ELECTRO- EN RADIO-TECHNISCH BUREAU
F. H. LOMANS - Utr.str. 15 Te». 483
Wij vertegenwoordigen de bekende
DUCRETET en PHILIPS toestellen
Betaling in overleg met den kooper
GfêAiVlOFOON SCOFFERS- en PLATEN
BB
.the*5
Zondag, i
Hilversum.
H i 1 v e r s u m.
Maandag, bovenbouw, waardoor niet ontkönd kan
worden, dat Bralims hierdoor ietwat on-
onmiddellijk gevolgd als een vreemd ge
rucht door de beide nocturne's van Debus-
Er zijn nog altoos vele muziekliefhebbers,
die ijzen van het woord „Etudes". Ze den
ken mogelijk aan hun vroege ervaringen
Het Berlijnsche Philharmonische orkest.
dat men 's avonds kan beluisteren in een
Beethovenprogramma werd in 1882 opge-
i richt. De beste Duitsclie dirigenten zijn
en botsingen rnet de muziek, toen ze op j vrijwel doovloopend 3an bet hoofd van dit
ouderlijk verlangen piano of viool moes
ten studeeren. En dan vond je het afschu
welijk om je af te beulen {zooals dat heette)
op dde afschuwelijke „etudes". Tegenwoor
dig kan men weten, dat „etudes" niet altijd
dor en slaapverwekkend behoeven te zijn;
het hangt ook voor drie-kwart van den in
strumentalist af. Een etude is oen klank-
studie, een klank-schets, gelijk de schilder,
een vlotte waterverf-echels maakt of een
eepia-teekening. Het voordeel van dit werk
procédé is, dat de schets doorgaans levend
blijft. De kunstenaar doet er niets af, noch
hij; de schets gelijkt op een visioen en zij
heeft ook visioenaire waardén.
In de muziek is Chopin één der pioniers
geweest, die de etude, als klankstudie heeft
opgevat. Vóór hem kan men de bonderden
„caprices" der achttiend'eeuwers, hun „sol
feggio's" en hun „toccata's" wel beschouwen
als instrumentale etudes, maar Chopin werd
de visioenaire droomer op hot moderne kla
vier. Techniek en expressie werden bij hem
één en zijn beroemde twee bundels etudes
(opus 10 en opus 25) zullen wel de stan
daardwerken in dit opzicht blijven. De
A.V R.O. laat u, door middel van Gerard
Hengevelde geest en techniek, in den na
middag weer met eenige Chopin-etudes ken
nismaken.
Woensdag.
Huizen.
Twee uur lang twee fluiten, afgewisseld
uitnemend geschoolde orkest geweest Wij door twee pianosoli, vergt veel aandacht,
denken aan Levi. Schuch. Mottl. von Hau- Ik geloof niet aan de heilzame werking van
segger. Richter. Richard Strauss en thans zoo'n uitvoerig muzikaal
zeker en zwervend van gedachte schijnt te sy. Neen, één der drie werken zal slechts
I goed tot zijn recht komen. Het onderling
I verband der stukken is hopeloos zoek; en
daar moet een orkestdirigent in do eerste
I plaats tegen waken.
i Niettemin Monteux zal van al deze com-
j posities wel volmaakte vertolkingen ge
ven en Albert Spalding heeft dikwijls ont-
aan Wilhelm Furtwaencler. Deze was een Het is alles mooie muziek, wat de beeren i roozaiek-achtige programma 6tuk voor
jaar of tien geleden reeds eenigen tijd di- v. d. Hurk, Clemens en Monissen-spelen; 8tuu den luister
rigent der Philharmonic cn i6 na een korte maar het beste wordt onverteerbaar, als
onderbreking weer teruggekomen. Orkes- men er overmatig gebruik van maakt. Ook
ten en dirigenten zijn vindingen der 19b hierin verschillen de smaken blijkbaar,
eeuw. Men had in deze geestelijk weinig
middagtafeltje. r0erende momenten in zijn spel. Zoodat dit
ik
genot zal
stuk den luisteraars veel
schaffen.
verheffende eeuw behoefte nan goden. En
bij gebrek daaraan men ra&akte ze
eenvoudig. Dirigenten, pianohelden, viool-
phenomeenen. zanglitanen, cn nartituur-
riddeiv? onstonden bij de vléet. Tegenwoor
dig zoeken wij ons geluk in de aanbidding
Mühlacker.
De vier stukken van de familie Bach zijn
voortreffelijk specimen der muziekstijlen.
Vrijdag.
Mühlacker.
Sam Schuyer is oen Nedcrlandsche toon
kunstenaar; hij woont, geloof ik, in den
Om 8.20 begint de uitzending met het 5e Haag. In de serie Moderne muziek van de-
Brandenburgsche concert van J. S. Bach
den vader). Dat is nog 18e ëeuwsche mu-
van film- en in jazz-hclden. Ge ziet: veel ziek van bet concertogrosso-karakter. Daar-
nieuws is er niet onder de zon. Inmiddels
geloof ik, dat juist Furtwaengler's psvché
minder ingesteld is op bluf en op eigen
roem. Hij lijkt on6 een meer módem-voe
lend toonkunstenaar, die tracht de muziek
ate eerste waarde weer in het centrum van
den aandacht te plaatsen. Vermoedelijk
neigt hij daarom sterk tot Beethoven, wiens
muziek
zen avond ontmoet ik hem met een werk*
„Muuik für Orchester". Ja, de nóAm is van
Hindemit'h en ik moet eerlijk bekennen,
na komt de sinfonia in d van den oudsten dat bier het begin en het einde van mijn
zoon Wilhelm Friedemann. Deze sinfonia I kennis omtrent Schuycr's muzikaliteit ligt.
bestaat uit een langzame inleiding voorMaar toch hoogst bemoedigend voor
hé,11,
twee fluiten en continuo, gevolgd door een
snel fugato; Friedemann is hier niet geheel
oorspronkelijk: hij houdt zich aan de con
clusies van den vader, maar toont toch ge
neigdheid den vorm to doorbreken. Het
Huizen.
Het zal ons bijzonder interesseeren, hoe
het Amsterdamsche a capella-koor onder
Alphons Vrancken de wereldsche muziek
zingt. Jong cn oud wist wel, dat Phons
Vrancken een knap en bewogen koordiri
gent is, doch zijn belangstelling ging dooi
de jaren steeds meer uit naar de gewijde
Jan naar de wereldeche kunst Maar nu
komt er dan een nieuw terrein in exploi
tatie: het madrigaal. „La bataille de Ma-
rignan" van Jannequin is overigens heel
wat anders dan een mis van Palcstrina!
U weet misschien niet, dat „la bataille" in
de geschiedonis van de. programma-rnujjick
een belangrijke plaats inneemt?
Janijeguin schildert' nar^êjijk^indit, yür-i
stemmige koorwerk de slag tusscljen de
troepen van "Frans I van Frankrijk tegen de.
Zwitsers onder den Hertog van Milaan in
1515, die niet de overwinning van Frans
eindigde. Het is een grandioos - stuk, dit
koorwerk van Jannequin; luister eens naar
de beroemde passage's: SuyvezFrancoys,
Ie roy Fran<;oys" en „Tout est perdue". De
K.R.O. zet zijn luisteraars een mooi middag
programma voor.
Duitse he zenders.
Dc 22ste cantate van Bach Jesus nahrn
zu sich die Zwolle" is het eerste werk, dat
de
nieuwe betrekking te Leipzig geschreven
'heeft. Bacli werd namelijk in 1720 benoemd
tot muziekdirecteur aan de Tliomaskerk en
-school. Tot do wokelijksché verplichtingen
behoorde onder meer hot schrijven en doen
uitvoeren van muziek, die voor de uitoefe
ning van den dienst der kerk noodig was.
De veronderstelling, dat Bach met deze j
cantate den Leipzigers wat honing om den j
mond heeft willen smeren, i3 nog niet zoo I
apocrief, als het wel lijkt. We moeten niet
vergeten, dat men daar in Leipzig aan de
vriendelijke en ietwat weeke muziek van
Bach's voorganger Kulinau en aan de mu
ziek van Bach's rivaal Telemann gewend
was. Deze cantate is bijzonder melodieus
en zoetvloeiend, eigenschappen, welke men
ook in die tijden hoogelijk waardeerde.
Maar door deze welluidendheid hoort men
toch werkelijk minder „Bac.h", dan in an
dere, werken. De solostemmen bestaan uit
door Furtwacnglers geest zuiver derde stuk (cembalo-concert van Ph. Erna
gespiegeldjvrordt. Het wekt eenigc bevreem- mjeR is gedurfder. Ook de symphonie in
,i„* w. van christian Bach, den jongsten
zoon van Joh. Seb. wijst reeds voorwaarts
in den tijd. Mozart zou niet hebben ge
leefd,zonder Ph. Emanuel en Joh. Christian
Bach. Van den eerste nam hij het piano
concert over, van den tweede den sympho-
nischen vorm en het zingend allegro. Een
leerrijk en mooi programma!
voor óns, dat een lanJ2enoot introducties
bij den West-Duitschen omroep heift'
Huizon.
Zaterdag.
ding, dat hij de groote fuga opus 133 (dooi
Weingartner voor groot orkest gezet) uit
voert. Arrangementen zijn op hun best al
tijd hoogst bedenkelijk -en vooral dit stuk
Beethoven schreef het nota bene voor strijk-
kwartet en nu galrnt liet in een honderd-
koppig orkestraal apparaat!
Huizon
Do zevende symphonie van Schubert ia
de hoofdschotel van dit N.C.R.V.-program-
raa. Het is een groot werk, uiterlijk en' in
nerlijk. Men zou de symphonie de roman
tische kunnen noemen. De hoorn opent na
melijk in het andante het muzikale dis
cours en de hoorn is een romantisch in
strument, tenminste bij Schubert en Bruck
ner, Brahms en MatJer. Schubert heeft in
doze symphonic mèèr dé behoefte gehad
door een soloblaasinstrument het onder
deel in tc leiden. Het andante con moto in
a klein heeft óók een inleidende episode,
thans voorgedragen door de. liobo. De leng
te van djt énd.ante is eerbiedwekkend,
..bimpnlisch" zegt -,dé Duitecher; maar het
1 ij kt on& zelfs voor don hemel wel -wat te
uitvoerig. In het-Scherzo zal het alterna
tief-trio een ieder-zeker verrassen, door .den
broezen klank der houten blaasinstrumen
ten. De finale i"* de onbekommerde uiting
van een natuurgevoel: frisch, stroómend
van beweging on 'opgewoÉtEen nalf
jaar later was Schubert dood...
Heilsberg.
Smetana, Tsjechisch componist (18.24
188-1) i3 een figuur van historische beteeke-
nis. In het midden der 19e eeuw ontston
den, vrijwel onafhankelijk van elkaar, eeni-
ge stroomingen in de muziek, die hot besef
Donderdag.
Hilversum.
Stijlvolle programma's hebben het ge
vaar, dat ze verstijven in hun degelijke
ernst. Als een solist b.v. Mozart zal spelen,
kan men openen met de een of andere
ouverture van Mozart en nog een kleine
symphonie of iet-s dergelijks. Beter en boei
ender is bet om een werk te nemen uit Mo-
zarts tijd of daar vlak vóór. Enfin, er zijn
honderden mogelijkheden. Maar wat Mon
teux doet is .tóch eigenlijk" allergekst. Eerst
de romntische en zwaargekleurde „Man-
fred"-ouverture. Daarnaliet spiritueels en
gratieuze-vioolconcert (in .G) van Hay'dn,
Het K.R.O.-programma vermeldt onder
meer het concert van Ilaydn voor viool,
'•embalo en strijkorkest Stcfi Gcyer 6peelt
do vioolpartij. Ik geloof niet, d>at wij dit
althans ih den Nederlandschcn omroep
reeds hebben gehoord. Hot behoort tct do
reeks Ilaydn-herdcmkiiwon. Zou het stuk
repertoire houden? Ik vrees voor het tegen
deel. We moeten niet vergeten, dat de zoo
genaamde verloren oude muziek wel enig
gebrek zal hebben, anders had de tijd haar
niet buiten gevecht gesteld. Er zijn natuur
lijk uitzonderingen, véle uitzonderingen
zelfs. Maar is hot u niet dikwijls opgeval
len, hoe sommige executanten zich beijve
ren voor het weder doen herleven van oude
muziek, dio geen andere eigenschap bezit,
dan dat zij hopeloos oud en versuft ie??
Het gevaar is In deze soort ondernemingen
altijd: niet alles, wat er uit den vroegeren
lijd opgedolven wordt is edel van karaat!
En de lezers gelieven zich te bèheenschen)
zelfs Haydn heeft ocr-vervelendo dingen
geschreven hoor!
Dit vioolconcert kan ik echter met warmte
aanbevelen. P. T. -
TELEFOON 483
F. H. LOfVIAWS
UTRECHTSCHE STRAAT 15
GROOTE SORTEERI!\j~
O A ODEON. HIS MASTERS VOICE.PARLOFOON tOMOCORD TRi-ERGON
meester voor de uitvoering van zijn j v"oor het nationaal-eigen van land en mu
ziek trachtte levendig te maken. In Bo-
bemen was Smetana oen vurig voorvechter
van dit beginsel; in Rusland: Glinka en de
latere „vijf" Petersburgers; in Scandinavië:
Grieg; in Finland: Sibelius; in Vlaanderen:
Blocx; in Nederland: Verhuist-, Zweers. Vele
componisten keerden terug tot het volks
lied 'en zeker allen steunden op het volks
leven. Smotana's opera „der Kusz" (1876) is
een zoogenaamde volksopcra. Dc componist
vond door b°t libretto, dat op het boeren
land speelt, gelegenheid te over om de
mooie, oude Bohecmsche volksmuziek in
de opera te verwerken. Het stuk speelt
dicht bij dc grenzen in het Bohemer woud;
smokkelaars bij de vleet dus. Dc handeling
»s tamelijk gecompliceerd. In hoofdzaken
wordt het thema behandeld van een kop
pig boerenmeisje (Marinka) dat met een
forsche boerenjongen (Hanno) trouwen j
gaat. Marinka is echter koppig en wil zich
niet laten kussen. Hanno laat dc zaak in
alt, tenor en bon De .nstrumentat.e ta r,m s(eek z00 om M„inka (0 jkkc.
terst sober (strijkers en hobos); het koor
Noviteiten.
Parlophon brengt o.m. een plaat met
Hans Albers op liet repertoire: „der Drauf-
ganger". Leo Slezak zingt uit „Gasparone"
van Millöckcr. Edith Lorand speelt 'n pot
pourri uit de zelfde operette, Dr. Weisz-
niarn verrast ons met con bloemlezing uit
Mozart-opera's en Adele Kern, de succes
volle vertolkster der Olympia-rol zingt
h$ar aria „Phübus stolz im Sonnenwagerï"
uit Hoffmanns Erzóhlungen. Verder flaten
van het Hollandsch harmonica duo „the
Cavelli's".
Decca. Van Hcnry Hall zijn twee nieu
we platen in den handel gekomen: „i wae)
true" en „Come ye back to bonnie Scot
land".
P o 1 y d o r. Van Lalo werd de suite
„Namouna" opgenomen, uitgevoerd door
het orkost „Lamoureux" te Parijs. Vele ka-
mermuzickplatcn zijn verschenen o.m- van
Tourneraire, Földesy. Ook Moessorgski-Ra-
vel is thans bij Polydor verkrijgbaar even
als „der Kongress tanzt". Furtvvaengler
dirigeerde het 3e Brandenburgsche concert
van Bach en Tyl Uilenspiegel van Strauss-
partituurgetrouw
Brunswick komt uit met eon 15-tal
nieuwe dansplaten.
Jack Hylton op Decca.
Zooals men weet, is Jack Hylton, rle ge
vierde bandleider, die ook in ons land eoni-
ge malen op tournée is geweest, van His
Mas tem Voice overgegaan naar dc Decca-
Maatschappij, voor wier microfoons hij een
geheel nieuw repertoire afwerkt. Zijn oude
nummers van dc H.M V. speelt hij niit voor
Deer,i. Wij lubben thans eenige pluien var
zijn nieuwe repertoire toegezonden gekre
gen, die alle recht doen wedervaren aan de
bijzondere kwaliteiten van Hvlton's band.
Du tocnvormingj is uitstekend mooi <r*ik,
ae gezongen refreinen duidelijk verstaat: -
ba,ir.
Var dc ons toegezonden nlaton noemen
wij allereerst de quick-one-step van Sarony
„Tom Thumb's Drum" (op F 26.'9) oon al
lergeestigst nummer met een ichittorend
vocal refrain, cn, wat ik eigenlijk h<r eerst,
had moeten noemen een paar slagwerk-soli,
die af zijn. Het komt niet veel voor, dat
men drum-soli op de plaat krijgt, maar de
ze zijn bijzonder geslaagdI Aan den andeivn
kant staat de bekende foxtrott „O what a
night"
Het uitwisselen van songs tusschen Enge
land en het vasteland gaat tegenwoordig
wat vlugger dan vroeger, en Albion neemt
den laatsten tijd ook wat meer van Duitsch-
land over dan vroeger. Is dat sinds „You
are my hearts delight" zoo geweldige furo
re maakte aan den overkant van ae Noord
zee, toen aan dezen kant „Dein ist mein
gazes Herz" allang niet meer gezongen
word? Hoe het zij, er waait tegenwoordig
nogal eens een Duit-schc schlager naar En
geland, krijgt dan een Engelsche titel, een
Engelsch refein, zoo noodig nog een Engel
sche bewerking wat dc zetting betreft, en
dan krijgen wij er weer .gramofoonpjatcn
'van! Kent u: „Ic-h hab dic.h einmal ge-
küsst"? Natuurlijk, zegt u. Prachtig. Dan
kent u ook: „Three little times". Én dan
behoef ik van Decca -*381 niets anders
te zeggen, aan ua; ao groote Jack er iets
bijzonders van maakt, ert Jat de plaat aan
de keerzijde voor u speelt „When it's slee
py limo down south".
Een ander opmerkelijk verschijnsel is, dat
oude favorieten van eenigo jaren geleden
plotseling weer levenskracht krijgen, en als
herboren uit de oude doos te voorschijn ko
men. Zoo schijnt op 't oogenblik „Ay-Ay-
Ay" uit zijn asch te verrijzen, en ook
c'est Paris" Hylton speelt do laatste six-
eight op F 2678. Padilla zal er opnieuw zijn
vreugde aan beleven.' Een andere schepping
van dezen componist alleen wat minder
bekend slaat op de keerzijde: „El Reli-
cario".
Verder noem ik „Me" (fox)) en „I don't
know why" een slow op F 2684, „Running
round the trees" en „Joey tc clown" op
F 2700, en ten slotte op F 2665 „Close your
eyes" en „Heartaches", blijkbaar ook een
genaturaliseerde Duitsche song, die weinig -
in het licht der openbaarheid is getreden.
Rr.
Ion. een ander boerenmeisje. Marinka loopt
Opera en ballet/
I CT.c Parlophon zendt ons twee platen, waarop
komt pas in het slotkoraal aan het woord. balloorjff n£UH. de smokkelaarè. Het tweede gedeelten uit „der Bottelstudent" van
bedrijf brengt ons in aanraking met do Millöcker zijn vastgelegd. Het duet met
smokkelende bende in een dicht bosch. Ze slotkoor uit het eerste bedrijf („wie Tranon
worden natuurlijk danig in hel nauw ge- perlcncn het. duet uit het tweede
bracht, anders was er geen aardigheid aan bedrijf („Nur das eine bitt-'ich dich") zijn
Londen regional.
Het B.B.C.-orkest onder Boult rpcoH on
der meer de orkest-suite van R- Strauss:
„le bourgeois gentilhommo", welke geschre
ven werd als tooneelmuziek bij Molière s
golijknamig blijspel. In de partituur vertélt
Specb' in een voorrede, dat ook dit boek
"haar lotgevallen heeft (habent sua fata li-
öelli). Want dc kleine opera „Ariadne auf
Naxos" van Strauss, die Jourdain in Mo-
ilière's oomedie voor zijn gasten laat vertoo-
nen, werd later uit de partituur van deze
tooneelmuziek gelicht. De orchest-suite: „le
bourgeois genLiLhoinmc" en de opera:
„Ariadne auf Naxos" zijn thans twee zelf
standige werken geworden. In beide com
post ',ie9 heeft Strauss een k?®tn orkest voor
geschreven (35 spelers). De muziek bestaat
uit 9 stukken, die ik voor de luisterenden
even opnoem met weglating van uitvoerige
programmatische bijschriften: 1. Ouverture
(Jourdain, dc burgerman); 2. Menuetto
(Jourdairj danst het menuet); 3. de Scherm
meester (Jourdain leert 6chermen); Entréo
en dans der kleermakers; 5. Het menuetto
^an Lully (Strauss paraphraseert)6. Cou
rante; 7. Entree van Cleoutö (de a.s. schoon-
toim van Jourdain); 8. Intermezzo (Jourdain
Eerwacht hoog bezoek); 9. -het. Diner (tafel-
muziek cn dans van de keukenjongens). De
suite is een der meest geslaagde werken
van R. Strauss
smadelijke opmerking, dat dc gramofoon
„muziek in blik" brengt, geldt zeer zeker
met voor deze mooie opname.
Bij onze zending behooren ook nog viool-
soli van Hubermann. De geniale kunste
naar laat zich in een tweetal vrij bekende
stukken hooren: de wals in cis van Chopin
on Hanno komt (héél toevallig!) de bende, op hummer P 9501 opgenomen. Het groote Jït? -^r' innige én
ivaartusschen Marinka zich bevindt, tegen, duet „Soil ich reden, darf ich Schweigen" rn"7'
lAiarinka treurt en Hanno treurt Kkn het uit het 2e bedrijf staat in P 9502 gegrift.
muzikale voordracht van Hubermann.
warm-getimbreerd als steeds maakt het
uit honderden collega's laat
beter? Maar het meisje is koppig als een De tenor Tina Pattiera en de sopraan Mar-ff. 00rc,n eeD delicieuze genieting. Het
jong veulen cn wil Hanno geen kus geven, git Suchy, die de Symon- en Laura-par- 110 ^"snaar in |ie* stuk van Elgar
In het laatste tooneel heeft de verzoening tijen vertolken, zingen hier met zooveel -fe" v^r,^c overgave, die u
plaats, maar nu wil Hanno niet kussen, verbeeldingsgloed en overtuiging, dat reeds,
't Is maar een grapje en ze trouwen einde- bij de eerste maten do aandacht geboeid
tijk heel opgewekt. wordt Bovendien zijn beide solisten in het
Dinsdag, gelukkig bezit van superieure stemmiddc-
len: een gewoon rnensch mag er jaloersch
Onze Hilversumsche en Huize* zenders van worden. Niettemin sparen zij hun kos-
nebben allerlei vreolijks op bun program- lelijk eigendom niet cn laten ook den lief- j fantastische winkel is alles to zien- aedres
ma; 't is ook Carnavals-tijd en do omroep 1-ebber daarvan ruimschoots profileeren. Loerde hondjes Balletdanseresjes 'dende'.
is als steeds up to date Ook het buitenland Pr. Weiezmann, de altijd nauwgezette, I mnlrozonkoz:;k.ken, oudc en'j!onge menee
doet hieraan mede, doch er blijft nog vo,- klankgevoclige en muzikale kapelmeester ren, prinsen cn prinsessen Spanjaarden
Hubermann
herkennen.
Decca.
La boutique fantasque is de naam van
een ballet, dat de Zweden in hun grooto
dagen te Parijs hebben opgevoerd. In deze
doende over, voor hen, die rustig willen zorgde voor con brillante orkestrale omlijs
ting.
luisteren,
Midland Regional.
In de avonduren ban men de beidé strijk- géüofd werk bij het groote publiek. Hans
Polen, Russen, edellieden en burgerman
netjes Maar de muziek is van Rossini, ge
«>p arrangeerd door Ottorino Rcsphigi en die
de fantasie „Tiefland' van d'Albert, eon vertelt je namelijk niets
Een ander soort opera-plaat i= P 9560
sextetten van Brahms hoóren, gecompo- Rosband, de Frankfurter radio-dirigent,
neerd in 1860 en 1864 Mon rekent deze wer- leidt het orkest en hij weet in de vertol
ken tot zijn beste composities. Het lijnen- prachtige orkestrale kleuren te bren-
spel der zes 6temmen is ook constructief 8®n. De voordi*acht is frisch, levendig en
hoogst belangwekkend en hebben het cigc- rijk-genuanceerd Wat klinkt dc harp bij-
ne, dat Brahms zoo kenmerkt: breedheid, voorbeeld op deze plaat voortreffelijk. En
geneigdheid tot modulaties (wankel toni- dit instrument is anders een „Schrncrzcns-
ca-gevoel), en iets weemoedigs in de alge- kind in de graino-techniek! Trouwens, do
heele fractuur. De harmonie vormt een geheele plaat is gelijkmatig van klank:
steeds wisselende grondslag der melodische^ volle resonnance en nimmer geprest. Do
van al die mooie
heerlijkheden. De ouverture, de mazurka,
do tarantella, de wals zijn exquise muziek
jes. smaakvol geïnstrumenteerd cn even
eens aantrekkelijk van keuze. De opname
door het Decca-conccrn is 100 procent: de
kapelmeester Clifford vond de mooie scha-
kceringon cn rhythmischè fijnheden, die
Rossini's muziek tot een lusthof van klan
ken maken. Het nummer is K 611.
P, T.
HOE STAAT HET MET ONZE
ONTWIKKELING?
ÏIct zal onzen lezers wel intereeeeren,
hoo het. momenteel met de ontwikkeling
der bevolking staat. Uit onderstaande sta
tistiek blijkt, duidelijk hoeveel anailphabc-
ten cr nog in Europa zijn. Natuurliik neemt
dit aantal, tengevolge van de verschillende
leerplichtwetten, steeds af. maar steeds
blijfi nog, zoolang de oudere generatie nog
leeft, een zeker percentage analphabeten
fiver, menschen, die schrijven nog lezen
kunnen, die hun eigen naam niet kunnen
neerschrijven, niet kunnen zien wat er op
de étalages staat geschreven, geen kramen
kunnen volgen, geen boeken kunnen door
lezen
Duitschland 0.02 procent.
Denemarken 0,2
Zweden 0.26
Nederland 0.3
Zwitserland 0.5
Groot Britt. en Ierland 1.0
Finland .1.2
Frankrijk 3.5 ,t
Bt-lgié 6.0
Ver. Staten
Griekenland
Italië
Oostenrijk
Hongarije
Joego-SLavië
Rusland
Roemenië
Spanje
Portugal
10.7
30
30,7
35.6
47.5
49.6
61.7
64.5
68.1
78.6
Opmerkelijk ls het hoeveel analphabeten
Frankrijk en vooral Belgié dat toch zoo
dicht bevolkt is. wel tellen. Nederland
neemt werkelijk daartegenover een cere-
pl-nats in. Spanje, het land. waar thans re
volutie op revolutie" hoogtij viert, staat
wat betreft het peil van de ontwikkeling
wel zéér laag. Dat Rusland cn de ander<f
Slavische landen zooveel analphabeten lei*
lem in wel niet verwonderlijk.
