AM ERSFOORTSCII DAGBLAD
Binnenland
DE HAVENS IN DE RIJN-SCHELDE DELTA
en
I SPONSEN ZEEMEN
Dinsdag 22 December 1931
-DE EEMIAISDER"
20e faarrang No 151
TV.TiDE BLAD
PROF. Dr. D. P. D. FABIUS
'A N.V. COMPAGNIE LYONNAISEX
«1P UTRECHTSCHEWEG 10 TEL. 179 AMERSFOORT 9P
EEN REDE VAN Ir. VAN
KONIJNENBURG
De verlangens van
Brabant
MOORDAANSLAG U G~' 3TE1AST
HUISHOUDELIJKE ARTIKELEN
A. v. d. WEG LANGESTRAAT 23 TEL. 217
Iht Kostbare Meesterstukje
PUvi
A t~C*~ O O.
Lid van den Raad van State en
ouddioogleeraar aan de
Vrije Universiteit
Maandag is na langdurig lijden overle
den prof. rnr. D. P. D. Fabius, lid van den
Raad van State en oud hooglceraar aan de
Vrije Universiteit.
Dommes Paulus
tirk Fabius, 6 Juli
851 to Garderen,
\aar zijn vader
redikant was bij de
\"ed. Herv. kerk, ge-
•oren, ontving te
iroek In Waterland
»an zijn vierde tot
ijn zevende jaar
Hjisonderwija, ging
n 1858. op de Fran
•rhe scholen te IJs
elsteyn en Amster
am. Vandaar naar
.et instituut G. J.
Kapteyn te Barne
veld, waar hij ook
onderwijs ontving in do,oude talen en deed
18 Januari admissie examen aan do uni
versiteit. Hij studeerde in Leiden rechten
onder Buys, die ook zijn promotor was en
promoveerde 20 Dec. 1878 summa cum lau
de op: „De leer der souvereiniteit". Reeds
als student schreef Fabius veel artikelen
in De Standaard, aan welker redactie hij
van 1876—1878 voor buitenland verbonden
was. Op verzoek van <lr. Kuyper heeft hij
later bij herhaling hoofdartikelen en reek
sen van artikelen in het blad geschreven
3 October 1879 werd hij commies aan de
prof. griffie te Drente on bij do opening
der Vrije Universiteit hoogleeraar in de
faculteit der rechtsgeleerdheid. Prof Fa
bius was de laatste van de hoogleéraren.
die bij de opening dezer universiteit in
functie traden. 21 Oct. 1880 hield hij zijn
lnaugureele oratie „Het goddelijk karak
ter van het recht".
In Augustus volgde zijn benoeming tot
lid van den Raad van State en 12 Septem
ber van dat jaar werd hij In de vacature
Elias ais zoodanig geïnstalleerd
Voorjaar 1921 verzocht prof. Fabius aan
dc directeuren van de Vrije Universiteit om
zijn hoogleeraarschnp te mogen blijven
combinceren met zijn lidmaatschap van
den -Raad van 'State, waarvoor hem, toon
hij tot lid van den Raad van State be
noemd werd. toestemming verleend was
tot aan het bereiken van zijn 70stcn ver
jaardag Het verzoek werd hem echter ge
vveigerd. waardoor hij genoodzaakt was
ontslag te vragen als hoogleeraar aan de
Vrije Universiteit.
In 1882 werd hij lid van de plaatselijke
commissie van toezicht op liet L. O. in Am
sterdam, wet hij tot 1886 bleef. In Septem
ber 1891 kwam hij »n den gemeenteraad.
Reeds in 1393 koos de Raad hom tot wet
houder met de bedoeling dat hij de por
tofeuille van financiën zou boklcedcn. Hij
bedankte echter. In 1895 koos de Raad hem
opnieuw tot wethouder, nu in dc vacature
van publieke werken. Aanvankelijk aan
vaardde hij deze benoeming, maar weldra
bedankte hij, wijl hem bleek dat hij de*ze
fqnetio moeilijk kon combineeren rnct zijn
arbeid aan de Vrije Universiteit. In 1897
werd Fabius voor den Ruad gecandideerd
in vier districten. Overal viel hij echter.
Mr. W. van Leeuwen, de latere burgemees
ter, werd gekozen In twee districten cn
voor een dezer twee keerde prof. Fabius
toch weer in den Raad terug. In 1919 werd
hij niet opnieuw gecandideerd. In Augus
lus van dat jaar volgde zijn benoeming toi
lid van den Raad van State In den ge
meenteraad interesseerde hij zich voorai
voor plaatselijke werken.
In 1907 bracht de A. R. partij hem in de
Prov. Staten van Noord Holland, waarin
hij tot 1919 zitting heeft gehad, toen hij
niet meer werd gecandideerd.
Prof. Fabius heeft in tal van commis
sies zitting gehad. We noemen zijn lid
maatschap van de Centrale [Commissie
voor de Statistiek, waarin hij van 1891 tot
1924 heeft zitting gehad en van de examen
commissie voor economie en staatsinrich
ting (M. Van 1892 tot 1919 was hij ook
buitengewoon lid van den Centr Gezond
heidsraad. In 1914 werd hij lid van de
commissie van onderzoek voor a.s. Indi
8Che ambtenaren. Van 1911 tot 1919 was
hij ook raadsheer-plaatsvervanger in het
gerechtshof te Amsterdam. Prof. Fabius
was ook lid van de Ncd. Juristcnvcreeni
ging en in dit verband rnag herinnerd wor
den aan zijn praeadvics, voor deze vereeni
ging uitgebracht over het onderzoek naar
het vaderschap.
Bij de eerste stappen tot oprichting van
Patrimonium in de bierbrouwerij „De ge
kroonde Valk" van wijlen het Eerste Ka
rherlid W. Hovy, was prof. Fabius tegen
woordig. Aan de oprichting van de Anti
Rev. partij nam hij mede een krachtig aan
deel en van de oprichting tot 1910 onge
veer maakte hij deel uit van het Centraal
Comité der partij, die hij met dr. Kuyper
als voorzitter vele jaren als secretaris heeft
gediend. Enkele malen was prof. Fabius
ook Kamercandidaat, o.a. in Gouda, Rotter
dam en. Zierikzee.
Ook op kerke'ijk gebied deed prof Fa
bjus zijn invloed gelden In 1883 werd hij
ouderling van de Ned. Herv. Gem van
Amsterdam, doch in 1886 eerst geschorst
en tater afgezet.
Prof. Fabius maakte ook deel uit van
de door dc regeering in 1914 ingestelde com
missie voor de wetgeving, die gesplitst was
in een commissie voor burgerlijk recht*
voor strafrecht cn voor staatsrecht. Van de
laatste commissie was - hij voorzitter. De
iHirlog, die tusschenbèidc trad, heeft aan
deze voornemens een einde gemankt cn
van het werk der commissie kwam nimmer
iets.
Overvloedig is ook de persarbeid van den
SO jarige geweest.
Prof. Fabius was ridder van den Ned
Leeuw, commandeur in de Orde van Oran
je-Naösau en officier in het Legioen van
Eer.
Kort na zijn 80sten verjaardag, welke
luisterrijk is gevierd.'heeft de ziekte hem
overvallen, waaraan hij nu is overleden.
Dc teraardebestelling van het stoffelijk
overschot van prof. dr. D. P. D. Fabius zal
plaats hebben a.s. Donderdag te 1 uur op
de begraafplaats te Broek in Waterland
MOTORSCHIP „ELAND" GEZONKEN.
Het motorschip „Eland", thuiö behoorend
te Delfzijl, is volgens uit Tönsberg ontvan
gen bericht. 18 dezer ledigscheeps bij de
Noorschc kust gezonken. De bemanning
werd gered
Bontmantels NAAR MAAT, benevens alle voorradige bontmantels,
waaronder Perslaner, Bisam, Veulen, Mol en Scal-electric.
BIJZONDER LAAG GEPRIJSD
Het te graven kanaal mag
nimmer internationaal
worden
Te Roosendaal is een vergadering gehou
den vanwege de z.g. kanalencommissie
voor Wes" Brabant en Zuid Vlaanderen,
waarin ir. K. van Konijnenburg een inlei
ding heeft gehouden over samenwerking
tusschcn de ha sens in de Rijn Schelde del
ta. Aanwezig waren tal van voornanstaan
te persoonlijkheden uil Brabant en Zee
land. de hoer Beelaerts van Blokland hoofd
ingenieur van den Rijkswaterstaat, leden
der Provinciale S aten. burgemeesters cn
verscheidene Kamerleden
Na een inleidend woord van den voorzit
ter der kanalencommissie. mi. Blom. die
deze bijeenkomst leidde, zeide ir. van Ko
nijnenburg. volgens de N R.C dat het hem
een genoegen was over de Schelde—Rijn
verbinding te spreken Jukt thans, nu de
commissaris der Koningin in Noord Bra
bant zoo pas heeft verklaard, dat de oplos
sing van deze k wes'ie een historisch mo
ment zou.ziin voor Noord Brabant.
Spr bezag dan de ontwikkeling van het
achterland der drie deltahavens. Rotter
dam. Amsterdam en Antwerpen Allereerst
merk'e hij op. dat die ontwikkeling voor
Antwerpen anders is geweest dan voor de
beide Hollandsche havens. De eigenlijke
groote ontwikkeling van de Belgische ha
ven kwam pas na 1830 toen het spoorweg
net de positie dezer stad aanmerkelijk gun-
sliger maakte.
Met de ontwikkeling van de industrie
vvelke daarop intrad en den uitbouw van
het spoorwegwezen breidde zich voor de
deltahavens het achteiland uit en zoo
kwam het. dat na verloop van tijd he- Ant
werpsche achterland in aanraking kwam
met het Rijnland, dat sinds eeuwen zijn
uitweg naar zee vond via Rotterdam en
Ams'erdam
Nog later, vóór don wereldoorlog reeds,
kwam er scherpe concurrentie tussehen de
Duitsche. Ncderlandsche en Belgische zee
havens en na beëindiging van den oorlog
werd die concurrentie nog in verhoogde
mate voortgezet Duitschland voerde spe
ciale spoorwegtarieven in. die Hamburg en
Bremen moes'en bevoordeelcn België zat
evenmin stil en er trad Zelfs nóg een con
current op. met name Duinkerken, dat zich
al meer en meer als zeehaven ging instel
len Antwerpen kan zeker niet zeggen, dat
het zijn deel van het Rijnsche ach'erland
niet gehad heeft In de r-eriode van 1913—
1929 zag het zijn tonnage met 37 pet. toene
men. tegenover Rotterdam 24 pet
Nu is R-itterdam speciaal Rijnhaven door
zijn kolen- en ertstoevoer HO millioen ton
tegenover VA millioen ton van Hamburg
en 2M millioen ton van Antwerpen!. Van
den anderen kant moet men evenwel in
aanmerking nemen, dat Rotterdam voor
het overige slechts 5 millioen 'on stukgoed
heeft tegenover Hamburg 23 en Antwerpen
19 millooen ton. Het rijverkeer is dus voor
Rotterdam de basis en vanzelf is het in
zijn volste rech' wanneer het niet genegen
blijkt zich in deze bijzondere positie te
laten benadeelen
Spr. stelde vervolgens in het licht, dat
Antwerpen op een punt gekomen is, dal
haar bestaande toegangswegen tot het ach
terland haar niet tot groo'eren bloei kun
nen brenecn dan thans liet geval is Ant
werpen wil daarom van Nederland een be
tere verbinding naar den Rijn. daartoe ook
niet in het mins: gedievcn door de toene
mende concurrentie van Gent. Het Is dui
delijk, dat speciaal ook met het oog op dit
laatste een gesloen kanaal rechtstreeks
van het Rijnwater naar de Antwerpsche
•Jokken worÖt geeischt: De Nederlandsche
Senaat heefl dit echter verworpen als zijn
de in s rijd met het Nederlandsche belang
Wanneer hij de kwestie bekeek speciaal
van Brabantsch standpunt, dan verheugd»
het hem uitermate, dat do commissaris der
KonSng:n zich «lezer dagen bij de intcrpclla
tie in de Provinciale Sta'cn van Noord
Brabant zoo uitdrukkelijk heeft uitgespro
ken voor pen laag peil. zoetwaterkanaal, be
ginnende in de Westerschclde en eindig«;n 1
bij Dinteisas. niet veiligstelling \an Bergen
op Zoom als zeehaven en verbinding van
de Mark met de Roos«;ndaalsche Vliet
Eén ding verontrustte spr. nog. Hij was
van meening dat het Ie graven kanaal geen
interna"lon^al kanaal mag zijn en dit ook
nimmer mag worden Hij twijfelt niet aan
de pertinente verklaringen van den Bra
hant«chen commissaris, maar hij wist, dat
van regeeringsziide is gezegd, dat men dit
kanaal gemakkelijk 'ot nationaal kanaal
kan verheffen, door op de grens eenvoudig
een keersluis te zetten en dP7.«» in oorlogs
tijd te sluiten Spr. was daarentegen van
ineening. dat. elk kanaal «tal de Antwerp
sefic dokkpn rechts'reeks rOP| V-dkerak •■■i
HoÜandsch Diep verbin It. als internatio
naai kan worden aangen» rkr
Over verseheid«T»e details weidde spreker
nog uit. mede naar aanleiding van gestel
de vragen Hij verklaarde om dat mocht
liet inderdaad nnodig blijken, dat de open
"drokdam in de Schelde diende te worden
gesloten (wa* hij evenwel technisch als i«t*
volmaakt onnoodigs kwalificeerde), hij zelf
r*e eerste zou zijn die het leggen van di«ïn
dam wilde het roepen.
Tenslotte spoorde ir. van Konijnenburg
de talrijke aanwezigen aan krachtig voort
te gaan met de ingeze te actie, opdat de
eigen verlangens ten volle worden bevre
digd.
Naar aanleiding van een gemaakte op
merking voegde hij nog aan zijn betoog
toe. dat de delta-havens moeten samenwer
ken om de bedreiging, die uitgaat van
Hamburg en Duinkerken, te weerstaan
Deze bedreiging zag hij grooter worden
naarmate de Duitsch-Fransche toenadering
vaster vormen aanneemt. Zulks bptpekent
niet. dat wtj ons nu hals over kop aan Ant
werpen moe'en overleveren, maar we kun
non België zeer tegemoet komen zon»1«*r
eigen havens haar basis te ontnemen Hij
vertrouwde dat men ook in België voor d«-
billijkheid van dit standpunt een open oog
zou hebben.
De voorzitter sloot met de verzekering,
dat Brabant voor haar belangen paraat zal
blijven.
AMERSFOORT. Woensdag 23 Dec., vei
linggebouw Langestraat 109, v.m;. 9 uur, ver
koop van 4 inboedels.
Dinsdag 12 Januari, 't Boompje nam. 8
uur, verkoop van een hoerenhuis aan den
Zuidsingel no. 7, drie pakhuisjes aan de
Koestraat 2, 10 en 12 en een huis «aan de
Tuinstraat no. 8.
HOEVELAKEN. - Dinsdag 29 Dec., v.m.
!1 uur bij den heer Kolfschoten, verkoop
van de boerenhofstede „Nieuw Middelaar".
LEUSDEN. - Woensdag 23 Dec., ten
sterfhuize van mcj. wed. J. M. Broekhuizen
aan den Rijksstraatweg nam. 1 uur, ver
koop van den geheelen inboedel.
UTRECHT. 8 en 15 Jan. Notarishuis
n.m. VA uur. verkoop van een dubbel hee
renhuis en een perceel bouwterrein, bene
vens verkoop van een ander lieerenhuis.
ARBEIDSONGEVAL.
Pernis, 21 Dec. Hedenmiddag is bij
Simons' Scheepssbmperij alhier een ernstig
ongeluk gebeurd. Terwijl de kraandrijvei
De R bezig was om ijzer te ontschepen,
kantelde de kraan, waardoor Dc R. het
contragewicht over zijn lichaam kreeg
Met zware uitwendige en inwendige ver
wondingen Is het slachtoffer per auto van
den gemeentelijken geneeskundigen en
gezondheidsdienst naar het ziekenhuis te
Rotterdam overgebracht
Zijn toestand is hoogst ernstig.
Meisje door revolverschoten
ernstig gewond
Liefdesgeschiedenis de corzeaït
Groot eg ast. 21 Dec. Omstreeks half
zeven heeft alhier op d«* z.g. Scheiding tdc
grens tussehen ,1e provincies Groningen en
Friesland), een moordaanslag plaats gehad
op de zeventien ui rige I'ictefnella van D.
Toen het meisje de ouderlijke woning ver
liet, kwam de 26 jarige P. uit het donker
te voorschijn en loste een tweetal schoten
op het moisie. dat getroffen werd en neer
viel. De man maakte zich daarop Ijlings
uit de voeten. Spoedig kwam hulp onda.
gen. Het meisje hieek ernstig gewond to
zijn aan den linkerschouder, do hals en
den mond Beide kogels, die waarschijn
lijk van klein kaliher waren, hadden het
lichaam echter verlaten. Het meisje is geen
oogenhlik buiten kennis geweest en hield
zich zeer flink. Dr. Vprsler heeft haar ver
bonden en naar het Academisch Zieken
huis te Groningen overgebracht, waar zij
ter verpleging is opgenomen. Haar toestand
is hevredigend.
Omtrent de aanleiding tot den aanslag
kan worden gemeld, dat het hier een lief
desgeschiedenis betreft. De jongeman en
het meisje waren gcrtiimon tijd verloofd.
Gisteren had het meisje het echter uitge
maakt waarna P. tot ziin daad heeft be
sloten. Men vermoedt dat hij naar Heerlen
is uitgeweken.
VERMISTE VROUW GEVONDEN.
Verihoedelijk door koude over
leden.
Sedert j.l. Donderdag was te Oldebroek
niet in haar woning teruggekeerd de 78-
jarige. alleenwonende mej. J. van Loo. Zij
was dien middag van huis gegaan om
hout te sprokkelen in dc bosschen in do
buurtschap Stuyvczand. Een onderzoek le
verde geen resultaat op. Ook Zaterdag
inocht het niet gelukken een spoor van
haar to inden. Ten slotte werd de vermis c
Zondag in de heide van "t schietlerrein van
de Legerplaats bij Oldebroek gevonden,
waar zij in «ie duisternis verdwaald was.
De ongelukkige was overleden, vermoe
delijk door de koude bevangen, terwijl het
d.aar in den nacht van Donderdag op Vrij
dag sterk gevroren heeft
Als ons levensbeginsel goed is behoeven
wij verder geen regelen.
Uit hel Engelse!» «loo; Mej C M G de VV
Maarzoo begon Willem, die waar
lijk gegraven en geschoffeld had met een
bepaald doel.
Juli wilde niet tegengesproken worden
op dezen heerlijken dag.
Als je je jas niet aantrekt, zal je kou
vatten, zei. ze op strengen toon.
Willem stond op cn voldeed aan haar
verzoek. En terwijl hij daarmede bezig was
kwam een vertrouwelijke opmerking hem
voor den geost, die Sir Arthur en zijn doch
ter reeds meermalen gemaakt hadden; juf
frouw Gedge was zoo hijzonder practisch
van aard. ze zou een ideaal vrouw wezen
voor een artis'iek man, een schilder.
Wat de hoofdzaak betrof, het y/as minder
ongepast dan het scheen, want Willem was
onlangs wel tot dc overtuiging gekomen
dat hij schilder zou worden, hij wilde er
zich op toeleggen. Terwijl hij die jas aan
trok, dacht hij aan dc hooge heilige kunst,
waaraan hij zijn leven had gewijd. F.n ver
der herinnerde hij zich dat hij een klein
schetsboekje en een potlood m zijn jaszak
gestoken had. Hij ging dus zitten, haalde
het boekje in plechtig stilzwijgen te voor
schijn, en begon te teekencn.
Het was Juli. die na eénigen tijd het
stilzwijgen verbrak.
Als je die mirt uittcckent, zei ze. dan
staat het wel wat gek dat ik hier zit Dat
noort er hcelmaal niet bij.
Zij was op dezen heerlijken morgen veel
meer zich zelve dan ze in al die ongeluk
kige maanden geweest was.
Het zal wel gaan, zei de schilder.
Het plantje zal niet erg voldoen In
die groote opening. Het was juffrouw Ba-
brahamV plan om liet boompje daar In
te zetten, dus het zal wel goed zijn, dat
spreekt van zelf. Ze zei dat het een zinne
beeld was van ja, waar ook weer van?
Van het huwelijk, zei de schilder op
oen heel natuurlijkon afgetrokken toon.
Dan had ze het boompje zelf moeten
planten als zij gaat trouwen.
Den eersten Juli. Dc dag Is bepaald
O ja zei Julie. Heb je den jongen
man gezien
Hij kwam hier gisteren lunchen.
Hoe heet hij?
Jonkheer Barington, een heel hooge
mijnheer.
Julie fronste heel verachtelijk de wenk
brauwen.
Ik hoop, dat hij goed genoeg voor
haar is. Maar aan haar 6tcm zou men niet
zeggen, dat zij er veel hoop op had.
Het is een heel flinke en aardige man
Dat mag dan ook wel als hij met
haar gaat trouwen. Maar ik wou wel
eens weten waarom zij er zoo op gestald
was dat wij met ons tweeën dat boompje
plantten; zij had het zelf moeten doen.
Ja, dat weet ik bepaald niet, juffrouw
Julie, zei de jonge man. zonder van zijn
werk op te kijken.
Eenmaal een droomer. altijd een druo-
mer. Voortdurend, steeds opnieuw scheen
die natuurwet door te gaan; er was niets
tegen aan te vangen. Huwélijk, geld, ee-
zond verstand, dc werkelijke belangrijke
dingen van het leven beteekenden zoo wei
nig voor hem, vergeleken met molens en
mirtetakken en dergelijke dingen. Even
als haar geliefde juffrouw Babraham wa»
deze lieve cn vriendelijke jonge man bijna
al te goed om waar to kunnen zijn. maar
toch won de overtuiging in haar dagelijks
veld, dat hij iemand noodig had, een prac
tisch iemand, die voor hem moest zorgen.
En zij was niet de cenige, die dit dacht.
Juffrouw Babraham, die overal zooveel
verstand van had, had die meening reèdts
duidelijk uitgesproken
Daar stond hij, te midden van alles was
heerlijk was: volmaakt mooi weer, om
ringd door alle mogelijke mooie dingen,
zingendo leeuwcrikkcn en meerlcn. de zon
op het water schijnende cn op de heuvelen
in de verte en hij stond zijn tijd te ver
morsen met het teekencn van dat kleine
takje boven in den kop van den Hoodoo.
Tenminste, dat zou men zoo zeggen. Al
was het nu het zinnebeeld van het huwe
lijk, zij kon een gevoel van tegenzin niei
onderdrukken, dat hij zijn tijd niet wat
beter besteedde.
Maar het aardigste van de grap moest
nog komen.
Het was de teckchaar, die het stilzwij
gen verbrak.
Praat zooveel als go wilt, juffrouw
Julic, zei hij met iets onverwachts, iets
vreemds in zijn stem. maar houd uw han-
d»?n op uw schoot, juist zooals op dit
oogenblik en al6 u kunt. draai uw kin dan
een beetje om. zoo. gelijk met zijn vinger
Toe, tecken nu voort aan die mirt
Mn&r voordat die woorden nog waren uit
gesproken, zweeg zij plotseling. Kon dat
zoo wezen? Was het mogelijk dat hij het
boompje in het geheel niet nageteekend
had?
Het was meer dan mogelijk.
En dat was het aardige van het heele
geval.
HOOFDSTUK LXIII.
Ik ben lang zoo knap niet als dat
portret, zei Julie
Alles hangt af. dat weet u wel, van
het standpunt van waar men u beschouwt
zei Willem.
Hij sprak op een toon zooals een hooge
edelman tot juffrouw Babraham spreekt
En toch kwam het zoo netjes en natuur
lijk van de lippen van den schilder, da*
Julie er waarlijk eenigszins van onder den
indruk was. Zij was het niet met hem eens
maar wilde hem niet tegenspreken; dat is
te zeggen evenals juffrouw Babraham ge
daan zou hebben. Ofschoon zij het niet met
nem eens was, wilde zij den schilder niet
tegenspreken. Daarenboven het is de taak
van den schilder precies te weten hoe de
menschen in alle omstandigheden er uit
zien. Iedereen ziet er het eene oogenblik
anders uit dan op 't andere. Julio verbeeld-
do zich absoluut niet een schildersoog te
hebben, maar op dat oogenblik wist zij
precies hoo Willem er uit zag; netjes en
knap. Het hing er maar van af op welk
oogenblik Je hem aanzag met zijn blonde
haar, weggekamd van zijn voorhoofd en
zijn gele dasje en dien fijn gevoeligen
mond en die verwonderlijke oogen en die
slanke vingprs, het uiterlijk van een man
volkomen geschikt om met een echte dame
te trouwen. En ja. de laatste dagen was
er een vermoeden bij Julle opgekomen, dat
juffrouw Babraham er ook zoo over dacht;
dus do verschijning van lord Barrington
en de bepaling van den trouwdag had haar
een heele verlichting gegeven
Maar toch, alle last was haar nog n:ct
van de schouders genomen. Sedert dieu
zenuwaanval in de Lange Galerij was een
week voorbij gegaan Zij voelde zich nu
veel beter; zij werd dagelijks sterker, toch
tobde zij nog over allerlei dingen.
In de eerste plaats de zoo belangrijke
kwestie voor een practisch mensch: waar
moesten zij van leven. En als Willem er
waarlijk zijn zinnen op gezet had schilder
te worden, had hij geld noodig cn veel geld
ook voor studie en reizen in het buiten
land. Zij was eigenlijk blij dat hij zulk eou
besluit had kunnen nemen. Nu zou hij eer
der genegen zijn iets aan te nemen wat
hem werkelijk toekwam: het geld dat de
Van Roon opbracht.
Sir Arthur had haar medegedeeld, dat
dc som, welke het comité voorstelde te be
talen voor de Van Ro.in, duizend pond
s jaars rente kon geven en hij raadde haar
sterk aan dit voorstel aan te nemen; zij
zou dan voor haar heele leven van alle
financicch' moeilijkheden af zijn.
In Julie's oogen was dit een fabelachtige
som. Zij wist daarenboven m haar hart
dat zij dit geld nooit voor zich zelve zou
willen besteden. Het was het geld van Wil
lem en dat moest zij hem nu aan het vt-r-
stand brengen.
Zij begreep dien morgen al dadelijk, dat
dit een onmogelijkheid was. Die duizend
pond 's jaars was van haar en niets ter
wereld kon hem doen besluiten er een
rent van aan te npmen. In sommige din
gen gaf hii toe. maar in andere stond zijn
besluit rotsvast, dat had zij al gemerkt.
(Wordt vervolgd).
