HOEDEN CONFECTIE An\e isfoorisch LH1R0NDELLE W K. v. ROSSUM 18 LANGESTRAAT ZOMER-OPRUIMING n OPRUIMING VAN RESTANTEN TEGEN SPOTPRIJZEN N. Hogenbirk VLOEDGOLF, VULKAAN OF ZEEPBEL? v'sjj Gedurende 1U da^en SCHOENHANDEL v.h. ta JAC KROES LANGESTRAA1 IS IEL. 3S1 door H. G. CANNEGIETER Er komen m het leven van ie^jren mcnsch hoogten en laagten voor. De eerste zijn zeldzamer dan de laatste en duren kor ter. Daarom genieten .zij weinig vertrouwen. Ervaring leert dat i geluk 'n zeer vluchtige gast is; voordat men aan zijn gezelschap gewend is geraakt, is hij alweder verdwe nen. En wat houdt men over? Ontgooche ling, bitterheid, smart. Of in het boste ge val niets dan een vage, onschadelijke her innering, de gelaten glimlach der wijs heid, een ervaring meer omtrent de kort stondigheid en do vergankelijkheid aller dingen. Velen zijn wrevelig, omdat het geluk hun zoo zelden te beurt valt. In het grauwe, j eentonige alledagslevcn is het uitzonde ling. Tegenover zes werkdagen staat slechts één feestdag. Maar tegenover één oogenblik I van geluk staan vaak zes jaren, waarin het bestaan onverschillig voortkruipl. Kan men deze bcdricgclijkc oogenblik ken van enthousiasmo eigenlijk niet beter mis sen? Ook de herhaaldelijk teleurgestelde bouwt toch zijn hoop op de periodieke te rugkomst van het hoogtepunt, al weet hij vooruit, dat het pijnlijk snel zal vervliegen. Zonder vooruitzicht op geluk zou het be staan ondragelijk zijn. Het geluk is, zegt'men, een zeepbel. Uit het zeepsop, symbool van de allerbanaal ste huishoudelijke werkzaamheden, stijgt soms zulk een kleurig ballonnetje de lucht in. Bevallig drijft het naar boven, en wie het in de allcdaagsche omgeving van het waschhok ziet flonkeren in do zon, die —door 't venster schijnt, slaat het gade als een volstrekte tegenstelling met het be drijf, waaruit het afkomstig is. Beneden: de Wérkelijkheid, het harde, ploeterendo en zwoegende leven, dat nood zakelijk is voor de instandhouding van de gemeenschap. Werkvrouw, waschtobbe en zeepsop, dat is de realiteit van het leven; dat is hetgeen, waarop men vertrouwen kan, waaraan inerf wat heeft. Maar dat toe vallig gevormde ballonnetje, dat uit die werkwcreld opstijgt en daar nu in prach tige kleuren drijft in de zon? Dat is de il lusie, de schijn, de begoocheling. Wee wie het proza des levens ontrouw wordt voor de poëzie! Wee wie op dat broze zeepbelle tje daarboven vertrouwt; Wat heeft men er aan? Binnen enkele seconden barst het uiteen en wat blijft er over? Een krièzcltjc schuim, dat terugvalt in de tobbe met sop, waarin het als onmerkbaar bestanddeel verdwijnt. Kinderen omringen de waschvrouw en gaan opzettelijk belletjes blazen. Zijn vol wassenen verstandiger? Ook zij trachten uit het nuttige zeepsop illusies te tooveren, maar, terwijl de kinderen vooruit weten, dat hun zeepbellen niet duurzaam zijn, volhardt menig volwassene in den waan, dat zijn illusie zal blijven, alsof zij werke lijkheid ware. Het geluk komt bij vlagen, onverwachts, als een uitbarsting. Duister is ons bestaan, maar eensklaps scniet een vuurpijl omhoog. Wij staren hem na, en voordat wij er op zijn bedacht, een gekraak en geknetter, do vuurpijl ontploft en laat niets na dan een qnwciriekcndcn damp. Toch vinden wij vuurwerk mooi en wij verlangen rcecis we der naar 't volgende leest, waarop men een nieuw nummer zal afsteken. Ais üo giocicnuc luva uio een vulkaan stuit Zien uj) een uou^ieuug van het icvon liet géiUiv ovei' ons Uu. Verruil van liet 6cuuuiiu öOjuuu dpel Siuicii \s ij nuur uc&c Uiiuarsuug. iieiuas, liue gauw is ue Kruier Uiigcmuna en ue luva uekoeld. 'ïocii luijii vuil een yui*u»j«oc1iC uitbar sting inper over uuu van een zee^uci. an 't wunuer ueuuincn, neueoui net umBuo- cneia geiUnSivinu eerbiedig liet leneni, wuuiujj nij nel sciiuonO schouwspel ueicei- ue. luj veizanieii ue lava, en mau&i er snuisvciijcn vun, weiKC mj ais rcncn.cn be waart. ür zijn onder ons kunstenaars, die uit dc hcimncijug aan vurvio^exi geiua ue aoaie 1 ij ivo ie Vei oieideieii ueo levens vorvctdiui- geii. Z/ijn mei ue meeste vyurtureugoeieii van ue kUusc uit ue luva \an een geïuns- Uimaisiuig gesciiapenJLeven mei laiiuuiC meiiseiieu in ueii uigiuns vun nei^cc'ii een maal ais een giueicnue pruuiit zien over hen uiiöiortie/ net geiuK is als een vlocugoll, die pcrio dieK net vei'urougue ïaiiü oversirooiiit. mj auurt mei, uiO vióüii, en iiienianii gciu liet, iiein tegen ic uouuen. :uaur inj laat vruci'.umar sim aemer op den auKer nes levens,, uio na zoon overvloed van geiUK wener Koren uiaagt. Wie oo het geluK rekent als op iets duur zaams, tibiui siejlig beurogen uit. öiecuis op ac na werking vun liet Kortstondig ge lui; zijn v ij aangcwezen. Dneericï kan deze ïiuweiKmg zijn: net nutteloos seiiuim vai do zcepbe.; net levens versiersel van lava of dc lovensra.-ufo gekweekt uit het acn- lergeblsvsn slib. PRINSES JULIANA GEZIEN DOOR AMERIKAANSCHE OOGEN Hoe zij Hoar a s. rcgccrings- taak voorbereidt Zij Is een grooto muziokliefbebster. (Van onzen correspondent). New York, Augustus 1931. Over het algemeen zij., de berichten die iii de wereldpers over onze Koninklijke familie verschijnen, zijn van dien a^ra, dat zij bij een Nederlander slechts de lachlust zoo niet ergernis opwekken. Vele buiten- bindsche correspondenten blijken een flin- ken duim te bezitten, waaruit zij dc 1100- dige pikante bijzonderheden zuigen. Daar om j« liet een verblijdend teeken als wo in een der voornaamste New-Yorkschc bla den een artikel aantreffen van den Dlijk- baar goed gein'formccrden Herbert Ante- bffc, dat zoo weinig ou sensatie-effect is berekend en een zoo treffend ju vtcn in druk van onze Kroonprinses geeft, dat wij niet geaarzeld hebben dit artikel dezen keer als onderwen) voor onze corrcspon- tie te kiezen. Herbert Anteliffe vertelt dan dat bet meer dan een jaap geleden was, dat hij zich aan boord bevond van dc „Jo- lian van Oldenbarnevelt", de nieuwe mail boot van de stoomvaartmaatschappij „Ne derland", die langzaam tusschen Amster dam cn IJmuidcn in het Noordzeekanaal op haar eerste officieele vaart, waarbij zij Koninklijke familie, vergezeld van vele autoriteiten en diplomaten, naar IJmuidcn bracht om daar dc nieuwe sluizen te ope nen. Ik kwam uit de groote eetzaal in de vestibule en zag daar een aantal jonge meisjes vroolijk de trap afloopen. Een an haar kwam mij bekend voor, docli ik kon haar niet thu'«brengen! Een oogen blik later kwam mijn geheugen mij ech ter te hulp: het was Prinses luliann had haar tevoren meermalen gezien bij officfeele gelegenheden: hoe was het mo gelijk. dat ik haar niet herkende? Mis schien omdat ik haar toen niet zag tus- schen meisjes van gelijken leeftijd, doch ccnlgszins bedeesd aan de zijde van haar moeder, of op een concert, waar zij duide lijk blijk gaf, evenveel belangstelling te nebben voor dc muziek als baar gelief le grootmoeder, die zelf ook zeer muzikaal is. Hot verschil in haar wijze van doen bij die gelegenheden en nu aan boo"d. bcve« tiedc wat ik reeds geboord bad door mid del van personen, die haar persoonlijk kennen. Zij bereidt zich in de laatste jaren gron dig voor op liaar toekomstige taak als oningin der Nederlanden, hoewel 7i. zelf en allen, die baar cn baar moeder kennen, honen dat het nog lang zal duren voordat •lie on haar schouders wordt gelegd Deze voorbereiding vat zij even ernstig op a's aar moeder bet zou wonschen. hoewol haar karakter niet zoozeer de cenigszins «trengc ernst van de Koningin vertoont, doch meer de vrooli'khci-d en eomnVke- liikKo'd in (ion omgang van Prins Hen drik. In deze tijden is het voor d«> erfge namen van een troon dubbel zaak. goed toiyrerust te zijn voor hun taak. want zij moeten in waarheid bun volk kunnen lei den cn geen decoratief staatshoofd zijn zonder meer Prinses Juliana beef» zich eig'enliik haar geheele loven lang reeds voorbereid op de nlicbten cn de verantwoordeMikb'èid. die haar wie wet, hoe «noêflig rcAs kunnen toevallen Eu dc Koningin, die van d'e plichten en d'c verantwóórdelijkheid een o,ewet<%r'«7.R''k maakt. zQl zeker ervoor wa ken. dat baar oovnigster er tenvollo dc betrteken»s van beseft. Vanaf baar kinderoren beeft Prinses Ju liana geleerd, dat zn geen kóningin wordt voor baar eigen ril ei zier. doch dat ?.»i werk to doen kr'igt. dat n'et gemakkelijk kon worden fie'eord. Z;i heeft daartoe aller eerst grondig onderwijs genoten en gestu deerd nan de T.c.idsohe universiteit, waar zij niet slechts een titel honoris rau«a heeft ACHTER DE COULISSEN VAN DE VOOROORLOGSCHE DIPLOMATIE Van omkooperij, spionnagc cn liefdesavonturen Er is geen boeiender lectuur dan de di- Zij heeft tot dusver slechts zelden offi cieele gebeurtenissen meegemaakt, an ders dan in gezelschap van naar mopder of grootmoeder. Een enkele keer was zij echter alleen jn gezelschap van eenige le den van haar hofhouding en van den be trokken minister. Zij komt het meest in het publiek op concerten, die zij dikwijls bijwoont in gezelschap van de koningin- moeder, aan wie zij zeer gehecht ie Daar j ziet men haar op haar best. als een harte- pioinaticke bescheiden die door dj Ministe- jjk, vriendelijk jong meisje, dat niet bc-rl(i6 van Builenlmdschc Zaken van dc ver schillende landen die aan den oorlog heb ben deelgenomen, uit hun archief nu wor den opgedolven en als bewijsstukken in bet groot dossier over het proces van den we reldoorlog- worden gelegd. Helaas is het werk van jaren om alles te lezen cn men verliest er soms wel wat het overzicht bij. D» veelvuldige gedenkschriften van de per sonages van het dr-ima, die h->t licht zien, helpen daarbij wel om aan al die'ambte lijke stukken, die in de kanselarijen wer den opgesteld, leven bij te zetten, door het schetsen van dc figuren der diplomaten.en politici die ze ondirteekenden. Het spreekt vanzelf dat de historische kritiek hier voortdurend op het materiaal moet ge oefend worden en dat, bij ohoordeclkundig gebruik, in de geesten van onkritische le zers, luel wat onheil geslicht kan worden. Een staaltje van het verkeerde werk dat men Kan verrichten met sommige uitgaven, biedt wel de Fransche vertaling van de ge heime briefwisseling van Bülow met den Keizer, die pas verschenen is, bezorgd door een publicist die.zich onder den deknaam „Sjiectator" verschuilt Het zijn niet anders dan de bricvien van Bülow en van den Keizer, gjhaald uit de groote ..Aktenpu- blikation'Velen daarvan zijn niet minder of niet meer „secreet" geweest dan alle an dere diplomatieke bescheiden, maar de li- tel van het Fransche werk leidt natuurlijk op een dwaalspoor, in zoover men zou kun nen denken, dat wat hier gepubliceerd wordt, nog niet bekend was. In waarheid zijn. al die brieven al vijf, zes jaren uitge geven in den oorspronkelijken tekst. Dc methode van uit de hecle reeks al leen maar die van twee personages te ne men, Bülow en de Keizer, is al op zich zelf genomen uiterst willekeurig* nog daargela ten dat zij soms meer vooruitgeduwd wer- Icn dan vooruitduwden. Voor de politieke en diplomatiek" ge schiedenis van voor den oorlog zijn deze oorspronkelijke uitgaven natuurlijk, on misbaar. Maar ook do „petite hisloire" vindt men hier en daar in die ambtelijke stukken. Soms doen berichten daarover den lezer even opkijken, want er knnopen zich daaraan vragen, die de grondslagen zelf van de historische wetenschap raken Zou de tegenstelling van den Oosbnrijk- schcn minister van Buitenlandsch0 Zaken Baron von Achrenthal en zijn Russischcn collega Isvolsky. die van af 190;*» zulke «cnerpo vormen jannam, niet made een bepalende factor zijn van al wa; er zich ■Jorven is door de hooge positie, waarin zij geboren is Dc Koningin cn Prins Hen drik geven niet veel om muziek, zoodat blijkbaar het gevoel daarvoor een gene ratie heeft overgeslagen cn van grootmoe der op kleinkind is overgegaan. Men kan do Prinses geen bekwaam kun stenares noemen, doch zii is een bekwaam pianiste en violiste cn dc Koningin heeft haar talenten goed laten ontwikkelen door met zorg gekozen leermeesters. Soni6 woont de Koninklijke familie in haar geheel een concert bij; bij een van die gelegenheden kwam het kinderhike karakter van dc Prin6C6 uit op een wijze, die allen voor haar innamen, die het zagen. Men had n.l in de koninklijke loge drie bouquettcn neergelegd op tafeltjes voor dc plaatsen waar de Koningin in het midden zou zitten met haar moeder en dochter ter weerszij den. Op het laatste oogenblik kon de Ko ningin niet komen en dc Prinses die aan kwam toen haar grootmoeder reeds op haar plaats zat, verwifseldo snel do bou- quetten cn zette zich neer nan6t haar ge- 'iefdo grootmoeder. Toen de koningin la ter toch nog kwam, moest zij daardoor, ondanks alle voorbereidingen van dc ce remoniemeesters, een zijplaats innemen. Als studente aan dc Leideche universi teil was do prinses eveneens vrij van alle stijfheid cn vormelijkheid, zij stond erop, dat zoowel de professoren als haar mede studenten haar niets anders behandelden dan de anderen. Zij werd gewoon inge schreven als Jonkvrouw van Buren. Een van haar medestudenten. met wie zij nog niet intiem was, hoewel zij bij een vroe gere gelegenheid reeds aan haar was voor gesteld, sprak haar aan met „Hoogheid" ..Ik ben Juliana van Buren", antwoordde dc Prinses, „en jc moet me Julie noemen." Haar beste vriendin was de dochter van een Waalsch predikant, waarin sommigen een voorbode zien van een Hollandsch- Bclgischc toenadering. Noch do Prinses zelf, noch haar ouders werd tegen de Engcleche politiek en voor Oaolenifjk. Het was ten tijde dat men den Balkanhond oprichtte en de Balkankwestie vóór goed aan het rollen werd gebracht Op 9 Februari schrijft de Oosienrljkscae ambassadeur te Londen, graaf Meucdorff, daarover aan Aehrcnthal En wat bij schrijft doet ons wel raar opkijken. Hij herinnert er aan dat dc „Times" herhaal delijk over de vreemde :nvioedcn die aan dc „Temp»" werken, geschreven heeft F-n hij gaat voort, wij vertalen: ,0f koning Edward zich feitelijk genoopt zag co den heer Tardieu te laten inwerken, kan ik niet zeggen Het schijnt mij echicr onwaar schijnlijk, dat dit op zoo rechUtreeksrhe wijze, z' oals door Lord Knollys, gebeurd zou zijn Zooals Uwe'Excellentie uit mijn verslagen bekend is, heb ik in mijn dis cussies mot Sir Charles Hardingo ook bet „Ternps'-artikel gebruikt, om er op te wij- zon, dat niet slechts in Oostenrijk Honga rije do indruk gewekt werd, dat de F-rigel- eche politiek tegenover ons een vijandige houding zou hebben aangenomen. Bij een van deze golegenneden ontsnapte den heer ondersta' tssecretaris de opmerking, dat de lieer Taidieu even zoo omkoopbaar 'bo- slcchiich) is; als de moesten van zijn col lega's uit Parijs, ja misschien een die het toegankclijkst is voor beïnvloeding door klinkende rnunu Zonder mii in een uiteen zetting over de moraliteit van de Fransche journalistiek uit te laten, antwoordde ik Sii Charies Ilardinge, dat ik steels ge hoord had dat de „Temps" het voornaam ste cn „bchoorlijkste" (ausstandig. deftigste zooals dc Vlamingen zeggen) blad in de Fransche taal en de heer Tardieu de meest geziene onder de Parijsche perslieden was". „Oesterreich-Ungorns Ausecnpoluik 'vor- der Bosnischen Krise 191-i, le deel blz. £14). Tardieu, dc huidige Fransche mirrster. was toen de politieke bulletiin6chriiver in de „Temps". Ongetwijfeld een man van groot talent, maar die in do politieke krin gen niet wel vertrouwd werd. omdat.bij als Oud-diplomaat in zijn nieuwe iournallstie- ke loopbaan, nog al geneigd was nvöhruik to maken van den invloed waarover bij be schikte. Dat hij ook al een omkoopbaar man was, zooals hier in dit geheim Oos- tcnrijksch stuk, dat niet voor de openbaar heid bestemd was. wordt gezegd, klinkt. 6chier ongelooflijk In de pas uitgekomen gedenkschriften van den oud gezant in Den Haag, Dr. Ro sen, wordt er heel wat licht geworpen op wat er achter de schermen van de hooge politiek omgaat Er waren dus te Parijs hccren die heel wat voor „das liebe Geld" deden, te Berlijn was er in die jaren een vroolijke boemelaar, die ook vreemde grap pen uithaalde, waarvan men nu maar eerst, lucht krijgt. Von Kidcrlen-Waechter was de Staats secretaris van het Ministerie van Buiten- landsche zaken in het jaar 1911, ten tijde van Agadir. Men schildert hem af als jen fonschc cn goedgehumeurde Z»viab, jong gezel, die. met zekere Mevrouw Kypke, wat >edert dien op den Balkan/afspeelt? Zou mén noemt „un faux ménage" hield, maar .le politiek van Bülow dezelfde geweest bovendien andere avontuurlijke liefdespa den bewandjlde. In de politiek een man van brutale manieren, die er op los ging. Voor het overige, zegt Dr. Rosen, zou men bij een dissectie van zijn hersenen nog al een groot percentage alcohol gevonden heb ben. Nu ging deze leider van Buitenland door schc Zaken midden in dj crisis van Aga- ecn handgreep van Tschirsky, gebruik ma-1 dir, toen het tusschen Duitschland en kond van dc ziekte van Bülow, niet was Frankrijk op het springen stond, met de aanvaard geworden? vrouw van een Russisch diplomaat. Mevr. Wat heeft het vreemd geld. ts Parijs de Joumini, op zeer „amou-éusen" voet om. aangewend om de pers om te koopc.n. ver-1 Men weet nu dat hij het in zijn correspon- richt? Allemaal vragen, die de „if-history", de zijn, zonder don invloed van de grijze I mi nentie aan hot Auswürtige Amt, von IIol stein? Zou de Marokknanscho kwestie het ver loop hebben genomen, die ze nam. indien het ontslag van dezen laatste voor den zooveclsten kesr ingediend in 190' deden geruchten omtrent een verloving dc ronde; ik wendde mij destijds tol een man behaald, drrh bedelfde oramen h^eft go-j die een hooge positie aan het hof bekleed- df>n als de andere studenten geschiedenis met do „indien's" rankt, maar wenschen, dat zij voorloopig de P'lcn c die men zich tegen zijn eigen wil in. stelt, van een huwelijk op zieh neemt 'ij wor jn ver-Danci mct fjlc laatste vraag, zijner, algemeen beschouwd als een meisje, a naar mon weet, wel zeer vreemde dingen haar opvoeding nog niet voltooi, icc 1 (n aan ne| ;icht gekomen. Wij weten nu dat dadelijk naar Parijs-over. Men wrijft zich eerst nog wat moet genieten van fe N V*jdc groote Fransche pei-s voor den nor'r.g, dc oogen uit wanneer men dit leest Wel beid der jeugd. Lcn jaai o wee gee p ZOp Wat het vuilste instrument wae dat er Heeft men in Duitschland beproefd de han- Europa bestond om de publieke opinie J delwijze van von Kidjrlen—\\raechte'- tc dentie niet bij lyrische liefdesbetuigingen liet, maar dat hij tjvens aan zijn vriendin, die blijkt een spion geweest tc zijn. de heêle Murokkaanschc politiek van dc Wilheiin- strasse van puntje tot naaldje uiteenzette. Mevr. de *Joumini seindj natuurlijk alles dc om nadere inlichtingen. Hij was half geamuseerd, half geërgerd. "Ik kan U ver zekeren dat wij van hoog tot laag. tc be ginnen met dc Koningin zelf, Imt de groot ste dwaasheid zouden vinden om de Prin ses dc eerstkomende jaren tc verloven met wien ook. Wij beschouwen haar nog ais een kind en niemand zou ongelukkiger zijn dan zijzelf als er een dergelijk plan geopperd werd". Dat is al ccnigen tijd geleden cn de Prin ses ontwikkelt zich snel. doch het is niet waarschijnlijk, dat er in dc naaste toe komst stappen in die richting zullen wor den genomen. Tijdens haar stqdcnlentijd heeft dc Prin ses ook geleerd liaar eigen huishouden tc besturen in de groote dubbclo villa te Kat wijk, waar zij volkomen meesteres was Na het beëindigen von haar studies ging zij niet wonen in haar eigen paleis aan den Kneuterdijk, doch bleef zij niet do Konin gin samenwonen. Zii geeft verreweg do voorkeur aan het Hu'« in het Rosch, waar zij bulten is en toch gemakkeliik Den Ilaag van ^intelligentie getuigend J cn Schevenincen kan hereiken. (Nadruk verboden). Zii heft van bet af met toewij- ding pe«Pudeerd n'et. alleon omdat zij be long «telde in baar werk. do<*h rok om wat 7'i zelf ren« heeft cezed: .Als het n"'»n t'id is. vvil'»n ze m'««ebien een ko- rtjv»<rin weer liehh«n en dan word ik advo caat". Zii was toen oud cenoeig om tc we- t„n v'-",,iover zii snvak; u't ban»* woor den hli'kt dus. dat z»i geen verkeerde voor stelling van zaken beoft omtrent de din gen. die bij den toeenwonrdigeii nrditiekon toestand nió^eliik ziin Niet «leeMs liaar professoren, die baar ook geëxamineerd hebben, doch allen dm. haar kennen als bMfwnim sive*k«fer en riAiinrnv. 7e" gen dat zii al'e kansen Tioa'i mil in de rechtszaal te bobben 7*1 heeff ook ren goeden kük on zaken: de horand«lngin- een van den Rand van State, waarin '/.H kort 11a baar achttienden verinard£fij werd opgenomen, volgt zii m"t levendige be langstelling er» de veriSehiliondp in«tellin- «>en weorrnn 7" hofkvrnitwi» of hc- «s«inirftRd is. geniefcn v»n boor "en nv-or rlan gewoon, meeleven te vergiftigen In de declaraties »'an Is volsky, geschreven toen hij Russv-ch ge zant tc' Parijs was, kan men de bedraden vinden die door den tusschen persoon Raf- falovitch aan de groot Fransche persorga nen werden besteed. Door diplomatieke bescheiden is nu ook het vermoeden sterk geworden, dat niet enkel Russisch, maar ook Engolsch geld aan dc boorden van ue Seine naar de journalisten toevloeide. Wanneer de Duitsche gevolmachtigde te Pariis, in 190a, bij de vonratonande onder handelingen aan de Conferentie van \.ge- Ciras aan een diplomaat over die F.ngel- sche „klinkende" argumenten spreekt, in dienst van de Fransch-Encrelsche Enter.te, en besteed aan zekere bladen, dan merkt deze laatste op: Tingelend koo^t peen b'aden, maar kwesties Zoo heeft het op di: oogenblik te Pariis de Marokkaaneche kwestie gekocht". Men bn-nit dit 111 ver band met wat de Oosten rij ksche diploma ten over de Fransche pers bvgin 1909 6cbreven. On Tnnuarl 1^0^ schreef OT«of Khe- venb"lkr. Oastcnri'kAch jirnh'»ssa<biur tc Part's, over een artikel in dj ..Temps", waarin nog al scherp positie genomen verklaren als sluwe berekening, maar Dr. Rosen, de goede kenner van de Marokk ian- sche kwestie, verklaart dat men maar be- tjr doet de brutale waarheid te erkennen, dan aan de goegemeente flauwiteiten wijs tc maken. Het pikanste van het geval was wel, dat toen men te Berlijn en te Parijs den oor'og begon tc vreezen, Kiderlcn-Waechter met zijn dulcinea een „Absteclwr" naar Cha no- nix maakte Caillaux die toen minister was, zat er erg mee verlegen. Wat zou er gebeu ren, indien het ergste voorviel, dj oorlog uitgebroken met den Duitschon minster van buitenlandsche zaken op Fransch grondgebied? De Fransche staatsman »'ond er een elegante oplossing voor om den hin derlijken bjzoeker kwijt tc raken. Hij gaf opdracht aan den Prefect van het Arron dissement den heer von Kidcrlen-Wa^fhtcr officieel in zijn hotel te Chamonix te -^.aan begroeten. Het hielp. Met den volgen 1en trein rjisdon von Kiderlcn met mevrouw de Joumini ijlings af (Nadruk verboden).

Historische kranten - Archief Eemland

Amersfoortsch Dagblad / De Eemlander | 1931 | | pagina 17