Spaansch
edelman was aan alle kanten gebonden. Hij
kon b.v. in geen geval een middel van be
staan zoeken in den handel. Dan zou hij
dadelijk uit zijn kaste worden uitgestoo-
tcn. Inderdaad, dc toestanden hadden wel
iets van het Voor-Indische kastcstelsol. De
afstand tusschen de verschillende groepen
was niet te overbruggen. Misschien hadden
zij daar ook wol gelijk in. Want haddon hun
voorouders niet in liet verleden Spanje
groot gemaakt en dingen gedaan, waarvan
do gchoelc wereld sprak? Beheirschte hun
vorst niet door hun toedoen een groot ge
deelte van dc toenmalige bekende wereld?
Droegen zij niet nog steeds de titels, die
evengoed bij het Spaansche leven behooren
als de middelccuwsche beeldhouwwerken
in de kathedraal van Toledo? Het is teeke-
nend voor hun positie cn hun opvatting
daarover, dat zij Napoleon altijd den Cor-
sicaanschen parvenu zijn blijven noemen.
Waarvan men leefde.
Zij trokken hun inkomsten voor het mee-
rendeel uit afgelegen landgoederen, waar
voor zij zich echter weinig opofferingen ge
troostten. Verbeteringen werden niet inge
voerd; van meeleven met do bevolking kon
door de zoo op den voorgrond gestelde
standsverschillen slechts bij uitzondering
sprake zijn. Toch zijn er ook in Spanje wel
adellijke families, die do meer moderne op
vattingen van hun slandgenooten in andere
West-Europccsche landen deelcn cn ccn be
wonderenswaardige traditie hebben van toe
wijding aan do publieke zaak. Het is niet
onverdiend, dat de huizen van Alba. Santa
Cruz, Medinacelli en Medina Sidonia overal
zoo geëerd worden. Doch er zijn an-
dero families, di$ dank zij de opbrengst
van hun landerijen evengoed hun stand
konden ophouden, doch die in ruil daar
voor aan hun vaderland geen enkelen
dienst bewezen, hun geld uitgaven te Parijs
tijdens het seizoen en de rest van hun in
komsten belegden tc Ncw-Yoik of Buenos
Aires.
Niet aan 's Konings zijde.
Dc Spaansche grandes hebben hun eigen
zaak verraden, door over te loopen naar de
republikeinen. Daarin steken zij ongunstig
af tegen den adel van andere landen, die in
moeilijke tijden steeds den vorst trouw is
gebleven, welke opofferingen dat ook van
hen eisohte. Het wordt door velen als niet
meer of minder dan een schandaal be
schouwd, dat zij zoo gehandeld hebben, cn
dat terwijl zij niet eens rechtstreeks werden
bedreigd. De republiek heeft hun geen
kivaad gedaan, al erkcrït zij imn- titels niet,
in tegenstelling met dc Fransche republiek,
die dc eenmaal verleende titele blijft erken
nen. Ongetwijfeld is met dat ééno republi-
kcinschc decreet een gchcele middclceuw-
schc wereld weggeslagen. Dc vele hertog
dommen, dc tien markiezaten, de veertien
graafschappen van den Hertog van Alba /.ijn
verdwenen en hij is nu dc eenvoudige bur
ger Stuart-Fitz-James, doch hij troont nog
altijd temidden van zijn kunstschatten in
zijn paleis Liria, dat voor geen koninklijk
paleis onder behoeft te doen. En zijn rijk
dommen bezit hij ook nog. Het was ct-n poli
tieke revolutie, gsen sociale.
Titels die verdwenen.
Veel schilderachtige namen zijn verdwe
nen. De hertogin van de Prachtige Dennen,
de hertog van dc Hooge Bergtoppen, de
graaf van do Vallei van het Paradijs, dc
markies van de Lichte Heuvels, de graaf
van den Morgenstond en al die andere half-
Moorsche titels van den ouden Spaanschen
adel zijn verdwenen. Dc hertog die het Wa
ter beschouwt is nu een burger Lorreategui
cn dc afstammelingen van Columbus, die
twee eeuwen lang hebben gestreden voor
het bezit der door hem ontdekte gebieden,
en daarna den strijd hebben voortgezet om
hot bezit van titels zonder meir: Hertog
van Veragua, Markies van Jamaica, Admi
raal der Indien, behoeven nu niet langer te
strijden, want zelfs die titels bestaan niet
moer. De grooto Christophorus had zelf dien
naam Veragua gekozen on thans vertegen
woordigt clien naam nog steods de hcrinne
ring aan een soort beroemdo vechtstioren,
dio door don dertienden en veertienden her
tog zijn gefokt en ccnigo jaren geloden door
den vijftienden hertog zijn verkocht
De schilderachtigs icleoding ia
verdwenen.
Verdwenen zijn ook do hoeden mot vee
ren, do kanten jabots, do gouden borduur
seis, de kleercn van lamé uit Toledo on do
korte broeken, dio door hun prachtige brui
ne kleur met gouden weerschijn het Spaan
sche hof tot een levende schilderij maakten
en don toeschouwer meer bij bleven dan 'Je
beroemdo schilderijen van Velasquez in het
Prado. De Spaansche grandes, dc „neven"
van den koning, kleeden zich als ieder an
der. En de Ruropeesche vorsten zullen niet
langer den keten met het kleine gouden
rammetje dragen, want dc Orde van het
Gulden Vlies is afgeschaft, nadat reeds in
1918 do Oostenrijkschc tak ervan had opge
houden te bestaan. Do Ridders van Santiago
zullen ook niet meer hun rooden degen om
gorden, waarvan het handvat beslaat uit de
lelie van don H. Jacobus. Men zal niet langer
de groene kruisen zien van de ridders van
Calatrava en de roode van die van Alcan
tara. Alles was aan de middeleeuwsche rid
derwereld herinnerde, moest verdwijnen, en
toen in de eerste dagen na de revolutie de
adel in grooten getale do grens overtrok,
leek het zelfs, alsof do aristocratie als zoo
danig niet meer in Spanje kon bestaan.
De toekomst van den adel
Het was echter niet het Farankrijk van
1789, dat zij verlieten, maar het Spanje van
1931. De republikeinen verbrandden de
kloosters, niet do kasteden. En de gevluch
te aristocraten koerden terug. Tot nu toe
bleken zij vóór alles Spanjaarden te zijn;
de vraag, af zij monarchist dan wol repu
blikein waren, kwam pas later aan do orde.
En nu zal hun houding van afstand bewa
ren cn ver verheven zijn boven het volk
misschien van nut kunnen zijn. Ook al
zullen enkelen hun groote landgoederen
moeten liquideeren. Ook al is hun politieke
partij sterk achteruitgegaan cn hun toe
komst nog altijd niet verzekerd. Want tal
van edellieden hebben zich aangesloten bij
de republikcinscho partij, en wel bij den
rechtervleugel daarvan, onder leiding van
Alcala Zamora. Zij hebben nog slechts één
wensch, en dat is een conservatieve repu
bliek. Zijn zij ook overtuigde republikeinen?
Daar vraagt niemand naar en dat is op
het oogenblik ook van geen belang. In elk
geval zijn zijn gclcgcnheidsrepublikeincn.
Men heeft zich wel eens afgevraagd, hoe
lang de adel zich nog zal kunnen handha
ven in zijn paleizen te Madrid. Doch het
is nog niet eens bekend, of en in hoeverre
do republiek Madrid zelf zal veranderen
Dc hoofdstad is altijd meer het brein, dan
dc werkplaats van het land geweest, ook
al is er de laatsto jaren een belangrijke in
dustrie ontstaan. Doch ook daarin speelden
do koning, het hof cn dé aristocratie ccn
groote rol, evenals de ambtenaren. Dc ko
ning en -het hof zijn verdwenen, hot uit
gebreide cn machtige ambtenarencorps zal
gedecentraliseerd worden en dc zakenwe
reld van Madrid vreest, dat alles verloren
zal zijn, wanneer ook de aristocratie bet
land verlaat. Zal men hen daarom aan
Spanje gebonden trachten tc houden, door
dc afschaffing van het. grootgrondbezit ge
leidelijk aan cn op beperkten schaal te doen
plaats hebben?
(Nadruk verboden).
ACTUEEL RADIO-NIEUWS.
Een Russisch propaganda-
station voor Roemenië.
In dc onmiddellijke nabijheid van de
Roemeensche grens, te Tiraspoli, hebben de
Sovjets een nieuwen zender geïnstalleerd.
I)e omroeper, die hoofdzakelijk propaganda
voor dn „heilstaat" maakt, spreekt uitslui
tend de Roemeensche taal.
Een congres van radio-han*
delaron cn -industrieelen.
Van H- tot cn met 17 Octctfor zal er te
Rijsscl een congres worden gehouden, hot
„congrès national do l'industrie et du com
merce radioólectriques". Het secretariaat is
gevestigd: 6, Rue dc Palais-Rihour, Lille.
Hanussen, de groote profeet in
Den Haag. Modern bijgeloof.
Hanussen over dc wereld
crisis Waarzeggerij een veel-
verbreid en winstgevend beroep.
Een astrologische wereldfir
ma op Amerikaanschcn leest
geschoeid.
Den Haag staat in het dwingende teekon
van Hanussen. De Hagenaars houden van
Hanussen. Dit is geen onvriendelijke cri-
tiek op het meer of minder handige doen
cn laten van de residentiebewoners, maar
de toenciging van een gedeelte, vooral het
vrouwelijke, tot een mijnheer, die enkele
keeren per jaar seances in telepathie cn
clairvoyance houdt. Niet in een dui9tcr
zaaltje ergens in een vergeten straatje van
de binnenstad. O noen, de heer Hanussen
treedt op in Pulchri, of in de Dierentuin,
of in „het gebouw" en dezer dagen heeft hij
zijn occulte experimenten in 't Kurhaus ten
beste gegeven. Hanussen trekt volle zalen,
want hij weet het zoo goed. Als ge uw si
garenzakje, waaruit go zoo juist uw laat
ste rookertje hebt genomen in elkaar from
melt, het tegen uw hoofd wrijft en het dan
aan den heer Hanussen geeft, dan zal deze
u haarfijn vertellen uit welke eigenschap
pen uw karakter bestaat. Men kan ook
handschriften van vreemden meebrengon
en weer zal de helderziende u vertellen hoe
goed of hoe slecht do schrijver of schrijf
ster van dezo regels wel i9. Dc heer Hanus
sen is een innemend man. Hij heeft ook dc
pers voor zich weten te winnen, welke lie
ve stukjes over hem schrijft. Ja men stuurt
zelfs verslaggevers naar hem toe, die hem
gaan interviewen. Over de crisis cn zoo.
Want Hanussen is niet zoo maar ccn
variété-artist, die ccn nummer van een
programma uitmaakt. Neen Hanussen is
een profeet, een occlutc profeet, zooals het
heet in een prospectus, waarmee hij zich
zelf het publiek aanbeveelt. Daarin staat
dan, dat hij met verrassende nauwkeurig
heid allerlei gebeurtenissen van den laat-
sten tijd heeft voorspeld. Hij wist dat het
plan Hoover zou komen, hoe dc aandeelen
van dc Farben-industrie op do beurs zou
den rcageeren.
Dit bracht een van de Haagschc verslag
gevers cr toe, neem het hem niet kwalijk,
want er is den laatsten tijd weinig in onze
residentie te beleven, hem een interview
te vragen over do wereldcrisis. Natuurlijk
verklaarde Hanussen zich bereid. Hij weet
het beter dan eenig ander, dat hij dc krnn-
tenmenschen te vriend moet houden. Do
heer Hanussen is een veelwetend mensch
en hij heeft de wereldcrisis tot in de klein
ste kleinigheden onder de knie.
Hij acht het allerergste achter den rug,
al gelooft hij ook dat er n^g critieko oogen
blikken zullen komen. Aardig hé! Vooral
over Duitschland, >zijn Heimat, was hij op
timistisch. Hij geeft het Sovjct-comraunis-
mc (lot op dc fijne onderscheiding, welke
hij hier maakt) geen kans meer, het minst
in Duitschland. Hij verwacht in de nabije
toekomst een libcralo democratischo dic
tatuur (aardige combinatie, vindt u ook
niet?), steunend op ccn toenadering van
Brüning—Hugenbcrg, die hij twee sterke
mannen vindt. De dictator zal niet iemand
uit het keizerlijk huis zijn. Duitschland zal
verder met alle volken naar goede ver
standhouding zoeken. (Dat wisten wc nog
niet) Duitschers cn Franschcn worden dik
ke vrienden. (Zoo, zoo, dat zal men in Pa
rijs pleizicrig vinden.) Bijzonder sterk zal
do toenadering zijn tusschen Duitschland
en Nederland, veroorzaakt door een voor
beide partijen voordcclig handelsverdrag
dat de Duitschc tariefmuur te onzen op
zichte ccn stuk verlagen zalDo heer
Hanussen heeft zeker met onzen minister
van Buitcnlandsche Zaken geanticham
breerd. Duitschland en ons land zullen de
zen winter ccn lager werkloozcncijfer zien.
Zeker het cijfer van ccn paar jaar geleden.
Hanussen verwacht in Duitschland ook een
financieel vrij gunstige ontwikkeling. De
financieelc toestand is beter dan velen
denken. (Hij heeft zeker in de brandkasten
van dc groote banken gekeken). Het land
zal zich desnoods zonder nieuw crcdiet
kunnen helpen. Do Duitschc beurs gaat
deze maand nog open. Bij dc opening zul
len Farben 125—130 noteeren, kassa nog
iets goedkoopcr.
Ook het wel en wee van dc Amsterdam-
sche bleek deze Ziener te kunnen voor
spellen. Deze maand zal niet veel verande
ring of lichte verbetering brengen. 10—11
September zullen zoer critiek zijn in ver
band met een crisis van het Pond Ster
ling. October on November worden goed,
maar December brengt weer een gevoelige
reactie
Ook Indië mag mccgrobbelen uit den zak
met presentjes van don helderziende. Het
zal zich dezen winter geleidelijk uit de ma
laise opheffen, maar van een uitgespro
ken hausse zal daar on trouwens nergens
in de wereld in dc eerste tiiden sprake
zijn. Knap gezegd hoor.
Hanussen vindt den toestand in Engeland
nog moeilijk cn hij verwacht voor het pond
sterling nog ernstige crisisdagcn, benevens
toeneming van werkloosheid. Dc arbeiders-
rcgcering blijft voorloopig, om na zekeren
lijd, in verband met de uitvoering van dc
bezuinigingen, door ccn nationale rcgec-
ring tc worden vervangen. Engeland zal
steeds meer toenadering tot Duitschland
nastreven. Hoewel Duitschland op zeer goe
den voet met Frankrijk zal komen, zal een
vasten band worden gelegd met Italië, En
geland en Amerika.
He, he. Die meneer Hanussen weet het
maar eens fijn te vertellen. Een geleidelijk,
zij het dan ook langzaam horstel van Euro
pa weet hij te voorspellen. In de naaste toe
komst zal het vrij van oorlog blijven en
sovjct-overhcersching zal er niet komen.
Volgens hem zal Duitschland de kern en
het centrum (let op het fijne onderscheid)
van dat herstel zijn. Natuurlijk, daarvoor
is dc heer Hanussen ook Duitscher.
Wc hebben nu een aardig lijstje, dat we
zoo in den loop der tijden kunnen raadple
gen, „of het uit komt".
Den Hang mag zooiets wel. Het is steeds
dol geweest op dergelijke experimenten.
Zou er een stad zijn waar do waarzeggers
en waarzegsters, ai clan niet met het, ci of
koffiedik werkende, zulk een uitgebreide
clientèle hebben als hier? Tientallen adver
tenties, waarin deze weldoeners der monsch-
heid hun diensten het gocdgeloovigc pu
bliek aanbieden, staan dagelijks in do
Ilaagsche Courant. En deze waarzeggers,
die een honorarium verlangen dat wisselt
van den gulden tot vijf en twintig gulden,
verheugen zich in een druk bezoek; paral
lel rnet deze waarzeggerij loopt de astrolo
gie. Een van do grootste wercldbureaüx op
dit gebied is in den Haag gevestigd. Het
werkt mot een uitgebreid personeel, dio
dc honderdtallen brieven uit alle wereld-
deelen krijgt tc beantwoorden. U kent mis
schien deze advertenties wel. Een plaatje
met een maansikkel en ccn meneer met
ccn baard, die Uw leven uit de sterren zal
profetecrcn. Brieven postbus Brussel of
Parijs. Woordelijk dezelfdo advertentie
kunt ge in al dc voornaamste buitcnland
sche bladen vinden, maar dan staat cr in-
plaats van postbus Brussel of Parijs, post
bus Den Haag. Ja, deze firma in astrologie
is een wereldfirma, maar dc astrologische
adviezen komen allen van een adres ergens
uit een zijstraat van het Bezuidcnhout.
Daar is dan een modern ingericht kan
toor. Ge vindt er groote kastjes met tiental
len laadjes, waarin uw toekomst voorspeld
ligt. Er hcerscht een werkelijk Amerikaan-
sche ordo en het bedrijf rendeert uitste
kend. Want dc menschhcid is nog steeds
tuk op alles wat naar hot geheimzinnige
zweemt. En handige reclames weet deze
geaardheid goed uit te buiten.
Als U uw toekomst voorspeld wilt heb
ben weet u nu waar u terecht kunt. In den
Haag behoeft go niot lang to zoeken, cr
is zoo'n groote keuze. Uit dc sterren, uit do
lijnen van uw hand, uit koffiedik, uit do
kaarten, uit het duinwater, daaruit leest
men wel en wee van uw leven.
En nu hebben we nog niet eons gespro
ken over de tallooze kwakzalvors, dio door
handoplegging of urinekljkcn uw geteis
terde gezondheid in een ommezien zullen
genezen. Het spreekt natuurlijk vanzelf,
dat hierbij de noodige guldens van eigenaar
moeten verwisselen.
(Nadruk verboden)
