CE GROOTSTE AANBESTEDING DER WERELD
HAAGSCHE BRIEF
DE STRIJD VAN J0ZUA
BEVESTIGD DOOR OPGRAVINGEN
rassen, doordat de hoogeie verdiepingen
telkens een kleinere oppervlakte krijgen.
Zoo verkrijgt men een oppervlakte van 2.85
H.A. voor hangende en op den beganen
grond aangelegde tuinen met boouien, hees
ters, bloemperken, paden met gekleurde
tegels, grasvelden, beelden en vooral: wa
tervallen, fonteinon en vijvers, die het zon
licht en het omringende natuurschoon zui
len weerkaatsen. Er zijn zelfs plannen om
de buitenzijde der gebouwen met klimop te
laten begroeien, zoodat er van de „steen
woestijn", waar aanvankelijk zooveel critiek
op werd uitgeoefend, weinig over zal blij
ven.
De waarde van het daartoe onbebouwd
gelaten terrein is 1TH millioen dollar. Df?
Amerikaan rekent nu eenmaal alles ip
dollar. Aan den aanleg der tuinen zal tot
lA millioen dollar worden uitgegeven. Dit
geld is echter goed besteed. Om slechts één
voorbeeld tc noemen: vrijwel alle kantoor
lokalen. die hooger liggen dan de tiende
Als de koningin verjaart.
De geschiedenis van het
fceststokjo, een stokjesmag
naat voor het gerecht. De
Hagenaar aan het fantascc-
soeren.
Wat doet do Hagenaar als dc Koningin
jarig is. Wat doet over het algemeeen eon
Nederlander als dc Koningin jarig is? Hij
féést, hij krijgt vrij van z'n zaak of kan
toor. Als hij den geheelen dag vrij is gaat
hij reeds 's ochtends vroeg met z'n Zondag-
sche pak aan naar de Maliebaan.
Ook zijn vrouw en kinderen hebben de
beste kleeren aan, terwijl dc laatsten zich
met oranje sjerpen hebben getooid, 's Mid
dags luistert dc Hagenaar naar dc muziek
op het Voorhout ch 's avonds. ja 's
javonds werpt hij zich hcelcmaal in het
[feestgewoel. De Hagenaar wordt baldadig.
B-Iij komt als redelijk wezen aan het begin
van het Voorhout waar de „Wasch" dat
zijn de vlaggetjes) zoo gezellig uithangt,
zooals de volksmond het wel wat oneerbie-
verdieping, zullen op deze tuinen uitkijken.
De lagere verdiepingen zullen eonerzijds be-^ c
staan uit do studios van do National JC' dan lcn va
Er zal een radio-stad gebouwd
worden.
De
het
aanbesteding voor de z.g. radioslad,
grootschc plan om drio dor belang
rijkste blokken in het centrum van Ncw-
York te bebouwen, is achter den rug.
Rockefeller is de eigenaar van don grond
en tevens van de op te richten gebouwen.
Het radiobedrijf zal daarin geenszins de
groote rol spelen, die de oorspronkelijke
naam „Radioslad" deed vermoeden; thans
spreekt men gewoonlijk van het „Rocke
feller bouwplan". Er zullen tal van kanto
ren, winkels en publieke vermakelijkheden
worden ondergebracht; voorloopig zullen
slechts drie der ontworpen gebouwen wor
den uitgevoerd, n.l. het groote middenge
bouw van 66 verdiepingen en de beide ge
bouwen ter weerszijden daarvan, waarin
resp. een schouwburg en een groote bios
coop het voornaamste onderdeel zullen vor
men. De daaraan verbonden gebouwen zul
len 31 verdiepingen hoog worden en zijn
bestemd voor kantoren.
De voorbereidende werkzaamheden op het
terrein zijn reeds weken geleden begonnen.
Mf'fc het houwen begint men -lezen herfst
op een nader vast te stellen datum. De
schouwburg en de bioscoop zullen 1. Octo
ber 1932 gereed zijn cn de kantoorgebou
wen 1 Mei 1933. Voor het centrale gebouw
wordt geen datum genoemd. Een van de
kantoorgebouwen zal vrijwel geheel in ge
bruik worden genomen door de National
Broadcasting Company en' dc daarmee ver
bonden radiobedrijven.
Broadcasting Company met hun kunstma
tig gezuiverde, op een vaste temperatuur cn
vochtigheidsgraad gehouden lucht, ander
zijds uit winkels, zoodat vrijwel allen, die
hun kantoorwerk in de nieuwe gebouwen
zullen verrichten, van dc tuinen kunnen
genieten.
In de tuinen zal men zelfs hoornen van
9 en 10 M. hoogte kunnen planten in
minstens 1 M. aarde, waarbij de boomen
door een vernuftige uitvinding voor omval-
je, clan een valsche neus, schaft zich in op
perste feestvreugde tenslotte een toeter aan
en blaast.
Vroeger was clc Hagenaar niet die drie
attributen tevreden. Maar. cle techniek
gaat vooruit, de smaak van den feestgan
ger wordt verfijnder. Hij is niet meer te
vreden met zijn toeter cn z'n hoedje cn zijn
valscho neus. Een handig fabrikant schiep
een nieuw attribuut: het fceststokjo.
Fceststokjo, bron van ontzettende erger
nis van Voorhout bezoekers die „alleen
maar effe komen kijken" en geen plan lieb-
len worden beschermd cn vast in den grond J jjen actjef cjee] (c nemen aan de feestvreug-
staan ondanks de geringe diepte Aan hun van (je jCUg(i Want de feeststokjes zijn
wortels. Door een ondergrondsche water- p0pUiair géwordén. De Hagenaar koopt ze
leiding wordt de grond vochtig gehouden, cn amuseerl er zich moe. En ja, dat amu-
waardoor begieten van bovenaf overbodig scoron (lhhr gaat hct nu juist om. Dat
is. Van de waterwerken moet verder een
gebogen waterval worden vermeld, een
Niagara in het klein, die van 15 M. hoogt
neervalt in 'een vijver, waarvan dc lengte
25 tot 30 M. en de breedte 7 tot 9 M. be
draagt. Deze vijver bevindt zich op het dak
van een 16 verdiepingen tellende vleugel
van het groote middengebouw.
Het dak van dit gebouw zelf, 66 verdie
pingen en 255 M. hoog, zal een van de
mooiste uitkijktorens zijn, die er ooit zijn
ontworpen. In de open lucht kan men er
rondwandelen op een esplanade van 15 bij
25 M. met een hek ter hoogte van 90 c.M.
Het uitzicht op Mannhaltan zal door niets
worden belemmerd. Er bestaan verder plan
nen om op dit dak een dansvloer van 20
bij 30 M. aan te loggen. Ook op de bovenste
verdieping zal het vergezicht hoofdzaak
zijn. Daar bevindt zich een terras, dat aan
drie zijden open is, cn een galerij, waar
men geheel door gla6 is ingesloten. Ook bij
winderig weer behoeft rncn zich dus niet
van een bezoek aan dit merkwaardige
houw te onthouden. Verder hoopt men een
gedeelte van de bovenste verdieping te ver-
nuren aan een der grootste Ncw-Yorksche
café's of clubs. De glazen wanden van het
aaarvoor bestemde gedeelte zullen geen
pilaren bevatten, die hc.t uitzicht belem
meren. Een uitzicht, dat niet bedorven
worclt door kale daken met schoorstecncn
'V*
r- "SkÏ"-'--!
Verder omvat het plan nog.7 andere ge
bouwen, doch daarover heeft men nog geen
bpsluit genomen. Opmerkelijk is, dat het
merkwaardige ovale gebouw van het ont
werp verdwenen is, waarschijnlijk voor
goed. De twee groote kantoorgebouwen van
45 verdiepingen, die reeds op de eerste
plannen voorkwamen, zijn behouden cn
verder 6taan er nu een warenhuis van 13
verdiepingen, die reeds op de eerste plan
nen voorkwamen, twee kantoorgebouwen
van 6 verdiepingen cn een afzonderlijk kan
toor- of clubgebouw van nog niet vast
staande afmetingen op hot programma. Er
is ook nog plaats opengelaten voor een
nieuw gebouw van de Metropolitan Opera
Company, want men hoopt nog altijd met
deze maatschappij tot een vergelijk te kun
nen komen.
Hoe dit alles ten slotte worden zal, is
voor den buitenstaander van weinig belang.
De algemeene indruk van het complex zal
niet noemenswaard veranderen. En die in
druk wórdt hier, in hot hartje van New-
York, in de eerste plaats beheerscht door
groen, bloemen en water. De gebouwen ver
schillen onderling 6tcrk in hoogte en ook
elk gebouw op zich zelf vertoont kleine tor
en ventilatoren, zooals men ze op de meeste
wolkenkrabbers aantreft. Een van dc archi
toeten van het plan heeft het zoo juist ge
zegd; „Wij hebben weinig aan natuur
schoon op den beganen grond van een stad
want de gejaagd voortloopcnde voetgan
gers kunnen cr even weinig van genieten
ais zij, die van dc moderne vervoermidde
ien gebruik maken. Laat ons liever streven
,iuar natuurschoon op grootoro hoogten,
waar er meer van wordt genoten cn door
een grooter aantal menschen
WAT NIET IEDEREEN WEET
De langste spoorwegbrug ter wereld is de
Taybiug hij Dundee, in Schotland, want zc
heeft een lengte van 3214 meter.
De zwarte vos, die in Alaska leeft, is
naar men beween. than9 het duurste en het
zeldzaamste pclsdier ter wereld.
De eerste goudmijn word in het Jaar 1 -"0(5
voor Christus, onder de regeering van der.
Egyptischen koning Thoetmosis III in cx-J
ploitatie gebracht
antuseeren juist, is aanleiding geweest dat
men verleden jaar in de zaal van het Kan
tongerecht tc 's Gravenhagc langwijlige de
batten heeft gehouden, waarin men poogde
het stokje te cletermineeren. Want wat is
namelijk het geval. De Hagenaar koopt voor
één kwartje een stokjo. Het stokje is gescha
pen om ermede te wandelen. Dat doet de
Hagenaar niet. Hij slaat ermee, hij tikt er
in opperste vroolijkheid zijn rnedemenschen
mee op hoofd cn ledematen en amuseert
zich.
Er zijn rnenschen die daarvan zijn ge
diend. Maar ik noemde U de bezadigde ca
tegorie, die „enkel maar effe kwam kijkc".
Die wenscht niet geslagen tc worden. En
nis dat toch gebeurt, wordt men kwaad.
Men vindt dat ,.de politic er naar kijken
mos" cn klampt een agent aan. Het gevolg:
verleden jaar word zoo'n niets kwaads ver
moedende stokjéshandelaar gevat en voor
den kantonrechter geleid. En toen kwamen
cle debatten los. Er bestaat namelijk een
wetje dat zegt dat „het meedragen van
pnuwovcertjes bij feestelijke gelegenheden
verboden is". U ziet dat het wetboek de
evolutie in de yermaaksartikelcn heeft bij
gehouden. Geen Hagenaar denkt er op het
oogenblik meer aan om een pauweveertje
mcc te nemen. Dat deed men schijnbaar
vroeger. Dc pauweveertjes waren met het
kennelijk doel vervaardigd, dat cle feestgan
gers er elkaar mee zouden kittelen. Een on
schuldig genoegen niet waar? Maar toch
bleken er vroeger menschen tc zijn ge
weest die niet gekitteld wenschten tc wor
den. Vandaar de wet! En nu kwam verle
den jaar het groote conflict: viel het feest-
stokjo onder cle pauweveertjes-wet. ja of
neen? Dc inspecteur vond van wèl. De kan
tonrechter vorzettc zich er tegen. Zeker was
hij het er niet mee eens dat dc handelaar
werd gearresteerd. „Veronderstel" sprak de
rechter „dat cr ruzié ontstaat en dat dc een
of andere verbolgenc zijn medemensch met
een wandelstok op het hoofcl slaat. Dan be
hoort toch do man die slaat cn niet dc man
die den wandelstok leverde gearresteerd te
worden!"
Dat klopte overigens als con bus. En hoe
wel er toen nog een diepgaand debat ont
stond tusschen den rechter en den ambte
naar van het O.M.: dc eerste heeft gewon
nen. Want het feeststokje werd op Maandag
31 Augustus weer* ijverig gcbiuikt. De Hage
naar heeft er weer guitig mee getikt, weer
hebben dc menschen er om gelachen, ande
ren zich er aan geërgerd.
Het feest is overigons weer frisch en vroo-
lijk geweest. Den Haag hoeft laten zien dat
H.M. dc Koningin jarig was! De dag werd
op dc gebruikelijke wijze gevuld met spe
ciale kindervoorstellingen, sportfeesten, mu
ziek en. drukte, zèèr groote drukte.
Zelfs in. clc strafgevangenis is do
feestdag niet onopgemerkt voorbijgegaan.
Er werd op Maandagmiddag een concert
gegeven, waaraan onder meer onze popu
laire Fried] Dotza, begeleid door don ka
pelmeester Joseph Ziegler (beiden altisten
van het even populaire Hirsch ensemble)
eenige liederen hfroft gezongen. Dal het
succes geweldig groot was, behoeven we bij
na niet tc zeggen!
Algemeen wordt het een goede reclame
geacht voor een zaak of een theater als cr
veel over worclt gesproken. Het Asta thea
ter te Den Haag kreeg echter te veel van
het goede. Kr is namelijk do een of andere
vernuftige Hagenaar geweest, die het praat
je verspreidde dat het theater zou zijn ver
kocht. En spoedig zei iedereen liet hem na
Het werd oen „Weet je het al dat Asia weg
gaat? cn dc rechtgcaarddo Hagenaar treur
de reeds bij do gedachte, dat het mooie ge
bouw met al dat stijlvolle beeldhouwwerk
van Lebcau en Planjc zou moeten verdwij
nen.
Maar. net gcheele bericht schijnt uit
cle lucht gegrepen tc zijn. De directie van
het Asta theater heeft in do kranten uit
drukkelijk verklaard dat cr geen sprake
van is. De zaken floreereri dusdanig „al
dus de directie" dat de U.F.A. er niet aan
denkt dit theater te verkoopen, dan wel te
verpachten.
En dan zegt men nog wel dat onze tijd te
nuchter is voor fantasieën.
De mines van Jericho en A! bewijzen
het Bijbelverhaal
door Sir Arthur Keith
Zcs'ig jaar geleden waren de geleerden
het cr niet over eens of Homerus zijn opos
naar feiten of naar legenden had geschre
ven. Thans weton wij, dat hij fciton be
schreef. Schliemann heeft tusschen 1871 cn
1873, slechts geleid door Homerus' eigen
woorden. Trojc opgegraven en Sir Arthur
Evans heeft clc waarheid van Homerus' ver
haal nogmaals bewezen, toen hij op Creta
te Cnossus dc paleizen opgroef van de ko
ningen, die daarin worden beschreven. Nog
voordat «leze opgravingen de juisthoid van
Homerus' mcdedeelingen hadden bevestigd,
konden cle geleerden reeds vaststellen, dat
de belegering van Troje geduurd moet heb
ben van 1191 tot 1191*voor Christus, dit naar
aanleiding van gelijktijdige gebeurtenissen
in Egypte en Phoenicia, cloor den dichter
werden vermeld.
Ook aan cle juistheid der mcdedeelingen
in den Bijbel is dikwijls getwijfeld. Ook hier
hebben opgravingen reeds menigmaal do
historische feiten bevestigd. Een van cle ar
cheologen, die zich hiermee het ijverigst
heeft beziggehouden is prof. John Garstang.
die dadelijk na den oorlog, toen Palestina
onder Kngelsch mandaat kwam, zijn werk
begon. Hij interesseert zich het niecst aooi
Jozua's tochten: het oversteken van den
Jordaan, het beleg van Jericho, clc verove
ring van Ai, de steden der Gideonieten en
de veldslagen, die de Isreaelieten in het be
zit stelden van het Heilige Land
Professor Garstang heeft- door zijn opgra
vingen volledig bewijsmateriaal verzameld
voor do feiten, zooals ze in Jozua cn Rich-
teren worden verzameld. Voor het eerst
kunnen wij ons clc gebeurtenissen uit dien
tijd in bijzonderheden vaststellen; wij we
ten nu zelfs meer van het oude Palestina
dan de schrijvers van den Bijbel zelf. Alvo
rens nadere bijzónderheden mede te dcelon
over het resultaat van Garstang's werk,
zullen wij echter iets vèrtellen van zijn
levensloop
De nu 55-jarige man ziet er met zijn open,
verstandig gezicht, zijn korte, breedc ge
stalte en zijn bruine baardje meer uit als
cle kapitein van een koopvaardijschip dan
een geleerde. Men ziet hem aan, dat hij
zijn gehecle leven in de open lucht door
brengt, want zoodra hij tegen het eind van
cle vorige eeuw aan dc universiteit van Ox
ford gepromoveerd was, begon hij zich prac-
tisch voor te bereiden op het groote werk.
dat hij zich voor oogen had gesteld: het on
derzoeken van het verband tusschen cle ge
schiedenis van Palestina er. die van clc na
burige landen: Egypte, Mesopotamia, Klcin-
Azië en Griekenland. Om zich te oefenen
nam hij deel aan de opgraving van oude
Romeinscftc stoelen in Engeland. Vervol
gens ging hij naar Egypte, waar hij zich ge
heel inleefde in cle geschiedenis van liet
cude land der Pharao's en vooral lette op
mcdedeelingen, die in verband stonden met
Palestina. Na Egypte kwam Klein-Azië aan
do beurt, waar hij vooral dc geschiedenis
der Hittieten bestudeerde.
Toon Abraham ongeveer 2000 jaar vooi
Christus in Palestina aankwam, vond hij
daar al Hittieten. En meer dan 1000 jaar
later woonde Uria clc Hittiet dicht bij Da
vid's paleis. Het was dus voor professor
Garstang van groot belang om uit de ge
schiedenis cler Hittieten zooveel mogelijk
feitenmateriaal tc verzamelen betreffende
Palestina, waarmee zij nauw verbonden zijn
geweest. Verder maakte hij een studie van
't oude Griekenland en Babylonië, wier ge
schiedenis eveneens in nauw verband met
die van Palestina staat.
Toen kwam aan liet eind van don oorlog
voor prof. de Garstang cle gelegenheid,
waarop hij zich zijn leven lang had voorbe
reid. Hij werd benoemd tot directeur van
den oudheidkundigen dienst in Palestina
cn tegelijkertijd verantwoordelijk gesteld
voor de opgravingen, die daar zouden wor
den gedaan. De cene plaats uit den Bijbel
na den andere werd onderzocht. Men vond
bewijzen van Egypto's macht in Palestina
in den tijd, dat de twaalf stammen zich ves
figden in het heuvelachtige plateau, dat ligt
tusschen het dal van den Jordaan en de
kustvlakte, waar de Filistijnen woonden.
Zoowel de aanleg als de vorsterkingen van
do oude Palestijnschc steden wijzen terug
op dc vroegere overhecrsching der Hittictcn
in Syrië. Ilun voornaamste arbeidsveld lag
nog Noordelijker, n.l. in Klein Azië. Prof.
Garstang bad uit do geschiedenis cler Egyp-
tenaren en Hittieicn al veel geleerd, wat
hem van nut was bij hot verwerken van de
resultaten 'zijner opgravingon, doch tonslot
te bleken toch de niedecleolingon uit den
Bijbel de besto gids. Alleen do Bijbel ver
schafte hem het materiaal om do tijdstip
pen, waarop de uittocht uit Egypto on de
verovering van Palestina plaats hadden, in
ovoreenstemmlng to brengen met do gebeur
tenissen, zooals ze door cle Egyptischo go-
schiodsch rij vers zijn vermeld cn met de fei
ten, die door zijn eigen opgravingen aan 't
licht zijn gekomen
Geleerden, die zich door den Bijbel lioten
leiden, hebben reeds vrocgor aongenomen
dat dc uittocht uit Egypte in 1447 voor
Christus plaats had on hot overstekon van
don Jordaan, veertig jaar later, in 1407 v
Christus. Andere golcorden kwamen tot de
conclusie, dat dc uittocht voel later moest
hebben plaats gehad en wol onder de regee
ring van Memepta, een Pharüo van de 19e
dynastie (1225—1215 v. Chr.) Opgravingen
van do oude steden, die door Jozua zijn ver
overd, hebben echter bewezen, dat do mede*
deelingon van don Bijbel juist zijn. De uit
tocht moet plaats gehad hebben omstreeks
het tweede jaar der regeering van Amen-
hotep II, d.w.z. omstreeks 1447; deze Pharao
heeft ook epn tempel te Knrnak gebouwd.
Jozua's veroveringstocht geschiedde tijdens
cle regoering van den grooten Pharao Amo-
nophis III, dio door clc Grieken Mcmmon
werd genoemd, oon vorst die een drukken
handel cn briefwisseling onderhield met do
koningen van Baby Ion, Assyriö cn dc Hil-
tieton cn die Palestina beschouwde als een
randprovincle van Egypte cn Syriö, als een
kroondomein der Pharao's, dat hun boom
loos deltaland voorzag van dc ceders van
den Libanon.
Zoo bevestigden in de cene plaats na de
andere dc opgravingen do juistheid van «tc
Bijbelsche medcdoelingen In 1926 vroeg
prof. Garstang ontslag uit zijn officieele
ambten en werkte uitsluitend verdor met
vrijwilligo giften. Nogmaals ging hij naar
het dal van den Jordaan, dat in onzen tijd
mot een auto in een uur te bereiken is van
uit Jeruzalem. Daar in die grijze vlakten
langs don slingerenden Jordaan, met de
kale heuvels van Moab aan de overzijde cn
in cle verte cle Doode Zee, die blikkert in do
zon, werkte hij in dc benauwende hitte van
liet diepe clal, die scherp afsteekt bij de
koele lucht van het 1000 M. hooger gelogen
Jeruzalem. Hij zocht het modorno Jericho,
oen vuil plaatsje met 1000 inwoners, cn de
lage heuvel, die ontstaan is over do wallen
van andore overblijfselen van het oude Je
richo Daar vormen eenige palmen een op
vallende groene plek in het landschap: do
twee bronnen uit Jozua's tijd vloeien er nog
steeds cn maken dit plekje grond vlucht-
bAar.
De Jordaan is een smalle rivier; zélfs in
de lento, als do sneeuw op den Ilermon
smelt en zij buiten haar oevers treedt, is zij
niet breeder dan een meter of twintig. Prof.
Garstang is van meening. dat het droog
voets oversteken van den Jordaan zeer wel
moge.ijk is; hot ophoopen van het water
bovenstrooms geschiedt-, doordat er dc groo
te brokken mergel invallen. De Westelij
ke oever van den Jordaan bestaat ongeveer
25 K.M. boven den weg naar .Tericho uit
zachte mergelsteen, die cloor het water ou-
dermijnd wordt. Als cr van dien oever, die
soms 30 M. of meer hoog is, stukken neer
vallen, kan soms de gehcele rivier afgedamd
worden Dit is zelfs meer clan eens geschied.
Zoo is cle rivier in 1266 na Christus gedu
rende 16 uur droog geweest, verder in 1906
en nog eens in 1927, toen de bodem der ri
vier 21uur droog bleef, tijd genoeg om
een veel grooter aantal menschen, dan door
Jozua werd aangevoerd, over tc brongen
naar liet kamp tc Gilgal, 3 K.M. van Jeri
cho.
Professor Garstang is ervan overtuigd,
dat de Bijbel juiste feiten geeft betreffen
de cic plaats cn den tijd der historische ge*
beurtenissen, doch niet wat de getallen be
treft. Er staat geschreven, dat Jozua naar
Jericho optrok met een leger van 40.000
man. Nu heeft, men aan de overzijde der
Jordaan in de heuvels van Moab de plaat»
gevonden, waar de Israëlieten kampeerden,
voordat zij op weg gingen om K&n&ftn te
veroveren. Hun tcntcndorp strekte zich uit
van Beth Josimath, dicht bij de Noordpunt
van clc Doode Zee, tot Abel Chittum, een af
stand van 11 K.M. Hier vond Garstang ook
aardewerk, dat omstreeks 1500 v. Chr. moet
zijn gemaakt, in een veld met een opper
vlakte van 1.2 H.A., waar misschien 2000
menschen konden worden ondergebracht.
Tn het gcheele kamp kunnen naar zijn mee
ing, nog geen 5000 menschen zijn ge
weest en hot aantal strijdbare mannon,
waarover Jozua beschikte, moet kleiner
dan 1500 zijn geweest. De steden in Pales
tina bhjkcn volgens cle opgravingen trou
wens geen plaats tc hebben gehad voor een
talrijke bevolking; zoo kunnen er in Jeri
cho hoogstens 1Ó00 menschen hebben ge
woond, waarvan slechts 3- of 400 die kon
den vechten. Do omtrek van de muren be
droeg ruim 600 M., zoodat het omringen
daarvan gedurende zeven dagen niet. de
lange vermoeiende marsch was, die wij ons
onwillekeurig voorstellen.
Uit dc overblijfselen van het oude Jeri
cho bleek, dat do stad geplunderd en vort
woest is, voordat zij in brand gestoken is.
Gok cle tijd, waarop deze ramp Jericho trof,
kan bepaald worden, want al het aarde
werk. dat er gevonden werd, was van vóór
1100 v. Chr. Uit lagen, die boven de oude
asch waren gevormd, vond men echter aar
dewerk van lateren datum. Dat alles beves
tigde dc juistheid van het verhaal uit deu
Bijbel.
Ook het oude Ai word gevonden op een
kalen heuvel met. terrassen, waarop nu gei
ten weidon, ongeveer 3 K.M. ten Oosten van
Bethel. De topografie van dc geheele streek
komt nauwkeurig overeen met de beschrij
ving in het. boek Jozua. Ai kan hoogstens
2500 inwoners hebben gehad, waaronder 6-
a 700 strijdbare mannen; het was dus groo
ter don Jericho. Ook hier werden uit do
overblijfselen den datum van do verwoes
ting (1400 v. Chr.) en cle bijzonderheden
daarvan bevestigd. Wij kunnen niet nader
ingaan op deze en andere opgravingon in
Palestina, doch willen slechts wijzen op do
bekwaamheid van Jozua.
Zijn doel was het plateau tusschen den
Jordaan cn de kustvlakte. Om daar onge
hinderd heen tc kunnen trekken, moest hij
eerst Jericho verwoesten, dat den weg daar
heen beheorschtc. Toon moest hij Ai ver
woesten oni op het plateau te kunnen ko-
mon. En daarna dreef hij een wig door dat
plateau zelf, niet door strijd, doch door di
plomatie Hij ging een verbond aan met de
vier steden cler Hittietcn in het Noorden,
waarvan Gibcnn clc voornaamste was. Mot
hen echter behoefde hij Jeruzalem cn het
Zuidelijke gedeelte van hot land niet te
vrcezen. Toen Adoni-Zedck, de koning van
Jeruzalem, do vier koningen van Hebron
en de andere steden in hot Zuiden Opriep
tot den aanval, wist Jozua hen als goed
veldheer te verslaan, mede door dc hulp
van zijn bondgenooton. Toen keerde hij zich
tegen het Noorden, vestigde tenslotte zijn
hoofdkwartier te Sichem (thans Nablus ge-
heeton) en beëindigde zijn verovering van
Noord-Kana&n door zijn overwinning op Ja*
bin, den koning van Hazor.
