AM ERSFQGM'S Cfi OAGBIAB
FventRg
KERSTGROET VAN H.M. DE KONINGIN
Maandag 28 December 1931
-DL E'EMIANDEW"
30e laargang No. 154
WILLEM GROENHUIZEN
DE ARRESTATIE VAN EEN
NOTARIS
Het Kostbare Meesterstukje
H.M. de Koningin heeft Vrijdagmiddag de
volgende rede uitgesproken, die door de Ra
diostations Hilversum en Huizen is uitge
zonden:
Inleidend Woord.
Voor mij is liet een reden tot dankbaar
heid, mij op dit oogenblik door de radio
met U allen verbonden te weten en daar
door zoovel - landgenootcn te kunnen toe
spreken. Het is als scheidde ons geen af
stand, als toefden wij in eikaars tegenwoor
digheid.
Ik zie in ons contact door den aether het
beeld van een hoogerend band, door God
zelf gelegd, die de geheele menschheid om
vat.
Terwijl ik U thans mijn Kerstgroet zal
voorlezen, doe ik dit »in het levendig besef
van die saamhoorighcid en gedenk met een
uit het hart komende heilbede de geheele
menschheid.
Kerstgroet.
Er lijkt ongetwijfeld voor velen eene grootc
tegenstelling tusschen de schaduw, welke de
ongunst der tijden op de menschcn en om
standigheden werpt, en de groote blijdschap
van het Kerstfeest.
De stoffelijke en geestelijke nood is hoog
gestegen. Er is veel wat neerdrukt, wat de
levensvreugde van ons allen bedreigt en
sterker dan ooit is de overtuiging, dat wij dit
uit ons zelf niet kunnen te boven komen.
Gelukkig brengt het feest blijdcre bood
schap.
Want het Kerstfeest is onafscheidelijk ver
bonden met onzen strijd en met ons lijden,
het is de vervulling van al hetgeen wij daar
in ontberen. Het verlegt in ons het zwaarte
punt van zorgen en moeite naar Hem, die
ons spreekt van verlossing en troost, het
brengt den klemtoon van die zorgen en die
moeite over op Zijne liefde.
Het lcon.t mot iets nieuws, met hoogerc
kracht, het doet die kracht in ons ontwaken,
het leert ons dragen wat zonder die kracht
niet te dragen is.
Over de wereld, gedompeld in kommer,
daalt de Kerstnacht, komt de liefde van God
ons lichtend tegemoet, schenkt God Zijn
heerlijke gave, Immanucl daalt af in onzen
diepen nood.
„Het licht schijnt in de duisternis en do
du:sternis heeft het niet overmochtDe
liefde van Christus straalt door de schadu
wen van dezen tijd heen, zij zal sterke:
blijken te zijn dan dat donker.
Wij zingen „Stille nacht, Heilige nacht
Die liefde maakt innerlijk stil. Waar zij over
wint verdwijnt de onrust, die velen in onzen
tijd den innerlijken vrede ontrooft. Zij voert
ons naar d. thuis van de ziel, waar alles
in overeenstemming is met het beste en met
het diepste in ons wezen.
Zij leert bidden, zóó bidden, dat God
verhooren kan: eigen wcnschcn en begeerten
te toetsen aan den hoogen wil van God en
dien wil tot den onzen maken en zoo het
bedoelen van dat Vaderhart kennen. Zij be
kwaamt ons om zelf mede te arbeiden aan
het plan, dat Gods liefde voor ieder onzer
persoonlijk heeft bepaald en, dat ondanks
alle stormen en beproevingen, welke in deze
wereld ons doel mochten zijn, rustig zijn
voltooiing tegemoet gaat, voor welks ver
wezenlijking Immanuel onze gestalte aan
nam.
Hij deelt ons Zijn leven mede. Gelijk in de
Lente de plantenwereld bij haar ontwaken
in cindclooze verscheidenheid, het wondér
te aanschouwen geeft van het ontluiken van
één en hetzelfde leven, zoo vertolkt een ieder
het van Christus ontvangen leven, volgens
eigen aard en karakter in de heerlijke ruim
te en vrijheid, welke dit leven ons schenkt.
Dit vernieuwe in ons de kracht om met
dijdschap onzen weg te gaan.
Welk een vastheid, welk een zekerheid
komt er niet in ons bestaan, als wij mogen
.wandelen bij het licht dat Zijn leven uit
straalt.
Onze tijd vraagt veel moed, veel geest
kracht, veel geloof.
Het Kerstfeest roept het elkeen als h<
ware toe: waagt het met Immanuel, dit i.c
God met ons. Vertrouwt op Zijn liefde, in
gebed en in persoonlijke gemeenschap.
Zóó wordt alle donker een lichtende Kerst
nacht, en ieder kruis, hetzij bewust, hetzij
onbewust, met Hem gedragen, gaat over in
heerlijkheid.
ZentRa-garantie
is internationaal
Alleen varkrijgboor bij derv
KorlogemoVei. hofkanboor oen
navanitoond ZantRo-laakafe
delbetsouivbare ine'
jJjdjnoJüu*
JUWELIER
LANGESTRAAT 43, TEL. 852.
In deze in dybbcl opzicht donkere dagen,
waarop wij het Kerstfeest hebben gevierd,
het feest van het Licht, heeft een Konink
lijk woord geklonken. Voor het eerst in de
geschiedenis heeft H.M. de Koningin Haar
gansche volk toegesproken, daarbij ge
bruik makende van het eenige middel, dat
die gelegenheid opent: de radio. Wel heb
ben de aethergolvcn al eerder aan onze
overzec-sche gewesten een Koninklijke bood
schap gebracht, maar het was voor het
eerst, dat het Staatshoofd voor de micro
foon van de Ncdeixandschc zendappara
tuur verscheen, om het volk bemocfligins
te brengen en hope, in dezen bangen tijd.
De Koningin öprak, en Nederland luister
de. Om den luidspreker geschaard hebben
wij héél stil gezeten. Koudfc was daarbui
ten, met felle regenvlagen symbool van
den tijd en binnen in ons was het sterke
verlangen naar meer Licht, naar een kloek
bemoedigend woord, gesproken door Haar,
die wij weten te zijn een nazaat van die
grooten, die in nog moeilijker dagen de ver
trouwde leidsmannen van het Nederland
sche volk zijn geweest.
Wij zijn stil en wachten. De gewijde zan
is verstomd, en dan... dan dragen de on
zichtbare vleugelen van den aether het Ko
ninklijk woord binnen in onze huiskamer
als een kostelijke gave; maar het wiekt
verder, tot wijd buiten onze landsgrenzen
lot daar, waar in vreemde streken ook Ne
derlanders meezitten te luisteren.
De Koningin spreekt, en Nederland luis
tert
Langzaam en duidelijk, in onberispelijk
Nederlandsch, ieder woord zorgvuldig arti-
culeercnd, spreekt Hare Majesteit. Wij
hooren het, en bcsoffen no? niet, dat het
mogelijk is. Dan dringt het tot ons door,
dat het wederom die wondere radio is, die
hier een band legt tusschen vorstin en
volk.
Woord voor woord wordt als het ware
in ons midden neergelegd als een zinne
beeld van Hoogere Eenheid, een Eenheid,
die niet, door welke verdeeldheid ook, te
breken is, een Eenheid, die uitgaat boven
alle grenzen van denkon en leven.
De tijden zijn bang, en de wereld hui
vert voor de toekomst. Maar: ..het Licht
schijnt in de Duisternis, en de Duisternis
heeft het niet begrepen". Onze Landvrou-
we spreekt de troostrijke, symbolische,
woorden uit het Johannes Evangelie. Alom
is de duisternis, maar in die duisternis
schijnt het Licht, waarvan liet Kerstfeest
etuigt. Alleende duisternis heeft het
nog niet begrepen.
Maar een6
Nccrland's Koningin heeft gesproken. Een
Kerstgroet aan Haar volk. De tijden zijn
donker.
Moge een volgende Kerstgroet getuigen
van het Licht, dat de duisternis hoeft over
wonnen!
Tc Batavia was dc rede on
verstaanbaar.
Aneta 6eint d d. 26 dezer uit Batavia:
Do gespannen verwachtingen, waarmede
Ned.-Indië de stem van II.M. de Koningin
verbeidde, bleek in de hoofdstad uit dc
tjokvolle zalen, waarheen autoriteiten en
particulieren reeds een uur tevoren zich in
bont pêle mèle hadden begeven.
Dc aanvankelijk goed doorkomende eerste
zangnummers deden de verwacht ihgen etij
gen, welke daardoor te scherper tegenvie
len, toen de duidelijk geannonceerde rede
van de Koningin praciisch onverstaanbaar
doorkwam. Dc teleurstelling groeide naar
mate bleek, dat noch het begin noch het
slot begrijpelijk was. en uitte zich in aller
lei vormen. Velen voelden er verder niets
meer voor om de rest van het programma
te hooren en verlieten de zaal. anderen
bleven nog langen' tijd zitten, hopend dat
er wellicht toch nog iets zou gebeuren,
waardoor alles weer werd goedgemaakt
Ook elders in Indië slechte
ontvangst.
De teleurstelling welke in de hoofdstad
hcèrschte, wordt ook weerspiegeld door dc
tot dusver ontvangen berichten uit Soera-
baja, Padang. Semnrang, Buitenzorg, Djem-
ber, Medan, Benkoelen. Solo. Magelang,
Djocja, Palembang, Pekalongan, Makassar,
Balik-Papan, Fort dc-Kock, Telok Botong,
Madioen, Soekaboemi. Bandjermasin en
Kota Radja, waar de Koninklijke Kerst
groet eveneens in openbare samenkomsten
in bioscopen enz. zou worden aangehoord,
doch helaas ook onverslaanbaar doorkwam.
Slechts enkele amateurs vingen het groot
ste deel van de rede op. Een uitzondering
maakt bovendien de ontvangst ten huize
van den gouverneur van Djocjakarta, welke
schitterend was. De rede van de Koningin
was daar woordelijk verstaanbaar, zoodat
de Pakoe Alam en zijn gemalin en het
korps ambtenaren binnenlandsch bestuur
de rede goed hebben gevolgd. In Solo wer
den eenige volzinnen verstaan. De Soesoe-
hoenan van Soerakarta was diep onder den
indruk teen hij de stem der Koningin
hoorde Hij was opgetogen over het tech
nisch wonder, dat zulks mogelijk maakte.
Valsche ambfseedige
verklaringen
Amsterdam, 25 Dec. Naar het Ilbld.
verneemt, behoort tot hetgeen den hier ter
stede gearresteerden notaris ten laste wordt
gelegd, o.a. een aantal valsche ambtseedige
verklaringen inzake een effecten-transactie.
Hij legaliseerde nml. een verklaring d.d. 18
Februari '27 van een weduwe en een desbe
treffende verklaring d.d. 18 Maart '27 van eer.
(inmiddels gcfaillcerdenj bankier, als zou
overleden echtgenoot van de weduwe op 5
Dec. '19 gekocht hebben voor M. 298.000 aan
deden Keulschc Stadslcening. Deze vcrkla
ringen hadden ten dod dat bezit te doen
erkennen als „Altbesitz" in den geest van
de Duitschc wet van 16 Juni 1925, dus als
bezit, verkregen vóór 1 Juli 1920. Bij „Alt
besitz" kreeg de houder nml. „Ablösungs-
anleihc mit Auslosungsrechtcn" tot een be
drag van 2l/s van het ingeleverde nomi
nale bedrag, welke „Anlcihe" aflosbaar was
binnen 30 jaren door uitloting met het vijf
voudige van het nominaal bedrag, vermeer
derd met 5 rente voor elk jaar, dat de
stukken niet afgelost waren. Ingeval van
Neubesitzontving de houder echter niet
rentedragende stukken, groot V/t van het
'ngeleverde nominale bedrag, welke stuk
ken eerst aflosbaar zijn nadat Duitschland
aan zijn verplichtingen inzake dc herstelbe
talingen zal hebben voldaan. De „Ablö
sungsanleihe mit Auslosungsrechtcn" heeft
een beurswaarde van -46 met het vijfvou
dige, nominale bedrag, die zonder „Aus
losungsrecht" slechts van 4 vanhetnom»
nale bedrag.
Dc desbetreffende verklaringen ten gun
ste van bovenbedoelde weduwe zijn naar
na het bankiersfaillisscment gebleken is
valsch geweest, op grond waarvan de stad
Keulen in November 1.1. een schadevergoe
ding eischt van M. 16.837, zijnde het verschil
usschon bovengenoemd oud en nieuw bezit.
AUTO VAN DEN DIJK GESLAGEN.
Haamstede, 25 December. Op den zee
dijk is de vrachtauto van den heer P. W
Noordhoek uit Haamstede geslipt-, waar
door Jiet voertuig met groote vaart van den
hoogen dijk afgleed. Dc auto sloeg eenige
malen overzij, waarbij de bestuurder .mi zijn
knecht uit den wagen werden geslingïrd.
De bestuurder P. W. Noordhoek kreeg
vrij ernstige verwondingen aan het hoofd;
zijn knecht J. Evertse kreeg een diepe been
wond. Beiden zijn naar het ziekenhuis te
Noordgouwe vervoerd, vanwaar zij, na ver
bonden te zijn, naar hun woningen konden
worden overgebracht.
ERNSTIGE AANRIJDING TE
SCEEVENINGEN.
Een der slachtoffers aan de
gevolgen overleden.
Den Haag, 27 Dec In den afgeloopen
nacht te ongeveer kwart voor één heeft op
den Gevers ftDevnootweg te Scheveningen
een ernstige aanrijding plaats gehad. De
conducteur A. II. T. van de blauwe tram
uit Voorburg cn een vrouwelijke passagier
waren juist uit de tram ges£apt; toen een
auto in volle vaart naderde, de vluchtheu
vel opreed en heide personen tegen den
grond wierp cn doorreed. Beiden werden
ernstig gewond opgenomen en naar het
ziekenhuis aan den Zuidwal overgebracht.
Na eenige uren is de paseagiere, de 22-
jarige Oostcnrijksche dienstbode A. TI., aan
de gevolgen van de bekomen verwondingen
overleden. De conducteur was er ernstig
aan toe en heeft o.a. een been gebroken.
Dc chauffeur van de auto P. B. heeft
zich in den loop van den nacht bij de po
litie aangemeld. Ilij verkeerde eenigszins
onder den invloed van sterken drank. Na
verhoor is de man weer op vrije voeten ge
steld. De auto is later in de garage in be
slag genomen.
BURGEMEESTER KRIJGT STRAF.
Men schrijft uit MelickHerkenbosch
(L.):
Do gemeenteraad heeft met algcmcenc
stemmen besloten, het salaris van den bur
gemeester met 1051 te verlagen. Hierbij
werd overwogen, dat de handelingen van
den burgemeester van dien aard zijn, dat
hoegenaamd geen vertrouwen in hem
wordt gesteld, cn zijn gedragingen in strijd
zijn met het openbaar belang cn de goede
orde.
OUDEJAARSAVOND IN 'T GEZIN.
Oudjaarsavond is een ieder
Als bet kan in z'n gezin,
Bij den haard scheidt men van 't oude,
Luidt men 't nieuwe jaar graag in.
Ook de winkeliers ze vragen
Dezen avond samen vrij.
De bedienden doen eendrachtig
Er ook hun verzoekje bij!
Daarom: laten we hier helpen
Deze hulp kost niemand geld,
Fcit'lijk is 't met deze kwestie
Eigenaardig, vreemd gesteld.
Het publiek maakt hier den dienst uit,
Werkt het mee, dan is het klaar,
Doel het 't niet, dan is liet werken
In den winkel, Oudejaar.
Want de concurrentie noodzaakt,
Dat een winkelier alleen
Kan gaan sluiten als hij mee liceft.
Steun cn hulp van 't algemeen.
Zeker men kon saam besluiten:
..Alle winkels 's avonds dicht!"
Maar wat zwakke broeders vindt men
Bij den winkelstand allicht,
Daarom komt men koopers vragen:
„Koop uw waren vóór den tijd,
Wanneer iedereen slipt dat doet,
Krijgt geen mcnsch gelegenheid
Ook maar één cent te verdienen
Oud-jaarsavond! En het staat
Vast, dat men dan Oud-jaarsavond,
Nergens één zaak open laat!
Oudejaarsavond: alle winkels
Stipt gesloten! Geen er in,
Stuur den winkelbaas en 't knechtje
Vrij van arbeid naar 't gezin.
Mocht één winkel open blij-ven,
Als 't besluit tot sluiten valt,
Weet dan dat zoo'n onderkruiper
Heel veel vreugd, genot, vergalt.
Mocht zich één er aan onttrekken,
Aan een mogelijk besluit,
Laat hem met z'n waren zitten,
Koop er nooit meer voor één duit!
GROEGROE.
(Alle rechten voorbehouden).
Natuur en Techniek.
Dc jongste aflevering van het Tijdschrift
Natuur en Techniek, uitgave van Elsevier
tc Amsterdam, stelt ons allereerst voor de
vraag „Drijvervliegtuig of vliegboot", welke
kwestie door den heer H. A. Seyffardt wordt
besproken. Dr. H. Engel schrijft over wen
kende krabben in de Mangrove, prof. dr.
Zwikker over een veelbelovende toepassing
van electrische gasontlading, dr. Eurico over
Corsica, het eiland der romantiek, S. S.
Hoogterp over gasaanval, Ir. Brusse over
hoogspanning, terwijl Henri Meijer dc tra-
ditioneele auto-rubriek verzorgt. Voorts vin
den wij nog bijdragen over Brctagne, over
de zoutwoestijnen in Zuid-Tunis, over de
mogelijkheid van het zclfkwecken van or
chideeën, enz. Allo bijdragen zijn verlucht
met goede foto's, welke het geheel een goed
verzorgd aanzien geven.
ONTSPORING OP STATION ROSENDAAL.
Donderdagavond omstreeks zes uur zijn
eenige wagens op het stationsemplacement
te Rosendaal uit de rails geloopen. Persoon
lijke ongevallen hadden gelukkig niet
plaats, terwijl de materieel© schade niet
zeer ernstig blijkt te zijn geweest. Uiter
aard heeft dit ongeval eenige stagnatie
veroorzaakt in den treinenloop, welke in
verhand met de Kerstdrukte op dit drukke
kruispunt van spoorwegen toch reeds ver
traging ondervindt.
Wie zich zeiven kent zal den mode
rn ensch niet verachten.
Uit het Kngclsch door Mej. C M G de W
C6
Het was ruim twee uur toon zij in Crow-
don Market aan kwamen cn stilhielden
voor de herberg: De Eenhoorn. Hier had
Willem een half jaar geleden over de groo
te droogte gepraat met juffrouw Ferris, de
dochter des huizers, een meisje met een
hoogrood© kleur. Julic zag dadelijk dat het
een brutale meid was.
Zij beloofden over een uur terug te ko
men; meer tijd kon Mitchell liun niet ge
ven als ze voor het opgaan van den maan
thuis willen zijn.
Zoo togen Julie en Willem er op uit, meer
romantisch dan ooit en aanvaardden den
pelgrimstocht naar de Hoogstraat. Het was
de eenige straat in dc stad die iets beduid
de, het punt waarop alle kleinere straatjes
uitkwamen. Een van die straatjes moesten
ze opzoeken.
Van het begin van dc straat af aan was
Willem helaas zeer weinig zeker van den
weg. Hij herinnerde zich vaag dat het 't
tweede of derde straatje links moest zijn,
dan oversteken en dan weer links en daar
na een klein steegje in, waarvan hij den
naam vergeten was.
Dat was juist iets voor hem, dacht Julie,
maar ze zèi het maar niet,
Willem wist evenmin den naam van de
vrouw, als den naam van dc straat waar
zij woonde cn toen ze omstreeks een half
uur tevergeefs gezocht hadden, maakte
Julie zich al ongerust dat het oude mensch
haar jaargeld zou misloopen. Het zou ech
ter vernederend zijn terug tc keeren zon
der iets bereikt te hebben, cn toch had
het romantische van het geval gemaakt,
dat ze den moed niet verloren.
Mitchell's uur was bijna om toen Willem
eensklaps staan bleef. Er was een licht
voor hem opgegaan. Hij was op het spoor!
Op den hoek van dc straat, waar zij al
driemaal in geweest waren, was een aller
aardigst klein winkeltje cn melkinrichting.
En daar herinnerde Willem zich iets van,
Zoodra hij het schilderstukje gekocht had,
was hij daar in gegaan om een glas melk
cn een broodje te gebruiken. Hij bleef even
staan: het winkeltje van dc oude vrouw
moest juist aan den overkant zijn. Maar
het huisje was afgebroken, het heele per
ceel, waartoe het winkeltje behoorde, was
verdwenen.
Zij gingen het koffiehuis binnen om in
lichting te vragen cn werden vriendelijk
ontvangen dool* een jong meisje, dat naar
Julio's opinie tc veel haar tanden liet zien
als zo lachte, om mooi genoemd te wor
den.
Evenals juffrouw Ferris, de dochter van
dc herbergierster, herinnerde dit meisje
zich Willem zeer goed. Julic vond dit wel
wonderlijk, daar hij maar eens in die stad
geweest was en dan nog zeer kort. Maar
Willem was nu eenmaal Willem; daaren
boven kwamen er heel weinig vreemdelin
gen in het stadje.
Nadat Willem, vrij omstandig, een be
schrijving gegeven had van liet oude
mensch en van haar winkel, vernam hij,
dat de buren haar altijd Moeder Stark ge
noemd hadden. En het arme oude mensch
was haar huisje uitgezet omdat ze de huur
niet langer kon betalen.
Ileel dien kant van de steeg hebben ze
zeker afgebroken? vroeg Julie op vrij scher
pen toon.
O ja, zei juffrouw Smillcr, meer tot
Willem dan tot Julie, het terrein is aange
kocht door een maatschappij.
Wordt er soms een museum gebouwd?
vroeg Julie.
Neen, geen museum, zei juffrouw Smi-
ler met kalme stem, zonder van Julie's
spottende toon notitie te nemen, öf omdat
ze de ironie niet begreep, of juist omdat ze
dat wel deed; het was in ieder geval heel
verstandig van haai-.
Dan een kippenhok met loop, veron
derstelde Julie, toen ze een aardig bakje
met verscho eieren zag staan.
Neen, dat ook niet. Juffrouw Smiler
geloofde dat zc er een schilderijcnzaak
wilde vestigen.
Julio keek Willem ernstig aan. En die
blik werd op dezelfde manier beantwoord.
Een schilderijenverzameling, juist op de
zelfde plek waar een Van Roon hacl gele
gen, verborgen onder stof en wie weet hoe
veel jaren wel!
Wat ging toch alles wonderlijk toe in de
wereld! 1-Iad Moeder Stark maar kunnen
gissen dat er geen maatschappij noodig
geweest was om haar uit haar huisje te
zetten!
En waar is de oude vrouw gebleven?
Kunt u ons dat soms zeggen? vroeg Jullie.
Ze moest naar het Werkhuis, geloof
ik, die arme ziel!
Julie keek Willem aan en Willem Julie.
Is het Werkhuis hier ver vandaan...
zou u ons dat ook kunnen zeggen?
Neen, het Werkhuis was vlak in de
huurt. Je moest de straat afloopcn, dan
links afslaan, het bruggetje over het ka
naal over cn dan links houden; je kon niet
missen.
Zou het veel tijd nemen? Julie keek
op haar horloge.
Neen, niet meer dan vijf minuten.
Dank u vriendelijk. Wij zijn u dank
baar. Dit zeggende nam Willem zijn hoed
af en cn zij vertrokken.
HOOFDSTUK LXV.
Het uur, dat Mitchell hun had gegeven,
was om. Maar er zat niets anders op; zo
moesten er op af gaan. Als men op het
geen het meisje gezegd had, aan kon, dan
was het werkhuis niet meer dan vijf minu
ten daar vandaan.
Daar Julie de zaak in handen had, wer
den dc aanwijzingen van het jonge meisje
stipt opgevolgd cn zij kwamen dan ook da
delijk waar zij wezen moesten. Maar toen het
groote sombere gebouw aan de overzijde
zichtbaar werd, bleven zij staan met een
plotseling opkomend gevoel van ontroering.
Een hcclcn tijd staarden zij naar het
bleckc, sombere gebouw voor hun oogen.
En toen zei Julie met een lach:
Ik denk dat jij daar eenmaal zitten
zult, als je niet iemand vindt, iemand, die
geen genie is, om voor je te zorgen.
Die woorden kwamen bepaald uit haar
hart; toch scheen Willem ze niet verstaan
te hebben.
Het doet mij denken, mompelde hij
half in zich zelf, aan dat kleine stukje van
Duclaux, „Het Armhuis" genaamd.
Julic toonde haar ergernis door het voor
hoofd te fronsen.
Er is juist een tentoonstelling van
Zijn doeken in de Bondstrect Gallery. Bewon
derenswaardige lijnen. Een grootsche stijl
van schilderen. Wat een machtig effect
Je zult mij toch niet willen vertellen
dat er schoonheid is in zoo'n ding als dat
Werkhuis?
Ducleux zou zeggen van wel, met
die donkere wolk boven den gevel. En die
bocht van het kanaal op den voorgrond is
niet zonder waarde. Hij glimlachte. Die
glimlach van hem had iets goddelijks. Maar
Julic maakte er zich op het oogenblik wat
ongerust over. Zij keek een anderen kant
uit cn raadpleegde haar horloge.
Al weer tien mininuten meer dan een
uur voorbij.
Ik denk dat Duclaux het van deze kant
bekeken heeft. Hij deed een paar passen
achteruit, hield zijn hand hoven de oogen
en keek nog eens goed naar het Werkhuis.
Dat was nu weer zuiveren onzin! En toch,
juffrouw Babraham had Julie reeds trach
ten te overtuigen van de diepe waarheid,
dat men met een genie wat toegevend moet
zijn.
Een weinig moedeloos gestemd trok zij
aan de bel van het sombere en ongastvrije
huis. Het duurde lang, maar de deur werd
met weerzin open gedaan door den portier,
een knorrigenman
Kunnen wij vrouw Stark ook even
spreken?, vroeg Julie.
(Slot v >lgt).
