Voor de Kleintjes
Rubriek van
Pim
DE ZANDMAN
Raadselhoekje
Oplossingen der raadsels
uit 't vorige ijmmer.
Voor grooteren.
Vcor kleineren.
Om op te lossen.
Voor grooteren.
Voor kleineren.
door
C E. DE LILLE HOGERWAARD.
Als Zandman bij de kleuters komt,
Dan strooit hij kwistig zand.
Hij heeft daarom een reuze-zak
Steeds in de ééne hand.
Met d' and're hand strooit telkens weer
De Zandman om zich heen.
Het is een soort van toovcrzand,
Want wakker blijft er geen!
Wie daarvan iets in d'oogen krijgt.
Raakt stevig in den dut
De voorraad was ik weet het vast!
nimmer uitgeput.
En wie niet graag zoo'n zandbad krijgt,
Die knijpt de oogen dicht,
Want Zandman heeft gaan handvol zand
Op slapers ooit gericht.
Alleen als d'oogjes open zijn,
Strooit hij daarin wat zand.
Ha, ha! zegt lachend kleine Piet
(Het joch is bijdehand!)
Zoodra ik in mijn bedje lig.
Sluit ik mijn oogen stijf.
Ik fop den Zandman cn geloof
Dat 'k helder wakker blijf!
Maar toen vriend Zandman eind'lijk
kwam,
Was Pictj' al vast in slaap.
Glimlachend keek de oude man
Nu naar den kleinen knaap.
/{Nadruk verboden).
OPLOSSING VAN DEN REBUS
UIT HET VORIG NUMMER.
Toen Pim in Artis was, gaf hij een pin-
danoot aan een klein aapje.
(Nadruk verboden).
1. Framboos, Bram, raaf, roos, mos.
2. Putter, Putten.
3. Lena. Oise, Newa, Donau, Ebro, Nectar;
Londen,
4. Hek, tor; Hektor.
1. E«n Afrikaan (bewoner van Afrika en
bloem).
2. Anjelier, hortensia, anemoon, gladiool.
E
I
K
I
D
A
K
A
R
4. Dc wieken van een molen.
1. Kruisraadsel.
Op de beide kruisjeslijnen komt de
naam van een plaats in Noord-Bra
bant.
x
X
X
X X X X X X X
X
X
X
lo rij een medeklinker.
2o een rivier in ons land.
3o> een academiestad in ons land.
4o 't gevraagde woord.
5o een landbouwwerktuig.
6o een meisjesnaam.
7o een medeklinker.
2. Verborgen getallen.
Deze venticlslang deugt niet meer.
De kleine generaal liep met korte
pasjes.
Is Tante Hermanna nog thuis? Ja,
maar ze staat klaar om uit te gaan.
Onze Tom heeft zich heel flink gedragen
tijdens den brand.
3. Schrijf onder elkaar
lo eer. r-rovmcie in ons land.
fio een koninkrijk in Europa.
3o een rivjw in Frankrijk,
jo oen belangrijk deel van Arié.
5o eer. bekende Duitsche badplaats.
De beginletters moeten, van boven naar
bennden gelezen, een bloem vormen.
4. Met f ben ik een zeil, met r een klce-
ding3tuk, met h een bergplaats en
met d een ligplaats voor schepen.
1. Vul <le rijmwoorden in:
Laatst was mijn moeder kwaad.
Ik kwam ook veel te
'k Brak bovendien een glas
Dat juist een prachtstuk
De melk viel op den grond
En Hektor, onze
Die likte alles op.
Moes zei: „Foei, Tan, ik
Je maar voor stral in bed!"
Och. och! 't was lang geen 1
Zoo dom ben 'k vast nooit weer.
Niet cénen enk'len -
2. Als 1, 2, 3 een vloeistof is en 4, 5, 6 een
visch, wat voor water is dan een
1. 2, 3, 4, 5, 61
5. Geef een viervoetig dier een anderen kop
en je krijgt een jongensnaam.
4. 'k Kom midden in den zomer:
Dc jeugd geniet van mij.
'k Breng allerhande pretjes
En maak graag ieder blij.
Men voelt rich bij mijn intree
Op eens zoo heerlijk vrij!
(Nadruk verboden).
DE DJEROEKBOOM
Indisch sprookje.
door C. J. ZON—KOK.
Wij lezen in Ons Eigen Tijdschrift, uitga
ve firma van Houten:
Ergens, in den grooten verwaarloosden
tuin van een onbewoond vervallen huis,
stond eens een oude djerockboom met
knoestige dikke takken. Het was een waar
dige en heel oude boom cn alle andere plan
ten en struiken in dien tuin'voelden eer
bied voor hem, want hij was de alleroudste
van hen allemaal en wist nog fantastische
verhalen te vertellen uit den tijd, dat er
nog menschen in het nu bijna in elkaar ge
storte huis woonden en er overdag vroolijke
juichende kin lei-stemmetjes door den tuin
geklonken hadden. Maar die kinderen uit
zijn verhalen waren nu vast al volwassen
menschen, die her- cn derwaarts gestoven
waren en het oude huis stond nu verlaten
en vergeten.
Maar hoe graag ook alle planten naar den
djeroekboom luisterden, wanneer hij over
vroeger tijden aan het vertellen raakte, ze
waren toch maar blij, dat ze niet geleefd
hadden in den tijd, dat er hier menschen
woonden. Ze rilden bij het denkbeeld, dat
ze dan niet hadden mogen groeien en
bloeien, zooals ze zelf wilden, maar dat er
dan telkens iemand gekomen zou- zijn, die
hen met een scherp mes gesnoeid zou heb
ben. Hu, wat zou dat naar geweest zijn,
en een pijn gedaan hebben. Ook zouden ze
dan niet vrij mogen groeien, op een plaats
je, dat ze zelf uitkozen! O nee, geen sprake
van Ze zouden in stijve perkjes moeten
staan en o wee, het plantje, dat het zou wa
gen om zijn neusje buiten het perk te
steken, Meedoogenloos werd het uitgerukt
on vertrapt evenals een boel andere arme
plantjes, die de menschen onkruid noemen.
Ook het gras zou, telkens wanneer het wat
langer werd en juist blij begon te worden
dat het nu ook eens wat van de wereld om
zich heen zou kunnen zien, met een arit
veer heeleraaal kort gesneden worden, om
dat de menschen dat mooier vonden.
Bah, wat zou dat een naro stijve boel ge
weest zijn. En de verschillende struiken en
gewassen strokton hun takken nog eens ex
tra ver naar alle kanten uit in het blijde
gevoel van hun vrijheid.
De rust van dozen mooicn ouden tuin was
al in geen jaren verstoord. Do menschen
vertelden elkaar, fjat het in het huis cn don
tuin spookte. En hoewel niemand nu eigen
lijk precies wist te vertellen,- waar dat spo
ken dan wel uit bestond, waren ze allemaal
org bang en durfde niemand het hek meer
binnen gaan.
Nu, alles wat er groeide en biocide in dit
kleine ommuurde paradijsje, was er blij om
en tierde welig. Het was één lusthof van
bloemen goworden. Mooie orcliideeen had
den zich aan de met mos begroeide stam
men cn takken der boomen gehecht. En de
boomen zelf leken wanneer ze in bloei ston
den wel grooto bouquettcn. Het, vroolljk ge
kwinkeleer van honderden vogeltjes klonk
er door do met bloemengeur bezwangerde
lucht. Het gras vormdo een dik groen tapijt
over bijna dc licelc oppcrvlakto van don
tuin. Verschillende rozenstruiken prijkten
met tientallen kleine roosjes, die heerlijk
roken en overal staken bloemen hun kopjes
uit het gras op. Het leek wel of alle moge
lijke zaadjes juist dit kloina veiligo plekje
uitzochten om te ontkiemen.
Midden in deze bloemenpracht stond de
oude knoestige djeroekhoom. héél breed uit
gegroeid. En wanneer het tegen zijn ver
jaardag liep, dan vertoonden zich overal
tusschen de blaren kleine witte knopjes die
enkel op een teeken van een heel klein elf
je, dat in dne stam woonde, wachtten om
open te barsten.
Ja, de verjaardag van den boom werd al
tijd erg feestelijk gevierd. Alle planten,
bloemen en vogeltjes in den tuin wachtten
altijd vol spanning op dat teeken van het
djeroek-elfje.
Den avond van te voren vloog 't met zijn
kleine doorzichtige vleugeltjes van boom tot
boom en van bloem tot bloem, om te waar
schuwen, dat het morgen de groote dag zou
zijn. Een verwachtingsvol gonzen klonk er
dan door de lucht van aile planten, die met
elkaar begonnen te fluisteren. Zelfs de vo
geltjes bleven langer op cn floten en kwin
keleerden tegen elkaar, dat dc menschen,
die op den weg voorbij kwamen, zich ver
baasd afvroegen, wat er toch aan de hand
zou rijn, dat de vogels zoo onrustig waren,
't Spook zou nu toch niet verschijnen? En
huiverig trokken ze hun sarongs dichter om
zich heen, hoewel het heclemaal niet koud
was, terwijl ze zonder omzien hun weg
haastig vervolgden. Maar die domme men
schen wisten ook niet, wat voor heerlijks
dien tuin te wachten stond.
Zoo verliep dan de nacht cn de oude dje
roek, die al die blijde onrust en verwachting
wel door de lucht voelde trillen, hield zich
alsof hij heelemaal niet wist, dat hij mor
gen jarig zou zijn, en glimlachte goedmoe
dig voor zich heen bij de gedachte aan de
verrassing, die hem ieder jaar weer bereid
werd.
Maar o, als dan eindelijk de lang ver
wachte morgen aanbrak... Terwijl de och
tend nevelen in den tuin optrokken cn de
eerste zonnestralen dep djerockboom wak
ker kusten, dan hief het' kleine elfje zijn
gouden stafje op en'plotseling trilde dan uit
honderden vogelkeeltjes een lied ter cere
van den jarige cn op het zelfde oogenblik
openden zich allo kleine knopjes tusschen
dc bladeren cn bedekten den boom met.pen
smetteloos wit kleed van fijne witte blaad
jes. En altijd weer voelde de boom zich op
dat groote oogenblik ontroerd en stortte
tranen van vreugde, die'zich op dc bloem
blaadjes vasthechtten en daar bleven lig
gen. Ze glinsterden in. het zonlicht en leken
wel kostbare cdelstcenen.
Alle planten en struiken cn boomen
in den tuin lieten hun bladeren ruischeu,
zoodat het klonk als heel zachte muziek.
Ja, dat was een grootsch oogenblik. Maar
géén menschoogen hadden het ooit aan
schouwd. want wanneer allés in dat
kleine paradijsje jubelde en ruischte
ter eere van den djeroekboom, dan stootten
do menschen elkaar aan en zeiden: „Hoor
je wel wat een vreemd gesuis er in de lucht
is? Het spook is vast weer aan den gang
en ze meden het oude huis nog meer dan
vroeger. Maar bimien do verweerde tuin
muren was het een dag van geluk en
vrede Alles geurde nog sterker dan anders,
en middenin stond de oude knoestige dje
roek stralend van geluk in zijn schitte
rend fwitte verjaarstooi. In zijn takken
nestelden zich de vogeltjes en streelden
met hun bekjes zijn schors en ook de teere
bloesemblaadjes. Zoo verstreken de uren tot
de zon al lager en lager zonk, om einde
lijk geheel achter de kim te verdwijnen.
Maar donker werd het niet in den tuin en
hoewel de vogeltjes hun nestjes opzoch
ten om te gaan slapen, bleven alle bloemen
klaar wakker cn lieten hun blaadjes tril
len bij de gedachte aan al het genot, dat
hen nog te wachten stond.
Toen dc zon heelemaal under was ge
gaan, kwam al heel gauw de maan op en
wierp een zacht zilverwit licht in den tuin.
Alle bloemblaadjes trilden nog harder en
plotseling klonk het glasheldcro stemmetje
van hot djeroek-elfje door de lucht.
l)o bloemblaadjes van de djeroekbloesems
openden zich heel wijd en uit ieder bloem
pje kwam het kopje van een heel klein elfje
kijken en ieder elfje zong mee met het elfje
dat in den stam woondeEn ze zongen
zoo mooi met hun fijne stemmetjes, dat het
klonk als het gelui van vele zilveren klok
jes.
Alle bloemen cn planten hielden hun
adem in en stonden doodstil, orn toch maar
niets van het mooie gezang te missen. De
vogeltjes in hun nestjes hieven de kopjes
op en luisterden ook.
En toen het gezang in één grooto jubel
kreet gecindigd was, traden de elfjes uit de
bloesem te voorschijn, vatten elkaar bij de
hand en dwarrelden op den grond. Het
leek wel een regen van fijne bloemblaadjes,
die daar op het gras neerdaalde. Het dje
roekelfje uit den stam nam nu een kleine
fluit en op de maat van de muziek dansten
de andere elfjes over het gras onder den
boom. Soms, als de muziek héél zacht was,
lieten ze zich op den grond glijden alsof ze
wilden gaan slapen, maar dan jubelde de
fluit plotseling weer hoog op, stoven de
elfjes overeind en dansten in lange Jtj
om de bloemen hoen, die de oogen niet van
hen af konden houden. Het was ook zoo'n
fantastisch gezicht al dio kleine witte elfje3
daar op dat donkere gras in het zilveren
maanlicht te zien ronddwaiTOlen, dat dc
hcele tuin er als in bctoovering naar keek;
cn de oude djeroek, ter cero van wiens ver
jaardag die elfjes daar speelden en dans
ten, zijn takken haast niet durfdo bewegen
om hen toch maar niet to storen. Maar
precies op middernacht begonnen do clfje9
weer te zingen cn nu klonk hot z6ó ctroome
lig cn zacht, dat de bloemen, dio eerst hun
kopjes op do maat moe hadden laten wie
gen, hun oogjes niet moer konden open
houden cn zachtjes in slaap vielen. En al
zingende vlogen de elfjes naar de djo
roekboom, dio zelf ook al stond te knik'
Ucbollcn, terug.
De bloemblaadjes openden zich nog even
héél wijd om de elfjes binnen te laten en
daarna sloten zich do blaadjes. Het zachte
gezang verstomde, de djcrook-clf zocht ook
den stam weer op cn weldra lag do hcete
tuin in diepe rust. Do verjaardag van don
ouden djeróekbooni was voorbij.
Beste Nichten en Neven,
Wij zouden deze weekweer verder gaan
met de Weensclie reis, nietwaar? Weten
jullie nog waar wij heen zouden gaan? O
ja, wij zouden niet een groote touring car
naar hét wondermooie slot Schönbrunn
gaan, waar de Oostenrijksche keizer Franz
Jozef is gestorven. Alvorens wij daarheen
zouden gaan hebben wij de nationaal-biblio-
theek bezichtigd, waarvan ik jullie al iets
heb verteld, waarna wij naar den raadskel-
der zijn gegagn om het middagmaal te ge
bruiken. Des middags hebben we eerst een
rondrit door Wcencn gemaakt. Wij troffen
het daarbij al hijzonder, daar een Weenscho
student, die vroeger in Holland was ver
pleegd, onze gids was. Hij legde alles in vrij
goed Hollandsch uit. hetgeen hij zelf erg
prettig vond. Die tocht was voor ods een
zegetocht; waar wij ook kwamen overal
werden wij toegejuicht. Ik zal dien middag
dan ook niet licht vergeten. Voor we er erg
in hadden stonden we voor een enorm mo
numentaal gebouw, dat er nu alleen nog
maar was om den vreemdelingen te laten
zien welk een reusachtige schatten vroeger
aan het vorstenhuis Hobsburg hebben toe
behoord. Het was werkelijk om er stil van
te worden. Dit reusachtige slot, dat in 1696
is gebouwd bevat niet minder dan 1500 ver
trekken, waarvan in de latero jaren slechts
een klein deel in gebruik genomen is om
als regccring3bureau te dienen. Wij hebben
daar o.a. gezien de kamer waar Keizer Jozef
in 1916 is gestorven, het vertrek waar Napo
leon, in 1605 en in 1809 heeft gewoond, de
zoorgénaarhdo Chineesclic zaal, en de milli
oenenzaal en de gobelinzaal. De gids, die
ons in het gebouw rondleidde was er nog
I een van het oude type: een met een flinke
snor, die er grootsch op ging dat hij ondei J
de Habsburgers had gediend en die het zich
nu nog als een eer rekende, dat hij nog
mocht vertellen uit den tijd dat daar „zijn
keizer" woonde. Ik moet eerlijk zeggen, dat
dc man voor dat werk geknipt was: woord.
oor woord konden wij volgen, zoódat wij
bij dat bezoek veel hebben opgestoken. Het
is teveel om van ieder vertrek wat te gaan
vertellen, want dan zou ik evengoed hot
boekje kunnen gaan overschrijven, dat men
bij den ingang van het slot kan koopen
Maar om maar iets te noemen: de Chinee-
sclie zaal zit aan alle wanden van boven
tot onder volgepropt met het kostbaarste
Chineesche porcelcin. De millioenenzaal Is
voorzien van wanden van het duurste hout
met inlegwerk, terwijl men in die wanden
fraai schilder- cn plaatwerk vindt, dat in
bladgoud is ingelegd.
In de gobelinzaal zien wij do wanden bc
dekt met dc kostbaarste BrusseUche gobe
lins, welke geheel met de hand geweven zijn
en heele jachttafereelen voorstellen. Over
de reusachtige schilderstukken, waarop ge-
lieele bruiloftsdiners cn bruiloftsstoeten zijn
geschilderd wil ik maar niet eens spreken.
Het 'eene kostbare stuk is nogal mooier dan
het andere. Achter het paleis komen we In
oen park, dat zóó groot is, dat er wel zes
voetbalvelden in aangelegd kunnen worden
met breede wegen ertusschen.
Inderdaad zijn er zes van die velden,
maargeheel met bloemen beplant. Toen
wij er waren was het een strak blauwe he
mel met een brandende zon, zoodat jullie
wel kunt begrijpen, dat het een schitterende
aanblik gaf. Op dit park komen allemaal
lanen uit, welke begrensd worden door
prachtig gelijk geschoren hoornen van aller
lei soort. Het deed ons goed toen wij hoor
den dat dit prachtige park-was aangelegd
door een Hollander n.l. door Adriacn van
Steekhoven.
Na liet bezoek aan het slot Schönbrunn
zijn wij naar Kobenzl gereden, dat vroeger
ook een groot slot was cn zeer hoog gelegen
is, doch thans als restaurant wordt ge
bruikt. Daar komen de voorname families
uit Weenen samen om een uitzicht te heb
ben over de enorme stad Weenen, die daar
beneden hun ligt. Tegen den avond gingen
wij weer naar ons hotel in Weenen terug
Vlug het avondeten gebruiken, verkleedcn
en dan maar weer naar het Theater an der
Wien, waar voor ons een gastvoorstellinR
werd gegeven van de bekende operette „Die
Fledermaus".
Ook hier was de ontvangst weer schitte
rend. W(j werden in hot Hollandsch begroet,
nadat het Wilhelmus was gespeeld en een
dor speelsters uit de operette in een roodwit
blauw geblokte jurk ons met da Nederland-
schc driekleur het eere-saluut had gebracht.
Ook zoo'n avond verdwijnt'niet gauw uit
het geheugen.
Waar wij den volgenden dag heongereiad
iiin..verlel ik jullie .volgende .week,
DE CORRESPONDENTIE.
Be gen drupje. Dat is sardig nage-
tcekend, leuk zeg, dat je dio plaatjes steeds
gaat namaken cn kleuren. Ik moet de brief
jes uiterlijk Woensdagsmiddags om 2 uur
in mijn bezit hebben.
I'ikoce. Nou zeg, ze liebbun jou aar
dig verwend, liet is haast om jaloersch op
te worden. Een aardig naam is dat, nu
weet ik tenminste hoe je er aan gekomen
bent. Ik heb alleen maar Sickesspuntcn
voor je. Nog bedankt voor je plaatjes.
Mosroos. I)us jij hebt ook een prot-
tigen dag gehad; dat kun je net hebben lil
do vacantic, vind je niet? Ja, het weer is
nog niet erg te vertrouwen.
Merel. Ja, dc vacantie zit er bijna op
cn danis weer hard werken voor een
mooi rapport in de nieuwe klasse op
school. Ik heb niet alle bonnen, welke je
vraagt, maar aan een deel ervan kan ik je
wel helpen.
Babbel kousje. En, heb je veel ple
zier gehad op jo vscantiereis? Ik hoop, dat
je me daar nog een» iets meer van zult
ertcllcn.- Nog wel gefeliciteerd met je over
gang.
Dwerg. Dat vind je zokor wel een
aardige afwisseling hé, zoo'n logé in huis
Ik hen zeer benieuwd wat jo van het kam-
peeren gaat vertellen; heb je niet veel last
gehad van regen?
Duikelaartje. Zyn je broers in
dezelfde 6treek van Oosterwijk geweest als
ik? Jij hebt ook een mooie streek van ons
land bezocht zeg; jammer, dat je zulk
slecht weer hebt gehad. Fijn zeg, dat je nog
net je diploma hebt gehaald. Als ik er mee
klaar kom zal ik nog deze weck den uit-
sl8g van den opstellcnwcdstyd bekend ma
ken.
Sneeuwwitje. Jo bent van hart#
welkom. Vertel jo me ook eens hoe oud ja
bent en waar je op school bent?
Watergeus. Bedankt voor Je gift.
Ja, als het zulk slecht weir is kan je maar
beter op school zijn. 'k Hoop ook maar dat
het op Koninginnedag mooi .veer is.
Bruinoog. Dan zul je nog wel eens
aan ons mooie Amersfoort hebben gedacht
met zyn mooie parken he? Ik kan me best
voorstellen dat je na 2 maanden vacantie
niot graag naar school gaat, maar er moet
ook weer eens gewerkt worden, vind-je
niet?
Rozenknop. Je hebt gelijk, ik heb
me vergist met Giethoorn. Vind-je het
schabloneeren geen pracht werk? Ik sta al
tijd met bewondering naar schabloneer-
werk to kijken.
Cupido. Ik vond de tentoonstelling
mooier dan verleden jaar. Gefeliciteerd met
je prijs. Volgend jaar zeker een tweeden
prijs hè7
Kanariepietje. Nog wel gjfelici-
teerd met je overgang. Gezellig druk is het
daar altijd op die pont hè, tenminste als je
geen haast hebt! Ja over onweer hebben
we geen klagen gehad dit jaar!
Dotterbloem. Bedankt voor jo
mooie ansicht.
Balsemientje. Ook jij bedankt
voor je ansichtkaart.
Da oplossingen.
Mos
d A k
k i N
I D a
Ons
«La
ski
A N s
E e m
(Ada)
II.
Gezelligheid kent geen tyd rnct do woor
den: ezel, hijgen, Gieten, Leiden, Tegelen
cn dek.
De prijs is deze week voor Rozenknop,
die hem Maandag v ór 12 uur kan ko
men afhalen.
O .O
X X
i X
X
X
X X
X
X
X
Nieuwe raadsels,
XXX
Op de kruisjesiynen komt de naam yan
een muziekinstrument.
Op dc le rij: een medeklinker.
Op de 2e rij: een schamele woning.
Op de 3e rij: een dier.
Op de 4e rij: het gevraagde woord.
Op de 5e rij: een adellijk persoon.
Op de 6e rij: een lieerenmode-nrtiket.
Op de 7e rij: een medeklinker.
II.
Mijn geheel is een spreekwoord dat uit 7
woorden bestaat cn met 20 letters geschre
ven wórdt.
1, 9, 6, 4, 11, 7, 20, 15, 17 is een Hollandsch
eiland dat gaat verdwenen.
18, 2, 10, 4 is een apparaat dat men bij den
wegenbouw gebruikt.
8, 13, 5, 20 is een rustplaats '.oor baby's.
20, 16, 19, 10 is een kleur.
3, 12 is een deel van een wagen.
ONZE RUILHANDEL.
T i k o e s kan een paar Sickeszpunten
balen.
Mosroos kan een paar Kwattasoldaalje0
komen halen.
Moed c-r's Hulp vraagt wie bij liaar
thuis (Vcrhoevenstraat 58) Sickeszpunten
wil inruilen voor Hillcr bonnen Evclingh-
plaatjcs of H. O.-bonnen.
Merel kan een paar Douwe F.gbertsbon-
nen cn Hagenbeck's plaatjes krijgen.
Dwerg kan een paar roodbandplaatjes
cn Douwe Egberts-bonnen komen halen.
E. H. zond me eenige Era-bonnen en bon
nen waar letters achterop slaan, waarvoor
ik hem vriendeiyk bedank.
Alle bonnen en plaatjes kunnen Dins
dag nè 2 uur_,worde_n_afgehaald.
OOM PUL
